Μπορούμε να τους
σταματήσουμε
Συζήτηση τραπεζιτών:
-Οι εργαζόμενοι, αφού μπορούν μόνοι τους, γιατί μας έχουν ανάγκη;
Ένα ακόμη βήμα στην κατεύθυνση της βίαιης προσαρμογής του λαού και του βιοτικού επιπέδου του στις
ακόρεστες ανάγκες ανταγωνιστικότητας των μονοπωλίων αποτελεί και η
κατάθεση του πολυνομοσχεδίου -
εφαρμοστικού νόμου, με τις διατάξεις του οποίου η συγκυβέρνηση έρχεται να «κυρώσει»
την πρόσφατη συμφωνία της με τους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς (ΕΕ - ΔΝΤ).
Η γκάμα της αντιλαϊκής πολιτικής συμπληρώνεται με νέα μέτρα, όπως τις μαζικές απολύσεις στο στενό και
ευρύτερο Δημόσιο, τη μονιμότητα και επέκταση των ασήκωτων αντιλαϊκών φόρων
και των άλλων χαρατσιών, με
παραπέρα ανατιμήσεις στα τιμολόγια της
ΔΕΗ, που θα κυρωθεί με υπουργική απόφαση και θα ισχύσει για τις
καταναλώσεις από την 1η Μάη.
Η προωθούμενη ρύθμιση τάχα «τμηματικής διευκόλυνσης» για τις εμφανιζόμενες ληξιπρόθεσμες
οφειλές, που με ρυθμούς γεωμετρικής προόδου συνεχίζουν να στοιβάζονται στα
κιτάπια της Εφορίας, αποτελεί το
αντιλαϊκό πρελούδιο για τη συνέχεια με την ενεργοποίηση μέτρων κατάσχεσης
μισθών και συντάξεων απευθείας από τα λογιστήρια των επιχειρήσεων και τα
ασφαλιστικά ταμεία.
Σε επόμενα
νομοσχέδια, θα προχωρήσουν και σε νέα μέτρα, όπως κατακρεούργηση των συντάξεων του ΟΑΕΕ για τους αυτοαπασχολούμενους,
παραπέρα συμπίεση του κατώτατου μισθού,
ανατιμήσεις των αντικειμενικών
αξιών για τη λαϊκή κατοικία, εξέλιξη που αυτόματα συμπαρασύρει μια σειρά από
φόρους και χαράτσια που συνδέονται με αυτές, όπως το χαράτσι που σήμερα
πληρώνεται μέσω των λογαριασμών της ΔΕΗ. Θα προχωρήσουν σε νέο χτύπημα της Κοινωνικής Ασφάλισης στον
ιδιωτικό τομέα και στην κατάργηση της κυριακάτικης αργίας.
Τα αλλεπάλληλα
χωρίς τέλος μέτρα πτώχευσης και καταστροφής του λαού αποτελούν τον καλύτερο κράχτη για τους επίδοξους «επενδυτές»,
για τους ρυθμούς καπιταλιστικής «ανάπτυξης» που οι ίδιοι ευαγγελίζονται για
λογαριασμό των μονοπωλίων.
Οι πρωθυπουργικές δηλώσεις
τάχα για «ανάσχεση» της ανεργίας, για «αντιστροφή της τάσης» τους επόμενους μήνες είναι «φύκια για μεταξωτές κορδέλες».
Οι μισθοί και τα
μεροκάματα της πείνας, η διάλυση
της γκάμας των κρατικών κονδυλίων
που σχετίζονται με τις λαϊκές ανάγκες (Υγεία, Πρόνοια, Παιδεία, Ασφάλιση
κ.ά.) είναι ο μονόδρομος των
καπιταλιστών, το εφαλτήριο της
«ανάπτυξης» που ορέγονται και
από την οποία τίποτα το καλό δεν έχουν να περιμένουν τα λαϊκά στρώματα.
Σκόπιμα καλλιεργούν «φρούδες
ελπίδες», επιχειρούν να
χαυνώσουν λαϊκές συνειδήσεις, διαφημίζοντας
τα ευρωενωσιακά προγράμματα (ΕΣΠΑ
κ.ά.), με τα οποία επιδοτούν τους
μεγαλοεπιχειρηματίες, πολιτική που εφάρμοσαν τα προηγούμενα χρόνια, χωρίς βέβαια να αποτρέψουν, έστω να «αναχαιτίσουν» την εκδήλωση της καπιταλιστικής κρίσης.
Για τον λαό υπάρχει ο άλλος δρόμος ανάπτυξης, χωρίς τους
καπιταλιστές και τις κρίσεις τους, με εργατική - λαϊκή εξουσία, με κεντρικό
σχεδιασμό, για την αξιοποίηση όλων των πλουτοπαραγωγικών πηγών της χώρας και
το λαό ιδιοκτήτη του πλούτου που παράγει.
Εξέλιξη που απαιτεί τώρα οργάνωση και πάλη ενάντια σ' αυτά τα μέτρα και την πολιτική που
τα εφαρμόζει σε συνδυασμό με την πάλη
για αποδέσμευση από την ΕΕ και τη μονομερή διαγραφή του χρέους.
Μετερίζια της αντεπίθεσης να γίνουν οι Λαϊκές Επιτροπές, το κάθε εργοστάσιο,
οι χώροι δουλειάς, τα ταξικά συνδικάτα, οι γειτονιές, ο χώρος της Παιδείας, η νεολαία,
παντού όπου χτυπά η καρδιά του εργάτη, του αυτοαπασχολούμενου, της φτωχής
αγροτιάς.
Μπορούμε να τους σταματήσουμε!
Το κείμενο αναδημοσιεύεται απο τη στήλη «Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ» του «ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ» της Παρασκευής 26 Απρίλη 2013 |
Για ναυαγούς που θέλουν να κολυμπήσουν. Το σημείωμα άλλοτε βιαστικό και ταραγμένο, άλλοτε φλύαρο ή λακωνικό, ακατάληπτο κι ερμητικό, κακογραμμένο κι αδέξιο, ευδιάκριτο ή ξεθωριασμένο. Μπουκαλάκια, φιαλίδια, φιάλες αερίου. Μποτίλιες, μποτίλιες, μποτίλιες... Με καθορισμένο, πάντοτε, στίγμα. Καλή στεριά, συνταξιδιώτες... Ή καλή θάλασσα.
Δεκέμβρης 1944 (17)
▼
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.