Πυρκαγιές: Συμβαίνουν και εις Παρισίους με συνταγή ΕΕ

ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΙΚΕΣ ΠΥΡΚΑΓΙΕΣ ΣΕ ΟΛΗ ΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ

Με τη «σφραγίδα» της εγκληματικής πολιτικής της ΕΕ που θεωρεί «κόστος» τα ουσιαστικά μέτρα προστασίας

Καθηλωμένες στο 0,5% του συνόλου οι κρατικές δαπάνες για την πυρόσβεση...

Τη βδομάδα που πέρασε, πολυήμερες πυρκαγιές έπληξαν πολλές χώρες της Ευρώπης, μετατρέποντας σε στάχτη εκατομμύρια στρέμματα δασικών εκτάσεων και επιβεβαιώνοντας για άλλη μια φορά τις τραγικές συνέπειες της εγκληματικής πολιτικής της ΕΕ και των κυβερνήσεών της που αντιμετωπίζουν ως «κόστος» τη λήψη ουσιαστικών μέτρων προστασίας των λαών και του περιβάλλοντος.

Σύμφωνα με τα στοιχεία του Ευρωπαϊκού Συστήματος Ενημέρωσης για τις Δασικές Πυρκαγιές (EFFIS), για τις 27 χώρες της ΕΕ, η καταστροφή είναι ήδη πολύ μεγαλύτερη από αυτή που είχε συντελεστεί ολόκληρο το περσινό έτος, ενώ είμαστε ακόμα στα μισά της «αντιπυρικής περιόδου»...

Συγκεκριμένα, σύμφωνα με το EFFIS, από 1/1/2022 έως 16/7/2022 οι πυρκαγιές στην ΕΕ κατέστρεψαν συνολικά 5.178.810 στρέμματα. Την ίδια στιγμή, για όλο το 2021 (χρονιά επίσης με τεράστιες καταστροφές, μεταξύ άλλων και στη χώρα μας), είχαν καταγραφεί 4.703.590 καμένα στρέμματα.

Αποκαλυπτικά είναι και τα στοιχεία ανά χώρα: Στην Ισπανία μέχρι τις 16/7 είχαν καεί πάνω από 1.900.000 στρέμματα, από 850.000 ολόκληρο το 2021. Στη Γαλλία 400.000 στρέμματα, από 300.000 το 2021. Στην Πορτογαλία, 460.000 στρέμματα, έναντι 250.000. Στη Βρετανία, 200.000 στρέμματα έναντι 60.000.

Η έκταση της καταστροφής και ο συνδυασμός της με το κύμα καύσωνα που έπληξε μεγάλο μέρος της Γηραιάς Ηπείρου την ίδια περίοδο, αναζωπύρωσαν τη συζήτηση για τις συνέπειες της «κλιματικής αλλαγής», τις «πρωτόγνωρες» και «ακραίες συνθήκες» που καλούνται να αντιμετωπίσουν οι αντίστοιχες υπηρεσίες κ.τ.λ.

Ωστόσο, για μία ακόμα φορά, αυτή η κουβέντα γίνεται με στόχο να κρυφτούν τα τραγικά αποτελέσματα της πολιτικής που βάζει στη ζυγαριά «κόστους - οφέλους» για το κεφάλαιο και το κράτος του την ολοκληρωμένη και ουσιαστική προστασία των δασών, όπως και της λεγόμενης «πράσινης ανάπτυξης», που αντιμετωπίζει το περιβάλλον ως εργαλείο καπιταλιστικής κερδοφορίας, με οτιδήποτε αυτό συνεπάγεται.

Αντί να αξιοποιούνται οι πρωτόγνωρες δυνατότητες που προσφέρουν η επιστήμη και η τεχνολογία για την προστασία των δασών και της ανθρώπινης ζωής και περιουσίας, άξονας παρέμβασης για τις αστικές κυβερνήσεις είναι η παράδοση του περιβάλλοντος στην επιχειρηματική δράση, όπως και οι περικοπές και «εξοικονομήσεις» σε βάρος της προστασίας του.

Ενώ λοιπόν περισσεύουν οι διαπιστώσεις για τις «έκτακτες συνθήκες» και κλίνονται σε όλες τις πτώσεις η «κλιματική αλλαγή» και οι «απειλές» που αυτή γεννά, η «συνταγή» της ΕΕ και των αστικών κυβερνήσεων είναι αυτή της συνεχούς μείωσης των κρατικών δαπανών για την πυρόσβεση.

Είναι χαρακτηριστικά τα στοιχεία της ίδιας της Ευρωπαϊκής Στατιστικής Υπηρεσίας (Eurostat): Το 2019 οι δαπάνες των 27 κρατών - μελών της ΕΕ για «υπηρεσίες πυρόσβεσης» έφτασαν τα 30,9 δισ. ευρώ. Το ποσό αναλογούσε στο 0,5% των συνολικών κρατικών δαπανών. Μάλιστα, το σχετικό δελτίο Τύπου της Υπηρεσίας παρατηρούσε ότι την ίδια χρονιά οι δαπάνες των «27» για αστυνομικές υπηρεσίες έφτασαν το 2% των συνολικών δαπανών. Ακόμα, υπογράμμιζε ότι οι δημόσιες δαπάνες για υπηρεσίες πυρόσβεσης στους «27» έμειναν καθηλωμένες στα ίδια επίπεδα (0,4% - 0,5%) από ...το 2001!

«Προδιαγεγραμμένη καταστροφή», λένε οι εργαζόμενοι

Την περασμένη Τετάρτη, ο Πρόεδρος της Γαλλίας, Εμ. Μακρόν, επισκέφτηκε την περιοχή Ζιρόντ, στα νοτιοδυτικά, όπου κάηκαν πάνω από 200.000 στρέμματα, περίπου σε μια βδομάδα. Οπως και άλλοι ομόλογοί του μοίρασε υποσχέσεις για «μεγάλα εθνικά έργα» και «στήριξη» που θα υπάρξει, για να αναδασωθούν οι πληγείσες περιοχές αλλά και για να ενισχυθούν οι υπηρεσίες πυρόσβεσης. Μέσα σε αυτήν την καταστροφή, έκρινε σκόπιμο να υποστηρίξει ότι «το δάσος είναι μια ευκαιρία», κλείνοντας έτσι το μάτι σε μια σειρά από μονοπώλια που καιροφυλακτούν, έτοιμα να αρπάξουν τις «ευκαιρίες» που διαμορφώνουν η καταστροφή και η πολιτική εμπορευματοποίησης του περιβάλλοντος.

Πίσω από τις κλασικές υποσχέσεις ωστόσο, είναι πολύ χρήσιμες οι μαρτυρίες των εργαζομένων για τις συνέπειες που έχει, για παράδειγμα, η παράδοση του ευαίσθητου τομέα της συντήρησης των εναέριων μέσων πυρόσβεσης στους ιδιώτες.

Συνδικαλιστές από τον κλάδο των χειριστών εναέριων μέσων πυρόσβεσης (από το εθνικό συνδικάτο Syndicat national du personnel navigant de l'aviation civile - SNPNAC) σημείωναν ότι οι υπεύθυνοι (ιδιωτική εταιρεία) για την επισκευή των αεροσκαφών «δεν στάθηκαν στο ύψος των αναγκών» και περιέγραφαν ως εξής την κατάσταση στην οποία «βρήκαν» οι μεγάλες πυρκαγιές τον στόλο των εναέριων μέσων της Γαλλίας (μιας από τις ισχυρότερες καπιταλιστικές οικονομίες του πλανήτη, μέλος του G7):

«Ενα από τα αεροσκάφη έμενε καθηλωμένο εδώ και ένα μήνα, λόγω έλλειψης μοτέρ... Επισκευές που κανονικά απαιτούν 2 με 3 ώρες, διαρκούν 5 με 6, αλλά και πάλι δεν είναι πολύ πετυχημένες, με αεροπλάνα που παρουσιάζουν πάλι βλάβες, για περισσότερες μέρες...

Εντοπίζουμε επαναλαμβανόμενες βλάβες: Η ίδια ζημιά συμβαίνει στο (σκάφος) "J+0" και "J+1" ενώ θα έπρεπε να έχει επισκευαστεί. Φανταστείτε ότι πάτε το αυτοκίνητο στο συνεργείο για ένα πρόβλημα στο καλοριφέρ και με το που βγαίνετε από το συνεργείο, το ίδιο πρόβλημα εμφανίζεται πάλι...».

Οι καταγγελίες συνεχίζονται: «Δεν υπάρχουν αρκετοί μηχανικοί για να κάνουν τις επισκευές... Δεν υπάρχουν αρκετά ανταλλακτικά...». Ενδεικτική είναι και η πληροφορία που ανέφερε ένας εργαζόμενος, σχετικά με εταιρεία που κατασκευάζει ανταλλακτικά για αεροσκάφη πυρόσβεσης, σημειώνοντας ότι «περιμένει πρώτα να συμπληρωθεί αρκετά το καρνέ με τις παραγγελίες της, μετά αρχίζει να παράγει ανταλλακτικά...».

Και πώς αλλιώς εξάλλου να ενεργήσει... Αφού αυτός είναι ο νόμος με τον οποίο λειτουργεί κάθε επιχείρηση: Η επιδίωξη του μέγιστου δυνατού κέρδους, όχι το αν ο λαός θα έχει ό,τι χρειάζεται για να προστατεύσει τη ζωή και τη χώρα του.

Σε παλιότερη επιστολή προς την κυβέρνηση, το SNPNAC έκανε λόγο για «προδιαγεγραμμένη καταστροφή», εκφράζοντας μεγάλη ανησυχία για την ανεπάρκεια με την οποία η χώρα θα έπρεπε να αντιμετωπίσει το ενδεχόμενο μεγάλων πυρκαγιών. Σε αυτή μιλούσε για «κλείσιμο σταθμών, μη αντικατάσταση μηχανημάτων που χάθηκαν στη διάρκεια επιχειρήσεων», «στόλο που γερνάει», «απαράδεκτες ακινητοποιήσεις σκαφών στο έδαφος», «έλλειψη ειδικευμένων πιλότων».

Ανέφερε ότι «δυσκολευόμαστε να αντιληφθούμε την τεράστια αναντιστοιχία ανάμεσα στις ενέργειες και τα λόγια, λόγω της απουσίας στρατηγικής προσαρμογής των αναγκών και των μέσων».

«Είναι ακριβή η διατήρηση υπηρεσιών πλήρους απασχόλησης»...

Την ίδια στιγμή, ερωτήματα γεννούν και τα στοιχεία για τις μεγάλες ελλείψεις κατάλληλα εκπαιδευμένου μόνιμου προσωπικού στην πυρόσβεση.

Ενδεικτική είναι και πάλι η εικόνα από τη Γαλλία. Με βάση τα πιο πρόσφατα στοιχεία του υπουργείου Εσωτερικών, το 78% του ανθρώπινου δυναμικού στην πυρόσβεση είναι καταχωρημένοι ως «εθελοντές πυροσβέστες» (!) και μόλις ένα 17% ως «επαγγελματίες», με ό,τι αυτό συνεπάγεται για το εύρος και την επικαιροποίηση της εκπαίδευσής τους, την επάρκεια του εξοπλισμού τους, τις συνθήκες εργασίας που επιδρούν στον τρόπο εκτέλεσης του καθήκοντός τους κ.τ.λ. Ενα 5% καταγράφονται ως «στρατιωτικοί».

Σημειωτέον, για τους «εθελοντές πυροσβέστες» είναι άλλη η επαγγελματική τους απασχόληση, με ό,τι αυτό μπορεί να συνεπάγεται και για την αμεσότητα με την οποία μπορούν να βρεθούν ή να παραμείνουν όπου κρίνει η αντίστοιχη υπηρεσία.

Ενδεικτικό επίσης της σημασίας που δίνεται στη διασφάλιση του απαραίτητου προσωπικού είναι και το ότι, ενώ κανονικά χρειάζονται τουλάχιστον 22 χειριστές εναέριων μέσων πυρόσβεσης, διαθέσιμοι τις μέρες των καταστροφικών πυρκαγιών στη Ζιρόντ ήταν μόνο 16...

Την ίδια στιγμή, ερωτήματα δημιουργεί και η διεύρυνση του δικτύου των εθελοντών στην πυρόσβεση σε τέτοιο βαθμό, που οι σχετικές υπηρεσίες απευθύνονται και σε παιδιά και εφήβους... 11 - 18 ετών. Φυσικά, δεν είναι κακό να αξιοποιείται η έγνοια που έχει για το περιβάλλον ένα παιδί ή ένας έφηβος, αλλά το ζήτημα είναι άλλο: Την ώρα που εκτιμάται ότι μεγάλες πυρκαγιές θα είναι όλο και πιο συχνές στα χρόνια που έρχονται, αντί να στελεχώνονται οι αντίστοιχες υπηρεσίες δασοπροστασίας και δασοπυρόσβεσης με όλο το αναγκαίο μόνιμο, κατάλληλα εκπαιδευμένο και εξοπλισμένο προσωπικό, με πλήρη εργασιακά δικαιώματα και κατάλληλες συνθήκες εργασίας, ως «λύση» προκρίνεται η «εξοικονόμηση» του «κόστους», με εθελοντές και εφήβους.

Και τα ίδια βεβαίως ισχύουν και στην ακόμα «πλουσιότερη» Γερμανία. Ρεπορτάζ γερμανικών ΜΜΕ πριν ακριβώς από έναν χρόνο, κατά τη διάρκεια των καταστροφικών πλημμυρών που έπληξαν ιδιαίτερα τα κρατίδια της Ρηνανίας - Παλατινάτου και της Βόρειας Ρηνανίας - Βεστφαλίας, παρατηρούσαν ότι οι υπηρεσίες διάσωσης (Πυροσβεστική και Ομοσπονδιακή Υπηρεσία Τεχνικής Ανακούφισης) στελεχώνονται από εθελοντές, γιατί «είναι ακριβή η διατήρηση υπηρεσιών πλήρους απασχόλησης»...

Α. Μ.

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ, 23-24/7/2022