Νικόλαος Κάλας: Σκάκι - Ένας κόσμος τετράγωνος ο κόσμος μου

Νίκος Καλαμάρης
(ή Νικήτας Ράντος ή Nicolas Calas ή Νικόλαος Κάλας ή Μ. Σπιέρος)
27 Μαΐου 1907, Λωζάνη, Ελβετία - 31 Δεκεμβρίου 1988, Νέα Υόρκη, ΗΠΑ
Σχέδιο, Μπάμπης Ζαφειράτος, 27.V.2016 (Μολύβι, 29 χ 21 εκ.)

*

 

Θα ’θελα να φτιάξω έναν ουρανό

να ’χω τώρα που νύχτωσε ένα στερέωμα να κοιτάζω

θα το ’καμνα μεγάλο, γιομάτο άστρα με σχήματα παράξενα

θα του ’βαζα αντίς από ’να, δυο φεγγάρια ανόμοια

το ’να μικρό σαν παιδί, τ’ άλλο μεγάλο σαν παράπονο.

Δε θα πήγαιναν τα δυο πάντα μαζί

το πρώτο θα πλάγιαζε κοντά στο βορρά

και το μεγάλο θα ’ρχότανε απάνου απ’ το ρολόι μου να σημάνει μεσάνυχτα.

 

(Νικόλαος Κάλας, Επανάσταση)

*

 

ΝΙΚΟΛΑΟΣ  ΚΑΛΑΣ

ΣΚΑΚΙ

 

Ένας κόσμος ― ένας κόσμος τετράγωνος ο κόσμος μου.
Στις απλοποιημένες του διαστάσεις χαρακώνονται οι ορίζοντες των
        ημερών, της ισονυχτίας η αντιθετική επιφάνεια.
Όλα τα εγκλήματα της ζωής ― πανουργίες φόνοι ― ξαναζούν απάνου
        στο σιντέφι και στον όνυχα όπου επίπονα γλιστρούν άκαρδου
        νου τα φιλντισένια σύμβολα τα είδωλα από κοράλλι.
Ο δρόμος τους, οι επικίντυνοι σταθμοί των, οι απογοητεύσεις και
        τα λάφυρα ― χαρές γι’ αυτό που ήτανε καρδιά.
Τώρα ζητά με του χεριού τη σπάνια κίνηση να περιπλέξει το ξερό
        παιχνίδι.
Το αίμα που κυλάει, οι βιασμοί, ό,τι κρυφό έχει η ψυχή, δε διακρίνεται
        στις αυστηρές του μεταβολές.
Όσοι όμως ξέρουν τους κανονισμούς, στο κάτοπτρο βλέπουν τις
        φριχτές εικόνες που δυο παίχτες κλείσανε σ’ εβένινο πλαίσιο
        και προσπαθούν με λιτές κούκλες να σκεπάσουν.

Από τη συγκεντρωτική έκδοση των ποιημάτων:
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΚΑΛΑΣ
ΟΔΟΣ ΝΙΚΗΤΑ ΡΑΝΤΟΥ
Ίκαρος, Αθήνα 1977 (σ.15, το πρώτο ποίημα της συλλογής)
(Πρόλογος Οδυσσέα Ελύτη)