Δεκέμβρης 1944 (17)

Τρίτη 1 Μαΐου 2018

Ανδρέας Εμπειρίκος: Ξετυλίγεται και πάει προς τους αιώνες η πίστη του Κομμουνισμού

Ανδρέας Εμπειρίκος
2 Σεπτεμβρίου 1901, Βραΐλα, Ρουμανία - 3 Αυγούστου 1975, Κηφισιά
Σχέδιο, Μπάμπης Ζαφειράτος, 30.IV.2017 (Μολύβι, 29 χ 21 εκ.)

Είμαι κομμουνιστής και επαναστάτης
Πιστεύω στον κομμουνισμό και την επανάσταση. Πιστεύω στον Μαρξισμό και Λενινισμό

*

ΑΝΔΡΕΑΣ ΕΜΠΕΙΡΙΚΟΣ

(Δύο ποιήματα)


(Τώρα. / Τώρα ευθύς)


Τώρα
Τώρα ευθύς
Τώρα αμέσως
Τώρα πάντα
Τώρα κάθε ημέρα
Τώρα κάθε ώρα
Τώρα κάθε στιγμή
Δηλαδή τώρα ­ αιωνίως −
Τώρα πιότερο παρά ποτέ
Τώρα ευθύς
Τώρα αμέσως
Τώρα σαν πεφταστέρι
Τώρα σαν μαχαιριά
Τώρα σαν εκπυρσοκρότησι
Τώρα σαν εκσπερμάτωσι
Τώρα σαν ξαφνικό ραγάνι
Τώρα και πάντα και στους αιώνες των αιώνων
Προλετάριοι όλου του κόσμου ενωθείτε!

                                                         Αθήνα 1933
(ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΤΟΥ 1933)

                          *

ΜΕΤΑ ΤΙΣ ΠΡΟΚΗΡΥΞΕΙΣ


Διπλοί σκοποί και τιναγμένα μπράτσα
Προς την ανατολή των γαύρων ερυθημάτων
Της νίκης τα σαλπίσματα σαν κόκκινα λουλούδια
Καθώς περνούν τα τανκς
Στους δρόμους των οδοφραγμάτων.

Θεέ μου, τί μεγάλο πανηγύρι!
Μες στην σφαγή των σάπιων ινδαλμάτων
Κορίτσια του λαού με την χαρά τους
Γυμνή στα γυμνά στήθη τους
Και με αίματα στις γάμπες
Πατούν επί πτωμάτων
Κι αράδα-άράδα στύλοι τηλεγράφου
Σαν στρατιές προλεταρίων λυτρωμένων
Προς τους απανταχού της γης συντρόφους πάνε
Το ξαφνικό τραγούδι των συρμάτων.

Ω της παγκόσμιας επανάστασης το βήμα
Προς την κατάχτηση της γης και τ’ ουρανού!
Μες στα σκιρτήματα της βιολογίας των ανθρώπων
Ο θρίαμβος του διαλεχτικού μας υλισμού.

Δόξα, χαρά κι απάνω δρόμος,
Πού ξετυλίγεται και πάει προς τους αιώνες
Απάνω στα γκρεμίσματα του δίκαιου υλισμού.
Προς τους αιώνες της ζωής μιας άνευ τάξεων κοινωνίας
Σαν ύμνος της δημιουργίας,
Η πίστη του Κομμουνισμού.

                                                               Αθήνα, Αύγ. 1933

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.