Δεκέμβρης 1944 (17)

Τρίτη 30 Ιουνίου 2020

Νέα Δειμοκρατία: Του Βενιζέλου οι εγγονοί, του Πάγκαλου τ' ανίψια και του Εθνάρχα(!) τα παιδιά με γύψους κυβερνάνε, μα δε φιμώνεται η φωνή, η βία δε θα περάσει, θα μείνει ο νόμος στα χαρτιά, οι εργάτες δε μασάνε (Αστική Παραλλαγή) — Δημήτρης Κουτσούμπας: Νομοσχέδιο κρατικής τρομοκρατίας — ΠΑΜΕ συντεταγμένα και χωρίς φίμωτρα ενάντια στα νέα ιδιώνυμα της αστικής τάξης

ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ
Στη Βουλή το νομοσχέδιο - έκτρωμα για τον περιορισμό των διαδηλώσεων
Κατατέθηκε χτες από το υπουργείο Προστασίας του Πολίτη με στόχο να μπει στο γύψο το οργανωμένο λαϊκό κίνημα
*
ΠΑΜΕ: «Η φωνή των εργατών δεν φιμώνεται. Η απαγόρευση των διαδηλώσεων δε θα περάσει» (βλ. στο τέλος)
*
Απαράδεκτους περιορισμούς στη δράση του λαϊκού κινήματος με ενίσχυση του πλέγματος καταστολής και ποινικοποίησης της λαϊκής διεκδίκησης φέρνει το νομοσχέδιο του υπουργείου Προστασίας του Πολίτη που κατατέθηκε χτες στη Βουλή, με τίτλο «Δημόσιες υπαίθριες συναθροίσεις και άλλες διατάξεις», το οποίο και προωθεί προς ψήφιση χωρίς καθυστέρηση καθώς αύριο κιόλας ξεκινάει η συζήτησή του στην Επιτροπή Δημόσιας Διοίκησης και Δημόσιας Τάξης και Δικαιοσύνης.
Η κυβέρνηση προκλητικά διακηρύσσει ότι στόχος της είναι «η προστασία των ατομικών και κοινωνικών ελευθεριών», και από το πρώτο κιόλας άρθρο οι αγώνες του λαού εξισώνονται με κίνδυνο για τη δημόσια ασφάλεια, βάζοντας έτσι στο στόχαστρο κατακτημένες λαϊκές ελευθερίες.

Ο Δ. ΚΟΥΤΣΟΥΜΠΑΣ ΓΙΑ ΤΟ Ν/Σ ΓΙΑ ΤΙΣ ΔΙΑΔΗΛΩΣΕΙΣ

«Το οργανωμένο εργατικό - λαϊκό κίνημα θα το ακυρώσει στην πράξη»
(VIDEO)
Δευτέρα 29/06/2020 - 20:38
«Τερατούργημα» για «τη συκοφάντηση και ποινικοποίηση των λαϊκών κινητοποιήσεων και διαδηλώσεων» χαρακτήρισε ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Δημήτρης Κουτσούμπας το νομοσχέδιο της κυβέρνησης για τον περιορισμό των διαδηλώσεων κατά την ομιλία του στην εκδήλωση για την έκδοση «Φύλλο Πορείας». Επιπλέον έκανε λόγο για «ένα νομοσχέδιο κρατικής τρομοκρατίας, αυταρχισμού και καταστολής» και υπογράμμισε ότι «το οργανωμένο εργατικό - λαϊκό κίνημα θα το ακυρώσει στην πράξη».
Αναλυτικά το απόσπασμα:
«Θα ήθελα να ξεκινήσω τη σημερινή μου ομιλία, που ούτως ή άλλως άπτεται θεμάτων συλλογικών δικαιωμάτων και λαϊκών ελευθεριών, καταδικάζοντας το απαράδεκτο νομοθετικό τερατούργημα, που κατέθεσε σήμερα η κυβέρνηση της ΝΔ και που επιδιώκει τη συκοφάντηση και ποινικοποίηση των λαϊκών κινητοποιήσεων και διαδηλώσεων.
Είναι ένα νομοσχέδιο που ουσιαστικά θέτει υπό απαγόρευση και περιορισμό κάθε λαϊκή κινητοποίηση. Είναι ένα νομοσχέδιο κρατικής τρομοκρατίας, αυταρχισμού και καταστολής.
Είναι, όμως, βαθιά γελασμένη η κυβέρνηση αν νομίζει ότι αυτό το χουντικής έμπνευσης κατασκεύασμα θα εφαρμοστεί και πολύ περισσότερο θα νομιμοποιηθεί στη λαϊκή συνείδηση. Το οργανωμένο εργατικό - λαϊκό κίνημα θα το ακυρώσει στην πράξη, όπως έκανε και στο παρελθόν με παρόμοιους νόμους που θέλανε να βάλουν στο γύψο τη λαϊκή διεκδίκηση».
902

Εξ ορισμού και σύμφωνα με το σκεπτικό της κυβέρνησης, κάθε λαϊκή κινητοποίηση διαταράσσει την «κοινωνικοοικονομική ζωή», με το νομοσχέδιο να αναφέρει ότι στόχος είναι να «μην διαταράσσεται υπέρμετρα», όπου ως «διατάραξη» ορίζεται «η εξαιτίας της συνάθροισης σοβαρή παρεμπόδιση της κίνησης των πολιτών και γενικά η διασάλευση της ομαλής κοινωνικής και οικονομικής ζωής μιας περιοχής».
Με το άθλιο αυτό νομοσχέδιο, που το περιεχόμενό του αποτελεί σταθερό και διαχρονικό πόθο των επιχειρηματικών ομίλων, δίνεται από την κυβέρνηση η δυνατότητα στην αστυνομία να «εκτιμάει» με βάση μια σειρά από έννοιες και διατάξεις - «λάστιχο» το κατά πόσο έχουν τα εργατικά συνδικάτα, οι μαζικοί φορείς το δικαίωμα να διαδηλώνουν.
Και αναλόγως με το τι εκτιμάει η εκάστοτε αστυνομική αρχή, θα μπορεί να απαγορεύει ή ακόμα και να διαλύει μια συγκέντρωση, καθιστώντας μέχρι και «ιδιώνυμο αδίκημα» τη συμμετοχή ατόμου σε μια διαδήλωση που κατά τη γνώμη της δεν επιτρεπόταν να πραγματοποιηθεί.
Η προσπάθεια από την κυβέρνηση να μπουν στο γύψο οι αγωνιστικές διεκδικήσεις περιλαμβάνει τους πολυποίκιλους περιορισμούς που θέτει με το νομοσχέδιο για να είναι τελικά «νόμιμη» μια «δημόσια συνάθροιση», μεταξύ των οποίων η «μη παρακώλυση της κυκλοφορίας και της πρόσβασης σε δημόσιες υπηρεσίες, οργανισμούς κοινής ωφέλειας και νοσηλευτικά ιδρύματα», καθιστώντας έτσι παράνομη μια κινητοποίηση που διεκδικεί π.χ. τη στελέχωση ενός νοσοκομείου ή ενός Κέντρου Υγείας.
Ενίσχυση του πλέγματος καταστολής και ποινικοποίησης των λαϊκών αγώνων
Με το νομοσχέδιο κάθε διαδήλωση θα υποχρεούται να ορίζει «οργανωτή», ο οποίος οφείλει να γνωστοποιεί εγγράφως «στην κατά τόπο αρμόδια αστυνομική ή λιμενική αρχή, την πρόθεσή του να καλέσει το ευρύ κοινό ή ορισμένες κατηγορίες προσώπων ή αριθμό συγκεκριμένων ατόμων να συμμετάσχουν σε δημόσια υπαίθρια συνάθροιση, σε συγκεκριμένο τόπο και χρόνο». Η γνωστοποίηση ισούται με κανονικό φακέλωμα αφού ο οργανωτής υποχρεώνεται να δίνει στοιχεία της ταυτότητάς του. Ενώ το νομοσχέδιο θέτει ως υποχρέωσή του να γνωστοποιεί εκτός από «χρόνο έναρξης και λήξης», μέχρι και τον «σκοπό» της συνάθροισης, καθιστώντας την αστυνομία «κριτή» του περιεχομένου μιας λαϊκής κινητοποίησης, επομένως και το αν δικαιολογείται με βάση τα αιτήματα η νόμιμη «άδεια»...
Εκτός από όλα τα άλλα ο «οργανωτής» υποχρεούται να «ορίζει επαρκή αριθμό ατόμων, τα οποία παρέχουν συνδρομή (!) στην περιφρούρηση της συνάθροισης». Στις ...υποχρεώσεις του «οργανωτή» που περιγράφονται στο άρθρο 4 περιλαμβάνεται η μέριμνα για την ομαλή διεξαγωγή της συγκέντρωσης αλλά και να «συνεργάζεται» με την αρμόδια αστυνομική ή λιμενική αρχή, που με τη σειρά τους θα καθορίζουν «αστυνομικό ή λιμενικό διαμεσολαβητή» για το σκοπό αυτό.
Μάλιστα, το άθλιο κατασκεύασμα καθιστά τον «οργανωτή» υπεύθυνο «για την αποζημίωση όσων υπέστησαν βλάβη της ζωής, της σωματικής ακεραιότητας και της ιδιοκτησίας από τους συμμετέχοντες στη δημόσια υπαίθρια συνάθροιση. Από την ευθύνη αυτή απαλλάσσεται εάν είχε γνωστοποιήσει εγκαίρως τη διεξαγωγή της συνάθροισης και αποδεικνύει ότι είχε λάβει όλα τα αναγκαία και πρόσφορα μέτρα για την πρόληψη και αποτροπή της ζημίας».
Σε ό,τι αφορά ενδεχόμενη «αυθόρμητη υπαίθρια συνάθροιση», πάλι η αδειοδότησή της επαφίεται στη διακριτική ευχέρεια της αστυνομικής αρχής και όπως λέει το άρθρο 2 «δύναται να πραγματοποιηθεί, εφόσον δεν διαφαίνονται κίνδυνοι διασάλευσης της δημόσιας ασφάλειας ή σοβαρής διατάραξης της κοινωνικοοικονομικής ζωής», δηλαδή κριτήρια - «λάστιχο» που θα μπορούν να ερμηνεύονται όπως βολεύει κάθε φορά την κυβέρνηση ώστε να βγάζει «παράνομες» τις λαϊκές διαδηλώσεις.
Η αστυνομία θα εκτιμάει το «σκοπό» και τον «αριθμό συμμετεχόντων»
Στο άρθρο 7 ορίζεται η απαγόρευση δημόσιας συνάθροισης, πάντα από την αρμόδια αρχή, με κριτήρια που μπορούν να ερμηνευθούν κατά το δοκούν, όπως αν «επαπειλείται σοβαρός κίνδυνος για τη δημόσια ασφάλεια», αν «απειλείται σοβαρή διατάραξη της κοινωνικοοικονομικής ζωής» ή αν «πρόκειται για δημόσια υπαίθρια συνάθροιση ο σκοπός της οποίας αντιτίθεται προς τον σκοπό ήδη προγραμματισμένης (...) συνάθροισης». Δηλαδή, μπαίνουν απαγορεύσεις ακόμα και σε μια διαμαρτυρία σωματείων, που θα αντιδράσουν π.χ. σε μια φασιστομάζωξη, επειδή τάχα αυτή θα είναι «ήδη προγραμματισμένη».
Με το ίδιο άρθρο του κατάπτυστου νομοσχεδίου δίνεται στην αστυνομία το δικαίωμα να απαγορεύει προκαταβολικά μια διαδήλωση με βάση τον «εκτιμώμενο αριθμό συμμετεχόντων»! Δηλαδή, η αστυνομική αρχή, εκτός από αξιολόγηση του «σκοπού» (!) μιας κινητοποίησης, θα μαντεύει και τη «συμμετοχή» σε αυτή (άραγε με ποια διαδικασία;) και θα προβαίνει σε ανάλογες απαγορεύσεις ή περιορισμούς σε ό,τι αφορά το πού θα κινηθεί μια συγκέντρωση.
Στο άρθρο 9 προβλέπεται ακόμα και διάλυση μιας συγκέντρωσης εφόσον πραγματοποιείται κόντρα σε απόφαση απαγόρευσης, εφόσον οι συμμετέχοντες δεν συμμορφώνονται προς τους περιορισμούς που επιβλήθηκαν ή αν μετατρέπεται σε «βίαιη».
Τέλος, ορίζεται πως αρμοδιότητα για την επιβολή περιορισμών ή απαγορεύσεων έχει η τοπική αρμόδια αστυνομική ή λιμενική αρχή, που θα καλείται να ερμηνεύει αν οι φορείς που κινητοποιούνται πειθαρχούν ή όχι με το νόμο. Μάλιστα, το νομοσχέδιο ορίζει ότι οι αστυνομικές/λιμενικές αρχές θα παίρνουν γνώμη από τους οικείους δημάρχους, ή τους υπεύθυνους προέδρους - διευθύνοντες συμβούλους δημόσιων φορέων διαχείρισης και εκμετάλλευσης λιμένων, δηλαδή νομιμοποιεί το ότι τα αφεντικά και οι υπεύθυνοι θα «παραγγέλνουν» και η αστυνομία θα εφαρμόζει την απαγόρευση κινητοποιήσεων και διαδηλώσεων.
Το νομοσχέδιο, καθιστώντας «ιδιώνυμο αδίκημα» τη συμμετοχή σε μια συγκέντρωση που δεν έχει πάρει έγκριση, προβλέπει ποινικές κυρώσεις, με φυλάκιση μέχρι ενός (1) έτους.
Και σύσταση μηχανισμού κατά της ριζοσπαστικοποίησης...
Στο νομοσχέδιο περιλαμβάνεται επίσης η σύσταση «Διεύθυνσης Πρόληψης της Βίας» που υπάγεται απευθείας στον υπουργό Προστασίας του Πολίτη, ως ένα ακόμα μέτρο ενίσχυσης του πλέγματος φακελώματος και καταστολής. Και στην εισηγητική έκθεση αλλά και στο άρθρο 19 του νομοσχεδίου αναφέρεται πως στόχος είναι «να αναπτυχθεί μεταξύ των εμπλεκόμενων κρατικών φορέων και του υπουργείου Προστασίας του Πολίτη ένα ισχυρό δίκτυο συνεργασίας με στόχο την καταπολέμηση ποικίλων μορφών και εκφάνσεων της βίας, όπως η ριζοσπαστικοποίηση, ο βίαιος εξτρεμισμός, η ενδοοικογενειακή, έμφυλη και ενδοσχολική βία».
Θυμίζουμε ότι ο ίδιος ο πρωθυπουργός είχε εξαγγείλει από τις αρχές του χρόνου αυτή τη Διεύθυνση, λέγοντας πως πρόκειται για ένα «ειδικό επιτελείο με αιχμή του ενδιαφέροντος τη ριζοσπαστικοποίηση που τροφοδοτεί την τρομοκρατία και με πεδίο δράσης που θα απλώνεται παντού, από τα σωφρονιστικά καταστήματα μέχρι τις οργανώσεις φιλάθλων». Βέβαια, και μόνο η χρήση του όρου «ριζοσπαστικοποίηση», που η ερμηνεία της γίνεται «λάστιχο» στις «αντιτρομοκρατικές» διακηρύξεις της ΕΕ και του ΝΑΤΟ, για να ενισχύεται διαρκώς με νέα μέτρα το κατασταλτικό πλαίσιο σε βάρος του λαού, είναι ενδεικτική.
Είναι πάγια τακτική να προσπαθούν να ταυτίσουν την οργανωμένη λαϊκή πάλη με πρακτικές μηχανισμών που έχουν διασυνδέσεις ή αξιοποιούνται από το αστικό κράτος για να τη συκοφαντήσουν και να την υπονομεύσουν.
Χαρακτηριστικό του μηχανισμού που επιχειρούν να «στήσουν» είναι ότι προβλέπεται «ο σχεδιασμός για την υλοποίηση, σε συνεργασία με τις αρμόδιες υπηρεσίες της Ελληνικής Αστυνομίας, σύγχρονων μοντέλων προληπτικής αστυνόμευσης καθώς και δράσεις αποριζοσπαστικοποίησης και απεμπλοκής από τη βία». Ακόμα, η Διεύθυνση «σχεδιάζει, αναπτύσσει και αξιοποιεί νέες μεθόδους και διαδικασίες εκτίμησης κινδύνου, καθώς και στρατηγικές επικοινωνίας για την αντιμετώπιση της ιδεολογίας της βίας και την ενίσχυση της ανθεκτικότητας της κοινωνίας απέναντι στις αιτίες που οδηγούν στη βία».
Μέσω αυτής της Διεύθυνσης συγκροτείται ένας δαιδαλώδης μηχανισμός που φτάνει ακόμα και μέχρι τους δήμους! Λέει χαρακτηριστικά: «...αναπτύσσει ευρύτερες συνεργασίες σε τοπικό, εθνικό και διεθνές επίπεδο και εκπροσωπεί τη χώρα σε διεθνή, περιφερειακά, ευρωπαϊκά ή άλλα συνέδρια, συναντήσεις, ομάδες εργασίας και εκπαιδεύσεις επί θεμάτων που άπτονται της αποστολής της» και «...σε περιφερειακό και τοπικό επίπεδο η Εθνική Στρατηγική Πρόληψης της Βίας υλοποιείται, κατά περίπτωση, είτε αυτοτελώς από τη Διεύθυνση Πρόληψης της Βίας, είτε σε συνεργασία με τις οικείες αστυνομικές, δημοτικές και άλλες συναρμόδιες υπηρεσίες και φορείς, τις Επιτροπές Περιφερειακής Συνεργασίας και Ασφάλειας και τα Τοπικά Συμβούλια Πρόληψης Παραβατικότητας».
ΠΑΜΕ
Το δικαίωμα της απεργίας και των διαδηλώσεων είναι αδιαπραγμάτευτο
Δευτέρα 22/06/2020 - 14:28

Ο περιορισμός των διαδηλώσεων θα μείνει στα χαρτιά τονίζει το ΠΑΜΕ για τους σχεδιασμούς της κυβέρνησης να φέρει νομοσχέδιο που βάζει στο «γύψο» τις κινητοποιήσεις. Σημειώνει ότι «η πρόθεση παρέμβασης στις διαδηλώσεις συμπληρώνει το συνολικό σχεδιασμό καταστολής που θέλει τον εργαζόμενο λαό στο περιθώριο, άφωνο και τους αγώνες του στο γύψο». 
Η ανακοίνωση του ΠΑΜΕ έχει ως εξής:
«Αυτό που δεν πέτυχαν κατά τη διάρκεια της καραντίνας, να κλείσουν το στόμα των υγειονομικών των εργαζόμενων στα super market, των εκπαιδευτικών, των ξενοδοχοϋπαλλήλων, όλων των εργαζομένων και συνολικά του λαού μας, επιδιώκουν να το κάνουν με έναν χουντικής έμπνευσης νόμο που προωθεί νέα μέτρα περιορισμού, καταστολής και διάλυσης του βασικού δημοκρατικού δικαιώματος, το οποίο ο λαός μας κατέκτησε με πολλού, διαχρονικούς κι αιματηρούς αγώνες. Η κυβέρνηση με τα καλοταϊσμένα ΜΜΕ ζεσταίνει στο σχέδιο απαγόρευσης των διαδηλώσεων και των συγκεντρώσεων.
Το “νομοσχέδιο”, αντιγραφή του χουντικού νόμου του 1971(!!!), ορίζει την αστυνομία ως ανώτατη αρχή καθώς της αναθέτει διευρυμένο και επιτελικό ρόλο. Πέρα από το ρόλο της στην επιβολή του νόμου, αναλαμβάνει καθήκοντα “ερμηνείας του νόμου”. Θα μπορεί να καθορίζει τους περιορισμούς που πρέπει να επιβληθούν σε μια διαδήλωση, να επινοεί δικούς της, να έχει τη διακριτική ευχέρεια να αποφασίζει εκ των προτέρων αν θα επιτραπεί μια δημόσια συνάθροιση, αν αυτή είναι αυθόρμητη, ποιοι περιορισμοί θα επιβάλλονται. Φέρνουν ξανά το χωροφύλακα μέσα στα σωματεία, στους φοιτητικούς συλλόγους, στις διαδηλώσεις, στις συνελεύσεις.
Με βάση το “νέο” νομοσχέδιο: 
  • “Ο οργανωτής της διαδήλωσης οφείλει να γνωστοποιήσει στην κατά τόπο αστυνομία ή λιμενική αρχή την πρόθεσή του να καλέσει το ευρύ κοινό σε δημόσια υπαίθρια συνάθροιση. Η γνωστοποίηση περιλαμβάνει τα στοιχεία ταυτότητας κι επικοινωνίας του οργανωτή (φυσικό πρόσωπο), τον ακριβή τόπο, το χρόνο έναρξης, λήξης, το σκοπό και το δρομολόγιο της διαδήλωσης.” (άρθρο 3)
  • Ο οργανωτής της συγκέντρωσης “συνεργάζεται άμεσα με την αρμόδια αστυνομική αρχή και ιδίως με τον Αστυνομικό Διαμεσολαβητή (σύνδεσμος μεταξύ διαδηλωτών και κράτους) και συμμορφώνεται στις υποδείξεις του παρέχοντας συνδρομή στην τήρηση της τάξης.” (άρθρο 4)
  • Αν η κινητοποίηση (πορεία, συγκέντρωση, διαδήλωση) δεν γνωστοποιηθεί “η αστυνομική αρχή δύναται να προβεί στη διάλυσης της ανωτέρω συνάθροισης..” (άρθρα 3 και 9). Επιπλέον, “επικείμενη δημόσια συνάθροιση μπορεί να απαγορεύεται (κι αν ακόμα έχει γνωστοποιηθεί), αν επαπειλείται σοβαρός κίνδυνος για τη δημόσια ασφάλεια ή απειλείται σοβαρή διατάραξη της κοινωνικοοικονομικής ζωής.” (άρθρο 8)
Ανάγεται σε ιδιώνυμο η συμμετοχή σε διαδήλωση, αφού: 
  • “Όσοι συμμετέχουν σε δημόσια υπαίθρια συνάθροιση, η οποία έχει απαγορευτεί τιμωρούνται με φυλάκιση από ένα (1) έως δύο (2) έτη.” (άρθρο 14)
  • “Ο οργανωτής δημόσιας συνάθροισης ευθύνεται για την αποζημίωση όσων υπέστησαν βλάβη της ζωής και της ιδιοκτησίας τους...” Με τη διάταξη αυτή ενορχηστρώνεται κι ανοίγει ο δρόμος για εκτεταμένες προβοκάτσιες. (άρθρο 14)
  • Για την απαγόρευση λαμβάνεται υπόψη και ο αριθμός των διαδηλωτών και η δυνατότητα της αστυνομίας για αλλαγή δρομολογίου ή τόπου συγκέντρωσης. (άρθρο 7, παρ. 4)
  • “Εξουσιοδοτείται ο υπουργός δημόσιας τάξης να ρυθμίζει τα περί διάλυσης των συγκεντρώσεων” κατά το δοκούν και με συνοπτικές διαδικασίες. (άρθρο 15)
Θα μείνει στα χαρτιά! Δε θα περάσει η σιγή νεκροταφείου!
Ο περιορισμός των διαδηλώσεων και ειδικά στην παρούσα περίοδο δεν αποτελεί μεμονωμένη ενέργεια. Πέρα από τον σταθερό και διαχρονικό «πόθο» των κυβερνήσεων και των επιχειρηματικών ομίλων, σήμερα έρχεται να δέσει με την επίθεση στα εργατικά δικαιώματα που προωθούνται σε όλα τα επίπεδα με αφορμή την πανδημία. Η κανονικότητα τους επιτάσσει σιγή νεκροταφείου και σκυμμένο κεφάλι. Η πρόθεση παρέμβασης στις διαδηλώσεις συμπληρώνει το συνολικό σχεδιασμό καταστολής που θέλει τον εργαζόμενο λαό στο περιθώριο, άφωνο και τους αγώνες του στο γύψο. 
Οι εργαζόμενοι θα ματαιώσουν στην πράξη κάθε προσπάθεια που έχει στόχο να τους βάλει φίμωτρο, να μετατρέψουν τους εργασιακούς χώρους σε γκέτο και την αντίσταση σε ποινικό αδίκημα.
Το ΠΑΜΕ απευθύνει κάλεσμα στα συνδικάτα, τις Ομοσπονδίες Εργαζομένων, στα Εργατικά Κέντρα, τους μαζικούς φορείς του εργατικού – λαϊκού και νεολαΐστικου κινήματος, να ενημερώσουν όλο το λαό, να παρθούν αποφάσεις αγωνιστικής καταδίκης, να είμαστε όλοι σε ετοιμότητα. Είναι αδίστακτοι, δεν θα διστάσουν να φέρουν σε ψήφιση ένα τέτοιο νομοσχέδιο τέλος Ιούλη ή και τον Αύγουστο. Το έργο το έχουμε ξαναδεί από την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ. Να μην το επιτρέψουμε».
902

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.