22 Ιανουαρίου 1905: Η απελευθέρωση των εργατών μπορεί να είναι έργο μόνο των ίδιων των εργατών

Wojciech Horacy Kossak 1856-1942. Bloody Sunday in Petersburg on 22 -9- Jan. 1905

22 Ιανουαρίου 1905

Απαρχή της Επανάστασης του 1905 (συγκρούσεις και εξεγέρσεις στη Ρωσική Αυτοκρατορία από το 1905 μέχρι το 1907) είναι η προκήρυξη απεργίας τον Δεκέμβρη του 1904, η οποία εκδηλώθηκε στις 3 Γενάρη του 1905 στη βαριά βιομηχανία Πουτίλοβ (προμηθευτής των σιδηροδρόμων και του πυροβολικού), στην Αγία Πετρούπολη.

Με τις απεργίες συμπαράστασης σε 382 εργοστάσια της πόλης ο αριθμός των πολιτών και απεργών έφτασε πάνω από τις 150.000, που  διαδήλωσαν εναντίον του Τσάρου στα Χειμερινά Ανάκτορα.

Στρατεύματα και αστυνομία άνοιξαν πυρ στην ειρηνική διαδήλωση με πάνω από 1.000 νεκρούς και χιλιάδες τραυματίες.

Μέχρι τις 21 Ιανουαρίου [8 με το παλιό] 1905, η πόλη δεν είχε ηλεκτρική ενέργεια και η διανομή εφημερίδων σταμάτησε. Όλοι οι κοινόχρηστοι χώροι διατάχθηκε να παραμείνουν κλειστοί.

Για την ιστορία να πούμε ότι επικεφαλής των διαδηλωτών – απεργών ήταν ο γνωστός παπά Γκαπόν, ο οποίος προσφέρθηκε να βοηθήσει, για να αποκαλυφθεί αργότερα ότι ήταν πράκτορας της Οχράνα, γεγονός που οδήγησε στον βίαιο θάνατό του (βλέπε και από Μποτίλια Η Ρώσικη Επανάσταση του 1905).

Η Κυριακή 22 Γενάρη του 1905 (9 Γενάρη με το παλιό ημερολόγιο) έχει καταγραφεί στην Ιστορία σαν η «Ματωμένη Κυριακή». Και ο τσάρος σαν «Νικόλαος ο αιματοβαμμένος».

Οι Μπολσεβίκοι θα τονίσουν τότε σε προκήρυξή τους:

«Δεν πρέπει να παρακαλούμε τον τσάρο, δεν πρέπει να ταπεινωνόμαστε μπροστά στον άσπονδο εχθρό μας, αλλά να τον γκρεμίσουμε από το θρόνο... Η απελευθέρωση των εργατών μπορεί να είναι έργο μόνο των ίδιων των εργατών. Μην περιμένετε την ελευθερία ούτε από τους παπάδες, ούτε από τους τσάρους».

Μετά τη «Ματωμένη Κυριακή», η επανάσταση απλώθηκε σ' ολόκληρη τη Ρωσία, με αποκορύφωση την ένοπλη Δεκεμβριανή εξέγερση των εργατών της Μόσχας.

Boris Mihajlovic Kustodiev 1878-1927. Introduction. 1905. Moscow-Watercolor on paper 26x26cm