Κώστας Γουλιάμος: Το Μάτι της Λέξης και ο ήλιος του μεσονυχτίου — Με μια μουσική αναπνοή του Γιώργου Πήττα

Με αδημονία και χαρά περιμένουμε τη νέα, ανέκδοτη ακόμη, ποιητική συλλογή του Κώστα Γουλιάμου (Kosta Gouliamos) Το Mάτι της Λέξης. Και σίγουρα θα ταξιδέψουμε πάλι με στίχους που θα κυλάνε σαν το υγρό γυαλί θα μας θωρούν θα μας μιλούν τη νύχτα λέξεις λουσμένες στο φως μιας ποίησης που μέσα του και μέσα της περνάμε πάντα νέοι, αφού όπως μας λέει ο ποιητής «...Υπάρχει φως που μέσα του γερνάμε...».

Με το καλό Κώστα… Και ο ήλιος του μεσονυχτίου να φωτίζει το είναι σου...

*

Ο Κώστας Γουλιάμος από την Μποτίλια

*

Ο κοινός μας φίλος Γιώργος Πήττας (βλ. από Μποτίλια) σημειώνει για Το Μάτι της Λέξης μετά μουσικής

«...Υπάρχει φως που μέσα του γερνάμε...»

Αναζητώντας παρηγορητική αρμονία για να μετριάσω τις εν-τυπώσεις που δημιουργεί η περιρρέουσα βαρβαρότητα, ευφρόσυνα, συναντήθηκα με αυτές τις έξι λέξεις από την ανέκδοτη συλλογή του Κώστα Γουλιάμου / Kosta Gouliamos,  "Το Μάτι της Λέξης".

«...Υπάρχει φως που μέσα του γερνάμε...» Ανέπνευσα.

Είδα τον νέο άνθρωπο μέσα στο φως του αμνιακού ασκού περιφερόμενο στο διάστημα να γεννιέται και να γερνάει αενάως αφήνοντας κάθε φορά νέο αποτύπωμα στην τροχιά της ιστορίας, στη βάσανο για τον εκμηδενισμό της βαρβαρότητας.

«...Υπάρχει φως που μέσα του γερνάμε...»

*

* * *