Γιώργος Σεφέρης (29.2.1900 – 20.9.1971): Οι σύντροφοι στον Άδη

Γιώργος Σεφέρης (Βουρλά, Σμύρνη, 29[14] Φεβ. 1900 – Αθήνα, 20 Σεπ. 1971)

Τάσσος (Αλεβίζος Αναστάσιος) (1914 - 1985). Γιώργος Σεφέρης, 1979 Ξυλογραφία σε χαρτί, 47 x 43 εκ. Εθνική Πινακοθήκη. Δωρεά Α. Τάσσου και Λουκίας Μαγγιώρου (αρ. έργου: Π.7255)

 

 

Οι σύντροφοι στον Άδη

Γιώργος Σεφέρης

 

νήπιοι, οἳ κατὰ βοῦς Ὑπερίονος Ἠελίοιο

ἤσθιον· αὐτὰρ ὁ τοῖσιν ἀφείλετο νόστιμον ἦμαρ..

ΟΔΥΣΣΕΙΑ β [Α, 8-9]

 

 

Αφού μας μέναν παξιμάδια

τί κακοκεφαλιά

να φάμε στην ακρογιαλιά

του Ήλιου τ’ αργά γελάδια

 

που το καθένα κι ένα κάστρο

για να το πολεμάς

σαράντα χρόνους και να πας

να γίνεις ήρωας κι άστρο!

 

Πεινούσαμε στης γης την πλάτη,

σα φάγαμε καλά

πέσαμε εδώ στα χαμηλά

ανίδεοι και χορτάτοι.

 

Γιώργος Σεφέρης, Στροφή, 1931. Αθήνα: τυπ. Εστίας.

Στον συγκεντρωτικό τόμο: Γιώργος Σεφέρης, Ποιήματα. 1967. 7η έκδ. Αθήνα: Ίκαρος (σ. 18)

 

*

 

[...οι κούφιοι,

του Ήλιου του Υπερίονα σαν έφαγαν τα βόδια,

αυτός τούς πήρε τη γλυκειά του γυρισμού τους μέρα.

Μετάφραση: Αργύρη Εφταλιώτη]

 

*

 

Σεφέρης - Έλιοτ
Οι κούφιοι άνθρωποι - Κινηματογραφικό «Σκοπευτήριο» Καισαριανής: Μπάμπης Ζαφειράτος - Αποκάλυψη Τώρα, Redux (2/3/2016)