Δεκέμβρης 1944 (17)

Σάββατο 6 Οκτωβρίου 2018

ΠΑΜΕ στις 8 Νοέμβρη σε απεργία με σύνθημα: Η ανάπτυξή τους σημαίνει ΝΑΤΟ, φτώχεια, πόλεμοι − ΠΑΜΕ ενάντια στους επιχειρηματικούς ομίλους, στο πολιτικό τους προσωπικό και στην κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ (3 VIDEO)

ΣΥΣΚΕΨΗ ΣΩΜΑΤΕΙΩΝ ΑΤΤΙΚΗΣ
Στις 8 Νοέμβρη να δοθεί απεργιακή απάντηση στη νέα επίθεση που δέχεται η εργατική τάξη
(VIDEO - ΦΩΤΟ)
Παρασκευή 05/10/2018 - 22:11 - Ενημέρωση: Παρασκευή 05/10/2018 - 22:32
Τις πρωτοβουλίες, με τις οποίες προετοιμάζουν την επιτυχία της πανεργατικής απεργίας στις 8 Νοέμβρη, συζήτησαν το απόγευμα της Παρασκευής Συνδικαλιστικές Οργανώσεις της Αττικής που πήραν μέρος στη σύσκεψη που οργάνωσε η Εκτελεστική Γραμματεία του ΠΑΜΕ στην αίθουσα του κινηματογράφου «Αλκυονίς».
Εκπρόσωποι σωματείων, Εργατικών Κέντρων και Ομοσπονδιών μετέφεραν στη σύσκεψη το σχέδιο, με το οποίο έχουν ήδη ξεκινήσει να οργανώνουν τη συμμετοχή κλάδων και χώρων δουλειάς στην απεργία. Γενικές συνελεύσεις και συζήτηση στους χώρους δουλειάς, κινητοποιήσεις σε μια σειρά μέτωπα πάλης, αγωνιστικές πρωτοβουλίες και παρεμβάσεις για τα προβλήματα των εργαζομένων διαμορφώνουν τον αγωνιστικό βηματισμό, με τον οποίο οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ σχεδιάζουν να ακολουθήσουν μέχρι την απεργία.
«Η απεργία στις 8 Νοέμβρη έχει το χαρακτήρα της απεργιακής απάντησης στη νέα επίθεση που δέχεται η εργατική τάξη από τους επιχειρηματικούς ομίλους, το πολιτικό τους προσωπικό, την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, τους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς», τόνισε στην εισήγησή του ο Γιώργος Πέρρος, μέλος της ΕΓ του ΠΑΜΕ. Επεσήμανε ότι η εργατική τάξη πρέπει «να συνειδητοποιήσει ότι υπάρχει και άλλος δρόμος που μπορεί να ζήσει μαζί με τα παιδιά της μια ζωή με καλύτερους όρους. Να διεκδικήσει! Αυτό το μήνυμα θέλουμε να περάσει παντού». (Παρακάτω όλη την εισήγηση).
Στα φαινόμενα εκφυλισμού στο συνδικαλιστικό κίνημα, που εκφράζεται με τα φαινόμενα νοθείας, ανάμειξης της εργοδοσίας και ακόμα και της αστυνομίας στις διαδικασίες του, αναφέρθηκε ο Βάλσαμος Συρίγος, μέλος της Διοίκησης του Εργατικού Κέντρου Λαυρίου - Ανατολικής Αττικής: «Συνέδριο της ΓΣΕΕ χωρίς Εργατικά Κέντρα, όπως της Λαμίας και της Πάτρας, με εργοδότες ανάμεσα στους εργαζόμενους να ξεχάσουν ότι μπορεί να γίνει», τόνισε:
Στο κομβικό αίτημα των Συνδικάτων και μπροστά στην απεργία για επαναφορά των ΣΣΕ αναφέρθηκε ο πρόεδρος της Ομοσπονδίας Κλωστοϋφαντουργίας - Ιματισμού - Δέρματος (ΟΕΚΙΔΕ) Βασίλης Σταμούλης. Χαρακτήρισε αποκαλυπτική τη στάση των βιομηχάνων κλωστοϋφαντουργών, που σε επικοινωνία με την Ομοσπονδία διαμήνυσαν πως μέχρι να καταλήξουν τα όποια σχέδια της κυβέρνησης για τον κατώτερο μισθό «δεν υπάρχει λόγος για καμιά διαπραγμάτευση» για την κλαδική Σύμβαση. «Βιομήχανοι και κυβέρνηση, ο ένας κόβει και ο άλλος ράβει», σχολίασε.
Την κατάσταση απαξίωσης που επικρατεί στις αστικές συγκοινωνίες και την πορεία ιδιωτικοποίησής τους που υποβοηθείται από αυτή περιέγραψε ο Σπύρος Ρεβύθης, πρόεδρος του Σωματείου Εργαζομένων Λειτουργίας Μετρό (ΣΕΛΜΑ). Στάθηκε ιδιαίτερα στις επιπτώσεις που προκύπτουν από την εφαρμοζόμενη πολιτική στους εργαζόμενους που χρησιμοποιούν τα μέσα μαζικής μεταφοράς. «Είμαι ένας από αυτούς που ψάχνουν αγωνιστικά μέτωπα για να συνταχθούν μαζί τους», σημείωσε και πρόσθεσε πως θα προτείνει στο Σωματείο του τη συμμετοχή στην απεργία. Την άρνηση των εργοδοτών να υπογράψουν κλαδικές Συμβάσεις στηλίτευσε ο Βασίλης Παπαγεωργίου, αντιπρόεδρος του Σωματείου Εργαζομένων στην «Αθηναϊκή Ζυθοποιία» και της Ομοσπονδίας Γάλακτος, Τροφίμων και Ποτών. Ιδιαίτερα επισήμανε πως η άρνηση των ζυθοποιών να υπογράψουν κλαδική ΣΣΕ φανερώνει τα σχέδιά τους να απαλλαγούν και από τις επιχειρησιακές Συμβάσεις, που σήμερα αναγκάζονται ακόμα να υπογράφουν. 
Την κερδοφορία του κλάδου τα τελευταία χρόνια που σε μεγάλο βαθμό χτίζεται πάνω στην εργολαβοποίηση τμημάτων των επιχειρήσεων σημείωσε ο Χρήστος Ματαράγκας, πρόεδρος του κλαδικού Συνδικάτου Ενέργειας. Όπως εξήγησε, υπάρχουν σήμερα εργαζόμενοι στα διυλιστήρια με 450 ευρώ, ενώ η πολυδιάσπαση και η διαίρεση των εργαζομένων προωθείται και από τις συνδικαλιστικές πλειοψηφίες στα σωματεία του χώρου. Να μην υποτιμήσουν τις συγχύσεις και τις αυταπάτες, που δημιουργεί η κυβερνητική προπαγάνδα στους εργαζόμενους, προέτρεψε τα σωματεία ο Νίκος Ξουράφης, πρόεδρος του Σωματείου Χημικής Βιομηχανίας και του Εργατικού Κέντρου Πειραιά. Παρουσίασε το σχέδιο δράσης που έχει ήδη επεξεργαστεί το Σωματείο μπροστά στην απεργία, το οποίο περιλαμβάνει την απεύθυνση σε όλα τα επιχειρησιακά σωματεία, ανεξάρτητα από τις δυνάμεις που πλειοψηφούν σε αυτά.
Τις κούφιες προσδοκίες που καλλιεργήθηκαν στους τραπεζοϋπαλλήλους από την κυβερνητική προπαγάνδα, τη θέση των οποίων πήρε τις προηγούμενες μέρες ο φόβος μετά την πτώση των μετοχών των τραπεζών, συνόψισε η Έφη Χαλιού, πρόεδρος του Σωματείου Εργαζομένων στο Χρηματοπιστωτικό Σύστημα. Το Σωματείο έχει προχωρήσει ήδη σε κοινή συνεδρίαση με επιχειρησιακά («Mellon», «First Data», PDS) για το θέμα της απεργίας, ενώ έχει προγραμματίσει Γενική Συνέλευση στις 18 Οκτώβρη. Συνέχεια των κινητοποιήσεων των προηγούμενων μηνών για τις ΣΣΕ χαρακτήρισε τη συμμετοχή του Συνδικάτου Οικοδόμων στην απεργία ο πρόεδρός του Γιάννης Αναγνώστου. Οι τρεις εργοταξιακές συμβάσεις σε μεγάλα εργοτάξια της Αττικής, όπως τόνισε, ήρθαν μετά από συλλογική δράση και αγώνα των ίδιων των εργαζομένων. «Σε αυτό το δρόμο θα συνεχίσουμε», υπογράμμισε, με συσκέψεις στα παραρτήματα και στάσεις εργασίας στους χώρους δουλειάς.
Ψηλά έχει βάλει τον πήχη, σχεδιάζοντας τη δράση του μπροστά στην απεργία το Συνδικάτο Φαρμάκου. Όπως περιέγραψε ο πρόεδρός του Στάθης Σταθουλόπουλος, το σχέδιο περιλαμβάνει συσκέψεις σε χώρους δουλειάς, ακόμα κι εκεί που το Συνδικάτο δεν έχει δυνάμεις, Γενική Συνέλευση, αλλά και κινητοποίηση στο Σύνδεσμο των Φαρμακοβιομηχάνων. Τι σημαίνει η επέκταση της Σύμβασης των Ξενοδοχοϋπαλλήλων, για την οποία πανηγυρίζουν κυβέρνηση, υπουργείο Εργασίας κι από κοντά και η εργοδοτική πλειοψηφία της Ομοσπονδίας του κλάδου, εξήγησε η Λίνα Ράλλη, μέλος της Διοίκησης του Συνδικάτου Επισιτισμού - Τουρισμού - Ξενοδοχείων. Διατήρηση των μειώσεων 15% που επιβλήθηκαν το 2012, με «αυξήσεις» κοροϊδία της τάξης του 1%, την ίδια στιγμή που ο Τουρισμός σπάει το ένα ρεκόρ μετά το άλλο, τσάκισμα του 8ώρου και του 5ήμερου, δουλειά χωρίς ανάσα: Αυτά υπογράφουν οι ξενοδόχοι με τους συνδικαλιστές τους, ενώ στην πράξη επιβάλλουν ακόμα χειρότερους όρους δουλειάς. 
Για το μπαράζ αρχαιρεσιών σε "σωματεία", κυρίως σε σούπερ μάρκετ που βρίσκονται στον απόλυτο έλεγχο της εργοδοσίας και λειτουργούν ως μηχανισμός παραγωγής αντιπροσώπων για την Ομοσπονδία Ιδιωτικών Υπαλλήλων και τη ΓΣΕΕ, μίλησε η Ντίνα Γκογκάκη, πρόεδρος του Συλλόγου Εμποροϋπαλλήλων, μεταφέροντας τη μάχη που δίνουν οι δυνάμεις του Συλλόγου να δώσουν με το «παρών» τους σε αυτές τις διαδικασίες τη δυνατότητα να μη συρθούν πίσω από τα σχέδια των εργοδοτών τους. «Το ερώτημα που πρέπει να θέσουμε σε κάθε χώρο δουλειάς είναι αν αυτή η ανάπτυξη μπορεί να φέρει κάποιο όφελος για τους εργαζόμενους», είπε ο Αλέκος Περράκης, πρόεδρος του Συνδικάτου Εργατοϋπαλλήλων Τηλεπικοινωνιών και Πληροφορικής (ΣΕΤΗΠ). Μεταφέροντας την πείρα του κλάδου, περιέγραψε πως η ανάπτυξη που καταγράφουν οι επιχειρήσεις όλα τα προηγούμενα χρόνια έχει σαρώσει Συλλογικές Συμβάσεις, μισθούς και δικαιώματα, έχει επιβάλει την κατάργηση του σταθερού εργάσιμου χρόνου και την επέκταση της ευελιξίας. Απάντηση σε αυτά δίνουν οι αποφάσεις σε μια σειρά χώρους δουλειάς, όπως στη «Vodafone», για συμμετοχή στην απεργία στις 8 Νοέμβρη.
Την πρόταση που κατέθεσαν τα τρία ναυτεργατικά σωματεία για απεργία στα πλοία μετέφερε ο Γιώργος Αντωνόπουλος, πρόεδρος της ΠΕΕΜΑΓΕΝ. «Δίνουμε τη μάχη για την επιτυχία της απεργίας στις 8 Νοέμβρη», είπε ο Γιώργος Δασκαλάκης, αντιπρόεδρος του Συνδικάτου ΟΤΑ Αττικής, δίνοντας βάρος στην ανάγκη να τεθεί η πρόταση για απεργία σε όλα τα Διοικητικά Συμβούλια. Ξεχωριστό σταθμό στη δράση του Συνδικάτου αποτελεί η κινητοποίηση που θα οργανώσει στις αρχές Νοέμβρη με επίκεντρο το αίτημα για μόνιμη και σταθερή δουλειά, κόντρα στις ελαστικές εργασιακές σχέσεις που έχουν κατακλύσει τους δήμους.
Την παρέμβαση της Ένωσης Ελεγκτών Λογιστών στους εργαζόμενους στις μεγάλες ελεγκτικές εταιρείες συνόψισε ο πρόεδρος της Ένωσης Κώστας Δράκος, επισημαίνοντας ότι αυτή έχει μετρήσει ήδη μικρές νίκες όσον αφορά την τήρηση του ωραρίου, την αποκάλυψη των απαράδεκτων ατομικών συμβάσεων που επιβάλλουν οι εργοδότες. Μετά τη Γενική Συνέλευση που έχει κάνει η Ένωση προχωρά σε κινητοποίηση στο ΣΕΒ τη μέρα της προγραμματισμένης συνάντησης με εκπροσώπους του. Τα έργα και τις ημέρες της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, με αποκορύφωμα την πρόσφατη τροπολογία που προωθεί την «απελευθέρωση» των συγκοινωνιών, υπενθύμισε ο Θανάσης Οικονόμου, μέλος της Γραμματείας Αστικών Συγκοινωνιών του ΠΑΜΕ και της Διοίκησης της Ομοσπονδίας Μεταφορών (ΟΣΜΕ). Προανήγγειλε πρωτοβουλίες, με τις οποίες οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ θα καλέσουν εργαζόμενους του κλάδου και όλο το λαό να απαντήσουν στις πρόσφατες εξελίξεις.   
Η απεργία είναι αναμέτρηση με την εργοδοσία, αλλά και με τη συνήθεια και τη ρουτίνα, τόνισε ο Νίκος Μαυροκέφαλος, μέλος της Εκτελεστικής Γραμματείας του ΠΑΜΕ. Στην κατεύθυνση αυτή επισήμανε ότι όσο πιο πλατιά φτάνουν οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ τόσο καταγράφονται παραδείγματα Σωματείων και εργαζομένων που θέλουν να δοκιμάσουν το δρόμο του αγώνα, ένα δρόμο που μπορεί να μην έχουν δοκιμάσει ξανά. Έτσι η δουλειά για την απεργία, υπογράμμισε, πρέπει να μετρηθεί με βάση τα 800 πρωτοβάθμια Σωματεία που υπάρχουν στην Αττική σε ιδιωτικό και δημόσιο τομέα και το στόχο να φτάσει πλατιά το απεργιακό κάλεσμα. Όσο για τα δευτεροβάθμια όργανα, όπως το ΕΚΑ, ξεκαθάρισε πως, όσο κι αν δεν το θέλει η πλειοψηφία, οι ίδιοι οι εργαζόμενοι μπορούν να επιβάλουν τη συνεδρίαση των οργάνων τους για να συζητήσουν τη συμμετοχή στην απεργία:
Η εισήγηση του Γ. Πέρρου
«Συνάδελφοι, συναδέλφισσες
Η σημερινή σύσκεψη έχει σκοπό και στόχο να συζητήσουμε πώς θα οργανώσουμε την πάλη μας, πώς θα σχεδιάσει το κάθε Εργατικό Κέντρο, η Ομοσπονδία, το κάθε Συνδικάτο, τα ψηφοδέλτιά μας, τι στόχους θα βάλει, τι πρωτοβουλίες θα πάρει για την επιτυχία της απόφασής μας για πανελλαδική πανεργατική απεργία στις 8 Νοέμβρη.
Πώς θα προετοιμαστούμε γρήγορα, χωρίς καμιά καθυστέρηση, πώς θα αξιοποιηθούν οι συλλογικές διαδικασίες για να μπουν στη μάχη όλες οι δυνάμεις. Πώς θα απευθυνθούμε πλατιά στην εργατική τάξη, γιατί επιδιώκουμε όχι μόνο να απεργήσει ο εργαζόμενος, αλλά να μπει στη μάχη της οργάνωσης, της απεργίας, της περιφρούρησής της, της ανάγκης να πειστούν όλο και περισσότεροι εργαζόμενοι σε κάθε χώρο δουλειάς, να παλέψουν κόντρα στις επιλογές των επιχειρηματικών ομίλων, να παλέψουν με τη δική μας αντίληψη μπροστά οι δικές μας ανάγκες. Να δημιουργήσουμε καλό κλίμα, απεργιακό σε κάθε χώρο.
Αναλαμβάνουμε σοβαρή ευθύνη και με αυτή την πρωτοβουλία μας να φέρουμε στο προσκήνιο τα αιτήματα της εργατικής τάξης, να βάλουμε εμπόδια στην πολιτική της κυβέρνησης, των εργοδοτών, πως αυτό που επιδιώκουν είναι να σταματήσει κάθε διεκδίκηση, κάθε αγώνας που τους στοχεύει και να αποδεχτούμε "ο γέγονε γέγονε", περασμένα ξεχασμένα, να ζήσουμε με τα ψίχουλα που μας πετούν από το τραπέζι τους και μας αρπάζουν όλο το φαΐ. Να ξεφύγουν από τη λογική του μικρότερου κακού. Γι’ αυτό που λέγεται "ε τι να κάνουμε; αυτή είναι η κατάσταση".
Χρειάζεται επόμενα ταξική αποφασιστικότητα για την υλοποίηση των καθηκόντων μας. Να φύγει από πάνω μας η ρουτίνα, η τυποποίηση.
Να βάλουμε εμπόδια στη μοιρολατρία, στην απογοήτευση, στη λογική "τίποτα δεν γίνεται". Έχουμε ευθύνη απέναντι στην τάξη μας, να την εμπνεύσουμε με αισιοδοξία, με μαχητικότητα, με αποφασιστικότητα, να μπούμε μπροστά στον αγώνα.
Ο κάθε κλάδος να απευθυνθεί και σε Συνδικάτα και συνδικαλιστές, με τους οποίους δεν έχουμε τις ίδιες αντιλήψεις, όμως καταλαβαίνει ότι στο ΠΑΜΕ, στο ταξικό κίνημα μπορεί να ακουμπήσει, να δεχτεί βοήθεια. Συνειδητοποιεί ότι σήμερα υπάρχει ανάγκη να μην υποχωρήσουμε, να σηκώσουμε ψηλά τη σημαία των συμφερόντων μας. Έχει αποκτήσει πείρα και θέλει να μπει φρένο στην κοροϊδία των αστικών κομμάτων που τον αποπροσανατολίζουν, τον θέλουν μόνιμα στις δαγκάνες τους, για να υπηρετεί την πολιτική της φτώχειας, της βαρβαρότητας, των ιμπεριαλιστικών πολέμων, της εργοδοσίας.
Να έρθει σε επαφή ο κάθε κλάδος με τέτοια Συνδικάτα και συνδικαλιστές. Υπάρχουν δυνατότητες αρκεί να μη μας ξεφύγει. Απλώνουμε το χέρι μας σε κάθε τέτοιο Συνδικάτο και τους καλούμε με ενότητα και συντονισμό να δώσουμε τη μάχη για τις 8 Νοέμβρη και την κλιμάκωση.
Στη Θεσσαλονίκη, στη ΔΕΘ παρουσιάσαμε το πλαίσιο μας, τις κατευθύνσεις μας, τους στόχους μας. Επίσης παρουσιάσαμε την έκδοσή μας για τους αγώνες, κλαδικούς, σε επιχειρήσεις στη διάρκεια της κρίσης, τη στάση μας στα ιδεολογήματα για τις αιτίες της. Σας καλούμε να το αξιοποιήσετε και να κάντε παρατηρήσεις για ενδεχόμενες ελλείψεις, λάθη που μπορεί να υπάρχουν.
Ο Χαρακτήρας της απεργίας:
Το προηγούμενο διάστημα ανοίξαμε βασικά προβλήματα της εργατικής τάξης. Αυτά της ανεργίας, των ΣΣΕ, με την απεργία στις 30 Μάη, τα συλλαλητήρια στις 13 Σεπτέμβρη, με αγώνες και πρωτοβουλίες σε κλάδους και επιχειρήσεις. Δεν κάτσαμε με τα χέρια σταυρωμένα. Και τώρα προχωράμε μπροστά με μια νέα πρωτοβουλία.
Η απεργία στις 8 Νοέμβρη έχει το χαρακτήρα της απεργιακής απάντησης στη νέα επίθεση που δέχεται η εργατική τάξη από τους επιχειρηματικούς ομίλους, το πολιτικό τους προσωπικό, την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, τους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς.
  • Αποτελεί απάντηση στη νέα επιχείρηση εγκλωβισμού σε νέες αυταπάτες, της νέας επίθεσης που κρύβεται σε κουρνιαχτό ψευδαισθήσεων.
  • Αποτελεί απάντηση στα ψέμματα της κυβέρνησης, ότι μπορεί να υπάρξει καλυτέρευση της ζωής του εργάτη και να συνυπάρχει αυτό με τα κέρδη του μεγάλου κεφαλαίου.
  • Αποτελεί απάντηση γιατί με τη συμμετοχή μας στην απεργία εκφράζουμε τις αγωνίες και τα βάσανα της εργατικής τάξης, των ανέργων, της νεολαίας, των συνταξιούχων. Δίνουμε όλοι μαζί, με όπλα το πλαίσιο του ΠΑΜΕ και το σύνθημα "μπροστά οι δικές μας ανάγκες", δυναμική απάντηση σε όσους μας θέλουν συνένοχους στο μέλλον που ετοιμάζουν για μας και τα παιδιά μας.
  • Γιατί νέες δυσκολίες είναι μπροστά μας. Η "δίκαιη ανάπτυξη" δεν αφορά εμάς τους εργαζόμενους, αλλά τα κέρδη των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων. Το "τέλος των μνημονίων", πέρα από τα αποκαΐδια των δικαιωμάτων μας, έχει αφήσει πίσω πάνω από 700 αντεργατικούς και αντιλαϊκούς νόμους.
  • Γιατί επιδιώκουμε να σπάσει η απογοήτευση, αλλά και η τρομοκρατία που εξαπολύει η εργοδοσία. Η μαζική συμμετοχή στην απεργία, που είναι ανώτερη μορφή συλλογικής πάλης, μπορεί να σπάσει το φόβο του κάθε εργάτη μπροστά στο αφεντικό.
  • Γιατί οι εργαζόμενοι δεν μπορούμε να δουλεύουμε ήλιο με ήλιο για 400 ευρώ. Γιατί θέλουμε συλλογικές συμβάσεις που θα ικανοποιούν τις ανάγκες των οικογενειών μας σε κάθε κλάδο και χώρο δουλειάς, υποχρεωτικές για όλες τις επιχειρήσεις, χωρίς τερτίπια και εμπόδια από τη μεγαλοεργοδοσία.
  • Για να εμποδίσουμε τον καθορισμό του κατώτατου μισθού από την κυβέρνηση, όπως προβλέπει ο νόμος Βρούτση που ξαναψήφισαν μαζί ΣΥΡΙΖΑ, ΝΔ, ΚΙΝΑΛ (ΠΑΣΟΚ). Για να επαναφέρουμε τον κατώτατο μισθό στα 751 ευρώ και να μπορούμε με τον αγώνα μας να διεκδικήσουμε ουσιαστικές αυξήσεις.
  • Γιατί οι άνεργοι δεν μπορούν να ζήσουν με 300 ευρώ επίδομα ανεργίας και αυτά για ελάχιστους από μας. Για να αυξηθεί το επίδομα ανεργίας και ο χρόνος επιδότησης, να το παίρνουμε όλοι οι άνεργοι, χωρίς προϋποθέσεις. Για να καταργηθούν τα δουλεμπορικά γραφεία που εκμεταλλεύονται την ανάγκη μας για δουλειά κι όλες οι ελαστικές μορφές εργασίας.
  • Γιατί δεν μπορούμε να είμαστε κάθε μέρα με τη θηλιά της ανασφάλειας, αν θα έχουμε δουλειά όλη τη βδομάδα, αν θα πάρουμε τα δεδουλευμένα, αν θα μας απολύσουν. Για να απαιτήσουμε σταθερή και μόνιμη δουλειά με πλήρη δικαιώματα.
  • Γιατί θέλουμε να μπορούμε όταν ασθενήσουμε να έχουμε δωρεάν περίθαλψη και φάρμακα. Να μην πεθαίνουμε στην αναζήτηση για ένα κρεβάτι στο νοσοκομείο, να μη μας αναγκάζουν να ακριβοπληρώνουμε για θεραπείες, εξετάσεις, για πρόληψη και διάγνωση ασθενειών.
  • Γιατί οι παιδικοί σταθμοί και τα σχολεία δεν έχουν εκπαιδευτικό προσωπικό, δεν έχουν υποδομές. Για να είναι η μόρφωση των παιδιών μας δικαίωμα και να μην πληρώνουμε χιλιάδες ευρώ για αποσπασματική γνώση, προσαρμοσμένη στις ανάγκες των μονοπωλίων.
  • Γιατί την ώρα που κυβέρνηση, Ευρωπαϊκή Ένωση και τα μονοπώλια επιτίθενται και παίρνουν νέα μέτρα, την ίδια ώρα απλόχερα δίνουν στο κεφάλαιο νέες φοροαπαλλαγές, νέες μειώσεις στις εργοδοτικές εισφορές, περισσότερα κίνητρα στο όνομα των επενδύσεων, όπως προβλέπει άλλωστε και το προσχέδιο του προϋπολογισμού.
  • Γιατί η ιδιωτικοποίηση του νερού, της Ενέργειας, της Υγείας, της Παιδείας, των Μεταφορών, των λιμανιών θα φέρει ακόμη περισσότερα βάσανα στη ζωή όλων μας, με νέες αυξήσεις στα τιμολόγια, με χειροτέρευση των παρεχόμενων υπηρεσιών.
  • Γιατί ο πλούτος που παράγει η εργατική τάξη είναι τόσος που όχι μόνο επαρκεί, αλλά και περισσεύει για να ικανοποιήσει τις σύγχρονες ανθρώπινες ανάγκες. Γιατί η εξέλιξη των τεχνολογιών και της Επιστήμης είναι τέτοια που μπορεί να εξασφαλίσει υψηλό επίπεδο διαβίωσης για όλο το λαό, αρκεί να μην είναι στα χέρια μιας χούφτας μονοπωλίων.
  • Γιατί για μας η απεργία "δεν έφαγε τα ψωμιά της", όπως ισχυρίζεται η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ, που έχει πει "ναι σε όλα" όσα θέλει το μεγάλο κεφάλαιο, η ΕΕ, η κάθε κυβέρνηση που πέρασε από αυτόν τον τόπο τα τελευταία 30 χρόνια.
  • Γιατί με την απεργία μας αναδεικνύουμε πώς πρέπει να οργανωθεί ο αγώνας και ποια είναι η διέξοδος. Γιατί για μας, μόνο η δύναμη της συλλογικής πάλης, του ταξικού αγώνα δίνει ελπίδα, αποφασιστικότητα, προοπτική για ένα καλύτερο μέλλον.
Αυτός ο δρόμος που ακολουθούμε αποδίδει. Έτσι πρέπει και έτσι θα συνεχίσουμε.
Είναι ανάγκη να αποκαλύψουμε την κυβέρνηση που γεμίζει με ψέμματα τους εργαζόμενους και με την προπαγάνδα της προσπαθεί να πείσει τους εργαζόμενους ότι δουλεύει για το καλό της, για να αλλάξει η ζωή της.
Λέει: Θα δώσω αυξήσεις στους μισθούς. Αναρωτιόμαστε υπάρχει καμιά αύξηση και πόση είναι αυτή; Κοροϊδεύει, γιατί την ίδια ώρα μαζί με τη ΝΔ και το αναπαλαιωμένο ΠΑΣΟΚ καταψηφίζουν την πρόταση νόμου των Συνδικάτων που την κατέθεσαν σε όλα τα κόμματα, πλην Χρυσής Αυγής και που μόνο έφερε στη Βουλή το ΚΚΕ και μόνο αυτό ψήφισε υπέρ. Κοροϊδεύει, γιατί ακόμα και αν δώσει ψίχουλα αύξηση, θα πάρει πίσω πολύ περισσότερα με τη μείωση του αφορολόγητου. Όλη αυτή την απάτη θα την ανεχτούμε; Ήδη ανταλλάσσουν μεταξύ τους, ΣΕΒ και άλλες ενώσεις των εργοδοτών, ότι είναι ακριβός ο εργάτης.
Θα αποδεχτούμε τις απειλές του ΣΕΒ που λέει να λείψουν οι προεκλογικές παροχές και να συνεχίσουμε να εργαζόμαστε για να ολοκληρώσουμε τις μεταρρυθμίσεις που δεν έγιναν; Θα αφήσουμε αναπάντητο το σχέδιο του προϋπολογισμού που αποτελεί κλιμάκωση της αντιλαϊκής επίθεσης;
Ο νόμος Βρούτση που έγινε νόμος Αχτσιόγλου - Βρούτση θα περάσει έτσι; Δεν θα τον αντιπαλαίψουμε; Έφτασε μάλιστα στο σημείο ο πρώην υπουργός της ΝΔ Βρούτσης, να δηλώνει δικαιωμένος για τις επιλογές του ΣΥΡΙΖΑ. Τέτοια είναι η σύμπλευση και η σύγκλισή τους.
Δεν πρέπει να επανέλθει ο βασικός μισθός στα 751 ευρώ και να καθορίζεται όχι από την κυβέρνηση και τα θέλω των επιχειρηματιών αλλά από την ταξική πάλη;
Να αναρωτηθούμε σε πόσους κλάδους υπάρχουν κλαδικές συμβάσεις; Μήπως η μεγάλη πλειοψηφία αμείβεται με 586 ευρώ και 511 η νέα γενιά;
Για δέστε το παράδειγμα των ξενοδοχοϋπαλλήλων. Η σύμβαση που έκαναν υποχρεωτική καταρχήν ίσχυε. Μόνο το 10% όμως των εργοδοτών την εφάρμοζε και να θυμίσουμε ότι το 52% κάλυπταν το κλάδο. Όλα αυτά θα τα ανεχτούμε; Αλήθεια, ποιους νομίζουν ότι κοροϊδεύουν ο Τσίπρας και η υπουργός του, όταν μιλάνε για επαναφορά των Συλλογικών Συμβάσεων;
Σε ποιους τα λένε; Αυτοί δεν εφαρμόζουν εδώ και 3μιση χρόνια τους νόμους που επιτρέπουν στους εργοδότες και με βούλα του νόμου να αποφεύγουν την εφαρμογή των συλλογικών συμβάσεων;
Δεν γνωρίζουν για τις απεργίες που, πάλι εξαιτίας των νόμων τους, κηρύσσονται παράνομες και καταχρηστικές;
Να μην παραμυθιάζεται κανένας όταν η κυβέρνηση ετοιμάζεται να φέρει το νέο κώδικα εργατικού δικαίου.
Για ποιες ελεύθερες συλλογικές διαπραγματεύσεις μιλάει η ΝΔ; Για αυτές που αχρήστευσε και επιδιώκει να παραμείνουν σε αχρηστία;
Για ποιο ασφαλιστικό σφάζονται στην ποδιά των μεγαλοεργοδοτών;
Για αυτό που προωθεί την "ανταποδοτικότητα" και την ιδιωτική ασφάλιση, έχει τη σφραγίδα της ΕΕ και του ΟΟΣΑ και είναι ο πυρήνας, τόσο του νόμου Κατρούγκαλου, όσο και των σχεδίων "αλά Πινοσέτ" της ΝΔ;
Οι διαφορές τους αφορούν στο από ποια τσέπη θα τα πάρουν από το λαό.
Ο ΣΥΡΙΖΑ με τη φοροληστεία και τα χαράτσια του θα αδειάζει τη μία τσέπη των εργαζομένων και η ΝΔ με το "τσεκούρι" στις κοινωνικές δαπάνες, στην Υγεία και Πρόνοια, θα αδειάζει την άλλη.
Ενώ και οι δύο υπόσχονται νέες φοροαπαλλαγές και απαλλαγές από εισφορές, "διευκολύνσεις" και κίνητρα σε "επενδυτές" και κεφάλαιο. Και τώρα ετοιμάζουν νέα κρατικά πακέτα στήριξης των τραπεζικών ομίλων.
Πολύ καλά έκαναν η Ομοσπονδία Οικοδόμων, τα Τρόφιμα - Ποτά, το Φάρμακο, οι εργαζόμενοι στην "Cosco" με το Σωματείο τους και άλλοι κλάδοι και είπαν: Αϊ σιχτίρ πια. Οργάνωσαν κινητοποιήσεις, οργάνωσαν μάχες σε χώρους δουλειάς, γνωρίζοντας τις δυσκολίες, τα εμπόδια. Τόλμησαν και έβγαλαν από το περιθώριο, την απογοήτευση τους εργαζόμενους. Πολύ καλά έκαναν οι Συνταξιούχοι που οργάνωσαν δεκάδες κινητοποιήσεις, μαζικές, μαχητικές και χθες έκαναν και προετοιμάζουν και άλλες. Η κυβέρνηση λέει και εδώ ψέμματα. Ότι δεν θα εφαρμόσει τις περικοπές. Ξεχνάει τις 21 περικοπές που έκανε; Των κύριων συντάξεων έως 45% σταδιακά; Στις επικουρικές έως 80%. Ξεχνάει την κατάργηση του ΕΚΑΣ; Ξεχνάει την κατάργηση των συντάξεων χηρείας 50% και κάτω από 52 χρονών δεν παίρνεις σύνταξη; Επαναϋπολογισμός στις κύριες συντάξεις στους συνταξιούχους που έκαναν αίτηση μετά τις 13/5 του 2016.
  • Ξεχνάει το πετσόκομμα της σύνταξης από τα 486 ευρώ στα 380 με 20 χρόνια και 360 με 15 χρόνια. Δραματικές μειώσεις στα εφάπαξ και μερίσματα. Αφαίρεση της 13ης και 14ης σύνταξης. Αυξήσεις στα όρια ηλικίας. Αυξήσεις από 10% σε 25% στα φάρμακα.
  • Ξεχνάει το χοντρό πετσόκομμα των συντάξεων για όσους βγήκαν το 2016; Και δεν ντρέπονται να λένε ότι το ζήτημα της περικοπής των συντάξεων αφορά μια συγκεκριμένη μερίδα συνταξιούχων, άνω των 70 ετών, συνεπώς θα σβήσει με το πέρασμα του χρόνου; Δηλαδή, να περιμένεις ουσιαστικά να πεθάνουν;
Την ίδια στιγμή οι πλειστηριασμοί είναι καθημερινό μέλημα της κυβέρνησης, των τραπεζών και διώκουν όσους τους αντιπαλεύουν, αξιοποιώντας τις δυνάμεις καταστολής.
Αναλαμβάνουμε αυτή την πρωτοβουλία, όπως κάναμε με το νόμο Κατρούγκαλου, την Υγεία, την ανεργία κλπ. Θέλουμε να συσπειρώσουμε δυνάμεις, να οργανώσουμε την αντεπίθεσή μας, να βγούμε μπροστά, να ανασάνει η εργατική τάξη, να νοιώσει τη δύναμή της ότι μπορεί να απαλλαγεί από τη βαρβαρότητα που ζει. Να συνειδητοποιήσει ότι υπάρχει και άλλος δρόμος που μπορεί να ζήσει μαζί με τα παιδιά της μια ζωή με καλύτερους όρους. Να διεκδικήσει!
Αυτό το μήνυμα θέλουμε να περάσει παντού. Στα εργοστάσια, στα γραφεία, στα καράβια, στις λάντζες, στους χώρους της νεολαίας, στα πανεπιστήμια, στις σχολές, στα νυχτερινά σχολεία, στους πρακτικάριους, στους ενοικιαζόμενους, στα σχολεία, στις εργατογειτονιές, παντού, εκεί όπου υπάρχει η αγωνία, η εκμετάλλευση. Η προπαγάνδα μας να δυναμώσει με όλους τους τρόπους. Αφίσες, πανό, εφημερίδες τοίχου κλπ. Να βελτιωθούν τα αντανακλαστικά μας και να υπάρχει ετοιμότητα, γιατί όπως είδαμε παρέδωσαν νύχτα τα φορολογικά στοιχεία των εργαζομένων στις τράπεζες και όχι μόνο.
Αυτή η απεργία είναι μορφή συσπείρωσης όσων είναι όρθιοι, όσων καταλαβαίνουν ότι χωρίς ταξικό αγώνα δεν υπάρχει διέξοδος στο κρίσιμο σταυροδρόμι που βρίσκεται η εργατική τάξη.
Είναι απάντηση στο νέο παιχνίδι, ο καλός και κακός μπάτσος. Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ο καλός υλοποιητής και ο κακός η ΝΔ, όμως εμείς θα καταλήξουμε να ψάχνουμε ποιος έχει τον πιο καλό τροχισμένο κόφτη της ζωής μας.
Γι' αυτό μπαίνουμε μπροστά. Κάνουμε αυτή τη σύσκεψη. Πάρτε το λόγο και πείτε σκέψεις, πώς θα οργανώσουμε τη δουλειά μας. Οι εξελίξεις τρέχουν. Η κυβέρνηση έφερε νύχτα σε μια τροπολογία την ιδιωτικοποίηση των αστικών συγκοινωνιών. Θα το αφήσουμε έτσι; Θα δεχτούμε ότι, αφού ψηφίστηκε, τώρα πάει, τελείωσε, δεν γίνεται τίποτε; Θα οργανώσουμε τον αγώνα για να βάλουμε εμπόδια στην πράξη στις αποφάσεις της ιδωτικοποίησης, της απελευθέρωσης των μεταφορών; Θα μείνουν μόνο εκεί; Μήπως να σκεφτούμε ότι μπαίνουν στο πρόγραμμα και οι άλλες συγκοινωνίες; Η κυβέρνηση υλοποιεί το πρόγραμμα της ΝΔ, που το '92 την κατήγγειλε και μίλαγε για...
Εμείς να μη μείνουμε απαθείς στις εξελίξεις. Θα βλέπουμε τη χώρα μας να γίνεται ορμητήριο του ΝΑΤΟ, των ΗΠΑ, να εμπλέκεται σε ανταγωνισμούς, στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς, να εγκαθιστούν νέες βάσεις και δεν θα παρεμβαίνουμε; Ξέρουμε πολύ καλά ότι αυτό είναι η άλλη πλευρά του ίδιου νομίσματος, που είναι να γονατίζουν οι εργαζόμενοι για τα κέρδη. Γι' αυτό και ξεδιπλώνουμε το σύνθημα: "Η ανάπτυξή τους σημαίνει: ΝΑΤΟ, φτώχεια, πόλεμοι"».
ΣΧΕΤΙΚΑ
ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΕΣ - ΣΥΝΔΙΚΑΤΑ - ΕΡΓΑΤΙΚΑ ΚΕΝΤΡΑ: Κλιμάκωση της πάλης με απεργία στις 8 Νοέμβρη
902

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.