Για ναυαγούς που θέλουν να κολυμπήσουν. Το σημείωμα άλλοτε βιαστικό και ταραγμένο, άλλοτε φλύαρο ή λακωνικό, ακατάληπτο κι ερμητικό, κακογραμμένο κι αδέξιο, ευδιάκριτο ή ξεθωριασμένο. Μπουκαλάκια, φιαλίδια, φιάλες αερίου. Μποτίλιες, μποτίλιες, μποτίλιες... Με καθορισμένο, πάντοτε, στίγμα.
Καλή στεριά, συνταξιδιώτες...
Ή καλή θάλασσα.
Δεν έχει πάτο η εμπλοκή στα επικίνδυνα σχέδια των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ
Στη Μοζαμβίκη στέλνει στρατό η κυβέρνηση! ― Ετοιμάζεται αποστολή δυνάμεων
στη Βουλγαρία ― Το ΠΝ αναλαμβάνει νηοψίες σε πλοία «ύποπτα» για
υποστήριξη ρωσικών μονάδων
Βαθαίνει η εμπλοκή των ελληνικών
Ενόπλων Δυνάμεων σε επικίνδυνα ιμπεριαλιστικά σχέδια, με ανάπτυξή τους όπου
Γης, χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά από την πατρίδα, παράλληλα με την ολοένα και
πιο ενεργή ανάμειξή τους στις κινήσεις του ευρωατλαντικού άξονα ενάντια στη
Ρωσία.
Σύμφωνα με το ΓΕΕΘΑ, το Σάββατο, στο πλαίσιο της Κοινής Πολιτικής Ασφάλειας
και Αμυνας (ΚΠΑΑ) της ΕΕ, αναχώρησε για τη Μοζαμβίκη με μεταφορικό αεροσκάφος
της Πολιτικής Αεροπορίας τμήμα8
στελεχών της Διοίκησης Ειδικού Πολέμουτου
ΓΕΕΘΑ, το οποίο συμμετέχει στην «εκπαιδευτική αποστολή» της ΕΕ (EuropeanUnionTrainingMissionMozambique - EUTMMOZ). Στο
αεροσκάφος επέβαινε επίσης προσωπικό από τη Ρουμανία που συμμετέχει στην ίδια
αποστολή, κατόπιν σχετικού αιτήματος διευκόλυνσης της μετακίνησής του στη
Μοζαμβίκη.
«Διέξοδο στον πόλεμο θα δώσει ο λαός, ανίκητος δεν είναι ο ιμπεριαλισμός»
(ΦΩΤΟ)
Ηχηρά ακούγονται τα συνθήματα ενάντια στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο και την
εμπλοκή της χώρας από τους συγκεντρωμένους στο μεγάλο συλλαλητήριο του ΚΚΕ
στην Αθήνα.
«Διέξοδο στον πόλεμο θα δώσει ο λαός, ανίκητος δεν είναι ο ιμπεριαλισμός»,
«δεν θα επιλέξουμε στρατόπεδο ληστών, μόνη μας ελπίδα η πάλη των λαών» και «να σταματήσει τώρα η εμπλοκή, έξω από την Ελλάδα οι ΝΑΤΟικοί»,
είναι μερικά από τα συνθήματα που φωνάζουν οι παρευρισκόμενοι.
Το Σύνταγμα βούλιαξε από τον κόσμο. Χιλιάδες λαού από κάθε γωνιά του
Λεκανοπεδίου έδωσαν μαχητικό «παρών» στο συλλαλητήριο της ΚΟ Αττικής του ΚΚΕ
στο Σύνταγμα, με κεντρικό ομιλητή τον ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕΔημήτρη
Κουτσούμπα (παρακάτω video και κείμνενο της ομιλίας του).
Ένωσαν τη φωνή τους στο σύνθημα: «Όχι στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο».
Διεκδίκησαν να σταματήσει η εμπλοκή της χώρας μας. Βροντοφώναξαν ότι δεν
δέχονται να πληρώσει ο λαός τον λογαριασμό του πολέμου, την ακρίβεια που
εξανεμίζει το εργατικό - λαϊκό εισόδημα και τη μεγαλύτερη ενεργειακή φτώχεια.
«Ο πόλεμος που έρχεται δεν είναι ο πρώτος/ Πριν απ' αυτόν γίνανε κι άλλοι
πόλεμοι./ Όταν τελείωσε ο τελευταίος, υπήρχαν νικητές και νικημένοι./ Στους
νικημένους, ο φτωχός λαός πέθαινε από την πείνα./ Στους νικητές ο φτωχός λαός
πέθαινε το ίδιο»...
Στους λαούς που «πεθαίνουν» από τη φτώχεια και τα βόλια που τους «κερνάνε»
γενναιόδωρα οι ιμπεριαλιστές, σήμερα της Ουκρανίας και της Ρωσίας, χτες της
Γιουγκοσλαβίας, του Ιράκ, του Αφγανιστάν, της Συρίας και τόσων άλλων, στάλθηκε
το βράδυ της Παρασκευής ένα στεντόρειο μήνυμα αλληλεγγύης, ένα ηχηρό κάλεσμα
πύκνωσης των γραμμών του αγώνα για να υπερασπίσουν τη ζωή τους απέναντι σε
όσους την επιβουλεύονται.
Μέλη και φίλοι του ΚΚΕ και της ΚΝΕ, αγωνιστές που συμπορεύονται μαζί τους
και που θέλησαν με την παρουσία τους να στείλουν ένα ηχηρό μήνυμα καταδίκης του
ιμπεριαλιστικού πολέμου, να απαιτήσουν την απεμπλοκή της Ελλάδας από αυτόν, να
κάνουν καθαρό πως οι αγώνες και οι διεκδικήσεις του λαού δεν θα ανασταλούν, να
απαντήσουν στον αντικομμουνισμό που δυναμώνει, ύψωσαν σημαίες και γροθιές,
ένωσαν τις φωνές τους στα συνθήματά τους, συγκρότησαν ένα μεγαλειώδες
συλλαλητήριο, πήραν τη θέση τους ο ένας δίπλα στον άλλο, όλοι μαζί στη σωστή
πλευρά της Ιστορίας!
Τα πανό και τα συνθήματά τους αποτύπωναν τη δική τους θέληση, την αλήθεια
που συστηματικά και μεθοδευμένα «θάβεται» όταν δεν διαστρεβλώνεται για να
συκοφαντηθεί: «ΝΑΤΟ και Ρωσία τη Γη ξαναμοιράζουν, με των λαών το αίμα τα
σύνορα χαράζουν», «Για των μονοπωλίων τους ανταγωνισμούς οι
ιμπεριαλιστές ματώνουν τους λαούς», «Διέξοδο στον πόλεμο θα δώσει ο
λαός, ανίκητος δεν είναι ο ιμπεριαλισμός».
Διατράνωναν την απόφασή τους να συνεχίσουν τον αγώνα γιατί: «Υπερδύναμη
δεν είναι ΝΑΤΟ - Ρώσοι - Αμερικανοί! Η μόνη υπερδύναμη είναι οι λαοί!» και
«Δεν διαλέγουμε στρατόπεδο ληστών, μόνη μας ελπίδα η πάλη των λαών»!
Χιλιάδες ήταν εκεί, περισσότεροι ακόμα στον αγώνα κάθε μέρα, γιατί όπως
«επέμεινε» ο Μπρεχτ απ' τα μεγάφωνα: «Στρατηγέ, ο άνθρωπος είναι χρήσιμος
πολύ./Ξέρει να πετάει, ξέρει και να σκοτώνει./ Μόνο που έχει ένα ελάττωμα:
Ξέρει να σκέφτεται».
Απόφαση της Κεντρικής Επιτροπής
του ΚΚΕ για τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο στην Ουκρανία
1.Το ΚΚΕ, από την πρώτη στιγμή, καταδίκασε
τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία κι εξέφρασε την αλληλεγγύη του στον λαό της
Ουκρανίας.
Ο λαός της Ουκρανίας πληρώνει εδώ και μια δεκαετία τουλάχιστον τους
ανταγωνισμούς και τις επεμβάσεις για το μοίρασμα αγορών και σφαιρών επιρροής,
ανάμεσα στις ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ και την ΕΕ και τη στρατηγική της «ευρωατλαντικής
διεύρυνσης», από τη μια πλευρά, και, από την άλλη, τη στρατηγική της
καπιταλιστικής Ρωσικής Ομοσπονδίας για τα δικά της εκμεταλλευτικά σχέδια σε
βάρος των λαών, για να ενισχύσει τον δικό της ιμπεριαλιστικό συνασπισμό
(Ευρασιατική Οικονομική Ένωση, Οργανισμός Συμφώνου Συλλογικής Ασφάλειας) στην
περιοχή της πρώην ΕΣΣΔ.
Η στρατιωτική επέμβαση της Ρωσίας, ουσιαστικά, σηματοδοτεί την τυπική έναρξη
ενός πολέμου που προετοιμάστηκε από το εύφλεκτο υλικό που συσσωρεύτηκε σε βάθος
χρόνου.
Στο επίκεντρο βρίσκεται το μοίρασμα του ορυκτού πλούτου, της Ενέργειας,
εδαφών και εργατικού δυναμικού, αγωγών και δικτύων μεταφοράς εμπορευμάτων,
γεωπολιτικών στηριγμάτων, μεριδίων των αγορών.
Εδώ και χρόνια, οι ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ, η ΕΕ μεθοδεύουν και προωθούν την
οικονομική, πολιτική και στρατιωτική περικύκλωση της Ρωσίας, επεμβαίνοντας,
μεταφέροντας ισχυρές στρατιωτικές δυνάμεις και εγκαθιστώντας βάσεις του
θανάτου, ρίχνοντας λάδι στη φωτιά.
Το ΝΑΤΟ μετά τη διάλυση του Συμφώνου της Βαρσοβίας όχι μόνο δεν διαλύθηκε,
ούτε και περιορίστηκε, αλλά αντίθετα διευρύνεται, ενσωματώνοντας στις τάξεις
του άλλες χώρες της Ανατολικής Ευρώπης και πρώην Σοβιετικές Δημοκρατίες.
Εγκαθιστά στρατιωτικές δυνάμεις, βάσεις και σύγχρονα όπλα, σε διάφορα σημεία
πέριξ της Ρωσίας.
Εδώ και χρόνια υπάρχουν πολεμικά σχέδια και διεξάγονται
στρατιωτικές ασκήσεις και γυμνάσια στη Βόρεια Θάλασσα, στην Ανατολική Ευρώπη,
στη Μαύρη Θάλασσα, στη Βαλτική με μέτωπο απέναντι στη Ρωσία.
Οι τελευταίες αυτές εξελίξεις είναι το πιο πρόσφατο επεισόδιο μιας
μακροχρόνιας αντιπαράθεσης για την Ουκρανία.
Τις τελευταίες βδομάδες δυναμώνει η αντιπαράθεση ανάμεσα στις ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ,
την ΕΕ και στη Ρωσία, με επίκεντρο τις εξελίξεις στην Ουκρανία. Η φραστική και
διπλωματική αντιπαράθεση συνοδεύεται τόσο από κινήσεις στρατευμάτων και μεγάλα
στρατιωτικά γυμνάσια και των δύο πλευρών, όσο και από τη μυστική διπλωματία.
_________________
Μια φορά όχι για το «χρυσόμαλλο
δέρας»
Σήμερα θα ήταν δύσκολο να μπουν οι λαοί σε έναν πόλεμο και να χύσουν το
αίμα τους για το «χρυσόμαλλο δέρας» ή την «Ωραία Ελένη», ωστόσο κάθε άλλο παρά
έχουν πάψει τα προσχήματα που χρησιμοποιούνται για να θρέψουν το τέρας του
ιμπεριαλιστικού πολέμου.
Έτσι, η κάθε πλευρά προσπαθεί να παρουσιάσει και να «ντύσει» με τα δικά της
επιχειρήματα την αντιπαράθεση, «στολίζοντας» κατάλληλα την απέναντι.
Οι ΗΠΑ και οι υπόλοιπες δυνάμεις του ευρωατλαντισμού υποστηρίζουν πως λόγος
γίνεται για το δικαίωμα μιας «κυρίαρχης χώρας» (της Ουκρανίας) να επιλέξει τις
συμμαχίες της και να διαφυλάξει την εδαφική της ακεραιότητα, που αμφισβητούνται
από τη ρωσική επιθετικότητα.
Ως τέτοια παρουσιάζονται η ενσωμάτωση της Κριμαίας
στη σύνθεση της Ρωσίας και η στήριξη που παρέχει το ρωσικό κράτος στις
αποσχισμένες περιοχές της Ουκρανίας (περιοχή Ντονμπάς) και της Γεωργίας
(Αμπχαζία και Νότια Οσετία), καθώς και η ύπαρξη ρωσικών στρατιωτικών δυνάμεων
στα αποσχισμένα εδάφη της Μολδαβίας (Υπερδνειστερία).
Στα ύψη για τις ανάγκες του ΝΑΤΟ και την «αναβάθμιση» της αστικής τάξης
Εξαπλάσιος μέσα σε δύο χρόνια ο προϋπολογισμός για εξοπλισμούς, την ώρα που
γίνονται περικοπές σε Παιδεία - Υγεία - Πρόνοια και η κυβέρνηση βαφτίζει
«παροχολογία» τα αιτήματα για αύξηση μισθών, συντάξεων, μέτρα κατά της
ακρίβειας
Στα ύψη εκτοξεύονται οι στρατιωτικές δαπάνες της χώρας, προσανατολισμένες
όπως είναι στα προτάγματα του ΝΑΤΟ, την ώρα που ακρίβεια και φόροι τσακίζουν τα
λαϊκά νοικοκυριά.
Εξοπλισμοί που «τρέχουν» παράλληλα με την κλιμάκωση των ανταγωνισμών του
κεφαλαίου, από την Ανατ. Μεσόγειο έως τη Μαύρη Θάλασσα, και τον ρόλο
ευρωατλαντικού χωροφύλακα που αναθέτουν στις ελληνικές Ενοπλες Δυνάμεις στην
επίμαχη ζώνη, ακριβώς για τη γεωστρατηγική αναβάθμιση των ντόπιων επιχειρηματικών
ομίλων.
Χαρακτηριστικά, σύμφωνα και με τα στοιχεία που παρουσίασε πριν από μερικές
μέρες στη Βουλή ο αρμόδιος υπουργός Αμυνας Ν. Παναγιωτόπουλος στη
συζήτηση για τον προϋπολογισμό, προχώρησαν από τα 3,35 δισ. συνολικά για το
ΥΠΕΘΑ το 2020 στα 5,44 δισ. για το 2021, και πλέον - με τον κατατεθέντα
προϋπολογισμό 2022 - στα 6,39 δισ. για το επόμενο έτος.
Στην
Ολομέλεια της Βουλής συζητείται από την Τρίτη 14 Δεκέμβρη, ο κρατικός
προϋπολογισμός του 2022. Το ΚΚΕ θα τον καταψηφίσει στην ονομαστική ψηφοφορία
που θα διεξαχθεί το Σάββατο 18 Δεκέμβρη.
Βασικοί
πυλώνες του προϋπολογισμού, είναι η επέκταση των μέτρων στήριξης του κεφαλαίου,
τα νέα δωράκια και η εξασφάλιση νέων πεδίων κερδοφορίας στους επιχειρηματικούς
ομίλους.
Στην άλλη
πλευρά, είναι η ένταση της φοροληστείας απέναντι στον λαό, το τσεκούρι στα
κονδύλια που αφορούν στην κάλυψη κοινωνικών αναγκών - ακόμα και για την Υγεία
όταν η πανδημία θερίζει ζωές - και συνολικά η προσπάθεια να φορτωθούν τα σπασμένα
της λεγόμενης δημοσιονομικής επεκτατικής πολιτικής στην εργατική τάξη και τα
λαϊκά στρώματα, επιβεβαιώνοντας ότι δεν υπάρχει σωτηρία για τον λαό στο πλαίσιο
αυτού του συστήματος, που θα συνεχίσει να τον στραγγίζει με όποιες μορφές και
αποχρώσεις διαχείρισης, για να αυξάνονται τα κέρδη των επιχειρηματικών ομίλων.
Η
αντιπαράθεση ανάμεσα σε ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΚΙΝΑΛ/ΠΑΣΟΚ και στα άλλα αστικά κόμματα
εστιάζεται στο «κατάλληλο» μείγμα διαχείρισης που θα εξασφαλίσει «υψηλούς
ρυθμούς ανάκαμψης» και προσέλκυση επενδύσεων.
Στην
αντίθετη κατεύθυνση κινούνται οι παρεμβάσεις των βουλευτών του ΚΚΕ, που με τις
ομιλίες τους αποκαλύπτουν τον αντιλαϊκό - ταξικό χαρακτήρα του κρατικού
προϋπολογισμού, καλώντας τον λαό με τον αγώνα του και τη συμπόρευσή του με το
Κομμουνιστικό Κόμμα να εμποδίσει την αντιλαϊκή επίθεση κυβέρνησης και κεφαλαίου
στα δικαιώματά του και να διεκδικήσει την κάλυψη των σύγχρονων αναγκών του.
*
Αλέκα Παπαρήγα: Να μην
περιορίζεται η μάχη ενάντια μιας κυβέρνησης αλλά ενάντια στην κυρίαρχη τάξη
*
Θανάσης Παφίλης: Το δίλημμα είναι
σοσιαλισμός ή βαρβαρότητα και όχι περισσότερο ή λιγότερο νηστικός
Αλέκα Παπαρήγα: To ΚΚΕ δεν έχει ανάγκη να
χρησιμοποιεί στο λόγο του ύβρεις και προσβολές
Πέμπτη 16/12/2021 - 18:13
Τη στρατηγική σύμπλευση και συμπόρευση της ΝΔ και του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και των
υπόλοιπων αστικών κομμάτων, που προσπαθεί να κρυφτεί πίσω από προσβολές και
χαρακτηρισμούς, επισήμανε η Αλέκα Παπαρήγα μέλος της ΚΕ και βουλευτής
του ΚΚΕ, μιλώντας από το βήμα της Βουλής στη συζήτηση για τον κρατικό
προϋπολογισμό του 2022, ξεκαθαρίζοντας ότι το ΚΚΕ δεν έχει ανάγκη να
χρησιμοποιεί στο λόγο του ύβρεις και προσβολές.
Ορισμένα συμπεράσματα από την πορεία του ΠΑΣΟΚ από το 1974 ως σήμερα
Της Αλέκας ΠΑΠΑΡΗΓΑ
(Μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ)
Στην Ελλάδα ο πολιτικός σπόρος
της γέννησης σοσιαλδημοκρατικού κόμματος, δηλαδή του ΠΑΣΟΚ (ιδρύθηκε
επίσημα στις 3 Σεπτέμβρη 1974), ρίχτηκε κατά την περίοδο της διαμάχης στις
γραμμές των ηγετικών στελεχών της Ενωσης Κέντρου, κυρίως μέσα από τις διαφωνίες
ανάμεσα στον Γ. Παπανδρέου (ΕΚ) και τον Α. Παπανδρέου (Α. Π.).
Ο Α. Π. στη μακρόχρονη παραμονή του στις ΗΠΑ μελετούσε το Δημοκρατικό Κόμμα
και τα ευρωπαϊκά σοσιαλδημοκρατικά κόμματα. Κατανοούσε ότι η ΕΚ δεν μπορούσε να
αποτελέσει τον εναλλακτικό πόλο στη διαχείριση των αναγκών της καπιταλιστικής
ανάπτυξης και της ενσωμάτωσης του εργατικού κινήματος, ενώ προετοιμαζόταν η
πορεία ένταξης στην ΕΟΚ.
Διέβλεπε ως βασικό εμπόδιο τη διατήρηση του μετεμφυλιακού πολιτικού
συστήματος που διαμορφώθηκε μετά τη Συμφωνία της Βάρκιζας.
Δεν ήταν μόνο ο Α. Π. που είχε κάνει την επιλογή του αστικού
εκσυγχρονισμού, αυτός είχε ωριμάσει και σε έναν κύκλο στελεχών της ΕΡΕ με
επικεφαλής τον Κ. Καραμανλή.
Σοσιαλδημοκρατικοί - μικρής εμβέλειας - σχηματισμοί υπήρξαν στην Ελλάδα από
τον Μεσοπόλεμο, ορισμένα στελέχη τους συμμετείχαν στο ΕΑΜ και την ΠΕΕΑ,
ενώ στη συνέχεια πήραν μέρος στη συγκρότηση της ΕΔΑ.
«Είναι ολοφάνερο ότι το σημερινό κράτος ούτε μπορεί ούτε
θέλει να θεραπεύσει την πληγή της κατοικίας. Το κράτος δεν είναι τίποτα άλλο
παρά η οργανωμένη συνολική εξουσία των ιδιοκτητριών τάξεων, των γαιοκτημόνων
και των κεφαλαιοκρατών ενάντια στις εκμεταλλευόμενες τάξεις, τους αγρότες και
τους εργάτες.
Ό,τι δεν θέλουν οι ξεχωριστοί κεφαλαιοκράτες (...) δεν το
θέλει και το κράτος τους».
«Δεν είναι η λύση του ζητήματος της κατοικίας που λύνει
ταυτόχρονα και το κοινωνικό ζήτημα, αλλά αντίθετα πρώτα η λύση του κοινωνικού
ζητήματος, η κατάργηση του κεφαλαιοκρατικού τρόπου παραγωγής, κάνει σύγχρονα
δυνατή τη λύση του ζητήματος της κατοικίας (...)
Και όταν θα αρχίσει αυτή η κατάργηση τότε θα πρόκειται
για εντελώς διαφορετικά ζητήματα, από το πώς θα δώσουμε στον κάθε εργάτη το
δικό του ιδιόκτητο σπιτάκι.
Στην αρχή όμως κάθε κοινωνική επανάσταση θα πρέπει να τα
βολέψει με τα πράγματα που θα βρει και να θεραπεύσει τα πιο χτυπητά δεινά με τα
μέσα που υπάρχουν.
Και εδώ είδαμε ότι η στενότητα της κατοικίας μπορεί να
θεραπευτεί αμέσως με απαλλοτρίωση ενός μέρους των κατοικιών πολυτελείας που
ανήκουν στις ιδιοκτήτριες τάξεις και με την υποχρεωτική κατοίκηση στις
υπόλοιπες».
(Σύγχρονη
Εποχή, 2012)
*
Φρίντριχ Ένγκελς: Δημοκρατία, η πιο τελειοποιημένη μορφή
εξουσίας της αστικής τάξης
[...] Από το 1789 μέχρι το 1869 [η δημοκρατία] αποτελούσε
το ιδανικό ενθουσιωδών μαχητών ης ελευθερίας, οι οποίοι πάντα φιλοδοξούσαν να
την πετύχουν μέσα από σκληρό, αιματηρό αγώνα· και κάθε φορά που πλησίαζαν να
την πετύχουν, αυτή δραπέτευε και πάλι.
Από τη στιγμή που ένας βασιλιάς της Πρωσίας [ο Γουλιέλμος
Α'] κατάφερε να δημιουργήσει μια γαλλική δημοκρατία, όλα αυτά άλλαξαν. Από το
1870 –και αυτό αποτελεί πρόοδο– οι δημοκρατίες δεν γίνονται πια από δημοκράτες,
ακριβώς επειδή δεν υπάρχουν πια καθαροί δημοκράτες, αλλά από βασιλικούς
απελπισμένους από τη μοναρχία.
Για ν' αποφύγει τον εμφύλιο πόλεμο η μοναρχικά σκεπτόμενη
αστική τάξη εδραιώνει τη δημοκρατία στη Γαλλία και την διακηρύσσει στην Ισπανία
–στη Γαλλία επειδή υπάρχουν πολλοί υπερασπιστές της, στην Ισπανία επειδή ο
τελευταίος πιθανός βασιλιάς είναι σε απεργία.
Εδώ βρίσκεται μια διπλή πρόοδος.
Πρώτο, η μαγεία που περιέβαλλε μέχρι τώρα τ' όνομα της
δημοκρατίας διαλύθηκε.
Μετά από τα γεγονότα στη Γαλλία και την Ισπανία μόνο ένας
KarlBlind
[οπαδός της δημοκρατίας, που κράτησε σοβινιστική στάση στο γερμανογαλλικό
πόλεμο] μπορεί να παραμείνει προσκολλημένος στη μεταφυσική πίστη στα
θαυματουργά οφέλη της δημοκρατίας.
Η δημοκρατία εμφανίζεται επιτέλους και στην Ευρώπη ως
αυτό που είναι σύμφωνα με τη φύση της και ως αυτό που αποτελεί πραγματικότητα
στην Αμερική –ως η πιο τελειοποιημένη μορφή της εξουσίας της αστικής τάξης.
[...] Από ‘δω και στο εξής η εργατική τάξη δεν μπορεί να
έχει πια αυταπάτες για τη φύση της σύγχρονης δημοκρατίας ως τη μορφή του
κράτους στην οποία η εξουσία της αστικής τάξης επιτυγχάνει την τελική, την πιο
τελειοποιημένη της έκφραση.
Στη σύγχρονη δημοκρατία η πολιτική ισότητα, η οποία σε
όλες τις μοναρχίες υπόκειται ακόμα σε κάποιες εξαιρέσεις, επιβάλλεται επιτέλους
πλήρως.
Και αυτή η πολιτική ισότητα τι άλλο μπορεί να είναι πέρα
από τη διακήρυξη της θέσης ότι οι ταξικές διαφορές δεν αφορούν το κράτος, ότι η
αστική τάξη έχει στον ίδιο βαθμό το δικαίωμα να είναι αστική τάξη όπως και οι
εργάτες να είναι προλετάριοι;
[Η
Δημοκρατία στην Ισπανία (1873), ΚΟΜΕΠ 2013, τευχ. 6]
Με ένα «πινγκ - πονγκ» στην πλάτη
του λαού, που μετράει ακόμα τις ζημιές από την κακοκαιρία, κυβέρνηση, Περιφέρεια
και δήμοι κρύβουν κάτω από το χαλί τις ευθύνες που βαραίνουν αποκλειστικά τον
κρατικό μηχανισμό για τις μεγάλες καταστροφές στην Αττική από τις νεροποντές
των προηγούμενων ημερών, χωρίς μάλιστα τα καιρικά φαινόμενα να έχουν την ένταση
και τη διάρκεια που εκτιμούσαν αρχικά οι μετεωρολόγοι.
Τσακώνονται για τις «αρμοδιότητες», τα βουλωμένα φρεάτια και τα ακαθάριστα
ρέματα, αλλά δεν δίνουν καμιά εξήγηση στον λαό:
Πώς γίνεται να πλημμυρίζει κάθε φορά η Χαμοστέρνας ή άλλες «σεσημασμένες»
περιοχές της Αττικής, όπου το πρόβλημα είναι γνωστό εδώ και πολλά χρόνια;
Πως γίνεται οι αυλές, τα υπόγεια και τα ισόγεια σημαντικών υποδομών, όπως
νοσοκομεία, σχολεία, κρατικά κτίρια, να μετατρέπονται σε λίμνες, εγκλωβίζοντας
χιλιάδες κόσμου, ακόμα και με ένα ψιλόβροχο;