Η Σύνοδος Κορυφής ΕΕ - Τουρκίας αποτέλεσε άλλο ένα επεισόδιο στο διαρκές παζάρι ανάμεσα σε αστικές τάξεις, μέρος του σφοδρού ανταγωνισμού μονοπωλιακών ομίλων για την εκμετάλλευση των λαών, των πλουτοπαραγωγικών πηγών, τον έλεγχο των αγορών και των σφαιρών επιρροής.
Οι αποφάσεις που πάρθηκαν, με αφορμή τη διαχείριση του Προσφυγικού, αξιοποιούνται για αναβάθμιση του ρόλου της τουρκικής αστικής τάξης στην περιοχή.
Ιδιαίτερα υπό το φως της πρόσφατης κλιμάκωσης της αντιπαράθεσης με την κατάρριψη του ρωσικού αεροσκάφους από τουρκικά μαχητικά και την πλήρη κάλυψή της από την ΕΕ και το ΝΑΤΟ, οι αποφάσεις αποτελούν νομιμοποίηση της παραπέρα συμμετοχής της Τουρκίας στην επέμβαση και τον πόλεμο στη Συρία.
Τα ανταλλάγματα, που πετυχαίνει η Τουρκία, για τα οποία πανηγυρίζει το πολιτικό της προσωπικό, όπως η επανέναρξη των ενταξιακών διαπραγματεύσεων με την ΕΕ, η χορήγηση οικονομικής βοήθειας, η δρομολόγηση της κατάργησης της βίζας, η αναβάθμιση των εμπορικών και ενεργειακών σχέσεων ΕΕ - Τουρκίας αφορούν τα συμφέροντα των καπιταλιστών και όχι του λαού της, ούτε και των ξεριζωμένων από τις εστίες τους.