Δημήτρης Κουτσούμπας στην εφημερίδα Real News: Για να κερδίσει ο λαός πρέπει να χάσει το κεφάλαιο — Το πραγματικό ζητούμενο για τον λαό είναι το πόσο δυνατό θα βγει το ΚΚΕ — Την τετραετία που κυβερνά η ΝΔ, ο ΣΥΡΙΖΑ έχει υπερψηφίσει το 50% των νομοσχεδίων της και το ΠΑΣΟΚ το 70%. Όσο κυβερνούσε ο ΣΥΡΙΖΑ, η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ ψήφισαν τα μισά του νομοσχέδια, με πιο εμβληματικό το 3ο μνημόνιο. Επομένως δεν θα πέσουμε και από τα σύννεφα αν δούμε τρικομματική κυβέρνηση — Δεν χρειάζεται να διαβάσουμε βουλωμένο γράμμα. Αυτό που “ψήνεται” είναι μια διευθέτηση με ΝΑΤΟϊκή “σφραγίδα” στο Αιγαίο και τη νοτιοανατολική Μεσόγειο — Αν είχε ολοκληρωθεί και τελεσιδικήσει η υπόθεση της Χρυσής Αυγής, τώρα δεν θα υπήρχε ζήτημα

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΥΜΠΑΣ ΣΤΗ REAL NEWS

Το πραγματικό ζητούμενο για τον λαό είναι πόσο δυνατό θα είναι το ΚΚΕ

Συνέντευξη στην εφημερίδα Real News και τη δημοσιογράφο Μαριτίνα Ζαφειριάδου, έδωσε ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημήτρης Κουτσούμπας

Αναλυτικά η συνέντευξη:

«Κύριε Γραμματέα, σε 40 μέρες περίπου έχουμε εκλογές, με απλή αναλογική. Βλέπετε κάποια δυνατότητα συγκρότησης κυβέρνησης αμέσως μετά, ή φοβάστε το φαινόμενο των επαναλαμβανόμενων εκλογικών αναμετρήσεων;

Βλέπουμε κάθε δυνατότητα συγκρότησης της επόμενης αστικής κυβέρνησης, είτε από τις πρώτες εκλογές, είτε μετά τις δεύτερες εκλογές. Υπάρχει το κοινό έδαφος. Αυτό που κλίνουν σε όλες τις πτώσεις η ΝΔ, ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ είναι η ανάγκη να εξασφαλιστεί η “σταθερότητα”. Απλώς ο καθένας τους προτείνει διαφορετικούς τρόπους για να επιτευχθεί αυτό. Η ΝΔ μιλάει για αυτοδυναμία στις δεύτερες εκλογές, ο ΣΥΡΙΖΑ για κυβέρνηση συνεργασίας από τις πρώτες κάλπες, το ΠΑΣΟΚ επίσης, βάζοντας τις δικές του προϋποθέσεις. Κάτι από αυτά θα γίνει τελικά.

Αυτό που εκτιμάμε, όμως, είναι ότι πρόκειται για σταθερότητα στην υλοποίηση μιας σκληρής, αντιλαϊκής πολιτικής και μάλιστα με τα “σύννεφα” μιας νέας κρίσης να πυκνώνουν. Άρα το πραγματικό ζητούμενο για τον λαό δεν είναι μετά από πόσες εκλογικές διαδικασίες θα σχηματιστεί μια τέτοια κυβέρνηση, αλλά πόσο δυνατό θα είναι το αντίπαλο δέος σε αυτή, δηλαδή το ΚΚΕ.

Βλέπετε ακόμα και… τρικομματική κυβέρνηση ίσως;

Την τετραετία που κυβερνά η ΝΔ, ο ΣΥΡΙΖΑ έχει υπερψηφίσει το 50% των νομοσχεδίων της και το ΠΑΣΟΚ το 70%. Όσο κυβερνούσε ο ΣΥΡΙΖΑ, η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ ψήφισαν τα μισά του νομοσχέδια, με πιο εμβληματικό το 3ο μνημόνιο. Επομένως δεν θα πέσουμε και από τα σύννεφα αν δούμε κάτι τέτοιο… Μήπως δεν έχουμε ήδη δει τόσους και τόσους κυβερνητικούς συνδυασμούς που ορισμένοι θεωρούσαν απίθανους μέχρι και λίγο πριν γίνουν; Να σας θυμίσω, τέλος, ότι πολλά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ έχουν πει ότι θα μπορούσαν να συνεργαστούν με τη ΝΔ, χωρίς τον κ. Μητσοτάκη, ενώ σε συγκυβέρνηση ΝΔ-ΣΥΡΙΖΑ υπό “ειδικές συνθήκες” έχει αναφερθεί και ο ίδιος ο κ. Τσίπρας . Και από τέτοιες έχουμε επίσης δει μπόλικες τα τελευταία χρόνια...

Υπάρχει οποιαδήποτε συνθήκη υπό την οποία το ΚΚΕ θα έμπαινε σε μια συγκυβέρνηση, όπως έκανε το 1989;

Έχουμε βγάλει ως Κόμμα τα ιστορικά συμπεράσματά μας και από το 1989 και από το 1944. Σας θυμίζω, βέβαια, ότι στη συγκυβέρνηση του 1989 πήρε μέρος ο ενιαίος τότε Συνασπισμός. Έχουμε μελετήσει την πείρα και από άλλες χώρες όπου Κομμουνιστικά Κόμματα πήραν μέρος σε τέτοιου είδους κυβερνήσεις και αρκετά από αυτά έφτασαν μέχρι και τη διάλυση, ενώ κάποτε ήταν πολύ δυνατά. Ευτυχώς το ΚΚΕ είναι παρόν και δυναμώνει συνέχεια!

Ο λαός και η νεολαία δεν περιμένουν από εμάς να δώσουμε κομμουνιστική “βούλα” στους πλειστηριασμούς πρώτης κατοικίας, στο χρηματιστήριο ενέργειας, στην εμπορευματοποίηση κάθε κοινωνικού αγαθού και σε όλα αυτά που συνιστούν το κοινό πρόγραμμα των κομμάτων που έχουν κυβερνήσει μέχρι σήμερα και θα ξανακυβερνήσουν.

Ο λαός και η νεολαία περιμένουν να είμαστε απέναντι σε αυτά, στη δική τους πλευρά, στην πρώτη γραμμή των αγώνων τους, όπως κάνουμε πάντα και όπως έχουμε κερδίσει ό,τι κερδήθηκε μέχρι σήμερα.

Ταυτόχρονα, η ισχυροποίηση του ΚΚΕ θα ισχυροποιήσει και τη μόνη ρεαλιστικά φιλολαϊκή πρόταση εξουσίας-διακυβέρνησης που έχουμε και καταθέτουμε από σήμερα ανοιχτά στον λαό. Φυσικά και είμαστε έτοιμοι να αναλάβουμε τις ευθύνες μας μόλις ο λαός το αποφασίσει και βγει στο προσκήνιο για τις εκ βάθρων αλλαγές – ανατροπές που έχει ανάγκη η κοινωνία, η οικονομία και το κράτος.

Πώς κρίνετε τους χειρισμούς στην υπόθεση του κόμματος Κασιδιάρη; Φοβάστε την επιστροφή νεοναζιστικού μορφώματος στα έδρανα της Βουλής;

Αν είχε ολοκληρωθεί και τελεσιδικήσει έγκαιρα η υπόθεση της Χρυσής Αυγής, τώρα δεν θα υπήρχε τέτοιο ζήτημα. Αυτό, όμως, δεν έγινε με ευθύνη των κυβερνήσεων της ΝΔ και του ΣΥΡΙΖΑ.

Οι τελευταίες εξελίξεις, με τον λεγόμενο “αχυράνθρωπο” του καταδικασμένου ναζί, αποδεικνύουν ότι τέτοιες δυνάμεις δεν αντιμετωπίζονται με νομοθετικές ρυθμίσεις σαν αυτή που ψήφισαν πρόσφατα η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, ούτε σαν αυτή που κατέθεσε ο ΣΥΡΙΖΑ και κινούταν στην ίδια λογική. Κι αυτό γιατί συνδέονται με χίλια νήματα με το σύστημα και τους μηχανισμούς του, όπως είναι η δικαστική εξουσία, αλλά και με αυτούς που έχουν την πραγματική εξουσία, το μεγάλο κεφάλαιο, τους καπιταλιστές.

Τέλος, αποδεικνύεται πόσο αφελές -στην καλύτερη περίπτωση- είναι το να χαρακτηρίζονται τέτοιες δυνάμεις ως “αντισυστημικές”. Οι εργαζόμενοι θα τους δώσουν την πρέπουσα απάντηση, θα τους “τσακίσουν” ξανά, και στις κάλπες και παντού.

Μπορεί οι εκλογές να μονοπωλούν την επικαιρότητα, όμως η ακρίβεια είναι αυτή που καίει τους πολίτες. Μπορεί αυτή να αντιμετωπιστεί με τα πάσης φύσεως κυβερνητικά επιδόματα, που είναι πιθανό και αυτά να έχουν ημερομηνία λήξης;

Πρόκειται για κοροϊδία. Ούτε τα pass, ούτε τα καλάθια “καπαμά”, ούτε η διαμόρφωση του κατώτατου μισθού στα επίπεδα του 2011 μπορούν να δώσουν ανάσα στον κόσμο που βλέπει τον μισθό να εξανεμίζεται στις 15 του μήνα. Το ίδιο ισχύει και για τις προτάσεις του ΣΥΡΙΖΑ να αντιγράψουμε τα μέτρα των “προοδευτικών” κυβερνήσεων της Ισπανίας, της Πορτογαλίας και της Γερμανίας, χώρες στις οποίες οι εργαζόμενοι βρίσκονται κατά χιλιάδες στους δρόμους ενάντια στην ακρίβεια.

Σε τελική ανάλυση, για να κερδίσει ο λαός πρέπει να χάσει το κεφάλαιο. Αυτό εκφράζουν και οι προτάσεις που έχει καταθέσει το ΚΚΕ επανειλημμένα στη Βουλή και για αυτόν ακριβώς τον λόγο δεν υιοθετούνται από κανένα άλλο κόμμα.

Πώς κρίνετε την αντιμετώπιση των κινητοποιήσεων για τα Τέμπη;

Η κυβέρνηση αντιμετώπισε τους εκατοντάδες χιλιάδες, κυρίως νέους, ανθρώπους που βγήκαν στους δρόμους με άγρια καταστολή. Ταυτόχρονα, προσπάθησε να φέρει τις κινητοποιήσεις στα μέτρα της με τα χιλιοειπωμένα περί “παθογενειών”, “συντεχνιών” και “βαθέως κράτους”. Σε συντονισμό με μηχανισμούς του ΣΥΡΙΖΑ, προσπάθησαν να τους κολλήσουν τη “ρετσινιά” μιας τυφλής οργής, συμπεριλαμβάνοντας ακόμη κι ακροδεξιές δυνάμεις. Όλα αυτά απέτυχαν παταγωδώς. Στην πραγματικότητα οι κινητοποιήσεις αυτές ήταν ένα μαζικό λαϊκό και νεανικό ξέσπασμα, με έντονα τα στοιχεία της συλλογικότητας, της αλληλεγγύης, της μεγαλύτερης εμπιστοσύνης στην αξία της οργανωμένης πάλης. Έγραψαν ιστορία και έστειλαν πεντακάθαρο και πολύ δυνατό μήνυμα: “ή τα κέρδη τους ή οι ζωές μας”.

Θεωρείτε ότι παρά τα λεγόμενά της, η κυβέρνηση ιδιωτικοποιεί το νερό; Και αν ναι, υπάρχει τρόπος να σταματήσει κάτι τέτοιο;

Οι ιδιωτικοποιήσεις ή πιο σωστά η “απελευθέρωση” αγορών και η εμπορευματοποίηση αγαθών, δεν γίνονται ποτέ σε μια νύχτα. Ακολουθείται μια ολόκληρη πορεία, όπως είδαμε και στον σιδηρόδρομο.

Στην περίπτωση του νερού, το ΠΑΣΟΚ έκανε την ΕΥΔΑΠ και την ΕΥΑΘ ανώνυμες εταιρείες και τις έβαλε στο χρηματιστήριο, ο ΣΥΡΙΖΑ τις έβαλε στο Υπερταμείο και η ΝΔ σήμερα κάνει το επόμενο βήμα δημιουργώντας τη “ρυθμιστική αρχή” που έχουν όλες οι “απελευθερωμένες” αγορές που αφορούν φυσικά μονοπώλια. Επομένως έχουν ευθύνη όλοι τους και ας κάνουν τους ανήξερους.

Στηρίζουμε με όλες μας τις δυνάμεις τον αγώνα των σωματείων εργαζομένων στις εταιρείες ύδρευσης για κατάργηση κάθε επιχειρηματικής δραστηριότητας στο νερό, για φθηνό και ποιοτικό νερό για τον λαό.

Υποκλοπές. Μία υπόθεση, που αφορά και το κόμμα σας, και για την οποία δεν υπάρχουν ακόμα απαντήσεις. Μπορούμε να πάμε στις κάλπες με μία τέτοια εκκρεμότητα;

Εμείς εξαρχής είχαμε πει ότι “κρατάμε μικρό καλάθι”, παρόλο που στηρίξαμε κάθε προσπάθεια να φωτιστεί η αλήθεια. Κι αυτό γιατί, όπως αναδείξαμε, τα διάφορα περιστατικά που πήραν περισσότερη δημοσιότητα ήταν μονάχα η “κορυφή του παγόβουνου”. Το “παγόβουνο” είναι το σκοτεινό νομοθετικό πλαίσιο που έχουν διαμορφώσει όλες οι κυβερνήσεις διαχρονικά και έχει οδηγήσει σε μια κατάσταση που περιγράφεται από το δόγμα “οι πάντες παρακολουθούνται”.

Η υπόθεση των υποκλοπών στην έδρα της ΚΕ του ΚΚΕ είναι πολύ σοβαρή και θα συνεχίσουμε να την αναδεικνύουμε, όσο και αν ενοχλεί πολλούς και διάφορους, αφού εκτείνεται και στις δύο τελευταίες κυβερνητικές θητείες.

Πανευρωπαϊκά πλέον τίθεται θέμα ασφαλιστικού. Σε ποια ηλικία θα έπρεπε να βγαίνει κανείς στη σύνταξη και ποιες είναι οι παροχές που θα έπρεπε να προσφέρει το κράτος για να ζει με αξιοπρέπεια ένας συνταξιούχος;

Συνήθως από τις κυβερνήσεις ακούμε το επιχείρημα ότι τα όρια συνταξιοδότησης πρέπει να ακολουθούν την ανοδική πορεία του προσδόκιμου ζωής. Παραβλέπουν το γεγονός ότι έχουμε φτάσει σε πρωτοφανή επίπεδα παραγωγικότητας της εργασίας, τα οποία επιτρέπουν μείωση τόσο του ημερήσιου εργάσιμου χρόνου όσο και του εργάσιμου βίου. Να έχει ο κάθε εργαζόμενος περισσότερες ώρες και περισσότερα χρόνια ελεύθερα για να απολαύσει τους καρπούς των κόπων του.

Αυτό θα συνέβαινε αν ακολουθούσαμε έναν δρόμο ανάπτυξης με κίνητρο την ικανοποίηση των αναγκών των εργαζομένων που παράγουν τον πλούτο, όπως προβλέπει η πρόταση εξουσίας του ΚΚΕ. Τώρα που κίνητρο της ανάπτυξης είναι το καπιταλιστικό κέρδος, βλέπουμε να συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο στην Ελλάδα, στη Γαλλία και παντού.

Τον τελευταίο καιρό δεχόμαστε αίφνης επίθεση… φιλίας από τον Τούρκο πρόεδρο. Φοβάστε ότι υπάρχει δεύτερη ανάγνωση πίσω της;

Δεν χρειάζεται να διαβάσουμε βουλωμένο γράμμα για να καταλάβουμε ότι αυτό που “ψήνεται” είναι μια διευθέτηση με ΝΑΤΟϊκή “σφραγίδα” στο Αιγαίο και τη νοτιοανατολική Μεσόγειο. Δεν μιλάμε φυσικά για μια συμφωνία και συνεργασία μεταξύ των δύο λαών, αλλά για την επιδίωξη των ενεργειακών ομίλων -ανάμεσά τους και της Ελλάδας- να “βάλουν χέρι” στον πλούτο του ελληνικού και του τουρκικού λαού, δημιουργώντας και την “καύσιμη ύλη” των επόμενων εντάσεων.

Το γεγονός ότι αυτή η διευθέτηση απαιτεί να μπουν στην “προκρούστεια κλίνη” τα κυριαρχικά δικαιώματα του ελληνικού λαού είναι επίσης προφανές. Γι’ αυτό και ακούμε από πολλές μεριές για την ανάγκη ενός “επώδυνου συμβιβασμού”.

Τώρα που τα λόγια φιλίας περισσεύουν, εμείς επαναλαμβάνουμε αυτό που λέγαμε και το καλοκαίρι, που ένα θερμό επεισόδιο θεωρούταν σχεδόν βέβαιο: Καμία εμπιστοσύνη στις αστικές τάξεις και τις κυβερνήσεις των δύο χωρών. Οι λαοί έχουν τη δύναμη και δεν έχουν τίποτα να χωρίσουν. Η κοινή τους πάλη είναι η μόνη ελπίδα!»

902