Δεκέμβρης 1944 (17)

Τρίτη 8 Σεπτεμβρίου 2020

Κούβα: Μια πατρίδα για όλον τον Κόσμο — Από το 1961 με το Βραβείο Λένιν για την Ειρήνη στον Φιντέλ, μέχρι το Νόμπελ Ειρήνης 2021 στους Κουβανούς Γιατρούς — Με αφορμή ένα επίκαιρο ποίημα του Ελ Ίντιο Ναβορί

27 Ιουν. 1972. Ο Φιντέλ στο Κρεμλίνο με το Παράσημο του Τάγματος του Λένιν. Μετά το Βραβείο Λένιν για την Ειρήνη, η υψηλότερη διάκριση της Σοβιετικής Ένωσης. Βλέπε και κάτω (Πηγή φωτό).
*
Με αφορμή ένα ποίημα του Ελ Ίντιο Ναβορί που παραμένει επίκαιρο, αφού αυτή η Νησίδα Διεθνιστικής Αλληλεγγύης εξακολουθεί —παρά της ολέθριες συνέπειες του αποκλεισμού— να διατηρεί αναλλοίωτο τον ανθρωπιστικό, επαναστατικό χαρακτήρα της.
*
Εκατόν πενήντα χρόνια από τη γέννηση του Λένιν και ενώ βρίσκεται σε εξέλιξη η εκστρατεία για την απονομή του «Νόμπελ Ειρήνης 2021 στους Γιατρούς της Κούβας» —που πρωτοξεκίνησε στην Ελλάδα, στις 28 Μαρτίου 2020 με ψυχή τον Καλλιτεχνικό Διευθυντή της New Star, Βελισσάριο Κοσσυβάκη, και μέχρι σήμερα συγκεντρώνει 75.000 υπογραφές— παρουσιάζουμε ένα μικρό, περιεκτικό ποίημα, με τίτλο Φιδέλ, Βραβείο Λένιν για την Ειρήνη, του Χεσούς Όρτα Ρουίς (Ελ Ίντιο Ναβορί, 30 Σεπ. 1922 – 30 Δεκ. 2005).
Το ποίημα γράφτηκε αμέσως μετά τη βράβευση του Κομαντάντε, το 1961, με την ανώτατη διάκριση της Σοβιετικής Ένωσης, αντίστοιχη του Νόμπελ Ειρήνης.
*
Πρώτη δημοσίευση, Κατιούσα, 7/9/2020
*
Βραβείο Λένιν για την Ειρήνη. Πίσω όψη από κατοπινή σχεδίαση: «Για την ενδυνάμωση της ειρήνης ανάμεσα στους λαούς». (Σύνθεση από φωτό της wiki).
Το Βραβείο Λένιν για την Ειρήνη απονεμόταν ετησίως στη μεγάλη γιορτή της Πρωτομαγιάς σε πολίτες οποιασδήποτε χώρας στον κόσμο, ανεξάρτητα από πολιτικές, θρησκευτικές και φυλετικές διαφορές, για τα επιτεύγματά τους στην υπεράσπιση της ειρήνης.
Αντιθέτως, το Νόμπελ Ειρήνης απονέμεται πάντα σε προσωπικότητες του δυτικού κόσμου, οι οποίες όμως ποτέ δεν στέκονται επικριτικά στις γενεσιουργές αιτίες των πολέμων, όπου «σκοτώνονται οι λαοί για τ’ αφέντη το φαΐ».
Ο Φιντέλ έλαβε το βραβείο «για τις εξαιρετικές υπηρεσίες του στον αγώνα ενίσχυσης και διατήρησης της ειρήνης ανάμεσα στους λαούς» και το παρέλαβε την επόμενη χρονιά , στις 21 Μαρ. 1962, σε ειδική τελετή στο Θέατρο Τσάπλιν στην Αβάνα, αφού την Πρωτομαγιά του 1961 ήταν αδύνατον να παραβρεθεί στη Μόσχα: Στις 17-19 Απριλίου είχε εκδηλωθεί η εισβολή στον Κόλπο των Χοίρων. Το σκεπτικό της απονομής αναφέρει:
«Ο Φιντέλ Κάστρο, ένας λαϊκός ηγέτης και πολιτικός άνδρας της Κουβανικής Δημοκρατίας, του οποίου ολόκληρη η ζωή είναι αφιερωμένη στον ευγενή αγώνα των λαών για ελευθερία και ανεξαρτησία. [...] Χωρίς να φείδεται των δυνάμεών του, ούτε και της ίδιας του της ζωής, έκανε τα πάντα για να ενώσει τον λαό της Κούβας στον αγώνα ενάντια στο αντιδραστικό καθεστώς του δικτάτορα Μπατίστα. Κι αυτός ο θαρραλέος αγώνας στέφθηκε με την θριαμβευτική νίκη του λαού».
Κατά την παραλαβή, ο Φιντέλ δήλωσε μεταξύ άλλων:
«Ο αγώνας ενάντια στον πόλεμο και τον αφοπλισμό σημαίνει την ενεργή στάση υπέρ της ανεξαρτησίας και της απελευθέρωσης των λαών».
Και αυτή του η δέσμευση έγινε πράξη.
Το Βραβείο θεσπίστηκε το 1949 ως Βραβείο Στάλιν και από το 1957 —μετά τη Χρουστσοφική αποσταλινοποίηση του… καπιταλισμού στο 20ό Συνέδριο του 1956 (εκείνη τη χρονιά δεν απονεμήθηκε)— μετονομάστηκε σε Λένιν. Και οι βραβευμένοι με Στάλιν κλήθηκαν να… αντικαταστήσουν τα βραβεία τους πάραυτα!
Για την ιστορία να σημειώσουμε ότι, εκτός από τον Φιντέλ, έχουν βραβευτεί ο εθνικός ποιητής της Κούβας Νικολάς Γκιγιέν (1954, Βραβείο Στάλιν) και η μεγάλη Κυρία, Πρόεδρος της Ομοσπονδίας Γυναικών Κούβας, Βίλμα Εσπίν (1977-1978).
Και ας προσθέσουμε ότι από τη χώρα μας με το Βραβείο Λένιν τιμήθηκαν οι: Κώστας Βάρναλης (1959), Μανόλης Γλέζος (1963), Γιάννης Ρίτσος (1975-1976), Μίκης Θεοδωράκης (1980-1982), Χαρίλαος Φλωράκης (1983-1984).
Τελευταίος βραβευμένος ήταν ο Νέλσον Μαντέλα (1990). Έκτοτε το Στάλινγκραντ έγινε Βόλγκογκραντ, το Λένινγκραντ Αγία Πετρούπολη (βοήθειά μας) και ο καπιταλισμός αγορές.
Το βραβείο του Τάγματος του Λένιν. θεσπίστηκε το 1930 και απονεμόταν μέχρι το 1991, σε άτομα, ιδρύματα ή οργανισμούς, για εξαιρετικά επιτεύγματα στην έρευνα, την τέχνη, την τεχνολογία, την οικονομία. (Πηγή Wiki).
Την κρίσιμη χρονιά του ποιήματος (1961), βρισκόμαστε στο 3ο έτος από την Επανάσταση, που είχε ονομαστεί Έτος της Εκπαίδευσης, οπότε και αρχίζει η τεράστια προσπάθεια για τη μόρφωση του λαού, με την Εκστρατεία Αλφαβητισμού και πολύ αργότερα, το 2001 με τη συσσωρευμένη πείρα θα δημιουργηθεί το πρωτοποριακό πρόγραμμα αλφαβητισμού «Ναι Μπορώ»Campaña de alfabetización «Yo sí Puedo». [Η μέθοδος έχει εφαρμοστεί με επιτυχία και όχι μόνο στη Λατινική Αμερική και στην Αφρική (π. χ. Νέα Ζηλανδία και Σεβίλλη με 35.000 αναλφάβητους σήμερα!)].
Σε εκείνους τους χαλεπούς καιρούς, όπου η Κούβα πολεμάει να σταθεί όρθια, η ποίηση έχει τεράστιο εκπαιδευτικό – παιδαγωγικό χαρακτήρα.
Ο Ελ Ίντιο Ναβορί μέσα σε 48 αδρούς (8σύλλαβους ανομοιοκατάληκτους) στίχους αναδεικνύει τις αρχές για τις οποίες αυτή η μικρή χώρα με τη μεγάλη ψυχή και ο λαός της με την ακόμα μεγαλύτερη δύναμη άξιζαν μια τόσο ξεχωριστή διάκριση στο πρόσωπο του Φιντέλ: Ανθρωπισμός, δικαιοσύνη στο μοίρασμα του κοινωνικού αγαθού, εξάλειψη των φυλετικών διαφορών, πολιτική χωρίς επεκτατικές βλέψεις…
Αν και από το ποίημα «απουσιάζει» εκ των πραγμάτων η τεράστια συνεισφορά του Νησιού στον ιατρικό τομέα, οι υπόλοιπες αξίες της Επανάστασης παραμένουν αναλλοίωτα. 
Είναι καιρός πλέον να αρθεί το 60χρονο εγκληματικό, εμπορικό, οικονομικό και χρηματοπιστωτικό εμπάργκο, που επέβαλαν οι ΗΠΑ στον ηρωικό λαό της Κούβας από τον Οκτώβρη του 1960 —και η ΕΕ από το 1996 μέχρι τον Νοέμβρη του 2017—, αρχής γενομένης από την απονομή του Νόμπελ Ειρήνης 2021 στους Κουβανούς Γιατρούς, σαν ένα ηχηρό παγκόσμιο μήνυμα αναγνώρισης της προσφοράς τους. 
Αξίζει να αναδειχθεί το σπουδαίο έργο διεθνιστικής αλληλεγγύης της Κούβας, όπου γης, για να ανοίξουν οι ορίζοντες και να μπορέσει να φανεί το Νησί της Επανάστασης όπως πραγματικά είναι: Μια νησίδα κυριολεκτικά ανθρωπιάς στη μέση ενός απέραντου ωκεανού που στερεύει. Το Νόμπελ του κάθε Ομπάμα δεν έχει την παραμικρή αξία. 
Το ποίημα διατηρεί στο ακέραιο την επικαιρότητά του, αφού η Κούβα, όλα αυτά τα χρόνια —και παρά τις ολέθριες συνέπειες του αποκλεισμού— εξακολουθεί να διατηρεί αναλλοίωτο τον ανθρωπιστικό χαρακτήρα της, δικαιώνοντας όσους πιστέψαμε στο όραμά της και αποδεικνύοντας περίτρανα ότι είναι «Μια πατρίδα για όλον τον κόσμο».
Ή με τα προφητικά λόγια του ποιητή: 
Γιατί ο λαός της Κούβας
είναι η Ανθρωπότητα όλη
και στον κόσμο έχει ανοίξει
μιαν αδερφική αγκαλιά.
Μπάμπης Ζαφειράτος, Σεπ. 2020

***

Φιδέλ, Βραβείο Λένιν για την Ειρήνη
Χεσούς Όρτα Ρουίς (Ελ Ίντιο Ναβορί)

Γιατί Κούβα ο Κομαντάντε
πάνω στο αγνό του στήθος
έχει το Βραβείο Λένιν
φεγγοβόλο ειρηνικό;
Γιατί ο λαός της Κούβας
είναι η Ανθρωπότητα όλη
και στον κόσμο έχει ανοίξει
μιαν αδερφική αγκαλιά.
Στη φιλία της η Κούβα
σύνορα δε θέλει να ’χει
ούτε άλλους λαούς σκοπεύει
να εκμεταλλευτεί ποτέ.
Τ’ αεροπλάνα μας δεν πάνε
σε άλλες χώρες για να σπάσουν
τους κρυστάλλινους αιθέρες
με μιαν αδηφάγα ορμή.
Και τα πλοία μας τις ξένες
θάλασσες δεν παραβιάζουν,
γιατί η Κούβα στα παιδιά της
κόβει δίκαια το ψωμί.
Ούτε και γεννάει η Κούβα
ιμπεριαλισμό κι αποίκους,
είναι οι πόλεμοι που βλέπεις
γέννημα του Μπάρμπα Σαμ.
Σέβεται τον κόσμο η Κούβα,
σε άλλες χώρες δεν εισβάλλει,
μοναχά τα μονοπώλια
σπέρνουν πείνα κι όλεθρο.
Για όλους έχει ειρήνη η Κούβα,
που μοχθούν για το καρβέλι,
στο λαό τ’ αγαθά μοιράζει
μ’ ένα σχέδιο εθνικό.
Μα ο πόλεμος σε κρίνει
μόνο απ’ την επιδερμίδα
κι απ’ αυτή μετράει και φτιάχνει
πρότυπα κοινωνικά.
Μαύροι κι άσπροι όμως στην Κούβα
σ’ ένα σώμα είναι δεμένοι
και της άμυνάς μας τα όπλα
της ειρήνης άλμπουρα.
Να γιατί η Νέα Κούβα,
στην Αλήθεια γεννημένη,
όταν αγκαλιά την πήρε
ο Μαρτί ο Φιντέλ κι ο Μαρξ,
το άξιζε· κι ο Κομαντάντε
πάνω στο αγνό του στήθος
έχει το Βραβείο Λένιν
φεγγοβόλο ειρηνικό.

Jesús Orta Ruiz (El Indio Naborí), 1961
Μετάφραση: Μπάμπης Ζαφειράτος, 2 Σεπτεμβρίου 2020
[Το ισπανικό κείμενο στο τέλος]

 

Ο Ελ Ίντιο Ναβορί, έγινε ο «χρονικογράφος» της Επανάστασης, από τη νίκη της (1 Γενάρη 1959) με το Θριαμβικό εμβατήριο του Αντάρτικου Στρατού, μέχρι την τελευταία του πνοή (3 μέρες πριν πεθάνει) με ένα σονέτο για τον Φιντέλ, γραμμένο στις 27 Δεκ. 2005:

γιατί η ηλικία στους ήρωες και στις μεγαλοφυΐες
δεν λογαριάζεται ποτέ με μέρες και με χρόνια
παρά με αιώνες λαμπερούς και με χιλιετίες
Jesús Orta Ruiz (El Indio Naborí)
 
Οι 3 τελευταίοι στίχοι από το σονέτο υπό τον τίτλο:
Οι λυτρωτές δεν αφανίζονται απ’ το χρόνο
 

1998. Ο Φιντέλ με τον Χεσούς Όρτα Ρουίς, κατά την απονομή της Τιμητικής Διάκρισης του Ήρωα Εργασίας της Δημοκρατίας της Κούβας. (Πηγή).

Ελ Ίντιο Ναβορί:

*

Ελληνική Πρωτοβουλία
«Νόμπελ Ειρήνης 2021 στους Γιατρούς της Κούβας»

75.000 υπογραφές υποστήριξη μέχρι 28/8/2020
Η Κούβα μοιράζεται ό,τι έχει.
Η Κούβα σώζει Ζωές.
Η Κούβα στέλνει γιατρούς, όχι βόμβες.
Είναι πολύ σημαντικό να αναδείξουμε την πραγματικότητα.
Να διεκδικήσουμε Νόμπελ για τους Επαναστάτες Γιατρούς. Τους αυθεντικούς μαχητές της Ειρήνης, του Διεθνισμού, της Αδελφοσύνης και της Ανιδιοτελούς προσφοράς στην Ανθρωπότητα, ως ελάχιστη αναγνώριση του Άθλου τους.
Είναι καιρός πια το Νόμπελ να το δίνουν οι Λαοί.
*
Να γίνει Άμεσα Άρση στο Άδικο Εμπάργκο που έχει επιβληθεί στην Κούβα, στο Νησί της Ελευθερίας!
Κουβανοί γιατροί αναχωρούν για Ιταλία (Μάρτης 2020). Προσφορά βοήθειας κατά την πανδημία του covid-19.

*
Περισσότερα για το θέμα από Μποτίλια Στον Άνεμο:
Νόμπελ Κουβανοί Γιατροί

**
Πού υπογράφουμε
Όσοι θέλουν να υπογράψουν για το αίτημά μας μπορούν να στείλουν ΕMAIL στο
*
Στις σελίδες στο Fb
Νόμπελ στους γιατρούς της ΚΟΥΒΑΣ 2021
Nobel Prize for the Doctors of Cuba 2021
*
Στο avaaz org
Βραβείο Νόμπελ για τους γιατρούς της Κούβας
*
Γραφείο Τύπου NEW STAR
Phone: 2108640054 – 2108220008 – 2108640017
Κουβανοί γιατροί στην Αγκόλα. Απρίλης 2020. (Πηγή φωτό).

***


Το ισπανικό κείμενο:

Jesús Orta Ruiz (El Indio Naborí)
Fidel, Βραβείο Ειρήνης Λένιν

¿Por qué Cuba, sobre el pecho
de su justo Capitán,
hoy exhibe luminoso
Premio Lenin de la paz?
Porque en cubano y más raza
que una raza: Humanidad.
Porque Cuba tiende al mundo
un abrazo fraternal,
y no quiere que le pongan
límites a su amistad.
Porque Cuba no pretende
a otros pueblos explotar.
Porque los aviones nuestro
no perforan el cristal
del aire de otros países
en un asalto voraz.
Porque los barcos cubanos
no violan ajeno mar.
Porque Cuba distribuye
entre sus hijos el pan.
La guerra colonialista
y Cuba no es colonial.
La guerra se llama Imperio
Y es hija del Tío Sam.
Cuba respeta: no viola
otro cielo ni otro mar.
El hambre es guerra, y es guerra
el monopolio imperial.
Le dan la paz a los hombres
los hombres que dan el pan.
Cuba reparte a sus hijos
el bien del plan nacional.
Guerra es valuar por la piel
lo que se debe valuar
por valores traducidos
en la conducta social.
En Cuba negros y blancos
Están juntos en un haz.
Las armas de la defensa
son mástiles de la paz.
Por eso está Nueva Cuba
que despertó a la Verdad
cuando se abrazó Martí
con Fidel y Carlos Marx,
bien merece, sobre el pecho
de su justo capitán,
exhibir el luminoso
Premio Lenin de la Paz.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.