Δεκέμβρης 1944 (17)

Κυριακή 19 Μαΐου 2024

Μπάμπης Ζαφειράτος ➽ Χοσέ Μαρτί: Ο Φωτοδότης της Λατινικής Αμερικής (28.1.1853 - 19.5.1895) ➽ Χο Τσι Μινχ: Εκείνος Που Φωτίζει (19.5.1890 - 2.9.1969) ➽ Δύο ποιήματα του εθνικού ποιητή της Κούβας, Νικολάς Γκιγιέν

 

Χο Τσι Μινχ  – Χοσέ Μαρτί
Σχέδια: Μπάμπης Ζαφειράτος (βλ. κάτω)

 

 

Χο Τσι Μινχ (19.5.1890-2.9.1969) – Χοσέ Μαρτί (28.1.1853-19.5.1895): Μαρξιστές, επαναστάτες κομμουνιστές, αισθαντικοί ποιητές, φωτισμένοι ηγέτες. Άσβηστοι φάροι στη μέση ενός κόσμου που φλέγεται. Χιλιομετρικές στήλες που δείχνουν την πορεία προς μια κοινωνία χωρίς σίδερα, αφού όπως λέει ο Μαρτί στους Απλούς Στίχους του (XXXIV):

Πιο μεγάλο στον κόσμο μαράζι 

Δεν υπάρχει άμα ζεις σκλαβωμένος!

 

 

 

Χοσέ Μαρτί (José Julián Martí y Pérez – Jose Marti)
Εθνικός ήρωας της Κούβας και ποιητής
Αβάνα, 28 Ιαν. 1853 – Ντος Ρίος, 19 Μαΐ. 1895
Σχέδιο – Σύνθεση: Η δική μας Αμερική (Nuestra América)
Μπάμπης Ζαφειράτος, 18.V.2015 – Bandera Cuba Ιαν. 2020. (Μελάνι, 29 χ 21 εκ.)

 

Νικολάς Γκιγιέν

Τέρμα πια!

(Σε ρυθμό «Σον»)

 

 

ΣΤΟ ’χε τάξει ο Μαρτί,
κι ο Φιντέλ στο ’χε ορκιστεί·
Κούβα μου, πάει, τέρμα πια,
τέρμα και ποτέ ξανά,
τέρμα πια.

 

ΚΟΥΒΑ μου, ω, ναι, γλυκιά,
τέρμα πια
κνούτο από μανάτου δέρμα
που ’χε ο γιάνκης να χτυπά.
Τέρμα πια.
Στο ’χε τάξει ο Μαρτί
κι ο Φιντέλ στο ’χε ορκιστεί.
Τέρμα πια!

 

ΔΑΝΕΙΣΤΕΣ με νύχια γύπα,
μας αρπάζουν τα τραχτέρια:
Κλέφτες που ήρθατε απ’ τις ΗΠΑ,
φέρτε πίσω τα λεφτά μας
που είν’ των εργατών τα χέρια!

 

ΤΟ σύγνεφο φτύνει αστραπή,

αχ, Κούβα, κι εκεί το ’χα δει·

σκιαγμένο γυμνό τον αετό

είχα δει·

σπασμένο το μαύρο ζυγό

είχα δει·

τραγούδι ο λαός τραγουδά

τραγούδι ξανά αρχινά:

‒Είχε ο Φιντέλ ορκιστεί

αυτό που χε τάξει ο Μαρτί:

Τέρμα πια!

 

ΑΧ, η όμορφή μου η παντιέρα,

η παντιερούλα μου η Κουβάνα,

καμιά δεν την διατάζει λέρα

απ’ έξω, και καμιά ρουφιάνα

δεν την τσαλαπατάει μες στην Αβάνα!

 

ΤΕΡΜΑ πια.

Το είδα, γιατί,

στο ’χε τάξει ο Μαρτί

κι ο Φιντέλ στο ’χε ορκιστεί.

Τέρμα πια!

 

 

Μετάφραση: Μπάμπης Ζαφειράτος, Σεπ. 2015

 

Tengo (ενότητα Romancero), 1984

 

 

 

Nicolás Guillén

Se acabó

(Son)

 

 

TE lo prometió Martí

y Fidel te lo cumplió;

ay Cuba, ya se acabó

se acabó por siempre aquí,

se acabó.

 

AY Cuba, que sí, que sí,

se acabó

el cuero del manatí

con que el yankee te pegó.

Se acabó.

Te lo prometió Martí

y Fidel te lo cumplió.

Se acabó.

 

GARRA de los garroteros,

uñas de yankees ladrones

de ingenios azucareros:

¡a devolver los millones

que son para los obreros!

 

LA nube en rayo bajó,

ay, Cuba, que yo lo vi;

el águila se espantó,

yo lo vi;

la coyunda se rompió

yo lo vi;

el pueblo canta, cantó,

cantando esta el pueblo así:

‒Vino Fidel y cumplió
lo que prometió Martí:
Se acabó.

 

¡AY que linda mi bandera,

mi banderita Cubana,

sin que la manden de afuera,

ni venga un rufián cualquiera,

a pisotear en la Habana!

 

SE acabó.

Yo lo vi

te lo prometió Martí

y Fidel te lo cumplió.

Se acabó.

 

 

 

Χο Τσι Μινχ
19 Μαΐου 1890, Επαρχία Νγκε Αν, Γαλλική Ινδοκίνα
2 Σεπτεμβρίου 1969, Ανόι, Βόρειο Βιετνάμ
Σχέδιο, Μπάμπης Ζαφειράτος, 2.
IX.2015 (Μελάνι, 29χ21 εκ.)

 

Νικολάς Γκιγιέν

Χο Τσι Μινχ

 

 

Και στο μακρύ του ταξιδιού φινάλε,

γλυκός ο Χο Τσι Μινχ κι άγρυπνος στέκει.

Μέσα στην άσπρη φορεσιά του

με μια ανοιχτή καρδιά, αστροπελέκι.

 

Φρουρούς δεν έχει ανάγκη κι υπηρέτες.

Από βουνά περνάει κι από ερήμους:

Κλεισμένος στη λευκή τη φορεσιά του,

με ορθάνοιχτη όπως πάντα την καρδιά του.

 

Δεν ήθελε άλλη στο ταξίδι συνοδιά του.

 

 

Μετάφραση: Μπάμπης Ζαφειράτος

 

(Ο Οδοντωτός Τροχός, 1972, La Rueda Dentada)

 

 

 

Nicolás Guillén

Ho Chi Minh

 

 

Al final del largo viaje,

Ho Chi Minh suave y despierto.

Sobre la albura del traje

le arde el corazón abierto.

 

No trae escolta ni paje.

Pasó montaña y desierto:

En la blancura del traje,

sólo el corazón abierto.

 

No quiso más para el viaje.

 

 

Βλέπε ακόμη

Μπάμπης Ζαφειράτος: Χο Τσι Μινχ, Εκείνος Που Φωτίζει (13 ποιήματα) – Χοσέ Μαρτί, Με το πρόσωπο στου ήλιου το φως (3 ποιήματα)

 

 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.