Μποτίλια Στον Άνεμο: Μπάμπης Ζαφειράτος: Ο Καμίλο (6.2.1932 - 28.10.1959) του Εδουάρδο Γκαλεάνο, ο ήρωας του Γιαγουαχάι

Camilo Cien-fuegos: Καμίλο οι Εκατό Πυρκαγιές

Καμίλο Σιενφουέγος Γορριαράν (Camilo Cienfuegos Gorriarán)

Γεννήθηκε στην Αβάνα, 6 Φεβρουαρίου 1932.
Χάθηκε στη θάλασσα, 28 Οκτωβρίου 1959.
Ο Κομαντάντε του Λαού, ο Ήρωας του Γιαγουαχάι
δεν είχε προλάβει να κλείσει τα 28 του χρόνια.

Ο Καμίλο ήταν το τελευταίο, 82^o ναυτολογημένο μέλος του Granma

Ο Καμίλο του Εδουάρδο Γκαλεάνο

Μετάφραση – Φωτογραφικές σημειώσεις
Μπάμπης Ζαφειράτος – Μποτίλια Στον Άνεμο

[Φωτό: Perfecto Romero (1936-). Πηγή: Cubadebate]

Εδουάρδο Γκαλεάνο

1958, Γιαγουαχάι – Καμίλο

Ο Καμίλο κουρεμένος πια, λίγο μετά τη νίκη της Επανάστασης. Φωτό: Perfecto Romero (1936-). Πηγή: Cubadebate

Περνώντας από βομβαρδισμούς και ενέδρες με τρόπο μαγικό, οι φάλαγγες των εισβολέων φτάνουν στο κέντρο του νησιού. Η Κούβα είναι πλέον κομμένη στα δυο, αφού ο Καμίλο Σιενφουέγος, μετά από εντεκαήμερη μάχη, κατέλαβε τους στρατώνες του Γιαγουαχάι και ο Τσε Γκεβάρα μπήκε στη Σάντα Κλάρα. Η κεραυνοβόλα επίθεση αρπάζει τη μισή χώρα απ’ τον Μπατίστα.

Ο Καμίλο Σιενφουέγος είναι ψυχωμένος κι αχόρταγος. Μάχεται τόσο κοντά με τον εχθρό, που όταν σκοτώνει κάποιον ψαρεύει στον αέρα το ντουφέκι του, προτού αυτό ν’ αγγίξει καλά καλά στο έδαφος. Κόντεψε κάμποσες φορές να πάει από σφαίρα και μια φορά λίγο έλειψε να τονε φάει κατσικάκι, όταν, μετά από μεγάλη αφαγία, χλαπάκιασε ένα ολόκληρο μονάχος του.

Ο Καμίλο έχει γενειάδα και χαίτη προφήτη βιβλικού κι όμως δεν είναι καθόλου σκυθρωπός, μα έχει ένα πλατύ χαμόγελο από το ένα αφτί ως το άλλο. Και το επικό κατόρθωμα που τον γεμίζει πιο πολύ με περηφάνια είναι τότε στη Σιέρα που ξεγέλασε εκείνο το στρατιωτικό αεροπλάνο, όταν επεριλούστηκε ολόκληρος με ιώδιο κι ύστερα ξάπλωσε ασάλευτος στη γη με απλωμένα χέρια σαν Χριστός απάνω στο σταυρό.

Μνήμη της φωτιάς – ΙΙΙ. Ο Αιώνας του Ανέμου (1990)

Μετάφραση: Μπάμπης Ζαφειράτος, 17 Σεπ. 2022

Eduardo Galeano

1958 Yaguajay – Camilo

Atravesando como por magia bombardeos y emboscadas, las columnas invasoras llegan al centro de la isla. Queda Cuba cortada en dos cuando Camilo Cienfuegos se hace dueño del cuartel de Yaguajay, tras once días de combate, y el Che Guevara entra en la ciudad de Santa Clara. La fulminante ofensiva arrebata a Batista la mitad del país.

Camilo Cienfuegos es corajudo y glotón. Pelea tan de cerca que cuando mata pesca en el aire, sin que toque el suelo, el fusil del enemigo. Varias veces ha estado a punto de morir de bala y una vez casi murió de cabrito, por engullir un cabrito entero después de mucho tiempo de andar comiendo un día no y otro tampoco.

Camilo tiene barba y melena de profeta bíblico, pero no es hombre de ceño fruncido sino de risa abierta de oreja a oreja. La gesta épica que más lo enorgullece es aquella ocasión en que engañó a una avioneta militar, en la sierra, echándose encima un botellón de yodo y acostándose, quietito, con los brazos en cruz.

Memoria del fuego – III. El siglo del viento (Siglo XXI. 1990, p. 158)

Dragon I: Θωρακισμένο τρακτέρ με προσαρμοσμένο πάνω του πολυβόλο. Χειροποιήθηκε από τους εργάτες του εργοστασίου ζάχαρης “Narcisa” στο Γιαγουαχάι, κοντά στην Σλαντα Κλάρα, της επαρχίας Σάνκτι Σπίριτους. Το οδήγησε ο Καμίλο κατά την πολιορκία αυτής της πόλης (19-30 Δεκ. 1958), σε μια νικηφόρα μάχη, που μαζί με την κατάληψη της Σάντα Κλάρα σήμανε και τη νίκη της Επανάστασης. (Φωτό: Μπάμπης Ζαφειράτος, 2011).

Ο Καμίλο, επικεφαλής αγροτών απο το Γιαγουαχάι, κατά την είσοδό του στην Πλατεία της Επανάστασης, στις 26 Ιουλίου 1959, επέτειο της κατάληψης του στρατώνα Μονκάδα. (Πηγή: trabajadores.cu)