13ο ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΤΗΣ ΚΝΕ
Ολοκληρώθηκαν οι εργασίες του - Νέος Γραμματέας του ΚΣ εκλέχτηκε ο Θοδωρής Κωτσαντής
Την ολοκλήρωση των εργασιών του 13ου Συνεδρίου της ΚΝΕ και τον νέο Γραμματέα του ΚΣ της Οργάνωσης ανακοίνωσε το Γραφείο Τύπου του ΚΣ της Οργάνωσης σημειώνοντας τα εξής:
«Με πνεύμα μαχητικής αισιοδοξίας και σε κλίμα ουσιαστικής συζήτησης ολοκληρώθηκαν οι εργασίες του 13ου Συνεδρίου της ΚΝΕ.
Η εισήγηση και το κλείσιμο του απερχόμενου Κεντρικού Συμβουλίου της ΚΝΕ ψηφίστηκαν ομόφωνα, όπως και η εισήγηση της Κεντρικής Επιτροπής Οικονομικού Ελέγχου.
Το 13ο Συνέδριο της ΚΝΕ υπερψήφισε ομόφωνα την Απόφαση του Συνεδρίου.
Οι εργασίες ολοκληρώθηκαν με την εκλογή νέου Κεντρικού Συμβουλίου και νέας Κεντρικής Επιτροπής Οικονομικού Ελέγχου της Οργάνωσης.
Στην πρώτη του Σύνοδο το Κεντρικό Συμβούλιο εξέλεξε Γραμματέα του ΚΣ της ΚΝΕ, τον Θοδωρή Κωτσαντή.
Ο απερχόμενος Γραμματέας του ΚΣ της ΚΝΕ, Νίκος Αμπατιέλος, μέλος της Γραμματείας της ΚΕ του ΚΚΕ, με απόφαση της Κεντρικής Επιτροπής, αναλαμβάνει νέα καθήκοντα στη δουλειά του Κόμματος.
Ο σ. Θοδωρής Κωτσαντής είναι 30 χρονών, απόφοιτος της Σχολής Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Μηχανικών Υπολογιστών του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου. Μεγάλωσε στην Πρέβεζα και οργανώθηκε στην ΚΝΕ το 2006. Είναι μέλος του ΚΣ της ΚΝΕ από το 2013 και μέλος του Γραφείου του ΚΣ από το 2018».
*
Νίκος Αμπατιέλος: Τολμάμε το μεγάλο βήμα στο μέλλον, με το ΚΚΕ! Εμπρός για ΚΝΕ δυνατή παντού!
*
Δημήτρης Κουτσούμπας: Μόνο ο λαός σώζει το λαό στο δρόμο της ανατροπής με δυνατό ΚΚΕ (VIDEO- ΦΩΤΟ)
*
Νίκος Αμπατιέλος: Τολμάμε το μεγάλο βήμα στο μέλλον, με το ΚΚΕ! Εμπρός για ΚΝΕ δυνατή παντού!
Τολμάμε το μεγάλο βήμα στο μέλλον, με το ΚΚΕ! Εμπρός για ΚΝΕ δυνατή παντού, τόνισε ο Νίκος Αμπατιέλος Γραμματέας του ΚΣ της ΚΝΕ στην εισηγητική ομιλία στο 13ο Συνέδριο της Οργάνωσης.
Η έναρξη των εργασιών έγινε σε κλίμα ενθουσιασμού και μαχητικής αισιοδοξίας, παρουσία πλήθους κόσμου, νεολαίας, αγωνιστών κάθε ηλικίας, επίσης παρουσία πολυμελούς αντιπροσωπείας της ΚΕ του ΚΚΕ, με επικεφαλής τον ΓΓ της ΚΕ Δημήτρη Κουτσούμπα, καθώς και αντιπροσωπειών από 28 Κομμουνιστικές Νεολαίες και Αντιιμπεριαλιστικές Οργανώσεις, ενώ πολλές ακόμα έστειλαν χαιρετιστήρια μηνύματα, ανθρώποι της Τέχνης, των Γραμμάτων, του Πολιτισμού, του Αθλητισμού κ.ά.
Ακόμα, παρευρέθηκαν εκπρόσωποι της ΠΕΑΕΑ - ΔΣΕ. Επιπλέον, παρευρέθηκαν εκπρόσωποι του ΣΦΕΑ. Παρόντες στην έναρξη ήταν αντιπρόσωποι οργανώσεων του εργατικού κινήματος, του ΠΑΜΕ, των αγωνιζόμενων αγροτών - τους αγώνες των οποίων στα μπλόκα χαιρέτισε το Συνέδριο - και των αυτοαπασχολούμενων, εκπρόσωποι από το αντιιμπεριαλιστικό και φιλειρηνικό κίνημα.
Δίνοντας το στίγμα της σταθερής και αταλάντευτης πάλης της ΚΝΕ ενάντια σε όλα τα ναρκωτικά, την έναρξη των εργασιών παρακολούθησαν θεραπευτικές κοινότητες, σύλλογοι οικογενειών θεραπευμένων, σωματεία εργαζομένων σε θεραπευτικές κοινότητες, εκπρόσωποι κέντρων πρόληψης. Παρούσες, επίσης, και μητέρες δολοφονημένων γυναικών.
Επίσης, διπλωματικές αντιπροσωπείες στην Ελλάδα από την Κούβα, το Βιετνάμ και την Παλαιστίνη. Συγκεκριμένα, παρευρέθηκαν ο Αραμίς Φουέντε Ερνάντες, πρέσβης της Κούβας, ο Νγκουέν Τάι Πουόνγκ, α' γραμματέας της πρεσβείας του Βιετνάμ, και ο Γιούσεφ Ντόρχομ, επιτετραμμένος της πρεσβείας της Παλαιστίνης.
Παρευρέθηκαν ακόμα βουλευτές και ευρωβουλευτές του ΚΚΕ και υποψήφιοι με τα ψηφοδέλτια του Κόμματος στις επερχόμενες εκλογικές μάχες. Παρευρέθηκαν επίσης προσωπικότητες από τον χώρο του αθλητισμού, πανεπιστημιακοί καθηγητές, άλλοι εκπαιδευτικοί, δημοσιογράφοι.
Παρούσα ήταν η Παγκόσμια Ομοσπονδία Δημοκρατικών Νεολαιών, με επικεφαλής τον πρόεδρό της, Αριτζ Ροντρίγκεζ, ενώ παρέστησαν και εκπρόσωποι της Παγκόσμιας Συνδικαλιστικής Ομοσπονδίας.
Το συνέδριο άρχισε με την προβολή βίντεο με τίτλο «Είμαστε η σπίθα που θα κάνει τα σκοτάδια φως!»
Αποσπάσματα από την εισηγητική ομιλία
Δεν μπορούμε παρά να ξεκινήσουμε εκφράζοντας την αμέριστη αλληλεγγύη μας στους γείτονες λαούς της Τουρκίας και της Συρίας, που δοκιμάζονται από τις συνέπειες του φονικού σεισμού της προηγούμενης βδομάδας.
Η αλληλεγγύη είναι το όπλο των λαών και η ΚΝΕ στηρίζει, όπως και το Κόμμα μας, τις πρωτοβουλίες των Σωματείων και των μαζικών φορέων της χώρας μας για συγκέντρωση υλικών πρώτης ανάγκης.
Στηρίζουμε, επίσης, την οργάνωση εθελοντικών αιμοδοσιών σε όλη τη χώρα. Τις αιμοδοσίες που οργανώνουν τα Συνδικάτα που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ.
Στηρίζουμε τη συμμετοχή στην εθελοντική αποστολή γιατρών δημόσιων νοσοκομείων και άλλων υγειονομικών, μέσω της πρωτοβουλίας της Ομοσπονδίας Ενώσεων Νοσοκομειακών Γιατρών Ελλάδας και την εθελοντική προσφορά οργανωμένων ομάδων κοινωνικών λειτουργών.
Από το βήμα του 13ου Συνεδρίου ανακοινώνουμε ότι τις επόμενες μέρες θα αναχωρήσει για την Τουρκία αποστολή αλληλεγγύης, αποτελούμενη από μέλη και στελέχη της ΚΝΕ!
Θα παραδώσει υλική βοήθεια για τους πληγέντες στους συντρόφους του Κομμουνιστικού Κόμματος και της Κομμουνιστικής Νεολαίας Τουρκίας, που όλες αυτές τις μέρες, με αυταπάρνηση, βρίσκονται στην πρώτη γραμμή της μάχης για τη σωτηρία του λαού.
Επίσης, απαιτούμε να αρθεί αμέσως το απαράδεκτο εμπάργκο των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ και οι κυρώσεις σε βάρος της Συρίας.
Να εξασφαλιστεί η ανεμπόδιστη αποστολή ανθρωπιστικής βοήθειας στον λαό της χώρας, που έχει ματώσει από την πολύχρονη ιμπεριαλιστική επέμβαση.
Οι λαοί είναι που τους ενώνουν τα ίδια βάσανα και προβλήματα, γι' αυτό και πρέπει να τους ενώσει και ο κοινός αγώνας ενάντια στο σύστημα της εκμετάλλευσης και της βαρβαρότητας, που θυσιάζει την προστασία της ανθρώπινης ζωής στον βωμό των κερδών και των καπιταλιστικών συμφερόντων.
Οι μεγάλες ανάγκες της πάλης μας στην Ελλάδα δεν στάθηκαν εμπόδιο ώστε να παρακολουθούμε στενά τους αγώνες, να εκφράζουμε σταθερά την αλληλεγγύη μας όπου οι κομμουνιστές κρατούν τη σπίθα αναμμένη για να γίνουν τα σκοτάδια φως.
Και οι εικόνες αυτής της 4ετίας κάνουν κάθε μέλος της ΚΝΕ να συγκινείται, να εμπνέεται, να παίρνει κουράγιο.
- Γιατί η ιστορία της Αβάνας στην πάλη για το εργατικό - λαϊκό δίκιο, τον σοσιαλισμό, ενάντια στον αμερικανικό ιμπεριαλισμό,
- οι λεωφόροι των ευρωπαϊκών πρωτευουσών που πήραν χρώμα από χιλιάδες απεργούς, για πρώτη φορά τις τελευταίες δεκαετίες,
- οι εξορυκτικοί αγωγοί στο δυτικό Καζακστάν, που θυμίζουν ότι «ο πάγος πρέπει να ξανασπάσει»,
- η «λάβα» της φτωχολογιάς στη Σρι Λάνκα,
- τα Πανεπιστήμια στην άλλη μεριά του Αιγαίου, που «δεν σκύβουν το κεφάλι»,
- τα σχολεία στις εργατογειτονιές του Τορίνο που βάφτηκαν με τα ονόματα των δολοφονημένων Λορέντζο και Άλκη,
- τα χαμόγελα και οι γροθιές ανυποχώρητης πάλης πίσω από τα σίδερα των ισραηλινών φυλακών,
- «οι ανοιχτές φλέβες της Λατινικής Αμερικής», που δεν θα αφήσουν τους ποταμούς της λαϊκής οργής να κολλήσουν στον βάλτο της σοσιαλδημοκρατίας,
- οι πλατείες με τα μνημεία στο Κίεβο και τη Μόσχα, που δείχνουν ότι οι εργαζόμενοι μπορούν να ζήσουν ειρηνικά, αν κατακτήσουν την εξουσία...
Τόσες και τόσες ακόμα εικόνες φωνάζουν: «Μόνη μας ελπίδα είναι η πάλη των λαών για την ανατροπή του σάπιου καπιταλιστικού συστήματος».
Το περιεχόμενο των Θέσεων του ΚΣ συναντήθηκε με χιλιάδες νέους και νέες
Μπορούμε να πούμε με σιγουριά στο Συνέδριο της ΚΝΕ πως όλη η προσυνεδριακή διαδικασία, το ίδιο το περιεχόμενο των Θέσεων του ΚΣ συναντήθηκε με την αισιόδοξη ματιά, τη διάθεση για προσφορά, το πείσμα για την αντιμετώπιση δυσκολιών και καθυστερήσεων που έχουμε και κυρίως με την αποφασιστικότητα χιλιάδων μελών της Οργάνωσης σε όλη την Ελλάδα για «ΚΝΕ ΔΥΝΑΤΗ ΠΑΝΤΟΥ».
Συναντήθηκε με χιλιάδες νέους και νέες μέσα από την πλατιά διακίνηση και συζήτηση με τις Θέσεις του ΚΣ, με τις προσδοκίες τους από το Κόμμα και την ΚΝΕ!
Έχουμε ως οδηγό τις Αποφάσεις του 21ου Συνεδρίου του Κόμματός μας για «Δυνατό ΚΚΕ, Νου - Καρδιά - Οργανωτή της εργατικής - λαϊκής πάλης για τον σοσιαλισμό», όπως έλεγε και το σύνθημά του, το σύγχρονο επαναστατικό Πρόγραμμα του ΚΚΕ, τα συμπεράσματα από τη μελέτη της Ιστορίας του Κόμματος, όπως αποτυπώνονται ολοκληρωμένα στους τόμους του Δοκιμίου Ιστορίας του ΚΚΕ, που είναι πολύτιμο εφόδιο για κάθε νέο κομμουνιστή σήμερα.
Με τη συζήτηση και τις Αποφάσεις μας στο 13ο Συνέδριο δηλώνουμε ότι θα τα καταφέρουμε να ανταποκριθούμε σε αυτές τις προσδοκίες, με χιλιάδες νέους και νέες που θα μπουν με τη συμβολή της Οργάνωσής μας στους ταξικούς αγώνες, θα ενταχθούν ως πρωτοπόροι στις γραμμές της ΚΝΕ!
Ολοκληρώνουμε αυτές τις μέρες μία πολύ δημιουργική 4μηνη προσυνεδριακή διαδικασία.
Η δημοσίευση των Θέσεων, στις 15 Οκτώβρη του 2022, αντιμετωπίστηκε με ενθουσιασμό από την Οργάνωση, με πλατιά εξόρμηση και συζήτηση με χιλιάδες νέους και νέες, ως συνέχεια των πολύ πετυχημένων και ιδιαίτερα μαζικών εκδηλώσεων του 48ου Φεστιβάλ ΚΝΕ - «Οδηγητή».
Όλα τα καθοδηγητικά όργανα συνεδρίασαν και συζήτησαν τις Θέσεις του ΚΣ, πραγματοποιήθηκαν συνεδριάσεις των ΟΒ δυο φορές. Ολοκληρώθηκαν με επιτυχία όλες οι προσυνεδριακές Τομεακές, Περιφερειακές Συνδιασκέψεις και οι Συνδιασκέψεις όλων των Οργανώσεων Περιοχής της χώρας.
Τα χιλιάδες μέλη της ΚΝΕ υπερψήφισαν τις Θέσεις του Κεντρικού Συμβουλίου.
Στον προσυνεδριακό διάλογο, μέσα από τις σελίδες του «Οδηγητή», δημοσιεύτηκαν 140 άρθρα.
Εκτιμάμε ότι η συμφωνία με τις Θέσεις του ΚΣ είναι ουσιαστική.
Καλύτερα κατανοήθηκε το τι τελικά σημαίνει δυνατή ΚΝΕ, αποτυπώθηκε το βήμα στην προσπάθεια να γίνουμε «πιο πολλοί», με την άνοδο των ρυθμών στρατολογίας και έγινε σημαντική προσπάθεια να «πατήσει» καλύτερα ο πυρήνας που έχουν οι Θέσεις του 13ου Συνεδρίου και αφορά στην ποιότητα της εσωοργανωτικής ζωής, της λειτουργίας και του περιεχομένου συζήτησης και παρέμβασης, πώς τα εξασφαλίζουν αυτά τα καθοδηγητικά όργανα, κυρίως στις ΟΒ.
Εκφράστηκε με τη γνώμη του και με τον προβληματισμό του ένα σημαντικό τμήμα των μελών και στελεχών της ΚΝΕ, που έχει φανερά κάνει βήματα ωρίμανσης, με πολύτιμα συμπεράσματα από τη δράση του μέσα σε μάζες νεολαίας, με τα συμπεράσματα από τη δράση του Κόμματος και της ΚΝΕ στην πανδημία να έχουν αφήσει θετικό στίγμα.
Υπάρχει τελικά μία κρίσιμη δύναμη που, εφόσον στηριχτεί κατάλληλα, μπορεί να πραγματοποιήσει το άλμα στην πορεία της ΚΝΕ τα επόμενα χρόνια.
Επιβεβαιώθηκε στην πράξη -και παρά αδυναμίες- ότι αυτό που τονίζουμε στις Θέσεις μπορούμε άμεσα να το κατακτήσουμε με σταθερότητα: Δηλαδή το ότι μπορούμε να συνδυάζουμε καλή και πλούσια εσωοργανωτική συζήτηση με μαζική πολιτική δράση, με πλατιά διάδοση των θέσεών μας, με πρωτοπόρα παρέμβαση αξιοποιώντας την επικαιρότητα.
(...) Ταυτόχρονα κορυφώθηκαν οι προσπάθειες για την άμιλλα οικοδόμησης και ανάπτυξης της ΚΝΕ για το 2022, προς τιμήν του 13ου Συνεδρίου, και που δεν υπάρχει πιο κατάλληλο βήμα για να ανακοινώσουμε τις πρωτοπόρες Οργανώσεις:
Στις Οργανώσεις Περιοχών:
1η η Οργάνωση της Δυτικής Μακεδονίας,
2η η Οργάνωση της Πελοποννήσου και
3η η Οργάνωση της Στερεάς Ελλάδας.
Για τους μαθητές:
1η η Τομεακή Οργάνωση Μαθητών Πάτρας,
2η η Τομεακή Οργάνωση της Δυτικής Θεσσαλονίκης και
3η η Τομεακή Οργάνωση της Α' Αθήνας.
Στους φοιτητές:
1η στην άμιλλα αναδείχθηκε η Τομεακή Οργάνωση της ΦΜΣ στην Αθήνα,
2η η Τομεακή Οργάνωση Υγείας του Πανεπιστημίου Πάτρας και
3η η Τομεακή Οργάνωση του ΔΙΠΑΕ Θεσσαλονίκης. (...)
Διανύουμε μια εξαιρετικά κρίσιμη δεκαετία
Οι εκτιμήσεις του Κόμματός μας, που αποτυπώνονται και στο κείμενο των Θέσεων του Κεντρικού Συμβουλίου, τα όσα έχουν μεσολαβήσει το διάστημα των τελευταίων 4 μηνών, μας επιτρέπουν να προσδιορίσουμε με μεγαλύτερη σαφήνεια το τι σημαίνει για μια επαναστατική Οργάνωση Νεολαίας, τη Νεολαία του ΚΚΕ, πως διανύουμε μια εξαιρετικά κρίσιμη δεκαετία. (...)
Ο ιμπεριαλιστικός πόλεμος ανάμεσα σε ΝΑΤΟ και Ρωσία στο έδαφος της Ουκρανίας συνεχίζεται με απρόβλεπτες συνέπειες.
Οι εκατέρωθεν απειλές για πυρηνικά πλήγματα δεν είναι πλέον σκηνές από χολιγουντιανές ταινίες, αλλά καθημερινότητα.
Λαοί που ζούσαν αδελφωμένοι για 70 χρόνια στα εδάφη της πρώην Ένωσης Σοβιετικών Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών, ποτίζουν με το αίμα τους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς.
Ταυτόχρονα, το ποιο αστικό κράτος, ποια ιμπεριαλιστική συμμαχία και ποιοι μονοπωλιακοί όμιλοι είναι οι πιο κερδισμένοι σε αυτό το σφαγείο δυναμώνει τις αντιπαραθέσεις και στο εσωτερικό των καπιταλιστών.
Όλα αυτά σε μία περίοδο που στιγματίζεται από τη μάχη για την πρωτοκαθεδρία στο ιμπεριαλιστικό σύστημα ανάμεσα σε ΗΠΑ και Κίνα.
Δυναμώνουν οι αντιπαραθέσεις για τις συνέπειες του πολέμου ανάμεσα σε ΗΠΑ και χώρες της ΕΕ.
Οι αντιπαραθέσεις ακουμπάνε και τμήματα του κεφαλαίου και μέσα στο κάθε αστικό κράτος.
Σε αυτό το αιματοκύλισμα εμπλέκει βαθιά τον λαό μας η κυβέρνηση της ΝΔ, με τη σύμφωνη γνώμη όλων των αστικών κομμάτων, που δεν αμφισβητούν το ΝΑΤΟ και τη θέση της Ελλάδας σε αυτό.
Η χωρίς σταματημό αποστολή στρατιωτικού εξοπλισμού, που εκτός των άλλων αποδυναμώνει την άμυνα της χώρας, η εκπαίδευση επίλεκτων δυνάμεων της αντιδραστικής κυβέρνησης του Ζελένσκι, η υλικοτεχνική και επιχειρησιακή αναβάθμιση στρατιωτικών βάσεων των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ στη χώρα δεν είναι απλώς μια ακόμα εξέλιξη.
Διαμορφώνει τεράστιους κινδύνους, μετατρέποντας τον λαό σε στόχο πιθανών αντιποίνων, αλλά και τη χώρα σε θύτη άλλων λαών.
Ταυτόχρονα, ο ανταγωνισμός ανάμεσα στις αστικές τάξεις της Ελλάδας και της Τουρκίας αφορά στο ποια θα έχει πιο αναβαθμισμένο ρόλο στην ευρύτερη περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου και των Βαλκανίων, περιοχές που λόγω της γεωστρατηγικής τους σημασίας βρίσκονται στο «μάτι του κυκλώνα».
Σε κάθε περίπτωση αυτοί που την πληρώνουν είναι οι λαοί, και ιδιαίτερα οι νέοι και νέες, όπως έχει δείξει η ιστορία.
Οι εξελίξεις στην εγχώρια και διεθνή οικονομία είναι πυκνές.
Όλες οι σοβαρές αστικές αναλύσεις μιλούν για βεβαιότητα εκδήλωσης μιας νέας καπιταλιστικής κρίσης.
Η Ελλάδα, που αυτή τη στιγμή βρίσκεται σε φάση ανάπτυξης, μετά από μακροχρόνια βαθιά κρίση, οπωσδήποτε θα επηρεαστεί αρνητικά.
Ταυτόχρονα στην Ελλάδα ο λαός ήδη βρίσκεται αντιμέτωπος με την ενεργειακή φτώχεια, την ακρίβεια που κατατρώει το λαϊκό εισόδημα, τις άθλιες συνθήκες εργασίας που εντείνουν την εκμετάλλευση με νέα και σύγχρονα μέσα.
Αυξάνεται η σχετική και απόλυτη εξαθλίωση. Και αν όλα αυτά συμβαίνουν στην «Ελλάδα της ανάπτυξης για όλους», μπορούμε όλοι να καταλάβουμε τι θα συμβεί στο ενδεχόμενο νέας καπιταλιστικής κρίσης, της τρίτης την τελευταία 15ετία.
Όλα τα παραπάνω δημιουργούν επιπρόσθετες δυσκολίες στην πολυπόθητη από τις αστικές δυνάμεις «σταθερότητα» του πολιτικού συστήματος.
Είναι δεδομένο ότι δεν μπορούν με τον ίδιο τρόπο να αντιμετωπίζουν λαϊκές αντιδράσεις που γεννά η πολιτική τους.
Είναι όμως και σίγουρο ότι δεν παραιτούνται και από την προσπάθεια ενσωμάτωσης και καταστολής όποιας αμφισβήτησης αναπτύσσεται.
Αρκεί να σκεφτούμε τι συμβαίνει στη χώρα μας.
Ενισχύονται οι μηχανισμοί καταστολής, οι ομάδες που εκπαιδεύονται για να στραφούν ενάντια στον λαό και τους αγώνες του. (...)
Στην ενίσχυση των μηχανισμών καταστολής, στην «αθώωση» του πιο αποκρουστικού προσώπου του αστικού κράτους έχει μεγάλες ευθύνες η σοσιαλδημοκρατία και ο ΣΥΡΙΖΑ, ειδικά σε μια περίοδο που μεγαλώνουν η αηδία και η αποστροφή για όλα τα παραπάνω.
Απάντηση στο μεγάλο πρόβλημα της εποχής είναι ο σοσιαλισμός - κομμουνισμός
Το πιο σημαντικό είναι ο τρόπος που ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ προσπαθούν να πείσουν ειδικά τη νεολαία ότι μπορεί να υπάρξει βελτίωση της ζωής μας μέσα στο καπιταλιστικό σύστημα, στοχεύοντας στην ενσωμάτωση της όποιας οργής και ριζοσπαστικοποίησης αναπτύσσεται.
Ποντάρουν στο ότι η νέα γενιά έχει ζήσει τα πιο όμορφα χρόνια της μέσα σε συνθήκες συνεχούς διάψευσης ονείρων και προσδοκιών.
Αξιοποιούν όλους τους τρόπους ώστε να αποτελεί κριτήριο για τη στάση που θα κρατήσει όχι το αν σήμερα υπάρχουν όλες οι δυνατότητες για να ζήσουμε όπως αξίζει σε κάθε άνθρωπο τον 21ο αιώνα, αλλά ότι η ζωή θα γίνεται απλά μια μάχη για την επιβίωση.
Είναι όμως τέτοιες οι αντιφάσεις του συστήματος που δεν μπορούν να κρυφτούν, γι' αυτό συνεχώς αναπαράγουν πως «οι ανισότητες και η ακραία συγκέντρωση πλούτου έχουν γίνει υπαρξιακή απειλή για τις κοινωνίες μας». (...)
Όλοι τους στοχεύουν να μας πείσουν ότι υπάρχει «εμβόλιο» για τον ιό του καπιταλισμού, ότι μπορεί να εξανθρωπιστεί.
Ότι το πρόβλημα δεν είναι μια οικονομία και κοινωνία που τα βάθρα της είναι η ατομική ιδιοκτησία στα μέσα παραγωγής, επομένως ο ανταγωνισμός για το μέγιστο κέρδος, αλλά ορισμένες «δυσλειτουργίες» του συστήματος...
Αυτό που πάση θυσία προσπαθούν να κρύψουν είναι ότι η απάντηση στο μεγάλο πρόβλημα της εποχής είναι ο σοσιαλισμός - κομμουνισμός.
Είναι η κατάργηση της βασικής αντίθεσης που οξύνεται συνεχώς στο πλαίσιο του καπιταλιστικού συστήματος, το ότι δηλαδή ενώ η εργασία κοινωνικοποιείται όλο και περισσότερο, η ιδιοποίηση των αποτελεσμάτων της συγκεντρώνεται σε όλο και πιο λίγα χέρια.
Ότι η ανατροπή του καπιταλισμού και η μετάβαση σε ένα ανώτερο κοινωνικοοικονομικό σύστημα, τον σοσιαλισμό, θα μπορέσει να ικανοποιήσει τις σύγχρονες ανάγκες του λαού και της νέας γενιάς, βάζοντάς τες στο επίκεντρο, με τον αμύθητο πλούτο που σήμερα παράγουν οι εργαζόμενοι, αντί να τον καταληστεύουν οι καπιταλιστές, να μένει στα χέρια της κοινωνίας.
Ο αγώνας μας εμπνέεται από αυτήν την πεποίθηση και μπορεί να εμπνεύσει πιο μαζικά απ' ό,τι σήμερα τη νεολαία για τη σοσιαλιστική προοπτική, να συσπειρώνει δυνάμεις στην κατεύθυνση της επαναστατικής ανατροπής.
Η επαναστατική δράση σε όλες τις συνθήκες είναι όρος για να βαθαίνουν οι «ρωγμές» στον γερασμένο καπιταλιστικό κόσμο, μέχρι να δεχτεί το τελειωτικό του χτύπημα, σε συνθήκες επαναστατικής κατάστασης. (...)
Στο επίκεντρο πώς θα διαμορφώνονται ρήγματα στις συνειδήσεις των νέων
Σίγουρα ένα δεδομένο που καταγράφεται και στην προσυνεδριακή συζήτηση, αλλά και σε άλλες μάχες, π.χ. Φεστιβάλ, φοιτητικές εκλογές, σχολεία, χώροι κατάρτισης κ.λπ., είναι ότι ένα πιο διευρυμένο τμήμα νέων παρακολουθεί τη δράση και τις θέσεις του Κόμματος και της ΚΝΕ, έχει άμεση εικόνα από την πρωτοπόρα δράση μελών της ΚΝΕ στο κίνημα, ακόμα κι αν δεν συμμετέχει ενεργά ο ίδιος.
Η δουλειά μας με όλους αυτούς, αλλά και οι προϋποθέσεις για να διαμορφώνονται ρήγματα στη συνείδηση σε πολλούς περισσότερους, θέλουμε να μπει στο επίκεντρο.
Τα κριτήρια ισχυροποίησης της ΚΝΕ θα πρέπει να προχωρήσουν σε συνθήκες πολλαπλών πολιτικών εκλογικών μαχών που θα έχουμε τον επόμενο ενάμιση χρόνο (βουλευτικές, περιφερειακές, δημοτικές και ευρωεκλογές), σε σημαντικές μάχες και αρχαιρεσίες μέσα στο εργατικό - λαϊκό κίνημα, με πιο εμβληματική για την ΚΝΕ, λόγω του πανελλαδικού χαρακτήρα της και του περσινού αποτελέσματος, τη μάχη των φοιτητικών εκλογών.
Και στις βουλευτικές εκλογές το σύνθημα που ήχησε στις φοιτητικές εκλογές πρέπει να ακουστεί δυνατά από τη νέα γενιά της χώρας:
Μόνοι τους και όλοι μας!
Η νεολαία να κάψει τα αντιλαϊκά σενάρια και να γράψει το δικό της, με δυνατό ΚΚΕ και εμπιστοσύνη στη δύναμή της!
Απευθυνόμαστε στη γενιά, που λένε πως «τα έχει ζήσει όλα»...
Και όντως, οι νέοι και οι νέες σήμερα ζουν σε συνθήκες «διαρκούς κρίσης», παλιότερα με τα μνημόνια, στη συνέχεια με την πανδημία και τον εγκλεισμό, τώρα με την ακρίβεια, τον πόλεμο, την ανασφάλεια για το παρόν και το μέλλον.
Την καλούμε να σκεφτεί, να αναλογιστεί την 4ετία που πέρασε και να «κάνει ταμείο».
Να δει πως όποτε ο λαός και η νέα γενιά κέρδισαν κάτι, το έκαναν στηριγμένοι στη δύναμή τους, σε σύγκρουση με το σύστημα, το κράτος, τις κυβερνήσεις και τους μηχανισμούς του, με το ΚΚΕ και την ΚΝΕ πάντα μπροστά.
Αντικειμενικά, λοιπόν, το πολιτικό δίλημμα που προκύπτει είναι:
'Η δυνατό ΚΚΕ ή δυνατές αντιλαϊκές κυβερνήσεις και αδύναμος ο λαός.
Οι περίπου 400.000 νέοι που ψηφίζουν για πρώτη φορά, δηλαδή οι μαθητές της Β' και Γ' Λυκείου και ΕΠΑΛ, οι φοιτητές του Α' και Β' έτους στα Πανεπιστήμια, η μεγάλη πλειοψηφία των σπουδαστών ΙΕΚ, δεκάδες χιλιάδες νέοι εργαζόμενοι, μεγάλο κομμάτι νέων που υπηρετούν τη θητεία τους κ.ά. ήρθε η ώρα να κάνουν αυτό που ενοχλεί και φοβίζει το σύστημα: Να φτάσουν στην κάλπη με το ψηφοδέλτιο του ΚΚΕ.
Μόνη κερδισμένη ψήφος για τον λαό και τη νέα γενιά η ψήφος στο ΚΚΕ
Το γεγονός ότι μεγαλύτερο κομμάτι της νέας γενιάς δεν τρέφει πλέον ελπίδες από μια ενδεχόμενη κυβερνητική εναλλαγή, από τα διάφορα «σχήματα» που ακούγονται και δείχνουν ότι -πλην ΚΚΕ- μπορούν να πάνε όλοι με όλους, δεν σημαίνει ότι η νέα γενιά δεν ασχολείται με το τι συμβαίνει γύρω της, όσο κι αν αποτελεί ανάγκη να δυναμώσει ακόμα περισσότερο η συμμετοχή των νέων στους αγώνες, στα εργατικά σωματεία, στους Φοιτητικούς Συλλόγους, παντού!
Παράδειγμα αποτελεί η μάχη που έδωσαν χιλιάδες φοιτητές για να μην μπει μέσα στις σχολές τους η πανεπιστημιακή αστυνομία, όλα αυτά τα χρήματα που δαπανώνται για την καταστολή να δοθούν στη φοιτητική μέριμνα, σε επιδόματα ενοικίου, για καθηγητές, εργαστήρια, βιβλία.
Και αυτή η μάχη, όσο κι αν ο κ. Τσίπρας και ο ΣΥΡΙΖΑ από την τελευταία ΔΕΘ τους κάλεσε να τη σταματήσουν, «να μην απαντάνε στην ένταση με ένταση» και να περιμένουν τις εκλογές, είναι που έχει ακυρώσει το συγκεκριμένο μέτρο στην πράξη.
Αντίστοιχος είναι αυτό το διάστημα και ο αγώνας των καλλιτεχνών να αποσυρθεί το απαράδεκτο Προεδρικό Διάταγμα που υποβαθμίζει τα πτυχία τους, διεκδικώντας ταυτόχρονα αναβάθμιση των σπουδών και των πτυχίων τους, ένα κρατικό και δωρεάν σύστημα Καλλιτεχνικής Εκπαίδευσης από τα προσχολικά χρόνια μέχρι το Πανεπιστήμιο.
Αυτοί οι αγώνες, οι αγώνες των μαθητών, των φοιτητών, των νέων εργαζομένων, είναι που πρέπει να δυναμώσουν, να ανοίξουν τον δρόμο για μια οικονομία - κοινωνία - εξουσία που θα τα εξασφαλίζει και εγγύηση γι' αυτό είναι από σήμερα ένα πολύ πιο δυνατό ΚΚΕ.
Η μόνη κερδισμένη ψήφος για τον λαό και τη νέα γενιά είναι η ψήφος στο ΚΚΕ, που εκφράζει τη συνέπεια λόγων - έργων, που δεν θα οδηγήσει στην απογοήτευση, που ο λαός και η νεολαία θα τη βρουν δίπλα τους σε κάθε αγώνα, που ασκεί πίεση για «ανάσες» ανακούφισης, που φωτίζει και ανοίγει τον δρόμο για την πραγματική διέξοδο.
Ακριβώς επειδή το ΚΚΕ δεν πρόκειται να συμμετέχει σε καμία αντιλαϊκή κυβέρνηση στο έδαφος του καπιταλισμού, εχθρική για τη μεγάλη πλειοψηφία του λαού και της νεολαίας, δεν είναι χαμένη η ψήφος σε αυτό, γιατί ξέρουν ότι δεν μπορούν να το βάλουν στο χέρι, γιατί τους χαλάει τη σούπα της συναίνεσης και αποκαλύπτει ότι μπορεί να υπάρξει διαφορετικός δρόμος.
Προφανώς και ο σημερινός συσχετισμός είναι αρνητικός.
Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι πρέπει ο λαός, το κίνημα, το ΚΚΕ να υποταχθούν σε αυτόν, γιατί έτσι όχι μόνο θα αναβάλλεται διαρκώς και θα απομακρύνεται ο στόχος της πάλης για μία πραγματικά εργατική - λαϊκή διέξοδο, αλλά ο λαός θα μετρά νέες απώλειες, περισσότερα χαμένα χρόνια, ανήμπορος θα δέχεται όλο και μεγαλύτερες επιθέσεις.
Γι' αυτό έχει μεγάλη σημασία σε αυτές τις συνθήκες η φωνή που δεν υποτάσσεται στα «θέλω» των εκμεταλλευτών, η δύναμη που δεν υποκύπτει στον μονόδρομο της εκμετάλλευσης και της αδικίας, να βγει πιο ισχυρή και οι αγώνες της να αποκτήσουν μία νέα, καλύτερη αφετηρία, να συνεχιστεί με πιο ορμητικό τρόπο η διεκδίκηση των σύγχρονων αναγκών του λαού και της νεολαίας. Σε αυτήν τη μάχη ριχνόμαστε ήδη τα στελέχη και μέλη της ΚΝΕ!
Αυτή είναι η μοναδική ελπιδοφόρα προοπτική και κάθε νέος και νέα μπορεί να γίνει ζωντανό και αναπόσπαστο μέρος της, ενισχύοντας το ΚΚΕ και τα κύτταρα αγώνα παντού, στον δρόμο και στην κάλπη.
Τα πράγματα, άλλωστε, δεν είναι στατικά. Την τετραετία που μας πέρασε ζήσαμε γεγονότα και εξελίξεις που κάποιοι ίσως ποτέ δεν περίμεναν ότι θα ζήσουμε και που πάνω απ' όλα έδειξαν τα ιστορικά ξεπερασμένα όρια αυτού του σάπιου συστήματος.
ΕΜΠΡΟΣ ΛΟΙΠΟΝ ΓΙΑ ΑΠΟΦΑΣΙΣΤΙΚΗ ΕΝΙΣΧΥΣΗ ΤΟΥ ΚΚΕ ΠΑΝΤΟΥ! (...)
Σήμερα μπορούμε από καλύτερη αφετηρία να συζητάμε και να δίνουμε απαντήσεις στα μεγάλα «γιατί»
Σύντροφοι και συντρόφισσες,
Αγαπητοί προσκαλεσμένοι,
Σήμερα, από καλύτερη αφετηρία, μπορούμε να συζητάμε για τις προϋποθέσεις να αλλάξει ριζικά η ζωή των νέων ανθρώπων, να δίνουμε απαντήσεις στα μεγάλα «γιατί» που υπάρχουν ως προβληματισμοί σε νέους ανθρώπους.
Μέσα από τις συζητήσεις, τις συλλογικές διαδικασίες, μέσα από τη ζωντανή αντιπαράθεση στο κίνημα, την ίδια την εξέλιξη του αγώνα, επιδιώκουμε να αναδεικνύουμε στις συνειδήσεις όλο και περισσότερων νέων το κύριο: Ποιοι και γιατί στερούν τα δικαιώματα της νεολαίας, πώς και με ποιους μπορεί να τα κατακτήσει, τι αγώνας χρειάζεται και με ποια κατεύθυνση.
Και έχουμε ως οδηγό πολύτιμα συμπεράσματα από τη δράση μας μέσα στη νεολαία, που μπορούν να δώσουν νέα δυναμική για την οργάνωση των αγώνων. (...)
Είμαστε αισιόδοξοι ότι η δράση του Κόμματος και της ΚΝΕ θα δημιουργεί προϋποθέσεις να μεγαλώσουν πιο πολύ οι Οργανώσεις της ΚΝΕ με νέους εργαζόμενους, με γνώμονα ότι συμβάλλουμε στην κοινωνική σύνθεση του Κόμματος με όρους υποδομής.
Να καταφέρνουμε μέσα από τις ΟΒ εργαζομένων να διαμορφώνουμε μέλη και στελέχη που θα συμβάλουν στην οικοδόμηση του Κόμματος στην εργατική τάξη, θα παίξουν πρωτοπόρο ρόλο στο εργατικό και συνδικαλιστικό κίνημα.
Όπως αντίστοιχα και από τις Εδαφικές ΟΒ της ΚΝΕ. (...)
Για τον ίδιο στόχο είναι κρίσιμης σημασίας η δράση μας στον χώρο της Επαγγελματικής Εκπαίδευσης και Κατάρτισης, ειδικά με τα νέα χαρακτηριστικά μαζικότητας που αποκτά αυτός ο χώρος, ιδιαίτερα στα δημόσια και ιδιωτικά ΙΕΚ. (...)
Η πρωτιά της «Πανσπουδαστικής» θα καθορίσει αν θα υπάρχει πανελλαδική έκφραση των φοιτητών και ποια θα είναι η φωνή τους
Οι ευθύνες της ΚΝΕ στο φοιτητικό κίνημα έχουν μεγαλώσει...
Η ανάδειξη της «Πανσπουδαστικής ΚΣ» σε πρώτη δύναμη στις φοιτητικές εκλογές, υποβιβάζοντας την κυβερνητική ΔΑΠ-ΝΔΦΚ στη δεύτερη θέση, αποτυπώνει τη δυνατότητα η δυσαρέσκεια και η ανησυχία των φοιτητών για τις σπουδές και το μέλλον τους να εκφραστούν με ψήφο εμπιστοσύνης στα ψηφοδέλτια που στηρίζει η ΚΝΕ, να γίνουν βήματα στην αγωνιστική ανασυγκρότηση του φοιτητικού κινήματος.
Αυτή η αλλαγή των συνδικαλιστικών συσχετισμών, η πλατιά καταξίωση του Μετώπου Αγώνα Σπουδαστών ως της μόνης μαχητικής, πανελλαδικής συσπείρωσης συνέβαλαν στη μεγάλη διεύρυνση του ΜΑΣ με τη συμμετοχή 124 Φοιτητικών Συλλόγων στην τελευταία Πανελλαδική του Συνάντηση.
Αποδείχθηκε πως μόνο η ΚΝΕ έχει την οργάνωση, το σχέδιο, τις θέσεις και την τόλμη να πετυχαίνει μεγάλες ανατροπές, να δημιουργεί ρήγματα στον συσχετισμό, ώστε να γίνονται συνείδηση και στάση σε ακόμα περισσότερους νέους η συλλογικότητα, η οργάνωση, η αλληλεγγύη και η διεκδίκηση για σύγχρονα δικαιώματα στις σπουδές, στην εργασία, στη ζωή.
Δικαιώματα τέτοια που δεν χωρούν στο σχέδιο κυβερνήσεων και ΕΕ για Ανώτατη Εκπαίδευση πλήρως υποταγμένη στα επιχειρηματικά συμφέροντα και απαλλαγμένη από τους αγώνες των φοιτητών.
Έχουμε διαμορφώσει μια κρίσιμη υποδομή μέσα στο κίνημα, για να δώσουμε τη μάχη να αλλάξουμε τη χρόνια, άσχημη κατάσταση που εκφράζεται με την πλειοψηφία των νέων μακριά από τις συλλογικές διαδικασίες ή και επηρεασμένη από αντιδραστικές λογικές που καλλιεργούν το σύστημα και οι δυνάμεις του μέσα στο κίνημα.
- Ξεχωρίζουμε την ευθύνη των μελών και φίλων της ΚΝΕ, των εκλεγμένων συνδικαλιστών για τη βελτίωση της λειτουργίας των Φοιτητικών Συλλόγων, ιδιαίτερα εκεί που είμαστε 1η δύναμη, ώστε να ανεβαίνει ο βαθμός οργάνωσης και συμμετοχής.
- Επιμένουμε στην ισχυροποίηση του ΜΑΣ, στην προώθηση της γραμμής πάλης για τις σύγχρονες ανάγκες των νέων.
- Πρωτοστατούμε στην πανελλαδική έκφραση - οργάνωση του φοιτητικού κινήματος με την πρόταση της ΚΝΕ για την ανασύσταση της ΕΦΕΕ.
- Καθοριστικό στοιχείο είναι η ισχυροποίηση και η οργανωτική ανάπτυξη της ΚΝΕ στα μικρά έτη, σε κάθε ίδρυμα και τμήμα της χώρας. Η ενίσχυση της ΚΝΕ είναι η εγγύηση για δυνατό φοιτητικό κίνημα με πανελλαδικό συντονισμό, συμπόρευση με το εργατικό κίνημα και διεκδικήσεις που ανταποκρίνονται στις δυνατότητες της εποχής μας.
Οι απαιτήσεις επομένως για την παρέμβαση της ΚΝΕ ανεβαίνουν, δεν χωρά κανένας εφησυχασμός ή επανάπαυση σε όσα έχουμε καταφέρει!
Τα αστικά επιτελεία θα κάνουν ό,τι περνάει από το χέρι τους για να ανατρέψουν τα θετικά βήματα που μετρήθηκαν στο φοιτητικό κίνημα, να εμποδίσουν να συναντηθούν η νεανική αναζήτηση και δυσαρέσκεια για όσα συμβαίνουν με τη ριζοσπαστική πρόταση διεξόδου του ΚΚΕ.
Μπορούμε να χαλάσουμε τα σχέδιά τους!
Στις εκλογικές μάχες που έχουμε μπροστά μας θα δώσουμε τη μάχη ενιαία για την ενίσχυση του ΚΚΕ στις βουλευτικές εκλογές και για να βγει ξανά 1η δύναμη η «Πανσπουδαστική» στις φοιτητικές εκλογές.
Οι φετινές φοιτητικές εκλογές θα έχουν πολιτικό χαρακτήρα, αφού είναι πολύ πιθανόν να διεξαχθούν λίγες μέρες μετά τις βουλευτικές εκλογές.
Αυτές οι εκλογές θα διαμορφώσουν επιπλέον τον συσχετισμό στο πρώτο Πανσπουδαστικό Συνέδριο που επιδιώκουμε να γίνει μετά από 28 χρόνια και να οδηγήσει στην ανασύσταση της ΕΦΕΕ.
Επομένως, η πρωτιά της ΠΚΣ έναντι της ΔΑΠ πανελλαδικά θα καθορίσει αν θα υπάρξει πανελλαδική έκφραση των φοιτητών και ποια θα είναι η φωνή, οι θέσεις των φοιτητών για όσα τους απασχολούν.
Καθοριστικός ο ρόλος των δυνάμεων της ΚΝΕ σε κάθε σχολείο στη διαμόρφωση και έκφραση των διαθέσεων των μαθητών
Η προσυνεδριακή διαδικασία επιβεβαιώνει πως οι δυνάμεις της ΚΝΕ σε κάθε σχολείο είναι μια κρίσιμη δύναμη που μπορεί να έχει καθοριστικό ρόλο στο να διαμορφώνονται και να εκφράζονται οι διαθέσεις των μαθητών, με πρωτοβουλία των κινήσεων, πετυχαίνοντας να αναπτύσσονται αγώνες με χαρακτηριστικά που αποτελούν παρακαταθήκη για το δυνάμωμα του μαθητικού κινήματος.
Είναι χαρακτηριστικό πως οι δυνάμεις της ΚΝΕ την τελευταία τετραετία έβαλαν τη σφραγίδα τους από τις πιο μεγάλες μαθητικές κινητοποιήσεις μέσα στην πανδημία έως την έκφραση των μαθητών ενάντια στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο στην Ουκρανία, αλλά και για άλλα μεγάλα κοινωνικά ζητήματα, όπως φαινόμενα βίας κατά των γυναικών και των παιδιών, η καταστολή εις βάρος του εργατικού κινήματος, η καταδίκη της ναζιστικής εγκληματικής Χρυσής Αυγής.
Όπως οι ίδιοι λένε με περηφάνια «κάναμε τις τσάντες στα σχολεία μόδα», αναφερόμενοι στους χιλιάδες μαθητές που πήραν μέρος σε πολύμορφες δράσεις μέσα στη σχολική κοινότητα, ανάμεσά τους και ο σχηματισμός με τις τσάντες, στα προαύλια, συνθημάτων για το κάθε ζήτημα που τους απασχολούσε.
Τα χρόνια που μεσολάβησαν, εκτός από τις απανωτές νομοθετικές αλλαγές που ενίσχυσαν ακόμα περισσότερο το σχολείο-εξεταστικό κέντρο και ενέτειναν τους ταξικούς φραγμούς, έγιναν αλλαγές που «χτυπάνε στην καρδιά» τον μορφωτικό ρόλο του σχολείου, προωθούν τις πολιτικές της ΕΕ για αποσπασματικές δεξιότητες, αντί για ολόπλευρη γνώση, εξειδίκευση και επανακατάρτιση από όλο και μικρότερη ηλικία, πολιτικές που αφορούν πρώτα και κύρια την κατάσταση της καπιταλιστικής οικονομίας και τις ανάγκες της.
Αυτά, σε συνδυασμό με τις δύο μη «ομαλές», λόγω της πανδημίας και της διαχείρισής της, σχολικές χρονιές που άφησαν σοβαρά και διαφόρων ειδών κενά στους μαθητές, ενίσχυσαν το -έτσι και αλλιώς- μεγάλο κομμάτι μαθητών που τοποθετείται αρνητικά για το σχολείο, το χαρακτηρίζει ταυτόχρονα «βαρετό» και «αγχωτικό».
Και από αυτήν την άποψη αποκτά προτεραιότητα η καθοδηγητική στήριξη των Μαθητικών ΟΒ να «δουλεύουν» στα σχολεία με την αντίληψή μας για το σχολείο και την επεξεργασία του Κόμματος και της ΚΝΕ για το «τι σχολείο έχουμε ανάγκη σήμερα».
Από την προσυνεδριακή διαδικασία ξεχωρίζουμε τα εξής:
Πρώτο ζήτημα: Στην επόμενη τετραετία συγκεντρώνουμε τις προσπάθειές μας έτσι ώστε να πετύχουμε η ανάπτυξή μας στους μαθητές να γίνει ορμητική.
Μπορούμε, ναι, να το καταφέρουμε!
Αφορά στη βελτίωση της καθοδηγητικής στήριξης της κάθε Μαθητικής ΟΒ, αλλά και του κάθε μαθητή - μέλους της ΚΝΕ. Δηλαδή:
Ιδιαίτερα, σε σχέση με τη Μαθητική ΟΒ, το κρίσιμο είναι η ανάπτυξη δράσης κάθε μέλους μας να είναι συνέχεια της καλής συζήτησης στην ΟΒ.
Η Μαθητική ΟΒ πρέπει με τη συνεδρίασή της και τη δράση που αναπτύσσει να είναι σημείο αναφοράς για τους συντρόφους μας.
Σημείο αναφοράς στη γνώση, έμπνευση για δράση, διαπαιδαγώγηση των νέων κομμουνιστών.
Η Μαθητική ΟΒ να γίνεται μια «μεγάλη αγκαλιά» για όλους εκείνους τους μαθητές με μακρινή αφετηρία σε σχέση με την επαφή τους με το Κόμμα και την ΚΝΕ πρωτύτερα, που τολμούν το «μεγάλο βήμα στο μέλλον», οργανώνονται στην ΚΝΕ.
Ταυτόχρονα, μια «μεγάλη αγκαλιά» και για όλους τους μικρούς φίλους και μικρές φίλες της ΚΝΕ, τα παιδιά στις ομάδες του «κόκκινου Αερόστατου» που επιδιώκουμε να αναπτύσσουμε σε πιο σταθερή βάση επαφή και κοινές πρωτοβουλίες.
Δεύτερο ζήτημα: Με σιγουριά και περηφάνια επιβεβαιώνουμε και από το βήμα του 13ου Συνεδρίου μας πως η ΚΝΕ είναι η δύναμη που τα μέλη της, μαθητές, δίνουν ώθηση, έκφραση, διάρκεια και αντοχή στους μαθητικούς αγώνες που αναπτύσσονται.
Επιδιώκουμε να πραγματοποιηθεί ακόμη πιο διακριτό βήμα στην οργάνωση και στον προσανατολισμό του μαθητικού κινήματος.
Κόντρα στις κυβερνητικές προσπάθειες οι αγώνες των μαθητών να ποινικοποιηθούν με την ταμπέλα της σχολικής βίας, όπως απαράδεκτα διατυπώνεται στο πρόσφατο νομοσχέδιο του υπουργείου Παιδείας.
Και όλα αυτά όταν σήμερα είναι αναγκαίο να ανοίξει μια ουσιαστική συζήτηση για τη σχολική βία, να βρεθεί στο επίκεντρο των διεκδικήσεων και των δημιουργικών πρωτοβουλιών ένα σχολείο που θα προωθεί την ομαδικότητα, την αλληλοβοήθεια, την αλληλεγγύη.
Ειδικό καθήκον στο παραπάνω είναι η απαίτηση να βελτιωθεί η στήριξη των μελών και φίλων της ΚΝΕ, εκλεγμένων στα Μαθητικά Συμβούλια που έχουν αυξηθεί αισθητά από το προηγούμενο Συνέδριο.
Υπάρχει ακόμα μια πλευρά: Η ανάγκη να συνειδητοποιηθεί το πόσο πλούσια μπορεί να γίνει η ζωή της μαθητικής κοινότητας μέσα από την παρέμβαση της ΚΝΕ στα Μαθητικά Συμβούλια.
Πέρα από την αγωνιστική διεκδίκηση περνά από το χέρι μας σταθερά να διοργανώνονται και να κατοχυρώνονται στην καθημερινότητα του σχολείου μαθητικές δράσεις για την ενημέρωση και γνώμη των μαθητών, για τις καλλιτεχνικές και αθλητικές τους ανάγκες, για τις σχολικές γιορτές και πολλά άλλα.
Το γεγονός ότι όλα αυτά τα χρόνια διευρύνθηκε η πλατιά κατοχύρωση της Συντονιστικής Επιτροπής Μαθητών Αθήνας σε πανελλαδικό επίπεδο, αναγκάστηκε ακόμα και το υπ. Παιδείας να την αναγνωρίσει τυπικά ως όργανο των μαθητών, να δώσει ώθηση στο να μπούμε μπροστά και να φτιαχτούν περισσότερες τοπικές συντονιστικές επιτροπές (...)
Να σφυρηλατήσουμε τις επόμενες γενιές των ηρώων του λαού μας
Συντρόφισσες και σύντροφοι,
Αντιπρόσωποι του 13ου Συνεδρίου της ΚΝΕ,
Με σταθερό συμπαραστάτη το δίκιο του αγώνα μας, εμπρός να κάνουμε την Οργάνωσή μας πιο ισχυρή.
Με τη νεανική ορμή για όσα ονειρευόμαστε να σπείρουμε την ελπίδα στις ζωές χιλιάδων νέων ανθρώπων, να βγουν από τα σπλάχνα της ΚΝΕ ακόμα περισσότεροι νέοι που οραματίζονται μία κοινωνία δίκαιη και ανθρώπινη.
Να σφυρηλατήσουμε τις επόμενες γενιές των ηρώων του λαού μας, που θαρραλέα και άφοβα θα αγωνίζονται μέχρι να ξημερώσουν καλύτερες μέρες.
Με πείσμα στον σκοπό της επαναστατικής ανατροπής συνεχίζουμε, με την ακλόνητη πίστη ότι θα τα καταφέρουμε!
Θα βάλουμε όλες μας τις δυνάμεις για να λυτρωθεί ο εργαζόμενος λαός από τα δεσμά της εκμετάλλευσης και να χτίσει τον ελπιδοφόρο σοσιαλιστικό κόσμο που έχουν ανάγκη ο καιρός και η ιστορία...
Γιατί όπως έγραψε και ο ποιητής μας Γιάννης Ρίτσος για την ΚΝΕ:
«Ετούτα τα παιδιά φτάνουν από πολύ μακριά,
τραβούν πολύ μακριά,
μέρα τη μέρα πέτρα και αίμα,
στοχασμός και αγώνας, χέρι με χέρι
με το μυστρί, με το σφυρί, με το μολύβι,
με τον ακριβή διαβήτη
να φτιάξουμε καλύτερο τον κόσμο»...
Μόνο ο λαός μπορεί να σώσει τον λαό, με ΚΚΕ πιο ΔΥΝΑΤΟ!
Εμπρός για ΚΝΕ ΔΥΝΑΤΗ ΠΑΝΤΟΥ!
Ζήτω το 13ο Συνέδριο της ΚΝΕ!
*
Δ. Κουτσούμπας: Μόνο ο λαός σώζει το λαό στο δρόμο της ανατροπής με δυνατό ΚΚΕ (VIDEO- ΦΩΤΟ)
Μόνο ο λαός σώζει το λαό στο δρόμο της ανατροπής με δυνατό ΚΚΕ τόνισε ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Δημήτρης Κουτσούμπας μιλώντας το Σάββατο στο 13ο Συνέδριο της ΚΝΕ που ξεκίνησε το απόγευμα της Παρασκευής στην έδρα της ΚΕ του ΚΚΕ στον Περισσό με ενθουσιασμό και παλμό υπό το σύνθημα: «Είμαστε η σπίθα που θα κάνει τα σκοτάδια φως! Με τη δύναμη των επαναστατικών ιδεών. Για τον σοσιαλισμό. Τολμάμε το μεγάλο βήμα στο μέλλον, με το ΚΚΕ. ΚΝΕ ΔΥΝΑΤΗ ΠΑΝΤΟΥ». (διαβάστε την ολόκληρη παρακάτω).
Σημείωσε, μεταξύ άλλων, πως η ψήφος των νέων στο ΚΚΕ μπορεί να αλλάξει το κλίμα, να νιώσουν οι ίδιοι πιο δυνατοί και με ένα πολύ πιο δυνατό ΚΚΕ μπορούν να κάνουν να τρέμει την όποια αυριανή αντιλαϊκή κυβέρνηση και πρόσθεσε μόνοι τους και όλοι μας με πολύ πιο δυνατό ΚΚΕ.
Όπως είπε κάθε κυβέρνηση είναι χειρότερη από την προηγούμενη διότι γίνεται πιο επιθετικό, πιο αντιδραστικός ο καπιταλισμός, ανέφερε ότι ο λαός έδιωξε αντιλαϊκές κυβερνήσεις αλλά δεν απαλλάχτηκε από αυτούς που έχουν την εξουσία. Σημείωσε ότι ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ έχουν κοινή στρατηγική, κοινούς σκοπούς, παρά τις επιμέρους διαφορές, και πως έχουν δεσμεύσεις απέναντι στο Ταμείο Ανάκαμψης, τους επιχειρηματικούς ομίλους, το ΝΑΤΟ και την ΕΕ.
Το ΚΚΕ, τόνισε, δεν θα δώσει ανοχή στην όποια αντιλαϊκή κυβέρνηση όποιο χρώμα κι αν έχει όπως κι αν βαφτιστεί.
Υπογράμμισε ότι το ΚΚΕ έχει πρόγραμμα λαϊκής εξουσίας, ανατροπής του συστήματος της δικτατορίας των μονοπωλίων, έχει σκοπό να οδηγήσει τη λαϊκή πλειοψηφία πραγματικά στην εξουσία. Και σχολιάζοντας τα περί «κολλημένων» που εκστόμισαν στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ τόνισε πως ο δρόμος των ανατροπών ανοίγει από κάποιους «κολλημένους», από τους ασυμβίβαστους.
Συγκλονιστική ήταν η υποδοχή στο βήμα του Συνεδρίου των εκπροσώπων της Κομμουνιστικής Νεολαίας Τουρκίας και της Συριακής Κομμουνιστικής νεολαίας - Νεολαίας Χαλίντ Μπαγκντάς που απηύθυναν χαιρετισμό πριν την ομιλία του Δημήτρη Κουτσούμπα.
H ομιλία του Δ. Κουτσούμπα στο 13ο Συνέδριο της ΚΝΕ
Στην ομιλία του στο 13ο Συνέδριο της ΚΝΕ, ο Δ. Κουτσούμπας ανάφερε τα εξής:
Συντρόφισσες και σύντροφοι
Αντιπρόσωποι στο 13ο Συνέδριο της ΚΝΕ
Αγαπητοί εκπρόσωποι των Κομμουνιστικών Νεολαιών και των αντιιμπεριαλιστικών οργανώσεων νεολαίας από όλον τον κόσμο που παρακολουθείτε τις εργασίες του Συνεδρίου
Κατ’ αρχάς θα θέλαμε να εκφράσουμε και από το βήμα του Συνεδρίου της ΚΝΕ την αμέριστη αλληλεγγύη μας στους δοκιμαζόμενους γείτονες λαούς της Τουρκίας και της Συρίας, που αυτές τις μέρες πλήττονται από τον φονικό σεισμό.
Εκφράζουμε τη διεθνιστική μας αλληλεγγύη στη μάχη που δίνουν οι σύντροφοί μας από το Κομμουνιστικό Κόμμα Τουρκίας και το Κομμουνιστικό Κόμμα Συρίας.
Στηρίζουμε τις πρωτοβουλίες που παίρνουν στη χώρα μας τα συνδικάτα, άλλοι μαζικοί φορείς, με πρωτοβουλία του ΚΚΕ και της ΚΝΕ για βοήθεια προς τους πληγέντες συνανθρώπους μας.
Συντρόφισσες και σύντροφοι,
Θα ήθελα να σας μεταφέρω τους επαναστατικούς χαιρετισμούς της ΚΕ του ΚΚΕ, όλων των μελών και στελεχών μας, των φίλων του Κόμματος, που από άκρη σε άκρη της χώρας, αλλά στο εξωτερικό, έχουν στραμμένα τα βλέμματά τους αυτές τις μέρες στις εργασίες του Συνεδρίου σας.
Το Κόμμα μας είναι περήφανο για την επαναστατική οργάνωση νεολαίας του, την ΚΝΕ, που φέτος μάλιστα κλείνει τα 55 χρόνια από τη ίδρυσή της, το 1968, μέσα στα μαύρα χρόνια της στρατιωτικής δικτατορίας.
Ένα κόκκινο νήμα συνδέει όλη αυτή τη διαδρομή…
Είναι το νήμα της αδιάκοπης δράσης και του αγώνα της ΚΝΕ, στο πλάι του ΚΚΕ, «με τη δύναμη των επαναστατικών ιδεών», για να κερδίζονται νεανικές καρδιές και συνειδήσεις στην πιο όμορφη υπόθεση την οποία εσείς έχετε ταχθεί να υπηρετείτε:
Τη νεανική έφοδο στο μέλλον, για τη νέα σοσιαλιστική - κομμουνιστική κοινωνία.
Η ΚΝΕ είναι ο συνεχιστής της ηρωικής ΟΚΝΕ, τα 100 χρόνια από την ίδρυση της οποίας τιμήσαμε τον περασμένο Δεκέμβριο, αλλά και κληρονόμος των μαχητικών παραδόσεων της θρυλικής ΕΠΟΝ, που αυτόν τον μήνα συμπληρώνονται 80 χρόνια από την ίδρυσή της.
Η ΚΝΕ είναι κομμάτι της υπερεκατοντάχρονης ηρωϊκής ιστορίας του ΚΚΕ. Δεν ξεχνάμε κανέναν και καμία από όσους στάθηκαν όρθιοι όλα αυτά τα χρόνια.
Όλους αυτούς, που όπως έγραφε και ο Δημήτρης Χατζής στη Μουργκάνα:
«Πιστεύουν στο δίκιο τους και γι’ αυτό πολεμάνε καλά.
Έχουν συνείδηση για το χρέος τους γι’ αυτό πειθαρχούν στην ομάδα τους και πεθαίνουν όταν χρειάζεται.
Μέσα στην αρμονική συμβίωση της πειθαρχημένης ομάδας η καρδιά γαληνεύει και το σώμα ισορροπεί.
Αγαπούνε τους συντρόφους τους, την πατρίδα τους, λαχταρούνε τη νίκη.
Είναι απλοί και χαρούμενοι.
Γι’ αυτό τραγουδάνε τόσο πολύ.
Αγαπούνε τη ζωή, τα αγαθά της, την ειρήνη.
Είναι ήρεμοι και συναισθηματικοί.
Γι’ αυτό συγκινούνται τόσο εύκολα και δακρύζουνε με το πρώτο.
Έτσι είναι όλοι τους.
Πολεμάνε καλά, τραγουδάνε πολύ και δακρύζουνε με το τίποτα».
Τους δύσκολους καιρούς που ζούμε το ΚΚΕ χρεώθηκε να σηκώσει ξανά ψηλά τον ήλιο, να σηκώσει ψηλά το μπόϊ του εργάτη, όλων των αδικημένων.
Γι’ αυτό έπρεπε να γράψουμε καινούργια τραγούδια. Κι αυτό έκαναν χιλιάδες νέοι κομμουνιστές, γιατί πήραν και κράτησαν τη σκυτάλη από τους παλιότερους, από τους αγωνιστές τους ΕΑΜ, του ΕΛΑΣ, της ΕΠΟΝ, του ΔΣΕ, από όσους άντεξαν στα πέτρινα χρόνια, στη δικτατορία, σε όλες τις καμπές της ταξικής πάλης.
Και συνεχίζουμε…
Είναι, σίγουρα, πολύ βαριά η κληρονομιά στην οποία καλείστε να φανείτε αντάξιοι, έχετε, όμως, τα υλικά και τα εφόδια για να το πετύχετε.
Έχετε την ίδια την ιστορία μας, από την οποία μπορείτε να αντλήσετε σημαντικά συμπεράσματα. Να «ατσαλωθείτε» απέναντι στις δυσκολίες του καθημερινού αγώνα, απέναντι σε απογοητεύσεις που ορισμένες φορές φέρνουν οι δυσκολίες του αρνητικού συσχετισμού δύναμης, μετά από εκείνο το ιστορικό πισωγύρισμα της ανθρωπότητας, πριν 32 χρόνια.
Έχετε το σύγχρονο επαναστατικό Πρόγραμμα του ΚΚΕ, τις επεξεργασίες μας για κάθε ζήτημα που «καίει» τη νεολαία. Επεξεργασίες, που αν αξιοποιηθούν σωστά και σταθερά, μπορούν να αποτελέσουν ένα πολύ σημαντικό όπλο στην παρέμβασή σας, στην ιδεολογική – πολιτική διαπάλη, στην προσπάθειά να περάσει το κίνημα της νεολαίας, μαζί με το εργατικό και ευρύτερα λαϊκό κίνημα, σε μια μεγάλη αντεπίθεση.
Έχετε τις Αποφάσεις του 21ου Συνεδρίου του ΚΚΕ, από το οποίο πέρασαν είκοσι μήνες, σχεδόν δύο χρόνια.
Είμαστε, δηλαδή, περίπου στα μισά της διαδρομής μέχρι το επόμενο Συνέδριο και χρειάζεται σταθερά να επανερχόμαστε σε αυτές τις αποφάσεις, να ελέγχουμε σε ποιον βαθμό τις έχουμε υλοποιήσει, πού χρειάζεται περισσότερη δουλειά, τι συμπεράσματα βγαίνουν από την ως τώρα προσπάθειά μας.
Κατά πόσο, δηλαδή, έχουμε μετρήσει τα βήματα που θέλαμε στην οργάνωση της εργατικής τάξης, των αυτοαπασχολούμενων της πόλης, των βιοπαλαιστών αγροτών, των νέων και των γυναικών εργατικής λαϊκής ένταξης ή καταγωγής.
Το πώς προχωρά η συσπείρωση, η δράση στα σωματεία τους, στους συλλόγους και τους φορείς τους, στην ανάπτυξη της πάλης τους σε αντικαπιταλιστική - αντιμονοπωλιακή κατεύθυνση, στην προώθηση του συντονισμού της δράσης τους, της αλληλεγγύης τους, της κοινωνικής τους συμμαχίας.
Κατά πόσο βελτιώθηκε η ικανότητά μας να κλιμακώνουμε την πάλη, να περνάμε στην αντεπίθεση.
Να επιδιώκουμε οι καθημερινοί αγώνες και ο τοπικός - κλαδικός συντονισμός της πάλης να μετατρέπονται σε μια πορεία σε ένα ενιαίο, πανελλαδικά συντονισμένο κίνημα της εργατικής τάξης και των συμμάχων της, όσο γίνεται πιο μαζικό, εδραιωμένο στους τόπους δουλειάς, στους κλάδους, σε κάθε περιοχή, ένα κίνημα εναντίωσης στο ΝΑΤΟ, στην ΕΕ.
Ένα τέτοιο πανελλαδικό και διεθνιστικό ταυτόχρονα κίνημα μπορεί, άλλωστε, να εγγυηθεί μόνο το ΚΚΕ. Με τη δράση του, ως καθοδηγήτρια δύναμη για την ανατροπή του συνολικού συσχετισμού, για το άνοιγμα του δρόμου για μια νέα κοινωνία, για τον σοσιαλισμό.
Μετράμε κατά πόσο προχωρά ο στόχος για το ιδεολογικό, πολιτικό, οργανωτικό ατσάλωμα του Κόμματος και της ΚΝΕ.
Στόχος που αποκτά ιδιαίτερη σημασία σήμερα, στη νέα φάση που έχουμε μπει, που χαρακτηρίζεται από σοβαρές ποιοτικές αλλαγές και στην οποία, αντικειμενικά θα δυναμώνει και η επίθεση από τον αντίπαλο, με όλες τις μορφές και με όλους τους τρόπους, αλλά που όμως, ταυτόχρονα, θα διαμορφώνονται και νέες δυνατότητες, ώστε νέες εργατικές-λαϊκές δυνάμεις να μπουν στη δράση, να βγουν στο προσκήνιο, να επιδράσουν στις εξελίξεις.
Όλη αυτή η τετράμηνη προσυνεδριακή διαδικασία σας, αλλά και η συζήτηση αυτές τις τρεις μέρες εδώ στο Συνέδριό σας, προσθέτουν νέα πείρα που μπορεί να αξιοποιηθεί σε αυτή την κατεύθυνση.
Από αύριο, λοιπόν, από μεθαύριο για την ακρίβεια, θα έχετε ένα ακόμα εφόδιο σε αυτή σας την προσπάθεια: Τις αποφάσεις του Συνεδρίου σας που θα προσπαθήσετε, με τη βοήθεια του Κόμματος, να υλοποιήσετε μέσα στη ζωή.
Παράλληλα, τα μέλη και τα στελέχη της ΚΝΕ, φιλοδοξείτε να κατακτήσετε το ρόλο του πρωτοπόρου αγωνιστή, του πρωτοπόρου κομμουνιστή, τον τιμημένο τίτλο του μέλους και στελέχους του ΚΚΕ.
Το Συνέδριό σας μπορεί να αποτελέσει το εφαλτήριο, ώστε όλες οι Οργανώσεις και τα μέλη της ΚΝΕ να κατακτούν χαρακτηριστικά όπως:
--Η ακλόνητη πίστη στην επικαιρότητα και αναγκαιότητα του Σοσιαλισμού.
--Η αδιάκοπη προσπάθεια για την κατάκτηση της γνώσης που είναι δύναμη για να αλλάξουμε τον κόσμο.
--Η ανυπότακτη στάση ζωής, η αδιαλλαξία απέναντι στον ταξικό αντίπαλο, τους εχθρούς του λαού μας.
--Η αγάπη για τον εργαζόμενο άνθρωπο, το αίσθημα της πραγματικής αλληλεγγύης απέναντι στις δυσκολίες της ζωής και του αγώνα, για να μην υπάρχει κανένα κεφάλι σκυμμένο.
--Οι αγωνιστικοί δεσμοί με τους συμμαθητές, τους συμφοιτητές, τους συναδέλφους σε όλους στους χώρους δουλειάς, μόρφωσης, κατοικίας, ψυχαγωγίας.
--Η πρωτοπόρα δράση ενάντια στην εμπλοκή της Ελλάδας στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο, για να φύγουν οι βάσεις του θανάτου, για αποδέσμευση από το ΝΑΤΟ και την ΕΕ, για την ειρήνη και την ευημερία.
--Η θωράκιση και η ετοιμότητα για να ανταπεξέλθετε σε όλες τις δυσκολίες της ζωής, αλλά και τις διάφορες φάσεις που θα περάσουμε ως την τελική νίκη, έως ότου «ανθρωπέψει ο άνθρωπος».
Αυτή την ΚΝΕ χτίζετε, την Οργάνωση γνήσιων αγωνιστών εθελοντών, αιμοδότη του ΚΚΕ!
Την Οργάνωση που -ευτυχώς για το λαό και τη χώρα- είναι «η μέρα με τη νύχτα» με τις άλλες πολιτικές οργανώσεις νεολαίας στην Ελλάδα.
Κι αυτό πηγάζει ακριβώς από τους ανώτερους σκοπούς μας, τον ίδιο τον χαρακτήρα μας.
Αποδείχθηκε άλλωστε περίτρανα αυτό για μία ακόμη φορά σε όλη αυτή την πορεία, από τη δημοσίευση των Θέσεων του ΚΣ στα μέσα Οκτώβρη μέχρι σήμερα, με χιλιάδες νέους ανθρώπους να συζητούν συλλογικά, να εκφράζουν ελεύθερα τη γνώμη τους, να βγάζουν συμπεράσματα, να βάζουν στόχους, να κάνουν τη συντροφική κριτική και αυτοκριτική τους, με σκοπό όλοι μαζί να γίνονται καλύτεροι για τον κοινό σκοπό.
Και όλα αυτά, παράλληλα με τους καθημερινούς αγώνες που δεν σταμάτησαν ούτε λεπτό, παράλληλα με τις διάφορες πρωτοβουλίες, τις παρεμβάσεις της ΚΝΕ και βέβαια του Κόμματος όπως, για παράδειγμα, στο μεγάλο μέτωπο του Πολιτισμού.
Επιβεβαιώθηκε περίτρανα και αυτή την περίοδο, ότι μόνο το ΚΚΕ και η ΚΝΕ μπορούν να κάνουν την υπέρβαση απέναντι στις σάπιες αξίες, στην υποκουλτούρα, που προωθεί το σύστημα της αδικίας και της εκμετάλλευσης, αλλά και στην προσπάθεια που κάνουν όλοι οι άλλοι, για τον εξωραϊσμό αυτής της βαρβαρότητας.
Το ΚΚΕ και η ΚΝΕ μπορούν να υπερβούν ακόμα και τον χρόνο και να δείξουν στη νέα γενιά τον τρόπο για να συνομιλήσει με τη μεγάλη τέχνη που εξυψώνει τον άνθρωπο, που τον βοηθά να πάει μπροστά, προς το φως, ακόμα και όταν τα άλλα όλα γύρω του φαίνεται να τον σπρώχνουν προς τα πίσω, προς το σκοτάδι.
Οι κομμουνιστές μπορούν να δώσουν ώθηση, έμπνευση και βήμα στη νέα καλλιτεχνική δημιουργία, ενώ ταυτόχρονα δεν λείπουν στιγμή από τους αγώνες των καλλιτεχνών και των σωματείων τους για τα εργασιακά τους δικαιώματα, για μια καλλιτεχνική εκπαίδευση στο ύψος των σύγχρονων αναγκών.
Γι' αυτό και θεωρούμε ότι είναι πολύ σημαντικά τα βήματα που μετρήθηκαν και αυτή την τετραετία στο φεστιβάλ της ΚΝΕ και του Οδηγητή, στη δουλειά μέσα από τα στέκια πολιτισμού της ΚΝΕ, στις μεγάλες διοργανώσεις μας με συναυλίες και άλλες πολιτιστικές δραστηριότητες, όπως θέατρο, χορός, κινηματογράφος, εικαστικές εκθέσεις.
Αλλά… αυτοί είστε! Αυτή είναι η ΚΝΕ, η νεολαία του ΚΚΕ!
Και να είστε σίγουροι, πως αυτό γίνεται διακριτό ήδη, σε ολοένα και περισσότερους νέους και νέες, στους χιλιάδες αυριανούς συντρόφους που θα πυκνώσουν τις γραμμές της Οργάνωσης.
Συντρόφισσες και σύντροφοι,
Η μάχη για την ισχυροποίηση της ΚΝΕ, για την κατάκτηση των παραπάνω χαρακτηριστικών, θα δοθεί τον επόμενο σχεδόν ενάμιση χρόνο σε περιβάλλον πολλαπλών πολιτικών μαχών, με στόχο και την εκλογική ενίσχυση του ΚΚΕ.
Βουλευτικές εκλογές την άνοιξη φέτος, δημοτικές και περιφερειακές εκλογές το φθινόπωρο φέτος και ευρωεκλογές την άνοιξη, τον Μάιο του χρόνου, το 2024.
Σε αυτό το περιβάλλον, αναδεικνύεται ακόμη πιο έντονα, ότι οι διαφορές που έχουμε με τα διάφορα αστικά κόμματα, δεν είναι μόνο ιδεολογικές, πολιτικές.
Είναι και αξιακές.
Είναι μια μεγάλη διαφορά μας, για παράδειγμα, ο τρόπος που αντιμετωπίζει το Κόμμα μας συνολικά τη νεολαία.
Δείτε τι γίνεται τώρα, καθώς πηγαίνουμε προς τις βουλευτικές εκλογές.
Όλα τα κόμματα του συστήματος, ρίχνουν τα «δίχτυα» τους με ιδιαίτερη στόχευση προς τη νεολαία, θέλοντας να εξασφαλίσουν τη στήριξή της.
Άλλωστε όλοι καταλαβαίνουν πόσο σημαντικός είναι ο αριθμός των 400.000 νέων, από 17 ως 20 ετών, που θα ψηφίσουν φέτος για πρώτη φορά.
Προσθέστε εδώ και τους εκατοντάδες χιλιάδες νέους ανθρώπους που απείχαν στις προηγούμενες εκλογές, ή έκαναν τη μία ή την άλλη επιλογή στις εκλογές του 2019, αλλά που και αυτή κάθε άλλο παρά παγιωμένη και σίγουρη ήταν. Από τότε απέκτησαν πλούσια πείρα, έζησαν πράγματα που κανείς δεν φανταζόταν την τετραετία που πέρασε.
Υπάρχει, λοιπόν, μια κρίσιμη μάζα ανθρώπων που μπορεί να κάνει τη διαφορά, μέχρι και να φέρει τα πάνω-κάτω.
Γι’ αυτό και η ΝΔ και ο Μητσοτάκης, ζητούν από τους νέους μία ακόμα τετραετία, στην οποία -λένε- «χωρίς τις έκτακτες καταστάσεις που ζήσαμε και με περισσότερη ομαλότητα», θα γίνουν πράξη οι υποσχέσεις για «πολλές και καλές δουλειές», «θα μοιραστούν σε όλους τα οφέλη της ανάπτυξης»!
Ζήσε Μάη μου να φας τριφύλλι, ως συνήθως δηλαδή.
Την ανάπτυξή τους, τη βιώνουμε αυτή τη στιγμή…
Όπως βιώνουμε και τι σημαίνει για τη νέα γενιά και τις οικογένειες των νέων ανθρώπων η ακρίβεια, η αβεβαιότητα, η εργασιακή ζούγκλα, οι μισθοί που τελειώνουν στα μισά του μήνα, τα εμπόδια στο δικαίωμα στη μόρφωση, το αίσθημα της συνολικής αδικίας, η καταστολή.
Κι επειδή, είναι πολλοί πλέον οι νέοι και οι νέες που τα ακούν αυτά και εξοργίζονται, έρχεται και ο έτερος, δήθεν εγγυητής κι αυτός της «σταθερότητας», ο ΣΥΡΙΖΑ, ο Τσίπρας, ο μη «κολλημένος», με κάποιες γνωστές από παλιά, αλλά παντού ανεφάρμοστες, δήθεν εύκολες λύσεις…
Σαν αυτές, δηλαδή, που έχει πάντα να παρουσιάσει η αμαρτωλή σοσιαλδημοκρατία, όπου γης, για να χαϊδέψει τα αυτιά των νέων και να τους κρατήσει πάλι στο περιθώριο και στο …περίμενε.
Τον έχετε ακούσει τον ΣΥΡΙΖΑ, να λέει στη νεολαία, ότι για «να πάρεις τη ζωή σου στα χέρια σου, δεν χρειάζονται και πολλά, είναι πάρα πολύ απλό, απλά την Κυριακή των εκλογών να πας και να ψηφίσεις»!!!
Όμως οι νέοι και οι νέες, γνωρίζουν πάρα πολύ καλά πλέον ότι αυτό που καλεί ο ΣΥΡΙΖΑ τη νέα γενιά να κάνει, να κάθεται δηλαδή στο περιθώριο, παρατηρητής των εξελίξεων και απλά να πηγαίνει μια φορά κάθε 4 χρόνια και να επιλέγει τον δήθεν λιγότερο κακό διαχειριστή της σαπίλας, όχι απλά δεν είναι πρόοδος, αλλά είναι ο ορισμός της μούχλας και της οπισθοδρόμησης.
Συνολικά, αντιμετωπίζουν τους νέους και τις νέες σαν θεατές, ανήμπορους να καταλάβουν τι ακριβώς συμβαίνει, τι πρέπει να γίνει, πολύ περισσότερο να παρέμβουν στις εξελίξεις.
Σαν κουκιά βλέπουν τους νέους τελικά κι αυτά τα κόμματα τούς πλασάρονται, κάτι σαν εργολάβοι λύσεων για τα προβλήματά τους!
Φυσικά, θα προτιμούσαν αυτοί, εάν μπορούσαν, να έχουν τους νέους ενεργούς υποστηρικτές της πολιτικής τους, των λεγόμενων «μεταρρυθμίσεων» που κάνουν, προς όφελος των συμφερόντων του μεγάλου κεφαλαίου…
Παίρνουν και μια σειρά μέτρα προς αυτή την κατεύθυνση, αλλά ξέρουν ότι αυτό είναι δύσκολο να το πετύχουν με την πλειοψηφία της νεολαίας, όσο κι αν είναι αλήθεια ότι στις σημερινές συνθήκες της καπιταλιστικής βαρβαρότητας, πάρα πολλοί νέοι και νέες ακόμα, επηρεάζονται από την κυρίαρχη ιδεολογία και την υιοθετούν στην πλειοψηφία τους σήμερα.
Είναι αποκαλυπτικό, μάλιστα, το πώς βλέπουν ακόμα και την έννοια της συμμετοχής. Πώς μεταφράζονται στην πράξη οι μεγαλοστομίες τους για «συμμετοχική και άμεση δημοκρατία».
Θυμηθείτε τι έλεγε ο ΣΥΡΙΖΑ όταν προωθούσε τη μετατροπή του σε «ηλεκτρονικό κόμμα»: «Πρέπει να το κάνουμε», έλεγε, «γιατί οι νέοι άνθρωποι δουλεύουν από το πρωί ως το βράδυ και δεν προλαβαίνουν να συμμετέχουν αλλιώς»!!!
Σύμφωνα με τη λογική τους, συμμετοχή είναι να γυρνάς από τα 12ωρα, χωρίς να έχεις προλάβει καν να μάθεις τι γίνεται στη χώρα και στον κόσμο, χωρίς να μπορείς να το επεξεργαστείς, να το συζητήσεις με τους γύρω σου, με τους φίλους σου,απλά να ανοίγεις το λάπτοπ, για να πατήσεις «like» στις έτοιμες προτάσεις που σου σερβίρει η «πεφωτισμένη» -υποτίθεται- ηγεσία αυτού του κόμματος.
Ψεκάστε, σκουπίστε, τελειώσατε…
Δεν χρειάζεται να πούμε καν ότι αντίστοιχη βέβαια αντίληψη έχει και η ΝΔ, η οποία πετάει πού και πού και κάτι άλλα μαργαριτάρια σαν αυτό το γνωστό για τους ψυκτικούς από το Περιστέρι και τρέχει μετά να τα μαζέψει...
Και δεν τους περνάει καν από το μυαλό ότι το πρώτο που πρέπει να κάνουν, είναι να απολογηθούν οι ίδιοι για την άθλια κατάσταση που όλοι μαζί τόσα χρόνια έχουν διαμορφώσει, με τα ωράρια-λάστιχο, την κατάργηση της κυριακάτικης αργίας, στην οποία μάλιστα είχε ιδιαίτερη συμβολή ο ΣΥΡΙΖΑ και πάει λέγοντας…
Μια κατάσταση που, όντως, καθιστά κενές περιεχομένου τις διακηρύξεις όλων τους περί δημοκρατίας, αφού αυτή τελικά είναι μόνο για τους λίγους. Αυτούς, δηλαδή, που έχουν και άπλετο χρόνο, που έχουν και τους οικονομικούς πόρους, ή καλύτερα να πούμε τους χορηγούς, όπως ομολογούν και κάποιοι υποψήφιοι των αστικών κομμάτων που τα βρίσκουν σκούρα και παραιτούνται από την κούρσα, όταν αποκαλύπτονται…
Δυστυχώς, όμως, για αυτούς αυτή η νεολαία, που την αντιμετωπίζουν περίπου ως ανίκανη για το οτιδήποτε παραπάνω από μια ψήφο, είναι που πάλεψε και αυτά τα τέσσερα χρόνια, για τα μορφωτικά και εργασιακά της δικαιώματα. Πολλοί νέοι εργαζόμενοι απήργησαν, βρέθηκαν στον δρόμο μαζί με τους μεγαλύτερους, διεκδικώντας τα δικαιώματά τους στη δουλειά.
Και όλα αυτά, ταυτόχρονα με τον μεγάλο αγώνα που κάνει ο κάθε νέος, η κάθε νέα για να μορφωθεί, για να δουλέψει με αξιοπρέπεια στο αντικείμενό του, να αθληθεί, να έρθει σε επαφή με τον πολιτισμό μας, κόντρα σε τόσα και τόσα εμπόδια που βάζει το σύστημα.
Γι’ αυτό κι εμείς, το ΚΚΕ και η ΚΝΕ, αντιμετωπίζουμε τη νεολαία, την εργατική τάξη και τους συμμάχους της, εντελώς διαφορετικά.
Τους έχουμε -για να το πούμε απλά- για πάρα πολύ περισσότερα!
Την εργατική τάξη και τα παιδιά της, τους φοιτητές, τους μαθητές, τους εργαζόμενους νέους, τη νεολαία, τους θεωρούμε ικανότατους να σκέφτονται, να συζητούν συλλογικά, να οργανώνονται, να παλεύουν, να ψηφίζουν με βάση το πραγματικό τους συμφέρον, μέχρι και να ασκήσουν αύριο οι ίδιοι την εξουσία και τον έλεγχο στην παραγωγή.
Είναι χαοτική η διαφορά μας από τα άλλα κόμματα…
Γι’ αυτό και με το χέρι στην καρδιά και με το θάρρος που έχουμε αποκτήσει από την καθημερινή κοινή δράση μας με εκατοντάδες χιλιάδες νέους και νέες, τους κοιτάζουμε στα μάτια και τους λέμε ότι σωτήρες «από τα πάνω» για τα προβλήματά τους, δεν υπάρχουν.
Πολιτικοί Μεσσίες δεν υπάρχουν.
Ό,τι πετύχαμε μέχρι σήμερα, όποτε ένα τμήμα εργαζομένων της νεολαίας, κατέκτησε ένα δικαίωμα ή έστω ένα μέτρο ανακούφισης, όποτε μπορέσαμε να πάρουμε «ανάσα» και να χαμογελάσουμε, όποτε καταφέραμε να στριμώξουμε την κυβέρνηση της ΝΔ, και κάθε αντιλαϊκή κυβέρνηση στο παρελθόν, το κάναμε με τους αγώνες μας, με την ενεργητική μας δράση και όχι από τον καναπέ και το περιθώριο.
Κι εδώ υπάρχουν και πολύ συγκεκριμένα παραδείγματα που μπορούμε να αναφέρουμε που τα αναφέρατε και σήμερα και χθες:
- Πώς κατάφεραν, για παράδειγμα, οι φοιτητές να αποσυρθούν οι σκέψεις για είσοδο της αστυνομίας στα πανεπιστήμια;
Μήπως, με τα χωρίς καμία έμπνευση βιντεάκια του ΣΥΡΙΖΑ και ακούγοντας τις προτροπές τού Τσίπρα «να μην απαντήσουν στην ένταση με ένταση»;
Όχι. Τα κατάφεραν με καθημερινό αγώνα κόντρα σε δυνάμεις καταστολής, αλλά και σε όλα τα κόμματα που στηρίζουν τα «πανεπιστήμια της αγοράς»!
-Πώς κατάφεραν οι μαθητές να επιβάλουν τα όποια μέτρα προστασίας από την πανδημία στα σχολεία;
-Να καλυφθούν έστω κάποια από τα κενά σε καθηγητές;
-Να καθυστερήσει ή και να ακυρωθεί ακόμα και η εφαρμογή ψηφισμένων νόμων και διατάξεων που στρέφονταν ενάντια στα μορφωτικά τους δικαιώματα;
-Να αντιμετωπίσουν τους εγκληματίες της Χρυσής Αυγής, άλλα φασιστοειδή στα σχολεία τους;
Μήπως τα κατάφεραν, ακούγοντας τις συμβουλές όσων τούς λένε ότι «είναι πολύ μικροί για να έχουν άποψη και να διεκδικούν»;
Όχι βέβαια. Το κατάφεραν διαμορφώνοντας εύστοχα τα αιτήματά τους, δίνοντας με τους αγώνες τους ζωή στα σχολεία τους, στις μαθητικές κοινότητες, στους δρόμους των πόλεων.
- Πότε κέρδισαν κάτι οι αγρότες που βρίσκονται και σήμερα με τα τρακτέρ στους δρόμους; Όταν εμπιστεύτηκαν ότι κάποιο κόμμα θα στηρίξει τον «ευαίσθητο και σημαντικό πρωτογενή τομέα»;
Όχι. Οι αγρότες «γλίτωσαν» δεκάδες εκατομμύρια ευρώ, για παράδειγμα με το αφορολόγητο, όταν ήταν 40 μέρες στα μπλόκα του αγώνα το 2016, σε σύγκρουση με τα συμφέροντα των μεγαλεμπόρων και βιομηχάνων και δεν περίμεναν την «πρώτη φορά αριστερά» του ΣΥΡΙΖΑ, για να τους «σώσει».
- Πώς υπέγραψαν συλλογικές συμβάσεις εργασίας, με μια σειρά από ευνοϊκές διατάξεις, με αυξήσεις στους μισθούς ή ακύρωσαν αντεργατικούς σχεδιασμούς των μονοπωλίων οι εργάτες, οι εργαζόμενοι σε μια σειρά κλάδους και χώρους; Οι οικοδόμοι, οι εργαζόμενοι της COSCO, οι μεταλλεργάτες στη ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη Περάματος και αλλού; Μήπως κέρδισαν γιατί περίμεναν μια «λιγότερο κακή» κυβέρνηση από την σημερινή ή την προηγούμενη;
Όχι βέβαια. Κέρδισαν μόνο όταν, με την αποφασιστικότητα του αγώνα τους, με το δίκαιο των αιτημάτων τους, σηματοδότησαν ότι για να κερδίσει κάτι ο εργαζόμενος πρέπει να χάσει το κεφάλαιο.
- Πώς πέτυχαν οι σπουδαστές των ΙΕΚ να αμείβεται η πρακτική τους, άλλα δικαιώματα, όπως πρόσφατα η δυνατότητα δικαιολόγησης των απουσιών λόγω ασθένειας ή εργασίας; Μήπως ψάχνοντας ποιο αστικό κόμμα είναι πιο ειλικρινές, όταν μιλάει για δήθεν «αναβάθμιση της τεχνικοεπαγγελματικής εκπαίδευσης»;
Όχι. Το πέτυχαν μαζικοποιώντας τους Συλλόγους τους, εμπιστευόμενοι τα μέλη της ΚΝΕ και την πρωτοπόρα δράση τους στις σχολές.
- Πώς έδειξαν την αντίθεσή τους στο να μετατρέπεται η Ελλάδα, σε απέραντο ορμητήριο των αμερικανοΝΑΤΟϊκών, με βάσεις θανάτου απ’ άκρη σε άκρη στην Ελλάδα σε όλη τη χώρα;
Αλήθεια, δεν ήταν τα στελέχη της ΚΝΕ και του ΚΚΕ στη Θεσσαλονίκη που αποδείχτηκαν παλληκάρια, απέναντι στην άγρια καταστολή και τις διώξεις, γιατί η συγκέντρωση τους μπήκε μέσα στο λιμάνι, όπου είχε καταπλεύσει ΝΑΤΟϊκό πλοίο για να ξεφορτώσει στρατιωτικό εξοπλισμό με προορισμό την Ουκρανία, την Ανατολική Ευρώπη.
Δεν ήταν τα μέλη και στελέχη της ΚΝΕ που βροντοφώναξαν αγωνιστικά πριν λίγες μέρες στο λιμάνι του Πειραιά ότι είναι ανεπιθύμητο και να πάει στον αγύριστο το αεροπλανοφόρο των ΗΠΑ «G. Bush»;
Δεν είναι οι νέοι και οι νέες που βρίσκονται στην πρώτη γραμμή του αγώνα, ενάντια στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο και την συμμετοχή της χώρας σε αυτόν, ο οποίος κλιμακώνεται και θα έχει επιπτώσεις στη ζωή, στην ειρήνη, στη νεολαία και το λαό μας;
Εμείς μπορούμε να δηλώνουμε περήφανοι που σε όλες αυτές τις στιγμές, σε όλους αυτούς τους αγώνες, το ΚΚΕ και η ΚΝΕ, όχι απλά ήταν παρόντες, αλλά αποτέλεσαν και τον νου, την καρδιά και τον οργανωτή, όπως αποτυπώθηκε και στην πείρα που μεταφέρατε με τις ομιλίες σας στο 13ο Συνέδριο.
Έτσι ήρθαν και ορισμένες μεγάλες νίκες αυτής της τετραετίας που μεσολάβησε από το προηγούμενο Συνέδριο της ΚΝΕ, όπως το γκρέμισμα της ΔΑΠ από την πρώτη θέση στις φοιτητικές εκλογές για πρώτη φορά μετά από 36 χρόνια, με ανάδειξη σε πρώτη δύναμη του ψηφοδελτίου που στηρίζει η ΚΝΕ, της «Πανσπουδαστικής».
Λέμε, λοιπόν, στους νέους ανθρώπους με ειλικρίνεια, ότι η ψήφος στις βουλευτικές εκλογές δε φτάνει για να αλλάξουμε τη ζωή μας και τον κόσμο.
Η ψήφος, όμως, που μπορεί να δώσει στο ΚΚΕ ένα μεγάλο μέρος αυτής της κρίσιμης μάζας των νέων, μπορεί να αλλάξει το κλίμα, να νιώσουν και να είναι όντως οι ίδιοι πιο δυνατοί.
Αυτοί όλοι που, με ένα πολύ δυνατό ΚΚΕ, μπορούν να κάνουν και την όποια αυριανή αντιλαϊκή κυβέρνηση να τρέμει. Γι΄ αυτό και σε αυτές τις εκλογές, το σύνθημα είναι πάλι ένα: Μόνοι τους και όλοι μας, με πολύ πιο δυνατό ΚΚΕ!
Συντρόφισσες και σύντροφοι,
Τα τελευταία χρόνια έχουν πληθύνει ιδιαίτερα οι νέοι άνθρωποι που δείχνουν «δυσπιστία απέναντι στο πολιτικό σύστημα», όπως επανειλημμένα θα έχετε ακούσει από αναλυτές στα ΜΜΕ, το τελευταίο διάστημα, όταν ρωτάνε εργαζόμενους και νέους ανθρώπους, ποιος είναι ο πιο κατάλληλος για την επόμενη κυβέρνηση, η ΝΔ ή ο ΣΥΡΙΖΑ, απαντούν «κανένας»!
Στην πραγματικότητα και ανεξάρτητα σε ποιον βαθμό συνειδητοποιείται αυτό σήμερα, πρόκειται ξεκάθαρα, για δυσπιστία απέναντι κυρίως στα συστημικά κόμματα, στα κόμματα που κυβέρνησαν, στα κόμματα που συμφωνούν με αυτό το σύστημα βαρβαρότητας.
Απαντούν «κανένας», γιατί διαισθάνονται ότι μέσα στα όρια αυτής της πολιτικής, αυτού του συστήματος, δεν μπορεί με κανενός είδους κυβέρνηση να υπάρξει οριστική, πραγματική λύση στα οξυμένα προβλήματά τους.
Αν κάποτε χρειαζόταν μισή ζωή και βάλε για να διαπιστώσει κανείς από την ίδια του την πείρα, χωρίς να κοιτάξει την ιστορία, ότι κάθε ελπίδα για μια πιο ανθρώπινη διαχείριση του καπιταλισμού, οδηγεί μόνο σε χαμένο χρόνο, σε απώλεια δικαιωμάτων και κατακτήσεων, σε απογοήτευση και οπισθοχώρηση του κινήματος, σήμερα αρκεί λιγότερο χρονικό διάστημα.
Ακόμα και άνθρωποι των δικών σας ηλικιών μπορούν να ανακαλέσουν στη μνήμη τους δύο ή και τρεις περιπτώσεις που έχουν σκεφτεί ή έχουν ακούσει την άποψη ότι «έχουμε τη χειρότερη κυβέρνηση που πέρασε ποτέ από τον τόπο»…
Και κάθε καινούρια κυβέρνηση αποδεικνύεται, τελικά, χειρότερη από την προηγούμενη, ακριβώς γιατί ακριβώς ο ίδιος ο καπιταλισμός γίνεται όλο και πιο επιθετικός, πιο αντιδραστικός, όσο σαπίζει αλλά δεν ανατρέπεται.
Κάποτε «χειρότερη κυβέρνηση που έχει υπάρξει» ήταν η κυβέρνηση Κώστα Καραμανλή της ΝΔ. Αργότερα οι κυβερνήσεις Παπανδρέου του ΠΑΣΟΚ και του Παπαδήμου μετά με ευρύτερη συνεργασία. Και μετά, η κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου , ΝΔ και ΠΑΣΟΚ.
Κυβερνήσεις, βέβαια, που ο λαός μας έδιωξε κακήν-κακώς και καλά έκανε…
Δεν απαλλάχθηκε, όμως, και από την πολιτική τους, από αυτούς που έχουν πραγματικά εξουσία.
Σήμερα ο ΣΥΡΙΖΑ έχει φτάσει στο σημείο να ψάχνει τη χαμένη τιμή της ΝΔ ακριβώς στο πρόσωπο αυτών των «χειρότερων κυβερνήσεων», δίνοντας τελικά συγχωροχάρτι, όχι μόνο στο σύστημα, στον καπιταλισμό, όπως έκανε πάντα, αλλά και συνολικά στη ΝΔ, προσωποποιώντας το πρόβλημα αποκλειστικά στον ίδιο τον Μητσοτάκη.
Αλήθεια, υπάρχει μεγαλύτερη ομολογία για το γεγονός ότι πρόκειται για κόμματα με κοινή στρατηγική, με κοινούς σκοπούς, παρά τις υπαρκτές διάφορες στα επιμέρους;
Δεν θα μας κάνει καμία εντύπωση, αν αύριο τους ακούσουμε να περιγράφουν με ωραία λόγια την κυβέρνηση Μητσοτάκη για να αντιπαρατεθούν τότε με κάτι ακόμα χειρότερο που θα έχει έρθει…
Ακούσαμε, μάλιστα, τον κύριο Τσίπρα να λέει ότι θεωρεί αδιανόητο το ΠΑΣΟΚ να συγκυβερνήσει με τη ΝΔ που έχει μαζέψει τα στελέχη του ΛΑΟΣ, εννοώντας ότι πρέπει να συγκυβερνήσει με τον ΣΥΡΙΖΑ.
- Και μιλάει για το ΠΑΣΟΚ που ψήφισε μαζί με το ΛΑΟΣ το πρώτο μνημόνιο.
- Που συγκυβέρνησε μαζί με τη ΝΔ και το ΛΑΟΣ στην κυβέρνηση Παπαδήμου που έφερε το δεύτερο μνημόνιο.
- Που υπερψήφισε μαζί με τον ΣΥΡΙΖΑ, τη ΝΔ και όλα τα στελέχη της το τρίτο μνημόνιο που έφερε ο ΣΥΡΙΖΑ.
Έχει, συνεπώς, και η κοροϊδία τα όριά της!
Οι νέοι απαντούν «κανένας», γιατί καταλαβαίνουν πως τα αστικά κόμματα μοιράζονται ίδιες δεσμεύσεις, που, με πιθανές παραλλαγές, θα υλοποιήσουν την επόμενη μέρα όλοι τους.
-Είναι οι δεσμεύσεις απέναντι στο Ταμείο Ανάκαμψης της ΕΕ.
-Είναι οι δεσμεύσεις στους επιχειρηματικούς ομίλους της χώρας.
-Είναι οι δεσμεύσεις απέναντι στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ.
Και, βέβαια, όσο πιο εμφανής γίνεται η συμφωνία τους στα μεγάλα, «στα σοβαρά», που την παραδέχθηκε και η νέα εκπρόσωπος Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ Τσαπανίδου «ερχόμενη αυτή τη φορά εκείνη με φόρα», τόσο περισσότερο θα τρώγονται στο βούρκο των σκανδάλων, θα βγάζουν ο ένας τα άπλυτα του άλλου στη φόρα, πότε με υποκλοπές και κοριούς, πότε με βαλίτσες με χρήματα και πάει λέγοντας.
Τα τελευταία χρόνια, όμως, ειδικά οι νέοι άνθρωποι, εκτός από δυσπιστία, με διάφορες αφορμές, έχουν πραγματικά αισθανθεί και αποστροφή γι’ αυτό το αστικό πολιτικό σύστημα, για την κοινωνία που γεννά «τέρατα», τους καπιταλιστές και το κράτος τους.
Έχουν βαρεθεί να βλέπουν τη ΝΔ και τον ΣΥΡΙΖΑ να σκυλεύουν πάνω σε νεκρούς, να αλυχτάνε πάνω σε χαμένες περιουσίες, να μιλάνε και να κάνουν κατασχέσεις-πλειστηριασμούς σε φτωχές οικογένειες της πρώτης κατοικίας τους, με το κατεστραμμένο φυσικό περιβάλλον, να τσακώνονται για το ποιος από τους δύο είναι χειρότερος από τον άλλον…
Και οι δύο, όμως, να αναγνωρίζουν ότι η ανθρώπινη ζωή και το περιβάλλον αντικειμενικά θα μπαίνουν στην λογική του «κόστους - οφέλους», με την πολιτική τους.
Οι νέοι και οι νέες έχουν αηδιάσει με τα φαινόμενα σήψης και παρακμής, που αφορούν πότε «προβεβλημένα» παιδιά του συστήματος, πότε τους διάφορους «γόνους» της άρχουσας τάξης και πότε ανθρώπους «υπεράνω πάσης υποψίας»…
Τότε, διάφοροι ψάχνουν να βρουν με ποιο κόμμα είχαν σχέσεις τα διάφορα «τέρατα» ή ακόμα και κατηγορούν τη νέα γενιά ότι βιώνει «κρίση αξιών»!!!
Όλοι τους, όμως, υμνούν το καπιταλιστικό σύστημα που έχει στον πυρήνα του το δηλητήριο του ατομισμού, που καλλιεργεί το «όλα πουλιούνται και όλα αγοράζονται» και το «ο θάνατος σου η ζωή μου»…
Δηλαδή, υμνούν ακριβώς αυτές τις «αξίες», που αποτελούν πρόσφορο έδαφος για να προκύπτουν όλα τα «τέρατα».
Οι νέοι άνθρωποι έχουν δει τα όνειρα και οι ελπίδες τους να διαψεύδονται στο όνομα του «ρεαλισμού» και των «έκτακτων καταστάσεων», που έχουν επικαλεστεί όλες οι κυβερνήσεις, όταν για τις ανάγκες της κερδοφορίας των ομίλων, νομοθέτησαν την κατακρεούργηση των δικαιωμάτων τους.
Απαντούν «κανένας», λοιπόν, και καλά κάνουν.
Εδώ, όμως, είναι πεδίο δόξης λαμπρό, ώστε με τη δική μας παρέμβαση, με την ιδιαίτερη συμβολή που μπορεί να έχει η ΚΝΕ μέσα στη νεολαία, να πάει η σκέψη τους ένα βήμα παραπέρα.
Να γίνονται όλο και περισσότεροι εκείνοι που δίνουν πιο ριζοσπαστικά χαρακτηριστικά σε αυτό το «κανένας».
Γιατί αντιλαμβάνονται ότι σημαίνει «κανένας διαχειριστής του σάπιου συστήματος»!
Δηλαδή, καμία ανοχή, καμιά στήριξη σε κυβέρνηση στο έδαφος του καπιταλισμού και το συμπληρώνουν με το σύνθημά μας που λέει ότι «Μόνο ο λαός μπορεί να σώσει τον λαό στον δρόμο της ανατροπής, της σύγκρουσης, με δυνατό ΚΚΕ».
Ειδικά σε μια περίοδο, που όλα και τα ίδια τα αστικά κόμματα, τα αστικά επιτελεία κυρίως, μιλούν για «κλονισμούς» και «μεγάλες δυσκολίες» στο να γίνεται η δουλειά τους όπως συνήθως, πρέπει να δυναμώσει και η σύγκρουση με τα συμφέροντα των καπιταλιστών, συνολικά με το αστικό σύστημα και κράτος τους.
Και αυτό περνά και από το δικό μας χέρι.
Αξιοποιώντας «όλα τα κανάλια», μπορούμε και πρέπει να φτάσουμε σε πολύ περισσότερους νέους και νέες από όσους φτάσαμε, από όσους φτάνουμε μέχρι σήμερα.
Να φτάσουμε σε όλους αυτούς που μας παρακολουθούν, που εκτιμούν τη δράση μας, που με τον έναν ή τον άλλο τρόπο αντιλαμβάνονται ότι το ΚΚΕ και η ΚΝΕ είναι κάτι διαφορετικό από τους άλλους, αλλά ακόμα ίσως δεν έχουν εντοπίσει την πραγματική αιτία των προβλημάτων, δεν έχουν βρει τη διέξοδο στον οργανωμένο αγώνα.
Εμείς είμαστε που πρέπει να δείξουμε, να φωτίσουμε αυτόν τον δρόμο σε όλους και όλες.
Να γίνει έτσι κατανοητό από πολύ περισσότερους, ότι με ένα πιο δυνατό ΚΚΕ, με μια πιο δυνατή ΚΝΕ, με ένα εργατικό - λαϊκό κίνημα δυνατό, έναν λαό δυνατό που θα βαδίζει στο δρόμο της ανατροπής και την ίδια ώρα, με όσο γίνεται πιο αδύναμες τις όποιες αντιλαϊκές αστικές κυβερνήσεις, μπορούμε να πετύχουμε πολλά, μπορούμε να τα κατακτήσουμε τελικά όλα!!!
Συντρόφισσες και σύντροφοι,
Υπάρχουν στιγμές στην ιστορία που τα πράγματα φαντάζουν αργόσυρτα ή είναι αργόσυρτα, σχεδόν ακίνητα. Ή που υπάρχουν μεν σημαντικές αλλαγές, αλλά αυτές δεν φαίνονται να αντανακλώνται άμεσα και σε ριζικές αλλαγές στις συνειδήσεις, στη στάση της εργατικής τάξης, της νεολαίας.
Είναι αυτές οι στιγμές που ο αντίπαλος φαντάζει άτρωτος, ο αρνητικός συσχετισμός ρίχνει βαριά τη σκιά του, στις προσπάθειες όλων όσοι πασχίζουν για να αλλάξουν τα πράγματα...
Αναμφίβολα μια τέτοια περίοδο, μια μικρή όμως στιγμή στο μεγαλείο της ίδιας ιστορικής εξέλιξης, διανύουμε και σήμερα, σε συνθήκες που, όπως έχουμε εκτιμήσει, η αντεπαναστατική περίοδος που εκδηλώθηκε με τις ανατροπές του 1989-1991και τη διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης, δεν έχει ακόμα κλείσει τον κύκλο της.
Από αυτό, κάποιοι οδηγούνται στο συμπέρασμα πως ο λαός, το κίνημα, το ΚΚΕ, πρέπει να υποταχθούν σε αυτόν τον αρνητικό συσχετισμό και να δώσει το ΚΚΕ έτσιστήριξη ή έστω ανοχή, λένε, σήμερα σε μια κυβέρνηση στο έδαφος του καπιταλισμού για να ανακουφιστεί, λένε πάλι κάπως ο κόσμος, όπως παραμυθιάζονται.
Επειδή ξέρουμε ότι αρκετοί το σκέφτονται και καλοπροαίρετα, τους λέμε καθαρά και έντιμα: Ότι έτσι, όχι μόνο θα αναβάλλεται διαρκώς και θα απομακρύνεται ο στόχος της πάλης για μία πραγματικά εργατική - λαϊκή διέξοδο, αλλά ο λαός θα μετρά όλο και νέες απώλειες, περισσότερα χαμένα χρόνια, ανήμπορος θα δέχεται όλο και μεγαλύτερες επιθέσεις.
Και εδώ υπάρχει και μεγάλη ιστορική πείρα.
Το ΚΚΕ, αν και ποτέ δε συμβιβάστηκε, βέβαια, ποτέ δεν «τα βρήκε» με τον ταξικό αντίπαλο, όμως, έχει πληρώσει ακριβά όσες φορές στην ιστορία του, δοκίμασε τη συμμετοχή του σε αστικές κυβερνήσεις συνεργασίας.
Είτε σε ονομαζόμενες «δημοκρατικές», που θα οδηγούσαν τάχα στην πρόοδο και την ομαλή εξέλιξη, όπως μετά την απελευθέρωση από τον γερμανικό φασισμό - ιμπεριαλισμό, το 1944, που οδήγησε το λαό στην ήττα και τελικά στην απαράδεκτη συμφωνία παράδοσης στην αστική τάξη και τους Άγγλους, με τη συμφωνία της Βάρκιζας, είτε σε κυβερνήσεις «ειδικού ή έκτακτου σκοπού», όπως ονομάζονται, για να επιλυθούν δήθεν κάποια άμεσα προβλήματα είτε σκανδάλων, διαφάνειας, δημοκρατικής τάξης και βάλε , όπως το 1989, στα πλαίσια του ενιαίου τότε ΣΥΝ, αρχικά με τη ΝΔ για τρεις μήνες και μετά για τρεις μήνες και με το ΠΑΣΟΚ, που οδήγησε και σε μεγάλη κρίση το Κόμμα μας, αλλά και σε υποχώρηση συνολικά του εργατικού-λαϊκού κινήματος.
Το ΚΚΕ, έβγαλε όμως συμπεράσματα.
Μελέτησε και συνεχίζει να μελετά την ιστορία του, να διδάσκεται από αυτήν, να μην ξανακάνει ίδια ή παρεμφερή λάθη.
Το Κόμμα μας μελέτησε τη στρατηγική του, το νέο πρόγραμμά του, αυτή αποκρυσταλλώθηκε στο 19ο Συνέδριο το 2013.
Το 2015, το Κόμμα αντιστάθηκε και δεν έπεσε στη λούμπα της στήριξης ή της ανοχής μια κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ, που πρόβαλε τότε συνθήματα, όπως ότι «θα σκίσει τα μνημόνια» με ένα άρθρο, ένα δημοφιλές σύνθημα της περιόδου εκείνης, μόνο και μόνο για να κρύψει βέβαιτον αντιλαϊκό χαρακτήρα των θέσεών του, αφού έτσι κι αλλιώς ήταν σύνθημα ασυμβίβαστο με τις ίδιες τις προγραμματικές θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ.
Η στάση, όμως, αυτή του ΚΚΕ σφυρηλατήθηκε σε πορεία χρόνων. Άλλωστε, δεν πρέπει να ξεχνάμε την αντίστοιχη θέση του Κόμματος το 2012, όταν ο ΣΥΡΙΖΑ καλούσε προεκλογικά σε κυβερνητική συνεργασία, με πέντε σημεία, όπου το Κόμμα αρνήθηκε, αντιστάθηκε και κατέγραψε στις δεύτερες εκλογές, μεγάλη απώλεια της εκλογικής του δύναμης. Η ΚΕ, το Κόμμα, είχε προετοιμαστεί, είχε ήδη συζητήσει συλλογικά σε Πανελλαδική Συνδιάσκεψη το 2011 την ιστορική πείρα περί μεταβατικών σταδίων κλπ, ενώ είχε αρχίσει η προετοιμασία για τη διαμόρφωση των θέσεων του νέου προγράμματος, εσωκομματικά, κι έτσι έγινε δυνατό να πάρει σωστή θέση απορρίπτοντας τη συνεργασία με αστικές κυβερνήσεις, παρά τη μεγάλη πίεση που ασκήθηκε τότε. Όμως, αυτό δεν είχε προλάβει τότε να αφομοιωθεί σε όλο του το εύρος από όλο το δυναμικό, πολύ περισσότερο από φίλους και οπαδούς, από ψηφοφόρους του Κόμματος, με αποτέλεσμα να αιφνιδιαστούν, αφού οι περισσότεροι δεν ήταν επαρκώς ενημερωμένοι με τις θέσεις μας για τις ονομαζόμενες «μεταβατικές κυβερνήσεις» κλπ, αλλά έμεναν επηρεασμένοι κυρίως από παλιότερες επεξεργασίες του Κόμματος, αλλά και του διεθνούς κομμουνιστικού κινήματος.
Σήμερα το ΚΚΕ, από πολύ καλύτερες θέσεις, με ωριμότητα, ιδεολογική και πολιτική επάρκεια μπαίνει στην εκλογική αναμέτρηση. Πλατιά έχει αναλυθεί η θέσης μας, λίγοι σήμερα δεν γνωρίζουν ότι το ΚΚΕ δεν πρόκειται να δώσει ανοχή, στήριξη σε μια αστική, αντιλαϊκή κυβέρνηση, όποιο χρώμα κι αν έχει, όπως κι αν βαπτιστεί.
Το Κόμμα διαθέτει πρόταση λαϊκής εξουσίας - διακυβέρνησης, πρόταση ριζικών εκ βάθρων αλλαγών, ανατροπής του συστήματος, της δικτατορίας των μονοπωλίων.
Γιατί είναι το Κόμμα, το ΚΚΕ, που με ανείπωτες θυσίες στάθηκε και στέκεται πάντα υπερασπίζοντας από θέση αρχής τα εργατικά – λαϊκά συμφέροντα, έχει στόχο και σκοπό του να οδηγήσει την εργατική - λαϊκή πλειοψηφία πραγματικά στην εξουσία.
Οι τίμιοι άνθρωποι της χώρας μας, οι αγωνιστές, οι μαχητές της ζωής και του δίκιου, μπορούν να αντιληφθούν, να καταλάβουν τις θέσεις μας, το πρόγραμμά μας σήμερα.
Έτσι, μιλάμε εμείς καθαρά, με τους απλούς, με τους έντιμους ανθρώπους. Σε κάτι άλλους, τους κολλητούς των αφεντικών, των Αμερικάνων, των μνημονίων, της καπιταλιστικής σαπίλας, που έχουν και το θράσος να αποκαλούν εμάς «κολλημένους», επειδή, λέει, «περιμένουμε να έρθει ο λαός σε 2.500 χρόνια», αντί να στηρίξουμε τώρα αυτούς να ξανακαθίσουν στις βρώμικες καρέκλες τους και να συνεχίσουν το έργο των προηγούμενων, του Μητσοτάκη, τους απαντάμε αλλιώς…
Τους απαντάμε ότι ο δρόμος των μεγάλων ανατροπών ανοίγει πάντα από κάποιους τέτοιους “κολλημένους”, από κάποιους ασυμβίβαστους!!!
Και -δυστυχώς για αυτούς που τα εκστομίζουν αυτά- αυτός ο δρόμος θα αποδειχθεί πολύ πιο σύντομος από όσο υπολογίζουν.
Και θα τους πάρει αμπάριζα ο λαός και η νεολαία, όλους αυτούς μαζί, κλείνοντάς τους στα χρονοντούλαπα της ιστορίας…
Συντρόφισσες και σύντροφοι,
Ναι! Η ελπίδα βρίσκεται στην πάλη των λαών!
Δεν είναι, άλλωστε, η πρώτη φορά στην ιστορία που ένα τέτοιο βαθύ σκοτάδι έκανε την εμφάνισή του.
Για αναλογιστείτε...
Το 1940, κατά την τριπλή φασιστική κατοχή της χώρας, μια χούφτα κομμουνιστές στην παρανομία, και άλλοι που δραπέτευαν από τις φυλακές και τις εξορίες, ξεκίνησαν τον αγώνα για να αναπτυχθεί η αντίσταση μέσα στις δύσκολες συνθήκες της φασιστικής σκλαβιάς, αλλά και της ηττοπάθειας και της αναμονής που καλλιεργούσαν στο λαό οι αστικές και άλλες συμβιβασμένες δυνάμεις.
Ξεκινώντας από αυτή την τρομερά δύσκολη αφετηρία, το Κόμμα μας αποτέλεσε το βασικό εμπνευστή, καθοδηγητή και αιμοδότη της ένοπλης λαϊκής Αντίστασης, έσωσε το λαό από την πείνα, δημιούργησε φύτρα της νέας εξουσίας στις απελευθερωμένες περιοχές.
Αλλά και πολύ αργότερα, αφού πέρασαν και τα «Πέτρινα χρόνια», εγκαθιδρύθηκε η δικτατορία. Μέσα στην δικτατορία, με απόφαση του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ ιδρυόταν η ΚΝΕ το 1968, βρισκόμασταν στα μαύρα χρόνια της παρανομίας, των διώξεων, των βασανιστηρίων, των εξοριών, με τη στρατιωτική χούντα να φαντάζει τότε ακλόνητη.
Κι όμως, αυτή η απόφαση, έδωσε νέα πνοή και ορμή στην πάλη της νεολαίας, όπως μάλιστα αποτυπώνεται και στην παράνομη έκδοση της αντι-ΕΦΕΕ για το φοιτητικό κίνημα και τη δράση του από το 1967 μέχρι το 1973, που σας μοιράστηκε ως αναμνηστικό στο Συνέδριό σας.
Και σε συνδυασμό με άλλους παράγοντες, φτάσαμε μέχρι τις μεγάλες στιγμές της κατάληψης της Νομικής το Φλεβάρη του 1973 και της παλλαϊκής εξέγερσης του Πολυτεχνείου το 1973, που φέτος κλείνουν τα 50 χρόνια τους.
Να είστε σίγουροι ότι και σήμερα συντελούνται μεγάλες διεργασίες. Έστω και αν μέχρι στιγμής είναι, κατά κύριο λόγο, όπως λέμε, «υπόγειες».
Δυνάμεις, που σχετίζονται με τις ίδιες τις αντιφάσεις του καπιταλισμού, για τις οποίες, όσο και αν ψάχνουν, δεν βρίσκουν γιατρειά, σπρώχνουν τον τροχό της ιστορίας και τίποτα δεν μπορεί να τον εμποδίσει να κυλήσει.
Ξέρουμε βέβαια ότι αυτό δεν θα γίνει αυτόματα. Απαιτεί την πρωτοπόρα δράση της εργατικής τάξης και της νεολαίας της.
Είμαστε, όμως, βαθιά πεπεισμένοι ότι βρισκόμαστε σήμερα σε καλύτερη θέση, για να ανταποκριθούμε στα μεγάλα καθήκοντά μας.
Εσείς είστε η γενιά των κομμουνιστών και κομμουνιστριών, των αγωνιστών και αγωνιστριών, που θα κάνει τις σπίθες που υπάρχουν σήμερα να γίνουν πυρκαγιά και να μετατρέψουν τα σκοτάδια σε λαμπερό φως!!!
Ξεκινώντας από τις μάχες που έχουμε μπροστά μας, στους καθημερινούς ταξικούς, λαϊκούς αγώνες. Και στις εκλογές που έρχονται. Μπορούμε να κάψουμε τα αντιλαϊκά σενάρια. Να αντιμετωπίσουμε τους διπλούς εκβιασμούς!
Γιατί μόνο ο λαός μπορεί, σώζει το λαό στο δρόμο της ανατροπής, με πολύ πιο ισχυρό ΚΚΕ!
Με οδηγό τις συνεδριακές αποφάσεις, ανοίγουμε το δρόμο από σήμερα, γιατί όπως έγραφε ο Ναζίμ Χικμέτ: «την ορμή μας την έχουμε από τους αιώνες… Θα βγούμε νικητές κι ας είναι οι θυσίες μας βαριές»... Για να «χτίσουμε ένα κόσμο λέφτερο ανοιχτό, γεμάτο ελπίδα» …
Για το μεγάλο, το ωραίο, το συγκλονιστικό: Το σοσιαλισμό!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.