ΠροσΔΕΘείτε και τo διαβατήριo στα δόντια: Αυτή τη φορά ΔΕΘαφήσει τίποτα άσκιστο — ΚΚΕ: Ξανά σωτήρες του λαού για τη σωτηρία του κεφλαίου

ΑΛ.ΤΣΙΠΡΑΣ ΣΤΗ ΔΕΘ

«Προτεραιότητες» υπαγορευμένες από τους στόχους του κεφαλαίου

Κλείνοντας σε όλες τις πτώσεις την λέξη «κοινωνική συνοχή» -όπως ονομάζουν την υποταγή στους «αναπτυξιακούς» στόχους του κεφαλαίου- στην οποία έχει διαπρέψει ο ΣΥΡΙΖΑ, ο Αλ. Τσίπρας, επιχείρησε από την ΔΕΘ να κάνει προεκλογικό «ταμείο» σκορπώντας νέες ψευδαισθήσεις για «δικαιότερη» καταλήστευση του λαού από τους επιχειρηματικούς ομίλους.

Παρουσίασε ένα πρόγραμμα έξι σημείων, «ρεαλιστικό» με στόχο να «επιστρέψει η δικαιοσύνη παντού», η οποία είναι «όρος για την σταθερότητα στην οικονομία και στην κοινωνία».

 

TO ΚΚΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑ ΣΤΗ ΔΕΘ

Καμία εμπιστοσύνη, σε εκείνους που ξαναεμφανίζονται ως «σωτήρες» του λαού

Σε ανακοίνωσή του για την ομιλία του Αλέξη Τσίπρα στη ΔΕΘ, το Γραφείο Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ αναφέρει:

«Το μόνο που κάνει το κυβερνητικό πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ είναι να "σερβίρει" τα ίδια οδυνηρά -για το λαό- σχέδια, με περιτύλιγμα δήθεν "δικαιοσύνης" και να δίνει τελικά άλλοθι στις αντιλαϊκές στρατηγικές, που εφαρμόζει η σημερινή κυβέρνηση της ΝΔ, με την ψεύτικη υπόσχεση ότι αυτός θα τις διαχειριστεί διαφορετικά. Όμως, ούτε η στρατηγική της "πράσινης μετάβασης", που ευθύνεται για την ενεργειακή φτώχεια, μπορεί να είναι "δίκαιη". Ούτε το χρηματιστήριο ενέργειας, που θέσπισε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, μπορεί να μετατρέψει την ενέργεια σε κοινωνικό αγαθό. Ούτε το νέο υπερμνημόνιο των λαών της Ευρώπης, που λέγεται Ταμείο Ανάκαμψης, μπορεί να είναι "ωφέλιμο" για μικρούς επαγγελματίες κι αγρότες. Ούτε οι θεσμοί και οι μηχανισμοί καταστολής του σάπιου αστικού κράτους, συμπεριλαμβανομένης της ΕΥΠ, μπορούν να γίνουν "δημοκρατικοί".

Από την αρχή ως το τέλος ο κύριος Τσίπρας καλούσε το λαό να στρατευτεί πίσω από το στόχο "να γίνει η Ελλάδα σαν τα αλλά ευρωπαϊκά κράτη", λες και δεν βιώνουν οι λαοί σε αυτά τα κράτη τα ίδια αδιέξοδα, λες και δεν σχεδιάζουν οι κυβερνήσεις σε αυτά τα κράτη να φορτώσουν τα βάρη πάλι στους λαούς, ενόψει μάλιστα του δύσκολου χειμώνα.

Όλα τα παραπάνω είναι οι κοινοί άξονες και το "κοινό πρόγραμμα" όλων των αστικών κομμάτων, που έχουν οδηγήσει τον ΣΥΡΙΖΑ, όπως και το ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ, να ψηφίζει ένα μεγάλο μέρος των αντιλαϊκών νομοσχεδίων της ΝΔ, όπως είναι για παράδειγμα οι υπέρογκοι ΝΑΤΟϊκοί εξοπλισμοί, τα δωράκια στο κεφάλαιο, η μονιμοποίηση των ειδικών φόρων για το λαό, οι ειδικές οικονομικές ζώνες (βλ. Ναυπηγεία Ελευσίνας), ενώ μόλις πριν λίγες μέρες ψήφισαν μαζί την επικίνδυνη διεύρυνση του ΝΑΤΟ με νέες χώρες.

Καμία εμπιστοσύνη, λοιπόν, σε εκείνους που προσπαθούν να ξαναεμφανιστούν ως "σωτήρες" του λαού, ενώ τα πεπραγμένα τους, τόσο ως κυβέρνηση όσο κι ως αντιπολίτευση, πείθουν για το ακριβώς αντίθετο».

902, Κυριακή 18/09/2022 - 10:10

 

Στην πολλή περιορισμένη αναφορά του στις διεθνείς εξελίξεις και την θέση της χώρας, ουσιαστικά δια της σιωπής πέρασε στο ντούκου την επικίνδυνη εμπλοκή της Ελλάδας στους αμερικανονατοϊκούς σχεδιασμούς και στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο στην Ουκρανία, αναφερόμενος επιλεκτικά στην αποστολή όπλων την Ουκρανία «που κάνει την Ελλάδα μέρος της κρίσης». Όμως η εμπλοκή της Ελλάδας περιλαμβάνει ένα πλαίσιο υποδομών, βάσεων κ.ά, με πιο χαρακτηριστική την βάση της Αλεξανδρούπολης, που παραχωρήθηκαν στο ΝΑΤΟ και τις ΗΠΑ ήδη από την προηγούμενη διακυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ. Αυτό το πλαίσιο αναβάθμισε η κυβέρνηση της ΝΔ σήμερα.

Ο Αλ. Τσίπρας αναγόρευσε ξανά σε παράγοντα σταθερότητας, την θέση της Ελλάδας στις «διεθνείς συμμαχίες» δηλαδή στους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς, επιχείρημα που κάθε μέρα καταρρίπτεται με κρότο. Σε αυτό το πλαίσιο αναφέρθηκε στα ελληνοτουρκικά, επαναλαμβάνοντας ως δρόμο επίλυσης «των διαφορών για την υφαλοκρηπίδα και την ΑΟΖ» το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης. Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ στηλίτευσε τις «κούρσες εξοπλισμών», ξεχνώντας πως ο ΣΥΡΙΖΑ επίσης έχει ψηφίσει βασικούς πυλώνες αυτής της «κούρσας εξοπλισμών» (π.χ. «Rafale», προμήθεια γαλλικών φρεγατών, κ.α) που έφερε η ΝΔ...

Ιεραρχώντας ως πρώτη «εθνική» προτεραιότητα την «αντιμετώπιση της ενεργειακής κρίσης», σέρβιρε τα ίδια πανάκριβα για το λαό σχέδια, με περιτύλιγμα δήθεν «δικαιοσύνης», δίνοντας τελικά άλλοθι στις αντιλαϊκές στρατηγικές που εφαρμόζει η σημερινή κυβέρνηση της ΝΔ, τις οποίες υποτίθεται ότι κατακεραύνωσε. 

Έτσι, έταξε «επανακρατικοποίηση» της ΔΕΗ, λέγοντας πως «ανακτούμε τουλάχιστον το 51% του Δημοσίου στο μετοχικό της κεφάλαιο», λες και έχει διαφορά εάν ο λαός θα πληρώνει λογαριασμούς στο «Θεό» σε μια ΔΕΗ όπου το Δημόσιο θα έχει το πλειοψηφικό πακέτο ή μη. Πόσο μάλλον όταν η ΔΕΗ θα ανταγωνίζεται τους ιδιώτες - παρόχους. Άλλωστε, το σύνολο των προτάσεων που παρουσίασε για την «δραστική» τάχα μείωση των λογαριασμών, διατηρεί άθιχτες τις αιτίες για τα πανάκριβα τιμολόγια, δηλαδή την απελευθερωμένη αγορά, την στρατηγική της «πράσινης μετάβασης» και τις κυρώσεις κατά της Ρωσίας. Στην καλύτερη των περιπτώσεων, θα μπουν ανώτατα όρια τιμών στο χρηματιστήριο ενέργειας που θέσπισε η δική του κυβέρνηση, το οποίο θα παραμείνει και θα εδραιωθεί ως μηχανισμός διασφάλισης των κερδών των ενεργειακών ομίλων. Την ίδια ώρα, υποσχέθηκε χρήμα με τη σέσουλα στα «πράσινα» αρπακτικά μέσω του Ταμείου Ανάκαμψης. Η δε αξιοποίηση του συνόλου των εγχώριων ενεργειακών πόρων, συμπεριλαμβανομένου του λιγνίτη, θα γίνει «για όσο χρειαστεί»...

Η δεύτερη «εθνική» προτεραιότητα  είναι η «αύξηση του διαθέσιμου εισοδήματος» που θα γίνει στην πεπατημένη του επαίσχυντου νόμου Βρούτση - Αχτσιόγλου, που έχει αποδειχτεί βασικός μοχλός καθήλωσης των μισθών και εμπόδιο στις ελεύθερες συλλογικές διαπραγματεύσεις. Έταξε «αύξηση του κατώτατου μισθού με νόμο στα 800 ευρώ» και «θέσπιση μηχανισμού τιμαριθμικής αναπροσαρμογής σε ετήσια βάση»... 

Η τρίτη «εθνική» προτεραιότητα είναι η «στήριξη του κοινωνικού κράτους». Εδώ έδωσε τα ρέστα του, προαναγγέλλοντας «κατάργηση των αντικοινωνικών νόμων Χατζηδάκη, που νομιμοποίησαν τα 12ωρα, την απλήρωτη εργασία, την ποινικοποίηση της συλλογικής δράσης», τη στιγμή που ο ΣΥΡΙΖΑ ψήφισε 56 ολόκληρα άρθρα του, δηλαδή κοντά το μισό νομοσχέδιο! Αν, μάλιστα, ο ΣΥΡΙΖΑ ακολούθησε μια τέτοια στάση ως αντιπολίτευση, ο καθένας μπορεί να φανταστεί τι ...φιλεργατικούς νόμους θα φέρει ως κυβέρνηση, τώρα που έχει περάσει στη φάση της «ωριμότητας» όπως λένε τα στελέχη του. 

Η τέταρτη «εθνική» προτεραιότητα είναι η «παραγωγική ανασυγκρότηση», όπως ονομάζουν οι αστικές δυνάμεις τη στήριξη της καπιταλιστικής ανάπτυξης και των επιχειρηματικών ομίλων. Με προκάλυμμα την «ανακατεύθυνση μέρους των δανείων του Ταμείου Ανάκαμψης στη χρηματοδότηση νοικοκυριών, αγροτών, μικρομεσαίων επιχειρήσεων και ενεργειακών κοινοτήτων ώστε να παράγουν την ηλεκτρική ενέργεια που καταναλώνουν με μικρά έργα ΑΠΕ», υποσχέθηκε  στους βιομήχανους και τις «δυναμικές υφιστάμενες και νέες επιχειρήσεις σε κλάδους αιχμής» χρηματοδότηση των επενδυτικών τους σχεδίων για υλοποίηση έργων ιδιοπαραγωγής ΑΠΕ και εξοικονόμησης ενέργειας. 

Η πέμπτη «εθνική» προτεραιότητα είναι ένα «ισχυρό δημοκρατικό κράτος» που θα είναι «εγγυητής της κοινωνικής συνοχής», όπου θα διατηρηθεί όλο εκείνο το σκοτεινό θεσμικό πλαίσιο που επιτρέπει την γενικευμένη παρακολούθηση, μεταφέροντας απλά και μόνο την αρμοδιότητα της ΕΥΠ στο υπουργείο Προστασίας του Πολίτη, ορίζοντας «νομοθετικά τους λόγους εθνικής ασφάλειας», θεσπίζοντας «έλεγχο από δικαστικό συμβούλιο και έγκριση με αιτιολογημένη απόφασή της άρσης του απορρήτου», δηλαδή υιοθετώντας την ίδια ορολογία - λάστιχο που αξιοποιείται κατά κόρον για την ένταση των παρακολουθήσεων και της καταστολής ενάντια στον «εχθρό λαό», όπως σήμερα. 

Η έκτη «εθνική» προτεραιότητα που είναι τάχα «η απάντηση στη δημογραφική πρόκληση», περιλαμβάνει μέτρα ανάλογης κοπής με αυτά που ανακοίνωσε πρόσφατα η κυβέρνηση για τη στέγη όπως δημιουργία «τράπεζας στέγης» από υπάρχοντα διαμερίσματα και «ισχυρά κίνητρα ενεργειακής αναβάθμισης». 

Από την αρχή ως το τέλος, άλλωστε, καλούσε το λαό να στρατευτεί πίσω από το στόχο «να γίνει η Ελλάδα σαν τα αλλά ευρωπαϊκά κράτη», ξεχνώντας πως και στα άλλα ευρωπαϊκά κράτη οι λαοί πληρώνουν το μάρμαρο γι' αυτό και ξεσηκώνονται με αγωνιστικές κινητοποιήσεις το τελευταίο διάστημα, ξεχνώντας πως οι κυβερνήσεις της ΕΕ - και με ιδιαίτερο ζήλο οι σοσιαλδημοκρατικές κυβερνήσεις - παίζουν τα ρέστα στην εμπλοκή των χωρών τους στους ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς και πολέμους.

Πάνω σε αυτό το κοινό στρατηγικό πλαίσιο που μοιράζεται ο ΣΥΡΙΖΑ με τα υπόλοιπα αστικά κόμματα, ο Αλ.Τσίπρας επανέφερε τα «κλασσικά εικονογραφημένα» προεκλογικά διλήμματα, αναφέροντας πως «το διακύβευμα των επόμενων εκλογών ...είναι δημοκρατία ή ολιγαρχία. Δημοκρατία ή οικογενειοκρατία. Δημοκρατία ή απολυταρχία»...

902