Κώστας Γουλιάμος: Η ποίηση στην πολιτική — Με το ΚΚΕ γιατί είναι δοκιμασμένο στις θύελλες — Αποφασιστικός παράγοντας για την αντιμετώπιση της ακροδεξιάς είναι η απάντηση του λαού στην κάλπη και τους αγώνες

Αποφασιστικός παράγοντας για την αντιμετώπιση της ακροδεξιάς είναι η απάντηση του λαού στην κάλπη και τους αγώνες. Το φασιστικό μόρφωμα Κασιδιάρη, με εμπλεκόμενους ανώτατους στρατιωτικούς και δικαστικούς, αποτελεί σάρκα και οστά του αστικού συστήματος, αποδεικνύοντας πόσο κίβδηλο είναι το αφήγημα της αντισυστημικότητάς του.

Αυτό δηλώνει, μεταξύ άλλων, στο in (4/3/2023) ο Κώστας Γουλιάμος, ποιητής, συγγραφέας, καθηγητής, τακτικό μέλος της Ευρωπαϊκής Ακαδημίας Επιστημών και Τεχνών, και τέως Πρύτανης του Ευρωπαϊκού Πανεπιστημίου Κύπρου, υποψήφιος βουλευτής με το ΚΚΕ στο Βόρειο Τομέα της Αθήνας.

*

Αναφερόμενος στα ελληνοτουρκικά και το Κυπριακό σημειώνει:

«Καλλιεργείται το έδαφος για διευθετήσεις με ΝΑΤΟϊκή σφραγίδα στο Αιγαίο και στο Κυπριακό» εκτιμώντας ότι «οι διευθετήσεις αυτές θα πρέπει να αναμένονται από την επομένη μέρα των εκλογών».

Αναφερόμενος στο ζήτημα των Πανεπιστημίων και του brain drain επισημαίνει:

«Ζητούμενο είναι η παραγωγή και η οικονομία να συνδεθούν με τις πραγματικές ανάγκες της κοινωνίας και του λαού, και όχι να περνούν μέσα από τις μυλόπετρες των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων που έχουν ως κριτήριο το κέρδος μιας μειοψηφίας. Να συνδεθούν με τις πραγματικές ανάγκες της επιστημονικής και κοινωνικής εξέλιξης της ίδιας της κοινωνίας και του λαού για πρόοδο και ευημερία. Έτσι μπορεί ν´ αποτραπεί και το brain drain που συνεχίζεται στην Ελλάδα».

*

Η συνέντευξη

Ζήσατε αρκετά χρόνια στην Κύπρο και γνωρίζετε τις πολιτικές εξελίξεις στο νησί. Θεωρείτε ότι η επαναπροσέγγιση Ελλάδας – Τουρκίας που επιτεύχθηκε με τη διπλωματία των σεισμών θα έχει θετικό αντίκτυπο και στο Κυπριακό ή όχι; Θεωρείτε ότι οι θέσεις της Τουρκίας τόσο σε σχέση με το Κυπριακό, όσο και τα ελληνοτουρκικά εξαρτώνται από το αποτέλεσμα των εκλογών;

Πίσω από τις “αβροφροσύνες” εμφιλοχωρούν επικίνδυνες διευθετήσεις. Τον Απρίλη ο κ. Μεβλούτ Τσαβούσογλου απαίτησε “διαπραγμάτευση- πακέτο”, που να περιλαμβάνει το σύνολο των τουρκικών αξιώσεων. Το γεγονός αυτό -σε συνάρτηση και με τις πρόσφατες δηλώσεις του Αμερικάνου πρέσβη στην Αθήνα-, επιβεβαιώνει πως οι αμερικανοΝΑΤΟϊκής κοπής διεργασίες αποτελούν απειλή για τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας. Με άλλα λόγια, καλλιεργείται το έδαφος για διευθετήσεις με ΝΑΤΟϊκή σφραγίδα στο Αιγαίο και στο Κυπριακό. Διευθετήσεις που αναμένονται από την επομένη μέρα των εκλογών. Είναι δεδομένο πως όποιο εκ των αστικών κομμάτων ΝΔ-ΣΥΡΙΖΑ-ΠΑΣΟΚ σχηματίσει νέα κυβέρνηση, θα υπερασπίζεται με την ίδια ένταση την «εθνική» στρατηγική της εμπλοκής στα αμερικανοΝΑΤΟϊκά σχέδια.

Ακόμα και το άλυτο Κυπριακό πρόβλημα περνά σε νέα φάση, λόγω ακριβώς της όξυνσης των ιμπεριαλιστικών επιχειρήσεων και ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων γύρω από αγωγούς πετρελαίου, φυσικού αερίου και τους δρόμους διακίνησης εμπορευμάτων. Από την άλλη, τ` αστικά κόμματα έχουν κάθε συμφέρον να καλλιεργούν την εθνικιστική αντιπαράθεση, όπως και τον αστικό κοσμοπολιτισμό σε Αιγαίο και Κυπριακό. Ωστόσο, οι δύο αυτές πλευρές αποτελούν όψεις του ίδιου νομίσματος, διευκολύνοντας τους ιμπεριαλιστικούς και ευρωενωσιακούς σχεδιασμούς, όπως και τις στρατηγικές της οικονομικής ολιγαρχίας για συνεκμετάλλευση στο Αιγαίο και διχοτόμηση στο κυπριακό. Πάντως τα αμερικανοΝΑΤΟϊκά σχέδια συνεκμετάλλευσης και,ταυτόχρονα, οι αγγλικού τύπου διευθετήσεις διχοτόμησης ελλοχεύουν τεράστιους κινδύνους.

Ήταν γι’ αυτό το λόγο που το ΚΚΕ υπήρξε η μοναδική πολιτική δύναμη στην Ελλάδα που καταδίκασε το συνομοσπονδιακό, διχοτομικό «σχέδιο Ανάν/Χάνεϊ». Αντιπαλεύει τον εθνικισμό και την γκετοποίηση που προκαλούν η «διζωνικότητα» και τα δύο «Συνιστώντα Κράτη», εκφράζοντας την αναγκαιότητα για Κύπρο Ενιαία. Κύπρος Ενιαία σημαίνει Ενιαία Κρατική Συγκρότηση. Ένα κράτος, όχι δύο. Ταυτόχρονα, ο λαός, μέσα από την ενίσχυση του ΚΚΕ, μπορεί ν’ ανατρέψει τις πολιτικές των αστικών δυνάμεων που δικαιολογούν ή/και υποβαθμίζουν τον ένοχο ρόλο της ΕΕ τόσο στο Αιγαίο, όσο και στη συνεχιζόμενη κατοχή κράτους-μέλους της.

«Κόμμα Κασιδιάρη». Πρέπει να απαγορευθεί ή όχι; Κατά πόσο είναι ζωντανός ο κίνδυνος της ακροδεξιάς στην Ελλάδα;

Είναι βαρύτατες οι πολιτικές ευθύνες των αστικών κομμάτων ΝΔ-ΣΥΡΙΖΑ καθότι στη διάρκεια των διακυβερνήσεών τους δεν ολοκληρώθηκε τελεσίδικα η δίκη και καταδίκη της εγκληματικής οργάνωσης της “Χρυσής Αυγής”. Ηλίου φαεινότερο πως το φασιστικό μόρφωμα Κασιδιάρη, με εμπλεκόμενους ανώτατους στρατιωτικούς και δικαστικούς, αποτελεί σάρκα και οστά του αστικού συστήματος, αποδεικνύοντας πόσο κίβδηλο είναι το αφήγημα της αντισυστημικότητάς του.

Στο μεταξύ η πρόσφατη ρύθμιση της κυβέρνησης της ΝΔ, με πρόσχημα την αντιμετώπιση του κόμματος Κασιδιάρη, προώθησε τις γνωστές ευρωενωσιακές αντιδραστικές πρόνοιες που αφορούν τα «κράτη-μέλη» της ΕΕ, και οι οποίες προβλέπουν απροκάλυπτο έλεγχο στην εσωτερική λειτουργία κομμάτων και συνδικάτων. Πάντως η συγκεκριμένη τροπολογία εισάγει επικίνδυνες γενικεύσεις και προϋποθέσεις, όπως τα περί “πραγματικής ηγεσίας”. Επί της ουσίας, ανοίγει την κερκόπορτα του πανοπτικού συστήματος για έλεγχο των κομμάτων και των συνδικάτων και, συνάμα, εκκολάπτει την απαράδεκτη θεωρία των “δύο άκρων”, με την οποία απαγορεύονται Κομμουνιστικά Κόμματα στην ΕΕ.

Είναι εμφανές πως οι αστικές διακυβερνήσεις ΝΔ – ΣΥΡΙΖΑ/ΑΝΕΛ – ΠΑΣΟΚ(ΚΙΝΑΛ) με τις πολιτικές τους συμβάλλουν όχι μόνο στην ευδιάκριτη συντήρηση, αλλά και στην έξαρση αναπαραγωγής ακροδεξιών, εθνικιστικών φαινομένων και φασιστικών μορφωμάτων, τα οποία στη συνέχεια ως “ζόμπι” λειτουργούν ως στηρίγματα του αστικού πολιτικού συστήματος. Παρά τις διαφορές, επί της ουσίας η μήτρα αυτής της αστικής τερατογένεσης και, κατ’ επέκταση, του ζωντανού κινδύνου, είναι η ίδια η καπιταλιστική κοινωνία κι εκείνα τα πολιτικά κόμματα που διαχρονικά την εκπροσωπούν.

Επομένως, αποφασιστικός παράγοντας για την αντιμετώπιση των ακροδεξιών και φασιστικών μορφωμάτων είναι η απάντηση του λαού τόσο στην κάλπη όσο και στους αγώνες, όπου το ΚΚΕ έχει πρωταγωνιστικό ρόλο. Αυτό θα συνεχίσει να κάνει αταλάντευτα, με όση δύναμη του δώσει ο λαός.

Υπηρετήσατε ως πρύτανης στο Ευρωπαϊκό Πανεπιστήμιο Κύπρου. Λέτε ναι ή όχι στα ιδιωτικά πανεπιστήμια στην Ελλάδα; Πόσο σημαντικό είναι η παιδεία να είναι συνδεδεμένη με την αγορά εργασίας και πώς μπορεί να αποτραπεί το brain drain που συνεχίζεται στην Ελλάδα;

Τα τελευταία χρόνια, στο πλαίσιο της ελεύθερης αγοράς, έρχεται κι επανέρχεται το ζήτημα της ιδιωτικοποίησης της ανώτατης εκπαίδευσης ως “λύση” απέναντι στα κενά και στα προβλήματα των δημοσίων πανεπιστημίων. Αυτό όμως το αφήγημα αποκρύπτει το πραγματολογικό γεγονός, ότι δηλαδή τα κενά και τα προβλήματα έχουν ιδιοκτήτη: Είναι οι αστικές κυβερνήσεις ΝΔ-ΣΥΡΖΑ/ΑΝΕΛ-ΠΑΣΟΚ(ΚΙΝΑΛ), που με τις πολιτικές τους προκαλούν, διαιωνίζουν και εμπεδώνουν κενά και προβλήματα, χειροτερεύοντας βαθμιαία την κατάσταση του εκπαιδευτικού οικοσυστήματος.

Έπειτα, αυτό το αφήγημα αποκρύπτει την αλήθεια: Οι συγκεκριμένες αστικές κυβερνήσεις, άρρηκτα συνδεδεμένες με τις κατευθυντήριες οδηγίες της καπιταλιστικής ευρωπαϊκής ενοποίησης και, ιδιαίτερα, με το γενικό δόγμα της “ευέλικτης” δέσμευσης για “ευρωπαϊκή ανταγωνιστικότητα”, γεννούν κι εκτρέφουν την πολιτική του κέρδους. Αν επομένως το κυρίαρχο στοιχείο προσανατολισμού και λειτουργίας του εκπαιδευτικού συστήματος είναι το καπιταλιστικό κέρδος, τότε μιλάμε για νέες μορφές όξυνσης προβλημάτων στον πανεπιστημιακό χώρο.

Σημειωτέον πως από το 1949 ο Αϊνστάιν, σε άρθρο του, προειδοποιούσε ότι ο μόνος τρόπος για να εξαλειφθούν τα «σοβαρά κακά» του καπιταλισμού είναι «μέσω της εγκαθίδρυσης μιας σοσιαλιστικής οικονομίας, συνοδευόμενης από ένα εκπαιδευτικό σύστημα που θα είναι προσανατολισμένο προς κοινωνικούς στόχους». Για τον Αϊνστάιν, το “χειρότερο κακό” του καπιταλισμού είναι η “εξασθένηση των ανθρώπων” μέσω ενός εκπαιδευτικού συστήματος που δίνει έμφαση σε μια «υπερβολικά ανταγωνιστική στάση» και που εκπαιδεύει τους φοιτητές «να λατρεύουν την κερδοσκοπική επιτυχία».

Ζητούμενο είναι η παραγωγή και η οικονομία να συνδεθούν με τις πραγματικές ανάγκες της κοινωνίας και του λαού, και όχι να περνούν μέσα από τις μυλόπετρες των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων που έχουν ως κριτήριο το κέρδος μιας μειοψηφίας. Να συνδεθούν με τις πραγματικές ανάγκες της επιστημονικής και κοινωνικής εξέλιξης της ίδιας της κοινωνίας και του λαού για πρόοδο και ευημερία. Έτσι μπορεί ν´ αποτραπεί και το brain drain που συνεχίζεται στην Ελλάδα.

Χρειαζόμαστε πανεπιστημιακό άσυλο ή πανεπιστημιακή αστυνομία τελικά;

Η κυβέρνηση της ΝΔ επέλεξε την πολιτική πρόσληψης 1.000 επιπλέον αστυνομικών το 2021 για τα πανεπιστήμια, αντί της πολιτικής πρόσληψης μόνιμων καθηγητών. Γι’ αυτό και οι ραγδαίες εξελίξεις στο χώρο της Ανώτατης Εκπαίδευσης, όπως το ζήτημα της πανεπιστημιακής αστυνομίας, δεν έχουν περάσει απαρατήρητες από το λαό μας. Αποτελούν συστημική πολιτική των αστικών δυνάμεων να οργανώσουν, να ελέγξουν και να επιταχύνουν τις αυταρχικού χαρακτήρα διαρθρωτικές αλλαγές στον πανεπιστημιακό χώρο, με μοχλούς είτε κυβερνητικά νομοθετήματα είτε εφαρμογή προγραμμάτων και κατευθυντήριων οδηγιών της ΕΕ.

Ταυτόχρονα, οι εντεινόμενες μεθοδικές προσπάθειες αποπροσανατολισμού, παραπληροφόρησης, και τρομοκράτησης τύπου πανεπιστημιακής αστυνομίας, στοχεύουν στην εξασθένηση κάθε αγωνιστικής στάσης απέναντι στις αντιδραστικές αναδιαρθρώσεις που προωθούνται από τις εγχώριες αστικές κυβερνήσεις. Όλο αυτό το σκηνικό καταλήγει στην βαθύτατη υπονόμευση όχι μόνο της ίδιας της εκπαίδευσης, αλλά και της εξέλιξης της επιστήμης και του επιστημονικού δυναμικού της Ελλάδας. Ουσιαστικά, εμποδίζει την προοπτική μιας, αποδεσμευμένης από την οικονομική ολιγαρχία, κοινωνικοοικονομικής ανάπτυξης προς όφελος του λαού. Οι κυβερνητικές πολιτικές της έντασης, της καταστολής και της επίθεσης στο εργατικό-λαϊκό κίνημα, στους αγώνες και στη ζωή της νεολαίας, στόχο έχουν να προστατέψουν τα κέρδη των λίγων σε βάρος των αναγκών των πολλών.

Το ΚΚΕ -αντίθετο στην πολιτική της παρακολούθησης, των αλλεπάλληλων φραγμών, της έντασης και της καταστολής-, αγωνίζεται για ένα πανεπιστήμιο που θα προάγει τον διάλογο και τον προβληματισμό. Για ένα πανεπιστήμιο που είναι ανοιχτό στο λαό και την κοινωνία, και που ο λαός έχει πρόσβαση στην επιστημονική γνώση. Για ένα πανεπιστήμιο που δεν καταδικάζεται σε ρόλο υποτελή και με θέση υποδεέστερη και υποβαθμισμένη στο διεθνές περιβάλλον. Αυτός ο αγώνας μπορεί να έχει νικηφόρα προοπτική στις εκλογές του Μάη, καθότι εστιάζει στον πραγματικό αντίπαλο: Την πολιτική που θυσιάζει ζωές, δουλειές, σπουδές, προοπτικές κι ανάγκες στο βωμό της κερδοφορίας.

Γιατί ΚΚΕ;

Σε μια εποχή που ο καπιταλισμός γίνεται όλο και πιο βάρβαρος και βίαιος, και οι κυβερνήσεις που τον υπηρετούν πιο αυταρχικές, αποτελεί χρέος και καθήκον η συμπόρευσή μου στον αγώνα για την ενίσχυση του ΚΚΕ στις εκλογές του Μάη.

Το ΚΚΕ είναι κόμμα με τεράστια ιστορία 100 και πλέον χρόνων. Κόμμα δοκιμασμένο στις θύελλες, που δεν σκύβει το κεφάλι. Είναι το πιο αξιόπιστο πολιτικό κόμμα, που πάντα εξελίσσεται μέσα από τους αγώνες και τις αγωνίες της νέας γενιάς, τους προβληματισμούς του λαού. Η αγωνιστική δύναμη, η πολιτική γνώση και η οργανωτική δεινότητα του ΚΚΕ, το ήθος και οι ουμανιστικές αξίες του σοσιαλισμού-κομμουνισμού, όλα αυτά μαζί, αλλά και πολλά άλλα, μ’ εμπνέουν. Όπως εμπνέουν όλες τις γενιές. Επέλεξα επομένως συνειδητά να συμπορευτώ με το ΚΚΕ και να κατέλθω στο ψηφοδέλτιο του Βόρειου Τομέα Αθηνών στις Βουλευτικές εκλογές του Μάη.

Σε αυτές τις εκλογές το πραγματικά προοδευτικό είναι να γίνει ανατροπή των πολιτικών που σχεδιάζει για μας χωρίς εμάς η ΕΕ και που εφάρμοσαν και εφαρμόζουν διαδοχικά οι αστικές κυβερνήσεις ΝΔ-ΣΥΡΙΖΑ/ΑΝΕΛ-ΠΑΣΟΚ. Πολιτικές και σχέδια που στηρίζουν -με διαφορετικές αποχρώσεις, ύφος και τακτική- τ’ αστικά, κυβερνητικά κόμματα, και τα οποία βρίσκονται σε πλήρη αντιστοιχία με την ΑμερικανοΝΑΤΟϊκών σχεδιασμών συμμετοχή σε πολέμους κι επεμβάσεις. Πολιτικές που σαφώς προκαλούν τεράστιους κινδύνους για τη χώρα και το λαό. Παράλληλα η Ελλάδα, μολονότι κατατάσσεται στις τρεις πρώτες χώρες-μέλη της ΕΕ φτωχοποίησης, εντούτοις όλες οι αστικές κυβερνήσεις εξακολουθούν να στηρίζουν και να εφαρμόζουν τα «μνημόνια διαρκείας» της ΕΕ και υπερσυσσώρευσης πλούτου.

Διανύουμε, επομένως, ένα κρίσιμο σημείο της Ιστορίας, όπου μόνο ο ίδιος ο λαός μπορεί να γίνει ο πρωταγωνιστής των εξελίξεων κι έτσι μπορεί να επιβάλει το τέλος των αντιλαϊκών στόχων.

Με ισχυρό ΚΚΕ στη Βουλή των Ελλήνων αλλάζουν παντού οι συσχετισμοί δύναμης, κι έτσι μπορούμε να πετύχουμε τη συνολική ανατροπή των κεφαλαιοκρατικών στόχων ώστε ν’ ανοίξει ο δρόμος προς τον σοσιαλισμό.

Πηγή: Αλεξάνδρα Φωτάκη / in.gr από όπου και η φωτό