Για ναυαγούς που θέλουν να κολυμπήσουν. Το σημείωμα άλλοτε βιαστικό και ταραγμένο, άλλοτε φλύαρο ή λακωνικό, ακατάληπτο κι ερμητικό, κακογραμμένο κι αδέξιο, ευδιάκριτο ή ξεθωριασμένο. Μπουκαλάκια, φιαλίδια, φιάλες αερίου. Μποτίλιες, μποτίλιες, μποτίλιες... Με καθορισμένο, πάντοτε, στίγμα.
Καλή στεριά, συνταξιδιώτες...
Ή καλή θάλασσα.
Κι αύριο μην υψώσετε λάβαρο της συγγνώμης
για τα καταραμένα μπάσταρδα του λύκου και για τ’ αδέρφια του φιδιού
γι’ αυτούς που ήρθαν ως εδώ βαστώντας μέχρι και το στερνό λεπίδι τους και ρήμαξαν το ρόδο.
Πάμπλο Νερούδα: Νέος ύμνος αγάπης στο Στάλινγκραντ (1944)
Μετάφραση: Μπάμπης Ζαφειράτος, Φεβ. 2020)
*
Όταν ο Κόκκινος Στρατός εισβάλει στην Ανατολική Πρωσία (13 Ιαν. – 25 Απρ. 1945), ο Νερούδα τού αφιερώνει το ποίημά του Ύμνος στον Κόκκινο Στρατό μπρος στο κατώφλι της Πρωσίας. Είναι ο τρίτος ύμνος του, γραμμένος κατά τη διάρκεια του Μεγάλου Πατριωτικού Πολέμου, για να αναδείξει το ηρωικό έπος της ΕΣΣΔ.Ο τέταρτος ύμνος –τρίτος με την αρίθμηση του ποιητή– γράφτηκε το 1949 (βλ. κατ.)
1935. Σοβιετικό προφητικό πόστερ του Ν. Δολγορίκοβ (1902-1980).
Κάτω: Ζήτω ο δικός μας, ανίκητος Κόκκινος Στρατός – Το ισχυρό προπύργιο της ειρηνικής εργασίας των λαών της ΕΣΣΔ, αληθινός φρουρός των κατακτήσεων της Μεγάλης Οκτωβριανής Σοσιαλιστικής Επανάστασης!
Στο πάνω λάβαρο: Εμείς είμαστε με την ειρήνη και θα την υπερασπιστούμε. Αλλά είμαστε έτοιμοι να απαντήσουμε σε εκείνους που πυροδοτούν τον πόλεμο (Στάλιν)
Στο κάτω λάβαρο: Ζήτω ο μεγάλος Στάλιν. (Πηγή: https://dvagrada.ru/wiki)
Ύμνος στον Κόκκινο Στρατό μπρος στο κατώφλι της Πρωσίας
Πάμπλο Νερούδα
Ετούτος είναι ο ύμνος μέσα στο λυκαυγές, αυτός εδώ είναι ο ύμνος
ο βγαλμένος απ’ το ρόγχο του θανάτου, σάμπως ρυθμός
πρωτάκουστος ταμπούρλου ματωμένου,
που ανάβρυσε από τις πρωτόγνωρες χαρές όμοιος με το κλαρί που ανθίζει μες στο χιόνι κι όμοιος με μια ηλιαχτίδα απάνω απ’ το ανθισμένο το κλαρί.
Κι αυτοί εδώ είναι οι στίχοι που άδραξαν το ρόγχο,
και συλλαβή τη συλλαβή εστείψανε τα δάκρυα σαν λερωμένο ρούχο
ως να στεγνώσει κι η τελευταία πικρή σταγόνα των λυγμών,
κι από όλο αυτό τον οδυρμό να πλέξει την πλεξούδα, το σκοινί, τη σαλαμάστρα τη γερή που την αυγή κρατάει.
Διδάγματα διαχρονικής σημασίας για τη στρατηγική του ΚΚΕ
Εκτενή αποσπάσματα από την ομιλία της Αλέκας Παπαρήγα, μέλους της ΚΕ του ΚΚΕ, κατά την παρουσίαση της έκδοσης την Τετάρτη 15/1 στο βιβλιοπωλείο της «Σύγχρονης Εποχής»
Το βασικό θέμα της 18ης Ολομέλειας αφορούσε στη συζήτηση για την έκθεση δράσης της ΚΕ από το 8ο Συνέδριο (1961), το Σχέδιο του νέου Προγράμματος και του Καταστατικού του Κόμματος, ως εισηγητικά κείμενα στις εργασίες του 9ουΠρογραμματικού Συνεδρίου (4 - 10/12/1973).
Συμπληρώθηκε η ημερήσια διάταξη με το ειδικό θέμα συζήτησης για την τρέχουσα πολιτική κατάσταση στην Ελλάδα, με ενημέρωση - εκτίμηση για την πορεία του αντιδικτατορικού αγώνα (που είχε δυναμώσει μέσα στην Ελλάδα από το 1972), και τον καθορισμό της στάσης του Κόμματος στο δημοψήφισμα της χούντας.
Η στρατιωτική χούντα, την 1ηΙούλη 1973, κατάργησε με Συντακτική Πράξη τη βασιλεία, ανακήρυξε ως πρώτο Πρόεδρο Δημοκρατίας τον Γ. Παπαδόπουλο και προκήρυξε δημοψήφισμα για το πολιτειακό ζήτημα για τις 29 Ιούλη, ενώ πλάσαρε μέτρα «φιλελευθεροποίησης» και προσφυγής σε εκλογές, σε ένα μακρύτερο χρονικό διάστημα και με τη δική της συμμετοχή ως πολιτικού μορφώματος - κόμματος.
Στη συζήτηση του θέματος αυτού συμπεριελήφθη και η Διακήρυξη της ΚΕ (που δόθηκε στη δημοσιότητα πριν από τη 18η Ολομέλεια) η οποία αναφερόταν στον, μετά τη χούντα, πολιτικό στόχο του Κόμματος, στο καθεστώς της Νέας Δημοκρατίας.
Η Νέα Δημοκρατία αποσκοπούσε στο να εξασφαλιστεί η αυτοτελής παρέμβαση του ΚΚΕ, να γινόταν διακριτή η διαφορά του απέναντι στα αστικά κόμματα, είχε και το χαρακτήρα πρότασης για πολιτική συνεργασία.
Τα ντοκουμέντα που ψηφίστηκαν για το 9ο Συνέδριο ονομάστηκαν Προσχέδιο, καθώς δόθηκε η δυνατότητα να ξανασυζητηθούν στις ΚΟ και να διαμορφωθούν για συζήτηση στις εργασίες του 9ου Συνεδρίου. Η απόφαση να μεσολαβήσει νέος κύκλος συζήτησης πριν από το Συνέδριο προέκυψε καθώς, κατά τις εργασίες της Ολομέλειας ανέκυψαν προβληματισμοί, διαφορετικές σκέψεις, επισημάνθηκαν αντιφάσεις. Αφορούσαν κυρίως στο ζήτημα της ενιαίας επαναστατικής διαδικασίας με τη λογική των δύο σταδίων, της αντιιμπεριαλιστικής δημοκρατικής επανάστασης και της σοσιαλιστικής.
Διαφορετικές απόψεις και ερωτήματα προβλήθηκαν για την εκτίμηση της ανάπτυξης του ελληνικού καπιταλισμού, αν η Ελλάδα ήταν βιομηχανική, αγροτική καπιταλιστική χώρα ή ήταν σε πορεία να γίνει, κατά πόσο παρέμεναν προκαπιταλιστικά στοιχεία στην αγροτική παραγωγή.
Στην εισήγηση του ΠΓ χρησιμοποιήθηκε, λαθεμένα, ως κριτήριο εκτίμησης για προκαπιταλιστικά στοιχεία η ύπαρξη μεγάλου αριθμού μικροϊδιοκτητών αγροτών, σε σύγκριση με άλλα καπιταλιστικά κράτη, ή αν αποτελούσαν ένα λεπτό επάνω στρώμα απέναντι στη μάζα των μικροϊδιοκτητών. Διαφορές και ερωτήματα υπήρξαν και στο ζήτημα των κοινωνικών κινητήριων δυνάμεων των δύο σταδίων.
Δεν καθορίζει ο συσχετισμός δυνάμεων τον πρωτοπόρο ρόλο του Κόμματος
Η 18η Ολομέλεια δεν μπόρεσε να αποτελέσει έναν σημαντικό ιστορικό σταθμό, παρά ορισμένες θετικές βελτιώσεις που επέφερε. Τελικά δεν έγινε το μόνο αναγκαίο, αντικειμενικά απαιτητό, βήμα προς το 9ο Συνέδριο: Η αλλαγή της στρατηγικής του Κόμματος που απαιτούνταν και εξαρτιόταν από την, με τόλμη, κρίση της στρατηγικής στην κρίσιμη 10ετία '40 - '50. Δεν πρέπει, επίσης, να αγνοηθεί το βάρος των επιδράσεων από τη διεθνή στρατηγική του Κομμουνιστικού Κινήματος, από τη στρατηγική ιδιαίτερα στις διεθνείς σχέσεις των σοσιαλιστικών κρατών.
Χιλιάδες κόσμου αγωνιστές, φίλοι και απόγονοι της ΕΑΜικής Αντίστασης και του ΔΣΕ καθώς και πολλοί νεολαίοι τίμησαν την 77η επέτειο από την ανατίναξη του Γοργοπόταμου, συμμετέχοντας στην εκδήλωση που διοργάνωσαν το πρωί του Σαββάτου ηΠανελλήνια Ένωση Αγωνιστών Εθνικής Αντίστασης και Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας(ΠΕΑΕΑ - ΔΣΕ) και ηΚΟ Ανατ. Στερεάς - Εύβοιας του ΚΚΕ.
Οι συμμετέχοντες κατέφθασαν με πούλμαν από πολλές περιοχές της χώρας ενώ στην εκδήλωση μέσα σε αγωνιστικό κλίμα μίλησαν εκ μέρους του ΚΚΕ οΓιώργος Λαμπρούλης, βουλευτής του Κόμματος, εκ μέρους του ΔΣ της ΠΕΑΕΑ - ΔΣΕ χαιρέτησε ο πρόεδροςΓιώργος Κατημερτζής και εκ μέρους της ΚΝΕ η Δήμητρα Τούντα. (Διαβάστε παρακάτω).
Στην εκδήλωση παραβρέθηκε αντιπροσωπεία της ΚΕ του ΚΚΕ με επικεφαλής τον Κώστα Μπασδέκη. Το παράρτημα της ΠΕΑΕΑ - ΔΣΕ Λάρισας τραγούδησε αντάρτικα τραγούδια, έγινε κατάθεση στεφάνων από εκπροσώπους των ΚΚΕ, ΚΝΕ, ΠΕΑΕΑ - ΔΣΕ, ΠΕΚΑΜ, κρατήθηκε ενός λεπτού σιγή και η εκδήλωση έκλεισε με το πένθιμο εμβατήριο «Επέσατε θύματα».
Αμέσως μετά εκφωνήθηκε το ψήφισμα της εκδήλωσης:
ΓΟΡΓΟΠΟΤΑΜΟΣ Ψήφισμα 2019
Εμείς που συγκεντρωθήκαμε σήμερα, 23.11.2019, για να τιμήσουμε την 77ηΕπέτειο της Ανατίναξης της Γέφυρας του Γοργοπόταμου, το πρώτο μεγάλο αντιστασιακό σαμποτάζ κατά των ναζί κατακτητών στις κατεχόμενες χώρες της Ευρώπης, εγκρίνουμε το παρακάτω ψήφισμα:
Οι αγωνιστές της ΕΑΜικής Αντίστασης και του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας, οι απόγονοι και φίλοι της, επαναπατρισμένοι πολιτικοί πρόσφυγες και τα παιδιά τους
Καταγγέλλουμε την ιδιαίτερα επικίνδυνη για τα λαϊκά συμφέροντα Ελληνοαμερικάνικη Συμφωνία για τις βάσεις που, συνεχίζοντας στον επικίνδυνο δρόμο που χάραξε η προηγούμενη κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, υπέγραψε η κυβέρνηση της Ν. Δημοκρατίας με την οποία επεκτείνει τη βάση της Σούδας και παραχωρεί νέες βάσεις στις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ, μετατρέποντας, ουσιαστικά, την Ελλάδα σε ένα απέραντο ΑμερικανοΝΑΤΟϊκό ιμπεριαλιστικό ορμητήριο ενάντια σε άλλους λαούς.
Ενώ υπάρχει κίνδυνος αποθήκευσης και πυρηνικών όπλων στη βάση του Άραξου...
Η συμφωνία αυτή που βαθαίνει την εμπλοκή της χώρας στους σχεδιασμούς των Αμερικανο-Ευρωπαίων ιμπεριαλιστών δημιουργεί τεράστιους κινδύνους για το λαό μας.
Πίσω από την προπαγάνδα της επανένωσης, η σκληρή πραγματικότητα για τους εργαζόμενους
Ισραήλ: Το Τείχος της Ντροπής άρχισε να χτίζεται το 2002.Το 2004, εποχή που ισοπεδώθηκε η Ράφα, κρίθηκε από το Δικαστήριο της Χάγης παράνομο.
Μέχρι το 2014 είχαν ολοκληρωθεί τα 700 από τα προβλεπόμενα 810 χιλιόμετρα, ύψους 8 μέτρων, με φυλάκια και κάμερες ασφαλείας. Το τείχος του Βερολίνου έπεσε το 1989.Συνολικό μήκος 167,8 χλμ. Από Μποτίλια: Τείχη
Μια αποκαλυπτική έρευνα του ινστιτούτου ερευνών «Forsa»
«Ανησυχία για τις ανισότητες», «απόρριψη των ιδιωτικοποιήσεων», «φόβο για κοινωνική περιθωριοποίηση» στη μεγάλη πλειοψηφία του γερμανικού λαού δείχνει δημοσκόπηση του ινστιτούτου ερευνών «Forsa», που δημοσιεύτηκε στα τέλη Οκτώβρη, λίγες μέρες πριν από την έναρξη των εκδηλώσεων για τα 30 χρόνια από την πτώση του τείχους του Βερολίνου.
Οι απαντήσεις αναδεικνύουν μια πλευρά της «επανένωσης» της Γερμανίας που αποφεύγεται επιμελώς: Το πόσο σαρωτικές ήταν οι συνέπειες της ανατροπής του σοσιαλισμού στη Γερμανική Λαοκρατική Δημοκρατία και της κυριαρχίας των καπιταλιστικών σχέσεων παραγωγής για τη ζωή όλων των Γερμανών σε «Δύση» και «Ανατολή», όπως και συνολικά για τους Ευρωπαίους. Και εξακολουθούν να είναι, τρεις δεκαετίες μετά.
Αξίζει να ανατρέξουμε στο κλίμα της εποχής αμέσως μετά τη νίκη της αντεπανάστασης.
Μεγάλη εκδήλωση για τα 75 χρόνια από την Απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης από τον ΕΛΑΣ
Κυριακή 10/11/2019 - 17:32
Με ιδιαίτερη επιτυχία πραγματοποιήθηκε το πρωί τηςΚυριακήςη εκδήλωση τηςΚΟ Κεντρικής Μακεδονίας του ΚΚΕ για τα 75 χρόνια από την απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης από τα στρατεύματα του ΕΛΑΣ.
Στην κατάμεστηΑίθουσα Τελετών του ΑΠΘ, ο λαός και ιδιαίτερα η νεολαία της Θεσσαλονίκης, ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα των οργανώσεων του ΚΚΕ και της ΚΝΕ, με αφορμή την μεγάλη επέτειο, για να μάθουν την ιστορική αλήθεια για την πάλη του ΕΛΑΣ για την απελευθέρωση της πόλης από τα γερμανικά στρατεύματα κατοχής και τους ντόπιους συνεργάτες τους.
Πριν από 30 χρόνια, στις 9 Νοέμβρη 1989, έπεσε το τείχος του Βερολίνου, σηματοδοτώντας την ανατροπή της σοσιαλιστικής εξουσίας στη Γερμανική Λαοκρατική Δημοκρατία (ΓΛΔ) μετά από δεκαετίες στοχευμένης ιμπεριαλιστικής περικύκλωσης.
Σε αυτήν τη «στρογγυλή» επέτειο –παρά τα πανηγυρικά αφιερώματα για την «επανένωση» και τις φωτογραφίες ανθρώπων που γιορτάζουν στους δρόμους του Βερολίνου– ο απολογισμός των υποσχέσεων για τα «ανθισμένα τοπία» που περίμεναν τους Ανατολικογερμανούς και για «μια ανοιχτή χώρα με ελεύθερους ανθρώπους», είναι αναπόφευκτος, ιδιαίτερα στη Γερμανία.
Ισραήλ: Το Τείχος της Ντροπής άρχισε να χτίζεται το 2002Το 2004, εποχή που ισοπεδώθηκε η Ράφα, κρίθηκε από το Δικαστήριο της Χάγης παράνομο.
Μέχρι το 2014 είχαν ολοκληρωθεί τα 700 από τα προβλεπόμενα 810 χιλιόμετρα, ύψους 8 μέτρων, με φυλάκια και κάμερες ασφαλείας. Το τείχος του Βερολίνου έπεσε το 1989.Συνολικό μήκος 167,8 χλμ. Από Μποτίλια: Τείχη
Μόλις λίγες μέρες μετά την πτώση του τείχους μπροστά σε εκατομμύρια Ανατολικογερμανούς υψώθηκαν ανυπέρβλητα ταξικά τείχη.
Προσέκρουσαν πάνω στη σκληρή πραγματικότητα της «επανένωσης», δηλαδή της κυριαρχίας των καπιταλιστικών σχέσεων παραγωγής σε όλη τη Γερμανία:
Πετάχτηκαν έξω από τις δουλειές τους, στα δεσμά της φτώχειας και της απελπισίας.
Ταυτόχρονα, αντεργατικά μέτρα σάρωσαν όλη τη χώρα.
Τριάντα χρόνια μετά, γερμανική κυβέρνηση, ρεπορτάζ, αφιερώματα και αναλύσεις δεν γίνεται να προσπεράσουν αυτήν την πραγματικότητα και να γιορτάσουν την καπιταλιστική παλινόρθωση, χωρίς να αναφερθούν στις «άνισες συνθήκες διαβίωσης» σε όλη τη χώρα και στην «ελεύθερη ζωή για όλους», που παραμένει «ζητούμενο».
Η αντικομμουνιστική μανία που προβάλλεται στη Γερμανία ολόκληρο το έτος και κορυφώνεται στις 9 Νοέμβρη για τα 30 χρόνια από την πτώση του τείχους του Βερολίνου περιλαμβάνει ένα τεράστιο installation πάνω από την πύλη του Βραδεμβούργου, μόνιμες και επετειακές εκθέσεις ζωγραφικής και φωτογραφίας, συναυλίες, αθλητικές δραστηριότητες κατά μήκος του τείχους καθώς και πολλές ακόμα εκδηλώσεις.
Άννα ΓΡΗΓΟΡΙΑΔΟΥ
Μέλος της Κομματικής Επιτροπής Οργανώσεων Εξωτερικού του ΚΚΕ
*
Με έναν φόβο ζει η αστική τάξη... Το φόβο της προοπτικής του σοσιαλισμού - κομμουνισμού. Της ανατροπής της από την οργανωμένη πάλη των εργαζομένων. Αυτή είναι η μόνη λογική εξήγηση για το αντικομμουνιστικό παραλήρημα που έχει εξαπολυθεί τα τελευταία χρόνια, με κορύφωση το κατάπτυστο ψήφισμα στις 19 Σεπτέμβρη στο Ευρωκοινοβούλιο.
Ισραήλ: Το Τείχος της Ντροπής άρχισε να χτίζεται το 2002Το 2004, εποχή που ισοπεδώθηκε η Ράφα, κρίθηκε από το Δικαστήριο της Χάγης παράνομο. Μέχρι το 2014 είχαν ολοκληρωθεί τα 700 από τα προβλεπόμενα 810 χιλιόμετρα, ύψους 8 μέτρων, με φυλάκια και κάμερες ασφαλείας. Το τείχος του Βερολίνου έπεσε το 1989.Συνολικό μήκος 167,8 χλμ. Από Μποτίλια: Τείχη
Αντικομμουνισμός που δεν μένει απλά στα χαρτιά, αλλά πλαισιώνεται από υπέρογκα ποσά που δαπανώνται για αντικομμουνιστικές καμπάνιες και φιέστες σε διάφορες χώρες, υπέρογκα ποσά και διευκολύνσεις σε εκατοντάδες ιδρύματα που έχουν βάλει στο στόχαστρο την ιστορική μνήμη του κάθε λαού, την αμαύρωση και παραποίηση της Ιστορίας του κάθε τόπου, της Ιστορίας του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, του Κόκκινου Στρατού, του ρόλου της ΕΣΣΔ στην Αντιφασιστική Νίκη των Λαών.
Η αστική τάξη γνωρίζει καλά ποιος είναι ο αντίπαλός της. Ποιος πραγματικά απειλεί τα συμφέροντά της.
Φροντίζει να ξεριζώσει οποιαδήποτε προοπτική αμφισβήτησης της εξουσίας της, θωρακίζεται πίσω από μνημόνια, παίρνει τα μέτρα της, για να σβήσει την προοπτική του σοσιαλισμού.
Θέλει να κάνει τη νεολαία ενεργό υποστηρικτή της σε αυτήν την προσπάθεια.
Κι όλα αυτά παρά το γεγονός ότι σήμερα το Διεθνές Κομμουνιστικό Κίνημα βιώνει τις επιπτώσεις μιας μακρόχρονης κρίσης, αποτέλεσμα και των αντεπαναστατικών γεγονότων της περιόδου 1989 - 1991.
Ο αντικομμουνισμός τους έχει διαβαθμίσεις, εξειδικεύεται από χώρα σε χώρα, ανάλογα με το επίπεδο του εργατικού και κομμουνιστικού κινήματος, ανάλογα με την Ιστορία του κάθε τόπου, ανάλογα με την πείρα του ίδιου του λαού.
