Προς απατημένο τροτσκιστή σύζυγο – Η ιΔΕΑ του Νταβανελλικού Μαρξισμού και η ολική έκλειψη της άρχουσας τάξης

 

 (Προ)σημείωση Μποτίλιας

Ο εις την κάτωθι φωτό και στα αριστερά εικονιζόμενος, πρόκειται περί του κυρίου Αντώνη Νταβανέλλου, ηγέτη της τροτσκιστικής συνιστώσας του ΣΥΡΙΖΑ, ΔΕΑ, η οποία (όπως διαβάζουμε) πρεσβεύει τον Επαναστατικό Μαρξισμό, και κατά την οποία

• «μια νέα κοινωνία απαλλαγμένη από την εκμετάλλευση, ο σοσιαλισμός, μπορεί να δημιουργηθεί μόνο όταν οι εργάτες πάρουν συλλογικά στα χέρια τους τον έλεγχο όλου του κοινωνικού πλούτου και όταν προγραμματίσουν την παραγωγή και τη διανομή σύμφωνα με τις ανθρώπινες ανάγκες».

Φαίνεται, όμως, ότι αυτός (ο πλούτος) μόνο στα χωράφια της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής, της Ε.Ε. μπορεί να καρπίσει.

Επίσης, σύμφωνα με την οργάνωση

• «Η εμπειρία της Ρωσίας αποδεικνύει ότι ακόμα και μια νικηφόρα εργατική σοσιαλιστική επανάσταση, όπως ο Οχτώβρης του 1917, δεν μπορεί να επιβιώσει σε απομόνωση. Τα καθεστώτα της ΕΣΣΔ, μετά την επικράτηση του σταλινισμού, όπως και τα καθεστώτα της Κίνας και των άλλων ανατολικών χωρών ήταν ή είναι κρατικοί καπιταλισμοί, όπου η εκμετάλλευση και η καταπίεση της εργατικής τάξης δεν διαφέρει από τη Δύση. Γι' αυτό υποστηρίζουμε τις εργατικές εξεγέρσεις ενάντια στη γραφειοκρατική άρχουσα τάξη αυτών των χωρών».

Κι έτσι, αντάμα με το Αριστερό Ρεύμα ή αριστερή πλατφόρμα ή «σκληρό αριστερό βραχίονα του ΣΥΡΙΖΑ», του Λαφαζάνη, –που έχει αποκηρύξει το Μάααστριχτ, αλλά όχι και τις παραφυάδες του– ανα-νοηματαδοτείται η νικηφόρα Οχτωβριανή Επανάσταση προς την κατεύθυνση της Ευρωενωσιακής ολοκλήρωσης.

ΔΕΑ, Ιδέα, Ιδεασμός

Η εμπειρία της Ρωσίας, λοιπόν, οδηγεί στο δρόμο των επαναστατικών οραμάτων του διαρκούς και κατά συρροή επαναστάτη Τσίπρα, και όλους μαζί τους συστρατεύει στην υποστήριξη των εργατικών εξεγέρσεων στις χώρες αυτές. Εδώ δεν διευκρινίζεται αν υποστηρίζονται και οι εντός Ε.Ε. τοιαύτες.

Εκτός εάν, μετά την αποσταλινοποίηση, αποσαρκοζοποίηση και λοιπές αποποιήσεις, η «άρχουσα τάξη αυτών των χωρών» δεν υφίσταται πλέον.

Οπότε, εμείς οι εργάτες, θα πάρουμε την εξουσία και τον κοινωνικό πλούτο στα χέρια μας, στις επόμενες εκλογές.

Μάλιστα όσο πιο γρήγορα διενεργηθούν αυτές, τόσο το χειρότερο για την άρχουσα τάξη –σε περίπτωση που έχει σπάσει ο διάολος το ποδάρι του και υπάρχει (η τάξη όχι ο διάολος)– και τόσο το καλύτερο για εμάς που θα εγκαθιδρύσουμε την άρχουσα τάξη της αρεσκείας μας.

Στο όνομα πάντα της Διεθνιστικής και Εργατικής Αριστεράς, και σύμφωνα με τις αρχές του επαναστατικού οπορτουνισμού. Αμήν!

Και μην τολμήσω να διανοηθώ ότι «είναι ανοιχτό το ενδεχόμενο μιας συντηρητικής αναδίπλωσης του ΣΥΡΙΖΑ» γιατί τότε η άρχουσα τάξη (αν υπάρχει είπαμε) θα με βρει μπροστά της…

***

Ας δούμε τώρα (και από εδώ) μια

«Προς απατημένο τροτσκιστή σύζυγο»

επιστολή, του βαθιά αντιδραστικού ιστολογίου

Lenin Reloaded

 

Είμαι ένας φτωχός και μόνος εξαπατημένος...

 

Προς απατημένο τροτσκιστή σύζυγο

«Φοβάμαι ότι μέσω της σχέσης με το ΚΕΑ είναι ανοιχτό το ενδεχόμενο μιας συντηρητικής αναδίπλωσης του ΣΥΡΙΖΑ, τόσο στις θέσεις απέναντι στην ΕΕ, όσο –και αυτό είναι πιο σημαντικό– και στις θέσεις του σχετικά με την κρίση στην Ελλάδα». 
Αντώνης Νταβανέλλος, Ίσκρα


Αγαπητέ κύριε Νταβανέλλο,

Οφείλω να σας πληροφορήσω ότι, εν αγνοία σας προφανώς, η σχέση του ΣΥΡΙΖΑ τραβάει χρόνια πίσω. Στην πραγματικότητα, στον επίσημο ιστότοπο του ΚΕΑ, υπάρχει ένα τρομερό μυστικό: το ΚΕΑ ιδρύθηκε με πρωτοβουλία του Συνασπισμού, με τον οποίο συνεργάζεστε ως μέλος του ΣΥΡΙΖΑ όλα αυτά τα χρόνια. Επειδή προφανώς μόλις ανακαλύψατε την σχέση τους και ανησυχείτε για το πού πάει το ριζοσπαστικό σας κόμμα, σας το μεταφέρω στο πρωτότυπο:

Upon invitation from SYNASPISMOS - the Greek Coalition of the Left, the Movements and Ecology - instructions were carried out in mid-March 2003 to actively strive for the creation of a European left-wing party, after being passed and agreed upon during the NELF meetings in Copenhagen and Paris in 2002. In 2003 further meetings were arranged by the initial European Left group, at which debates took place on the Basic Political Document (programme) as well as on the necessary structure and basis for transactions (statute).

Μετά από πρόσκληση του ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ –της ελληνικής συμμαχίας της αριστεράς, των κινημάτων και της οικολογίας– δόθηκαν οδηγίες στα μέσα του Μάρτη του 2003 να γίνει ενεργή προσπάθεια για την δημηιουργία ευρωπαϊκού αριστερού κόμματος, οι οποίες εγκρίθηκαν και συμφωνήθηκαν κατά τις συναντήσεις του NELF στην Κοπεγχάγη και το Παρίσι, το 2002. Το 2003, έγιναν περαιτέρω συναντήσεις στην αρχική ομάδα Ευρωπαϊκής Αριστεράς, όπου έγιναν συζητήσεις για το Βασικό Πολιτικό Έγγραφο (πρόγραμμα), όπως επίσης για την βασική δομή και βάση συναλλαγών (κανόνες).

Το αυτό σημειώνεται στην εργασία της κας Ζωής Λευκοφρύδη "Πλαγιάζοντας με τον εχθρό; Η ελληνική ριζοσπαστική αριστερά και η ΕΕ":

Όταν ξαναγεννήθηκε ο ΣΥΝ, όλες οι φράξιες που υπήρχαν εντός του υποστήριξαν πως η σοσιαλιστική αλλαγή θα πρέπει να αναζητηθεί σε πανευρωπαϊκό επίπεδο. Ο ΣΥΝ αυτοαποκαλέστηκε "κόμμα της ευρωπαϊκής αριστεράς" και υποστήριξε πως "αν η Ελλάδα βγει από την ΕΕ θα γίνει φτωχότερη και πιο εξαρτημένη από τις ΗΠΑ, ενώ και οι κοινωνικές ανισότητες θα γίνουν μεγαλύτερες." [...] η "ευρωπαϊκή επιλογή" συνιστούσε τον "βασικό προσανατολισμό της εθνικής στρατηγικής του ΣΥΝ", όπως και της "πολυδιάστατης εξωτερικής πολιτικής" του. [...] ο ΣΥΝ δεν έκανε χρήση της ψήφου διαμαρτυρίας όπως το ΚΚΕ, αλλά έδωσε έμφαση σε θέματα όπως το περιβάλλον και τα ανθρώπινα δικαιώματα -- κυρίως των μεταναστών. 

[...]

Εκτός από το ότι ενίσχυσε τη δραστηριότητά του στο επίπεδο της ΕΕ, ο ΣΥΝ αναζήτησε στενότερη συνεργασία με άλλα κόμματα, συνίδρυσε το Κόμμα της Ευρωπαϊκής Αριστεράς και φιλοξένησε την συνάντηση που οδήγησε στο ιδρυτικό συνέδριο του ΚΕΑ.

[...] 

Χάρη στην ένθερμη και συνεπή αντι-ΕΕ στάση του, το ΚΚΕ παρουσιάστηκε ως ο μοναδικός εχθρός του ευρωπαϊκού εγχειρήματος όταν έγραφε τα μανιφέστα του. Έχοντας ψηφίσει όχι σε όλες τις ευρωπαϊκές συμφωνίες, το ΚΚΕ αναζήτησε να συναρθρώσει κάθε (κομμουνιστική και μη κομμουνιστική) αντίσταση στην ευρωπαϊκή ενοποίηση και στα ελληνικά κυβερνητικά κόμματα που συμμορφωνόντουσαν με το μέινστριμ της ΕΕ. 

[...]

Ενώ το ΚΚΕ επέλεξε την απομόνωση, ο ΣΥΝ κινήθηκε στην αντίθετη κατεύθυνση και ανοίχτηκε και στο εθνικό και στο ευρωπαϊκό επίπεδο. Σε σχέση με το ΚΚΕ, ο ΣΥΝ εκμεταλλεύτηκε περισσότερο τις ευρωπαϊκές πολιτικές για να υπηρετήσει τους πολιτικούς του στόχους. [...] Είναι αξιοσημείωτο ότι ο ΣΥΝ ήταν ανάμεσα στους πρωτεργάτες της σύλληψης μιας ευρωπαϊκής οργάνωσης και συνίδρυσε το ΚΕΑ.

Συνεπώς, κύριε Νταβανέλλο, λέτε ότι μπορεί να φέρει "συντηρητική αναδίπλωση" μία σχέση με έναν οργανισμό τον οποίο πρωτοστάτησε για να δημιουργήσει ο πυρήνας του κόμματος στο οποίο ανήκετε, μια σχέση που υπάρχει εδώ και δέκα χρόνια, και μια σχέση η οποία είναι εξ αρχής θεμελιώδους σημασίας για τον ΣΥΝ-ΣΥΡΙΖΑ. Του οποίου ο ίδιος ο λόγος ύπαρξης είναι ο "ευρωπαϊκός προσανατολισμός" (βλ. γονυπετής λατρεία της αστικής τάξης της ΕΕ) που του κληροδότησε ο ευρωκομμουνισμός –δηλαδή, για να καταλαβαίνει κι ο κοσμάκης, η αντιπαράθεση με τον "υπαρκτό σοσιαλισμό" και με την ιδέα της αναγκαιότητας της προλεταριακής επανάστασης και της δικτατορίας του προλεταριάτου, όπως την νομιμοποίησε θεωρητικά (με κλόπι-πείστ από Κάουτσκι) ο εγχώριος προπάτοράς σας Νίκος Πουλαντζάς– ζωή να 'χει το Ινστιτούτο του και το ΚΕΑ που τοχρηματοδοτεί μέσω του Transform Network!

Και το ερώτημα κύριε Νταβανέλλο –το μόνο ερώτημα– είναι: Ποιον (νομίζετε ότι) κοροϊδεύετε;

(Αντώνης)