Κώστας Γουλιάμος
Συνεκδοχή πολιτισμικής/λογοτεχνικής ανομίας (Ι)
(Βλέπε δεύτερο μέρος και τρίτο μέρος)
Κάποιοι, εκμεταλλευόμενοι ανερυθρίαστα την ιδιότητά τους σε συμβούλια ή επιτροπές πολιτισμικών ιδρυμάτων προσπαθούν με κάθε τρόπο και μέσο να επιβάλλουν το δικό τους προσωπικό όχημα.
Περιφέροντες εαυτούς —και αλλήλους— εντός κι εκτός της επικράτειας, επιχειρούν με αξιοθρήνητο φανατισμό και ανάλαφρες δράσεις ή/και εκδοτικές κατασκευές είτε να επιβάλλουν τ’ όχημά τους είτε να διατηρήσουν ή αυξήσουν τα προνόμιά τους.
Οργανώνονται πίσω από περιστασιακές συμμαχίες ετερόκλητων συμφερόντων, ιδεών και δικτύων.
Στοιχίζονται πίσω από μια ετερογονία ιδιοτελών σκοπών κι εγωπαθών σχεδίων.
Συν τω χρόνω, αποκτούν μια παστεριωμένη ταυτότητα (παρα)λογοτεχνικού ή καλλιτεχνικού life style, εκμεταλλευόμενοι κυρίως το γεγονός πως σε δυστοπικά περιβάλλοντα και συνθήκες μεταλλάξεων, ανθίζουν υβριδικά σχήματα εκκωφαντικής σιωπής αλλά και απουσίας “ποιητικής νοημοσύνης”, κατά την ονοματολογία του Ελύτη.
Συν τοις άλλοις, περιφέρουν το προσωπικό τους όχημα μαζί με τους “πιστούς” τους, που με τη σειρά τους -και παρά τις όποιες αντιρρήσεις- τελικά συναινούν στην επιστράτευση, προβάλλοντας παντός τύπου δικαιολογίες.
Έτσι το όχημα συνεχίζει μια διαδρομή χαμαιλεόντειας δεξιότητας μέσα από ρηχές δράσεις, τετριμμένες κοινοτοπίες και προσεκτικές δηλώσεις ή πράξεις αντιπερισπασμού, τέτοιες ακριβώς που να μη θίγεται το status quo του ηγεμονικού λόγου.
Προφανώς όλ` αυτά χρησιμεύουν ως ύλη ελεγχόμενης κατεύθυνσης προς αποκάθαρση του status quo και, συνάμα, υλικό νάρκωσης ώστε η λογοτεχνία να γίνεται πλέον -αδιάκριτα και αδιάκοπα- αντιληπτή ως ένας τρόπος διανοητικής χειραγώγησης και χειριστικής αντιμετώπισης των υποκειμένων της, παρά ως ένα πεδίο ρηγμάτωσης.
Δεν χωρεί άλλωστε αμφιβολία πως στις τρέχουσες συνθήκες όλη η τράπουλα είναι σημαδεμένη. Ήδη στο παρελθόν ο Ελύτης έθετε μια διαχρονική διαπίστωση: “χρόνια τώρα οι ποιητές γίνονται κωμικοί με την επίμονη προσπάθειά τους να δείξουνε πράγματα που κι ο πιο ηλίθιος αναγνώστης γνωρίζει”. Πιο παλιά, ο Γεώργιος Σουρής έγγραφε το ποίημα “Ο Φασουλής φρενήρης σε ζωοπανηγύρεις”.
Χωρίς υπερβολή τολμώ να υποστηρίξω ότι στις σημερινές συνθήκες η ενσωμάτωση της κοινωνικής μηχανικής, της εμπορευματοποίησης και των πραγμοποιημένων σχέσεων στη λογοτεχνία, έχει ως αποτέλεσμα την ένταση κι επέκταση της μετάλλαξης του λογοτέχνη ως λογοτέχνη/καλλιτέχνη-φετίχ.
Δημιουργείται έτσι ένα πρότυπο ποιητή, λογοτέχνη ή καλλιτέχνη που προσαρμόζεται και συμπεριφέρεται ως εταιρεία, καθώς —μέσα σε διαρκώς μεταβαλλόμενες συνθήκες γενικευμένης επισφάλειας— έχει απωλέσει όχι μόνο το τη δικό του λόγο αλλά και τη χειραφετητική του ιδιότητα.
Γενικά, όλο αυτό το παρασκήνιο των παραληρηματικών δράσεων αποκαλύπτει την πλαστική συσκευασία του λογοτέχνη/καλλιτέχνη-φετίχ
Εταιρεία Συγγραφέων - Hellenic Authors Society Εταιρία Λογοτεχνών Θεσσαλονίκης UNESCO HeIpss TlmeNews (Μποτ'ίλια Στον Άνεμο)
*
Ο Κώστας Γουλιάμος είναι τακτικό μέλος της Ευρωπαϊκής Ακαδημίας Επιστημών και Τεχνών, πρώην πρύτανης Ευρωπαϊκού Πανεπιστημίου Κύπρου, ποιητής, συγγραφέας.
Ήταν υποψήφιος βουλευτής με το ΚΚΕ (Μάιος – Ιούνιος 2023).
Σεπ. 2023 Βραβείο “εξαιρετικής προσφοράς στη γενική εκπαίδευση”.
Οκτ. 2024 Βραβείο Φιλίας από τη Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας
Πανελλήνιο βραβείο ποίησης «Jean Moreas» στον Κώστα Γουλιάμο
*
Υποψήφιος ευρωβουλευτής με το ΚΚΕ στις εκλογές Ιουνίου 2024.
Ο Κώστας Γουλιάμος από την Μποτίλια Στον Άνεμο
________
***
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.