Φωτό: Τάκης Κυριακουλάκος – Η αίθουσα του Αλκυονίς (σινεμά 1969-1992, θέατρο, σινεμά 2014-2019, θέατρο πάλι) με τα ανάγλυφα του Δημήτρη Αρμακόλα (1939-2009).
*
Θνητοί οι πρωταγωνιστές
Θεοί εμείς απ’ την πλατεία
Και σταυρωμένοι εραστές
Κι επαναστάτες με αιτία
*
Μπάμπης Ζαφειράτος / Μποτίλια Στον Άνεμο
Πρώτη ολοκληρωμένη δημοσίευση: Κατιούσα, 28/2/2021
*
Μικρή ελεγεία για τα σινεμά που αγαπήσαμε και θ’ αγαπάμε πάντα
*
Επίμετρο
H γεωγραφία του ποιήματος – 3 παλιά προγράμματα
Τα σινεμά του Πάμε μωρό μου σινεμά
*
Πάμε μωρό μου σινεμά
Μπάμπης Ζαφειράτος
Πάμε μωρό μου σινεμά
Για Χιούστον Κόπολα ή Ντε Πάλμα
Να ξαναβρούμε το ΠΙΓΚΑΛ
Το ΚΥΨΕΛΑΚΙ και την ΑΛΜΑ
Διάλεξε θρίλερ ή νουάρ
Δυο ώρες φυγή και αυταπάτη
Που απ’ τον καθρέφτη κάποιου μπαρ
Ο Μπόγκυ θα μας κλείνει μάτι
Γουστάρω πάλι σινεμά
Μελβίλ ή Πέκινπα ή Ραίη
Πάμε μωρό μου στο ΠΑΛΛΑΣ
Στην ΑΕΛΛΩ στο ΜΠΡΟΝΤΓΟΥΑΙΗ
Μπροστά στο μαγικό πανί
–Το χέρι σου μες στο δικό μου–
Ζούμε διπλά κάθε σκηνή
Γινόμαστε ήρωες εκτός νόμου
Έχουμε χάσει Μπουνιουέλ
Τρυφώ Ντασέν και Τορνατόρε
Παίζονται τώρα στο ΛΙΛΑ
Στο ΒΟΞ στο ΕΚΡΑΝ και στο ΑΜΟΡΕ
Μετά από μια στενή επαφή
Που θα ’μαστε πιο λίγο μόνοι
Θα ’ναι γλυκιά η επιστροφή
Στου μέλλοντός μας την οθόνη
Free Cinema ή Nouvelle Vague;
Ράις Γκοντάρ ή Μονιτσέλι;
ΑΣΤΥ μωρό μου ή ΟΝΤΕΟΝ
ΝΙΡΒΑΝΑ STUDIO ή ΕΛΛΗ;
Δείξε μου πόσο μ’ αγαπάς
Μη μου αρνηθείς σινεμαδάκι
Ας είναι και με happy end
Μα πρέπει να βιαστείς λιγάκι
Έλα. Οι Ταβιάνι κι ο Βαντίμ
Ο Παζολίνι ο Κουροσάβα
Μας περιμένουν στο ΦΙΛΙΠ
στο ΑΛΕΞ στο ΑΘΗΝΑΙΟΝ στην ΑΒΑ
Πάμε μωρό μου όπου μου πεις
Κι όπου ποθεί η ψυχή σου πάλι
Στα Ιλίσια ή στην Κηφισιά
Στο Φάληρο ή στην Αμφιάλη
Χειμερινό ή θερινό;
Αϊζενστάιν ή Ντε Σίκα;
ΑΛΚΥΟΝΙΔΑ ή ΑΛΦΑΒΙΛ;
ΑΪΝΤΑ ΚΑΡΜΕΝ ή ΑΜΙΚΑ;
Θνητοί οι πρωταγωνιστές
Θεοί εμείς απ’ την πλατεία
Και Σταυρωμένοι Εραστές
Κι επαναστάτες με αιτία
Έχει πρεμιέρα με Λουί Μαλ
Ρενέ Λεόνε και Αντονιόνι
Λέγε. ΙΝΤΕΑΛ ή ΕΤΟΥΑΛ;
Στο ΔΑΝΑΟ ή στην ΑΝΕΜΩΝΗ;
Πάμε μωρό μου σινεμά
Στου σκοταδιού το αργό ταξίδι
Μετά θα δούμε κριτική
Του Ακτσόγλου και του Ραφαηλίδη
Μια αναπαράσταση η ζωή
Πρόβα αόρατου θιάσου
Εσύ να γίνεσαι βροχή
Να πνίγομαι στη αγκαλιά σου
Και στην καρδιά μας θ’ αντηχεί
Σαν χαμηλώνουνε τα φώτα
Της Καραΐνδρου η μουσική
Του Μορικόνε και του Ρότα
Κι άμα ο κόσμος πάει στραβά
Να δεις πώς θα ’ρχεται στα ίσα
Κι η αγάπη μας παντοτινά
Θα στέκει σαν γιγαντοαφίσα
Διώξε τα σύννεφα του χθες
Πάμε μαζί και χαμογέλα
Διάλεξε τ’ όνειρο που θες
Τζίλντα μου Μαίριλυν και Στέλλα
…………………………………
Έξω το φως είναι απειλή
Σκληρή η σιωπή τα λόγια στείρα
Η πόλη που πυροβολεί
Με σιγαστήρα
(Μπάμπης Ζαφειράτος, 1979 - Φεβ. 2021)
____________
*
Δυο λόγια για τη γεωγραφία του ποιήματος
[28 και 4 (uncredited) σινεμά / 22 και 1 διπλός και 2 (uncredited) σκηνοθέτες / 3 μουσικοί]
Χάμφρεϊ Μπόγκαρτ (1899-1957), Ίνγκριντ Μπέργκμαν (1915-1982) στην Καζαμπλάνκα (1942) του Μάικλ Κέρτιζ (1888-1962). (Photo by Popperfoto/Getty Images)
Το Πάμε μωρό μου σινεμά πέρασε από πολλά… σινεμά και από 40 κύματα τα τελευταία 40 χρόνια. Οι 7 πρώτες στροφές και οι 11η (Αλκυονίς), 12η (Σταυρωμένοι Εραστές), 13η (Δαναός), 18η (Στέλλα) γράφτηκαν σε δύο φάσεις από Σεπ. 1979 μέχρι Ιαν. 1980.
Αφορμή στάθηκε η θερινή ΑΪΝΤΑ στη Λεωφόρο Κηφισιάς, δίπλα στο μεγάλο συγκρότημα του πρώην χειμερινού σινεμά ΠΛΑΖΑ (1968-2008), στη γειτονιά μου, που η μπομπίνα της σταμάτησε να γυρίζει το 1977 (από το 1956) και ξαφνικά την είδα να γίνεται πολυκατοικία.
Μεγάλος πόνος, γιατί στην ΑΪΝΤΑ μπαίναμε τζάμπα για να δούμε μισό έργο, αφού είχε την πιο… φιλεργατική πολιτική απ’ όλα τα άλλα σινεμά και άφηνε την ταξιθέτρια να φύγει μετά (φορές φορές και πριν) το τελευταίο διάλειμμα.
Ένα ατελέσφορο εγχείρημα μελοποίησης, από συνθέτη που εγκατέλειψε τη δισκογραφία, με οδήγησε στην αντικατάσταση της ΑΪΝΤΑΣ με την πιο εύηχη ΑΛΑΜΠΡΑ (1961-1987) της ίδιας γειτονιάς (πολυκατοικία κι αυτή σήμερα), αδικία που μετά από μισόν αιώνα επανορθώνεται εδώ (τα πρώτα 100 χρόνια είναι δύσκολα).
Το 11στροφο ποίημα πρωτοδημοσιεύτηκε σε ένα μεγάλο Αφιέρωμα της Μποτίλιας Στον Άνεμο, μια Ρετροσπεκτίβα σε 4 μέρη (17 και 31/12/2014, 7 και 15/1/2015) με αφετηρία και κέντρο τα σινεμά των Αμπελοκήπων:
Λευκή ρετροσπεκτίβα σε φόντο κόκκινο – Μικρό οδοιπορικό μνήμης μέσα από σινεμά και γεγονότα της ταξικής πάλης που σημάδεψαν τα χρόνια μας – Από τους Αλεξ-ίσφαιρους της ΟΠΛΑ στον σαμουράι της ελεεινής μορφής του ΣΥΡΙΖΑ. Καταλυτική για το αφιέρωμα ήταν η επαναλειτουργία της Αλκυονίδας και του Studio (στρ. 7, 11), μιας και πιστεύω πως ο κινηματογραφικός μας κόσμος –ο δικός μου οπωσδήποτε– ορίζεται στην προ και μετά αυτών εποχή (και τότε και τώρα).
— Οι στροφές 8, 19 (happy end και η τελευταία), που λειτουργούσαν σαν «ρεφρέν», με άλλο μέτρο, έμειναν εκτός τότε, αλλά επανακάμπτουν προσαρμοσμένες.
— Οι στροφές 9, 10, με τον Κουρασάβα και την ΑΒΑ (θερινό σινεμά στην Αμφιάλη, 1961-1986), που σηματοδοτούν το ταξίδι μας στην άκρη του κόσμου για να ταξιδέψουμε με ένα έργο, σε μια δεύτερη προσπάθεια μελοποίησης (ατυχή και αυτή βεβαίως) μετακινούνταν από στροφή σε στροφή και… βγήκαν έξω.
— Οι στροφές 14, 15, σε πρώτο χρόνο, σχεδιάστηκαν με τον πρόωρο θάνατο του εξαιρετικού κινηματογραφικού κριτικού, φίλου και συνονόματου Μπάμπη Ακτσόγλου (1954-2007) –αποδίδοντας, όπως είναι φανερό, και τον απαιτούμενο φόρο τιμής στον αιρετικό πρωθιερέα της διαλεκτικής κριτικής Βασίλη Ραφαηλίδη– και σε δεύτερο χρόνο, μετά το τελευταίο, χωρίς επιστροφή, ταξίδι στα Κύθηρα του Θόδωρου Αγγελόπουλου (1935-2012)· έμειναν όμως στα σχέδια. Με κάτι καραντινάτες και καραμπινάτες ταχτοποιήσεις… μου φανερώθηκαν μαζί με τις προηγούμενες.
Προφανής και η αναφορά στην Αναπαράσταση (1970), πρώτη μεγάλου μήκους ταινία του Τεό και στη μεγάλη δημιουργία του, και σταθμό του ελληνικού σινεμά, τον Θίασο (1975).
— Η στροφή 17 (γιγαντοαφίσα) γράφτηκε πρόσφατα, στη μνήμη του «τελευταίου γίγαντα» και φίλου Βασίλη Δημητρίου, που εγκατέλειψε τη μαρκίζα της ζωής του στα 85 του χρόνια, στις 6 Σεπ. 2020. Με 60 χρόνια θητείας σε αυτή την εφήμερη «μεγάλη» τέχνη, εκ των οποίων τα τελευταία 40 για το ΑΘΗΝΑΙΟΝ στους Αμπελοκήπους, το πρώτο σινεμά των παιδικών μου χρόνων, που τότε το λέγανε Φλερύ και είχα δει το πρώτο έργο μου, Ρωμαίο και Ιουλιέτα (βλ. Ρετροσπεκτίβα, 1ο Μέρος).
— Τελευταία πράξη, Φεβ. 2021: Όταν το ποίημα
συμπληρώθηκε με τα ελλείποντα κομμάτια του, ανακάλυψα ότι δεν είχε μουσική.
Έτσι «συντέθηκε» το… soundtrack της στροφής 16 για την
αποκατεστημένη, πλέον, κόπια Πάμε μωρό μου σινεμά – REDUX!
Στην παρούσα ολοκληρωμένη μορφή υπήρξαν ανακατατάξεις, μικρές προσθήκες και αλλαγές, που βάζουν σκηνοθέτες και σινεμά (όσα έχουν απομείνει) στη θέση τους. Εχθρός του αργά το αργότερα.
*
— Εραστές με Αιτία (στροφή 12): Αναφορά σε δύο ταινίες: Στην αριστουργηματική ταινία Σταυρωμένοι Εραστές (1954), Κέντζι Μιζογκούτσι (1898-1956), δημιουργού, μεταξύ άλλων, των: Ουγκέτσου Μονογκατάρι (1953), Ο Επιστάτης Σάνσο (1954) και Οχάρου, η Γυναίκα της Ηδονής (1952). Παίζονται σπάνια. Τις 3 πρώτες τις είχαμε δει σε αφιέρωμα από τον Βελισσάριο Κοσσυβάκη. Και στον μυθικό Επαναστάτη Χωρίς Αιτία (1955) του Νίκολας Ραίη (1911-1979) με τον θρυλικό Τζέημς Ντην (1931-1955).
— Ιλίσια και Αμφιάλη (στροφή 10) εκτός από τοπωνύμια ήταν τότε και σινεμά. Το ωραίο δε είναι ότι μετά το 1996 η ΑΒΑ της Αμφιθέας έγινε Φάληρο (μέχρι το 2008)· και από το 1997 προέκυψε και λειτουργεί, μέχρι σήμερα, το Κηφισιά Cinemax.
— Κάρελ Ράις (1926-2002). Ο δημιουργός του Σάββατο Βράδυ Κυριακή Πρωί (1960) και του Μόργκαν, ο Τρελός Εραστής (1966). Με τον Λίντσεϋ Άντερσον (1923-1994), του Εάν (1969) και του Ένας Πολύ Τυχερός Άνθρωπος (1973), συνέταξε το 1952 ένα ανανεωτικό μανιφέστο που ορίζει τις αρχές του αγγλικού Free Cinema.
— Ζαν-Λυκ Γκοντάρ (γ. 1930). Kριτικός στα περίφημα Cahiers du Cinéma, διαμορφωτής και κύριος εκφραστής της Nouvelle Vague (Νέο Κύμα), εισάγοντας στα έργα του τα χαρακτηριστικά τού μπρεχτικού θεάτρου.
ΥΓ 1
Ένα 5ο Μέρος της Ρετροσπεκτίβας, που για λόγους
ανεξήγητους έχει μείνει στα πρόχειρά μου και είναι αφιερωμένο στη γιγαντοαφίσα,
με ειδική αναφορά στον Βασίλη Δημητρίου (βλ. Ρετροσπεκτίβα, 1ο Μέρος), ήρθε ο καιρός να προβληθεί…
Αθήναιον,
16/5/2015. Βασίλης Δημητρίου, Μπάμπης Ζαφειράτος. Στην προβολή της ταινίας μηκρού μήκους για τη ζωή και το έργο του «τελευταίου γίγαντα», Ζωγραφίζοντας Αστέρια: Σκηνοθεσία, Γιάννης Χριστοφόρου. Διάρκεια, 17 λεπτά. Παραγωγή 2015. Τη φωτογραφία τράβηξε με τη μηχανή του Μπ.Ζ. ο κοινός φίλος, δημοσιογράφος και συγγραφέας, Άρης Μαλανδράκης.
16/11/2014.
ΥΓ 2
Η Αλκυονίς, δυστυχώς, πέταξε για πάντα και μας άφησε στο καταχείμωνο του
εμπορικού (με ελάχιστες εξαιρέσεις) κυκλώματος διανομής ταινιών.
Tο STUDIO αντέχει ακόμα. Ελπίζουμε ότι το πεισματάρικο New Star του Βελισσάριου Κοσσυβάκη θα εξακολουθήσει να φωτίζει τον ουρανό του Σινεμά μας με την ορμή των πρωτοπόρων, των τρελών, των ποιητών· με ταινίες που διαφορετικά δεν θα τις (ξανα)βλέπαμε ποτέ.
ΥΓ 3
Από τα 28+4 σινεμά, εκείνα που χαθήκανε –πέραν της ΑΪΝΤΑΣ και της
ΑΛΚΥΟΝΙΔΑΣ– στο διάβα των ετών και γίνανε πολυκατοικίες, σούπερ μάρκετ,
πάρκινγκ, σχολεία ή μένουνε σκελετοί εγκαταλειμμένοι είναι: ΠΙΓΚΑΛ, ΚΥΨΕΛΑΚΙ,
ΜΠΡΟΝΤΓΟΥΑΙΗ, ΑΛΜΑ, ΑΜΟΡΕ, ΟΝΤΕΟΝ, ΦΙΛΙΠ, ΑΛΕΞ, ΑΒΑ (Αμφιάλης και Αμφιθέας), ΙΛΙΣΙΑ, ΑΜΦΙΑΛΗ,
ΦΑΛΗΡΟ, ΑΛΦΑΒΙΛ, ΑΜΙΚΑ (που στο οικόπεδό της πριν γίνει σινεμά έπαιζα
Καραγκιόζη), ΕΤΟΥΑΛ, ΑΝΕΜΩΝΗ.
Μα ευτυχώς η ΚΑΡΜΕΝ με τα έξωμα (εκεί που γνώρισα και τη δική μου Κάρμεν) ξανάνοιξε το 2019· της εύχομαι να τραγουδάει στους αιώνες.
Και υπάρχει πάντα η ΝΙΡΒΑΝΑ (σήμερα διπλή), που όταν ήταν καλοκαιρινή διέθετε στη μάντρα της τον πιο ακριβό εξώστη· και τρία δάχτυλα μου κόστισε σπασμένα.
Αλλά περισσότερα για όλα αυτά τα σινεμά… Προσεχώς.
Μπάμπης Ζαφειράτος, Φεβ. 2021
*
Από Μποτίλια βλέπε και:
Μπάμπης Ζαφειράτος
*
*
Under The Sun: Η Λαοκρατική Δημοκρατία της Κορέας και oι δημοκράτες κριτικοί
* * *
Επίμετρο
Τα Σινεμά του «Πάμε μωρό μου σινεμά»
Αλκυονίς. Πρόγραμμα του 1970 (έσω) από το προσωπικό αρχείο Μπάμπη Ζαφειράτου. Τρεις Νύχτες Μιας Αγάπης (1967) του Γκιόργκι Ρέβες (1927-2003). Το πρόγραμμα μπορεί να είναι και από την εβδομάδα Ουγγρικού Κινηματογράφου της ίδιας χρονιάς. Αν και από τους 3 σκηνοθέτες του οπισθόφυλλου μόνο ο Μίκλος Γιάντσο (1921-2014) είναι Ούγγρος (Οι Νικημένοι, 1965). Ο Γέρζι (και όχι Γιούρι) Σκολιμόφσκι (γ. 1938) είναι Πολωνός με διεθνή καριέρα (Υπό τας Διαταγάς του Ναπολέοντος, 1969). Ο Τζίλο Ποντεκόρβο (1919-2006) είναι Ιταλός (Κουεμάντα, 1969).
Αλκυονίς. Πρόγραμμα του 1970 (έσω) από το προσωπικό αρχείο Μπάμπη Ζαφειράτου. Τρεις Νύχτες Μιας Αγάπης (1967) του Γκιόργκι Ρέβες (1927-2003). Το πρόγραμμα μπορεί να είναι και από την εβδομάδα Ουγγρικού Κινηματογράφου της ίδιας χρονιάς. Αν και από τους 3 σκηνοθέτες του οπισθόφυλλου μόνο ο Μίκλος Γιάντσο (1921-2014) είναι Ούγγρος (Οι Νικημένοι, 1965). Ο Γέρζι (και όχι Γιούρι) Σκολιμόφσκι (γ. 1938) είναι Πολωνός με διεθνή καριέρα (Υπό τας Διαταγάς του Ναπολέοντος, 1969). Ο Τζίλο Ποντεκόρβο (1919-2006) είναι Ιταλός (Κουεμάντα, 1969).
*
Αλκυονίς. Πρόγραμμα του 1972 (έξω) από το προσωπικό αρχείο Μπάμπη Ζαφειράτου. Συνάντησα κι ευτυχισμένους τσιγγάνους ακόμα (1967) του Αλεξάντερ Πέτροβιτς (1929-1994).
Αλκυονίς. Πρόγραμμα του 1972 (έσω) από το προσωπικό αρχείο Μπάμπη Ζαφειράτου. Συνάντησα κι ευτυχισμένους τσιγγάνους ακόμα (1967) του Αλεξάντερ Πέτροβιτς (1929-1994).
Συνάντησα κι ευτυχισμένους τσιγγάνους ακόμα, 1967 (όχι 1966), του Αλεξάντερ Πέτροβιτς, καταλυτική επίδραση στον Καιρό των Τσιγγάνων του Κουστουρίτσα, με έναν σπουδαίο Μπεκίμ Φεμιού, που αμέσως μετά έκανε καριέρα στο ευρωπαϊκό σινεμά πλάι στην Κάντις Μπέργκεν, τον Αζναβούρ, τον Φερνάντο Ρέη, αλλά και στο περίφημο Σαλόν Κίττυ (1976) του Τίντο Μπρας, δίπλα στον Χέλμουτ Μπέργερ και την Ίνγκριντ Τούλιν. Πρόγραμμα του 1972 (μάλλον). Η ταινία πρωτοπροβλήθηκε στο Διεθνές Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης 1968. Από το προσωπικό αρχείο Μπάμπη Ζαφειράτου.
*
Αλκυονίς. Πρόγραμμα του 1972 (έξω) από το προσωπικό αρχείο Μπάμπη Ζαφειράτου. Οι 7 Σαμουράι (1954) του Ακίρα Κουροσάβα (1910-1998). Η χρονολογία προβολής πιστοποιείται και από το οπισθόφυλλο όπου διαβάζουμε: Τρία χρόνια καλών ιδεών, τρία χρόνια καλού κινηματογράφου. Το Αλκυονίς ξεκίνησε την Άνοιξη του 1969.
Αλκυονίς. Πρόγραμμα του 1972 (έσω) από το προσωπικό αρχείο Μπάμπη Ζαφειράτου. Οι 7 Σαμουράι (1954) του Ακίρα Κουροσάβα (1910-1998). Η χρονολογία προβολής πιστοποιείται και από το οπισθόφυλλο όπου διαβάζουμε: Τρία χρόνια καλών ιδεών, τρία χρόνια καλού κινηματογράφου. Το Αλκυονίς ξεκίνησε την Άνοιξη του 1969.
*
STUDIO (Σταυροπούλου). Πρόγραμμα του 1974 (έξω) από το προσωπικό αρχείο Μπάμπη Ζαφειράτου. Οι Βοσκοί (1967) του Νίκου Παπατάκη (1918-2010).
STUDIO (Σταυροπούλου). Πρόγραμμα του 1974 (έξω) από το προσωπικό αρχείο Μπάμπη Ζαφειράτου. Οι Βοσκοί (1967) του Νίκου Παπατάκη (1918-2010).
*
Τα Σινεμά του «Πάμε μωρό μου σινεμά»
Κάρμεν,
Ελληνορώσων: 1961-1988, 1998-2006. Φωτογραφία: Μπ. Ζαφειράτος,
16/11/2014. Όταν πρωτοδημοσιεύτηκε στην Ρετροσπεκτίβα, η λεζάντα έγραφε: «Κι εφέτος η αυλίτσα μας χορτάριασε
καλή μου...» Ευτυχώς, από το 2019 η Κάρμεν θα μας ξανατραγουδάει τα καλοκαίρια.
Στροφή 1 (3)
Πιγκάλ: Χ Άνω
Πατήσια, Πατησίων 318. 1961-1991. Μετά αίθουσα μπόουλινγκ. Lidl σήμερα. —Πιγκάλ: Θ Τενέδου 34, 1969-1992. Δημοτικός Στέλλα
1993 – 2010. 2018 έως σήμερα.
Κυψελάκι: Χ/Θ Κυψέλη, Ζακύνθου 28. 1954-1988. Parking σήμερα.
Άλμα: Χ/Θ ανοιγόμενη οροφή. Αθήνα, Πιπίνου 46 & Καλύμνου.
1960-1988, Εγκαταλειμμένο σήμερα.
Στροφή 3 (3)
Παλάς: Χ/Θ Πλ.
Παγκρατίου, 1925 έως σήμερα.
Αελλώ: Πατησίων 140 & Αγ. Μελετίου. Θ 1939-1963. Χ
1964 έως σήμερα.
Μπροντγουαίη: Χ/Θ Πατησίων, Κεφαλληνίας 46 & Αγ. Μελετίου, 1970 - 2002.
Στροφή 5 (4)
Λιλά: Θ Πλ.
Κολιάτσου, Νάξου 115. 1965–σήμερα
Βοξ: Θ Πλ. Εξαρχείων, Θεμιστοκλέους 82 & Αραχώβης. 1938 -
σήμερα
Εκράν: Θ Νεάπολη, Ζωναρά 5 & Αγαθίου. 1969
– σήμερα.
Αμόρε (Αμόρ): Χ/Θ Γκύζη, Πριγκηποννήσων 10. 1962-1974. Θ
1987-2008, θέατρο χειμερινό. ΑΒ Βασιλόπουλος σήμερα. Το θερινό
παραμένει κλειστό αν και έχει κηρυχτεί διατηρητέο. Αλλά και:
—Αμόρε Χ/Θ Σεπόλια,1961-1977. Σκλαβενίτης σήμερα, χωρίς μαρκίζα.
—Αμόρε Θ Νέα Ιωνία, 1963-1976.
Στροφή 7 (5)
Άστυ: Χ Κέντρο, Πλ. Κλαυθμώνος, Κοραή 4, 1939 έως σήμερα. (Περισσότερα στην Μποτίλια για Άστυ – Αλφαβίλ – Στεργιάκηδες).
Οντεόν: Χ
Αμπελόκηποι, Λεωφ. Μεσογείων 59, 1968-84. Θέατρο Πόρτα, έκτοτε.
Νιρβάνα: Αμπελόκηποι, Λεωφ. Αλεξάνδρας 192. Θ 1935-1964. Χ
1964 έως σήμερα.
Studio (2): Χ 3ης
Σεπτεμβρίου 69 & Τρικόρφων 3. Σωκράτης Καψάσκης 1967-1973. Έκτοτε
στεγάζει το Θέατρο Πορεία.
Studio (1): Χ Πλ.
Αμερικής, Σπάρτης και Κ. Σταυροπούλου 33. Σωκράτης Καψάσκης 1972-1994. Αντώνης
Στεργιάκης και υιοί 1994-2001. Γιώργος Τζιότζιος (πρώτος διευθυντής
του περιοδικού ΣΙΝΕΜΑ) έως το 2005. Εκκλησία όλων των Εθνών από το 2005-
2014. Βελισσάριος Κοσσυβάκης 14/12/2014 έως σήμερα.
Έλλη: Χ Κέντρο, Ακαδημίας 64, από το 1961 έως σήμερα.
Στροφή 9 (4)
Φιλίπ: Χ Πατησίων, Θάσου 11, 1966-2011 & Θ
Κύπρου 28 & Λευκωσίας, 1969 – 1987. Σκλαβενίτης σήμερα.Αλλά και:
— Φιλίπ: Θ Νέα Σμύρνη, Ελ. Βενιζέλου 40. 1960 έως σήμερα
Άλεξ: Χ Ιλίσια, Παπαδιαμαντοπούλου 57 & Ξενίας 28. Θ
1943-1960. Χ δίπλα, 1961-1988. Σκλαβενίτης σήμερα, κρατάει το Άλεξ
στη μαρκίζα του (όπως και στο Κολοσσαίον της Κυψέλης).
Αθήναιον: Χ Βασ. Σοφίας 124, (τέρμα Αμπελοκήπων). Από το 1962 έως
σήμερα. Ξεκίνησε Θ με το όνομα ΣΑΒΟΓΙΑ, 1935 – 1938 και ΦΛΕΡΥ, 1939 -
1958. Αλλά και:
—Αθήναιον απέναντι από το Μουσείο, το παλαιότερο υπαίθριο θέατρο της Αθήνας από
το 1895... Θ 1921-1927, 1943-1972, 2003-2004, θέατρο 1973-2003. Το 2019
μπήκαν οι μπουλντόζες.
Άβα: Θ Αμφιάλη,
Αϊνστάιν & Νίκης, 1961 – 1986. Αλλά και:
— Άβα στην Αμφιθέα (Χ, 1960-1975 που έγινε Φάληρο,
1996-2008).
— Άβα στην Καλλίπολη, στον Πειραιά (Χ, 1963-1982).
— Άβα στη Νίκαια (Θ, 1965-1983).
— Άβα στο Περιστέρι (Χ-Θ, 1967-1974).
Στροφή 10 – Τοποθεσίες-Σινεμά (4)
Ιλίσια: Χ 1957-1986.
Παπαδιαμαντοπούλου 4 & Βασ. Σοφίας (Χίλτον). Θέατρο Μιμή Ντενίση σήμερα.
Κηφισιά Cinemax: Χ Λεωφ.
Κηφισιάς 245 & Ζηρίνη. 1997 έως σήμερα.
Φάληρο: Χ, πρώην ΑΒΑ, Αμφιθέα,
Ζησιμοπούλου & Αγ. Τριάδος 3. 1960-1975. Ξαναβαφτίστηκε:
1996-2008. My market σήμερα.
Αμφιάλη: Θ Κερατσίνι (Αμφιάλη), Υψηλάντου &
Περιάνδρου, 1961-1986. Σχολικό
συγκρότημα σήμερα.
Στροφή 11 (5)
Αλκυονίς: Χ Πλ. Βικτωρίας,
Ιουλιανού 42 & Αριστοτέλους. 1969-1992. Θέατρο του Γιώργου Μεσάλα, μέχρι το
2013. Βελισσάριος Κοσσυβάκης σινεμά, 26 Οκτ. 2014-2019. Θέατρο
Αλκυονίς σήμερα.
Αλφαβίλ Bar-Cinema: Χ/Θ συρόμενη
οροφή, Μαυρομιχάλη 168, Νεάπολη. 1986-2008. [ΦΛΩΡΑ 1967-1980. PLAYBOY 1967-1980].
Αΐντα: Θ Αμπελόκηποι, Λεωφ. Κηφισίας 116 & Δαβάκη, Ερ. Σταυρός.
1956-1978. Κτήριο γραφείων έκτοτε.
Κάρμεν: Θ Ελληνορώσσων. Παπαδά 40 &
Κουσιανόφσκυ. 1961-1988, 1998-2006, 2019 έως σήμερα.
Αμίκα: Θ Αμπελόκηποι, Καρύστου 5 & Πανόρμου 68. 1968-1990. Κτήριο
γραφείων έκτοτε. Δίπλα στο ΙΚΑ Αμπελοκήπων (Πανόρμου).
Στροφή 13 (4)
Ιντεάλ: Χ Κέντρο,
Πανεπιστημίου 46. 1922 έως σήμερα
Ετουάλ: Χ/Θ δίπλα. Καλλιθέα, Λεωφ. Θησέως 152 & Δαβάκη.
1930-1971. Δεκαετία ’80 πολυκατοικία. Χ έως 2012.
Δαναός: Χ Αμπελόκηποι, Λεωφ. Κηφισίας 109. 1972 έως σήμερα.
Ανεμώνη: Χ Αγία Παρασκευή, Γούναρη 43. 1971-1989. Σήμερα
κινηματογραφικό ή διαφημιστικό στούντιο. Αλλά και:
— Ανεμώνη: Χ Δραπετσώνα, Αδριανού 32. 1960-1976.
— Ανεμώνη: Θ Περιστέρι, Ελ. Βενιζέλου 42. 1966-1995.
— Αλλά και Ανεμώνα: Χ/Θ Μεταμόρφωση (πρώην Κουκουβάουνες), περιοχή
Λυκόβρυσης, Πλ. Ηρώων Πολυτεχνείου & Γ. Παπανδρέου.1960-1983. ΑΒ Βασιλόπουλος σήμερα.
*
Στις ασκήσεις μνήμης, ανεκτίμητη βοήθεια έχουν προσφέρει:
Το μοναδικό Cinema-Hellas
*
Δημήτρης Φύσσας: ΤΑ ΣΙΝΕΜΑ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ, 1896-2013
*
Νικόλαος Παραδείσης: «Αμπελόκηποι», Εταιρεία Αρχειακών Μελετών & Εκδόσεων «Μικρός Ρωμιός», Αθήνα 1997, Α' έκδοση.
*
New Star Studio Αλκυονίς Βασίλης Δημητρίου Βελισσάριος Κοσσυβάκης Δημήτρης Αρμακόλας Ελεγεία Μπάμπης Ζαφειράτος Πάμε Μωρό Μου Σινεμά Ποίηση Σινεμά Τάκης Κυριακουλάκος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.