Η αντικομμουνιστική υστερία για την DDR ─ 30 χρόνια μετά την «πτώση του τείχους» - ΙΙ.

Η αντικομμουνιστική μανία που προβάλλεται στη Γερμανία ολόκληρο το έτος και κορυφώνεται στις 9 Νοέμβρη για τα 30 χρόνια από την πτώση του τείχους του Βερολίνου περιλαμβάνει ένα τεράστιο installation πάνω από την πύλη του Βραδεμβούργου, μόνιμες και επετειακές εκθέσεις ζωγραφικής και φωτογραφίας, συναυλίες, αθλητικές δραστηριότητες κατά μήκος του τείχους καθώς και πολλές ακόμα εκδηλώσεις.

*

Από Μποτίλια και:

Η αντικομμουνιστική υστερία για το τείχος του Βερολίνου - Ι.

Η αντικομμουνιστική υστερία για την DDR ─ 30 χρόνια μετά την «πτώση του τείχους» ─ Από την «ευφορία» για την «ελευθερία» στα δεσμά της φτώχειας και της απελπισίας – ΙΙΙ.

*

Όλα:

30 χρόνια τείχος
*

30 χρόνια μετά... την «πτώση του τείχους»

*

Άννα ΓΡΗΓΟΡΙΑΔΟΥ
Μέλος της Κομματικής Επιτροπής Οργανώσεων Εξωτερικού του ΚΚΕ

*

Με έναν φόβο ζει η αστική τάξη... Το φόβο της προοπτικής του σοσιαλισμού - κομμουνισμού. Της ανατροπής της από την οργανωμένη πάλη των εργαζομένων. Αυτή είναι η μόνη λογική εξήγηση για το αντικομμουνιστικό παραλήρημα που έχει εξαπολυθεί τα τελευταία χρόνια, με κορύφωση το κατάπτυστο ψήφισμα στις 19 Σεπτέμβρη στο Ευρωκοινοβούλιο.

Ισραήλ: Το Τείχος της Ντροπής άρχισε να χτίζεται το 2002 Το 2004, εποχή που ισοπεδώθηκε η Ράφα, κρίθηκε από το Δικαστήριο της Χάγης παράνομο. 

Μέχρι το 2014 είχαν ολοκληρωθεί τα 700 από τα προβλεπόμενα 810 χιλιόμετρα, ύψους 8 μέτρων, με φυλάκια και κάμερες ασφαλείας.  
Το τείχος του Βερολίνου έπεσε το 1989. Συνολικό μήκος 167,8 χλμ.
Από Μποτίλια: Τείχη

Αντικομμουνισμός που δεν μένει απλά στα χαρτιά, αλλά πλαισιώνεται από υπέρογκα ποσά που δαπανώνται για αντικομμουνιστικές καμπάνιες και φιέστες σε διάφορες χώρες, υπέρογκα ποσά και διευκολύνσεις σε εκατοντάδες ιδρύματα που έχουν βάλει στο στόχαστρο την ιστορική μνήμη του κάθε λαού, την αμαύρωση και παραποίηση της Ιστορίας του κάθε τόπου, της Ιστορίας του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, του Κόκκινου Στρατού, του ρόλου της ΕΣΣΔ στην Αντιφασιστική Νίκη των Λαών.

Η αστική τάξη γνωρίζει καλά ποιος είναι ο αντίπαλός της. Ποιος πραγματικά απειλεί τα συμφέροντά της.

• Φροντίζει να ξεριζώσει οποιαδήποτε προοπτική αμφισβήτησης της εξουσίας της, θωρακίζεται πίσω από μνημόνια, παίρνει τα μέτρα της, για να σβήσει την προοπτική του σοσιαλισμού.
• Θέλει να κάνει τη νεολαία ενεργό υποστηρικτή της σε αυτήν την προσπάθεια.
• Κι όλα αυτά παρά το γεγονός ότι σήμερα το Διεθνές Κομμουνιστικό Κίνημα βιώνει τις επιπτώσεις μιας μακρόχρονης κρίσης, αποτέλεσμα και των αντεπαναστατικών γεγονότων της περιόδου 1989 - 1991.

Ο αντικομμουνισμός τους έχει διαβαθμίσεις, εξειδικεύεται από χώρα σε χώρα, ανάλογα με το επίπεδο του εργατικού και κομμουνιστικού κινήματος, ανάλογα με την Ιστορία του κάθε τόπου, ανάλογα με την πείρα του ίδιου του λαού.

Η αντικομμουνιστική υστερία για το τείχος του Βερολίνου - Ι.

Ισραήλ: Το Τείχος της Ντροπής άρχισε να χτίζεται το 2002

Το 2004, εποχή που ισοπεδώθηκε η Ράφα, κρίθηκε από το Δικαστήριο της Χάγης παράνομο. 
Μέχρι το 2014 είχαν ολοκληρωθεί τα 700 από τα προβλεπόμενα 810 χιλιόμετρα, ύψους 8 μέτρων, με φυλάκια και κάμερες ασφαλείας.
 
Το τείχος του Βερολίνου έπεσε το 1989. Συνολικό μήκος 167,8 χλμ.
Από Μποτίλια: Τείχη

*

Όλα:

30 χρόνια τείχος

*

Και:

Η αντικομμουνιστική υστερία για την DDR ─ 30 χρόνια μετά την «πτώση του τείχους» - ΙΙ.

Η αντικομμουνιστική υστερία για την DDR ─ 30 χρόνια μετά την «πτώση του τείχους» ─ Από την «ευφορία» για την «ελευθερία» στα δεσμά της φτώχειας και της απελπισίας – ΙΙΙ.

*

Η αντικομμουνιστική υστερία για το τείχος του Βερολίνου

*

Φάνης ΠΑΡΡΗΣ
Μέλος του Τμήματος Ιστορίας της ΚΕ του ΚΚΕ

*

Το τείχος του Βερολίνου χτίστηκε τον Αύγουστο 1961 και έπαψε να υπάρχει με την ανατροπή της Γερμανικής Λαοκρατικής Δημοκρατίας (ΓΛΔ) τον Νοέμβρη 1989.

Στους μηχανισμούς της καπιταλιστικής προπαγάνδας το τείχος έχει χαρακτηριστεί ως «έγκλημα», ως «αίσχος», ως «Τείχος της Ντροπής» που χώριζε ένα έθνος, μια πόλη, οικογένειες κ.ο.κ.

Σήμερα, με τη συμπλήρωση 30 χρόνων από την επικράτηση της αντεπανάστασης στη ΓΛΔ και την «Πτώση του Τείχους», η αντικομμουνιστική προπαγάνδα φουντώνει και θα φουντώσει ακόμα περισσότερο.

Άλλωστε, το τελευταίο ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου (19 Σεπτέμβρη 2019), το οποίο αποτελεί μνημείο ιστορικής παραχάραξης, στη θέση 14 προβλέπει και ανάλογες χρηματοδοτήσεις για την αντικομμουνιστική προπαγάνδα.

Συγκεκριμένα, δεσμεύεται να παρέχει

«ουσιαστική στήριξη τόσο σε σχέδια ιστορικής μνήμης και εορτασμού της μνήμης στα κράτη μέλη, όσο και στις δραστηριότητες της Πλατφόρμας Ευρωπαϊκής Μνήμης και Συνείδησης, και να διαθέσει επαρκή χρηματοδοτικά κονδύλια στο πλαίσιο του προγράμματος "Ευρώπη για τους πολίτες", προκειμένου να στηρίξει την απότιση φόρου τιμής και τη μνήμη των θυμάτων του ολοκληρωτισμού».

Το Δυτικό Βερολίνο μέσα στην «καρδιά» της ΓΛΔ

Πού ακριβώς βρισκόταν το τείχος του Βερολίνου;

Σε πολλά αφιερώματα στο τείχος θα δει κανείς να δημοσιεύονται πληροφορίες που αφορούν το ύψος του (3,2 μ.), το μήκος του, το πάχος του, αλλά συνήθως λείπει μια κρίσιμη πληροφορία, η γεωγραφική του θέση.

Η συνειδητοποίηση της θέσης του Βερολίνου στη μεταπολεμική Γερμανία θα βοηθούσε τον καθένα, ανεξάρτητα από την άποψη που έχει για το σοσιαλισμό και τον καπιταλισμό, να σκεφτεί περί τίνος πρόκειται, θα συνέβαλλε να αποκαλυφθεί όλος αυτός ο αντικομμουνιστικός οχετός γύρω από το τείχος.

Μπάμπης Ζαφειράτος: Η Πηγή Των Γυναικών - Μια δροσερή πηγή που γρήγορα στερεύει και μια άνοιξη εντός των τειχών

*
Παρουσίαση
Μπάμπης Ζαφειράτος
(Καισαριανή, 15 Μαρ. 2017)

*
Αφιέρωμα στη Γυναίκα
Κινηματογραφικό «Σκοπευτήριο» - Σύλλογος Δημοκρατικών Γυναικών Καισαριανής: Αναζητώντας το άλλο μισό του Ουρανού με 3+1 ταινίες (1, 15, 29 και 8 Μάρτη 2017)

*

Η πρώτη ταινία του αφιερώματος:
1/3/2017: Αχιλλέας Καουρισμάκι: Ο ποιητής του προλεταριάτου και Η Γυναίκα Με Τα Σπίρτα (δημοσίευση, 20/3/2017)
 
*

Η Πηγή Των Γυναικών

(La Source Des Femmes, 2011)
Σκηνοθεσία: Ράντου Μιχαϊλεάνου
Ηθοποιοί: Σαλέχ Μπακρί (Σάμι), Χιάμ Αμπάς (Φατίμα), Χαφσιά Χερζί (Εσμεράλντα), Λεϊλά Μπεκτί (Λεϊλά). Γαλλία, Έγχρ. 125'.

Ο εβραϊκής καταγωγής Ράντου Μιχαϊλεάνου γεννήθηκε το 1958 στο Βουκουρέστι της Ρουμανίας. Είναι συγγραφέας και σκηνοθέτης γνωστός για Το Τραίνο της Ζωής (1998), Το Κοντσέρτο (2009), και την αποψινή –τέταρτη μεγάλου μήκους ταινία του– Η Πηγή των Γυναικών (2011). Φοιτητής, το 1980 (επί Τσαουσέσκου) μετανάστευσε στη Γαλλία, όπου σήμερα ζει και εργάζεται, Γάλλος από τότε υπήκοος. Στη δεκαετία του 1980, δούλεψε βοηθός σκηνοθέτη, κυρίως στις ταινίες του Μάρκο Φερέρι (1928-1997, γνωστού μας από Το μεγάλο Φαγοπότι, 1973), και το 1987 δημοσίευσε μια συλλογή ποιημάτων.

Για τις δυο πρώτες ταινίες του δεν θα μπορέσω να σας διαφωτίσω, αφού δεν έχουν παιχτεί στη χώρα μας, και τις γνωρίζω μόνο πληροφοριακά.

Η πηγή του Αριστοφάνη

Ο Μιχαϊλεάνου με τη... Λυσιστράτη και την Καλονίκη

Οι γυναίκες σ’ ένα ορεινό χωριό του Μαρόκου θα καταφύγουν στην «τέχνη» της αριστοφανικής Λυσιστράτης (με αποχή από τα συζυγικά τους καθήκοντα, τα οποία σε πολλές περιπτώσεις δεν διαφέρουν από βιασμό), για να πάψουν οι άντρες τους να τις χρησιμοποιούν σαν υποζύγια.

Η παγόσμια σύγκρουση σοσιαλισμού - ιμπεριαλισμού και το τείχος του Βερολίνου (VIDEO)

Το τείχος έπεσε τη νύχτα της 9ης Νοεμβρίου 1989
Από τότε ο καπιταλισμός υψώνει καθημερινά τα θεόρατα τείχη του ανάμεσα στην εργατική τάξη και στον παραγόμενο πλούτο της

Το 2010 υπήρχαν στη Γερμανία 7,3 εκατομμύρια εργαζόμενοι των 400 ευρώ, δηλαδή 1/5, αριθμός που ήταν αυξημένος κατά 1,6 εκατομμύριο σε σχέση με το 2003. Στη σημερινή Γερμανία από τα 41 εκατομμύρια του εργατικού δυναμικού που απασχολούνταν το 2011, μόνο τα 29 εκατομμύρια είχαν κανονική θέση εργασίας.

13 Αυγούστου 1961 ‒ Ξεκινά η ανέγερση του τείχους του Βερολίνου. Στις αρχές της δεκαετίας του 1960 η έντονη στρατιωτικοποίηση στο δυτικό τμήμα της Γερμανίας αποτέλεσε σοβαρό παράγοντα ανησυχιών για τις σοσιαλιστικές χώρες και ειδικά για τη Γερμανική Λαοκρατική Δημοκρατία.

Η πολιτική των ανοιχτών συνόρων, ιδιαίτερα με το Δυτικό Βερολίνο, δημιουργούσε στη ΓΛΔ πολύπλευρους και σοβαρούς κινδύνους ακόμα και για την κρατική της υπόσταση. Εκτός από το άνετο και συνεχές πέρασμα κατασκόπων και δολιοφθορέων, η καταλήστευση ανθρώπινων και οικονομικών πόρων της Λαϊκής Δημοκρατίας έπαιζαν σημαντικό ρόλο στα ιμπεριαλιστικά σχέδια.

Ευρωκοινοβουλευτική Ομάδα ΚΚΕ: Οι αντικομμουνιστικές φιέστες του Ευρωκοινοβουλίου για το τείχος ‒ Συκοφάντηση του σοσιαλισμού και παραχάραξη της ιστορίας

Τη νύχτα της 9ης Νοεμβρίου 1989, όταν έπεσε το Τείχος

Το 2010 υπήρχαν στη Γερμανία 7,3 εκατομμύρια εργαζόμενοι των 400 ευρώ, δηλαδή 1/5, αριθμός που ήταν αυξημένος κατά 1,6 εκατομμύριο σε σχέση με το 2003. Στη σημερινή Γερμανία από τα 41 εκατομμύρια του εργατικού δυναμικού που απασχολούνταν το 2011, μόνο τα 29 εκατομμύρια είχαν κανονική θέση εργασίας.

Από τότε ο καπιταλισμός υψώνει καθημερινά τα θεόρατα τείχη του ανάμεσα στην εργατική τάξη και στον παραγόμενο πλούτο της

Δήλωση της Ευρωκοινοβουλευτικής Ομάδας του ΚΚΕ για τις αντικομμουνιστικές εκδηλώσεις στο Ευρωκοινοβούλιο για το τείχος του Βερολίνου

Δημοσίευση: Τετ, 12/11/2014 - 17:14

Η Ευρωκοινοβουλευτική Ομάδα του ΚΚΕ καταδικάζοντας τις προκλητικές εκδηλώσεις αντικομουνιστικού μίσους αποχώρησε από τους «πανηγυρικούς» που διοργανώθηκαν κατά την έναρξη της Ολομέλειας του Ευρωκοινοβουλίου για το τείχος του Βερολίνου και έκανε την ακόλουθη δήλωση:

«Οι αντικομμουνιστικές φιέστες για την "25η επέτειο της πτώσης του τείχους του Βερολίνου" που διοργανώνει το Ευρωκοινοβούλιο, ο πρόεδρός του και όλο το φάσμα των πολιτικών εκπροσώπων του κεφαλαίου έχουν στόχο την χυδαία συκοφάντηση του σοσιαλισμού, την παραχάραξη της ιστορίας.

Ξέρεις ότι έπρεπε να γκρεμιστεί. Μάθε και γιατί χτίστηκε

Ισραήλ: Το Τείχος της Ντροπής άρχισε να χτίζεται το 2002

Το 2004, εποχή που ισοπεδώθηκε η Ράφα, κρίθηκε από το Δικαστήριο της Χάγης παράνομο. 
Σήμερα έχουν ολοκληρωθεί τα 700 από τα προβλεπόμενα 810 χιλιόμετρα, ύψους 8 μέτρων, με φυλάκια και κάμερες ασφαλείας.
Το τείχος του Βερολίνου έπεσε το 1989. Συνολικό μήκος 167,8 χλμ.
 

Το Τείχος του Βερολίνου

Νίκος Μπογιόπουλος

Δεν υπάρχει επιτελείο προπαγάνδας που να μην έχει υπηρετήσει εκείνη την υπέροχη ρήση: «Ποτέ μην αφήνεις την πραγματικότητα να σου χαλάσει μια ωραία ιστορία»…

    Πόσο «ωραία» όμως είναι η ιστορία που μας διηγήθηκαν και φέτος οι νικητές του «ψυχρού πολέμου» – και μάλιστα την διηγήθηκαν με ιδιαίτερη ένταση - λόγω της συμπλήρωσης 25 χρόνων  από την πτώση του Τείχους του Βερολίνου;

Οι δυο Γερμανίες και το τείχος του Βερολίνου

Δυο άρθρα  από το αφιέρωμα του Ριζοσπάστη:

97 χρόνια από την Οχτωβριανή Επανάσταση - 65 χρόνια από την ίδρυση της ΓΛΔ και 25 από την αντεπανάσταση

Γιατί άραγε υπάρχουν τείχη που κραυγάζουν, και τείχη απολύτως βουβά;
Εντουάρντο Γκαλεάνο

Πώς φτάσαμε στις δύο Γερμανίες;

Η άνευ όρων συνθηκολόγηση της Γερμανίας τη νύχτα της 8 προς 9 Μάη 1945 οριοθετεί το τέλος του πολέμου για τη Γερμανία. Λίγο αργότερα, συνθηκολόγησε και η Ιαπωνία. Στις 5 Ιούνη 1945 οι τέσσερις νικητές (ΕΣΣΔ, ΗΠΑ, Γαλλία, Βρετανία) υπέγραψαν τη «Διακήρυξη σχετικά με την Ηττα της Γερμανίας και την Ανάληψη της Ανώτατης Αρχής», σύμφωνα με την οποία η Γερμανία χωρίστηκε σε τέσσερις ζώνες κατοχής και το Βερολίνο σε τέσσερις τομείς. Από τις 9 Ιούνη εγκαθιδρύονται οι στρατιωτικές κυβερνήσεις των ζωνών κατοχής. Κάθε ένα κράτος από τους νικητές είχε την ανώτατη εξουσία στο τμήμα της Γερμανίας που ήταν υπό τον έλεγχό του (βλ. τομέα) και στην αντίστοιχη ζώνη στο Βερολίνο μέχρι την επαναδημιουργία του ενιαίου γερμανικού κράτους.

ΗΠΑ-ΝΑΤΟ: Αμερικανοί αλεξιπτωτιστές στην Ουκρανία και πλοία στη Μαύρη Θάλασσα ‒ Σχέδιο Πούτιν για την επίλυση της ουκρανικής κρίσης ‒ Απορρίπτει ο Γιατσενιούκ: Η Ρωσία είναι κράτος τρομοκράτης. Ενέκρινα σχέδιο για την ανέγερση τείχους

ΗΠΑ: Αμερικανοί αλεξιπτωτιστές σε άσκηση στην Ουκρανία

Δημοσίευση: Πέμ, 04/09/2014 - 13:48

Διακόσιοι Αμερικανοί αλεξιπτωτιστές θα συμμετάσχουν αυτό το μήνα σε διεθνή στρατιωτικά γυμνάσια που θα διεξαχθούν στη δυτική Ουκρανία, ανακοίνωσε σήμερα το Πεντάγωνο.

Πρόκειται για αλεξιπτωτιστές της 173ης αερομεταφερόμενης ταξιαρχίας που έχει την έδρα της στην Ιταλία, δήλωσε ο συνταγματάρχης Στιβ Ουόρεν, εκπρόσωπος του Πενταγώνου. «Είναι γυμνάσια διατήρησης της ειρήνης», πρόσθεσε.

Αξίζει να σημειωθεί ότι η 173η αερομεταφερόμενη ταξιαρχία, έχει συνεκπαιδευτεί και με τις ελληνικές ένοπλες δυνάμεις το περασμένο διάστημα.

Τρομοκράτες

Αδηφάγοι πόλεμοι

Το 1975, ο βασιλιάς του Μαρόκου εισέβαλε στη χώρα των Σαχαραουί κι εκτόπισε το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού.

Η Σαχάρα είναι σήμερα η τελευταία αποικία της Αφρικής.

Το Μαρόκο αρνείται στη Σαχάρα το δικαίωμα να επιλέξει το μέλλον της, και με τον τρόπο αυτό ομολογεί ότι έκλεψε μια χώρα, που δεν προτίθεται να τη δώσει πίσω.

Μελίγια- Θέουτα: Πουλιά στο σύρμα

ΙΣΠΑΝΙΚΟΙ ΘΥΛΑΚΕΣ ΣΤΟ ΜΑΡΟΚΟ

Χιλιάδες οι μετανάστες, διωγμένοι από πολέμους και φτώχεια

ΜΕΛΙΓΙΑ.-- Η τραγική κατάσταση που βιώνουν χιλιάδες πρόσφυγες και οικονομικοί μετανάστες από την Αφρική που φτάνουν στους ισπανικούς θύλακες Μελίγια και Θέουτα στο Μαρόκο, συχνά πυκνά οδηγεί σε μαζικές αποδράσεις από τα σύγχρονα στρατόπεδα συγκέντρωσης.

Βουβά τείχη

Ελλάς, Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων
Τεμάχιο από το "τίμιο ξύλο" του τείχους του Βερολίνου (!!!)

 

Τείχη

Το τείχος του Βερολίνου ήταν καθημερινή είδηση. Από το πρωί ώς το βράδυ διαβάζαμε, βλέπαμε, ακούγαμε: το Τείχος της Ντροπής, το Τείχος του Αίσχους, το Σιδηρούν Παραπέτασμα...

Τελικά εκείνο το τείχος, που έπρεπε να πέσει, έπεσε. Όμως ξεφύτρωσαν νέα τείχη, και συνεχίζουν να ξεφυτρώνουν παντού στον κόσμο. Παρότι μεγαλύτερα από του Βερολίνου, δεν μιλούν καθόλου γι' αυτά, ή μιλούν ελάχιστα.

ΚΡΙΣΤΙΑΝ ΠΕΤΣΟΛΝΤ: Μπάρμπαρα - Η προσωπικότητα, προϊόν και υποκείμενο της Ιστορίας. Μια ταινία για τις βλαβερές συνέπειες του καπιταλισμού, με αφορμή την ανακήρυξη της Λαοκρατικής Δημοκρατίας της Γερμανίας (7/10/1949)

Αφιερωμένη εξαιρετικά

Στον άνθρωπο που καλεί τον Σουλτς να υψώσουν μαζί «Μέτωπο κατά του ναζισμού και της λιτότητας»

Σε αυτούς που ονειρεύονται πως «Η αποφασιστική δικαστική - πολιτική και ηθική απομόνωση της Χ.Α. είναι έργο, τελικά, μιας κυβέρνησης που θα ανατρέψει το αμαρτωλό πολιτικό σύστημα και θα επαναφέρει στην κοινωνία την ελπίδα, την αλληλεγγύη και την εμπιστοσύνη στη Δημοκρατία». (Αμήν!) Σε αυτούς που θέλουν και μπορούν. (Τρομάρα τους!)
  

*

Πριν διαβάσετε τη μαρξιστική ανάλυση της μοναδικής Τζίας Γιοβάνη, δυο... αντιδιαλεκτικές κουβέντες, αντί προλόγου: