Δημοσιονομικοί Στόχοι και Στρατηγικές 2019-2022: Μεταμνημονιακή προικοδοσία για το κεφάλαιο - Μετά θάνατον ζωή για τον λαό

–Μήπως δεν κάνουμε ό,τι πρέπει για τα αφεντικά;

ΠΟΛΥΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ

Φέρνει νέα αντιλαϊκά μέτρα και διαιωνίζει όλα τα προηγούμενα

Παρασκευή 08/06/2018 - 22:42 - Ενημέρωση: Παρασκευή 08/06/2018 - 22:56

Με δεκάδες νέα αντιλαϊκά μέτρα και με διατήρηση όλων των υφιστάμενων μνημονιακών μέτρων προικοδοτείται το κεφάλαιο για τη «μεταμνημονιακή εποχή», μέσω του νέου εφαρμοστικού νομοσχεδίου που κατατέθηκε την Παρασκευή στη Βουλή. 

Το πολυνομοσχέδιο «Διατάξεις για την ολοκλήρωση της Συμφωνίας Δημοσιονομικών Στόχων και Διαρθρωτικών Μεταρρυθμίσεων - Μεσοπρόθεσμο Πλαίσιο Δημοσιονομικής Στρατηγικής 2019-2022» θα μπει για συζήτηση στην αρμόδια Επιτροπή της Βουλής τη Δευτέρα, με «επείγουσες διαδικασίες» και θα ψηφιστεί από την Ολομέλεια την Πέμπτη 14 Ιούνη, στις 3.00 μ.μ.

Το αντιλαϊκό τερατούργημα, με τα προαπαιτούμενα της τέταρτης «αξιολόγησης», συνοδεύεται από το «Μεσοπρόθεσμο Πλαίσιο Δημοσιονομικής Στρατηγικής 2019-2022», το οποίο ενσωματώνει μέχρι κεραίας τα μέτρα και των τριών μνημονίων, καθώς και αυτά που έχουν προνομοθετηθεί για το 2019 και για το 2020 αναφορικά με την κατακρεούργηση των συντάξεων και του αφορολόγητου ορίου.

Επίσης, «κλειδώνει» σε δυσθεώρητα επίπεδα τα «ματωμένα» πρωτογενή πλεονάσματα (άνω του 5% του ΑΕΠ το 2022).

«Θηλιές» πλειστηριασμών στη λαϊκή κατοικία

Σε ό,τι αφορά τα «κόκκινα δάνεια», ως επόμενο βήμα προβάλει η «αποσυμφόρηση» των δικαστηρίων από τις εκκρεμείς υποθέσεις, καθώς μέχρι την έκδοση της δικαστικής απόφασης οι τράπεζες δεν μπορούν να προχωρήσουν τη διαδικασία του πλειστηριασμού. Μάλιστα, από τη σχετική διάταξη «απουσιάζει» η παράταση του υφιστάμενου νομοθετικού πλαισίου (λεγόμενος νόμος Κατσέλη, όπως αυτός «τροποποιήθηκε» στη συνέχεια), καθώς ο εν λόγω νόμος έχει ημερομηνία λήξης στις 31 Δεκέμβρη 2018.

Σε ό,τι αφορά τις αλλαγές που προωθούνται, ως πρόσθετες προϋποθέσεις για την αίτηση δικαστικής προστασίας στην πρώτη κατοικία, περιλαμβάνονται:

• -- Η υποχρεωτική άρση του τραπεζικού απορρήτου, όχι μόνο σε όσους αιτηθούν δικαστική προστασία μετά την εφαρμογή των νέων διατάξεων, αλλά και για όσους ήδη έχουν ενταχθεί στη ρύθμιση, για χρονική περίοδο από πέντε έτη πριν την άσκηση της αίτησης, έως τη μέρα της συζήτησης στο δικαστήριο. Στόχος, η αποβολή μιας μεγάλης μάζας λαϊκών νοικοκυριών από το καθεστώς της όποιας προστασίας.
• -- Η αυτόματη άρση (με απόφαση των ίδιων των τραπεζών) της παρεχόμενης προστασίας, σε περιπτώσεις καθυστερήσεων στις αποπληρωμές των δόσεων. Μάλιστα, η αποβολή από το καθεστώς «προστασίας» επέρχεται σε περίπτωση που το συνολικό ποσό της καθυστέρησης ξεπερνά την αξία τριών μηνιαίων δόσεων, είτε αυτές είναι διαδοχικές, είτε όχι.
• -- Απόρριψη της αίτησης, πριν από τη δικαστική προσφυγή, σε περιπτώσεις όπως μεταβίβαση περιουσιακών στοιχείων σε συγγενικά πρόσωπα ή πώληση ακίνητης περιουσίας σε τρίτα πρόσωπα.
• -- Αυτόματη έξοδος από τις διαδικασίες δικαστικής προστασίας, σε περιπτώσεις οφειλετών που αιτούνται και πετυχαίνουν την αναβολή των δικαστικών αποφάσεων.

Επιπλέον, με συνοπτικές διαδικασίες θα πωλούνται τα «κόκκινα» δάνεια από τις τράπεζες στα διάφορα funds και άλλα «κοράκια». Μεταξύ άλλων, καταργείται η υποχρέωση των τραπεζών να ενημερώνουν ακόμη και τους δανειολήπτες 12 μήνες πριν από τη μεταβίβαση τους δανείου.

Εργασιακά - Πρόνοια

Στο όνομα της αντιμετώπισης της ανεργίας, θεσπίζονται νέες φοροαπαλλαγές για το κεφάλαιο, που συμπληρώνουν τα άλλα πολλά προνόμια.

Συγκεκριμένα, προβλέπεται ότι σε επιχειρήσεις που θα κάνουν προσλήψεις πλήρους απασχόλησης ή θα μετατρέπουν θέσεις μερικής ή εκ περιτροπής απασχόλησης σε πλήρους απασχόλησης, θα εκπίπτουν οι εργοδοτικές εισφορές από τα ακαθάριστα έσοδα, μέχρι και για πέντε χρόνια, με τυπική προϋπόθεση την αύξηση του αριθμού των μισθωτών και την αύξηση της μισθολογικής δαπάνης.

Το πολυνομοσχέδιο βάζει επιπλέον εμπόδια στη δυνατότητα των σωματείων για προσφυγή στη διαιτησία για τη σύναψη Συλλογικής Σύμβασης, ενώ το πλαίσιο και τα κριτήρια συνολικά της διαδικασίας παραμένουν κομμένα και ραμμένα στις ανάγκες της μεγαλοεργοδοσίας, με βάση «την οικονομική κατάσταση και εξέλιξη της ανταγωνιστικότητας της παραγωγικής δραστηριότητας».

Έτσι, με το πολυνομοσχέδιο ορίζεται ότι προκειμένου ένα μέρος (π.χ. ένα σωματείο) να έχει δυνατότητα μονομερούς προσφυγής στη διαιτησία, πρέπει να έχει αποδεχθεί την πρόταση του μεσολαβητή που απέρριψε το άλλο μέρος (και όχι απλά να έχει προηγηθεί η μεσολάβηση, όπως ισχύει μέχρι τώρα).

Σε ό,τι αφορά την παραπέρα διάλυση της Πρόνοιας, προβλέπεται η επέκταση του συστήματος «αξιολόγησης» της λεγόμενης «λειτουργικής αναπηρίας» σε όλες τις περιοχές της χώρας, μέχρι το τέλος του 2018. Επιπλέον, σύμφωνα με πληροφορίες, με υπουργικές αποφάσεις που θα εκδοθούν στη συνέχεια, σειρά θα πάρουν η «μεταρρύθμιση του συστήματος των επιδοτήσεων μεταφορών», αλλά και η «νέα νομοθεσία» για τα στεγαστικά επιδόματα, με τη «συνεργασία» της Παγκόσμιας Τράπεζας.

Πρόσθετες εγγυήσεις στον ESM

Η «Ελληνική Εταιρεία Συμμετοχών και Περιουσίας ΑΕ» (ΕΕΣΥΠ), το λεγόμενο υπερταμείο για τις ιδιωτικοποιήσεις, καθίσταται συμβαλλόμενο μέρος της δανειακής σύμβασης του ελληνικού κράτους με τον ΕSM. Ειδικότερα, η ΕΕΣΥΠ εγγυάται την απευθείας αποπληρωμή των δόσεων σε περίπτωση αδυναμίας του ελληνικού κράτους.

Το πολυνομοσχέδιο περιλαμβάνει, επίσης, τις ρυθμίσεις που συμφωνήθηκαν για το θέμα των δημοπρασιών ηλεκτρικού ρεύματος τύπου «ΝΟΜΕ», καθώς και πλήθος άλλων αντιλαϊκών παρεμβάσεων από την Υγεία, μέχρι τη Δημόσια Διοίκηση και τη Δικαιοσύνη.

Το Μεσοπρόθεσμο

Ιδιαίτερα αποκαλυπτικό για το τι σημαίνει «καθαρή έξοδος» από τα μνημόνια είναι το «Μεσοπρόθεσμο Πλαίσιο Δημοσιονομικής Στρατηγικής 2019-2022» (ΜΠΔΣ), που επί της ουσίας θα αποτελέσει έναν πολυετή προϋπολογισμό. Χαρακτηριστικό είναι το γεγονός ότι τα «πρωτογενή πλεονάσματα» από 6,87 δισ. ευρώ το 2018 (3,56% του ΑΕΠ), απογειώνονται στα 11,04 δισ. ευρώ το 2022 (5,19% του ΑΕΠ).

Σε αυτό το πλαίσιο γίνεται φανερό ότι τα λεγόμενα «αντίμετρα» που περιλαμβάνονται στο ΜΠΔΣ -και βέβαια έχουν όρο και προϋπόθεση την υπέρβαση των αντιλαϊκών στόχων για τα «πλεονάσματα»- όχι απλά δεν θα αποτελούν αντίβαρο στην αντιλαϊκή πολιτική, αλλά συμπλήρωμά της, ώστε να ενσωματώνει φτωχά λαϊκά στρώματα και να λειτουργεί ως μοχλός για την κατάργηση δικαιωμάτων.

Στην αιχμή του δόρατος βρίσκεται η κατακρεούργηση των συντάξεων, που ξεκινά από το 2019.

Σύμφωνα με το ΜΠΔΣ, το τσεκούρωμα φτάνει στα 3,02 δισ. ευρώ. Από αυτά, περίπου 2,9 δισ. αφορούν στις περικοπές κύριων συντάξεων, ενώ μέσω περικοπών στις «προσωπικές διαφορές» στις επικουρικές συντάξεις, προβλέπονται περαιτέρω «εξοικονομήσεις» ύψους 232 εκατ. ευρώ σε ετήσια βάση. Παράλληλα, η μείωση του αφορολόγητου ορίου (από το 2020) έρχεται να δυναμώσει τη φοροληστεία, με ποσά ύψους 1,9 δισ. ευρώ το χρόνο.

Η περίπτωση του κατώτατου μισθού αποτελεί ένα ακόμη «εμβληματικό παράδειγμα» που επιβεβαιώνει ότι η καθαρή έξοδος δεν είναι για το λαό, αφού η διαμόρφωσή του θα συνεχίσει να αποφασίζεται από το κράτος. Σύμφωνα με το Μεσοπρόθεσμο, 

«η αύξηση του κατώτατου μισθού θα γίνει σύμφωνα με το υπάρχον νομικό πλαίσιο» και πάντοτε υπό τη δαμόκλειο σπάθη της ανταγωνιστικότητας του κεφαλαίου. Έτσι, όπως αναφέρεται, «για να μπορέσει να προσδιοριστεί το ποσοστό αύξησης του κατώτατου μισθού, θα εκπονηθεί μία μελέτη όπου θα εξετάζονται οι επιπτώσεις της αύξησης αυτής στην παραγωγικότητα, την ανεργία, την ανταγωνιστικότητα και την εισοδηματική κατανομή». Στη συνέχεια, η μελέτη «θα είναι αντικείμενο διαβούλευσης με τους κοινωνικούς εταίρους, ενώ την τελική απόφαση θα λαμβάνει το κράτος».

Κατά μέσο όρο οι προβλεπόμενοι ρυθμοί ανάκαμψης για την περίοδο του Μεσοπρόθεσμου διαμορφώνονται σε 2,16%, αλλά με τάσεις επιβράδυνσης μετά το 2019.

902