Μπάμπης Ζαφειράτος: Λένιν! Καθήκον μας είναι να σε υπερασπίσουμε απ' το να γίνεις θεός (Ένα Κόκκινο Βιβλίο Για Τον Λένιν)

Βλαντίμιρ Ιλίτς Λένιν (Βλαντίμιρ Ιλίτς Ουλιάνοφ)
Ρωσία, 22 Απριλίου 1870, Ουλιάνοφσκ – 21 Ιανουαρίου 1924, Γκόρκι.
Σχέδιο (3ο από 3 του Λένιν), Μπάμπης Ζαφειράτος, 15.XI.2015 – var. 2020
(Μελάνι, 29χ21 εκ.)

*

[…] Ένας άνθρωπος πέρασε από τούτη τη γη

και την έχει αφήσει ζεστή για χίλιους αιώνες

με σένανε ο θάνατος γίνεται απ’ τη ζωή πιο τρανός

 

[...] Ένας άνθρωπος πέρασε από τούτη τη γη

και την καρδιά του έχει αφήσει φλεγόμενη μες στους ανθρώπουυς

 

[...] Ο θάνατός σου γεννάει μια επέτειο

πιο μεγάλη κι απ’ τη γέννηση μιας οροσειράς

 

[...] Είσαι η μεγαλοσύνη του ανθρώπου

μια νέα παγκόσμια γενεαλογία αρχίζει με σένανε

κι όπως ακριβώς η ζωή σου ήτανε η ζωή της ζωής

ο θάνατός σου θα είναι του θανάτου ο θάνατος […]

 

[...] Από δω και πέρα καθήκον μας είναι

να σε υπερασπίσουμε απ’ το να γίνεις θεός…

 

Βισέντε Ουϊδόβρo (1893-1948)

Ελεγεία για το θάνατο του Λένιν (1924)

(Μετάφραση: Μπάμπης Ζαφειράτος)

*

Ρόκε Δάλτον

Αποσπάσματα από το συνθετικό του έργο

Ένα Κόκκινο Βιβλίο Για Τον Λένιν (1970-1973)

Που είναι αφιερωμένο εξαιρετικά:

Στον Φιντέλ Κάστρο, τον πρώτο Λατινοαμερικανό λενινιστή,

για την ΧΧ επέτειο από την επίθεση στο Στρατώνα Μονκάδα,

απαρχή της επανάστασης που συντελείται στη δική μας ήπειρο.

*

Το 1957 είδα τον Λένιν στη Μόσχα (Ι)

Και τότε έγραψα ένα ποίημα ενδόμυχων πόθων, απόλυτα εναρμονισμένων με τα είκοσι δύο χρόνια ενός ανθρώπου που θα ’θελε όλη του τη ζωή να παραμείνει είκοσι δύο:

 

«Για τους αγρότες της πατρίδας μου

θέλω τη φωνή του Λένιν.

 

Για τους προλετάριους της πατρίδας μου

θέλω το φως του Λένιν.

 

Για τους κατατρεγμένους της πατρίδας μου

θέλω την ειρήνη του Λένιν.

 

Για τα νιάτα της πατρίδας μου

θέλω την ελπίδα του Λένιν.

 

Για τους δολοφόνους της πατρίδας μου,

για τους δεσμοφύλακες της πατρίδας μου,

για τους χλευαστές της πατρίδας μου,

θέλω το μίσος του Λένιν,

θέλω τη γροθιά του Λένιν,

θέλω το μπαρούτι του Λένιν».

Ήμουν ακόμη στρατευμένος καθολικός κι ωστόσο, προτού επιστρέψω στο Ελ Σαλβαδόρ, μετά τη μεγάλη ευρωσοβιετική περιοδεία, με ανέκριναν φεύγοντας από τη Λισαβόνα, με εμπόδισαν να προσγειωθώ στην Βαρκελώνη και στα Κανάρια Νησιά, με καταδίωξαν στο Καράκας (όπου αποβιβάστηκα στο λιμάνι της Λα Γουάιρα από λάθος των λιμενικών αρχών του Πέρες Χιμένες), με συνέλαβε το FBI στον Παναμά, κλπ. Άρχισα να καταλαβαίνω ότι ο Λένιν, και όλα όσα σχετίζονταν με αυτόν, ήταν κάτι πολύ σοβαρό. Πολύ σοβαρό.

Ρόκε Δάλτον: Ένα Κόκκινο Βιβλίο Για Τον Λένιν (Ποίημα-κολλάζ, Αβάνα, 1970-1973)

Μετάφραση: Μπάμπης Ζαφειράτος, 19 Ιανουαρίου 2019

*

Το κόμμα του Λένιν είναι κόμμα μάχης. Η αποστολή του δεν είναι να εγγυηθεί την ειρήνη των ισχυρών και των νεκροταφείων, αλλά να κατευθύνει τη νεολαία και την εργατική τάξη στην κατάληψη της εξουσίας.

Θυμηθείτε ότι συνεχίζουμε να μιλάμε για τα προβλήματα καθ’ οδόν προς την κατάληψη της εξουσίας. Μιλάμε, άρα, για ένα κόμμα κατάληψης της εξουσίας, το κόμμα για το οποίο μίλησε ο Λένιν…

(Κείμενο 85, Ανάλυση στο “Ένα βήμα μπροστά, δυο βήματα πίσω”)

*

Ο λενινισμός είναι ένα πολυσύνθετο επακόλουθο της ιστορίας, όχι μια αδιαπέραστη χαλύβδινη σφαίρα.

(Κείμενο 71, Άλλος που σηκώνει το χέρι –διάλογος του ποιητή με έναν λέκτορα)

*

Με ρωτάνε ποιος ήταν ο Βλαντιμίρ Ίλιτς Ουλιάνοφ, ο Λένιν, ή μάλλον ο Ν. Lenin, όπως ήταν το ψευδώνυμό που χρησιμοποιούσε στην παρανομία για να υπογράφει τα άρθρα του. Όπως όλοι γνωρίζουν, ο Λένιν ήταν αυτός που εφάρμοσε τον μαρξισμό στο πρόβλημα της κατάκτησης εξουσίας στη Ρωσία και στην κατασκευή του πρώτου προλεταριακού κράτους στον κόσμο.

(Συνεισφορά στον Τρίτο Κόσμο)

*

Μετάφραση: Μπάμπης Ζαφειράτος

*

Περισσότερα από Μποτίλια Στον Άνεμο:

Ροκε Δάλτον: Ένα Κόκκινο Βιβλίο για τον Λένιν (7 ποιήματα)

*

Το Μνημείο Λένιν στο ομώνυμο πάρκο της Αβάνας, του Σοβιετικού γλύπτη Λεβ Κέρμπελ (7 Νοε. 1917, Σεμεβίνκα, Ουκρανία - 14 Αυγ. 2003, Μόσχα). Πηγή φωτό: pinterest
Στην επιγραφή διαβάζουμε:
Ο Λένιν υπήρξε από την πρώτη στιγμή όχι μόνο ένας θεωρητικός της πολιτικής, αλλά και ένας άνθρωπος της δράσης, ένας άνθρωπος σταθερής και αδιάκοπης επαναστατικής πρακτικής.