Δεκέμβρης 1944 (17)

Πέμπτη 3 Μαΐου 2018

Ο αληγής Ζέφυρος της 7ης Τέχνης με Μπερτολούτσι, Χίτσκοκ − Αλκυονίς & STUDIO: Παλαιστίνη, Παπαγιώργης και Αντιφασιστικό σινεμά με Στάλινγκραντ, Ποντεκόρβο, Κιούμπρικ... − Γράμμος 47η εβδομάδα

ΖΕΦΥΡΟΣ
Τρώων 36, Άνω Πετράλωνα - Θησείο
Tηλ. επικοινωνίας: 2103462677
Εισ.: €7.00
Φοιτ./ άνω των 65/Εκπαιδευτικοί /άνεργοι €6.00
ΚΑΘΕ ΤΡΙΤΗ ΓΕΝΙΚΗ ΕΙΣΟΔΟΣ €5.00
*
3/5 έως 9/5/2018
ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ στις 21.00
*
2) «ΤΑ 39 ΣΚΑΛΟΠΑΤΙΑ» του ΑΛΦΡΕΝΤ ΧΙΤΣΚΟΚ
(Βλέπε στο τέλος)
ΠΕΜΠΤΗ έως ΚΥΡΙΑΚΗ στις 23.00
*
ΔΕΥΤΕΡΑ έως ΤΕΤΑΡΤΗ στις 23.00
***
ΑΛΚΥΟΝΙΣ new star art cinema
ΙΟΥΛΙΑΝΟΥ 42-46, ΠΛΑΤΕΙΑ ΒΙΚΤΩΡΙΑΣ (ΗΣΑΠ Βικτώρια)
Τηλ. 210 8220008,
 210 8220023
Πέμπτη 3 έως και Τετάρτη 9 Μαϊου
1) Παρασκευή 4 Μαϊου στις 19:00, σε παγκόσμια πρεμιέρα, ταυτόχρονα με τη Μόσχα, την σπουδαία αντιφασιστική ταινία SOBIBOR του Konstantin Khabenskiy, ρώσικης παραγωγής 2018.
 Η ταινία μιλάει για την εξέγερση στο στρατόπεδο συγκέντρωσης Σόμπιμπορ, το οποίο βρισκόταν στην επικράτεια της κατεχόμενης Πολωνίας, και αναφέρει την ηρωική πράξη του σοβιετικού αξιωματικού Αλεξάντρ Πετσέρσκι, ο οποίος ξεκίνησε την εξέγερση εκεί.
είσοδος δωρεάν
*
2) Σάββατο 5 Μαϊου στις 19:00, θα προβληθεί σε πρώτη πανελλήνια προβολή σε επιχρωματισμένη κόπια, μία από τις καλύτερες ταινίες για τον πόλεμο του Σοβιετικού λαού εναντίον του φασισμού και ένα από τα αριστουργήματα του Σοβιετικού κινηματογράφου, 
Ο ΠΑΤΕΡΑΣ ΤΟΥ ΣΤΡΑΤΙΩΤΗ του Γεωργιανού σκηνοθέτη Rezo Chkheidze. 
Πριν από την προβολή θα υπάρχει μουσικό πρόγραμμα με τους:
 Παναγιώτη Γράβαρη-πιάνο,
Καλλιόπη Βέττα-τραγούδι,
Γιάννη Ζορζοβίλη-μπουζούκι, 
Γιάννη Χατζηστογιάννη-κιθάρα,
Βασίλη Ρώτα-κλαρινέτο.
Χαιρετισμός από τον πρόεδρο του Σύλλογου Αποφοίτων Α.Ε.Ι Σοβιετικής Ένωσης, Ρωσίας και λοιπών χωρών ΧΡΗΣΤΟ ΤΡΙΚΑΛΙΝΟ, Ομότιμο Καθηγητή Πανεπιστημίου Αθηνών.
Χαιρετισμός από εκπρόσωπο της Πρεσβείας της Ρώσικηςς Ομοσπονδίας στην Ελληνική Δημοκρατία.
είσοδος δωρεάν
*
3) Κυριακή 6 Μαϊου στις 12:30, σε συνεργασία με τον Ρώσικο Πολιτιστικό Σύλλογο ''Μπεριόζκα'' διοργανώνουμε συναυλία, αφιερωμένη στον εορτασμό της Ημέρας Νίκης της Ρωσίας στο Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο.
είσοδος δωρεάν 
*
4) Κυριακή 6 Μαϊου στις 19:00,  αλληλεγγύη στον αγώνα του παλαιστινιακού λαού, σε πανελλήνια πρώτη προβολή την παλαιστινιακή ταινία
3000 ΝΥΧΤΕΣ της Mai Masri
Εμπνευσμένη από τις πραγματικές εμπειρίες των παλαιστινίων γυναικών πολιτικών κρατουμένων, η ταινία δέχτηκε πολύ καλές κριτικές και συνεχίζει να δέχεται τις επευφημίες σε κινηματογραφικά φεστιβάλ και όπου προβάλλεται διεθνώς. 
Στην προβολή θα παραβρεθεί και θα χαιρετίσει ο Πρέσβης του Κράτους της Παλαιστίνης στην Ελλάδα, ο Κ. Marwan Toubassi, η Προέδρος της (ΟΓΕ), η κα. Χριστίνα Σκαλούμπακα, και η σκηνοθέτης της ταινίας, η κα Mai Masri.
 είσοδος δωρεάν
*
Τρίτη 8 Μαϊου στις 19:00
21.00 συζήτηση με τους  σκηνοθέτες Παντελή Βούλγαρη και Δημήτρη Κουτσιαμπασάκο
22.00 ΤΟ ΗΜΙΧΡΟΝΟ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ του Ευγκένι Καρέλοφ
​​Συντονιστής: Βελισσάριος Κοσσυβάκης, καλλιτεχνικός διευθυντής New Star 
είσοδος δωρεάν
ΤΟ ΗΜΙΧΡΟΝΟ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ του Ευγκένι Καρέλοφ
Ένα κλασικό αριστούργημα πάνω στο πραγματικό γεγονός που συνέβη στην Ουκρανία το 1942. 
Σε μια προσπάθεια των ναζί να «αποδείξουν» τη… φυλετική τους «ανωτερότητα», διοργανώνουν έναν ποδοσφαιρικό αγώνα μεταξύ επίλεκτων και καλοθρεμμένων Γερμανών στρατιωτών και ποδοσφαιριστών και ομάδας Σοβιετικών αιχμαλώτων πρώην ποδοσφαιριστών.
Το παιχνίδι δεν εξελίχθηκε όπως το ήθελαν οι ναζί και στο ημίχρονο απειλούν τους Σοβιετικούς πως αν δε χάσουν, θα εκτελεστούν.
 Εκείνοι επιλέγουν να αγωνιστούν για τη νίκη μέχρι τέλος.

*
6)  Επίσης, συνεχίζονται οι προβολές:
«ΤΟ ΜΠΑΛΚΟΝΙ-ΜΝΗΜΕΣ ΚΑΤΟΧΗΣ» του ΧΡΥΣΑΝΘΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗ,
Για το ολοκαύτωμα  του γιαννιώτικου χωριού Λιγκιάδες που έκαψαν οι ναζί
ΠΕΜΠΤΗ έως ΚΥΡΙΑΚΗ 21.15
*
«ΚΩΣΤΗΣ ΠΑΠΑΓΙΩΡΓΗΣ, Ο πιο Γλυκός Μισάνθρωπος» της ΕΛΕΝΗΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΑΚΗ
Ντοκιμαντέρ για τη ζωή και το έργο του σημαντικού συγγραφέα Κωστή Παπαγιώργη
(Βλέπε στο τέλος)
ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ (εκτός ΚΥΡΙΑΚΗΣ) 17.00
*
«KANANGA» του Παύλου Τριποδάκη, για το μεγάλο ιεραποστολικό έργο στην Κανάγκα της Αφρικής, την τρίτη μεγαλύτερη πόλη της Λαϊκής Δημοκρατίας του Κονγκό, το οποίο ξεκίνησε τη δεκαετία του ΄70 από Έλληνες Ορθόδοξους ιερείς.
ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ (εκτός ΚΥΡΙΑΚΗΣ) 15.30 
*
7) από 3 έως 9 Μαϊου  Φεστιβάλ Κινηματογράφου 73 Χρόνια Αντιφασιστικής Νίκης, «Η ΑΝΟΔΟΣ» της ΛΑΡΙΣΑ ΣΕΠΙΤΚΟ
ΠΕΜΠΤΗ 19.00
«Η ΜΠΑΛΑΝΤΑ ΕΝΟΣ ΣΤΡΑΤΙΩΤΗ» του ΓΚΡΙΓΚΟΡΙ ΤΣΟΥΧΡΑΙ
ΠΕΜΠΤΗ 23.00
«ΣΟΜΠΙΜΠΟΡ» του ΚΟΝΣΤΑΝΤΙΝ ΧΑΜΠΙΕΝΣΚΥ
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 19.00
«ΕΛΑ ΝΑ ΔΕΙΣ» του ΕΛΕΜ ΚΛΙΜΟΦ
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 23.00
«Ο ΠΑΤΕΡΑΣ ΤΟΥ ΣΤΡΑΤΙΩΤΗ» του REZO CHKHEIDZE
ΣΑΒΒΑΤΟ  19.00
«ΟΤΑΝ ΠΕΤΟΥΝ ΟΙ ΓΕΡΑΝΟΙ» του ΜΙΧΑΗΛ ΚΑΛΑΤΟΖΟΦ
ΣΑΒΒΑΤΟ 19.00
«Η ΜΟΙΡΑ ΕΝΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥ» του ΣΕΡΓΚΕΙ ΜΠΟΝΑΡΤΣΟΥΚ
ΔΕΥΤΕΡΑ 18.30
«ΤΑ ΠΑΙΔΙΚΑ ΧΡΟΝΙΑ ΤΟΥ ΙΒΑΝ» του ΑΝΤΡΕΙ ΤΑΡΚΟΦΣΚΙ
ΔΕΥΤΕΡΑ 23.00
«ΤΟ ΗΜΙΧΡΟΝΟ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ » του ΓΕΒΤΖΙΝΙ ΚΑΡΕΛΟΦ
ΤΡΙΤΗ 22.00
«ΑΓΩΝΙΣΤΗΚΑΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΜΗΤΕΡΑ ΠΑΤΡΙΔΑ» του ΣΕΡΓΚΕΙ ΜΠΟΝΑΡΤΣΟΥΚ
ΤΕΤΑΡΤΗ 23.00
***
STUDIO new star art cinema
ΣΠΑΡΤΗΣ ΚΑΙ ΣΤΑΥΡΟΠΟΥΛΟΥ 33 ΠΛΑΤΕΙΑ ΑΜΕΡΙΚΗΣ
Τηλ
 210-8640054
από  3/5 έως 9/5/2018 
1) «KANANGA» του Παύλου Τριποδάκη  
      ΣΑΒΒΑΤΟ-ΚΥΡΙΑΚΗ 18.00
*
47η εβδομάδα
ΔΕΥΤΕΡΑ έως ΤΕΤΑΡΤΗ 15.00
*
​​ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ  
73 ΧΡΟΝΙΑ ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΗΣ ΝΙΚΗΣ
από  26/4 έως 2/5/2018  STUDIO new star art cinema
*
ΠΕΜΠΤΗ-ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 15.30
*
«ΝΥΧΤΑ ΚΑΙ ΚΑΤΑΧΝΙΑ» του ΑΛΑΙΝ ΡΕΝΕ
ΠΕΜΠΤΗ-ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 17.00
*
«FEAR AND DESIRE» του STANLEY KUBRICK
ΠΕΜΠΤΗ-ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 18.00
*
ΠΕΜΠΤΗ έως ΚΥΡΙΑΚΗ 19.15
*
ΠΕΜΠΤΗ-ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 21.30
*
ΣΑΒΒΑΤΟ-ΚΥΡΙΑΚΗ 21.30
*
«ΤΟ ΜΑΓΑΖΑΚΙ ΤΗΣ ΚΕΝΤΡΙΚΗΣ ΟΔΟΥ» του ΓΙΑΝ ΚΑΝΤΑΡ
ΔΕΥΤΕΡΑ έως ΤΕΤΑΡΤΗ 18.00
*
ΣΑΒΒΑΤΟ-ΚΥΡΙΑΚΗ  15.00
ΣΑΒΒΑΤΟ-ΚΥΡΙΑΚΗ  16.30
*
ΔΕΥΤΕΡΑ εως ΤΕΤΑΡΤΗ 16.30
*
ΔΕΥΤΕΡΑ εως ΤΕΤΑΡΤΗ 20.15
*
«ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΟΥ ΓΚΡΙ ΠΕΡΙΣΤΕΡΙΟΥ» του ΣΤΑΝΙΣΛΑΒ ΒΑΡΑΒΑΣ
ΔΕΥΤΕΡΑ εως ΤΕΤΑΡΤΗ 22.15
*
ΕΙΣΙΤΗΡΙΟ ΑΝΑ ΤΑΙΝΙΑ 5 ΕΥΡΩ
ΕΝΙΑΙΟ ΕΙΣΙΤΗΡΙΟ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΙΣ 13 ΤΑΙΝΙΕΣ 15 ΕΥΡΩ
*
Γραφείο Τύπου NEW STAR
*
Από Μποτίλια:
*
Λευκή ρετροσπεκτίβα σε φόντο κόκκινο
Με αφορμή την επαναλειτουργία της Αλκυονίδας και του Studio
Μικρό οδοιπορικό μνήμης μέσα από σινεμά και γεγονότα που σημάδεψαν τα χρόνια μας
***
Το
ΣΙΝΕΜΑ της Μποτίλιας
και
Μποτίλια Στον Άνεμο: Πρόσωπα
*
Τα 39 Σκαλοπάτια
The 39 Steps
Αλφρεντ Χίτσκοκ
10 στα 10
Γράφει ο Μανώλης Κρανάκης
Μ.Βρετανία, 1935, Ασπρόμαυρο
Σκηνοθεσία: Αλφρεντ Χίτσκοκ
Σενάριο: Τσαρλς Μπένετ, Ιαν Χέι
Φωτογραφία: Μπέρναρντ Νόουλς
Μοντάζ: Ντ. Ν. Τουίστ
Πρωταγωνιστούν: Ρόμπερτ Ντόνατ, Μαντλέν Κάρολ, Λούσι Μανχάιμ, Γκόντφρι Τιρλ, Πέγκι Ασκροφτ
Διάρκεια: 86 λεπτά
Διανομή: New Star
Ευφυές, διασκεδαστικό, αγωνιώδες και αψεγάδιαστο, το αριστούργημα της βρετανικής περιόδου του Αλφρεντ Χίτσκοκ παραμένει ένα υπόδειγμα για το τι σημαίνει σινεμά στα καλύτερα του!
Ο Καναδός Ρίτσαρντ Χάνεϊ επισκέπτεται την Αγγλία. Σε ένα μιούζικ χολ του Λονδίνου, παρακολουθεί μια παράσταση με την επίδειξη ενός παράξενου ανθρώπου, που έχει φωτογραφική μνήμη. Ξαφνικά όμως ακούγονται πυροβολισμοί και επικρατεί πανικός στο θέατρο. Μέσα στην αναστάτωση γνωρίζει μια όμορφη κοπέλα, την Αναμπέλα, η οποία ζητά τη βοήθειά του. Ο Ρίτσαρντ την παίρνει μαζί του στο διαμέρισμά του και εκείνη του αποκαλύπτει ότι είναι κατάσκοπος και έχει ανακαλύψει στοιχεία που θα ξεσκεπάσουν μια μεγάλη υπόθεση κατασκοπίας ενάντια στην Αγγλία. Εκεί του αναφέρει για πρώτη φορά και τα μυστηριώδη «39 σκαλοπάτια». Πριν προλάβει όμως ο Ρίτσαρντ να μάθει περισσότερα, η Αναμπέλα βρίσκεται μαχαιρωμένη στο διαμέρισμά του και ο Ρίτσαρντ φεύγει σαν τον κλέφτη. Αργότερα, μαθαίνει ότι η αστυνομία τον θεωρεί βασικό ύποπτο για τον φόνο της Αναμπέλα και έχει εξαπολύσει κυνηγητό εναντίον του! Ο Ρίτσαρντ, με την αστυνομία στο κατόπι του, παίρνει το τρένο για τη Σκωτία, προσπαθώντας να βρει τον «εγκέφαλο» της κατασκοπικής συνωμοσίας, που σύμφωνα με τα λίγα στοιχεία που έμαθε από την Αναμπέλα, βρίσκεται εκεί. Στη διαδρομή γνωρίζει όμως και μια όμορφη νέα γυναίκα, την Πάμελα, και οι μοίρες τους διασταυρώνονται για πάντα.
Δεν υπάρχει τίποτα περιττό στα «39 Σκαλοπάτια». Από την πρώτη σκηνή του πυροβολισμού στο μιούζικ χολ μέχρι και το συναρπαστικό φινάλε στο θέατρο, ο ρυθμός με τον οποίο τρέχει ο Χίτσκοκ είναι ιλιγγιώδης. Ανακαλύπτοντας το σινεμά από την αρχή, ορίζει ξανά τις έννοιες της οικονομίας, του timing, του σασπένς και του αφηγηματικού μοντάζ, πετάει με θράσος οτιδήποτε άχρηστο μπορεί να εμποδίσει την ιστορία του να αναπτυχθεί και, ανενόχλητος, μεγαλουργεί.
Στην πρώτη του πραγματικά μεγάλη ταινία της βρετανικής του περιόδου, ο Χίτσκοκ είναι φανερό πως ένιωθε για πρώτη φορά κύριος των εκφραστικών του μέσων. Η επιτυχία του «Ανθρώπου που Γνώριζε Πολλά» του 1934 ήταν ικανή για να του επιτρέψει να γυρίσει την επόμενη ταινία του χωρίς κανένα περιορισμό. Ισως γι' αυτό, περισσότερο από οτιδήποτε άλλο, τα «39 Σκαλοπάτια» αναπνέουν τον αέρα μιας ελεύθερίας. Μιας ελευθερίας που ήταν αρκετή για να γεννήσει στην πραγματικότητα τον Χίτσκοκ, όπως θα τον μάθαινε μετά από αυτήν την ταινία ολόκληρος ο πλανήτης, όπως τον γνωρίζουμε μέχρι σήμερα και όπως θα μείνει για πάντα ένας από τους μεγαλύτερους δημιουργούς της έβδομης τέχνης.
Στη δεύτερη ουσιαστικά αποτύπωση του κυρίαρχου θέματος της φιλμογραφίας του – o αθώος άνθρωπος που κατηγορείται άδικα για ένα έγκλημα - μετά τον «Ενοικο» του 1927 (θα επαναλαμβανόταν στo «Νέοι και Αθώοι» του 1937, στο «Foreign Correspondent» του 1940, στο «Saboteur» του 1942, στο «Κυνήγι του Κλέφτη» του 1955, στο «Στη Σκιά των Τεσσάρων Γιγάντων» του 1959, στο «Σκισμένο Παραπέτασμα» του 1966 και στο «Frenzy» του 1972), ο Χίτσκοκ στήνει μια ολόκληρη περιπέτεια πάνω σε μια παρεξήγηση. Και αφήνοντας τους ήρωες του έρμαια ενός παραλογισμού, παίζει ένα παιχνίδι ανάμεσα στο φαίνεσθαι και το είναι που όμοιο του δεν είχε γνωρίσει ο κινηματογράφος μέχρι εκείνη τη στιγμή.
Στην πραγματικότητα, ολα όσα γράφτηκαν ποτέ για το έργο του Χίτσκοκ, τη χρήση της κάμερας του, τις σεναριακές του εμμονές, τις μοιραίες ξανθιές που κινούν τα νήματα, τους ρομαντικούς αντιήρωες που όλοι παρεξηγούν, τον τρόπο με τον οποίο χτίζει το σασπένς του, το McGuffin (τι σημαίνουν τα «39 Σκαλοπάτια»;), την ηδονοβλεψία ως αρχή και τέλος της ερωτικής επιθυμίας, τα φροϋδικά σύμβολα, όλα βρίσκονται εδώ. Σε αυτήν την ιστορία που ο Χίτσκοκ σκηνοθετεί με την ενέργεια ενός δαιμόνιου ντετέκτιβ που πρέπει πάση θυσία να ανακαλύψει την αλήθεια.
Η διαδρομή του είναι άλλοτε αγωνιώδης, άλλοτε αστεία, άλλοτε σκοτεινή, άλλοτε ειρωνική. Πάντοτε όμως συναρπαστική, δομημένη πάνω στις «εναλλαγές» που ο ίδιος λάτρευε (όπως είχε δηλώσει στη διάσημη συνέντευξη του στον Φρανσουά Τριφό) και εκτελεσμένη ταυτόχρονα με την ελαφρότητα ενός pulp αστυνομικού μυθιστορήματος και την βαρύτητητα μιας ανθρώπινης κωμωδίας.
Σκηνοθετώντας πάνω σε ένα τεντωμένο σκοινί μεταμορφώσεων, αποκαλύψεων, ανατροπών και τεχνασμάτων, ο Χίτσκοκ διανύει τη διαδρομή του αθώου ήρωα του βάζοντας στη σειρά κομμάτια μιας βιρτουοζιτέ που όχι μόνο δεν λειτουργεί εις βάρος της αφήγησης, αλλά δείχνει μια για πάντα πως πρέπει να λέγεται μια ιστορία. Προσφέροντας με γενναιωδορία σε οποιαδήποτε αστυνομική ιστορία γυρίστηκε μετά από τα «39 Σκαλοπάτια» όλους τους κώδικες που τελικά λίγοι κατάφεραν να αποκωδικοποιήσουν στα χρόνια που ακολούθησαν.
Αρκεί κανείς να αναλογιστεί πως κάθε σκηνή αυτής της ταινίας είναι εν δυνάμει κλασική, με εξέχουσες αυτή του ηχητικού μοντάζ ανάμεσα στη στριγκλιά μιας γυναίκας και ενός τρένου που σφυρίζει, της συνάντησης του ήρωα με τον «ευνουχισμένο» στα δάχτυλα αρχηγό των κατασκόπων, τη σεξουαλική έλξη των δύο αγνώστων που βρίσκονται αναγκαστικά δεμένοι με το ίδιο ζευγάρι χειροπέδες.
Σε μια πρώιμη αλλά τόσο ολοκληρωμένη αποθέωση των εμμονών του Χίτσκοκ με το ψέμα, την αλήθεια και την θέση των ανθρώπων – ηθοποιών μέσα στη μεγάλη σκηνή της ζωής, δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι τα «39 Σκαλοπάτια» ξεκινούν με μια κουρτίνα θεάτρου που ανοίγει και τελειώνουν με μια θεατρική αυλαία που πέφτει.
Ο,τι υπάρχει ανάμεσα είναι αγνό, καθαρό, απολαυστικό, μεγαλειωδες ΣΙΝΕΜΑ!
*
Κωστής Παπαγιώργης: Ο Πιο Γλυκός Μισάνθρωπος

της Ελένης Αλεξανδράκη
6 στα 10
Γράφει ο Ρόμπυ Εκσιέλ
Ελλάδα, 2018
Παραγωγή: Ελένη Κοσσυφίδου
Σκηνοθεσία: Ελένη Αλεξανδράκη
Σενάριο: Ελένη Αλεξανδράκη
Φωτογραφία: Διονύσης Ευθυμιόπουλος
Μοντάζ: Νίκος Πάστρας
Μουσική: Νίκος Ξυδάκης
Διάρκεια: 92 λεπτά
Διανομή: Feelgood Entertainment
Ντοκιμαντέρ που εντρυφά με εκ των πραγμάτων λειψό υλικό, αλλά περίσσια συντονιστική δύναμη στο φως και τα σκοτάδια ενός μοντέρνου φιλοσόφου. Βραβείο Καλύτερης Ταινίας Π.Ε.Κ.Κ. στο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης.
Στη γωνιά του ραφιού με τα αγαπημένα βιβλία του Κωστή Παπαγιώργη, ανάμεσα στον Παπαδιαμάντη και τον Ντοστογιέφσκι, φιγουράρει η «Δεύτερη Προβολή», βιβλίο του πρόωρα χαμένου φίλου του, κριτικού κινηματογράφου και μετέπειτα σκηνοθέτη Χρήστου Βακαλόπουλου. Στην προμετωπίδα, η ιδιόχειρη αφιέρωση απευθύνεται «στον πιο γλυκό μισάνθρωπο της Καλλιδρομίου».
Και η Ελένη Αλεξανδράκη, στο πρώτο της ντοκιμαντέρ από την εποχή του «Μυρίζει Πάσχα» (1999), δανείζεται το οξύμωρο για να ονοματίσει τη δική της φιλμική αφιέρωση στον κοινό φίλο τους, που έφυγε κι αυτός από τη ζωή πριν της ώρας του, 66 χρονών, το 2014. Ο τίτλος ταιριάζει γάντι στην αμφισημία του Παπαγιώργη. Μελαγχολικός αλλά και χιουμορίστας, ρέμπελος και μαζί συνεπής οικογενειάρχης, αυτοκαταστροφικός μέσα στην δημιουργικά προοδευτική του σκέψη, εκκεντρικός και συνάμα γλεντζές στην παρέα, «σκυλάς» όσο και διανοούμενος, άθρησκος μα πιστός στις ρίζες και τις παραδόσεις, αριστερός χωρίς ίχνος κομματικής ταυτότητας, τούτος ο αιρετικός «θυμοφιλόσοφος» υπήρξε αναμφίβολα μια από της πιο πολύπλοκες προσωπικότητες των σύγχρονων ελληνικών γραμμάτων.
Το εντυπωσιακό είναι πως η απόπειρα σκιτσαρίσματος του σύνθετου αυτού υποκειμένου τελείται εν πλήρη απουσία αρχειακών πηγών, φιλμαρισμένων ή έστω ηχογραφημένων. Ο Παπαγιώργης ποτέ του δε μίλησε σε τηλεοράσεις και ραδιόφωνα –μια φοβία απέναντι στη δημοσιότητα ριζωμένη πιθανότατα στη βραδυγλωσσία που τον ταλαιπώρησε και τον απομόνωσε μικρός. Τι μένει λοιπόν; Μονάχα οι προσωπικές φωτογραφίες, οι μαρτυρίες φίλων και συγγενών και, φυσικά, τα κείμενα.
Παρότι αναγκαστικά στερούμενο της φυσικής του παρουσίας, ωστόσο, το υλικό είναι πυκνό και η σκηνοθέτης το ενορχηστρώνει γνωστικά. Ενώ δύο ηθοποιοί, ο Ακύλλας Καραζήσης και ο Αργύρης Πανταζάρας, εκφωνούν αποσπάσματα από τα γραπτά του, όλος σχεδόν ο κοντινός του περίγυρος -από παλιούς συμμαθητές, τη γυναίκα του Ράνια Σταθοπούλου, τον θετό του γιο και τους Στέλιο Ράμφο, Ζυράννα Ζατέλη, Αντώνη Ζέρβα, Χρήστο Καρακέπελη ή Νίκο Παναγιωτόπουλο, μεταξύ πολλών άλλων λογίων και καλλιτεχνών, μέχρι απλούς αναγνώστες, ταβερνιάρηδες ή βιοπαλαιστές που τον συναναστρέφονταν- μιλά για τις αρετές αλλά και τις επώδυνες αδυναμίες του. Ο λόγος κυριαρχεί, αλλά η εικόνα εντίθεται πάντα σε καίρια σημεία, είτε για να τον συνοδέψει είτε για να απαλύνει τη βαρύτητά του. Και το πρόσωπο στις φωτογραφίες, από παγωμένο στον χρόνο που ήταν, αποκτά έτσι κίνηση, ομιλία, ζωή.
Οχι ότι ξεφεύγουμε εδώ από τις σταθερές ενός ντοκιμαντέρ ομιλουσών κεφαλών. Ούτε όμως και θυμόμαστε στο πρόσφατο παρελθόν άλλο κινηματογραφικό πορτρέτο που να εμψυχώνει μια άρτι εκλιπούσα προσωπικότητα χωρίς να τη «βλέπει» σε αμόρσα ή να την «ακούει» σε ηχητική μπάντα, κάνοντας μάλιστα τη διαλεκτική της σκέψη –μόνο μέσα από τη μελέτη του κακού θα προκύψει το καλό, επέμενε ο Παπαγιώργης- και δική του.
*
Γραφείο Τύπου NEW STAR
*
Από Μποτίλια:
*
Λευκή ρετροσπεκτίβα σε φόντο κόκκινο
Με αφορμή την επαναλειτουργία της Αλκυονίδας και του Studio
Μικρό οδοιπορικό μνήμης μέσα από σινεμά και γεγονότα που σημάδεψαν τα χρόνια μας
***
Το
ΣΙΝΕΜΑ της Μποτίλιας
και
Μποτίλια Στον Άνεμο: Πρόσωπα

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.