Δεκέμβρης 1944 (17)

Τετάρτη 14 Ιουνίου 2023

Μπάμπης Ζαφειράτος: Άλλεν Γκίνσμπεργκ, Ελεγεία Για Τον Τσε Γκεβάρα — Γεβγκένι Γεφτουσένκο, Το Κλειδί Του Κομαντάντε

Αβάνα 1964. Ο Τσε από τον Elliott Erwitt Cuba. (Πηγή φωτό: https://fotohennyhoogeveen.com/cuba-elliott-erwitt).


95 χρόνια από τη γέννηση του Τσε. Ο πόλεμος μεταξύ αμερικανοΝΑΤΟικής Ουκρανίας και Ρωσίας παίρνει ανεξέλεγκτες διαστάσεις. Τα δυο ποιήματα που ακολουθούν, ενός Αμερικανού και ενός Ρώσου, αποδεικνύουν πως ο Τσε, όπως η αληθινή ποίηση, είναι μια μεγάλη πατρίδα δίχως φράχτες.

 

 

Πρόλογος – Μετάφραση – Σημειώσεις – Επιμέλεια
Μπάμπης Ζαφειράτος – Μποτίλια Στον Άνεμο

Και Κατιούσα, 14/6/2023

 

 

Θα μπορούσε να ειπωθεί πως ο Τσε είναι ο ποιητής των ποιητών, αφού 200 περίπου ποιητές απ’ όλον τον κόσμο τού έχουνε αφιερώσει στίχους ή και ολόκληρες ποιητικές συλλογές, ποιητές βραβευμένοι με τα μεγαλύτερα βραβεία της χώρας τους, ανάμεσά τους και 3 νομπελίστες: Πάβλο Νερούδα (1971), Βιθέντε Αλεϊξάντρε (1977), Ντέρεκ Γουώλκοτ (1992), καθώς και οι τρεις κορυφαίοι Αμερικανοί ποιητές, Ρόμπερτ Λόουελλ (1917-1977), Λόρενς Φερλιγγκέτι (1919-2021) και ο παρουσιαζόμενος εδώ, μικρότερός τους, Άλλεν Γκίνσμπεργκ (1926-1997).

Περί τα 190 είναι και τα τραγούδια που έχουν γραφτεί γι’ αυτόν.

Χώρια οι κινηματογραφικές ταινίες, 55 από τις οποίες προβλήθηκαν στο STUDIO τον Οκτώβρη του 2022 με αφορμή τα 55 χρόνια από τη γέννηση του Μεγάλου Επαναστάτη (βλ. και κάτω σχετικά).

 

 

Ερνέστο “Τσε” Γκεβάρα

Γεννήθηκε στις 14 Ιουνίου 1928 στο Ροσάριο της Αργεντινής
Δολοφονήθηκε από τη CIA, στη Λα Ιγέρα της Βολιβίας, στις 9 Οκτωβρίου 1967
Δεν πέθανε ποτέ!

Havana 14-6-1963. Ministry of Industry. Portrait of Ernesto GUEVARA (Che), 1928-1967. By Rene Buri, Magnum Photos.

 

 

95 χρόνια από τη γέννηση του Τσε. Ο πόλεμος μεταξύ ΑμερικανοΝΑΤΟικής Ουκρανίας και Ρωσίας βρίσκεται στον δεύτερο χρόνο, από τις  24 Φεβ. 2022, ουσιαστικά όμως από τις 20 Φεβ. 2014 (βλ. εδώ) και φαίνεται να παίρνει ανεξέλεγκτες διαστάσεις.

Τα ποιήματα που ακολουθούν, του Αμερικανού Άλλεν Γκίνσμπεργκ και του Ρώσου Γεβγκένι Γεφτουσένκο, αποδεικνύουν πως ο Τσε, σαν την αληθινή ποίηση, είναι μια μεγάλη πατρίδα δίχως φράχτες.

Γεφτουσένκο – Γκίνσμπεργκ, 1985. (Πηγή φωτό: https://allenginsberg.org).

 

 

Άλλεν Γκίνσμπεργκ – Allen Ginsberg (ΗΠΑ)

(3 Ιουν. 1926, Νιούαρκ, Νιου Τζέρσι, ΗΠΑ – 5 Απρ. 1997, Νέα Υόρκη)

Ο Άλλεν Γκίνσμπεργκ στην Πράγα, Μάης 1965. (Πηγή φωτό: https://www.bettina-hartz.de).

Εταιρείες, τεχνολογία, καπιταλιστική οικονομία, κερδοσκοπική επιστήμη,  εκπαίδευση, οικογένεια και τηλεόραση…

Εδώ ο ποιητής γίνεται το «ένοπλο παιδί» και μαζί με το Τσε εξεγείρεται κατά των βιομηχανικών και δικηγορικών τραστ και κατά του τηλεπαθητικού καπιταλισμού που ελέγχει τον παθητικό θεατή-καταναλωτή από τα γεννοφάσκια του…

Ο διαρκώς εξεγερμένος και στρατευμένος Γκίνσμπεργκ, το τρομερό παιδί της Beat Generation είχε πρωτοπάει στην Κούβα το 1953. Θαύμασε την Κουβανική Επανάσταση και ξαναπήγε τον Φλεβάρη του 1965.

Το 1993 το γαλλικό Υπουργείο Πολιτισμού τού απένειμε τον τίτλο του Ιππότη του Τάγματος Γραμμάτων και Τεχνών.

Σημειωτέον ότι ο Γκίνσμπεργκ είχε έρθει και τη χώρα μας Σεπ. – Οκτ. του 1961, έξι μήνες μετά την εισβολή στον Κόλπο των Χοίρων και έγραψε το πολύ γνωστό ποίημά του Η Ναυμαχία της Σαλαμίνας έγινε έξω απ’ το Πέραμα (Seabattle of Salamis took place off Perama), με ημερομηνία, Πειραιάς, 1 Σεπ. 1961, όπου σε μια ταβέρνα ακούει το τζουκμπόξ παίζει την Αχάριστη του Τσιτσάνη κι αναθυμάται τα «Μάμπο της Αβάνας».

―Τα λοξά στοιχεία στο ποίημα παραπέμπουν στις σημειώσεις

 

 

Άλλεν Γκίνσμπεργκ

Ελεγεία Για Τον Τσε Γκεβάρα

 

European Trib. Πρόσωπο παιδικό φωτογραφημένο μάτια διάπλατα,
            νεαρό θηλυκό αμούστακο λαμπερό παλληκάρι
                         χαμογελάει ξαπλωμένο κοιτώντας ψηλά
Ήρεμο λες και χείλη γυναικεία φιλάνε τα αόρατα μέλη του
Πρόωρα γερασμένο γαλήνιο αγγελικό αγορίστικο κορμί,
           διορατικός Αργεντίνος Γιατρός, οξύθυμος Κουβανός Κομαντάντε
                           με μια αιώνια πίπα κράταγε ευλαβικά Ημερολόγιο
                                        μες στα κουνούπια της Αμαζονίας
Κοιμάσαι σ’ ένα λόφο, τον βαρετό θρόνο της Αβάνας απαρνήθηκες
Ο λαιμός σου πιο σέξι απ’ τους θλιβερούς γερασμένους σβέρκους
                          του Τζόνσον του Ντε Γκωλ, του Κοσύγκιν,
           ή τον διάτρητο από σφαίρα λαιμό του Τζων Κένεντυ
Μάτια που πετάνε σπίθες πάνω απ’ το θάνατο των εφημερίδων
           πιο ζωντανά κι ανήσυχα από τις ζωντανές Αίθουσες του Κογκρέσου
                απ’ όπου μέσα στα χρώματα της TV περνάνε γεμάτα κόκκους
                τα άδεια γυαλιά του ΜακΝαμάρα, του Ντάλες η γριά ζωή…

Εκείνες οι γυναίκες με τα μπομπέ καπέλα που κάθονται στις λασπογειτονιές
                           της Λα Πας στα 11.000 πόδια ψηλά στον ουρανό
      πονοκεφαλιασμένες πουλώντας μαύρες πατάτες φερμένες από τη γη
                          με τις αχυροκαλύβες μέσα απ’ τις χαράδρες του Πούνο
           θα είχανε λατρέψει τη λαχτάρα σου και θα γεμίζανε με φιλιά
                                         τη Μορφή σου αυτή του νέου Χριστού
Τη μάσκα θα φορέσουνε του πολέμου με τα φλογερά κόκκινα μάτια
            και τους μεγάλους κυνόδοντες για να τρομάξουνε
                       τους στρατιώτες-φαντάσματα
                                  που ξεσκίσανε τα πνευμόνια σου

Απίστευτο! Ένα παιδί γύρισε την πλάτη στα χειρουργεία
                     στη γιατρειά του ίκτερου της Πάμπας
          Για να αντιμετωπίσει τους εμπόρους της ALCOA, Μυριάδες
                               Χασάπηδες στο Συμβούλιο της United Fruit
Νεφελώδη Τραστ που λυμαίνονται τα κληροδοτήματα στο
                                                                     Πανεπιστήμιο του Σικάγου
                                    θανατερούς Δικηγόρους Φαντάσματα
                     τη Φίρμα Sullivan & Cromwell του Τζον Φόστερ Ντάλες,
         το μουστάκι του Άτσεσον, το κοκκαλωμένο στέτσον του Τρούμαν
Οργισμένο μέσα στη ζούγκλα καβάλα σ’ ένα μουλάρι και μ’ ένα
                                                      ντουφέκι σημαδεύει τον OAΚ
          τις εγωιστικές φιλοφρονήσεις του Ρασκ, τις στρατοκρατικές
                                                              επιδείξεις στο Πεντάγωνο
                     το θράσος Διαφημιστών και ηλίθιων διανοούμενων
                                 από το Time μέχρι τη CIA
Ένα παιδί ενάντια στο Χρηματιστήριο με όλη η Wall Street
                                                                            να τσιρίζει υστερικά
                     από την εποχή που ο Νόρις έγραψε το The Pit
     φοβισμένη που βρέχει δολάρια απ’ τον Εξώστη των Παρατηρητών
                     σκασμένα στα γέλια τα μικρότερα αδέρφια,
Ενάντια στην Εταιρεία Κασσίτερου, ενάντια στα Πρακτορεία Ειδήσεων,
                     ενάντια στους αισθητήρες υπέρυθρης ακτινοβολίας του
                                                                 Τηλεπαθητικού Καπιταλισμού
                     με τους τρελαμένους για χρήμα επιστήμονες
          ενάντια στα εκατομμύρια Κολεγιόπαιδα που παρακολουθούνε
                                                            Witchita Family στο Άντρο της TV

Ένα οργισμένο λαμπερό πρόσωπο που αντιμετωπίζει
          τα ηλεκτρονικά δίκτυα μόνο με ένα ντουφέκι.

                                                              Νοέμβριος 1967   Βενετία, Ιταλία

 

Μετάφραση από το αγγλικό πρωτότυπο: Μπάμπης Ζαφειράτος, 1 Σεπτεμβρίου 2022

Allen Ginsberg, The Fall Of America, poems of these states, 1965-1971, (City Lights, 1972, p. 70-71)

 

 

Γεβγκένι Γεφτουσένκο – Yevgueni Yevtushenko (Ρωσία)

(18 Ιουλ. 1933, Ιρκούτσκ Σιβηρίας, ΕΣΣΔ – 1 Ιουλ. 2017, Τάσλα, Οκλαχόμα, ΗΠΑ)

Γεφτουσένκο. Αεροδρόμιο Κένεντυ, Ιαν. 1972. (Πηγή φωτό: https://picturehistory.livejournal.com).

Ποιητής, μυθιστοριογράφος, δοκιμιογράφος, δραματουργός, σεναριογράφος, εκδότης, ηθοποιός, μοντέρ, καθηγητής πανεπιστημίου και σκηνοθέτης πολλών ταινιών.

Με τον επίσης σκηνοθέτη, σεναριογράφο, ποιητή, ηθοποιό Ενρίκε Πινέδα Μπαρνέτ (Enrique Pineda Barnet, Αβάνα, 28 Οκτ. 1933 – 12 Ιαν. 2001) υπογράφει και το σενάριο στο πολύ γνωστό ποιητικό ντοκιμαντέρ του Μιχαήλ Καλατόζοφ, Είμαι η Κούβα (Soy Cuba, 1964), όπου ο αιρετικός Γεφτουσένκο αποκαλύπτει τον θαυμασμό του για τον Φιντέλ και τον Τσε, με τον οποίον λέγεται πως είχε και καλή φιλική σχέση. Το 2016 ήταν το τιμώμενο πρόσωπο στο Διεθνές Φεστιβάλ Ποίησης της Αβάνας.

Λάτρης της Ισπανικής Γλώσσας, την οποία έμαθε, μιλούσε άπταιστα και έγραψε σε αυτήν, τραγούδησε την Κούβα και τη Χιλή, ταξίδεψε στη Λατινική Αμερική και στην Ισπανία και ποιήματα του είναι αφιερωμένα στον Λόρκα.

Επίτιμο Μέλος της Βασιλικής Ακαδημίας Καλών Τεχνών του Σαν Τέλμο στη Μάλαγα της Ισπανίας και της Ακαδημίας Γραμμάτων και Τεχνών των ΗΠΑ στο Πίτσμπουργκ. Με πολλά διεθνή βραβεία και τιμητικές διακρίσεις.

Το ποίημα προέρχεται από την ισπανόφωνη συλλογή, «Αντίο Παντιέρα Ρόσα» (Adiós bandera roja, 1997).

 

 

Γεβγκένι Γεφτουσένκο

Το Κλειδί του Κομαντάντε

 

Τ’ άλογά μας καλπάζουνε
                                                 γραμμή για Ιγέρα.
Δεξιά μας η άβυσσος χάσκει,
                                                 ζερβά μας η άβυσσος πάλι.
Σαν σε σκέφτομαι Κομαντάντε
                                                 το φορτίο σου είναι ασήκωτη σφαίρα.
Κουβαλάω μια σιωπή σαν σεισμό
                                                 που μου σπάει το κεφάλι.
Για τους αντάρτες, εδώ
                                                 δεν υπάρχουν μνημεία.
Τα μνημεία τους με τα λυπημένα
                                                 ανθρώπινα πρόσωπα είναι οι βράχοι.
Τα σύννεφα ακίνητα
                                                 σαν να σκέφτονται ανθρώποι μονάχοι
σαν να σκέφτεται το τοπίο
                                                 εδώ στην ορεινή Βολιβία.
Νιώθω πως είμαι γεμάτος χαράδρες,
                                                 όλος πέτρα σκληρή και τραχιά
                                                 σαν τα βράχια στην άγρια σιέρα.
Τα νεύρα μου τεντώνουνε⸱ χαλινάρι που το τραβάει με βία
                                                 καβαλάρης σε ατίθασο άτι.
Το ρυθμό μου σ’ ετούτο το ποίημα τον δίνουνε
                                                 τα αλογοπέταλα πάνω στην ξέρα
που παραπατάνε στις πέτρες
                                                 στο θανάσιμο αυτό μονοπάτι.
Κομαντάντε, η βιομηχανία ζητάει
                                                 τ’ όνομά σου φτηνά να πουλήσει
Με τ’ ακριβό όνομά σου
                                                 καινούργιους πελάτες να τραβήξει ζητά
Κομαντάντε,
                          όρκο παίρνω,
                                                 το πορτρέτο σου έχω δει στο Παρίσι,
σ’ αυτά τα μικρά τα σορτσάκια
                                                 που τα λένε καυτά.
Κομαντάντε, το πρόσωπό σου
                                                 σε μπλουζάκια το κοιτάω τυπωμένο.
Εσύ που ήσουνα φωτιά
                                                 καπνό να σε κάνουνε και αθάλη ζητάνε.
Σε σκοτώσανε· τα χαμόγελα που στάζουνε
                                                 φαρμάκι σε θέλανε καιρό πεθαμένο
γιατί στην καταναλωτική κοινωνία τους
                                                 οι ιδέες σου αυτές δε χωράνε.
«Το κλειδί του σχολείου πού είναι;»
Όποιον χωριάτη ρωτάω
                                                 έχει χάσει θαρρείς τη μιλιά του
Τριγύρω μου νιώθω
                                                 τη βαριά μυρωδιά του θανάτου.
Ο τοίχος λευκός σαν μιας βάρκας πανί
                                                 που ακυβέρνητη πάει
Παγερή σιωπή.
                                                 Μονάχα ο γύπας πετάει.
Αντί για χρυσάνθεμα
                                                 κοπριές των αλόγων βαστάνε
«Το κλειδί του σχολείου πού είναι;»
«Δεν έχουμε ιδέα σενιόρ, δεν έχουμε ιδέα…»
                                                 με τα πολλά οι χωρικοί μού απαντάνε.
«Πού είναι το κλειδί απ’ του Τσε Γκεβάρα το βαρύ πεπρωμένο;»
«Το κλειδί για το μέλλον πού είναι;»
Από φόβο μη δεν το βρω
                                                 ο πανικός μ’ έχει εδώ καρφωμένο.
Αδέρφια, είναι σκέτη αθλιότητα υποσχέσεις
                                                 να δίνουμε και να μην τις κρατάμε.
Το δικό μας παραπάτημα
                                                 είναι απάτη γι’ αυτούς που αγαπάμε.
Να γιατί είμαι σίγουρος πως το κλειδί
                                                 βρίσκεται στα χέρια τα δικά μας.
Αριστερά, αδέρφια,
                                                 πάντα αριστερά να τραβάμε,
αλλά ποτέ πιο αριστερά
                                                 από κει που χτυπάει η καρδιά μας.

 

Μετάφραση: Μπάμπης Ζαφειράτος, 10 Σεπτεμβρίου 2022

Από το βιβλίο 100 Ποιήματα για τον Τσε – Cien Poemas Al Che, Colección SurEditores 2011, UNEAC, La Habana  (σσ. 270-272).

Τα πρωτότυπα κείμενα στο τέλος

 

 

Τα δύο αυτά ποιήματα, παρουσιάστηκαν στις 8/10/2022 στον κατάμεστο κινηματογράφο STUDIO, σε ομιλία μου για τον Ποιητή Ερνέστο Τσε Γκεβάρα, στην εκδήλωση που διοργάνωσε ο Βελισσάριος Κοσσυβάκης της New Star για τα 55 χρόνια από τη δολοφονία του Αθάνατου Κομαντάντε, παρουσία της Αλέιδα Γκεβάρα Μαρτς, μαζί με δύο ποιήματα του Τσε, Στους Μεταλλωρύχους Της Βολιβίας και Μονάκριβή μου εσύ στον κόσμο και δύο δικά μου ποιήματα, Ένα Σονέτο για τον Τσε και ένα Επίγραμμα Για το Τσε. (Βλ. κάτω μετά τις σημειώσεις).

Η ομιλία του Μπάμπη Ζαφειράτου με τα έξι ποιήματα


Όλα μαζί προέρχονται όλα από το υπό έκδοση βιβλίο, Μπάμπης Ζαφειράτος: Ο Τσε της Ποίησης, με ποιήματα του Τσε, ποιήματα άλλων για τον Τσε, ποιήματα από την προσωπική, χειρόγραφη Ανθολογία του Τσε κλπ.

 

 

Σημειώσεις – Γκίνσμπεργκ

O Γκίνσμπεργκ, 24 Νοε. 1979, στο βιβλιοπωλείο Ατενέουμ, του Άμστερνταμ. Πηγή: wiki).

ALCOA: Aluminum Company of America.

Sullivan & Cromwell: Μεγάλη δικηγορική εταιρεία με έδρα τη Νέα Υόρκη. γνωστή για την επίδρασή της σε διεθνείς «αμαρτωλές» υποθέσεις, όπως η χρηματοδότηση της Διώρυγας του Παναμά, αλλά και αργότερα ως νομικός σύμβουλος στην κρίση του 2008 της Lehman Brothers ―μεταξύ άλλων.

Μεγαλοστελέχη της ήταν τα αλήστου μνήμης αδέρφια Ντάλες: ο Τζον Φόστερ Ντάλες (1888-1959) και μετέπειτα ΥΠΕΞ ΗΠΑ (1953-1959), αντικομμουνιστής μέγας και πατέρας του Ψυχρού Πολέμου, επί Αϊζενχάουερ ο ενορχηστρωτής με το τότε Ηνωμένο Βασίλειο του πραξικοπήματος στο Ιράν υπέρ του Σάχη και του αντίστοιχου αιματηρού στη Γουατεμάλα της United Fruit (σύνδεσμος κάτω) και ο Άλεν Ντάλες (1893-1969) της CIA (1953-1961), δεξί χέρι του Άικ σε όλες τις βρομοδουλειές.

Την εποχή του πραξικοπήματος στη Γουατεμάλα η Sullivan & Cromwell ήταν ο ακροδεξιός βραχίονας της Γιουνάιτεντ, ώστε να πειστούν οι αδελφοί Ντάλες και ο Άικ για την καθαίρεση του Άρμπενς.

Από τα στελέχη της Εταιρείας και ο επίσης δικηγόρος Ντην Άτσεσον (1893-1971), ΥΠΕΞ ΗΠΑ (1949-1953) με το περίφημο στριφτό μουστάκι, επί προεδρίας Τρούμαν, βασικός σχεδιαστής του ομώνυμου Δόγματος Τρούμαν, του Σχεδίου Μάρσαλ και του ΝΑΤΟ.

Όλοι τους εξαιρετικά παιδιά!

ΟΑΚ: Ο περιβόητος Οργανισμός Αμερικανικών Κρατών. Το ΝΑΤΟ της αμερικανικής ηπείρου, που ο Φιντέλ έχει χαρακτηρίσει Υπουργείο Αποικιών και Δούρειο Ίππο των ΗΠΑ (σύνδεσμος κάτω).

Ντην Ρασκ (1909-1994): ΥΠΕΞ του Κένεντυ και του Τζόνσον (1961-1969). Αρχιτέκτονας της διάσπασης της Κορέας, υποστηρικτής της Γαλλίας για τον έλεγχο της Ινδοκίνας, και στη συνέχεια από τους ένθερμους υποστηρικτές της κλιμάκωσης στον Πόλεμο του Βιετνάμ. Διετέλεσε διαχειριστής του Ιδρύματος Ροκφέλερ.

Το θράσος Διαφημιστών: Admen (ενικός. adman)· Αd-vertising men· αυτοί που εργάζονται στη διαφήμιση.

Ο Νόρις έγραψε το The Pit: The Pit, Μια Ιστορία από το Σικάγο (1903). Μυθιστόρημα του Φρανκ Νόρις (1870-1902) Σημαντικό μυθιστόρημα με θέμα του την κερδοσκοπία σταριού στο Συμβούλιο Εμπορίου του Σικάγου.

Pit: Λάκκος, αλλά και τρύπα, όρυγμα, άβυσσος και κόλαση, αλλά και τα σιλό (που είναι σαν λάκκοι) αποθήκευσης σταριού. Στη χρηματιστηριακή γλώσσα είναι ο χώρος συναλλαγών που έχει σχήμα μικρού αμφιθεάτρου (λάκκος), όπου γίνεται η αγοραπωλησία των μετοχών.

Στη χώρα μας κυκλοφορούν δύο μυθιστορήματα του Νόρις: ΜακΤίγκ (1899), Μια Ιστορία από το Σαν Φρανσίσκο (Gutenberg, 2014) γνωστό από την ομώνυμη ταινία Απληστία (1924) του Έριχ φον Στρονχάιμ και το Χταπόδι (1901) ―Το Χταπόδι, Μια Ιστορία από την Καλιφόρνια (Bibliotheque, 2022). Μαζί με το The Pit αποτελούν την Τριλογία του Σταριού.

Εξώστης των Παρατηρητών (Observers’ Balcony): Ακτιβιστική δράση του Άμπι Χόφμαν (30. Νοε. 1936 – 12.4.1989), ψυχολόγου, πολιτικού και κοινωνικού ακτιβιστή.

Στις 20 Αυγ. 1968, ο Χόφμαν με μέλη του κινήματος Yippie, Διεθνές Κόμμα Νεολαίας (Youth International Party YIP), που διαμαρτύρονταν για τον πόλεμο του Βιετνάμ, εισέβαλαν στην καρδιά του αμερικανικού καπιταλισμού, στο Χρηματιστήριο της Νέας Υόρκης, και από τον εξώστη έκαναν «μουνταρία» με αληθινά και πλαστά μονοδόλαρα στην κάτω αίθουσα των συναλλαγών. Οι χρηματιστές αφήνοντας τα πάντα σύξυλα κυνηγούσανε τα χαρτονομίσματα. Έκτοτε, ο εξώστης είναι κλεισμένος με αλεξίσφαιρο τζάμι.

Εννιά μήνες μετά το ποίημα του Γκίνσμπεργκ, τον Αύγουστο του 1968, θα στηθεί και θα ξεκινήσει η διαδικασία για μια δίκη-παρωδία, οργανωμένη από το FBI του κ. Νίξον, με την προσαγωγή οκτώ ακτιβιστών διαδηλωτών στη μεγάλη αντιπολεμική συγκέντρωση του εθνικού συνεδρίου του Δημοκρατικού Κόμματος το 1968, που βάφτηκε στο αίμα.

Ο Χόφμαν ήταν από τους κατηγορούμενους στη διαβόητη Δίκη των 7 του Σικάγου

Ανάμεσα στους προσαχθέντες ήταν και ο Μπόμπυ Σιλ, συνιδρυτής των Μαύρων Πανθήρων, που εντέλει μετά από τον άγριο ξυλοδαρμό του μέσα στο δικαστήριο παραπέμφθηκε σε ξεχωριστή δίκη.

Από τους κύριους μάρτυρες υπεράσπισης –μαζί με τον Άρλο Γκάθρι (γεν. 1947, γιο του Γούντι Γκάθρι (1912-1967) και τον Νόρμαν Μέιλερ– ήταν ο Άλλεν Γκίνσμπεργκ.

Wichita: Γουίτσιτα. Μια από τις μικρότερες πόλεις των ΗΠΑ που τη δεκαετία του ’60 διέθετε τρία μεγάλα τηλεοπτικά δίκτυα ειδικευμένα σε ζωντανά παιδικά προγράμματα.

Στο Άντρο της TV –Den TV: Λογοπαίγνιο που παραπέμπει στο άντρο της τηλεόρασης. Den: φωλιά, λημέρι, άντρο, κρησφύγετο.

Μπάμπης Ζαφειράτος

 

 

Βλέπε σχετικά:

Μπάμπης Ζαφειράτος: Ο ποιητής Τσε Γκεβάρα - Στους μεταλλωρύχους της Βολιβίας (μετά μουσικής 3 VIDEO)

Μονάκριβή μου εσύ στον κόσμο:

Μπάμπης Ζαφειράτος: Ερνέστο Τσε Γκεβάρα – Μια θάλασσα ανυπότακτη – Ο αρχαιολόγος, ο φωτογράφος, ο ποιητής (6 ποιήματα)

Μπάμπης Ζαφειράτος: Επίγραμμα για Τον Ερνέστο Τσε Γκεβάρα

Μπάμπης Ζαφειράτος: Ένα σονέτο για τον Τσε Γκεβάρα

Μπάμπης Ζαφειράτος: Λόρκα (5.6.1898 – 19.8.1936), Μπαλάντα της Χωροφυλακής (Πλήρης) — Τσε (14.6.1928 – 9.10.1967), Με τον Λόρκα στην Καρδιά

Πάμπλο Νερούδα – Ρόκε Δάλτον: ΟΑΚ

 

 

Τα πρωτότυπα κείμενα

 

Allen Ginsberg

Elegy Che Guevara

 

European Trib. boy’s face photo’d eyes opened,
            young feminine beardless radiant kid
                      lain back smiling looking upward
Calm as if ladies’ lips were kissing invisible parts of the body
Aged reposeful angelic boy corpse,
            perceptive Argentine Doctor, petulant Cuba Major
                             pipe mouth’d & faithfully keeping Diary
                                              in mosquitos Amazonas
Sleep on a hill, dull Havana Throne renounced
More sexy your neck than sad aging necks of Johnson
                                                       DeGaulle, Kosygin,
            or the bullet that pierced the neck of John Kennedy
Eyes more intelligent glanced up to death newspapers
            Than worried living Congress Cameras passing
                   dot screens into T.V. shade, glass-eyed
                   MacNamara, Dulles in old life…

Women in bowler hats sitting in mud outskirts 11,000 feet
                                                                          up in Heaven
                      with a headache in LaPaz
            selling black potatoes brought down from earth
                                    roof’d huts
                       on mountain-lipped Puno
would’ve adored your desire and kissed your Visage
                                                   new Christ
        They’ll raise up a red-bulb-eyed war-mask’s
                white tusks to scare soldier-ghosts
                      who shot thru your lungs

Incredible! one boy turned aside from operating room
                or healing Pampas yellow eye
          To face the stock rooms of ALCOA, Myriad Murderous
                                  Board Directors of United Fruit
Smog-Manufacturing Trustees of Chicago U
                      Lawyer Phantoms ranged back to dead
                John Foster Dulles’ Sullivan & Cromwell Lawfirm
                      Acheson’s mustache, Truman’s bony hat
To go mad and hide in jungle on mule & point rifle at OAS
          at Rusk’s egoic Courtesies, the metal deployments of
                                                                                Pentagon
                derring-do Admen and dumbed intellectuals
                         from Time to the CIA
One boy against the Stock Market all Wall Street ascream
                since Norris wrote The Pit
          afraid of free dollars showering from the Observers’
                                                                                          Balcony
                scattered by laughing younger brothers,
Against the Tin Company, against Wire Services,
                against infra-red sensor Telepath Capitalism’s
                         money-crazed scientists
        against College boy millions watching Wichita Family
                                                                            Den T.V.

One radiant face driven mad with a rifle
                         Confronting the electric networks.

                                                                           Nov. 1967—Venice, Italy

 

(Allen Ginsberg, The Fall Of America, poems of these states, 1965-1971)

 

 

Evgueni Evtushenko

La Llave Del Comandante

 

NUESTROS caballos caminan
                                                 hacia La Higuera.
El abismo, a la derecha;
                                                 a la izquierda, el abismo.
Pensar en ti, comandante,
                                                 no es una carga ligera.
Dentro de mí hay silencio
                                                 muy parecido al sismo.
Para los guerrilleros, por aquí
                                                 no hay monumentos.
Sus monumentos ―las rocas
                                                 con las caras tristes, humanas.
Las nubes están inmóviles,
                                                 como los pensamientos,
como los pensamientos
                                                 de las montañas bolivianas.
Yo me siento como la sierra.
                                                 Estoy lleno de las quebradas,                                                
                                                 de las rocas ásperas, duras.
Mis nervios están tensos
                                                 como la brida de un ganadero.
El ritmo de este poema
                                                 me lo dictan las herraduras
que tropiezan con las piedras
                                                 de este mortal sendero.
Comandante, tu nombre caro
                                                 querrán venderlo tan barato.
La industria quiere comprar con tu nombre
                                                 a sus nuevos clientes.
Comandante,
                                te juro,
                                                 yo he visto en París tu retrato
sobre los pantaloncitos
                                                 que se llaman “calientes”.
Comandante,
                                                 tu rostro imprime en las camisas.
Tú fuiste fuego:
                                                 te quieren convertir en humo.
Pero tú caíste abatido por las balas:
                                                 por las venenosas sonrisas
no para ser una parte
                                                 de la sociedad de consumo.
“¿Dónde está la llave de la escuela?”
Los campesinos no me contestan.
                                                 Siento el olor de la muerte.
La pared está blanca,
                                                 como la vela
del barco
                                                 que está abandonado a su suerte.
Silencio total.
                                                 Solamente el buitre vuela.
La bosta de los caballos
                                                 son tus póstumos crisantemos.
“¿Dónde está la llave de la escuela?”
Los campesinos contestan:
                                                 “No sabemos, señor, no sabemos…”
¿Dónde está la llave del destino del Che Guevara?
¿Dónde está la llave del futuro?
El miedo de no encontrarla,
                                                 el pánico me agarra.
Pero la llave está en nuestras manos,
                                                 estoy seguro.
Muchachos, gritar promesas
                                                 y no cumplirlas es una mierda.
A los demás engaña
                                                 nuestro propio tropezón.
A la izquierda, muchachos,
                                                 siempre a la izquierda,
pero no más a la izquierda
                                                 de vuestro corazón!

 

(Yevgueni Yevtushenko, Adiós bandera roja, 1997)

 

Allen Ginsberg Elliott Erwitt Ernesto Che Guevara Evgueni Evtushenko Yevgueni Yevtushenko Άλλεν Γκίνσμπεργκ Γεβγκένι Γεφτουσένκο Ερνέστο Τσε Γκεβάρα Μπάμπης Ζαφειράτος Ποίηση Τσε Τσε Γκεβάρα

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.