Καπετάν Γιώτης: «Αυτός που πέρασε δεν είναι ένα τραγούδι που τελείωσε»

Χαρίλαος Φλωράκης: 20 Ιουλίου 1914, Παλιοζογλώπι, Καρδίτσας - 22 Μαΐου 2005 Αθήνα.
Σχέδιο, Μπάμπης Ζαφειράτος, 17.V.2015 (Μελάνι, 29 χ 21 εκ.)

«Αυτός που πέρασε δεν είναι ένα τραγούδι που τελείωσε. Αυτός που αγωνίστηκε σαν ένα τεράστιο φως. Κι έπεσε σαν ένας ήλιος με κασκέτο. Αυτός που πέρασε δεν είναι ένα τραγούδι που τελείωσε»
(Ο αποχαιρερτισμός της συντρόφισσας Αλέκας Παπαρήγα, από το «Πένθιμο Εμβατήριο» του Ναζίμ Χικμέτ)
*
«Δεν το ονοματίζω τούτο το χαρτί διαθήκη για το λόγο ότι δεν έχω τίποτα να διαθέσω. Ό,τι βιος είχα το έχω δώσει στο Κόμμα, στο Κόμμα στο ΚΚΕ με τα γνωστά σύμβολά του, την Μαρξιστική – Λενινιστική ιδεολογία του, το πρόγραμμά του και τις αρχές του. Πολιτικά δεν έχω επίσης τίποτα να αφήσω.
Ό,τι είχα το έδωσα με τη συγκεκριμένη δράση μου. Να αφήσω πολιτικές ορμήνιες δεν το θεωρώ σοβαρό. Θέλω να επιστρέψω, και να ταφώ στον τόπο που γεννήθηκα στο Παλιοζογλώπι και συγκεκριμένα στον Αηλιά για νάχω αγνάντιο.
Ο τάφος να είναι απλός, μόνο να φραχτεί για να μην με ξεχώσουν τα αγρίμια. Δεν θέλω λόγους και στεφάνια.
Αυτά να εκφραστούν με βοήθεια στο Κόμμα».

 Σεπτέμβρης 1994

Γεια σας

Χαρίλαος Φλωράκης  
 

*

«Οι ζευγάδες φεύγουν, μωρέ! Η σπορά μένει. Και φουντώνει. Και μεγαλώνει. Και καρπίζει. Και ρίχνει νέους σπόρους στη γη. Και οι κύκλοι επαναλαμβάνονται. Ετσι νόμιζε και η γενιά του 1912-1913 ότι είναι η τελευταία ηρωική γενιά. Και τι θα γίνει ο τόπος μόλις φύγει. Μα ήρθε η γενιά του '40, η νέα σπορά, και ανέβασε πιο ψηλά τη σημαία του αγώνα. Ετσι λέει κάθε γενιά - ταυτίζοντας τον εαυτό της με την ιστορία. Και λησμονά τη σπορά. Που έρχεται πολύ βαθιά από το παρελθόν και πηγαίνει πολύ βαθιά στο μέλλον. Βλέπεις, μωρέ, αυτά τα νιάτα γύρω σου, που νομίζεις πως είναι ξεστρατισμένα και συμβιβασμένα; Κούνια που σε κούναγε. Μόλις υπάρξει μια σπίθα, αυτά τα νιάτα θα γίνουν πυρκαγιά, θα γίνουν ηφαίστειο. Και θα αποδειχθούν καλύτερα από τη γενιά των πατεράδων τους και των παππούδων τους. Και θα σηκώσουν τη σημαία του αγώνα μέχρι τον ήλιο. Είναι η σπορά, σου λέω...».

Χρήστος Θεοχαράτος: ΧΑΡΙΛΑΟΣ ΦΛΩΡΑΚΗΣ - Ο Λαϊκός Ηγέτης (Τόμος Β', 2003)

*

Δείτε και
Χαρίλαος Φλωράκης (VIDEO - ΦΩΤΟ)

Με φόντο τις κορφές των Αγράφων

ΧΑΡΙΛΑΟΣ ΦΛΩΡΑΚΗΣ - ΔΕΚΑ ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΘΑΝΑΤΟ ΤΟΥ

«Αυτός που πέρασε δεν είναι ένα τραγούδι που τελείωσε»

22 Μάη 2005. Η είδηση απλώθηκε σε μηδενικό σχεδόν χρόνο στα πέρατα: Πέθανε ο σύντροφος Χαρίλαος. Κι έγινε, πέρα απ' τη θλίψη, αφορμή για να ακουστούν δεκάδες επίθετα, άπειρες λέξεις, μ' έναν όμως κοινό παρονομαστή: ΚΚΕ, συνώνυμο του οποίου ήταν η ζωή του.

Δέκα χρόνια μετά. Κύλησε πολύ νερό στ' αυλάκι. Μα τ' ανηφόρι έμεινε ανηφόρι. Γιατί είναι η κίνηση των μαζών που ανατρέπει. Και οι μάζες ακόμα κινούνται αργά. Ισως και με βήμα πίσω.

Ομως, αυτός είχε βαθύτατη πεποίθηση ότι ο σοσιαλισμός θα έρθει ό,τι και να γίνει, ότι είναι το μέλλον της ανθρωπότητας, γιατί, όπως έλεγε, «ο καπιταλισμός οξύνει και δεν μπορεί να λύσει τα λαϊκά προβλήματα».

Συνεπής σ' αυτή την πεποίθηση βάδισε τα 91 χρόνια του.

Η 8 Μάρτη στο Επιμορφωτικό Κέντρο «Χαρίλαος Φλωράκης»: Έκθεση εντύπων για την ισοτιμία της γυναίκας

Έκθεση εντύπων για την ισοτιμία της γυναίκας στο Επιμορφωτικό Κέντρο «Χαρίλαος Φλωράκης» (ΦΩΤΟ)

Δημοσίευση: Παρ, 06/03/2015 - 09:00
Τελευταία Ενημέρωση: Σάβ, 07/03/2015 - 07:15

Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας (8 Μάρτη), το Επιμορφωτικό Κέντρο (Βιβλιοθήκη/Αρχείο της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΕ) «Χαρίλαος Φλωράκης» διοργανώνει έκθεση ντοκουμέντων και εντύπων που αφορούν στους διαχρονικούς αγώνες για την ισοτιμία της γυναίκας.

Στις προθήκες του Επιμορφωτικού Κένρου παρουσιάζονται ντοκουμέντα, πρωτοσέλιδα εφημερίδων και εξώφυλλα από μπροσούρες και βιβλία αφιερωμένα στους αγώνες για την ισοτιμία της γυναίκας, ακόμα και σε πολύ δύσκολες αλλά κορυφαίες περιόδους της ελληνικής ιστορίας (μεταξική δικτατορία, φασιστική Κατοχή, Εμφύλιος κλπ).

Ο Χαρίλαος, το ΚΚΕ και οι χατζατζάρηδες της αστικής προπαγάνδας

Η Διαθήκη... Χαρίλαος Φλωράκης

«Δεν το ονοματίζω τούτο το χαρτί διαθήκη για το λόγο ότι δεν έχω τίποτα να διαθέσω. Ό,τι βιος είχα το έχω δώσει στο Κόμμα, στο Κόμμα στο ΚΚΕ με τα γνωστά σύμβολά του, την Μαρξιστική – Λενινιστική ιδεολογία του, το πρόγραμμά του και τις αρχές του. Πολιτικά δεν έχω επίσης τίποτα να αφήσω.
Ό,τι είχα το έδωσα με τη συγκεκριμένη δράση μου. Να αφήσω πολιτικές ορμήνιες δεν το θεωρώ σοβαρό. Θέλω να επιστρέψω, και να ταφώ στον τόπο που γεννήθηκα στο Παλιοζογλώπι και συγκεκριμένα στον Αηλιά για νάχω αγνάντιο.
Ο τάφος να είναι απλός, μόνο να φραχτεί για να μην με ξεχώσουν τα αγρίμια. Δεν θέλω λόγους και στεφάνια.
Αυτά να εκφραστούν με βοήθεια στο Κόμμα».

 Σεπτέμβρης 1994

Γεια σας

Χαρίλαος Φλωράκης

(Φωτό από politikokafenio)

Δανίκας: Μαϊμουδίσματα…

Στην ομιλία του ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ για τα 95χρονα του ΚΚΕ υπάρχει ένα ξεχωριστό σημείο που λέει: