Αν θα σου πάρουν ολόκληρο ή το μισό σου μεροκάματο.
Αλλά όχι να δουλεύεις και να παίρνεις πίσω αυτό που προσφέρεις. Αν θα δουλεύεις 2 ή 3 μέρες τη
βδομάδα, 3 ή 5 μήνες το χρόνο(ή και καθόλου) χωρίς δικαιώματα, αλλά όχι να
έχεις το δικαίωμα στη δουλειά.
Αν θα υποστείς ολοκληρωτική η μερική καταστροφή. Αλλά
όχι να μην υποστείς καθόλου καταστροφή.
Αν το μέλλον σου θα είναι μαύρο ή γκρίζο. Αλλά όχι να
ζήσεις ένα καλύτερο αύριο.
Αν θα ζησεις μισή ζωή η καθόλου. Αλλά όχι και να ζήσεις
μια ευτυχισμένη ζωή όπως είναι δικαίωμά σου.
Αν θα σου πάρουν όλες τις καταθέσεις ή τις μισές. Αλλά
όχι να έχεις το δικαίωμα να μη σε κλέβουν όταν "υπάρχουν έκτακτες
συνθήκες".
Αν θα γυρίσεις λίγες ή πολλές δεκαετίες πίσω, αλλά όχι
αν θα βαδίσεις μπροστά απολαμβάνοντας όσα πέτυχε τόσους αιώνες η ανθρωπότητα
στην επιστήμη, στην τεχνολογία, στα ανθρώπινα δικαιώματα.
Αν οι "προστάτες" που θα προσκυνάς θα είναι
Ευρωπαίοι, Ρώσοι ή Αμερικάνοι
καπιταλιστές, αλλά ποτέ να ζήσεις ελεύθερα κι ανεξάρτητα σε μια χώρα που θα
τραβάει το δικό της δρόμο σε συνεργασία με αλλους λαούς.
Αν θα αγοράζεις φθηνά ή ακριβά γενόσημα, αν θα στέκεσαι
με υπομονή στις ουρές άθλιων ιατρείων μιας ανύπαρκτης δημόσιας υγείας ή αν θα
τρέχεις να βρεις δανεικά για κάποιο ιδιωτικό γιατρό, αλλά ποτέ να έχεις
δικαίωμα στην υγεία και την ολοκληρωμένη ιατροφαρμακευτική περίθαλψη το 2013!
Αν θα στείλεις τα παιδιά σου μέχρι το γυμνάσιο ή μέχρι
το λύκειο, αλλά ποτέ πια να έχεις πραγματικά το δικαίωμα να τα μορφώσεις όπως
τους αξιζει.
Αν θα σέρνεσαι σακατεμένος ή δούλος και με σκυφτό
κεφάλι, αλλά όχι να βαδίζεις όρθιος και περήφανος γι αυτό που είσαι.
Αν θα "διασκεδάζεις" με άθλια ή με πανάθλια πολιτιστικά σκουπίδια
από αυτά που σου προσφέρουν οι οθόνες τους, αλλά όχι να μετέχεις κι εσύ στη
δημιουργία ενός άλλου ανθρώπινου και δικού σου πολιτισμού που να ακουμπάει
στον τόσο πλούτο της Τέχνης που έχει παραχθεί στους αιώνες.
Μπορείς να επιλέξεις.
Ποιόν από τους διπλανούς σου θα ανταγωνιστείς ή θα
μισήσεις, αλλά όχι να σχεδιάσεις και να ονειρευτείς μαζί τους έναν καλύτερο
κόσμο.
Σε ποιά ομάδα συνανθρώπων σου θα επιτεθείς, αρκεί να
μην επιτίθεσαι σ' αυτούς που σπέρνουν το ρατσιστικό μίσος, αυτούς που χτίζουν
τοίχους ανάμεσα σε ανθρώπους που υποφέρουν το ίδιο.
Αν θα πολεμήσεις σε ένα τοπικό ή σε ένα γενικευμένο
πόλεμο, αλλά όχι να πολεμήσεις αυτούς που σου φέρνουν τους πολέμους στην
πόρτα σου όλη την ώρα και να ζήσεις σε ένα κόσμο ειρηνικό και ανθρώπινο.
Είναι αλήθεια. Ο καπιταλισμός έχει πάντα ...επιλογές.
Φριχτές επιλογές.
Κατάλαβέ το επιτέλους. Ο καπιταλισμός δεν είναι απλά
επικίνδυνος και καταστροφικός. Είναι ο ίδιος ο κίνδυνος και η καταστροφή. Ο
καπιταλισμός είναι για τους καπιταλιστές, δεν είναι για σένα.
Τσάκισέ τον και σχεδίασε άλλη πορεία."Δεν υπάρχει
ούριος άνεμος για εκείνον που δεν ξέρει που πάει"
Ο σοσιαλισμός είναι η μόνη επιλογή. Είναι όσο ποτέ
αναγκαίος.
Μπορείς πραγματικά. Να διαλέξεις και να παλέψεις.
|
Για ναυαγούς που θέλουν να κολυμπήσουν. Το σημείωμα άλλοτε βιαστικό και ταραγμένο, άλλοτε φλύαρο ή λακωνικό, ακατάληπτο κι ερμητικό, κακογραμμένο κι αδέξιο, ευδιάκριτο ή ξεθωριασμένο. Μπουκαλάκια, φιαλίδια, φιάλες αερίου. Μποτίλιες, μποτίλιες, μποτίλιες... Με καθορισμένο, πάντοτε, στίγμα. Καλή στεριά, συνταξιδιώτες... Ή καλή θάλασσα.
Δεκέμβρης 1944 (17)
▼
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.