19+1 ταινίες

 Τζία Γιοβάνη

Τα καλύτερα της κινηματογραφικής χρονιάς που πέρασε

Χωρίς φλυαρίες ‒δεν υπάρχει χώρος για τέτοιες‒ φροντίστε να βρείτε, να δείτε και να συζητήσετε τις παρακάτω αξιόλογες ταινίες που προβλήθηκαν τη χρονιά που μας πέρασε...

1.

1. «Στο σκοτάδι» («Blind» - 2014 - Νορβηγία) του Εσκιλ Βογκτ.

Σινεμά δημιουργού! Ο 50χρονος σεναριογράφος Εσκιλ Βογκτ ξεγυμνώνει με καλοακονισμένο βλέμμα τη σκανδιναβική κοινωνική πραγματικότητα, της καταναγκαστικής μοναξιάς, των άγριων ενστίκτων και των κάθε λογής υποκατάστατων που καθιστούν τον εκπολιτισμένο Βορειοευρωπαίο πειθήνιο όργανο που καταναλώνει αμάσητα ό,τι του υποδεικνύουν οι πολυεθνικές, από γκάτζετς έως ιδεολογία... Περισσότερα στον 902

Αλκυονίς: 5 κομμουνιστές δημιουργοί του κινηματογράφου ‒ Συνεχίζεται το τριήμερο αφιέρωμα της ΤΟ Καλλιτεχνών του ΚΚΕ (VIDEO-ΦΩΤΟ)

Συνεχίζεται το τριήμερο αφιέρωμα της ΤΟ Καλλιτεχνών του ΚΚΕ σε πέντε κομμουνιστές δημιουργούς του κινηματογράφου (VIDEO-ΦΩΤΟ)

Δημοσίευση: Σάβ, 08/11/2014 - 08:47
Τελευταία Ενημέρωση: Σάβ, 08/11/2014 - 09:40

Η ομιλία της Ελ. Μηλιαρονικολάκη

Ξεκίνησε την Παρασκευή και συνεχίζεται μέχρι τις 9 Νοέμβρη, το τριήμερο αφιέρωμα της Τομεακής Οργάνωσης Καλλιτεχνών της ΚΟΑ του ΚΚΕ, στον κινηματογράφο «ΑΛΚΥΟΝΙΣ» σε πέντε κομμουνιστές (μέλη και στελέχη του ΚΚΕ) δημιουργούς και συνδικαλιστές του κινηματογράφου που δεν ζουν πια.

Κλασική βδομάδα στο ΑΣΤΥ

Είναι κάτι νύχτες με φεγγάρι στα χειμερινά τα σινεμά, επίσης

Στον κινηματογράφο Άστυ οι προβολές κλασικών ταινιών συνεχίζονται μες στον Ιούλιο, από την Πέμπτη 10 έως Τετάρτη 17 Ιουλίου 2014.

Καθημερινά προβάλλεται μια κλασική ταινία σε 3 προβολές
με full air conditioned ατμόσφαιρα

Πάολο και Βιτόριο Ταβιάνι: Ο Καίσαρας πρέπει να πεθάνει ή Έγκλημα και εξουσία ‒ ΤΑΙΝΙΟΡΑΜΑ 2014 ‒ Επίμετρο: Συνεντεύξεις, βιογραφικά, φιλμογραφία, λοιπά (Κατεβάστε από εδώ)

«Για εμάς το να κάνουμε ταινίες έχει νόημα όταν ανακαλύπτουμε κάτι που δεν έχουμε ξαναδεί στη μεγάλη οθόνη».
Βιτόριο Ταβιάνι
 
ΠΑΟΛΟ ΚΑΙ ΒΙΤΟΡΙΟ ΤΑΒΙΑΝΙ

Ο Καίσαρας πρέπει να πεθάνει

Η εξουσία και το έγκλημα, η ελευθερίας και η τέχνη μέσα από το βλέμμα βαρυποινιτών καταδίκων κατά τις πρόβες τους στον «Ιούλιο Καίσαρα» του Σαίξπηρ, σε μια φυλακή υψίστης ασφαλείας κοντά στη Ρώμη.

 Χρυσή Άρκτος Καλύτερης Ταινίας στο 62ο Φεστιβάλ Βερολίνου 2012

Μία ταινία της Amafilms των Αδελφών Στεργιάκη

Βλέπε και από Μποτίλια το ΑΦΙΕΡΩΜΑ στην ΑΜΑ, στους Στεργιάκηδες και στο ΑΣΤΥ:
3 μπομπίνες την ημέρα, το γιατρό τον κάνουν πέρα: ΤΑΙΝΙΟΡΑΜΑ 2014 (34+9 φωτό) – Και ένα επίμετρο Ιστορικής Μνήμης

Cesare Deve Morire (2012)
 Τρέιλερ

Κριτική: Τζία Γιοβάνη

Ταινία παρακαταθήκη. Μέγιστη και χρήσιμη τέχνη! Σπάνιο πράγμα στις μέρες των μεγάλων σκουπιδιών...

Ζέφυρος: 9 του Μάη. Δεν θα πεθάνει μόνος, τσάκισέ τον! − Άρνσταμ, Γκολούμποβιτς, Κλίμοφ, Ρομ, Ταρκόφσκι και Ραφαηλίδης - Γιοβάνη)

Σπουδαίες ταινίες!

Επέτειος, αύριο, 9 του Μάη, της μεγάλης Αντιφασιστικής Νίκης των λαών επί του φασισμού

Το θερινό σινεμά Ζέφυρος τιμά αυτήν την τεράστιας σημασίας επέτειο.
Προβάλλει εξαιρετικές σοβιετικές ταινίες με θεματική τον πόλεμο κατά του ναζισμού

Καθημερινά στις 20.45 προβάλλεται η εκπληκτική ταινία του ποιητή Αντρέι Ταρκόφσκι «Τα παιδικά χρόνια του Ιβάν» (1962). Επίσης, καθημερινά στις 22.30 προβάλλεται η συγκλονιστική κατάθεση του Έλεμ Κλίμοφ «Ελα να δεις» (1985) (Το Αφιέρωμα της Μποτίλιας: ΕΛΑ ΝΑ ΔΕΙΣ: Το αντιπολεμικό-αντιφασιστικό αριστούργημα του Ελεμ Κλίμοφ. Δείτε την ταινία οπωσδήποτε! – «Βλέποντας», αποτρέπουμε τη ναζιστική συντέλεια του κόσμου), ενώ από τη επόμενη Δευτέρα έως και την Τετάρτη θα προβάλλονται καθημερινά στις 20.45 η «Ζόγια» (1944) του Λεβ Άρνσταμ και στις 22.30 «Ο αληθινός φασισμός» (1965) του Μιχαήλ Ρομ.

Solidarność: Η αλληλεγγύη ως στάση ζωής και η Αλληλεγγύη σαν μοχλός προπαγάνδας και προσωπικής προβολής – Δυο ταινίες, δυο κόσμοι

Σερβικό διαμάντι - πολωνικός άνθρακας

 «Διασταυρούμενες ζωές» του Σρνταν Γκολούμποβιτς

και

«Βαλέσα, η δύναμη της ελπίδας» του Αντρέι Βάιντα

  

Μια κριτική παρουσίαση από την Μποτίλια

Δυο κατά βάθος ανόμοιες ταινίες, σε κύκλους ασύμπτωτους, που όμως τα νοήματά τους είναι... ομόκεντρα.

Η αλληλεγγύη, η συμπαράσταση, η αλληλοβοήθεια σε όλο τους το μεγαλείο, στην πρώτη περίπτωση.

Ο τσαρλατανισμός και η αυτοπροβολή, κατά παραγγελία της άρχουσας τάξης, στη δεύτερη, με αρωγό την αλήστου μνήμης Οριάνα Φαλάτσι που μετά τους Δίδυμους Πύργους κήρυξε τη δική της Τζιχάντ κατά των απίστων.

Η βαθιά ουμανιστική αντίληψη της πρώτης ταινίας, για τη στάση του ατόμου και το νόημα της θυσίας.

H κόλαση των απόκληρων και η ανία της αστικής τάξης: Κολαστήριο (αγγλικοί υπότιτλοι), Η Τέλεια Ομορφιά, Αίσθηση Αμαρτίας

Κολαστήριο - Kárhozat / Damnation (1988)

Μπέλα Ταρ

Ουγγαρία, 1988, Ασπρόμαυρο

Παραγωγή: Γιόζεφ Μαρξ
Σκηνοθεσία: Μπέλα Ταρ
Σενάριο: Λάζλο Κρασζναχορκάι, Μπέλα Ταρ
Φωτογραφία: Γκαμπόρ Μεντβίγκι
Μοντάζ: Αγκνες Χρανίτζκι
Μουσική: Μιχάλι Βιγκ
Πρωταγωνιστούν: Γκαμπόρ Μπάλογκ, Γιάνος Μπάλογκ, Μίκλος Ζέκελι, Βάλι Κερέκες, Πίτερ Μπρένζικ Μπεργκ, Ιμρε Τσμέλικ, Γκιόργκι Τσερχάλιμ
Διάρκεια: 116'

 

*

 

 Δυο κριτικές:

Τζία Γιοβάνη

Πόλυ Λυκούργου

*

Τζία Γιοβάνη

Κολαστήριο για τον μοναχικό Κάρερ η ίδια του η ύπαρξη. Εκείνος αποτραβηγμένος, παρατηρητής της ζωής... Της ζωής που αναπόφευκτα χτίζεται πάνω στην ρουτίνα της παραγωγής που καταγράφεται σαν ατέρμονο πηγαινέλα των εναέριων βαγονέτων του ορυχείου μιας βιομηχανικής περιοχής σε αποσύνθεση.

Ο Κάρερ κοιτάζει την αέναη κίνηση κλεισμένος στον δικό του, προσωπικό χώρο. Απουσία παραγωγικών σχέσεων χαρακτηρίζει και το σύνολο των χώρων στους οποίους κινείται ο Κάρερ και συνθέτουν τον κόσμο του. Και αυτόν τον κόσμο που, είτε επέλεξε είτε βρέθηκε παρά την θέλησή του, τον αισθάνεται και τον βιώνει ο Κάρερ σαν τόπο τιμωρίας και βασανισμού!

Σε εξέχουσα θέση το μπαρ «Τιτανικός» που τραβά σαν μαγνήτης ανθρώπινα ναυάγια, που σβησμένα σαν ζόμπι, μοιάζουν ανίκανα να αντιδράσουν στον όποιο κραδασμό του περιβάλλοντος. Τίποτα δεν βρίσκεται σε κίνηση, μόνο ο ιδιοκτήτης του μπαρ που βγάζει λεφτά με απατεωνιές... Ηδη από την αρχή γνωρίζουμε ότι ο Κάρερ έχει «κρεμαστεί» από την παντρεμένη τραγουδίστρια του «Τιτανικός».

Αίσθηση αμαρτίας (2013) – Κόσμημα εκτυφλωτικό η ταινία, μην τη χάσετε!

ΖΙΑ ΖΑΝΓΚ ΚΕ
Αίσθηση αμαρτίας (2013)

Κριτική από την Τζία Γιοβάνη

Προειδοποίηση!

 Στην κριτική αποκαλύπτεται η έκβαση των ιστοριών.

Η δύναμή τους, ωστόσο, θα παραμείνει ακατάλυτη.

___________________________________________

Αποκαλυπτικές εικόνες από την Κίνα της καπιταλιστικής παλινόρθωσης. Μιας Κίνας όπως δεν έχουμε ξαναδεί, να βράζει από υπόγειες εντάσεις! Ταινία σαν παρατεταμένη όπερα εκδίκησης με πλούσιο χρώμα και οργή σε κρεσέντο.

«Αμλετ» (1964) του Γκριγκόρι Κόζιντσεφ – Επανέκδοση (VIDEO)

ΓΚΡΙΓΚΟΡΙ ΚΟΖΙΝΤΣΕΦ

Άμλετ (1964)

ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ New Star Art Cinema
Κρέμου 141, Καλλιθέα
ΑΙΘΟΥΣΑ 1: Πέμ έως Τετ: 17.30
ΑΙΘΟΥΣΑ 2: Πέμ έως Τετ: 20.00

*
Δυο κριτικές:
Τζία Γιοβάνη
Βασίλης Ραφαηλίδης 

*
 

Γρηγόρης Λαμπράκης: Μαραθώνιος μιας ημιτελούς άνοιξης (5 VIDEO & 25 ΦΩΤΟ)

Μαραθώνιος μιας ημιτελούς άνοιξης: Γρηγόρης Λαμπράκης

Κριτική: Τζία Γιοβάνη

Εξαιρετικά ενδιαφέρουσα δουλειά. Επιβλητική κι υποβλητική. Εντονη ποιητική διάσταση και φροντίδα στην παραμικρή μορφική λεπτομέρεια χαρακτηρίζουν το πολιτικό ντοκιμαντέρ του Στέλιου Χαραλαμπόπουλου για την εμβληματική φυσιογνωμία του βουλευτή της ΕΔΑ και μαχητή της Ειρήνης, Γρηγόρη Λαμπράκη, που δολοφονήθηκε στη Θεσσαλονίκη το Μάη του 1963.

«Πολλά τραγούδια για τον Λένιν»: Απάντηση στην ψυχροπολεμική παράνοια και στο επικαιροποιημένο δόγμα του ΝΑΤΟ – Θόδωρος Αγγελόπουλος: Αφιέρωμα της Ταινιοθήκης στο έργο του

ΑΠΟ 23 ΕΩΣ 29 ΓΕΝΑΡΗ

Φεστιβάλ Κινηματογράφου για τον Β. Ι. Λένιν από τη «New Star»

Στους κινηματογράφους «ΤΙΤΑΝΙΑ CINEMAX» και «ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ Newstar art cinema»

*

Θα προβληθούν 9 συνολικά, άκρως ενδιαφέρουσες σοβιετικές ταινίες, μυθοπλασίας και ντοκιμαντέρ, έργα σπουδαίων Σοβιετικών κινηματογραφιστών.

Η ΝΕΑ ΒΑΒΥΛΩΝΑ: Ένα κινηματογραφικό αριστούργημα του 1929, για την πρώτη εργατική έφοδο στους ουρανούς και την κατάργηση της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης – «Κοιτάχτε την Παρισινή Κομμούνα. Αυτή ήταν η δικτατορία του προλεταριάτου» – Αφιέρωμα στην Κομμούνα, Α'

«Ήταν η πρώτη επανάσταση με την οποία η εργατική τάξη αναγνωρίστηκε ανοιχτά, σαν η μόνη τάξη που ήταν ακόμα ικανή για κοινωνική πρωτοβουλία». (Μαρξ, «Ο Εμφύλιος Πόλεμος Στη Γαλλία»)

«Κοιτάχτε την Παρισινή Κομμούνα. Αυτή ήταν η δικτατορία του προλεταριάτου». (Από το πρόλογο του Ένγκελς στον «Εμφύλιο» του Μαρξ).

«Παρ' όλα όμως τα λάθη της, η Κομμούνα αποτελεί το πιο υψηλό παράδειγμα του πιο περίλαμπρου προλεταριακού κινήματος του 19ου αιώνα». (Λένιν, «Διδάγματα της Κομμούνας»)

*

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ

  1.  Η ΝΕΑ ΒΑΒΥΛΩΝΑ: Δυο λόγια για την ταινία
  2.  Τρέιλερ
  3.  Κριτική από την Τζία Γιοβάνη
  4.  Η ταινία με αγγλικούς υπότιτλους 
  5.  Η κριτική του Βασίλη Ραφαηλίδη 
  6.  Ο Τζαίη Λέυντα για την ταινία 
  7.  Ο Σοστακόβιτς για τη μουσική του στη «Νέα Βαβυλώνα» 
  8.  Γκριγκόρι ΚΟΖΙΝΤΣΕΦ - Βιογραφικό/Φιλμογραφία  
  9.  H ταινία και οι ελληνικοί υπότιτλοι από τα Torrentz 
 

Α’ Επίμετρο–Σημειώσεις 

  
 10.  Άρσεναλ–Αλεξάντερ Ντοβζένκο 
 11.  Βσέβολοντ Πουντόβκιν
 12.  Τα δύο τραγούδια του... Σοστακόβιτς 
 

Β’ Επίμετρο 

     
 13.  Ένα αφιέρωμα στην Παρισινή Κομμούνα (Βίντεο, 31:53)
 14.  Σύντομο χρονολόγιο των γεγονότων που προηγήθηκαν
 15.  Τα διατάγματα της Κομμούνας
 16.  Τα τραγούδια της Κομμούνας
 17.  Ο Ύμνος της Διεθνούς

Πηγές της Μποτίλιας

ΕΛΑ ΝΑ ΔΕΙΣ: Στα πλαίσια της Οικονομικής Εξόρμησης του ΚΚΕ, το αντιπολεμικό-αντιφασιστικό αριστούργημα του Ελεμ Κλίμοφ. Δείτε την ταινία οπωσδήποτε! – «Βλέποντας», αποτρέπουμε τη ναζιστική συντέλεια του κόσμου

Μια μόνο προβολή, Κυριακή 15/12, στις 12.00 το μεσημέρι,
στο σινεμά «Αλεξάνδρα», στην Καλλιθέα.

Προσφορά, στο απαιτητικό και ώριμο κινηματογραφόφιλο κοινό, από την Κομματική Οργάνωση Οπτικοακουστικού της ΚΟΑ 
–στο πλαίσιο της Οικονομικής Εξόρμησης του ΚΚΕ–
το σοβιετικό κλασικό αντιφασιστικό αριστούργημα του Ελεμ Κλίμοφ
ΕΛΑ ΝΑ ΔΕΙΣ
Αναζητήστε το!

ΕΛΕΜ (Ενγκελς-Λένιν-Μαρξ) ΚΛΙΜΟΦ (1933-2003)

Έλα να δεις

(142 λεπτά)

*
Βλέπε και:
Η παρουσίαση της ταινίας από τον Μπ.Ζ. (VIDEO και κείμενο)
στην Κινηματογραφική Λέσχη Καισαριανής, στις 17/2/2016,
από τη δεύτερη θεματική ενότητα, Πόλεμος - Φασισμός:
 Έλα Να Δεις: Το Κατίν και η Αποκάλυψη του καπιταλισμού από τον Έλεμ Κλίμοφ (VIDEO)

*

Με δυο λόγια

Λευκορωσία 1943. Ο 12χρονος Φλόρια ξεθάβει ένα όπλο, και κατατάσσεται στο Ρωσικό στρατό για να γίνει αντάρτης και να ζήσει ηρωικά κατορθώματα.

Όμως το μόνο που θα δει, μπαίνοντας στην καρδιά του σκοταδιού είναι το φριχτό πρόσωπο του πολέμου, που μέσα από το ανώτατο στάδιο του καπιταλισμού και τη ναζιστική του κτηνωδία, θα αποτυπωθεί στο δικό του πρόσωπο με τον πιο αμείλικτο και ανεξίτηλο τρόπο.

Το «Έλα να δεις» είναι η «Αποκάλυψη Τώρα!» (και πάντα), που συντελείται μέσα στην καρδιά ενός παιδιού, κάνοντάς το να γεράσει πριν καλά καλά γεννηθεί, στη συγκλονιστικότερη και πληρέστερη –κατά τη γνώμη μας– «για την ποιότητα της ανθρωπιάς της» (Σον Πεν) αντιπολεμική και αντιφασιστική ταινία, ενός «από τους μεγαλύτε­ρους κινηματογραφιστές του καιρού μας» (Ραφαηλίδης) [Βλέπε παρακάτω].

Βραβείο FIPRESCI, στο Διεθνές Κινηματογραφικό Φεστιβάλ Μόσχας του 1985.

Το «Έλα να δεις» προβλήθηκε στη χώρα μας τον Γενάρη του 2009 ταυτόχρονα με το «Κατίν» (2007) του Βάιντα. [Εδώ το πραγματικό Κατίν του Γκαίμπελς].

Όποιος ανταποκρίθηκε στο κάλεσμα του Κλίμοφ και δεν πήγε μόνο στο ανιστόρητο και πολυδιαφημισμένο από τα Αστικά Μέσα «δράμα» του Βάιντα, μπόρεσε να δει και να διαπιστώσει –όσο προκατειλημμένος κι αν ήταν– τη διαφορά ανάμεσα σε έναν αληθινό δημιουργό και στα «δημιουργήματα» της αντικομουνιστικής προπαγάνδας.

Το ίδιο μπορεί να κάνει και τώρα. Ποτέ δεν είναι αργά. Αρκεί να «βλέπει».

Στις πέντε μόλις ταινίες μεγάλου μήκους που γύρισε ο Κλίμοφ περιλαμβάνονται και οι δύο περισσότερο γνωστές:

Η αειθαλής «Μάχη του Αλγερίου»: Από τις μεγαλύτερες ταινίες του 20ού αιώνα – Μην τη χάσετε!

Η αειθαλής «Μάχη του Αλγερίου» 
La Battaglia di Algeri (1966)
Ασπρόμαυρο

Δυο λόγια: Αλγέρι, 1954-1957. Γαλλική Κατοχή. Φόνοι Γάλλων αστυνομικών από το Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο του Αλγερίου (FLN), πυροδοτούν τη μάχη για την απελευθέρωση και ανεξαρτησία της χώρας.

Ένα ντοκιμαντέρ που δεν είναι ντοκιμαντέρ. Μια ταινία αναφοράς για τον «πολιτικό κινηματογράφο», που ανέτρεψε τον όρο και επηρέασε όλους τους μετέπειτα δημουργούς.

Χρυσό Λιοντάρι στη Βενετία. Προτάθηκε για 3 ΟΣΚΑΡ (σιγά μην έπαιρνε).

Το ευαγγέλιο του αμερικάνικου «Πενταγώνου» για το αντάρτικο πόλης και την επαναστατική τακτική.

Μη χάσετε αυτήν τη Μάχη, και από εδώ από την Μποτίλια!

• Δείτε την με αγγλικούς υπότιτλους.

• Ή κατεβαστε την ταινία, τους ελληνικούς υπότιτλους και την εκπληκτική μουσική του Μορικόνε σε mp3, μέσω Torrentz (οδηγίες στο τέλος).

Μποτίλια Στον Άνεμο

Η ΑΠΕΡΓΙΑ (STATCHKA) του Σεργκέι Αϊζενστάιν: Σε επανέκδοση το αριστούργημα του μέγιστου πιονέρου του σύγχρονου κινηματογράφου (trailer και φωτογραφίες)

Αυτήν την εβδομάδα, σε περιορισμένη διανομή από τη «New Star», στις αθηναϊκές αίθουσες:

• Τιτάνια Cinemax Cyta, Πανεπιστημίου & Θεμιστοκλέους (ΜΕΤΡΟ Ομόνοια)

Πέμ.-Τετ.: 20.00
 

• Αλεξάνδρα new star art cinema, Κρέμου 141, Καλλιθέα

Αίθουσα 1 Πέμ.-Σάβ. & Δευτ.-Τετ. 19.45
Αίθουσα 2 Πέμ.-Τετ.: 17.00

 *

• Δείτε την ταινία (με αγγλικούς υπότιτλους) –αν για οποιονδήποτε λόγο την χάσετε– όπως παρουσιάστηκε «αφιερωμένη στα συλλαλητήρια του ΠΑΜΕ της 5 Οκτώβρη, και στο κάλεσμα του ΠΑΜΕ προς όλες τις συνδικαλιστικές οργανώσεις, για την 24ωρη προειδοποιητική Γενική Απεργία της 6 Νοέμβρη 2013», από την Μποτίλια Στον Άνεμο: STATCHKA: «Η πρώτη επαναστατι­κή ταινία του σοβιετικού κινηματογράφου»

Τεσσερεισήμισι νέες ταινίες (δυο εκκρεμότητες και διόμισι καινούργιες) από την Τζία Γιοβάνη

Δυο ταινίες από την προηγούμενη βδομάδα, αφού με αφορμή την ανακήρυξη της Λαοκρατικής Δημοκρατίας της Γερμανίας (7/10/1949) η Μποτίλια (ξανά)είδε την εκπληκτική Μπάρμπαρα, του Κρίστιαν Πέτσολντ, με αποτέλεσμα να μείνουμε λίγο πίσω.

Αν και με παρόμοιες ταινίες, μάλλον μπροστά τραβάμε.

*

Πρώτη και καλύτερη είναι Το παρελθόν, του Ασγκάρ Φαραντί.

Μας είχε δώσει τα καταπληκτικά Τι απέγινε η Έλι, («Αργυρή Αρκτος» σκηνοθεσίας στην Μπερλινάλε το 2009), Ένας χωρισμός, 2011 (τα συνιστούμε ανεπιφύλακτα), και το παλιότερο Πυροτεχνήματα την Τετάρτη. (Όλες οι ταινίες του Φαραντί από την Μποτίλια).

Ο Φαραντί συνεχίζει την λαμπρή διαδρομή της Ιρανικής κινηματογραφικής παράδοσης των: Αμπάς Κιαροστάμι, του ζωγράφου που έβαλε το Ιρανικό σινεμά στον παγκόσμιο κινηματογραφικό χάρτη με τη Γεύση του Κερασιού το 1997 (Χρυσός Φοίνικας στις Κάννες, για το οδοιπορικό ενός «ιδανικού αυτόχειρα" σε αναζήτηση –έναντι αδράς αμοιβής–... νεκροθάφτη), Ματζίντ Ματζιντί με τα τρυφερά Παιδιά του Παραδείσου (έφτασε το 1997 μέχρι τα Όσκαρ, καθώς παρακολουθεί το δράμα και την περιπέτεια του εννιάχρονου Αλί, όταν χάνει τα παπούτσια της μικρής αδελφής του, που τα μοιράζεται μαζί της εναλλάξ, πρωί-απόγευμα), Τζαφάρ Παναχί με Το Άσπρο Μπαλόνι (πρώτη του ταινία το 1995 κερδίζει Χρυσή Κάμερα στο Φεστιβάλ των Καννών, καταγράφοντας την αγωνία μιας εφτάχρονης, που πηγαίνοντας να αγοράσει ένα πρωτοχρονιάτικο δώρο χάνει τα χρήματά της).

Μόνο που στον Φαραντί οι τρυφερές ποιητικές εικόνες των ομοτέχνων του δίνουν τη θέση τους σε έναν σκληρό ρεαλισμό, με το προσωπικό δράμα να αποκαλύπτει τον σύγχρονο κονωνικό ιστό του Ιράν. 

*

Η δεύτερη ταινία είναι το χολιγουντιανό Prisoners του Καναδού Ντενί Βιλνέβ, που μας έχει δώσει το θεατρικής καταγωγής δράμα INCENDIES (2010), το βασισμένο στο ομότιτλο έργο του Ουαζντί Μουαουάντ και εμπνευσμένο από τον εμφύλιο του Λιβάνου ('70 και '80), όπου δυο αδέρφια, μέσα από ένα επίπονο οδοιπορικό στη Μέση Ανατολή, ακολουθώντας την τελευταία επιθυμία της μητέρας τους, προσπαθούν να ξεδιαλύνουν το οικογενειακό τους παρελθόν.

Το INCENDIES παιχτηκε το 2011 με τον τίτλο Μέσα από τις Φλόγες, και κατά την Μποτίλια είναι από τις 10-15 καλύτερες ταινίες της τελευταίας πενταετίας.
 

*

Για τις υπόλοιπες δυόμισι ταινίες, ακούστε την Τζία και δεν θα χάσετε.

Καλή... διασκέδαση.

Μποτίλια Στον Άνεμο