![]() |
‒ Μαζί σου πάντα. Ποτέ μόνος!... |
Δεν υπάρχει «όλοι
μαζί»
Με μπαράζ
δημοσιευμάτων, αρθρογραφίας και παρεμβάσεων αστικών επιτελείων και πολιτικών
παραγόντων του συστήματος, επανέρχεται
όλο και πιο επιτακτικά το ζήτημα της περιβόητης «συναίνεσης» και «συνεννόησης»
μεταξύ των δυνάμεων της αστικής
διαχείρισης.
Λίγο - πολύ, ο κοινός παρονομαστής των σχετικών
παρεμβάσεων είναι ο εξής:
Θεμιτός ο ανταγωνισμός μεταξύ τωρινών και επίδοξων
διαχειριστών της αστικής διακυβέρνησης για το ποιος θα βρίσκεται στο τιμόνι
της, ωστόσο η κρισιμότητα της κατάστασης
για την ανάκαμψη της κερδοφορίας του εγχώριου κεφαλαίου ‒σε συνθήκες
μάλιστα αυξανόμενων σημαδιών «στασιμότητας» και εντεινόμενων ανταγωνισμών στην
Ευρωζώνη‒ απαιτεί ο ανταγωνισμός αυτός
να περάσει σε δεύτερη μοίρα. Προέχουν
τα συνολικά ταξικά συμφέροντα του εγχώριου κεφαλαίου...