Σωτηρία Βασιλακοπούλου: Εκδήλωση τιμής και μνήμης στις πύλες της ΕΤΜΑ — ΚΝΕ: Η Σωτηρία ζει μέσα σε όσους δεν σκύβουν το κεφάλι (Φωτό)

Σωτηρία Βασιλακοπούλου
Γεννήθηκε στις 2 Ιουνίου 1959 - "Δολοφονήθηκε" στις 28 Ιουλίου 1980
Σχέδιο, Μπάμπης Ζαφειράτος, 2.VI.2015 (Μελάνι, 29 χ 21 εκ.)

Μεθαύριο, ξέρε το, θα καταθέσουμε στο μουσείο της επανάστασης τα γυαλιά σου,
σαν δυο ήλιους που φωτίζουν το δρόμο των νέων συντρόφων.
(Γιάννης Ρίτσος)

Μνήμη Σωτηρίας Βασιλακοπούλου ‒ Γιάννης Ρίτσος: Με μια αγκαλιά ματωμένα τριαντάφυλλα τα 21 σου χρόνια

*

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΟΥ ΓΡΑΦΕΙΟΥ ΤΥΠΟΥ ΤΟΥ ΚΣ ΤΗΣ ΚΝΕ

Η Σωτηρία Βασιλακοπούλου ζει μέσα από τον σύγχρονο ηρωισμό όσων δεν σκύβουν το κεφάλι

Τετάρτη 28/07/2021 - 15:12

«Η Σωτηρία ζει μέσα από τον σύγχρονο ηρωισμό όσων δεν σκύβουν το κεφάλι», επισημαίνει το Γραφείο Τύπου του ΚΣ της ΚΝΕ με αφορμή τη συμπλήρωση 41 χρόνων από τη δολοφονία της Σωτηρίας Βασιλακοπούλου.

«Σαν σήμερα πριν 41 χρόνια, στις 28 Ιουλίου 1980, η φοιτήτρια της Παντείου και μέλος της ΚΝΕ Σωτηρία Βασιλακοπούλου χτυπήθηκε θανάσιμα μπροστά στην πύλη του εργοστασίου της ΕΤΜΑ από μπράβο της εργοδοσίας, την ώρα που μοίραζε ανακοινώσεις στους εργάτες.

Η εντολή της εργοδοσίας ήταν ξεκάθαρη: ''Να μην πάρουν οι εργάτες τις προκηρύξεις του ΚΚΕ''. Εκείνη τη μέρα αποδείχθηκε για μια ακόμη φορά ότι η περιβόητη ''αστική δημοκρατία'' σταματά έξω από τις πύλες των χώρων δουλειάς κάνοντας φανερό το πραγματικό της πρόσωπο ως δικτατορία του κεφαλαίου.

Αποδείχθηκε ότι ο μεγαλύτερος φόβος των εκμεταλλευτών είναι να συναντηθούν οι εργαζόμενοι και εργαζόμενες, οι νέοι και οι νέες με την επαναστατική ιδεολογία και πολιτική πρόταση του ΚΚΕ, που τους δείχνει τον δρόμο για να πάρουν τον πλούτο που παράγουν, για να ικανοποιήσουν τις σύγχρονες ανάγκες τους.

Η συνεισφορά της Σωτηρίας σε αυτή την υπόθεση δεν τελείωσε εκείνο το καλοκαίρι, πριν 41 χρόνια, γιατί ''ζει'' και μας συντροφεύει στους καθημερινούς αγώνες που δίνουμε.

Η θυσία και ο ηρωισμός της Σωτηρίας εμπνέουν στις πιο αντίξοες συνθήκες τον σιωπηλό και δυσδιάκριτο ''ηρωισμό'' των εποχών μας:

• Τον ''ηρωισμό'' της μαθήτριας, που βρίσκει χρόνο ανάμεσα στο σχολείο-εξεταστικό κέντρο και το φροντιστήριο, για να συζητήσει και να προβληματίσει τους συμμαθητές της για το σχολείο που έχουν ανάγκη σήμερα, για τη διεκδίκηση της ζωής που αξίζει στη νέα γενιά!
• Τον ''ηρωισμό'' της φοιτήτριας, που παλεύει για το Πανεπιστήμιο των σύγχρονων αναγκών και δυνατοτήτων της εποχής μας, κόντρα στην προσπάθεια να τη φιμώσουν, επιστρατεύοντας ακόμα και Αστυνομία μέσα στις σχολές!
• Τον ''ηρωισμό'' της νέας εργαζόμενης που συνεχίζει αταλάντευτα τον αγώνα, καλώντας τους συναδέλφους της να δυναμώσουν τα Σωματεία, κόντρα στην εργοδοτική τρομοκρατία και τους νόμους όλων των κυβερνήσεων, με πιο πρόσφατο το έκτρωμα Χατζηδάκη, που βάζουν συνεχώς νέους περιορισμούς στο δικαίωμα στη συνδικαλιστική δράση και την απεργία.
• Τον ''ηρωισμό'' της νέας μητέρας, που μέσα στις αμέτρητες δυσκολίες και υποχρεώσεις, δεν σταματάει στιγμή να παλεύει για το μέλλον του παιδιού της και όλων των παιδιών του κόσμου.

Την Σωτηρία Βασιλακοπούλου μπορεί να τη βρει κανείς στη σημερινή γυναίκα-αγωνίστρια, που απορρίπτει τα σάπια πρότυπα που εξευτελίζουν την ανθρώπινη ύπαρξη και αναπαράγουν τον ανταγωνισμό, τον ρατσισμό και τη ζωή ''επί πτωμάτων''.

Η θυσία της Σωτηρίας δεν έμεινε αδικαίωτη, γιατί από τη μέρα εκείνη μέχρι σήμερα, είναι χιλιάδες αυτοί που επέλεξαν τον ίδιο δρόμο με εκείνη. Είναι χιλιάδες αυτοί που θα συνεχίσουν τον αγώνα για την κοινωνία της πραγματικής ελευθερίας, τον σοσιαλισμό.

 Οι θυσίες μας δεν πάνε χαμένες, θα νικήσουμε!». 

902

*

ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ - ΦΟΙΤΗΤΕΣ

«Τιμάμε τη Σωτηρία Βασιλακοπούλου δυναμώνοντας τον αγώνα για όσα εκείνη πάλεψε» (ΦΩΤΟ)

Εκδήλωση τιμής και μνήμης στις πύλες της ΕΤΜΑ

Τετάρτη 28/07/2021 - 20:33

Στις πύλες του πρώην κατέργου της ΕΤΜΑ συγκεντρώθηκαν το απόγευμα φοιτητές και εργαζόμενοι ανταποκρινόμενοι στο κάλεσμα του Μετώπου Αγώνα Σπουδαστών, του ΔΣ του Φοιτητικού Συλλόγου Παντείου Πανεπιστημίου, της Ομοσπονδίας Κλωστοϋφαντουργών και του κλαδικού Συνδικάτου Αττικής, για να τιμήσουν την Σωτηρία Βασιλακοπούλου.

Σαν σήμερα, πριν από 41 χρόνια, η ΚΝίτισα φοιτήτρια της Παντείου δολοφονήθηκε από μπράβο της εργοδοσίας μπροστά στις πύλες του εργοστασίου, καθώς μοίραζε προκηρύξεις του ΚΚΕ, παραμονές εργατικής απεργίας.

 

Οι ομιλητές της εκδήλωσης, χαιρέτισαν τις αγωνιστικές κινητοποιήσεις μαθητών, γονιών, εκπαιδευτικών ενάντια στο αντιεκπαιδευτικό νομοσχέδιο που έφερε η κυβέρνηση κατακαλόκαιρο με τα σχολεία κλειστά, τονίζοντας πώς αυτά τα μέτρα θα μείνουν στα χαρτιά.

Η εκδήλωση ολοκληρώθηκε με ενός λεπτού σιγή και κατάθεση στεφάνων από την Εκτελεστική Γραμματεία του ΠΑΜΕ, του Μετώπου Αγώνα Σπουδαστών, την ΟΓΕ, ομοσπονδίες, συνδικάτα.

Εκ μέρους της ΚΕ του ΚΚΕ στεφάνι κατέθεσε ο Μανώλης Ραπανακης. Εκ μέρους του ΚΣ της ΚΝΕ ο Ιάσωνας Φανός.

Στην εκδήλωση απηύθυνε χαιρετισμό η Χαρά Λαδά, μέλος του ΔΣ του ΦΣ Παντείου η οποία σημείωσε ανάμεσα σε άλλα:

«Βρισκόμαστε σήμερα εδώ 41 χρόνια μετά γιατί η Σωτηρία, δεν ήταν περαστική από αυτόν τον κόσμο. Με την αφοβία και την αποφασιστικότητα της θα είναι παράδειγμα για τους αγώνες που έχουμε μπροστά μας.

41 χρόνια μετά και οι όροι ζωής, δουλειάς και σπουδών χειροτερεύουν. Ακόμα και μέσα στην πανδημία, με τις σχολές ένα χρόνο κλειστές και τους εργαζόμενους να βιώνουν με τραγικό τρόπο τις συνέπειες. Η κυβέρνηση προχώρησε το νομοθετικό της έργο, διατηρώντας στο ακέραιο όλο το νομοθετικό πλαίσιο που παρέλαβε από το ΣΥΡΙΖΑ και το πήγε ένα βήμα παρακάτω για λογαριασμό της εργοδοσίας, στις ράγες των κατευθύνσεων της ΕΕ. Από το νομοσχέδιο για τη διευθέτηση του χρόνου εργασίας και το ασφαλιστικό, το αντιεκπαιδευτικό νομοσχέδιο μέχρι την ωμή κυβερνητική παρέμβαση στη λειτουργία των σωματείων και των φοιτητικών συλλόγων, με την ίδρυση πανεπιστημιακής αστυνομίας, με την προαναγγελία των "ενιαίων ψηφοδελτίων", με την προσπάθεια για αναβίωση του Σπουδαστικού της Ασφάλειας. Ολα δείχνουν το μονόδρομο για τον κάθε φοιτητή σήμερα, αυτόν της ανάγκης οργάνωσης της πάλης του».

Η Χαρά Λαδά

«Η πύλη της ΕΤΜΑ, με τη θυσία της Σωτηρίας, έγινε σταυροδρόμι ενότητας του εργατικού και φοιτητικού κινήματος», σημείωσε η Χαρά Λαδά και πρόσθεσε: «Η στάση της Σωτηρίας μας θυμίζει ότι η θέση μας ως φοιτητές, είναι δίπλα στους εργαζόμενους. Γιατί εμείς, οι νέοι που σήμερα σπουδάζουμε, είμαστε η αυριανή βάρδια της εργατικής τάξης.

Το μέλλον που μας έχουν ετοιμάσει είναι αυτό της εργασιακής περιπλάνησης, της ανασφάλιστης εργασίας,της ανεργίας κι όλα αυτά στο όνομα, χθες της "δίκαιης ανάπτυξης" και σήμερα "να βγούμε από την ύφεση εξαιτίας της πανδημίας". Ολα αυτά για να στριμώξουμε τα όνειρα μας και το μέλλον μας στα ασφυκτικά όρια της κερδοφορίας του κεφαλαίου κι αυτό δεν μπορούμε να το επιτρέψουμε».

Η Ευγενία Φράγκου

Η Ευγενία Φράγκου, μέλος της διοίκησης του Σωματείου Κλωστοφαντουργίας - Ιματισμού - Δέρματος στάθηκε στα πολύτιμα συμπεράσματα που βγαίνουν από τη θυσία της Σ. Βασιλακοπούλου.

«Το αστικό κράτος είναι βαθιά ταξικό και εχθρικό για την εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα. Η σκληρή πραγματικότητα που διαμορφώνεται σήμερα στους τόπους δουλειάς, η ένταση της εργοδοτικής και κρατικής βίας και καταστολής, η ενίσχυση του νομικού πλαισίου περιστολής δημοκρατικών και συνδικαλιστικών ελευθεριών με το σύνολο των απεργιών να βγαίνουν παράνομες, αποδεικνύουν τον ταξικό χαρακτήρα της δικαιοσύνης και του κράτους.

Το νομοσχέδιο έκτρωμα της κυβέρνησης που φέρνει τις απλήρωτες υπερωρίες με την 10ωρη και 12ωρη δουλειά, η ωμή παρέμβαση κράτους και εργοδοσίας στη συνδικαλιστική οργάνωση και δράση των συνδικάτων, αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα. Η εργοδοσία ποτέ δεν παραδέχτηκε την κατάκτηση των εργαζόμενων να έχουν τα συνδικάτα τους στηρίγματα μέσα στους χώρους δουλειάς, όπου βρίσκεται σε πλήρη εφαρμογή «το δίκαιο των εκμεταλλευτών». Εχουν στο στόχαστρό τους το απεργιακό δικαίωμα των εργαζομένων και δεν κουράζονται να επαναλαμβάνουν ότι είναι «αναποτελεσματικό, ότι «έχει φάει τα ψωμιά του», γιατί γνωρίζουν καλά ότι αποτελεί την πιο αποτελεσματική μορφή πάλης που έδωσαν οι εργαζόμενοι στις μάχες για την κατάκτηση του 8ώρου, την κοινωνική ασφάλιση, τις ΣΣΕ, τα συνδικαλιστικά δικαιώματα.

Αποτελεί και σήμερα τον μεγάλο τους φόβο γιατί η πάλη των εργαζομένων έρχεται σε σύγκρουση με τα κέρδη του κεφαλαίου, έχει κατεύθυνση και προσανατολισμό την ικανοποίηση των σύγχρονων λαϊκών αναγκών».

902