 |
| Σπηκάροντας (στο κεφάλαιο) τα φωνήεντα του χρέους |
*
Βλέπε:
*
Το χρέος δεν είναι του λαού
Η κυβέρνηση χαρακτηρίζει τη διευθέτηση του χρέους «προαπαιτούμενο για μια βιώσιμη ανάπτυξη» και την παρουσιάζει ως τον «τελευταίο σκόπελο» για την έξοδο της χώρας από την κρίση.
Σ' αυτήν τη βάση, καλεί με θράσος το λαό να πιει αδιαμαρτύρητα το ποτήρι παλιών και νέων μέτρων, στο όνομα της «επόμενης μέρας», από την οποία όμως τα λαϊκά στρώματα δεν έχουν τίποτα καλό να περιμένουν.
(Το κείμενο στο τέλος)
*
ΚΚΕ
Σχόλιο για τη συζήτηση περί χρέους
Σε σχόλιο που εξέδωσε για τη συζήτηση περί χρέους, το Γραφείο Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ επισημαίνει τα εξής:
Τρίτη 23/05/2017 - 13:10
«Όσο κι αν προσπαθεί η κυβέρνηση να εμφανίσει τη ρύθμιση του χρέους ως άλλοθι για τα άγρια αντιλαϊκά μέτρα που ψήφισε, ο λαός αντιλαμβάνεται ότι τα μέτρα ήρθαν για να μείνουν και ότι η συνέχιση και κλιμάκωση της αντιλαϊκής πολιτικής είναι το προαπαιτούμενο και για την όποια ρύθμιση του χρέους και την όποια ανάκαμψη της οικονομίας.
Μοναδικοί ωφελημένοι από τη ρύθμιση του χρέους θα είναι όσοι ευθύνονται και για τη διόγκωσή του, δηλαδή οι επιχειρηματικοί όμιλοι. Για το λαό, που δεν ευθύνεται στο ελάχιστο, μοναδική λύση είναι η μονομερής διαγραφή, που μπορεί να πραγματοποιηθεί, όταν ο ίδιος ο λαός πάρει στα χέρια του τα κλειδιά της οικονομίας και της εξουσίας και συγκρουστεί με τις διεθνείς λυκοσυμμαχίες, όπως η ΕΕ και το ΔΝΤ».
Η καλλιέργεια προσδοκιών και αυταπατών πηγαίνει «πακέτο» με την προσπάθεια ενοχοποίησης του λαού, ότι έχει την πρώτη ευθύνη για την εκτόξευση του κρατικού χρέους. Μάλιστα, όλα τα αστικά κόμματα διακινούν την άποψη ότι «ζούσαμε τόσα χρόνια πάνω από τις δυνατότητές μας» και γι' αυτό ήρθε η κρίση, την οποία αυθαίρετα και παραπλανητικά ονομάζουν «κρίση χρέους».
Η αλήθεια είναι τελείως διαφορετική.
- Το κρατικό χρέος δημιουργήθηκε διαχρονικά και εκτοξεύτηκε από την πολιτική στήριξης των συμφερόντων και των κερδών του κεφαλαίου.
Σ' αυτό περιέχονται με τον έναν ή τον άλλο τρόπο
- οι έμμεσες και άμεσες ενισχύσεις για το κεφάλαιο,
- οι φοροαπαλλαγές και οι εισφοροαπαλλαγές για τους επιχειρηματικούς ομίλους,
- οι κρατικές εγγυήσεις για φτηνά τραπεζικά δάνεια,
- η χρηματοδότηση έργων και υποδομών με αποκλειστικό κριτήριο την καπιταλιστική κερδοφορία.
Ούτε ένα ευρώ από το χρέος δεν δαπανήθηκε για το λαό. Είναι χαρακτηριστικό αυτό που έγραφε ο ΣΕΒ στο τελευταίο εβδομαδιαίο δελτίο του, ότι
«ο ρόλος του κράτους στην προώθηση των ιδιωτικών επενδύσεων είναι καθοριστικός. Πρέπει να κατευθύνει διαθέσιμους πόρους σε οικονομικές και κοινωνικές υποδομές και να υιοθετεί πολιτικές διαμόρφωσης ενός φιλικού προς την επιχειρηματικότητα περιβάλλοντος», με στόχο την «μεγιστοποίηση της κερδοφορίας των επιχειρήσεων».
 |
| −Καλά ρε παιδιά... Ούτε τόσο μετά συγχωρήσεως; |
- Ούτε ένα ευρώ από την πιθανή «ελάφρυνση» δεν πρόκειται να μετατραπεί σε αυξήσεις σε μισθούς και συντάξεις, κονδύλια για την Υγεία και τις σύγχρονες λαϊκές ανάγκες.
Είναι άλλωστε αποκαλυπτικό το γεγονός ότι την ώρα που η διευθέτηση του χρέους παρουσιάζεται πιο κοντά από ποτέ, η κυβέρνηση
- κόβει συντάξεις,
- διατηρεί τους μισθούς στα άθλια επίπεδα του κατώτερου,
- πετσοκόβει δαπάνες για την Υγεία και τα εναπομείναντα προνοιακά επιδόματα και
- ομολογεί κυνικά ότι αυτά είναι «προαπαιτούμενα» της συμφωνίας για το χρέος.
- μελετά νέα μείωση της φορολογίας και των ασφαλιστικών εισφορών,
- νέες επιδοτήσεις και χρηματοδοτήσεις για το κεφάλαιο.
Η κυβέρνηση λέει επίσης ότι έδωσε μάχη για το χρέος και ζητάει από το λαό να της το πιστώσει.
- Η αλήθεια είναι ότι η συζήτηση γενικά για το χρέος είναι αντικείμενο διαμάχης και ανταγωνισμών ανάμεσα στο ΔΝΤ και την Ευρωζώνη, αλλά και ανάμεσα σε κράτη - μέλη της Ευρωζώνης, που διεκδικούν ανάλογες διευθετήσεις για τις υπερχρεωμένες οικονομίες τους.
Στην πραγματικότητα,
- η όποια διευθέτηση χρέους ισοδυναμεί με καταστροφή κεφαλαίου και το παζάρι που τώρα κορυφώνεται αφορά το πώς και ανάμεσα σε ποιους θα διαχυθεί η χασούρα, την οποία, όπως απέδειξε και το PSI, θα τη φορτώσουν τελικά στο λαό.
Καμιά προσδοκία δεν πρέπει να τρέφει ο λαός ότι με τη διευθέτηση του χρέους θα δει καλύτερες μέρες.
- Το χρέος είναι του κεφαλαίου και ως τέτοια πρέπει να απαντηθούν τα αντιλαϊκά μέτρα που συνοδεύουν την όποια συμφωνία για τη διευθέτησή του.
- Οριστική λύση στο ζήτημα του χρέους από τη σκοπιά των λαϊκών συμφερόντων και αναγκών θα δώσει η μονομερής διαγραφή του από την εργατική εξουσία.
- Εκεί χρειάζεται να κατατείνει ο αγώνας και η συμμαχία του λαού,
- εκεί αξίζει να καταθέσουν οι εργαζόμενοι και τα λαϊκά στρώματα κάθε θυσία.
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ - Η Άποψή μας, 23/5/2017
ΓΙΑΝΝΗΣ ΓΚΙΟΚΑΣ
Να μην προσδοκά ο λαός από μια ματωμένη ανάπτυξη, να οργανώσει την πάλη του
(VIDEO επάνω)
Δευτέρα 22/05/2017 - 10:59 - Ενημέρωση: Δευτέρα 22/05/2017 - 17:47
Η συνέχιση της αντιλαϊκής πολιτικής είναι προϋπόθεση τόσο για τη ρύθμιση του χρέους, όσο και για την καπιταλιστική ανάκαμψη, γι' αυτό ο λαός δεν πρέπει να προσδοκά από μια ματωμένη ανάπτυξη, πρέπει να οργανώσει την πάλη του ενάντια στην εξουσία του κεφαλαίου, τόνισε ο βουλευτής του ΚΚΕ και υπεύθυνος του Γραφείου Τύπου της ΚΕ του Κόμματος, Γιάννης Γκιόκας, μιλώντας στην ΕΡΤ το πρωί της Δευτέρας. Παραθέτουμε την τοποθέτηση του Γ. Γκιόκα:
- Είναι σημαντικό ή όχι, τελικά, να συζητάμε για το χρέος ή δεν έχει και καμία αξία;
- «Σημαντικό για ποιον» και «θετικό για ποιον» είναι το ερώτημα. Γιατί σήμερα το Εurogroup κατ' αρχάς θα έρθει να επικυρώσει την ολοκλήρωση της αξιολόγησης, στη βάση των μέτρων που ψήφισε η κυβέρνηση. Αυτός είναι ο πρώτος στόχος του σημερινού Εurogroup. Και από εκεί και πέρα η συζήτηση για τη ρύθμιση του χρέους. Εμείς ποτέ δεν είπαμε ότι αποκλείουμε να γίνει μια συγκεκριμένη ρύθμιση για το χρέος, μέσω μιας επιμήκυνσης για παράδειγμα, ενός συμβιβασμού ανάμεσα στην ΕΕ και το ΔΝΤ. Γιατί η συζήτηση για το χρέος δεν αφορά μόνο την Ελλάδα, αφορά συνολικότερες αντιθέσεις και ανταγωνισμούς.
Καμία σχέση φυσικά με το πανηγυρικό κλίμα που προσπαθεί να δημιουργήσει η κυβέρνηση, με όλες αυτές τις γελοιότητες «περί γραβάτας», που μόνο στόχο έχουν να αποσπάσουν την προσοχή από τις συνέπειες των σκληρών μέτρων που ψήφισε η κυβέρνηση. Όπως επίσης ποτέ δεν είπαμε ότι αποκλείουμε να υπάρχει και ανάκαμψη της οικονομίας. Μετά από 8-9 χρόνια κρίσης, με τα μέτρα αυτά που έχουν παρθεί, με την εργασιακή ζούγκλα που έχει διαμορφωθεί και από τους προηγούμενους και από τους σημερινούς, με τις ιδιωτικοποιήσεις, με τη συγκέντρωση της αγοράς σε όλο και λιγότερα χέρια -να σας θυμίσω τη ρύθμιση για την κατάργηση της κυριακάτικης αργίας και τις συνέπειες που θα έχει για μικρούς αυτοαπασχολούμενους κλπ.- βεβαίως και επενδυτές μπορεί να έρθουν και επενδύσεις μπορεί να γίνουν, γιατί οι προοπτικές κερδοφορίας, πάνω σε αυτή τη σκλαβιά, πάνω σε αυτά τα ερείπια εργατικών - λαϊκών δικαιωμάτων, είναι μεγάλες.
Όμως και στη μία περίπτωση, όσον αφορά τη ρύθμιση του χρέους και στην άλλη, την ανάκαμψη της οικονομίας, υπάρχει ένα κρίσιμο ερώτημα που πρέπει να απαντηθεί: Αυτό θα είναι σε όφελος του ελληνικού λαού, των εργαζομένων; Θα παρθούν πίσω, δηλαδή, οι 600 μνημονιακοί νόμοι που έχουν ψηφιστεί; Μήπως δεν θα υλοποιηθούν τα μέτρα που ψηφίστηκαν μόλις προχτές; Θα πάψει η επιτροπεία, που είναι υποχρεωτική για όλες τις χώρες της ΕΕ, έχουν δεν έχουν μνημόνια; Φυσικά και όχι. Όλα αυτά θα συνεχίσουν να ισχύουν και στη μία και στην άλλη περίπτωση κι όχι απλά θα συνεχίσουν να ισχύουν, θα είναι και η προϋπόθεση για να υπάρχει και ρύθμιση του χρέους και ανάκαμψη της οικονομίας.
Άρα, κατά τη γνώμη μας, το κρίσιμο ζήτημα είναι να μην περιμένει, να μην προσδοκά ο λαός από μία «ματωμένη ανάπτυξη». Να οργανώσει τον αγώνα του, την πάλη του. Οι κινητοποιήσεις της προηγούμενης εβδομάδας ήταν ελπιδοφόρες, αλλά πρέπει να έχουν διάρκεια, συνέχεια. Όχι μόνο να στρέφονται ενάντια σε μία κυβέρνηση που υλοποιεί αυτά τα μέτρα, χτες ήταν μια άλλη, αύριο θα είναι μια άλλη, αλλά ενάντια στην εξουσία, στην οικονομία του κεφαλαίου, που για να ανακάμψει πρέπει να οδηγήσει το λαό σε μια μεγαλύτερη χρεοκοπία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.