Δεκέμβρης 1944 (17)

Παρασκευή 28 Μαΐου 2021

Γιώργος Μαρκόπουλος: Los poemas, Un río, El poeta — El Ladrón o Cafetería — Δύο ποιήματα από την ισπανική έκδοση, Mi Patria Temerosa - Η Φοβερή Πατρίδα Μου (Σεβίλλη, 2021)

Yorgos Markópulos – Mi Patria Temerosa
Poesía Griega de la generación del '70
Traducción: Josè Antonio Moreno Jurado
(Padilla Libros Editores y Libreros, Sevilla, 2021)

 

Γιώργος Μαρκόπουλος (Μεσσήνη, 8 Ιουλ. 1951): Ο αγαπημένος μου φίλος —αυτή η ξεχωριστή μορφη με τη βιωματική, βαθιά ανθρώπινη και μοναδική, τολμώ να πω, γραφή, από τις σημαντικότερες ποιητικές φωνές της εποχής μας— μου έστειλε σήμερα το μικρό κομψό βιβλιαράκι του που μόλις κυκλοφόρησε στα Ισπανικά (Σεβίλλη, 2021), με μια συγκινητική όπως πάντα αφιέρωση.

 

Πρόκειται για μια αυστηρή επιλογή από το σύνολο του έργου του: 26 ποιήματα, μεταξύ των οποίων και δύο με ιδιαίτερη σημασία, που ανήκουν στη συλλογή Οι Πυροτεχνουργοί (Τραμ, 1979):

  • Το πρώτο είναι το αφιερωμένο στην σύντροφό μου και σ’ εμένα (Τα Ποίηματα, Ένα Ποτάμι, Ο Ποιητής)

  • Το δεύτερο —και το πιο συγκινητικό του βιβλίου— είναι το αφιερωμένο στον πολυαγαπημένο και πρόωρα χαμένο κοινό μας φίλο Παντελή Πασχαλίδη (Ο Κλέφτης ή Καφενείο).

Τίτλος της έκδοσης, Mi Patria Temerosa –Η Φοβερή Πατρίδα Μου από το ομώνυμο εναρκτήριο ποίημα της συλλογής Μη Σκεπάζεις το Ποτάμι (Κέδρος, 1998)σε μια πολύ καλή μετάφραση του ελληνιστή Χοσέ Αντόνιο Μορένο Χουράδο (στον οποίον ανήκει και η επιλογή των ποιημάτων), που μεταφέρει με σεβασμό το ιδιαίτερο ύφος του Μαρκόπουλου.

Μπάμπης Ζαφειράτος, 28/5/2021

 



LOS POEMAS, UN RÍO, EL POETA

                                
Para Angélica y Babi Zafirato

Los poemas son difíciles, lo sabéis.
Y, si levantas las palabras, son tan tristes
como dedos que te duelen una noche agónicamente.

Un río es un extranjero que se oculta, lo sabéis.
Por la mañana va al mar.
Al atardecer se queda tranquilamente inmóvil
como animal salvaje a cuyo lado pasaron cazadores.

El poeta, un indiferente, como se supone,
que oculta sus manos en los bolsillos.

 

 

Γιώργος Μαρκόπουλος (8 Ιουλ. 1951). Φωτό: Δημήτρης Γέρος, 2010)


Τα ποιήματα, ένα ποτάμι, ο ποιητής

                                 Στην Αγγελική και στον Μπάμπη Ζαφειράτο

Τα ποιήματα είναι δύσκολα, το ξέρετε.
Και αν σηκώσεις τις λέξεις, είναι τόσο θλιμμένα,
σαν δάχτυλα που πόνεσες μια νύχτα με αγωνίες.

Ένα ποτάμι είναι ένας ξένος που κρύβεται, το ξέρετε.
Την ημέρα πηγαίνει στη θάλασσα.

Tο απόγευμα λουφάζει ακίνητο
σαν αγρίμι που πέρασαν δίπλα του κυνηγοί.

Ο ποιητής, ένας δήθεν αδιάφορος
που κρύβει τα χέρια του στις τσέπες.

*

 

 

EL LADRÓN O CAFETERÍA

                                 A Pantelís Pasjalidis

Eran días de mucho frío.
En los cristales empañados de la cafetería.
Había un enorme bullicio.
Ellos estaban con las tazas en la mano
y las teteras en los labios, con cartas sobre la mesa.
De pronto, todos se detuvieron como petrificados.
«¡El ladrón! ¡El ladrón! ¿Quién es el ladrón!», gritó alguien.
La gramola tocaba una canción muy atractiva
«¿qué quieres de mi juventud amargada?»
y era como si el cantate llorara
con su voz y los buzukis.
«¡El ladrón! ¿Quién es el ladrón?».

Pero el ladrón había tirado a escvondidas la dracma
y había huido antes de la canción.

A la calle.

Una vida con la lluvia y con la soledad
— Óxido en el lomo del lobo —

 

Ο κλέφτης ή καφενείο

                                 Στον Παντελή Πασχαλίδη
 
Έκανε κάτι μέρες με το πολύ κρύο
Στα χνοτισμένα τζάμια του καφενείου.
Φασαρία γινόταν μεγάλη.
Αυτοί με τα φλιτζάνια στα χέρια
με τις τσαγιέρες στα χείλια, με τα χαρτιά στα τραπέζια.
Ξάφνου όλοι σταμάτησαν σαν απολιθωμένοι.
«Ο κλέφτης! Ο κλέφτης! Ποιος είναι ο κλέφτης!» φώναξε ένας.
Το τζουκ μποξ έπαιζε ένα τραγούδι μακρόσυρτο
«τι θέλεις απ’ τα νιάτα μου που είναι πικραμένα»
και ήταν ο τραγουδιστής σαν να έκλαιγε
με τη φωνή του και τα μπουζούκια.
«Ο κλέφτης! Ποιος είναι ο κλέφτης!»

Μα ο κλέφτης είχε ρίξει κρυφά τη δραχμή
και είχε φύγει πριν από το τραγούδι.

Στο δρόμο.

Μια ζωή με τη βροχή και με την ερημιά
— Σκουριά στην πλάτη του λύκου —

 

 

  

Γιώργος Μαρκόπουλος
Yorgos Markópulos
Ελληνική Ποίηση της γενιάς του '70
Poesía Griega de la generación del '70

Μετάφραση: Χοσέ Αντόνιο Μορένο Χουράδο
Traducción: Josè Antonio Moreno Jurado
(Padilla Libros Editores y Libreros, Sevilla, 2021)


*


Περισσότερα ποιήματα του Γιώργου Μαρκόπουλου από την Μποτίλια Στον Άνεμο
Ο Κρυφός Κυνηγός Γιώργος Μαρκόπουλος (όπου και Η Φοβερή πατρίδα Μου)
και
Γιώργος Μαρκόπουλος: 7 ποιήματα από τη συγκεντρωτική έκδοση, Ποιήματα 1968-2010 (επιλογή) – Δύο τηλεοπτικές συνεντεύξεις (VIDEO)

*

Για Παντελή Πασχαλίδη

Πόε - Ντορέ: Το Κοράκι – Επιλεγόμενα και Μνήμη Παντελή Πασχαλίδη
και
Μπομπ Ντύλαν: Ο νομπελίστας κύριος Τάμπουριν μαν − Σαν Γυναίκα − Στην πόρτα του παραδείσου (Ένα σχέδιο, δυο τραγούδια μεταφρασμένα)


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.