Δεκέμβρης 1944 (17)

Δευτέρα 24 Φεβρουαρίου 2014

Ρένα, η ακτιβίστρια της Περιφέρειας: Κι όποιος πει κακιά κουβέντα για το Ρενάκι θα τον κρεμάσω στο μεσιανό κατάρτι των διοδίων Ωρωπού. (Μετά μουσικής αφιέρωσης)

Πρόσφατη φωτό για τις ανάγκες της αυτοδιοίκησης


Μείναμε άφωνοι
(Και πάλι από τα παραπολιτικά της χρυσής μας της ΑΥΓΗΣ)


Η... αφωνία της Ρ. Δούρου

Τρεις μήνες μάς χωρίζουν από τις αυτοδιοικητικές / περιφερειακές εκλογές και διάφορα πολιτικά αλλά και μιντιακά κέντρα, έντρομα γι' αυτό που έρχεται, έχουν αρχίσει αυτό που τόσο καλά ξέρουν: την εκτόξευση λάσπης, την καλλιέργεια φημολογίας για τους υποψήφιους του ΣΥΡΙΖΑ κ.ο.κ.
Τελευταίο τους θύμα, η Ρένα Δούρου, για την -κατά την άποψή τους- "αφωνία" της στο θέμα των διοδίων. Προφανώς δεν θα... γνώριζαν ότι η βουλευτής και υποψήφια περιφερειάρχης Αθηνών συνυπέγραφε ερώτηση μαζί με άλλους βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, στις 14 Φεβρουαρίου, στην οποία έθεταν σειρά κρίσιμων ερωτημάτων - θεμάτων, όπως:
"Σκοπεύει το υπουργείο, έστω και σήμερα, να διαπραγματευθεί με τους παραχωρησιούχους το μέγεθος της αναπροσαρμογής των τιμών των διοδίων προς όφελος των πολιτών; Θα ανακληθούν οι αυξήσεις των διοδίων; Έχει ολοκληρωθεί η κατασκευή ασφαλών παραπλεύρων οδών; Σκοπεύει η κυβέρνηση να μεριμνήσει για την ανακούφιση ευπαθών ομάδων όπως χρονίως πασχόντων ή ασθενών και Ατόμων με Αναπηρία να εφαρμόσει ειδικό τιμολόγιο; Θα σταματήσει η ποινικοποίηση των συλλογικών αγώνων όσων εναντιώνονται στα υπερβολικά διόδια και στις παράλογες αυξήσεις αυτών;"
Και καλά, την κοινοβουλευτική ερώτηση [σ.σ. που συνυπέγραψε: "Έλα βάλε κι εσύ μια υπογραφή, ρε Ρενάκι..."] δεν την πήραν χαμπάρι. Τη δήλωση της Ρ. Δούρου, την ημέρα σύλληψης του δημάρχου Ωρωπού, ότι το γεγονός αυτό "συνιστά ενέργεια εκ μέρους της κυβέρνησης, που αντιβαίνει το κοινό περί δικαίου αίσθημα", (καλά... φοβερή δήλωση!) ούτε αυτή την έμαθαν;
Ν. ΠΑΠ.


***

 Τους τα-πώ-σα-με. Θα σκάσει ο Κοντονής!

Μάλιστα! "να διαπραγματευθεί με τους παραχωρησιούχους"


Και μη ρωτήσετε τι απαντήσεις δίνει η ίδια στα ερωτήματά της διότι θα αντιβαίνει το κοινό περί δικαίου αίσθημα

Και εν πάση περιπτώσει: "σκοπεύει το υπουργείο να διαπραγματευθεί με τους παραχωρησιούχους"
Διότι αν δεν σκοπεύει να μας το πει να το ξέρουμε τουλάχιστον.

*


Θ. Παφίλης: Να απελευθερωθούν άμεσα οι συλληφθέντες - Να καταργηθούν τα διόδια



Θ. Παφίλης:
 «Θέλουμε να καταγγείλουμε την απαράδεκτη και αυταρχική πράξη της κυβέρνησης με τη σύλληψη των κατοίκων των Μεγάρων και δημοτικών συμβούλων και απαιτούμε να ελευθερωθούν άμεσα. Δεν υπάρχει κανένας λόγος. Έχουν δικαίωμα και υποχρέωση να παλέψουν για να υλοποιήσουν την πρόταση που και εμείς έχουμε:
Να καταργηθούν τα διόδια.
Έχει πληρώσει ο ελληνικός λαός 2 και 3 φορές».

*
Έλα, ρε Θανάση, γιατί δεν υπογράφεις μια κοινή επερώτηση;
'Ντάξει τώρα... Βάλτε και τον Ωρωπό μέσα. Εδώ θα τα χαλάσουμε;  

***

Αλλά εκεί που θα δείξει μεγάλο ακτιβισμό η Ρένα είναι η Τοπική Αυτοδιοίκηση

 ΠΡΟ-ΓΡΑΜ-ΜΑ! ΟΧΙ ΠΑΠΑΡΕΣ!

ΡΕΝΑ ΔΑΓΚΩΤΟ!

 Το πρωί στον Σκάι στην Πρώτη Γραμμή (με του Λυριτζή τον Κόπανο) μας άφησε άναυδους. Β' Μέρος, από το 18'-44'. (Λόγω τεχνικού προβλήματος, αδυνατώ να μεταφέρω το βίντεο)

 ΕΙΠΕ (και τι δεν είπε):


  • Υπάρχει άγνοια. Οι πολίτες και πάρα, πάρα πολλοί λειτουργοί της ενημέρωσης, συνάδελφοί σας, αγνοούν το πόσο σπουδαία είναι η περιφέρεια Αττικής και ο δεύτερος επικίνδυνος αντίπαλος είναι η πολιτική περιθωριοποίηση των πολιτών [...] ως ένα βαθμό την αντιλαμβάνομαι διότι αν έχεις τρεις μήνες να έχεις ρεύμα, άρα τηλεόραση, άρα διαδίκτυο, να μην έχεις να αγοράσεις εφημερίδα (σ.σ. Με αυτή τη σειρά, και λείπει το να μην έχεις να φας) ο κόσμος σπρώχνεται στο εκλογικό περιθώριο... 
    (σ.σ. Είπαμε, περιθώριο, αλλά να είσαι και χωρίς ενημέρωση;)
  • Υπάρχει και ένας αστικός μύθος, μια επικίνδυνη ρήση, για το ποιος μαζεύει τα σκουπίδια, διότι δεν τα μαζεύουμε το ίδιο οι δημοκράτες και οι μη δημοκράτες, οι μνημονιακοί και οι αντιμνημονιακοί. Οι πρώτοι θα παίξουν με τα εργολαβικά συμφέροντα, οι δεύτεροι θα διαβουλευτούν (διάβαζε θα παίξουν) με τις τοπικές κοινωνίες...
  • Είναι δυνατόν να είμαι μνημονιακή;
  • Αρδεύω από μία παράταξη και παλεύω τα τελευταία χρόνια ενάντια στο μνημόνιο όχι με ιαχές, όχι με καταγγελίες, όχι με αντιμνημονιακές κραυγές, διότι έχουμε όψιμες αντιμνημονιακές φωνές που φτάνουνε μέχρι το ζόφος (sic), τις ναζιστικές...
  • Εμείς το μνημόνιο είτε σε επίπεδο Ελλάδας, είτε Ε.Ε., πολλώ δε μάλλον εκεί που εγώ έχω στρατευτεί στην περιφέρεια Αττικής θα το παλέψουμε με συγκεκριμένες προτάσεις. (σ.σ. Όχι να τις δείτε,   άμα τις ακούσετε, γράφτε μου).
  • Η λογική του μνημονίου δεν παλεύεται στα τηλεπαράθυρα ωρυόμενη, με «οι» και με «η», (sic και τα δύο) εναντίον του μνημονίου.
  • Δεν φεύγω από την κεντρική πολιτική σκηνή. Η περιφέρεια είναι η κεντρική σκηνή, όταν είναι χρεωκοπημένη η χώρα -λόγω πληθυσμού, εξηγεί. (σ.σ. Και άμα λύσουμε το πρόβλημα της Αττικής, πάμε και στο «Βου», όπως Βοιωτία).
  • Το ζήτημα της παραίτησής μου. Άνθρωποι με ονόματα βαριά σαν ιστορία, ας παραιτηθούνε πρώτα από τη βουλευτική τους αποζημίωση. Άνθρωποι που έχουν να ζήσουν και τα δισέγγονά τους ας μη λένε στους άλλους τι να κάνουν[....] Όσον αφορά τον κύριο Παφίλη από το ΚΚΕ κι εμένα, επειδή η βουλευτική μας ιδιότητα δεν έχει βουλευτικά προνόμια, αλλά μόνο υποχρεώσεις, δίνουμε τα χρήματα... εγώ τουλάχιστον δίνω το 70% σε δίκτυα ανέργων χωρίς να παίρνω μακαρόνια και να φωνάζω τις κάμερες  (σ.σ. Εσύ, ρε Παφίλη, μακαρόνια δεν δίνεις, πού το πας το 70 σου %;) [...] αν πολλοί υποψήφιοι βρεθούμε χωρίς 1 ευρώ το μήνα, όπως είναι η περίπτωση των εκπροσώπων του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδος ή η δικιά μου [...] μετά εμείς πώς θα ζήσουμε; με εργολαβικά συμφέροντα; (σ.σ. Εσύ με τι ζεις, ρε Παφίλη;)
  • Δεν πιστεύω στα οράματα, αλλά στα προγράμματα και στις προτάσεις (σ.σ. Ουουουουου!)
  • Είναι δυνατόν να έχεις ανάπτυξη με εξαθλιωμένους ανθρώπους; (σ.σ. Σιγά που είναι!)
  • Θα πάρουμε σοβαρά υπόψη τον άνθρωπο,(σ.σ. Πόσο σοβαρά, θα σας γελάσω), γιατί όσοι δεν τον πήραν μετράμε αυτοκτονίες σήμερα στους εξαθλιωμένους συμπολίτες μας (σ.σ. Σε λίγο θα πυροβοληθούμε όλοι).
  • Εμείς λοιπόν έχουμε βάλει κάποιες προτεραιότητες, είναι έτοιμα τα προγράμματα, αλλά καταλαβαίνετε ότι δεν μπορεί να πάει με προγράμματα Ζάππειο 1 Ζάππειο 2. (σ.σ. Εδώ ζαπάρει λιγάκι). Θέλει να δει πρώτα τι θα γίνει με το λιμάνι, όχι τι θα θέλαμε να είναι το λιμάνι... (σ.σ. Κάτω στο λιμάνι, κάτω στον Πειραιά στα Καμίνια, κάτω ο Σγουρός)
  • Για τα αριστερά και δεξιά σκουπίδια της Φυλής τι θα κάνετε; -τη ρωτάει ο λειτουργός της ενημέρωσης.  Όπως είπε και ο Αριστοτέλης (σ.σ. Φάτηνε, τώρα) υπάρχει πεπαιδευμένη ύβρη (sic και σ.σ. Γεια σου Ρένα! Τον αύτωσες τον λειτουργό!)
  • Θα κάνουμε υποδομές και κοινωνική πολιτική για καταπολέμηση της ανεργίας και της αποανάπτυξης, τουρισμός, τουρισμός (σ.σ. Και γεφύρια, και ποτάμια και σχολεία και παιδιά...).
  • Πολιτική σε ευρωπαϊκό επιπεδο, και αγνοούν οι συμπολίτες μας τον τεράστιο ρόλο που μπορεί να έχει σε ευρωπαϊκό επίπεδο ο περιφερειάρχης Αττικής. Δεν είναι τυχαίο που πριν 20 μέρες ο κύριος Όλι Ρεν, που ο πρωθυπουργός μας, να! (σ.σ. «Κρα» θα εννοεί) κάνει να τον δει, πήγε και μίλησε στην αρμόδια Επιτροπή των περιφερειαρχών της Ε.Ε. (σ.σ. Μεγαλεία! Με τον Όλι θα βλεπόμαστε δυο φορές τη βδομάδα. Τον Τσίπρα, δεν θα τον δεχτεί ούτε σε κοντέινερ, πια. Ο Ρεν και η Ρένα.). Είναι κάτι που πρέπει να το κεφαλοποιήσουμε, (σ.σ. Δεν τα βλέπω καθόλου καλά τα κεφάλια μας) για να μην πω τη χυδαιότητα, να το εκμεταλλευτούμε. 
  • Για το πόσα χρήματα προβλέπονται από τα ΕΣΠΑ είπε κάτι για ότι έχουμε θολώσει όπως με ρωτάνε και στο καφενείο στα Καλύβια... (σ.σ. Δεν είμαστε μόνο του σαλονιού).
  • Θα βρεθούμε με κινήματα πολιτών, θα δώσουμε τη μάχη για έναν ηθικό τρόπο άσκησης της πολιτικής.
  • Θα συμπράξουμε, όπως σε εθνικό επίπεδο, με όλες τις υγιείς δυνάμεις, με ιδιωτικές, κύριε Οικονόμου, (σ.σ. Για όσους δεν το κατάλαβαν) και με δημόσιο (!) (σ.σ. Να η ηθική άσκηση της πολιτικής).

Γι' αυτό "σε πάω" ρε Ρενάκι. Δεν μασάς τα λόγια σου!

*

ΑΠΑΝΘΙΣΜΑ
από τις ακτιβιστικές... δράσεις της Ρένας

VIVA RENA!


 2001. Γένοβα, Σύνοδος G8  Ρ. Δούρου, Ν. Κωνσταντόπουλος (ο μπαμπάς της Ζωής), και «Συναγωνιστές-τριες».

2003. Αντιπολεμικό συλλαλητήριο για τον πόλεμο στο Ιράκ.
Από τότε κάνενας άλλος πόλεμος δεν έλαβε χώρα

(Παλιές αμαρτίες αυτές)
  
*

Πάμε γι' άλλα

 
Μίλησε για τους... στρατεύσιμους (sic). Προχωρημένα πράγματα.
Τα ορθογραφικά δεν οφείλονται στη Ρένα. Όμως την ωρολoγία Σαμαρά μπορεί να την είπε με "ω", επειδή δεν βλέπει την ώρα.
Σεπ. 2009. Ευρωεκλογές και τότε. Η μπάμπουσκα με τον αρχηγό, στο Αλ Χαλίλι του Αιγαλέω Σίτυ, όπου και διαμένει.

Οκτ. 2012. Free Willy!

Ενώ εμείς που τους παίρνουμε... κλαίει η μάνα μου στο μνήμα και θα σηκωθούνε οι ταφόπλακες. (Εδώ σε καθιστική διαδήλωση)

Πρωτοστατεί στην κατάργηση των ΜΑΤ.
Σε λίγο βγαίνουμε και από το ΝΑΤΟ
(Για ΝΑΤΟ βλέπε στον ΚΑΖΑΜΙΑ μας, κατά τον μήνα Ιούνιο)

Καλά, εσύ πέθανες νωρίς.
Ιούλ. 2012. Με τον Ήσυχο στο Σάο Πάολο Φόρουμ.
Τώρα κάθονται και οι δύο φρόνιμα.

Συμμετείχαν ο επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ και αρχηγός της ελληνικής αντιπολίτευσης, Αλέξης Τσίπρας, σχετικά με τα σχέδια του ΣΥΡΙΖΑ για την εθνική διακυβέρνηση,(…) Ρένα Δούρου, υπεύθυνη για τις Εξωτερικές Σχέσεις και τα Ευρωπαϊκά Θέματα, Γιώργος Σταθάκης, Έλληνας βουλευτής και υπεύθυνος της αντιπολίτευσης για την οικονομία, και ο κορυφαίος Οικονομικός Σύμβουλος του ΣΥΡΙΖΑ Γιάννης Μήλιος.

Ιαν. 2013. Συνέντευξη στο Ελληνικό Κέντρο Τύπου της Ν. Υόρκης σε αμερικανικά και ομογενειακά ΜΜΕ και Έλληνες ανταποκριτές.

Ιαν. 2013 (συνέχεια). Με ομογενείς που πρωταγωνιστούν στην πολιτική σκηνή των ΗΠΑ συναντήθηκαν ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξης Τσίπρας και η υπεύθυνη εξωτερικής πολιτικής του κόμματος, Ρένα Δούρου. 

Συναντήθηκε με οικονομικούς και πολιτικούς παράγοντες, οι οποίοι θα μπορούσαν «να του ανοίξουν μεγάλους δρόμους», κατά την έκφραση βετεράνου διπλωμάτη, ο οποίος θύμισε ότι ο Ανδρέας Παπανδρέου επέλεξε να ανακοινώσει την πολιτική των «ήρεμωννερών», όταν ήταν πρωθυπουργός, ενώ θα έπρεπε να το πράξειπριν εκλεγεί. 

(Και τι τον περάσατε τον Τσίπρα; ...αντρέα;)


Σεπ. 2012. Το ίδιο έπραττε και ο Γιωργάκης
Σεπ. 2012. Κουρουμπλής Δουρου, Καφαντάρη, Τσουκαλάς, Μητρόπουλος, Μαριάς
(Και λοιποί συνέλληνες)

 Βίοι παράλληλοι
Κι αυτός (επίσης πλαισιωμένος από συνδικαλιστές)
απ’ το «εξωτερικόν» πέρασε πρώτα.

Δεκ. 2012. Στην κατάληψη της Γ Διεύθυνσης Π.Ε. Αθήνας
(Εκ της Διευθύνσεως)

Αριστερό Φόρουμ στη Νέα Υόρκη, Ιούνιος 2013
Δούρου: «Οι νέες μορφές αντικαπιταλιστικής, οριζόντιας δημοκρατικής αντίστασης» (!!!)

Τσόμσκι: «Η συντριπτική πλειοψηφία, το 80% του πληθυσμού δεν ασκεί καμιά επιρροή, δεν έχει σχεδόν κανέναν αντίκτυπο στη λήψη των σημαντικότερων αποφάσεων που αφορούν στη ζωή του» (ο.π.π}.

Μα πώς γίνεται;
Αφού με τη Θεωρία του 99% τους νικάμε, ρε παιδιά!

Νοε. 2013. Με γιατρούς στον ΕΟΠΥΥ Αγίας Βαρβάρας και Αιγάλεω.
Έκτοτε ψάχνει εναγωνίως για γιατρό.
*

Έδρασε και αλλού το Ρενάκι: Ναυπηγοεπισκευαστική, Χαλυβουργία, Coca Cola... πάει σε όλα η Πασιονάρια του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά ινκόγκνιτο

*



*

Ενδιαμέσως συγγράφομεν:

Η ΑΠΟΛΑΥΣΗ ΤΟΥ ΕΘΝΙΚΙΣΜΟΥ
Ρένα Δούρου
Μεταμεσονύκτιες Εκδόσεις, 2007
 

*

"Η ψυχαναλυτική έννοια της jouissance ως εργαλείο πολιτικής
ανάλυσης"

"Από τον εθνικισμό δεν θα απαλλαγούμε με εκείνο ή τον άλλο πολιτικό σχεδιασμό"

"Με τον εθνικισμό θα συνδιαλεγόμαστε πάντα".
*
(Όχι, παίζουμε! Ιμπεριαλισμός και κουραφέξαλα!)

*

Όποιον ορισμό και εάν του αποδώσουμε και όποιο περιεχόμενο, όποια οπτική και σενάριο επιλέξουμε για να προβάλουμε στο μέλλον μια ήδη αβέβαια πραγματικότητα, ο εθνικισμός δεν θα πάψει να βρίσκεται - αισθητά - στο προσκήνιο. Είτε μιλάμε για τα βόρειά μας σε απόσταση διαδρομής με ταξί (το ίδιο ισχύει για την πΓΔΜ και για την Αλβανία), είτε στα ανατολικά μας για την Τουρκία - ευρισκόμενη στο επίκεντρο πολύπλοκων αναλύσεων που οδηγούν ως φαίνεται και σε χειρισμούς υψηλής πολιτικής (Κουρδικό, Αλεβίτες, μετα-Ισλαμικό αύριο, «ανασχηματισμός» του χάρτη, post-Irak, pre-Iran εποχή και όλα τα άλλα διεξοδικώς σχολιαζόμενα γύρω από την διαβόητη Νέα Τάξη Πραγμάτων) -, με την Κύπρο τόσο μακριά και κοντά συνάμα, με την Θράκη τόσο κοντά (αλλά μήπως μακριά;). [...]
 Εδώ σε θέλω: Το κοντινό μας μακριά; Ή το μακρινό μας κοντά;
Απόλαυση!
και

(Την ευθύνη για την ορθογραφία αναλαμβάνει η Wikipedia)

*
Active Member
Αύριο
Αφιερωμένο εξαιρετικά



Σε βλέπω να τρέμεις και να χλωμιάζεις,
δαρμένες συλλαβές αδέξια γύρω ν' αραδειάζεις,
λίγο-λίγο ν' αδειάζεις από τα λόγια τα επιχρυσωμένα
ανάμεσα σε πυρά διασταυρωμένα.
Ξεφτισμένα ονείρατα, κουφάρια στυλωμένα,
μακρυά από μένα της σιωπής τα περιμαζεμένα.
Από τα σωριασμένα ακούω στο μισοσκόταδο
τραγούδι ανοιχτόκαρδο, γεράκι στο λιόκλαδο
που αναπολεί τα πρώτερα τ' αλύγιστα,
τα λόγια τα μονάκριβα, τ' αμεταχείριστα.
Τα όμορφα, είναι αθάνατα τα όμορφα
κι οι ασχήμιες στηριγμένες με σαπιόκαρφα.
Μιλάς γι' αυτές, μου τις σερβίρεις γι' αύριο·
με τη βλακεία εξημερώνεις κάθε άγριο
πουδραρισμένες φάτσες, αγάμητες κυράτσες,
καλλιτεχνάδες, διανοούμενους λινάτσες,
φουρκισμένα, μισοκαυλωμένα νιάτα,
φουσκωμένα κορμάκια, μικρά ανάλαφρα πιάτα.
Θάματα, μου λες για θάματα
σαν κηδεμόνας ναρκωμένος απ' τα αγιάσματα.
Κυνηγός και δεσμοφύλακας μου τάζεσαι,
με κλειδώνεις, με κομματιάζεις, με μοιράζεσαι.
Μα ένα σου λέω και κράτα το -
συνομήλικος είναι ο φόβος με το θάνατο.

Αύριο - ό,τι κι αν πεις για το αύριο
πάλι θα 'ναι σα ποιήμα με λόγια αφηρημένα.
Αύριο - περιγραφή σε ναυάγιο
με τον καπετάνιο να 'χει τα χέρια σταυρωμένα.
Αύριο - όποιον και να 'χεις δίπλα σου άγιο,
δε σου βγάζει απ' το κεφάλι ιδέα θαυματουργή.
Αύριο - ανηφορίζω και θα ζήσω το αύριο
σα να τραβάω μια γάζα απ' την πληγή.

Μ' ανέκδοτα ξενέρωτα μας ζάλισες τον έρωτα,
το αύριο παρέλυσε σε βράδυα αξημέρωτα.
Σου τέλειωσαν τα θέματα, τα όνειρά σου ψέμματα
και τα μυαλά στα σύννεφα ακατέβατα.
Δε ξέρω αν βλέπεις και πως αντέχεις
ν' αναμασάς το ίδιο σενάριο, στα ίδια να επιστρέφεις,
ξανά πάλι σα τη μέρα της μαρμότας
το κουμπί να ψάχνεις της ξεκούμπωτης σου ρόμπας.
Και τα πράγματα, τα ίδια πράγματα
μαντεύεις χωρίς ρίσκο και βουλωμένα γράμματα.
Μ' αν δε κοιτάς όπου πατάς, θα πέφτεις στη παγίδα,
την ίδια με το θάνατο απλώνετε αρίδα.
Φτιάχνεις τ' αύριο όπως το χθες και το μεθαύριο,
κατάπιες και τον πυρετό, παγώνεις τον υδράργυρο,
αράδα πας και δε ρωτάς - μη με ρωτάς -
στήσε αυτί, στα νιάτα σου χρωστάς
πολλά, αλλά της πέτσας σου σηκώνεται η τρίχα
και πετάς από τα όμορφα τη ψίχα·
ενώ εγώ με όσο νου μου φτάνει για να στέκω,
αρχάριο και μαγικό το αύριο θα βλέπω.

Αύριο - και μας τελειώσαν τα θάματα.
Κλειστά περάσματα, τσάμπα τ' αγιάσματα
κι εσύ βρωμονιόβγαλτε κοιτάς κατάματα
τ' ασάλευτα και τ' αχάλαστα
που ο φόβος τα κρατάει μακρυά - μην αγγίζεις -
προς τα πίσω μοναχά στα τυφλά να βαδίζεις,
μακρυά από μένα ονείρατα ξεφτισμένα·
μακρυα από μένα δανεικά ονείρατα ξεφτισμένα
Αύριο...
Θα ζήσω τ' αύριο σαν να τραβάω μια γάζα απ' τη πληγή.

*



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.