ΣΕΒ: Δίκαιη ανάπτυξη χωρίς εργασιακά δικαιώματα − ΠΑΜΕ στις 9 Νοέμβρη, αΣΕΒείς απέναντι στο κεφάλαιο και την εξουσία του

Απάντηση στη συντονισμένη επίθεση

Το πανό του ΠΑΜΕ που αναρτήθηκε στην πρόσοψη του Υπ. Εργασ. στις 2/11

Την ώρα που το ΠΑΜΕ έκανε τη συμβολική κατάληψη προχτές στο υπουργείο Εργασίας, ο ΣΕΒ με το εβδομαδιαίο δελτίο του επαναλάμβανε, για μια ακόμα φορά, τα «θέλω» των βιομηχάνων εκθειάζοντας τις αντεργατικές ανατροπές της σημερινής και των προηγούμενων κυβερνήσεων.

(Βλέπε και πιο κάτω την απάντηση του ΠΑΜΕ)

Οι βιομήχανοι προκλητικά ανακοίνωσαν ότι

• το μέλλον των εργαζομένων είναι η δουλειά - λάστιχο και οι εξευτελιστικοί μισθοί, καλώντας τους να παραιτηθούν από τις διεκδικήσεις τους, στο όνομα της ενίσχυσης της «ανταγωνιστικότητας».

Η πρόκλησή τους απογειώθηκε με τη σαφή απειλή εκ μέρους τους ότι

«χωρίς τη μερική απασχόληση και τη μείωση του κατώτατου μισθού καθώς και τη μεγαλύτερη ευελιξία στον καθορισμό των μισθών σε επιχειρησιακό επίπεδο, η ανεργία θα ήταν σήμερα σε ακόμη υψηλότερα επίπεδα...».

Για να καταλήξουν στη γνωστή επισήμανση ότι

«μια επιστροφή στο παρελθόν», δηλαδή στο προ κρίσης εργασιακό καθεστώς, «θα σηματοδοτήσει το τέλος της όποιας ανάκαμψης και της συνακόλουθης αύξησης της απασχόλησης».

Λένε, δηλαδή, ορθά - κοφτά ότι για τις περιβόητες «επενδύσεις», για τις οποίες κόπτονται ο ΣΥΡΙΖΑ, η ΝΔ και τα υπόλοιπα αστικά κόμματα, δήθεν για να αντιμετωπιστεί η ανεργία, οι εργαζόμενοι πρέπει να συνεχίσουν να πληρώνουν βαρύ τίμημα.

Είναι άραγε τα παραπάνω κάποια «υπερβολικά» επιχειρήματα του ΣΕΒ, κάποιες «εμμονές» του, όπως ισχυρίζεται η κυβέρνηση;

• Η ίδια η πραγματικότητα στην «αγορά εργασίας» επιβεβαιώνει ότι τα περισσότερα από όσα παραγγέλνουν οι καπιταλιστές έχουν γίνει ήδη πράξη.

Με όσα λέει ο ΣΕΒ, περιγράφει την υπάρχουσα πραγματικότητα που βιώνουν οι εργαζόμενοι, προαναγγέλλοντας τη χειροτέρευσή της.

• Και αυτή η πραγματικότητα κάνει θρύψαλα τους ισχυρισμούς της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, η οποία βγαίνει στα κεραμίδια κάθε φορά που οι βιομήχανοι κάνουν τέτοιες ανακοινώσεις.
• Αυτή την πραγματικότητα όχι μόνο διατηρεί, αλλά και επεκτείνει η κυβέρνηση.

Είναι χαρακτηριστικά τα στοιχεία της μερικής απασχόλησης, το γεγονός ότι οι 6 στις 10 νέες προσλήψεις είναι με όρους - λάστιχο και ότι πλέον μοιάζει «προνομιούχος» όποιος εργάζεται με σταθερό ωράριο και μισθό, όποιος πληρώνεται στην ώρα του.

Άλλωστε, το «ούτε να σκέφτεστε επιστροφή στο 2009», που τονίζουν οι βιομήχανοι, έχει ήδη φροντίσει να το κάνει πράξη η κυβέρνηση, με τη συμφωνία της 2ης «αξιολόγησης», αφού στο 4ο μνημόνιο που υπέγραψε δεσμεύεται ότι δεν θα πειράξει ούτε τρίχα από το αντεργατικό πλαίσιο των μνημονίων.

Το συμπέρασμα για τους εργαζόμενους από τα παραπάνω είναι ότι

• απέναντί τους έχουν «μονομπλόκ» την εργοδοσία, την κυβέρνηση, όλα τα αστικά κόμματα, την ΕΕ και τα επιτελεία τους.

Συνεπώς, ότι ο αγώνας τους για να είναι αποτελεσματικός πρέπει να έχει ενισχυμένα τα χαρακτηριστικά της σύγκρουσης με το κεφάλαιο και τις κυβερνήσεις του.

• Οι βιομήχανοι γνωρίζουν καλά αυτό που συζητιέται πλατιά στην εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα, το «δουλίτσα να υπάρχει και ας είναι και μισή...».
• Και πάνω σε αυτό το χαμήλωμα των απαιτήσεων, που αποτελεί άλλο ένα «επίτευγμα» της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, ετοιμάζουν το νέο γύρο επίθεσης.

Τα αιτήματα των συλλαλητηρίων του ΠΑΜΕ στις 9 Νοέμβρη, όπως

• επαναφορά των Συλλογικών Συμβάσεων,
• αυξήσεις στους μισθούς,
• κανείς κάτω από 751 ευρώ,
• για υπεράσπιση του απεργιακού δικαιώματος και απαγόρευση των πλειστηριασμών,

πρέπει να γίνουν υπόθεση δεκάδων χιλιάδων εργαζομένων.

Τα συλλαλητήρια του ΠΑΜΕ μπορούν να δώσουν σαφή απάντηση στο σχεδιασμό κυβέρνησης - εργοδοτών για ακόμα πιο φθηνή εργατική δύναμη.

• Να γίνουν βήμα για την αντεπίθεση, την οργάνωση της πάλης με κριτήριο τις σύγχρονες εργατικές - λαϊκές ανάγκες, να ενισχύσουν την αναμέτρηση με την εργοδοσία, την κυβέρνηση και τα κόμματά τους.

Μέσα σε αυτόν τον αγώνα θα πρέπει να συνειδητοποιείται από περισσότερους η ανάγκη για συνολική σύγκρουση με το κεφάλαιο και την εξουσία του.

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ - Η Άποψή μας, 4/11/2017

*

ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ - ΕΡΓΑΣΙΑΚΑ

Συντονισμένη επίθεση του κεφαλαίου... ενόψει «δίκαιης ανάπτυξης»!

Απάντηση στις προκλητικές τοποθετήσεις του ΣΕΒ και του προέδρου του ΕΒΕΑ δίνει με ανακοίνωσή του το ΠΑΜΕ

Την κλιμάκωση της αντεργατικής επίθεσης για τη στήριξη του κεφαλαίου, την οποία σπεύδει να προωθήσει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, σηματοδοτούν οι όλο και πιο συντονισμένες και απροκάλυπτες τοποθετήσεις ενάντια στα ασφαλιστικά και εργασιακά δικαιώματα των εργαζομένων από εκπροσώπους των εργοδοτικών ενώσεων και φορέων.

Έτσι, ο Κ. Μίχαλος, πρόεδρος του Εμπορικού και Βιομηχανικού Επιμελητηρίου Αθηνών (ΕΒΕΑ), σε άρθρο του προβάλλει ως ανάγκη τη λήψη νέων μέτρων σε βάρος συνταξιούχων και ασφαλισμένων, με πρόσχημα τη «μεγάλη δαπάνη» για τις συντάξεις, προπαγανδίζει την προώθηση του συστήματος των «3 πυλώνων», όπου θα κυριαρχεί η ιδιωτική ασφάλιση, και αξιώνει κι αυτός παραπέρα μείωση των εργοδοτικών ασφαλιστικών εισφορών.

Ειδικότερα, ο πρόεδρος του ΕΒΕΑ τάσσεται υπέρ της ψήφισης μιας νέας «μεταρρύθμισης» όπου, όπως σημειώνει,

«βασικό σημείο πρέπει να είναι η σταδιακή μετάβαση σε ένα σύστημα τριών πυλώνων». Προσθέτει πως «εξίσου απαραίτητη είναι και η σταδιακή μείωση των κύριων ασφαλιστικών εισφορών, με ρυθμό της τάξης του 2% κατ' έτος, ώστε να φθάσουν στα επίπεδα του 10%», δηλαδή να μειωθούν οι εργοδοτικές εισφορές κατά 50%, ενώ ισχυρίζεται πως αυτή η απαλλαγή των εργοδοτών «θα οδηγήσει σε αύξηση της καταγεγραμμένης απασχόλησης...», που θα αντισταθμίσει δήθεν τα έσοδα των Ταμείων.

Αντίστοιχα και ο ΣΕΒ, στο νέο εβδομαδιαίο οικονομικό του δελτίο, για να στηρίξει την απαίτησή του για μονιμοποίηση και παραπέρα επέκταση της εργασιακής ζούγκλας που επιβλήθηκε τα προηγούμενα χρόνια, εκθειάζει τις αντεργατικές ανατροπές υποστηρίζοντας ότι

«το ισχύον θεσμικό πλαίσιο λειτουργίας της αγοράς εργασίας, αν μη τι άλλο, βοήθησε στην εξομάλυνση των αδιεξόδων της ανεργίας που προκάλεσε στην ιδιωτική οικονομία η βίαιη δημοσιονομική προσαρμογή...».

Μάλιστα απειλεί τους εργαζόμενους ότι

«χωρίς τη μερική απασχόληση και τη μείωση του κατώτατου μισθού, καθώς και τη μεγαλύτερη ευελιξία στον καθορισμό των μισθών σε επιχειρησιακό επίπεδο, η ανεργία θα ήταν σήμερα σε ακόμη υψηλότερα επίπεδα από το υψηλό 27% του 2013, ενώ η ύφεση θα συνεχιζόταν με αμείωτους ρυθμούς». Και επαναλαμβάνει το γνωστό παραμύθι πως «μια τέτοια επιστροφή στο παρελθόν θα σηματοδοτήσει το τέλος της όποιας ανάκαμψης και της συνακόλουθης αύξησης της απασχόλησης, και την απαρχή νέων περιπετειών για το μέλλον της ελληνικής οικονομίας και εργασίας».

Η απάντηση του ΠΑΜΕ

Απαντώντας στους προκλητικούς ισχυρισμούς του προέδρου του ΕΒΕΑ, Κ. Μίχαλου, αλλά και των άλλων εργοδοτικών φορέων, το ΠΑΜΕ με ανακοίνωσή του υπογραμμίζει τα εξής:

«Ο κ. Μίχαλος, στέλεχος της ΝΔ και πρόεδρος του ΕΒΕΑ και της Κεντρικής Ένωσης Επιμελητηρίων Ελλάδος, σε πρόσφατη παρέμβασή του δηλώνει ότι "απαραίτητη είναι η σταδιακή μείωση των κύριων ασφαλιστικών εισφορών, με ρυθμό της τάξης του 2% κατ' έτος, ώστε να φθάσουν στα επίπεδα του 10%".

Ανάλογες δηλώσεις υπήρξαν πρόσφατα από τον πρώην διοικητή του ΙΚΑ Μ. Νεκτάριο, στέλεχος των επιχειρηματικών ομίλων στην ιδιωτική ασφάλιση, για εισφορές 10%. Ιδιες απαιτήσεις έχει και ο ΣΕΒ.

Προτείνει το ιδιωτικοποιημένο "σύστημα των τριών πυλώνων ανεξάρτητα από το αν αποτελεί μνημονιακή υποχρέωση", με το επιχείρημα ότι η μείωση των εισφορών θα οδηγήσει σε ...αύξηση της καταγεγραμμένης απασχόλησης.

Σημειώνουμε ότι τα τελευταία χρόνια, 2012 - 2014, ενώ οι κυβερνήσεις έχουν απαλλάξει τους εργοδότες από εισφορές (5 μονάδες κάτω, που αντιστοιχούν στο 18% των συνολικών εισφορών), μειώνοντας τα έσοδα των ασφαλιστικών ταμείων κατά το ποσό των 1,3 δισ. ευρώ ετησίως, παρ' όλα αυτά δεν αυξήθηκε η απασχόληση, αλλά εκτινάχθηκε η ανεργία, ενώ ταυτόχρονα γενικεύονται οι ελαστικές σχέσεις εργασίας, με μισθούς 200 - 300 ευρώ.

Σταθερές επιδιώξεις του κεφαλαίου είναι η σταδιακή απαλλαγή του από τη συμμετοχή στην Ασφάλιση και η κατάργηση κάθε προστασίας - ακόμα και τυπικής - για τους εργαζόμενους.

Στη συνέχεια επικαλούνται... τα ελλείμματα για να πετσοκόψουν παροχές στην Υγεία και στις συντάξεις. Η μείωση του "μη μισθολογικού κόστους" αποτελεί για το κεφάλαιο ένα κρίσιμο πεδίο δημιουργίας νέων "ευέλικτων" θέσεων εργασίας, για την αύξηση των κερδών των επιχειρήσεων. Η μείωση της τιμής της εργατικής δύναμης, η κατάργηση του κατώτερου μισθού, των ΣΣΕ, η γενίκευση των ελαστικών μορφών είναι οι επιλογές του κεφαλαίου για να αυξήσουν τα κέρδη τους.

Ο κ. Μίχαλος συνεχίζει να προκαλεί αναφέροντας ότι το ασφαλιστικό σύστημα - δηλαδή οι συντάξεις - υπονομεύει την ανάπτυξη, δηλαδή ομολογεί ότι ακόμη και οι σημερινές συντάξεις και παροχές στους ασφαλισμένους είναι πολυτέλεια για την ανάπτυξη που προωθεί το κεφάλαιο με τους πολιτικούς και συνδικαλιστικούς υπηρέτες.

Οι "προωθημένες" δηλώσεις αυτές δεν είναι τυχαίο ότι έγιναν την ίδια μέρα που ο πρόεδρος της ΝΔ επανέλαβε τη δέσμευσή του ότι ως κυβέρνηση θα μειώσει τις εργοδοτικές εισφορές.

Επίσης τόνισε ότι η "εθνική σύνταξη" στο μεγαλύτερο μέρος της θα είναι με "ανταποδοτικά χαρακτηριστικά", συνδεδεμένη στο υπόλοιπο μέρος της με "ρήτρα ανάπτυξης", η εγγύηση του κράτους δε θα υπάρχει ούτε για τα 345 ευρώ για τα 15 χρόνια δουλειάς, αλλά για επιδόματα αλληλεγγύης σε ακόμη πιο χαμηλά επίπεδα αντί για σύνταξη, όπως μάλλον προωθεί και η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ.

Δίνουν αγώνα δρόμου με πράξεις, νόμους και υποσχέσεις για μεγαλύτερα προνόμια στο κεφάλαιο.

Ανταγωνίζεται ο ένας τον άλλον για το ποιος καλύτερα θα ικανοποιήσει τις ανάγκες του κεφαλαίου.

Οι εργαζόμενοι με τα συνδικάτα τους και τα λαϊκά στρώματα να μην διαλέξουν ανάμεσα στη Σκύλλα και στη Χάρυβδη».

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ, 3/11/2017