*
Κατά συνέπεια δεν έμεινε άλλος δρόμος για το Τσε
παρά ν’ αναστηθεί
και στα αριστερά να στέκει των ανθρώπων
ζητώντας τους ν’ ανοίξουνε το βήμα
ζητώντας τους ν’ ανοίξουνε το βήμα
εις τους αιώνες των αιώνων
Αμήν.
(Ρόκε Δάλτον, Παράνομα Ποιήματα, 1980 - Μτφρ: Μπ.Ζ.)
*
«Αν τρέμεις από αγανάκτηση για κάθε αδικία, είσαι σύντροφός μου!»
«Αν τρέμεις από αγανάκτηση για κάθε αδικία, είσαι σύντροφός μου!»
«Ο άνθρωπος πρέπει να περπατάει με το κεφάλι απέναντι στον ήλιο. Και ο ήλιος πρέπει να κάψει το μέτωπο και καίγοντάς το να το σφραγίσει με τη σφραγίδα της τιμής. Οποίος περπατάει σκυφτός, χάνει αυτή την τιμή»
Τσε Γκεβάρα
Τσε Γκεβάρα
*
Στις 8 προς 9 Οκτώβρη του 1967, ο κομαντάντε Τσε Γκεβάρα περνούσε στο πάνθεον των «αθανάτων» της Ιστορίας δολοφονημένος από τους υπηρέτες της CIA.
Στα 50 χρόνια από τότε, και στα όσα θα ακολουθήσουν, ο Τσε ήταν και θα είναι πάντα «παρών». Ανυπότακτος στρατιώτης , οδηγητής σε έναν ταξικό αγώνα χωρίς εκπτώσεις και συμβιβασμούς.
Η NEW STAR όπως κάθε χρόνο διοργανώνει και φέτος Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ από την Πέμπτη 5/10 έως και την Τετάρτη 11/10 στους ιστορικούς κινηματογράφους τέχνης ΑΛΚΥΟΝΙΣ new star art cinema και STUDIO new star art cinema
21 ντοκιμαντέρ από όλο τον κόσμο
21 ντοκιμαντέρ από όλο τον κόσμο
Τιμή εισιτηρίου ανά ταινία 2€
*
Κεντρική ομιλία από την κα ZELMYS MARIA DOMINQUEZ, Πρέσβειρα της Δημοκρατίας της Κούβας στην Ελλάδα.
Χαιρετισμό θα απευθύνει ο Νίκος Καρανδρέας, Πρόεδρος του ΕλληνοκουβανικούΣυνδέσμου Φιλίας & Αλληλεγγύης
ΠΡΟΒΟΛΗ της ΤΑΙΝΙΑΣ:
ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΦΤΑΣΕ ΚΑΝΕΙΣ / "Donde nunca jamas se lo imaginan" Σκηνοθεσία: Manuel Perez.
«Τι σημασία έχει αν μας βρει ο θάνατος; Σημασία έχει ότι η κραυγή μας θα ακουστεί και ένα άλλο χέρι θα βρεθεί για να πάρει το όπλο μας, και άλλοι άνθρωποι θα ξεσηκωθούν για να πιάσουν το τραγούδι, για να ακουστεί η καινούργια κραυγή του πολέμου και της νίκης» Τσε Γκεβάρα
«Οι άνθρωποι έχουν μία σχετική αξία στην Ιστορία. Η ιδέα ότι δεν ηττάται η υπόθεση όταν πεθαίνουν οι άνθρωποι, και ότι η ακατάσχετη πορεία της Ιστορίας δεν σταματά ούτε θα σταματήσει με το χαμό των αρχηγών». Φιδέλ Κάστρο
*
Τα Ντοκιμαντέρ
2. Ο ΑΡΧΗΓΟΣ ΤΗΣ ΦΑΛΑΓΓΑΣ 4 "Un relate sobre el jefe de la c.4" / Sergio Giral, Κούβα
3. ΤΣΕ “Che” / Miguel Torres, Κούβα
4. ΜΕΧΡΙ ΤΗΝ ΝΙΚΗ, ΠΑΝΤΑ "Hasta la victoria siempre" / Santiago Alvarez, Κούβα
5. Ο ΘΑΝΑΤΟΣ TOY ΤΣΕ "Octubre del 67" / Rebeca Chavez
6. CHE GUEVARA Ο ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΗΣ "Hasta la victoria siempre" / Ferruccio Valerio, Ιταλία
7. ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΦΤΑΣΕ ΚΑΝΕΙΣ / "Donde nunca jamas se lo imaginan" / Manuel Perez.
8. TO ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΤΗΣ ΒΟΛΙΒΙΑΣ "Il Diario di Bolivia, Richard Dindo" / Richard Dindo, Γαλλία -Ελβετία
9. Ο ΤΣΕ "El Che" / Maurice Dugwson, Γαλλία
10. ΣΤΟ "ΛΑ ΙΓΚΕΡΑ" ΓΕΝΝΗΘΗΚΕ Ο ΑΓΙΟΣ ΕΡΝΕΣΤΟ "San Ernesto nace en La Higuera" / Isabel Santos, Κούβα-Βολιβία
11. ΜΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΚΑΝΕΙ ΤΟ ΓΥΡΟ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ "Una foto recorre el mundo" / Pedro Chaskel, Κούβα
12. ΦΙΔΕΛ: OΤΑΝ ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ TON ΤΣΕ "Fidel racconta il 'Che" / Gianni Mina, Ιταλία
13. Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ, Ο ΣΥΝΤΡΟΦΟΣ, Ο ΦΙΛΟΣ A΄& Β΄ΜΕΡΟΣ "Homo, Compagno, Amico" / Luca Ianitti
14. ΤΑΞΙΔΕΥΟΝΤΑΣ ΜΕ ΤΟΝ ΤΣΕ "In Viaggio con il Che" / Andrea Dorigo, Ιταλία
15. ΕΠΙΚΟ ΑΣΜΑ ΣΤΗΝ ΤΡΥΦΕΡΟΤΗΤΑ "Canto epico a la ternura" / Adolfo Marino, Κούβα
16. Ο ΕΡΩΤΑΣ, Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ, Η ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ "El Amor, La Politica, La Rebeldia" / Teresita Gomez, Κούβα.
17. ΤΣΕ, KOMANTANTE, ΦΙΛΕ "Che Comandante Amigo" / Bernabe Hernandez, Jose Padron,
18. Η ΑΛΕΪΔΑ ΓΚΕΒΑΡΑ ΘΥΜΑΤΑΙ ΤΟΝ ΠΑΤΕΡΑ ΤΗΣ "Aleida Guevara remembers her father" / Carlos Alberta Garcia
19. Η ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ "El regreso" / Otto Miguel Guzman, Κούβα
20. Ο ΤΣΕ ΣΤΗ ΒΟΛΙΒΙΑ "Entre Leyendas" / Rebeca Chavez, Κούβα
21. ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΣ, ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ ΣΥΝΤΡΟΦΟΣ "Constructor cada dia companero / Pedro Chaskel, Κούβα
*
Ο Τσε από Μποτίλια
-by-Babis-Zafiratos(15.%CE%A7.2015)%20(Large).JPG) |
| Ερνέστο Γκεβάρα δε λα Σέρνα, γνωστός και ως «Τσε» (Che Guevara - Ernesto Guevara de la Serna) Γεννήθηκε στις 14 Ιουνίου 1928 στο Ροσάριο της Αργεντινής Δολοφονήθηκε από τη CIA, στις 9 Οκτωβρίου 1967, στη Λα Ιγέρα της Βολιβίας Σχέδιο (5ο από 5 του Τσε), Μπάμπης Ζαφειράτος, 15.Χ.2015 (Μελάνι, 29 χ 21 εκ.) |
Επίσης
Τραγούδι για τον Φιντέλ: Τσε Γκεβάρα: Ένα ποίημα για τον Φιντέλ − Σημειώσεις και Επίμετρο για την κρίσιμη αναμέτρηση στη Σάντα Κλάρα, 28-29 Δεκ. 1958 (φωτό)
Νερούδα, Κορτάσαρ, Μπενεντέτι, Ντάλτον, Δελ Σέρο: Ο Τσε εις τους αιώνες των αιώνων: 5 ποιήματα - 1 τραγούδι
Νικολάς Γκιγιέν (τα τέσσερα ποιήματα για τον Τσε): Νικολάς Γκιγιέν: Γκεβάρα, ο Γκάουτσο (4 ποιήματα) ‒ Σχολιασμός και Επίμετρο: Τα γεγονότα μέσα απ' τους στίχους (Α' Μέρος με 47 φωτό)
*
Τσε (34, μέχρι 3/10/2017)
*
ΜΙΑ ΕΙΚΟΝΑ ΔΙΑΣΧΙΖΕΙ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ
Γεννημένος στην Αργεντινή, στο Ροσάριο, με το όνομα Ερνέστο Γκεβάρα ντε λα Σέρνα, έχοντας μελετήσει τους αγώνες όλων των λαών της Λατινικής Αμερικής, σύντομα παίρνει τον δρόμο γι’ αυτές τις χώρες. Φθάνει στο Μεξικό, έρχεται σε επαφή με μια ομάδα Κουβανών επαναστατών και με τον αρχηγό τους Φιντέλ Κάστρο, και ταυτίζεται αμέσως με τον τρόπο σκέψης τους και με τον πόθο να απελευθερώσουν την πατρίδα.
Φεύγουν για την Κούβα και φθάνουν τα ξημερώματα, ξεκινούν αμέσως τις μάχες με τους στρατιώτες του τυρρανικού καθεστώτος του Μπατίστα, αποδεκατίζονται, και μόνο δώδεκα άντρες καταφέρνουν να σωθούν ξεκινώντας την ένοπλη πάλη. Στην πορεία αυτή τους συναντούν όλο και περισσότεροι αγωνιστές, με σκοπό την εκπλήρωση του στόχου τους. Μέσα από τις μάχες, ο Τσε αναδεικνύεται αρχηγός, κερδίζοντας τον σεβασμό του στρατεύματος, το οποίο υπηρετούσε ως γιατρός, αλλά γρήγορα ξεχωρίζει δίνοντας παράδειγμα θάρρους και τόλμης και φθάνοντας στο βαθμό του διοικητή.
Η επανάσταση θριαμβεύει και αποκτά υπεύθυνες αρμοδιότητες ως Υπουργός Βιομηχανίας και Διευθυντής της Εθνικής Τράπεζας.
Σύντομα, η ανησυχία του ν’ ακολουθήσει τη μοίρα του, τον κάνει να εκφράσει στον Φιντέλ την επιθυμία του να πραγματοποιήσει την υπόσχεση αλλοτινών καιρών, που ήταν ότι όταν η Κούβα θα είχε απελευθερωθεί, αυτός θα ακολουθούσε τον δρόμο του σε χώρες που θα χρειάζονταν τη βοήθειά του. Αρχίζει να εκπαιδεύεται με μια ομάδα ανδρών, που ανήκε στο στράτευμά του στη Σιέρρα Μαέστρα, και φεύγει για την Αφρική για να εκπαιδεύσει άνδρες για τον αγώνα.
Όμως, σύντομα αντιλαμβάνεται ότι δεν έχουν δημιουργηθεί οι κατάλληλες συνθήκες κι αποφασίζει να γυρίσει στην Κούβα. Επιστρέφει παράνομα και συνεχίζει την εκπαίδευση της ομάδας του για να αναχωρήσουν για τη Βολιβία. Η Ταμάρα Μπούνκε ( Τάνια, η Αντάρτισσα), η οποία γνωρίζει τον Τσε, αποφασίζει να θέσει τον εαυτό της σε κίνδυνο συμμετέχοντας στην ομάδα. Παίρνουν τον δρόμο για τη Βολιβία, όπου ο Τσε μπαίνει μεταμορφωμένος για να μην τον αναγνωρίσουν.
Εκεί αρχίζει να δημιουργεί τις συνθήκες για να μπορέσει να αντιμετωπίσει τον στρατό που ερευνούσε την περιοχή για να τους εντοπίσει. Σ’ αυτές τις μάχες, αναδεικνύονται η στρατηγική και το θάρρος του προικισμένου ηγέτη, αλλά τα χαρακτηριστικά της περιοχής, η απώλεια ορισμένων ανδρών, η δυσπιστία και ο φόβος των αγροτών έχει ως αποτέλεσμα να σφίξει ο κλοιός γύρω τους μέχρι τον εντοπισμό τους και την επίθεση κατά του Τσε και της ομάδας του, ενώ εκείνος αναπαυόταν μετά από μια μακρά πορεία.
Στη μάχη αυτή, ο Τσε τραυματίζεται στο πόδι, αλλά παρόλ’ αυτά, ο ίδιος και δύο ακόμα άνδρες καλύπτουν την υποχώρηση μερικών συντρόφων και καταφέρνουν να ξεφύγουν κοντά στα σύνορα.
Ο Τσε και οι μαχητές του αντιμετωπίζουν τον εχθρό θαρραλέα, τα βάζουν με τους άνδρες του. Ο Τσε δολοφονείται στο σχολείο της περιοχής. Αργότερα, θέλησαν να κρύψουν τη σορό του για να μη μείνει κανένα ίχνος από την παρουσία του, αλλά σιγά-σιγά η εικόνα του αναδύεται σαν φλόγα που διασχίζει τον κόσμο και που δεν θα σβήσει ποτέ.
Στα συνημμένα θα βρείτε επίσης βιογραφικά στοιχεία του Ερνέστο Τσε Γκεβάρα, το δελτίο τύπου, το ημερήσιο πρόγραμμα του Φεστιβάλ καθώς και αφίσες και συνόψεις των ταινιών.
*
ΑΛΚΥΟΝΙΣ newstarart cinema
ΙΟΥΛΙΑΝΟΥ 42-46, ΠΛΑΤΕΙΑ ΒΙΚΤΩΡΙΑΣ (ΜΕΤΡΟ Βικτώρια)
Τηλ.210 8220008: 210 8220023
Parking διαθέσιμο κάτω από τον κινηματογράφο
*
STUDIO new star art cinema
ΣΠΑΡΤΗΣ ΚΑΙ ΣΤΑΥΡΟΠΟΥΛΟΥ 33 ΠΛΑΤΕΙΑ ΑΜΕΡΙΚΗΣ
Τηλ 210-8640054
Parking διαθέσιμο κάτω από τον κινηματογράφο
*
Μείνετε ενημερωμένοι για τις δράσεις μας ακολουθώντας τις σελίδες μας στο Facebook:
*
*
Γραφείο Τύπου NEW STAR
Phone: 2108220008, 2108220023
E-mail: newstarcine@gmail.com
*
Λευκή ρετροσπεκτίβα σε φόντο κόκκινο
Με αφορμή την επαναλειτουργία της Αλκυονίδας και του Studio
Μικρό οδοιπορικό μνήμης μέσα από σινεμά και γεγονότα που σημάδεψαν τα χρόνια μας
Με αφορμή την επαναλειτουργία της Αλκυονίδας και του Studio
Μικρό οδοιπορικό μνήμης μέσα από σινεμά και γεγονότα που σημάδεψαν τα χρόνια μας
*
Παρουσιάσεις ταινιών από τον Μπ. Ζ.
***
Το ΣΙΝΕΜΑ της Μποτίλιας
και
Μποτίλια Στον Άνεμο: Πρόσωπα διά χειρός
Το ΣΙΝΕΜΑ της Μποτίλιας
και
Μποτίλια Στον Άνεμο: Πρόσωπα διά χειρός
*
ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΡΝΕΣΤΟ ΤΣΕ ΓΚΕΒΑΡΑ
5-11 Οκτωβρίου 2017
STUDIO new star art cinema
ΗΜΕΡΗΣΙΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ
ΠΕΜΠΤΗ 05/10
17:00 ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΦΤΑΣΕ ΚΑΝΕΙΣ
"Donde nunca jamas se lo imaginan" / Manuel Perez,
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 06/10
17:00 ΣΤΟ "ΛΑ ΙΓΚΕΡΑ" ΓΕΝΝΗΘΗΚΕ Ο ΑΓΙΟΣ ΕΡΝΕΣΤΟ
"San Ernesto nace en La Higuera" / Isabel Santos, Κούβα-Βολιβία
ΜΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΚΑΝΕΙ ΤΟ ΓΥΡΟ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ
"Una foto recorre el mundo" / Pedro Chaskel, Κούβα
ΣΑΒΒΑΤΟ 07/10
17:00 ΦΙΔΕΛ: OΤΑΝ ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ TON ΤΣΕ
"Fidel racconta il 'Che" / Gianni Mina, Ιταλία
ΚΥΡΙΑΚΗ 08/10
14:00 Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ, Ο ΣΥΝΤΡΟΦΟΣ, Ο ΦΙΛΟΣ A ΜΕΡΟΣ
"Homo, Compagno, Amico" / Σκηνοθεσία: Luca Ianitti
15:00 Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ, Ο ΣΥΝΤΡΟΦΟΣ, Ο ΦΙΛΟΣ Β ΜΕΡΟΣ
"Homo, Compagno, Amico" / Σκηνοθεσία: Luca Ianitti
16:00 ΤΑΞΙΔΕΥΟΝΤΑΣ ΜΕ ΤΟΝ ΤΣΕ
"In Viaggio con il Che" / Σκηνοθεσία: Andrea Dorigo, Ιταλία
17:00 ΕΠΙΚΟ ΑΣΜΑ ΣΤΗΝ ΤΡΥΦΕΡΟΤΗΤΑ
"Canto epico a la ternura" / Adolfo Marino, Κούβα
ΔΕΥΤΕΡΑ 09/10
17:00 Ο ΕΡΩΤΑΣ, Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ, Η ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ
"El Amor, La Politica, La Rebeldia" / Teresita Gomez, Κούβα
ΤΣΕ, KOMANTANTE, ΦΙΛΕ
"Che Comandante Amigo" / Bernabe Hernandez, Jose Padron,
ΤΡΙΤΗ 10/10
17:00 Η ΑΛΕΪΔΑ ΓΚΕΒΑΡΑ ΘΥΜΑΤΑΙ ΤΟΝ ΠΑΤΕΡΑ ΤΗΣ
"Aleida Guevara remembers her father" / Carlos Alberta Garcia
Η ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ
"El regreso" / Otto Miguel Guzman, Κούβα
ΤΕΤΑΡΤΗ 11/10
17:00 Ο ΤΣΕ ΣΤΗ ΒΟΛΙΒΙΑ
"Entre Leyendas" / Rebeca Chavez, Κούβα
ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΣ, ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ ΣΥΝΤΡΟΦΟΣ
"Constructor cada dia companero / Σκηνοθεσία: Pedro Chaskel, Κούβα
*
Φ Ε Σ Τ Ι Β Α Λ Ν Τ Ο Κ Ι Μ Α Ν Τ Ε Ρ
ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΡΝΕΣΤΟ ΤΣΕ ΓΚΕΒΑΡΑ
5-11 Οκτωβρίου 2017
ΑΛΚΥΟΝΙΣ new star art cinema
ΗΜΕΡΗΣΙΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ
ΠΕΜΠΤΗ 05/10
20:00 ΤΣΕ: Η ΖΩΗ ΚΑΙ Ο ΘΑΝΑΤΟΣ TOY
"Che: rise and fall (Che Guevara: The documentary)" Eduardo Montes
Bradley, Αργεντινή
Ο ΑΡΧΗΓΟΣ ΤΗΣ ΦΑΛΑΓΓΑΣ 4
"Un relate sobre el jefe de la c.4" / Sergio Giral, Κούβα
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 06/10
20:00 ΤΣΕ
“Che” / Miguel Torres, Κούβα
ΜΕΧΡΙ ΤΗΝ ΝΙΚΗ, ΠΑΝΤΑ
"Hasta la victoria siempre" / Σκηνοθεσία:Santiago Alvarez, Κούβα
ΣΑΒΒΑΤΟ 07/10
20:00 Ο ΘΑΝΑΤΟΣ TOY ΤΣΕ
"Octubre del 67" / Rebeca Chavez
CHE GUEVARA Ο ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΗΣ
"Hasta la victoria siempre" / Ferruccio Valerio, Ιταλία
ΔΕΥΤΕΡΑ 09/10
20:30 Τιμητική εκδήλωση για τον ΕΡΝΕΣΤΟ ΤΣΕ ΓΚΕΒΑΡΑ, με αφορμή
την συμπληρωση 50 χρόνων απο τη δολοφονια του:
Κεντρική ομιλία από την κα
ZELMYS MARIA DOMINQUEZ, Πρέσβειρα της Δημοκρατίας της
Κούβας στην Ελλάδα.
Χαιρετισμό θα απευθύνει ο
Νίκος Καρανδρέας, Πρόεδρος του Ελληνοκουβανικού Συνδέσμου
Φιλίας & Αλληλεγγύης
Προβολή της ταινίας:
‘’ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΦΤΑΣΕ ΚΑΝΕΙΣ’’ / "Donde nunca jamas se
lo imaginan" Σκηνοθεσία: Manuel Perez.
Είσοδος Ελεύθερη
ΤΡΙΤΗ 10/10
20:00 TO ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΤΗΣ ΒΟΛΙΒΙΑΣ
"Il Diario di Bolivia, Richard Dindo" / Richard Dindo, Γαλλία -Ελβετία
ΤΕΤΑΡΤΗ 11/10
20:00 Ο ΤΣΕ
"El Che" / Maurice Dugwson, Γαλλία
*
Φ Ε Σ Τ Ι Β Α Λ Ν Τ Ο Κ Ι Μ Α Ν Τ Ε Ρ
ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΡΝΕΣΤΟ ΤΣΕ ΓΚΕΒΑΡΑ
5-11 Οκτωβρίου 2017
ΑΛΚΥΟΝΙΣ & STUDIO new star art cinema
ΣΥΝΟΨΗ ΤΩΝ ΤΑΙΝΙΩΝ
1. TΣΕ: Η ΖΩΗ ΚΑΙ Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΤΟΥ
“Che: rise and fall (Che Guevara: The documentary)”
Σκηνοθεσία/Παραγωγή: EDUARDO MONTES BRADLY
Συμμετέχουν: Alberto Granados, Alberto Castellanos, Oscar Fernandez Mel, Enrique Oltuski, Argudin Mendoza, Enrique Villegas
Βοηθός παραγωγής: Marcelo Schapces
Σχεδιασμός παραγωγής: Soledad Liendo
Εταιρία: EMB Entertainment
Γλώσσα: Ισπανικά
Διάρκεια: 52 λεπτά
Αργεντινή, 2004
Σύνοψη
Το ντοκιμαντέρ «Τσε, Η ζωή και ο θάνατός του» αφηγείται τους αγώνες και τις δοκιμασίες του Τσε Γκεβάρα μέσα από τα μάτια παλιών συντρόφων και φίλων του. Οι μαρτυρίες του Αλμπέρτο Γρανάδο, συνοδοιπόρου του Τσε κατά την περιπλάνησή του στη Λατινική Αμερική και των τριών από τους επιζήσαντες της μάχης στη Λα Ιγκέρα, ρίχνουν φως στη μοναδική προσωπικότητα του Ερνέστο Τσε Γκεβάρα.
2. Ο ΑΡΧΗΓΟΣ ΤΗΣ ΦΑΛΑΓΓΑΣ 4
“Un relato sobre el jefe de la c.4”
Σκηνοθεσία: SERGIO GIRAL
Διανομή: NEW STAR
Παραγωγή: RONALDO GOMEZ - HUMBERTO HERNANDEZ
Σενάριο: SERGIO GIRAL
Μοντάζ: ROBERTO BRAVA
Φωτογραφία: LULA GARCIA
Βασισμένο στο ποίημα “ CHE,COMANDANTE, AMIGO” του NIKOLAS GUILLEN
Μουσική: SERGIO VILLAR
Γλώσσα: Ισπανικά. Διάρκεια : 37 λεπτά
Σύνοψη
Ο Τσε Γκεβάρα συμμετείχε στο επιτελείο της πρώτης ομάδας ανταρτών που αποβιβάστηκε στην Κούβα με το θρυλικό πλοίο Γκράνμα. Στις μάχες που ακολούθησαν αναδείχθηκαν όχι μόνο η γενναιότητα και η αυταπάρνηση, αλλά και οι σπάνιες ηγετικές του ικανότητες. O Φιδέλ όρισε τον Τσε ως αρχηγό μιας από τις φάλαγγες του επαναστατικού στρατού, της Φάλαγγας 4. Σύντομα ο Τσε και οι σύντροφοί του θα έμπαιναν θριαμβευτές στην Αβάνα. Η πορεία του Τσε και των συντρόφων του καταγράφεται μέσα από τις σπάνιες, συγκλονιστικές εικόνες του ντοκιμαντέρ του Σέρχιο Χιράλ.
3. ΤΣΕ
“Che”
Σκηνοθεσία: MIGUEL TORRES
Παραγωγή: INSTITUTO CUBANO DEL ARTE E INDUSTRIA CINEMATOGRAFICOS
RAFAEL REY
Φωτογραφία: ADRIANO MORENO
Μοντάζ: GLADYS CAMBRE
Μουσική: SERGIO VITIER
Ήχος: GERMINAL HERNANDEZ
Γλώσσα: Ισπανικά, Διάρκεια: 1 ώρα και 7 λεπτά, Έτος: 1998
Σύνοψη
Η ταινία του Μιγκέλ Τόρρες «Che» αφηγείται τον αγώνα του Τσε Γκεβάρα και των γενειοφόρων ανταρτών του Φιδέλ Κάστρο στη Σιέρα Μαέστρα από τη στιγμή που έγινε η απόβαση του Γκράνμα στις 2 Δεκεμβρίου 1956 μέχρι τη νίκη του αντάρτικου τον Ιανουάριο του 1959. Η ταινία περιλαμβάνει εικόνες αρχείου και δραματοποιημένες σκηνές, στις οποίες εμφανίζονται οι επαναστάτες ηγέτες, από τον Τσε Γκεβάρα και τον Καμίλο Θιενφουέγος μέχρι τον Φιδέλ Κάστρο και τον πρώην υπουργό Εσωτερικών Ραμίρο Βάλδες.
4. ΜΕΧΡΙ ΤΗΝ ΝΙΚΗ, ΠΑΝΤΑ
“Hasta la victoria siempre”
Διανομή: NEW STAR
Σκηνοθεσία/Σενάριο: SANTIAGO ALVAREZ
Παραγωγή: INSTITUTO CUBANO DEL ARTE E INDUSTRIA CINEMATOGRAFICA
Φωτογραφία: ENRIQUE CÁRDENAS
Μουσική: IDALBERTO GÁLVEZ
Ήχος: ARTURO VALDÉS
Παρουσίαση: JOSÉ MARTÍNEZ, JORGE PUCHEAUX, JOSÉ RODRÍGUEZ Y ADALBERTO HERNÁNDEZ
Διάρκεια: 19 λεπτά, Έτος: 1967
Σύνοψη
Σε αυτό το ντοκιμαντέρ καταγράφονται εικόνες με ανεκτίμητη ιστορική αξία, από τις πιο σημαντικές στιγμές της ζωής του αντάρτη κομαντάντε Ερνέστο Τσε Γκεβάρα. Από τη συμμετοχή του στους αγώνες για την απελευθέρωση της Κούβας, στα βουνά της Σιέρα Μαέστρα, τη δουλειά του ως υπουργού της επαναστατικής κυβέρνησης και την παρουσία του σε άλλες χώρες του κόσμου που το διεθνιστικό καθήκον τον καλούσε. Επίσης, για πρώτη φορά καταγράφονται ζωντανές μαρτυρίες συμπολεμιστών του και απλών πολιτών της Κούβας που έζησαν τα γεγονότα.
Βραβεία
1968, Βραβείο των Εθνικών Πανεπιστημίων στο 1ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ της Λατινικής Αμερικής στη Μέριδα της Βενεζουέλα
5. Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΤΟΥ ΤΣΕ
“Octubre del 67”
Σκηνοθεσία: REBECA CHAVEZ
Παραγωγή: INSTITUTO CUBANO DE ARTE E INDUSTRIA CINEMATOGRAFICOS, PACO PRATS
Μοντάζ: GLADYS CAMBRE
Διεύ/ση Φωτογραφίας: ADRIANO MORENO
Μουσική: EDESIO ALEJANDRO, MANUEL EUGENIO
Ήχος: CARLOS DOMINGUEZ
Γλώσσα: Ισπανικά, Διάρκεια: 37 λεπτά, Έτος: 1988
Σύνοψη
Οι μαρτυρίες των συντρόφων του Τσε, των μοναδικών επιζησάντων του ανταρτοπόλεμου, αφηγούνται το χρονικό της άφιξης στην Ιγουέρα το Σεπτέμβρη του 1967, τη μάχη του Γιούρο, το ταξίδι στη ζώνη των ανταρτών μέχρι τη Λα Παζ, το πέρασμα από τη Χιλή και την επιστροφή στην Αβάνα.
Ένα χρονικό που περιγράφει στιγμή προς στιγμή τις τελευταίες μάχες του μεγάλου Επαναστάτη μέχρι τον μαρτυρικό θάνατο του στα βουνά της Βολιβίας από τους ανθρώπους που έμειναν και πολέμησαν στο πλευρό του μέχρι το τέλος.
Βραβεία-Διακρίσεις
Ειδικό βραβείο στην κατηγορία Ιστορία στο διαγωνισμό UPEC στις 26 Ιουλίου 1989 στην Αβάνα.
Βραβείο MINFAR το 1989 στο Εθνικό Φεστιβάλ Κινηματογράφου, Ραδιόφωνου και Τηλεόρασης UNEAC της Αβάνα
6. CHE GUEVARA Ο ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΗΣ
"Hasta la victoria siempre" / Ferruccio Valerio
7. EΚΕΙ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΦΤΑΣΕ ΚΑΝΕΙΣ
“Donde nunca jamas se lo imaginan”
Σκηνοθεσία: MANUEL PEREZ PAREDES
Διεύ/ση παραγωγής: MAYRA SEGURA
Παραγωγή: JUAN LUIS GALIARDO, CAMILO VIVES, ALBERTO SEGURA
Μοντάζ: PEDRO SUAREZ
Σενάριο: MANUEL PEREZ
Μουσική: EDESIO ALEJANDRO, ERNESTO CISNERO
Φωτογραφικά αρχεία από: Περιοδικό BOHEMIA, Εφημερίδα GRANMA
Γλώσσα: Αγγλικά και Ισπανικά, Διάρκεια:55 λεπτά
Σύνοψη
Η έντονη και παθιασμένη ζωή του Aργεντίνου-Kουβανού επαναστάτη, που στα 39 του χρόνια, το 1967, δολοφονήθηκε στη Βολιβία, στην τελευταία του προσπάθεια να διευρύνει τον αγώνα για κοινωνική δικαιοσύνη. Το ντοκιμαντέρ αποτελεί μια σύνθεση ανέκδοτων εικόνων, που μας φέρνουν σε επαφή με αυτό το σύμβολο της θυσίας, του σθένους και της τρυφερότητας
Trivia
Το ντοκιμαντέρ του Manuel Pérez Paredes, ο τίτλος του οποίου προέρχεται από έναν στίχο του ποιητή Eliseo Diego, αποτελεί μια πολύ σημαντική συνεισφορά στη φιλμογραφία σχετικά με τον Ερνέστο Τσε Γκεβάρα. Για τον σκηνοθέτη, το ντοκιμαντέρ πλησιάζει την επαναστατική ζωή του Τσε και επιβεβαιώνει το μεγαλείο του: «Είναι για μένα ο πιο ειλικρινής φόρος τιμής για αυτό το παγκόσμιο σύμβολο. Νιώθω ότι έχω ένα μεγάλο ηθικό χρέος απέναντί του, που μόλις τώρα πιστεύω ότι μπόρεσα να ξεπληρώσω, αν και στάθηκε αδύνατο να αναλύσουμε διεξοδικά μια τόσο δημιουργική προσωπικότητα, μόλις σε 52 λεπτά».
8. ΤΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΤΗΣ ΒΟΛΙΒΙΑΣ
“Il Diario di Bolivia”
Σκηνοθεσία/Σενάριο: Richard Dindo
Ηθοποιοί: Judith Burnett, Robert Kramer
Μοντάζ: Georg Janett, Catherine Poitevin
Παραγωγή: Cine-Manufacture, Les Films d’ Ici
Γλώσσα: Ισπανικά
Διάρκεια: 94 λεπτά
Έτος: 1996
Χώρα: Ελβετία
Σύνοψη
Στις 9 Οκτωβρίου 1967, ο Τσε Γκεβάρα εκτελέστηκε από τον βολιβιανό στρατό με τη βοήθεια της CIA. Το ημερολόγιο του Τσε, μια λεπτομερής, προσωπική αφήγηση της άκαρπης προσπάθειάς του να ξεκινήσει την επανάσταση στη Βολιβία, αποτελεί τη βάση για αυτό το ντοκιμαντέρ.
9. Ο ΤΣΕ - El Che
Σκηνοθεσία: MAURICE DUGOWSON
Παραγωγή: CINETEVΕ, IGELDO KOMUNIKAZIOA
Υποστήριξη: EURIMAGES
Συμμετοχή: CANAL+ FRANCE, CANAL+ ESPANA, CANAL+ BELGIQUE
Συνεργασία: RADIOTELEVISIONE ITALIA, EUSKAL TELEBISTA ETB
Σενάριο: MAURICE DUGOWSON, PIERRE KALFON
Βασισμένο στο βιβλίο: “CHE – ERNESTO GUEVARA, UNE LEGENDE DU SIECLE” του PIERRE KALFON
Μουσική: JORGE ARRIAGADA
Διεύ/ση Φωτογραφίας: FEDERICO RIBES, RICARDO ARONOVICH, FRANCOIS CATONNE
Γλώσσα: Ισπανικά και Αγγλικά
Μετάφραση: BEATRICE DE CHAVAGNAC
COPYRIGHT: 1997
Διάρκεια: 1 ώρα και 35 λεπτά
Σύνοψη
Ο Ερνέστο Τσε Γκεβάρα ντε λα Σέρνα αντιπροσωπεύει μια από τις πιο ισχυρές εικόνες πολιτικού ηγέτη παγκοσμίως. Ο θρυλικός του χαρακτήρας αποτέλεσε πηγή έμπνευσης για εκατομμύρια ανθρώπους,. Αυτό το συναρπαστικό ντοκιμαντέρ εξετάζει τον μύθο του «πιο εξιδανικευμένου επαναστάτη του 20ου αιώνα» και περιέχει φιλμικό υλικό από την περιπλάνησή του στη Λατινική Αμερική, τη συνάντηση με τον Φιδέλ Κάστρο, τα ταξίδια του ως πρέσβης της Κούβας και τις συνομιλίες με τον Χρουτσώφ, τον Νάσερ, τον Τίτο και τον Μάο, τις ένδοξες μέρες ως αρχηγός του ανταρτοπόλεμου και ως επαναστάτης, τις διάφορες μεταμφιέσεις, το καταστροφικό επεισόδιο στο Κονγκό και τον τραγικό του θάνατο στη Βολιβία.
10. ΣΤΟ "ΛΑ ΙΓΚΕΡΑ" ΓΕΝΝΗΘΗΚΕ Ο ΑΓΙΟΣ ΕΡΝΕΣΤΟ
“San Ernesto nace en La Higuera”
Σκηνοθεσία: Isabel Santos, Rafael Solís
Παραγωγή: Isabel Prendes
Βοηθός παραγωγής: Rubén Pacheco
Μοντάζ: Fermín Domínguez
Μουσική: Lucía Huergo
Μουσική: Lucía Huergo
Διάρκεια: 46 λεπτά, Έτος: 2007, Χώρα: Βολιβία
Σύνοψη
Τη μέρα που ο Τσε Γκεβάρα δολοφονήθηκε, ένας άγιος γεννήθηκε στα χωριά της ζώνης Βάλλε Γκράντε στη Βολιβία. Για τους χωρικούς της Ιγουέρα και των γύρω περιοχών, ο Τσε είναι παρών στις καθημερινές τους ικεσίες και παρακλήσεις. Προσεύχονται σε αυτόν να προσφέρει υγεία στα παιδιά τους, ευτυχία στην οικογένειά τους και καλή τύχη στην πατρίδα τους, γιατί ξέρουν ότι ήταν ένας άνθρωπος με σάρκα και οστά, που πίστευε στη βελτίωση της ανθρωπότητας και αγωνίστηκε για την ειρήνη και την ισότητα.
Βραβεία και διακρίσεις
Βραβεία και διακρίσεις
Βραβείο καλύτερου ντοκιμαντέρ του Συνδέσμου Κινηματογράφου, Ραδιοφώνου και Τηλεόρασης στο 28ο Διεθνές Φεστιβάλ του Νέου Λατινοαμερικάνικου Κινηματογράφου (Αβάνα, 2006).
11. ΜΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΚΑΝΕΙ ΤΟ ΓΥΡΟ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ
“Una foto recorre el mundo”
Σκηνοθεσία: PEDRO CHASKEL
Σενάριο: PEDRO CHASKEL, FEDORA ROBLES
Παραγωγή: INSTITUTO CUBANO DEL ARTE E INDUSTRIA CINEMATOGRAFICΟS
Μοντάζ: CAITA VILLALON
Φωτογραφία: JOSE RIERA, PEPIN RODRIGUEZ
Μουσική: JUAN BLANCO, JUAN MARQUEZ
Ήχος: JOSE LEON
Γλώσσα: Ισπανικά, Διάρκεια: 12 λεπτά
Σύνοψη
Η ιστορία της πιο διαδεδομένης φωτογραφία του Τσε παγκοσμίως…Τραβήχτηκε από τον κουβανό φωτογράφο Αλμπέρτο Κόρντα το Μάρτιο του 1960 κατά τη διάρκεια μιας συγκέντρωσης διαμαρτυρίας για τα θύματα του σαμποτάζ στο πλοίο La Coubre. Όλα έγιναν αστραπιαία κι όμως ο φωτογράφος μπόρεσε να αιχμαλωτίσει την εικόνα που έμελε να γίνει σύμβολο του αγώνα για πολλές γενιές επαναστατών σε όλες τις γωνιές του κόσμου.
Trivia
- Χρόνια μετά το περιστατικό, ο καλλιτέχνης σχολιάζει: «Ο Τσε είχε παραμείνει σε δεύτερο πλάνο και κοιτούσε το ποτάμι του κόσμου. Τον είχα κεντράρει με το φακό, τράβηξα μία και μετά μία δεύτερη φωτογραφία και εκείνη τη στιγμή ο Τσε απομακρύνθηκε. Όλα συνέβησαν σε μισό λεπτό».
-Το τραγούδι "Yo te nombro" του Gian Franco Pagliaro ερμηνεύεται από τη Nacha Guevara
12. ΦΙΔΕΛ: ΌΤΑΝ ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ ΤΟΝ ΤΣΕ
“Fidel racconta il Che’”
Σκηνοθεσία: GIANNI MINA
Διανομή: NEW STAR
Συνεργασία: GIANPIERO RICCI
Επανέκδοση: GIORGIO MARI
Διοργάνωση: G.M.E. s.r.l.
Μοντάζ: ANTONIO FUSCO
Φωτογραφία: ROBERTO GIROMETTI
Γλώσσα: Ισπανικά, Μεταγλώττιση: Ιταλικά, Διάρκεια: 57 λεπτά, Έτος:1987
Σύνοψη
Ο Φιδέλ μιλά για την προσωπική του σχέση με τον Τσε. Οι αποκαλύψεις του σε συνδυασμό με το σπάνιο οπτικοακουστικό υλικό απ’ ευθείας από τα αρχεία της Κούβας αποκτούν εξαιρετικό ιστορικό-πολιτικό ενδιαφέρον, αφού για πρώτη φορά ο Κομαντάντε αναφέρεται σε άγνωστες πτυχές της συντροφικής, αφοσιωμένης φιλίας του με τον μεγάλο επαναστάτη. Μια φιλία που άρχισε στο Μεξικό τη δεκαετία του ’50 κατά τη διάρκεια της προετοιμασίας της επανάστασης. Ο Φιδέλ αναπολεί το θάρρος, την εντιμότητα, αλλά και την αυταπάρνηση του συντρόφου του, ταγμένου στο όνειρο της απελευθέρωσης της Λατινικής Αμερικής. Συγχρόνως, καταθέτει τη δική του ανάλυση για τους παράγοντες που εμπόδισαν την υλοποίηση του σχεδίου του Τσε και τελικά οδήγησαν στη δολοφονία του στις 8 Οκτωβρίου 1967.
13. O ΑΝΘΡΩΠΟΣ, Ο ΣΥΝΤΡΟΦΟΣ, Ο ΦΙΛΟΣ
“Homo, Compagno, Amico”
Σκηνοθέτης: LUCA IANNITTI
Με τη βοήθεια του ROBERTO MASSARI
Παραγωγή: ERRE EMME EDIZIONI, EDITORIAL ABRIL, ETABETA
Διανομή: NEW SΤAR
Συμπαραγωγή: Ιταλία-Κούβα
Φωτογραφία: E. GUEVARA LYNCH, A. KORDA, L. NOVAL, O. SALAS.
Μουσική: ROBERTO MASSARI
Φωνή: CRISTINA FANICCHIA
Γνήσια αρχεία: SILVIO GUTIERREZ. EDITORIAL ABRIL DE LA HABANA
Γλώσσα: Ιταλικά, Ισπανικά. COPYRIGHT: 1994 Ρώμη, Διάρκεια: 116 λεπτά
Σύνοψη
Χρησιμοποιώντας τηλεοπτικά ντοκουμέντα που ανακαλύφθηκαν πρόσφατα και υλικό αρχείου (οτιδήποτε ήταν διαθέσιμο στην Κούβα), οικοδομήθηκε ένα «ιστορικό» φιλμ στην κυριολεξία. Έχουν ληφθεί υπ’όψη όλα τα στάδια της περιπετειώδους ζωής του Τσε Γκεβάρα από τη γέννηση και τα χρόνια της νιότης στην Αργεντινή, τη γνωριμία με τον Φιδέλ, τη δράση στο αντάρτικο και τη νίκη της κουβανικής επανάστασης, τη δραστηριότητα στην κυβέρνηση της Κούβας, αλλά και τις αποστολές στο εξωτερικό μέχρι και το θάνατό του στη Βολιβία. Η μουσική της ταινίας έχει επιλεχτεί από πλούσια συλλογή τραγουδιών της Λατινικής Αμερικής και απ’ όλο τον κόσμο, που είναι αφιερωμένα στον Τσε. Το πρώτο μέρος περιλαμβάνει τις ενότητες: 1.Ερνεστίτο, 2. Ταξίδι στη νότιο Αμερική, 3.Από το Μεξικό στην Αβάνα, 4.Υπουργός βιομηχανίας. Το δεύτερο μέρος: 1. Πρεσβευτής της επανάστασης, 2. Ο άνθρωπος, 3. Άλλες χώρες του κόσμου.
14. ΤΑΞΙΔΕΥΟΝΤΑΣ ΜΕ ΤΟΝ ΤΣΕ
‘In viaggio con il Che’
Σκηνοθεσία: ANDREA DORIGO
Παραγωγή: GIANNI MINA
Φωτογραφία: ROBERTO GIROMETTI
Μοντάζ: MARCO CABRITTI
Γλώσσα: Ιταλικά, Ισπανικά
Διάρκεια: 58 λεπτά, Χώρα: Ιταλία
Με σκηνές από την ταινία «Ταξίδι» του Φερνάντο Σολάνας.
Σύνοψη
Το ντοκιμαντέρ καταγράφει το ταξίδι του 23χρονου φοιτητή ιατρικής Ερνέστο Γκεβάρα και του βιολόγου φίλου του Αλμπέρτο Γρανάδο στη Λατινική Αμερική. Ένα ταξίδι που οδήγησε στην πολιτικοποίηση και την κοινωνική αφύπνιση του Τσε.
15. EΠΙΚΟ ΑΣΜΑ ΣΤΗΝ ΤΡΥΦΕΡΟΤΗΤΑ
“Canto epico a la ternura”
Σκηνοθεσία: ADOLFO MARINO
Παραγωγή: MUNDO LATINO, WALDO PEREZ
Διανομή: NEW STAR
Σενάριο: SANTIAGO R. FELIU MIRANDA
Μοντάζ: ADOLFO MARINO, VICTOR GOMEZ, CARLOS RODRIGUEZ, JOSE A. ALEX ANDRE
Γλώσσα: Ισπανικά, COPYRIGHT: 1995, Διάρκεια: 47 λεπτά
Σύνοψη
Το «Επικό άσμα στην τρυφερότητα» παραμένει η πιο ολοκληρωμένη συλλογή με εικόνες και ανέκδοτες φωτογραφίες του Τσε. Προβάλλει τη μελωδική ομορφιά των 15 από τα περισσότερα από 90 τραγούδια που είναι αφιερωμένα στον Τσε, γραμμένα από δημιουργούς 13 χωρών. Ένας φόρος τιμής σε όλους τους μουσικούς, σκηνοθέτες, σχεδιαστές, φωτογράφους, ποιητές, συγγραφείς, ζωγράφους, καλλιτέχνες, δημιουργούς, που διατήρησαν ζωντανή και καθαρή την εικόνα, το έργο και τη σκέψη του ηρωικού πολεμιστή ή Ερνέστο Γκεβάρα ή απλά και παγκόσμια, Τσε.
16. O ΕΡΩΤΑΣ, H ΠΟΛΙΤΙΚΗ, H ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ
“El Amor, La Politica, La Rebeldia”
Σκηνοθεσία/Σενάριο: TERESITA GOMEZ
Παραγωγή: MUNDO LATINO CRONODATA
ERNESTO MUÑOZ
Μοντάζ: VICTOR GOMEZ
Μουσική: MAURO SABBIONE
Bασισμένο στο βιβλίο της LILIANA BUCELLINI
Γλώσσα: Ισπανικά, COPYRIGHT: 1995, Διάρκεια: 46 λεπτά, Διανομή: BELISSARIOS FILMS
Σύνοψη
Βασισμένο στο βιβλίο «Τσε: Ο έρωτας, η πολιτική, η επανάσταση», το ντοκιμαντέρ αφηγείται τη ζωή και τη δράση του Ερνέστο Τσε Γκεβάρα από τη γέννησή του μέχρι τη δολοφονία του στη Βολιβία. Περιλαμβάνει πολλά ανέκδοτα στιγμιότυπα από τα αρχεία της Δημοκρατίας της Κούβας και καινούρια πλάνα από την Κούβα του σήμερα.
17. ΤΣΕ, ΚΟΜΑΝΤΑΝΤΕ, ΦΙΛΕ
“Che Comandante Amigo”
Σκηνοθεσία/Σενάριο: ΒERNABE HERNANDEZ, JOSE PADRON
Παραγωγή: ICAIC
Διεύθυνση παραγωγής: Orlando de la Huerta
Φωτογραφία: Jorge Haydú
Μοντάζ: Rolando Baute
Μουσική: Pablo Milanés
Γλώσσα: Ισπανικά, Διάρκεια: 16 λεπτά, Έτος: 1977
Σύνοψη
Το ποίημα του Νικολά Γκιγιέν «Τσε κομαντάντε, φίλε» χρησιμεύει ως η βάση, για να καταδείξει τη σχέση του Τσε Γκεβάρα με την κουβανική πραγματικότητα εκείνων των χρόνων. Το ντοκιμαντέρ περιέχει βιογραφικά στοιχεία του μεγάλου επαναστάτη και σκιαγραφεί χαρακτηριστικά της προσωπικότητάς του.
Το ποίημα του Νικολά Γκιγιέν «Τσε κομαντάντε, φίλε» χρησιμεύει ως η βάση, για να καταδείξει τη σχέση του Τσε Γκεβάρα με την κουβανική πραγματικότητα εκείνων των χρόνων. Το ντοκιμαντέρ περιέχει βιογραφικά στοιχεία του μεγάλου επαναστάτη και σκιαγραφεί χαρακτηριστικά της προσωπικότητάς του.
18. Η ΑΛΕΪΔΑ ΓΚΕΒΑΡΑ ΘΥΜΑΤΑΙ ΤΟΝ ΠΑΤΕΡΑ ΤΗΣ
“Aleida Guevara remembers her father”
Σκηνοθεσία/Σενάριο: Carlos Alberto Garcia
Παραγωγή: Pedro Bosch
Β.σκηνοθέτη: Yamile Lopez
Ήχος: Orlando Fundichely
Μοντάζ: Sadiel Bulnes
Φωτογραφία: Juan Jose Diaz
Μουσική: Edesio Alejandro, Ernesto Cisnero
Διάρκεια: 34 λεπτά
Σύνοψη
Η Aleida Guevara θυμάται με μεγάλη τρυφερότητα και διορατικότητα τον άνθρωπο που όλος ο κόσμος ξέρει ως Τσε. Ποιος ήταν ο πραγματικός Τσε; Η Aleida Guevara, η μεγαλύτερή του κόρη, που ήταν επτά χρονών όταν ο πατέρας της πέθανε, διαχωρίζει τον άνθρωπο από το μύθο. Αυτό το συγκινητικό ντοκιμαντέρ αποκαλύπτει τον εξαιρετικό δεσμό ανάμεσα στους γονείς της και περιγράφει τη μεγάλη τρυφερότητα του Τσε. Η Aleida αφηγείται λεπτομερώς αρκετά περιστατικά από την παιδική της ηλικία και περιγράφει το πώς αποδέχτηκε την απόφαση του πατέρα της να πάει στη Βολιβία, καθώς και την απόφασή της να ακολουθήσει τα βήματά του σα γιατρός και ακτιβίστρια.
19. H ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ
“El regreso”
Σκηνοθεσία: OTTO MIGUEL GUZMAN
Παραγωγή: ENRIQUE PRENDES
Μοντάζ: JOSE E. ALEXANDRE
Σενάριο: OTTO MIGUEL GUZMAN, ESTEBAN PEREA
Ήχος: PATRICIA MUÑOA
Γλώσσα: Ισπανικά, Διάρκεια: 40 λεπτά
Σύνοψη
Ένας νεαρός γιατρός από την Αργεντινή μεταμορφώνεται σε διοικητή (κομαντάντε) αντάρτη που πολεμάει στην Κούβα ενάντια σε ένα τύραννο. Μετά την επιτυχία της επανάστασης, τα ιδανικά του για την ελευθερία και την δικαιοσύνη τον οδηγούν στη δημιουργία μιας ομάδας ανταρτών για την απελευθέρωση της Βολιβίας, όπου και πεθαίνει. Μια τυχαία φωτογραφία θα απαθανατίσει την εικόνα του σε ολόκληρο τον κόσμο.
20. Ο ΤΣΕ ΣΤΗ ΒΟΛΙΒΙΑ
“Entre Leyendas”
Σκηνοθεσία: REBECA CHAVEZ
Παραγωγή: INSTITUTO CUBANO DE ARTE E INDUSTRIA CINEMATOGRAFICOS PACO PRATS
Φωτογραφία: ADRIANO MORENO
Μοντάζ: GLADYS CAMBRE
Μουσική: EDESIO ALEJANDRO, MANUEL EUGENIO
Ήχος: CARLOS DOMINGUEZ
Γλώσσα: Ισπανικά, Διάρκεια: 27 λεπτά, Έτος: 1988
Σύνοψη
Στις 9 Οκτωβρίου 1967, ο Τσε Γκεβάρα εκτελέστηκε από τον βολιβιανό στρατό με τη βοήθεια της CIA. Το ημερολόγιο του Τσε, μια λεπτομερής, προσωπική αφήγηση της άκαρπης προσπάθειάς του να ξεκινήσει την επανάσταση στη Βολιβία, αποτελεί τη βάση για αυτό το ντοκιμαντέρ.
21. ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΣ, ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ ΣΥΝΤΡΟΦΟΣ
“Constructor cada dia compañero”
Σκηνοθεσία: PEDRO CHASKEL
Παραγωγή: GREGORIO CABRERA
INSTITUTO CUBANO DEL ARTE E INDUSTRIA CINEMATOGRAFICOS
Μοντάζ: MIRIAM TALAVERA
Σενάριο: PEDRO CHASKEL, FEDORA ROBLES, MIRIEM TALAVERA
Διεύ/ση Φωτογραφίας: RAUL RODRIGUEZ
Ήχος: JUAN MARQUEZ
Φωτισμός: EMILIO HERNANDEZ
Γλώσσα: Ισπανικά, Διάρκεια: 22 λεπτά, Έτος: 1982
Σύνοψη
Το ντοκιμαντέρ αναφέρεται στη θρυλική φιγούρα του Ερνέστο Τσε Γκεβάρα και στη δύναμη της πολιτικής του σκέψης. Βασίζεται σε μαρτυρίες των κουβανών εργατών, που μοιράστηκαν στιγμές από τη ζωή τους με τον Τσε. Αφηγούνται τις σημαντικές αλλαγές που επέφερε στα εργασιακά θέματα, μιλούν και για την αισιοδοξία του και αναφέρονται σε άγνωστα περιστατικά και προσωπικά διδάγματα.
*
Π Α Ρ Α Ρ Τ Η Μ Α
-by-Babis-Zafiratos(14.%CE%A7.2015)%20(Large).JPG) |
| Ερνέστο Γκεβάρα δε λα Σέρνα, γνωστός και ως «Τσε» (Che Guevara - Ernesto Guevara de la Serna) Γεννήθηκε στις 14 Ιουνίου 1928 στο Ροσάριο της Αργεντινής Δολοφονήθηκε από τη CIA, στις 9 Οκτωβρίου 1967, στη Λα Ιγέρα της Βολιβίας Σχέδιο (4ο από 5 του Τσε), Μπάμπης Ζαφειράτος, 14.Χ.2015 (Μελάνι, 29 χ 21 εκ.) |
(9 Οκτ. 1967 – 9 Οκτ. 2017)
«Εχω γεννηθεί στην Αργεντινή, αυτό δεν είναι μυστικό για κανένα. Είμαι Κουβανός και μαζί Αργεντινός, και αν οι λαμπρότατες περιοχές της Λατινικής Αμερικής δε θίγονται, αισθάνομαι τόσο Λατινοαμερικανός πατριώτης, απ' οποιαδήποτε χώρα της Λατινικής Αμερικής, όσο και ο πιο πατριώτης της κάθε μιας. Θα είμαι έτοιμος στην κατάλληλη στιγμή να δώσω τη ζωή μου για την απελευθέρωση μιας λατινοαμερικανικής χώρας δίχως να γυρέψω τίποτε από κανένα, δίχως τίποτε ν' απαιτήσω, δίχως κανέναν να εκμεταλλευτώ».
Ερνέστο Τσε Γκεβάρα
Ερνέστο Τσε Γκεβάρα
Στις αρχές Νοεμβρίου του 1966, στο αεροδρόμιο της Λα Παζ στη Βολιβία, έφτασε προερχόμενος από το Σάο Πάολο της Βραζιλίας ένας μεσήλικας, χωρίς γένια, φαλακρός, με άσπρα μαλλιά όπου αυτά υπήρχαν, με μεγάλα ματογυάλια πολυτελείας, καλοντυμένος και γραβατωμένος. Στην τσέπη του είχε το ουρουγουαϊνό διαβατήριο που έφερε το όνομα Ραμόν Μπενίτες Φερνάντες, έμπορος. Για κάθε περίπτωση, είχε κρυμμένο πάνω καλά κι ένα δεύτερο διαβατήριο στο όνομα του εμπόρου Αντόλφο Μένα Γκονσάλες. Στις βολιβιανές αρχές παρουσίασε μια διαταγή αποστολής του Οργανισμού Αμερικανικών Κρατών, στο όνομα Αντόλφο Μένα Γκονσάλες, η οποία ανέφερε πως ο κάτοχος αυτής θα πραγματοποιούσε μία έρευνα για τις οικονομικές και κοινωνικές σχέσεις στη Βολιβία. Έτσι του επιτράπηκε η ελευθερία κίνησης σε ολόκληρη τη χώρα.
Στις 5 Νοεμβρίου του 1966, στις 6.30 το πρωί, ο Ραμόν Μπενίτες Φερνάντες ή Αντόλφο Μένα Γκονσάλες άφησε τη Λα Παζ και με τζιπ, συνοδεία των φίλων του Αλμπέρτο Φερνάνδες ντε Οκα και Κάρλος Κουέγιο, κατευθύνθηκε προς τη νοτιοανατολική περιοχή της Βολιβίας, όπου κοντά στον ποταμό Νιανκαουάσου υπήρχε μια φάρμα, η οποία έμελλε να μείνει στην ιστορία με το όνομα «Καλαμίνα», γιατί η κατοικία που υπήρχε μέσα σ' αυτήν ήταν καλυμμένη με φύλλα ψευδαργύρου (στα ισπανικά «Καλαμίνα»).
Λίγες ώρες αργότερα, από τη Λα Παζ βγήκε ένα δεύτερο τζιπ - που τράβηξε προς την ίδια κατεύθυνση με το πρώτο - στο οποίο επέβαιναν τρεις άνθρωποι: ο Πόμπο, ο Τομάγιο κι ένας Βολιβιανός φοιτητής ονόματι Χόρχε Βάσκε Βιάνια ή ελ Λόρο ή Μπιγκότες. Τα δύο τζιπ στην πορεία συναντήθηκαν και πριν φτάσουν στη φάρμα «Καλαμίνα», οι επιβάτες, για να μην κινήσουν υποψίες, εγκατέλειψαν το ένα όχημα και συνέχισαν με το άλλο. Κατά τη διάρκεια της κοινής τους διαδρομής ο Μπιγκότες πληροφορήθηκε πως ο περίεργος αυτός μεσήλικας ήταν ο Ερνέστο Τσε Γκεβάρα.
Εκείνη τη μέρα, την 7η Νοεμβρίου, ο Τσε άνοιξε ένα σημειωματάριο γερμανικής κατασκευής, κόκκινου χρώματος κι άρχισε - όπως άλλωστε συνήθιζε σε κάθε περιπέτεια της ζωής του - να γράφει το νέο του ημερολόγιο: «7 Νοέμβρη: Σήμερα ξεκινάμε ένα καινούριο αγωνιστικό στάδιο...».
Ας σταθούμε λοιπόν στον άνθρωπο που αποτελούσε το κέντρο αυτής της ιστορίας. Στον Ερνέστο Γκεβάρα.
Ο ασθματικός νέος που έμελλε να γίνει επαναστάτης
Ο Ερνέστο Γκεβάρα γεννήθηκε στην πόλη Ροσάριο της Αργεντινής στις 14 Ιουνίου του 1928. Ηταν το πρώτο από τα πέντε παιδιά του Ερνέστο Γκεβάρα Λιντς και της Σέλια Ντε λα Σέρνα. Στις φλέβες του έτρεχε ιρλανδέζικο αίμα από τη μεριά του πατέρα του και βασκικό από τη μεριά της μητέρας του. Ομως ήταν Αργεντινός 12ης γενιάς από το σόι του πατέρα του και 8ης γενιάς από το σόι της μητέρας του. Οι πρόγονοί του είχαν περιπετειώδη ζωή κι ίσως όλα αυτά να είχαν περάσει ως πληροφορίες στα γονίδια του νεαρού Γκεβάρα. Ο πατέρας του, μάλιστα, πίστευε πως η πορεία που τράβηξε ο γιος του μπορούσε να ερμηνευτεί από την καταγωγή του. Να πώς περιέγραφε στον Σοβιετικό ιστορικό Ι. Λαβρέτσκι την εξέλιξη του γιου του: «Για να καταλάβει κανείς πώς ο γιος μου έγινε ο ταγματάρχης Τσε, ένας από τους αρχηγούς της κουβανικής επανάστασης, και τι ήταν εκείνο που τον έκανε να πάει στα βουνά της Βολιβίας, πρέπει να σηκώσει λιγάκι το πέπλο του παρελθόντος και να γνωρίσει τους προγόνους της οικογένειάς μας. Στις φλέβες του γιου μου έτρεχε το αίμα των Ιρλανδών στασιαστών, των Ισπανών κατακτητών και των Αργεντινών πατριωτών. Οπως φαίνεται, ο Τσε κληρονόμησε ορισμένα χαρακτηριστικά των ανήσυχων προγόνων μας. Στο χαρακτήρα του υπήρχε κάτι που τον τραβούσε στις μακρινές περιπλανήσεις, στις επικίνδυνες περιπέτειες και στις νέες ιδέες».
Σχεδόν νεογέννητος, στο Ροσάριο, ο Ερνέστο είχε πάθει κρίση πνευμονίας και σε ηλικία δύο ετών, όταν ζούσε με την οικογένειά του στο Αλτο Παρανά, στα σύνορα με την Παραγουάη, η πνευμονία τον ξανακτύπησε, ύστερα από ένα μπάνιο στο ποτάμι. Αν και το πρόβλημα αντιμετωπίστηκε ιατρικώς, από τώρα και στο εξής το μικρό αυτό παιδί θα έπρεπε να περάσει όλη την υπόλοιπη ζωή του έχοντας μόνιμο σύντροφο το άσθμα.
Ολη του τη ζωή ο Τσε την πέρασε μέσα στην περιπλάνηση, ακόμη και την περίοδο που ήταν μικρό παιδί. Ο πατέρας του, πολιτικός μηχανικός στο επάγγελμα, ανέπτυσσε επιχειρηματικές δραστηριότητες σε διάφορα μέρη της Αργεντινής κι έτσι η οικογένεια υποχρεωνόταν συχνά να αλλάζει τόπο διαμονής. Επιπλέον, οι περιπέτειες του μικρού Ερνέστο με το άσθμα υποχρεώνουν τους γονείς τους να αναζητούν για τη διαμονή της οικογένειας τις κατάλληλες κλιματικές συνθήκες.
Το 1936 ο Ερνέστο θα γραφεί στο δημοτικό σχολείο όπου φοίτησε κανονικά μόνο στη δευτέρα και την τρίτη τάξη. Την τέταρτη, την πέμπτη και την έκτη θα τις τελειώσει πηγαίνοντας - λόγω της αρρώστιας - όποτε μπορούσε. Το 1942, σε ηλικία δεκατεσσάρων ετών, θα γραφεί στο λύκειο Ντεάν Φούνες, στην Κόρδοβα, ένα σχολείο δημόσιο και περισσότερο ελεύθερο, ενώ μπορούσε να γράφει στο Μονσεράτ όπου σπούδαζαν τα παιδιά από τα πιο ευπορότερα στρώματα της κοινωνίας.
Στην οικογένεια Γκεβάρατο διάβασμα ήταν μια αγαπημένη συνήθεια και τα βιβλία αφθονούσαν. «Εγώ και η Σέλια - λέει ο πατέρας του - αγαπούσαμε φοβερά τα βιβλία. Είχαμε μεγάλη βιβλιοθήκη με κάμποσες χιλιάδες βιβλία, το κύριο στολίδι του σπιτιού μας, το βασικό μας κεφάλαιο. Εδώ υπήρχαν και κλασική φιλολογία από την ισπανική ως τη ρωσική, και βιβλία ιστορίας, φιλοσοφίας, ψυχολογίας και τέχνης. Υπήρχαν έργα του Μαρξ, του Ενγκελς και του Λένιν, βιβλία του Κροπότκιν και του Μπακούνιν. Από τους Αργεντινούς συγγραφείς αντιπροσωπεύονταν ο Χοσέ Ερνάντες, ο Σαρμέντο και άλλοι. Ενα μέρος από τα βιβλία ήταν στα γαλλικά. Η Σέλια ήξερε τα γαλλικά, μάθαινε και τον Τετέ τη γλώσσα αυτή». Μέσα σε τέτοιες συνθήκες, το διάβασμα έγινε βίωμα στον Ερνέστο από τα μικρά του χρόνια.
Διάβαζε όλους τους μεγάλους συγγραφείς και ποιητές, ενώ απ' ό,τι φαίνεται η πρώτη του επαφή με το Μαρξισμό - δεδομένου ότι τα βιβλία υπήρχαν - έγινε μάλλον στη βιβλιοθήκη του πατρικού του σπιτιού κι όχι αργότερα. Η ποίηση ήταν η μεγάλη αγάπη του νεαρού Ερνέστο. Αγαπούσε επίσης τη ζωγραφική, αλλά εκεί που δεν μπορούσε να αντιληφθεί τίποτα ήταν ό,τι αφορούσε τη μουσική. Δεν μπορούσε να διακρίνει τους διαφορετικούς ρυθμούς, δεν είχε καθόλου μουσικό αυτί και ως εκ τούτου δεν είχε καμιά ικανότητα στο χορό, παρά το γεγονός ότι οι Αργεντινοί θεωρούν τον εαυτό τους καλό χορευτή, ακόμη κι αν δε χορεύουν καλά.
Παράλληλα με το διάβασμα ο Ερνέστο είχε αναπτύξει και μια δεύτερη ...εμμονή. Θέλοντας να καταπολεμήσει την αρρώστια του ή τουλάχιστον να πάει κόντρα σε όσα αυτή του υπαγόρευε να κάνει, δοκίμαζε τις αντοχές της αναπνοής του παίρνοντας μέρος σε αθλητικές δραστηριότητες που απαιτούσαν κάτι τέτοιο. Επαιζε πινγκ πονγκ, ποδόσφαιρο, ράγκμπι, αγαπούσε την ιππασία, το γκολφ, την ανεμοπορία, αλλά το πάθος των παιδικών και εφηβικών του χρόνων ήταν το ποδήλατο.
Οταν τελείωσε το Λύκειο, το 1946, ο δεκαοχτάχρονος Ερνέστο αποφάσισε να σπουδάσει Εφαρμοσμένη Μηχανική. Ετσι εγκαταστάθηκε στο Μπουένος Αϊρες στο σπίτι της θείας του και της γιαγιάς τους, της μητέρας του πατέρα του, με την οποία ήταν συναισθηματικά δεμένος από μικρός, και γράφτηκε στη σχετική σχολή του πανεπιστημίου. Στη συνέχεια όμως ήρθε στη ζωή του κάτι πολύ έντονο και σημαντικό που τον έκανε να αλλάξει σχέδια. Η γιαγιά του παθαίνει εγκεφαλική αιμορραγία και στη συνέχεια ημιπληγία. Κάθεται δίπλα της, της κρατάει συντροφιά και τη φροντίζει για 17 ημέρες έως το θάνατό της. Μετά από αυτό το γεγονός, που φαίνεται ότι τον συγκλόνισε βαθιά, πιθανόν επηρεασμένος και από τη δική του χρόνια ασθένεια, αλλά και από τη μαστεκτομή που έκανε η μητέρα του ύστερα από διάγνωση καρκίνου, αποφασίζει να γίνει γιατρός και στις αρχές του 1947 γράφεται στην ιατρική σχολή του Πανεπιστημίου.
Το τελευταίο μάθημα στην Ιατρική ο Ερνέστο το έδωσε τον Απρίλιο του 1953, αλλά στο διάστημα που ήταν φοιτητής κάθε άλλο παρά έζησε μακριά από την περιπέτεια. Το Γενάρη του 1950 ξεκίνησε με μια μηχανή - κάτι σαν μοτοποδήλατο - που σχεδόν την είχε φτιάξει ο ίδιος για να γνωρίσει το βορρά της Αργεντινής και στις 29 Δεκεμβρίου του 1951, μαζί με τον φίλο του Αλμπέρτο Γρανάδο καβάλησαν μία μηχανή «Νόρτον» των 500 κυβικών κι άρχισαν μια νέα περιπέτεια με σκοπό να γνωρίσουν τη Λατινική Αμερική10. Επισκέφθηκαν τη Χιλή, το Περού, τη Βενεζουέλα, τη Βολιβία, τον Ισημερινό, τον Παναμά. Οσο βρίσκονταν στο Περού οι δύο φίλοι εργάστηκαν σε λεπροκομείο προσφέροντας υπηρεσίες στους ασθενείς. Ο Αλμπέρτο θυμάται: «Προσπαθήσαμε να εφαρμόσουμε την ψυχοθεραπεία και ψυχαγωγούσαμε τους λεπρούς. Οργανώσαμε από τους αρρώστους ποδοσφαιρική ομάδα, κάναμε αθλητικούς αγώνες, πηγαίναμε μαζί τους να κυνηγήσουμε πιθήκους, συζητούσαμε με αυτούς τα πιο διαφορετικά θέματα. Η προσοχή μας και η συντροφική συμπεριφορά μας απέναντι σε αυτά τα δυστυχισμένα πλάσματα ανέβασε τη δραστηριότητά τους. Οι άρρωστοι συνδέθηκαν αμέσως με μας».
Το κοινό ταξίδι των δύο φίλων ολοκληρώθηκε στο Καράκας της Βενεζουέλας. Ο Αλμπέρτο βρήκε εκεί δουλιά ως γιατρός και ο Ερνέστο με τη βοήθεια ενός συγγενή του επέστρεψε στο Μπουένος Αϊρες μέσω Μαϊάμι τον Αύγουστο του 1952. Το επόμενο ταξίδι του θα είναι προς την Επανάσταση.
Ταξίδι προς την Επανάσταση
Μετά την αποφοίτηση του από την Ιατρική, στις 7 Ιουλίου του 1953, ο Ερνέστο ξεκίνησε ένα νέο ταξίδι στη Λατινική Αμερική, αυτή τη φορά με τρένο, έχοντας μαζί του τον Κάρλος Φερέρ, με το παρατσούκλι Καλίκα, συγγενή της οικογένειας Γκεβάρα, που δεν έχει τελειώσει ακόμη τις σπουδές του στην Ιατρική. Θα επισκεφθεί τη Βολιβία, του Περού, το Εκουαδόρ, την Κολομβία, τον Παναμά, την Κόστα Ρίκα, το Σαλβαδόρ και τελικά θα καταλήξει στη Γουατεμάλα. Σ' αυτή του τη διαδρομή θα γνωρίσει την ταραγμένη Λατινική Αμερική των κοινωνικών αγώνων, των επαναστατικών εξεγέρσεων και των πραξικοπημάτων. Στη Βολιβία, για παράδειγμα, από τον Απρίλη του 1952 είχε ξεσπάσει η 179η λαϊκή εξέγερση στη σειρά, στην οποία συμμετείχαν οι χωρικοί και οι μεταλλωρύχοι. Η εξέγερση αυτή έφερε στην προεδρία της χώρας τον Πας Εστενσόρο, ηγέτη του «Εθνικού Επαναστατικού Κινήματος», αλλά και μια σειρά από προοδευτικές ανακατατάξεις που προμήνυαν κάτι θετικό. Η κυβέρνηση εθνικοποίησε τα ορυχεία κασσίτερου, είχε αρχίσει να εφαρμόζει την αγροτική μεταρρύθμιση, οργάνωνε ένα είδος λαϊκής πολιτοφυλακής από μεταλλωρύχους και αγρότες.
Την περίοδο αυτή ο Ερνέστο είναι μόνο ένας απλός παρατηρητής των γεγονότων. Ο,τι βλέπει κι ό,τι αντιλαμβάνεται εγγράφεται στη συνείδησή του, που δεν έχει κάνει ακόμη την αποφασιστική στροφή. Πάντως, στο διάστημα της δεύτερης αυτής πορείας του στη Λατινική Αμερική, στην Κούβα θα συμβεί ένα σημαντικό ιστορικό γεγονός που στην εξέλιξή του θα του σφραγίσει τη ζωή. Στις 26 Ιουλίου του 1953 ο Φιντέλ Κάστρο θα ηγηθεί επίθεσης στο Στρατόπεδο της Μονκάδα. Η επιχείρηση απέτυχε και οι περισσότεροι από τους 50 συλληφθέντες μαχητές θα δολοφονηθούν από τα στρατεύματα του δικτάτορα Μπατίστα. Ο Κάστρο και άλλοι επιζώντες σύντροφοί του θα συλληφθούν λίγο αργότερα και θα φυλακιστούν. Στις 6 Οκτωβρίου του ιδίου έτους απολογούμενος στο δικαστήριο της χούντας ο Φιντέλ θα δηλώσει ανάμεσα σε άλλα: «Οσο για μένα, ξέρω πως η φυλακή θάναι σκληρή όσο δεν είτανε ποτέ για κανένα, πως θα βρω μπροστά μου απειλές, παγίδες και άτιμες βιαιότητες. Μα δεν τις φοβούμαι, όπως δεν τρέμω τη μανία του άθλιου τυράννου που πήρε τη ζωή εβδομήντα αδελφών μου. Καταδικάστε με, δεν πειράζει, η ιστορία θα με δικαιώσει». Εκείνες τις μέρες ο Ερνέστο βρισκόταν στο Εκουαδόρ και από εκεί αποφάσισε με τους φίλους του, που είχε γνωρίσει στη διάρκεια του ταξιδιού του, να τραβήξει προς τη Γουατεμάλα. Χωρίς να το γνωρίζει η ζωή τον έσπρωχνε στο δρόμο προς την Κούβα.
Στη Γουατεμάλα ο Ερνέστο έφτασε το Δεκέμβρη του 1953. Πρόεδρος της χώρας, εκεί, από το φθινόπωρο του 1950, είχε εκλεγεί ο Χακόμπο Αρμπένς με την υποστήριξη και του νεαρού Κόμματος Εργασίας της Γουατεμάλας (Κομμουνιστικό Κόμμα). Η κυβέρνηση Αρμπένς ήταν μια αστική κυβέρνηση, που όμως είχε ένα γενικότερο προοδευτικό προσανατολισμό. Συγκεκριμένα, είχε προασπίσει σε έναν ορισμένο βαθμό τα εθνικά συμφέροντα της χώρας έναντι των ΗΠΑ, είχε προωθήσει την αγροτική μεταρρύθμιση με την απαλλοτρίωση μέρους της τσιφλικάδικης γης, είχε δώσει αυξήσεις στους μισθούς των εργατών, περιφρουρούσε τις δημοκρατικές ελευθερίες. Η πολιτική της αυτή είχε προκαλέσει την οργή των Ηνωμένων Πολιτειών, οι οποίες είχαν αποφασίσει την ανατροπή του Αρμπένς και για το λόγο αυτό έστειλαν στη Γουατεμάλα, ως πρεσβευτή, έναν πολύ γνωστό διπλωμάτη και δολιοφθορέα στην ελληνική κοινωνία, τον Τζον Πιουριφόι. Καθήκον του Πιουριφόι ήταν να οργανώσει πραξικόπημα για την απομάκρυνση του Αρμπένς.
Στη Γουατεμάλα ο Ερνέστο γνώρισε την πρώτη του σύζυγο, την Περουβιανή πολιτική εξόριστο Ιλντα Γκαδέα Ακόστα, που φοιτούσε οικονομικά και ήταν οργανωμένη στη νεολαία του αριστερού πολιτικού κινήματος APRA (Alianza Popular Revolucionaria Americana - Λαϊκή Επαναστατική Αμερικανική Συμμαχία). Οι δύο νέοι θα έρθουν κοντά ο ένας με τον άλλον και θα κάνουν παρέα ανταλλάσσοντας βιβλία και προβληματισμούς. Η στροφή του Ερνέστο προς τα κοινωνικοπολιτικά προβλήματα είναι πλέον εμφανής και από τη σχέση του με την Ιλντα θα κάνει μεγάλα βήματα προς αυτή την κατεύθυνση. Αυτή του, όμως, η στροφή είχε μάλλον συντελεστεί πολύ νωρίτερα. Η Ιλντα αφηγείται: «Ο Δόκτορας Ερνέστο Γκουεβάρα με κατέπληξε από τις πρώτες κιόλας συζητήσεις με το μυαλό του, τη σοβαρότητα, τις αντιλήψεις και τη γνώση του Μαρξισμού».
Στη Γουατεμάλα ο Ερνέστο θα γνωρίσει επίσης μια ομάδα Κουβανούς εξόριστους, συνεργάτες του Φιντέλ Κάστρο, όπως τους Αντόνιο Λοπές Φερνάντες (τον αποκαλούμενο Νίκο) και Μάριο Νταλμάου Λοπές, με τους οποίους αργότερα θα είναι συνεπιβάτης στη θρυλική «Γκράνμα». Απ' αυτούς μαθαίνει για τη δικτατορία του Μπατίστα, για τον Φιντέλ και τα κατορθώματα των επαναστατών στο νησί. Χωρίς πάλι να το γνωρίζει έχει ήδη κάνει τα πρώτα του βήματα προς την Κούβα. Ομως ταυτόχρονα ήρθαν και οι αναταραχές στη χώρα, με σκοπό την ανατροπή της κυβέρνησης Αρμπένς. Η πρώτη απόπειρα, που έγινε στις 17 Ιούνη του 1954, αντιμετωπίστηκε με επιτυχία, αλλά δέκα ημέρες αργότερα, ύστερα από τελεσίγραφο ανώτατων αξιωματούχων του στρατού, ο Αρμπένς παραιτήθηκε, παρέδωσε την εξουσία στον αρχηγό των ενόπλων δυνάμεων Ντιάς και στη συνέχεια διέφυγε στο Εξωτερικό. Τις ημέρες της κρίσης, ο Ερνέστο ζητά να πολεμήσει στο πλευρό των δυνάμεων που υποστηρίζουν τον πρόεδρο Αρμπένς, αλλά κανείς δεν του δίνει σημασία. Ταυτόχρονα, προσφέρει τις υπηρεσίες του στις αριστερές οργανώσεις της χώρας που μάχονται τους πραξικοπηματίες και τον αμερικανικό ιμπεριαλισμό. Ετσι, ύστερα από την επικράτηση των πραξικοπηματιών, κατέφυγε προσωρινά στην πρεσβεία της Αργεντινής, όπου είχαν καταφύγει και άλλοι Αργεντινοί, Κουβανοί και Γουατεμαλέζοι (αριστεροί, δημοκρατικοί και κομμουνιστές) και στη συνέχεια - το Σεπτέμβρη του 1954 - τράβηξε για το Μεξικό.
Στο Μεξικό, θα κάνει διάφορες δουλιές για να επιβιώσει, έως ότου το 1955 καταφέρει να πιάσει δουλιά ως γιατρός, στην αίθουσα αλλεργικών παθήσεων του Γενικού Νοσοκομείου της Πόλης του Μεξικού. Η παραμονή του όμως σ' αυτή τη χώρα θα σημαδευτεί από τρία σημαντικά γεγονότα. Το καλοκαίρι του '55 παντρεύτηκε την Ιλντα και το Φλεβάρη του 1956 γεννήθηκε η κόρη τους Ιλντίτα. Το τρίτο γεγονός που τον σφράγισε ολοκληρωτικά ήταν η σύνδεσή του με το κουβανέζικο επαναστατικό κίνημα και η συνάντησή του με τον Φιντέλ Κάστρο.
Ο Ερνέστο γίνεται Τσε
Οι Αργεντινοί έχουν το επιφώνημα «Che», το οποίο βάζουν μπροστά από τις φράσεις όταν απευθύνονται στους άλλους, που σημαίνει «Ε, συ!». Παρά τα πολλά του ταξίδια στη Λατινική Αμερική, ο Ερνέστο δεν κατάφερε ποτέ να απαλλαγεί από αυτή τη συνήθεια να απευθύνεται στους άλλους με το «Che», αν και γνώριζε ότι για ορισμένους Λατινοαμερικανούς ένας τέτοιος τρόπος ομιλίας φαινόταν αστείος. Στο Μεξικό, ερχόμενος σε επαφή με τους Κουβανούς εξορίστους και προσχωρώντας στην ομάδα του Φιντέλ Κάστρο, η συνήθειά του αυτή όχι μόνο δεν πέρασε απαρατήρητη, αλλά αποτέλεσε και την αιτία για να του κολλήσουν το παρατσούκλι ΤΣΕ.
Ο Φιντέλ πιστοποιεί ο ίδιος αυτήν την ιστορία που έμελλε να δώσει στην ανθρωπότητα ένα από τα πιο αγαπητά - ταυτισμένα με την Επανάσταση - ονόματα. «Καθώς οι Αργεντινοί- λέει - φωνάζουν τους άλλους "Τσε", οι Κουβανοί άρχισαν να τον φωνάζουν "Τσε" κι έτσι έγινε γνωστός».
Πριν συναντηθεί με τον Φιντέλ, ο Τσε γνώρισε πρώτα τον αδελφό του Ραούλ Κάστρο. Ο Ραούλ ήταν ένας από τους πρώτους που εγκατέλειψαν την Κούβα και πήγαν στο Μεξικό, μετά το κίνημα στη Μονκάδα. «Τον κατηγορούσαν - θυμάται ο Φιντέλ - ήδη ότι έβαζε βόμβες κι εγώ ο ίδιος του λέω: "Πρέπει να φύγεις"». Τον Τσε τον έφερε σε επαφή με τον Ραούλ ο Κουβανός φίλος του από την περίοδο της Γουατεμάλας, Αντόνιο Λοπές Φερνάντες, ύστερα από μια συνάντηση που είχαν οι δύο τους στο νοσοκομείο που δούλευε ο Τσε ως γιατρός. Η συνάντηση Τσε - Ραούλ έγινε λίγες ημέρες αργότερα και ο Ραούλ Κάστρο ενημερώνει τον νέο του φίλο λεπτομερειακά για το αντιδικτατορικό κίνημα στην Κούβα, για την επιχείρηση στη Μονκάδα, για τον Φιντέλ και τη στάση του στο Δικαστήριο με την περίφημη φράση «Η ιστορία θα με δικαιώσει», αλλά και για τη σταθερή απόφαση των Κουβανών συντρόφων του να συνεχίσουν τον αγώνα. Ο Ραούλ έκανε θετική εντύπωση στον Τσε, αλλά κι εκείνος είδε στο πρόσωπο του Αργεντινού γιατρού έναν πολύ χρήσιμο άνθρωπο για τα σχέδια των Κουβανών επαναστατών.
Η συνάντηση του Τσε με τον Φιντέλ έγινε στις 9 Ιουλίου του 1955, στο σπίτι της Μαρίας Αντόνια Σάντσες Γκονζάλες, μιας Κουβανής που είχε παντρευτεί Μεξικανό. Ο Φιντέλ θυμάται γι' αυτή τη συνάντηση: «Δεδομένου ότι είχε κάνει ταξίδια, είχε δει τα γεγονότα της Γουατεμάλας, είχε γίνει μάρτυρας της αμερικάνικης επέμβασης, ξέρει ότι έχουμε επιτεθεί σ' ένα φρούριο, ξέρει ότι υπάρχει εκείνο το πρόγραμμα του "Η ιστορία θα με δικαιώσει", ξέρει πώς σκεφτόμαστε, έστω κι αν δεν κάναμε εκείνο το βράδυ μεγάλη επίδειξη της έκτασης των ιδεών μας, γιατί δεν είχε νόημα να το κάνουμε... Πήγαμε εκεί και συζητήσαμε μαζί του κι αυτός εκεί επιτόπου ενώνεται μαζί μας... Εχοντας όλη αυτή την εμπειρία, μ' εκείνη την επαναστατική διάθεση, μ' εκείνο το αγωνιστικό πνεύμα, με τη βαθιά του περιφρόνηση για τον ιμπεριαλισμό, ξέροντας αυτό που κάναμε κι αυτό που σχεδιάζουμε να κάνουμε και ποιες είναι οι ιδέες μας, είναι απολύτως σύμφωνος. Ηξερε επίσης ότι το κίνημά μας είχε μικροαστούς και απ' όλα. Εβλεπε μια εθνικοαπελευθερωτική επανάσταση, μια αντιιμπεριαλιστική επανάσταση, δεν έβλεπε ακόμα σοσιαλιστική επανάσταση, αλλά ήταν ευτυχής και προσχωρεί γρήγορα, στρατολογείται αμέσως. Ενα πράγμα μόνο μου λέει: "Φιντέλ, ένα πράγμα θα σου πω: Εγώ το μόνο που θέλω είναι όταν θριαμβεύσει η Επανάσταση στην Κούβα, να μη μου απαγορεύσετε για κρατικούς λόγους να πάω στην Αργεντινή να κάνω την επανάσταση"».
Ο Τσε μπαίνει αμέσως στις κουβανικές ομάδες και ακολουθεί όλο το πρόγραμμα στρατιωτικής τους επέμβασης: Τα θεωρητικά μαθήματα τακτικής, τις ασκήσεις σκοποβολής, τις εκπαιδευτικές ασκήσεις στον άτακτο - αντάρτικο πόλεμο και ό,τι άλλο χρειαζόταν ώστε όλοι αυτοί οι άνδρες να επιστρέψουν έτοιμοι στην Κούβα για να αρχίσουν τον επαναστατικό αγώνα. Ταυτόχρονα είναι και ο γιατρός των ανταρτών. Ετσι όταν η ομάδα - ύστερα από πολλές περιπέτειες, που δεν είναι του παρόντος να αναφερθούν - είναι έτοιμη για το ταξίδι προς την Κούβα, αυτός είναι επικεφαλής του Υγειονομικού με το βαθμό του υπολοχαγού.
Από την οδύσσεια της «Γκράνμα» ως τη νίκη της Επανάστασης
Ηταν 2 Δεκέμβρη του 1956 όταν η Επανάσταση άρχισε την περιπέτειά της στην Κούβα. Το μικρό πλοίο «Γκράνμα», που έχει ξεκινήσει από το Μεξικό, έπειτα από ένα δραματικό ταξίδι, έφτασε στην παραλία του Νίκβερο, ενός μικρού χωριού στην πλαγιά της Σιέρα Μαέστρα, έχοντας ως στόχο να αποβιβαστούν με ασφάλεια οι 82 επαναστάτες που μετέφερε.
«Για να φτάσουμε στην Κούβα - γράφει ο Τσε Γκεβάρα - χρειαστήκαμε επτά ημέρες διασχίζοντας τον κόλπο του Μεξικού και την Καραϊβική Θάλασσα με ένα σκάφος σε κακή κατάσταση, χωρίς τρόφιμα, ενώ όλοι υποφέραμε από ναυτία. Δεν ξέραμε τίποτα από ναυσιπλοΐα και, επιπλέον, όταν φεύγαμε από το λιμάνι του Τουξπάν, φυσούσε τόσο δυνατός βοριάς ώστε όλοι οι πλόες είχαν απαγορευτεί. Ολα αυτά φυσικά είχαν αφήσει τα σημάδια τους στην ομάδα μας, την οποία αποτελούσαν άνδρες που δεν είχαν πολεμήσει ποτέ».
Για την επιτυχία της απόβασης είχε σχεδιαστεί δυο μέρες πριν, στις 30 Νοεμβρίου, να εκδηλωθεί στο Σαντιάγο εξέγερση για αντιπερισπασμό. Ομως η εξέγερση απέτυχε και το καθεστώς του δικτάτορα Μπατίστα βρισκόταν σε επιφυλακή. Ετσι όταν επιχειρήθηκε η απόβαση των επαναστατών, ο εχθρός ήταν εκεί. Δόθηκαν μάχες. Η αεροπορία και τα στρατεύματα του καθεστώτος θέριζαν ό,τι έβρισκαν στο δρόμο τους και τελικά μόνο 22 από τους 82 επαναστάτες που αποβιβάστηκαν βρέθηκαν ζωντανοί. Απ' αυτούς, μάλιστα, οι 10 πιάστηκαν αιχμάλωτοι και μόνο μια ομάδα από 12 άτομα κατάφερε να διαφύγει και να ανέβει στα βουνά της Σιέρα Μαέστρα απ' όπου και οργάνωσε μία από τις κορυφαίες επαναστάσεις του 20ού αιώνα μέσα στην αυλή των Ηνωμένων Πολιτειών. Ανάμεσά τους ο Φιντέλ Κάστρο, ο αδελφός του Ραούλ, ο Καμίλο Σιενφουέγκος και φυσικά ο Αργεντινός γιατρός Ερνέστο Τσε Γκεβάρα.
Η Επανάσταση δεν είχε εύκολο δρόμο, ο αντίπαλος ήταν ισχυρός, αλλά το έδαφος για να εξαπλωθεί και να νικήσει ήταν γόνιμο μέσα στη συνείδηση του λαού της Κούβας. Ετσι φτάσαμε στις 31 Δεκεμβρίου του 1958 όταν ο αρχηγός του Γενικού Επιτελείου του κουβανέζικου στρατού ενημέρωσε τον δικτάτορα Μπατίστα ότι δεν υπάρχει καμία ελπίδα να εμποδιστεί η προέλαση των επαναστατών προς την Αβάνα. Η πληροφόρηση ήταν απολύτως ακριβής. Φάλαγγες ανταρτών, με επικεφαλής των Φιντέλ Κάστρο, τις τελευταίες μέρες του Δεκέμβρη κύκλωναν το Σαντιάγκο. Αντάρτικες δυνάμεις υπό τον Ραούλ Κάστρο ήλεγχαν την επαρχία του Οριέντε, ενώ οι δυνάμεις του Κομαντάντε Τσε Γκουεβάρα και του Καμίλο Σιενφουέγκος πολεμούσαν στα περίχωρα της Σάντα Κλάρα, λίγες εκατοντάδες χιλιόμετρα μακριά από την κουβανική πρωτεύουσα. Επιπλέον, σε όλο το νησί γίνονταν σαμποτάζ κατά του καθεστώτος, επιθέσεις σε στρατιωτικούς στόχους και κάθε λογής άλλες ενέργειες με τις οποίες ο λαός εξέφραζε την ταύτισή του με την Επανάσταση.
Ο δικτάτορας ήταν αρκετά ευφυής για να καταλάβει πως τα λόγια του στρατηγού του δεν μπορούσαν να σημαίνουν τίποτε άλλο από το ότι είχε έρθει το τέλος. Ετσι έδωσε διαταγή να ετοιμαστούν οι βαλίτσες του. Χρήματα δε θα μετέφερε σ' αυτές γιατί τα είχε στείλει εδώ και καιρό στην Ελβετία. Πήρε μόνο κάτι ψιλοπράγματα, όπως το τηλέφωνο που είχε από καθαρό χρυσάφι και το ασημένιο ουροδοχείο του - δώρα Αμερικανών επιχειρηματιών που στις μέρες του είχαν κάνει χρυσές δουλιές στο νησί ληστεύοντας τον κουβανέζικο λαό. Μαζί με τον Μπατίστα αποφάσισαν να φύγουν και τα τσιράκια του: Στρατηγοί, υπάλληλοι των μυστικών υπηρεσιών, υπουργοί, συνολικά 124 άτομα.
Την 1η Γενάρη του 1959 η επανάσταση είχε ουσιαστικά νικήσει. Ο Μπατίστα είχε εγκαταλείψει τη χώρα, φεύγοντας κρυφά για τον Αγιο Δομίνικο και η Σάντα Κλάρα όπου - όπως πολύ σωστά γράφει ο R. Rojo- δόθηκε η αποφασιστική μάχη έπεσε στα χέρια των επαναστατών. Την επομένη, με ηγέτη τον Τσε, οι αντάρτες μπήκαν θριαμβευτικά στην Αβάνα, καταλαμβάνοντας το κάστρο Καμπάνια και σε λίγες μέρες, έφτασε στην πρωτεύουσα ο ηγέτης της επανάστασης Φιντέλ Κάστρο, όπου και ανέλαβε πρωθυπουργός της πρώτης επαναστατικής κυβέρνησης.
«Η πολιτική κυριαρχία που είναι το πρώτο βήμα - έγραφε αργότερα ο Τσε Γκεβάρα - κατακτήθηκε την ημέρα που η λαϊκή δύναμη θριάμβευσε, την ημέρα που η επανάσταση νίκησε, την 1η του Γενάρη του 1959... Αυτή η 1η του Γενάρη που τόσα στοίχισε στο λαό της Κούβας, συνοψίζει τους αγώνες πολλών κουβανέζικων γενεών, μετά τη διαμόρφωση του Εθνους, για την κυριαρχία, την πατρίδα, την ελευθερία και την καθολική, οικονομική και πολιτική ανεξαρτησία της Κούβας. Δεν πρέπει πλέον να περιορίζουμε τη σημασία αυτής της ημερομηνίας σε ένα αιματηρό επεισόδιο, θεαματικό, ούτε καν αποφασιστικό, αλλά σε μια μόνη στιγμή στην ιστορία της Κούβας, γιατί η 1η του Γενάρη είναι η μέρα του θανάτου του δεσποτικού καθεστώτος του Φουλγκένσιο Μπατίστα καθώς επίσης και η ημερομηνία που γεννήθηκε η πραγματική ελευθερία, πολιτικά ελεύθερη και κυρίαρχη και που υιοθετεί σαν ανώτατο νόμο της την ανθρώπινη αξιοπρέπεια».
Ο Τσε υπηρέτησε την κουβανέζικη επανάσταση με όλες του τις δυνάμεις. Ως επικεφαλής για την εκβιομηχάνιση της χώρας, ως επικεφαλής της αγροτικής μεταρρύθμισης και αργότερα της Κουβανικής Εθνικής Τράπεζας, ως εκπρόσωπος της Κούβας σε διεθνείς διπλωματικές και πολιτικές αποστολές, ως στρατιωτικός ηγέτης την εποχή της Κρίσης των Πυραύλων και της αμερικανικής εισβολής στον Κόλπο των Χοίρων, ως πολιτικό στέλεχος που κατέβαινε στις λαϊκές μάζες για να τις οργανώσει και να τις εμψυχώσει, ακόμη και ως απλός εργαζόμενος που δε δίσταζε να δώσει πρώτος το παράδειγμα της απλής καθημερινής εθελοντικής δουλιάς, ο Τσε υπήρξε υπόδειγμα επαναστάτη. Ομως ο κομμουνιστής - διεθνιστής, ο επαναστάτης Ερνέστο Τσε Γκεβάρα δεν είχε σύνορα και περιορισμούς. Ηταν εκεί που χτυπούσε η καρδιά κάθε αδικημένου. Βρισκόταν στην πρώτη γραμμή όλων εκείνων, σε όποια γωνιά της Γης κι αν βρισκόταν, που σήκωναν κεφάλι ενάντια στον ιμπεριαλισμό.
Ταξίδι προς την αιωνιότητα
Στο μήνυμά του προς την «Τριηπειρωτική», δηλαδή της «Οργάνωσης Αλληλεγγύης με τους λαούς της Ασίας, της Αφρικής και της Λατινικής Αμερικής», που δημοσιεύτηκε τον Απρίλη του 1967, ο Τσε δίνει μέσα σε λίγες γραμμές με απόλυτη σαφήνεια το πολιτικό στίγμα του εκείνης της εποχής: «Ολη μας η δράση είναι μια πολεμική κραυγή ενάντια στον ιμπεριαλισμό και ένα σάλπισμα για την ενότητα των λαών ενάντια στο μεγάλο εχθρό του ανθρώπινου γένους: τις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής. Οπουδήποτε κι αν μας αιφνιδιάσει ο θάνατος τον καλωσορίζουμε, αρκεί αυτή η πολεμική κραυγή να βρει άξιο αποδέκτη και άλλο χέρι να απλωθεί να αδράξει το όπλο μας και άλλοι άνθρωποι να έρθουν να συνοδέψουν τα μοιρολόγια με τις ριπές των αυτομάτων και με νέες κραυγές πολέμου και νίκης».
Τον Απρίλη του 1965 ο Τσε έφυγε από την Κούβα για να ηγηθεί μιας αποστολής ανταρτών που σκοπό είχε την υποστήριξη της επαναστατικής πάλης στο Κονγκό. Στην Κούβα θα ξαναεπιστρέψει το Δεκέμβρη του 1965 και θα αρχίσει την προετοιμασία για τη μετάβασή του στη Βολιβία, ώστε να ηγηθεί αντάρτικου κινήματος.
Το εγχείρημα αυτό αποσκοπούσε να φουντώσει το επαναστατικό αντιιμπεριαλιστικό κίνημα σε ολόκληρη τη Λατινική Αμερική ή τουλάχιστον σε μια σειρά σημαντικές χώρες. Από την Ανοιξη του 1964 στη Λατινική Αμερική σημειώνονταν αξιοσημείωτες εξελίξεις. Στη Βραζιλία, στην εξουσία βρισκόταν η κυβέρνηση του προέδρου Γκουλάρτ που τασσόταν όλο και πιο αποφασιστικά κατά του ιμπεριαλισμού των ΗΠΑ, ενώ δυνάμωνε συνεχώς το φιλοκουβανικό κίνημα. Στη Βενεζουέλα, στην Κολομβία και το Περού δρούσαν ενεργά αντάρτικα κινήματα. Στην Αργεντινή έκανε επίσης τα πρώτα δειλά βήματα το αντάρτικο τμήμα του Χόρχε Ρικάρντο Μασέτι. Ο Τσε ήλπιζε ότι ο Μασέτι θα μπορούσε να εδραιωθεί στο στρατηγικό τρίγωνο στα σύνορα με τη Χιλή, τη Βολιβία και την Παραγουάη. Στη Βολιβία μάλιστα Πρόεδρος της χώρας ήταν ο Πας Εστενσόρο, ο οποίος είχε προωθήσει ορισμένες προοδευτικές αλλαγές, ενώ στη χώρα υπήρξε λαϊκή πολιτοφυλακή και οι εργάτες στα μεταλλωρυχεία ήταν οπλισμένοι.
Σε μια εκ των υστέρων αποτίμηση του εγχειρήματος του Τσε στη Βολιβία, ο Φιντέλ Κάστρο αφήνει σαφώς να εννοηθεί ότι ο υποκειμενικός παράγοντας ήταν αυτός που δεν είχε μελετηθεί σωστά τότε. «Υπάρχουν παράγοντες – λέει - υποκειμενικής φύσης που μπορούν ν' αλλάξουν την ιστορία. Μερικές φορές υπάρχουν αντικειμενικές συνθήκες για τις επαναστατικές αλλαγές και δεν υφίστανται οι υποκειμενικές συνθήκες. Οι υποκειμενικοί παράγοντες ήταν αυτοί που πραγματικά εμπόδισαν εκείνη την εποχή να εξαπλωθεί η επανάσταση... Οι αντικειμενικές συνθήκες στην υπόλοιπη Λατινική Αμερική ήταν περισσότερες από της Κούβας».
Από τη φάρμα «Καλαμίνα» που αποτέλεσε τη βάση των ανταρτών - άλλωστε γι' αυτό το σκοπό αγοράστηκε - ξεκίνησε ένας ένοπλος αγώνας που έμεινε ανεξίτηλος στις καρδιές και στο μυαλό των ανθρώπων. Η πρώτη μάχη της αντάρτικης ομάδας δόθηκε στο Νιανκαουάσου στις 23 Μάρτη του 1967 και η τελευταία στις 8 Οκτώβρη του ιδίου έτους στη χαράδρα του Γιούρο, όπου οΤσε με πληγωμένο το ένα πόδι, με το όπλο του κατεστραμμένο και μ' ένα πιστόλι χωρίς σφαίρες, πέφτει στα χέρια του εχθρού. Μια μέρα αργότερα θα δολοφονηθεί με απαίτηση των Αμερικανών. Για το ρόλο των τελευταίων πρέπει να σημειωθεί ότι ήταν κάτι περισσότερο από ενεργός, ώστε να καταπνιγεί το αντάρτικο του Τσε. Η Βολιβία είχε γεμίσει από Αμερικανούς στρατιωτικούς συμβούλους, στρατιωτικές ομάδες και πράκτορες της CIA, ανάμεσα στους οποίους ξεχώριζαν και διάφοροι στρατολογημένοι Κουβανοί αντεπαναστάτες.
Οι δολοφόνοι θα κόψουν τα χέρια του Τσε για να πιστοποιήσουν με ακρίβεια την ταυτότητά του, ενώ το πτώμα του το έθαψαν σε τόπο μυστικό, θέλοντας να αποφύγουν αυτό που θεωρούσαν βέβαιο: Να γίνει ο τάφος του τόπος προσκυνήματος και σύμβολο της επανάστασης είτε στη Βολιβία είτε αλλού. Οπως συμβαίνει με όλους τους επαναστάτες ο θάνατός τους δεν είναι αρκετός για να διώξει το φόβο των εχθρών των λαών.
Είκοσι οκτώ χρόνια μετά το θάνατο του Τσε, ένας από τους νεκροθάφτες του, ο τότε λοχαγός Βάργκας Σαλίνας αποφάσισε να υποδείξει το μυστικό τάφο του μεγάλου επαναστάτη. Λέει, λοιπόν πως η ταφή έγινε στις 11 Οκτώβρη του 1967 στο πλάι του αεροδρομίου Βαγεγκράντε. Μαζί με τον Τσε τάφηκαν και ορισμένοι σύντροφοί του. Θα περάσουν δύο χρόνια εκσκαφών και αναζητήσεων και στις 28 Ιούνη του 1997, στα περίχωρα του αεροδρομίου, σε μια ανασκαφή που οι τεχνικοί την ονόμαζαν «ζώνη 7, μέτρο 21» ανακαλύφθηκε μια ομάδα λειψάνων σε κοινό τάφο. Το δεύτερο από αυτά είχε κομμένα χέρια. Από την εξέταση που έγινε στη συνέχεια επιβεβαιώθηκε ότι επρόκειτο για το Ερνέστο Τσε
Γκεβάρα. Στα μέσα Ιούλη τα λείψανα μεταφέρθηκαν στην Κούβα και σήμερα βρίσκονται σε Μαυσωλείο στην πόλη της Σάντα Κλάρα.
Οι εργάτες, οι φτωχοί αγρότες, οι νεολαίοι, οι αγωνιζόμενοι λαοί ποτέ δεν είχαν χάσει τονΤσε όσο κι αν οι εχθροί τους επιχείρησαν να τον εξαφανίσουν. Δεν υπήρξε - όπως και δεν πρόκειται να υπάρξει - αγωνία ή ελπίδα τους, ήττα ή νίκη τους, αγώνας και πάλη για ένα απλό αίτημα, για μια καλύτερη ζωή ή για μια δικαιότερη κοινωνία που ο Κομαντάντε να μην είναι παρών.
Σε πολλές περιοχές του πλανήτη χιλιάδες άνθρωποι απέτισαν φόρο τιμής στον Ερνέστο Τσε Γκεβάρα καθώς στις 9 Οκτώβρη συμπληρώθηκαν 45 χρόνια από τότε που η CIA και οι μισθοφόροι της δολοφόνησαν τον 39χρονο επαναστάτη στην Βολιβία.
Εκατοντάδες άνθρωποι συγκεντρώθηκαν την Κυριακή στο χωριό Λα Ιγκέρα της Βολιβίας για να πάρουν μέρος στην ειδική τελετή στη μνήμη του Τσε. Ανάμεσά τους και μέλη διπλωματικών, ιατρικών και εκπαιδευτικών αποστολών από την Κούβα και τη Βενεζουέλα. Ο Τσε Γκεβάρα, εμπνευσμένος διεθνιστής επαναστάτης, γνήσιος κομμουνιστής και από τους πρωτεργάτες της Επανάστασης στην Κούβα, δολοφονήθηκε τα ξημερώματα της 9ης Οκτώβρη του 1967 σε σχολείο του χωριού Λα Ιγκέρα και στη συνέχεια μεταφέρθηκε στο Βαγιεγκράντε όπου θάφτηκε μυστικά τόσο ο ίδιος όσο και οι σύντροφοι μαχητές του και παρέμεινε εκεί έως το 1997 όταν επέστρεψε στην Κούβα.
Ο Τσε (Ερνεστο Γκεβάρα ντε λα Σέρνα) σπούδασε ιατρική ενώ ταυτόχρονα ταξίδεψε σε πολλές χώρες της Λατινικής Αμερικής. Το 1955 συνάντησε για πρώτη φορά στο Μεξικό τον Φιντέλ Κάστρο και προσχώρησε στο επαναστατικό τμήμα 83 ατόμων που αποτέλεσαν την αποστολή του «Γκράνμα», πλοιάριο με το οποίο πέρασαν στην Κούβα και άρχισε ο ένοπλος αγώνας που οδήγησε στην ανατροπή του δικτάτορα Φλουχένσιο Μπατίστα την 1η Γενάρη του 1959. Μετά την Επανάσταση, ο Τσε ανέλαβε επικεφαλής του τμήματος Βιομηχανίας και Εθνικού Ιδρύματος Αγροτικής Μεταρρύθμισης, αργότερα διατέλεσε υπουργός Βιομηχανίας καθώς και πρόεδρος της Εθνικής Τράπεζας ως το 1965 που έφυγε από την Κούβα για να προσφέρει τις διεθνιστικές του υπηρεσίες σε επαναστατικά κινήματα, καταλήγοντας στην Βολιβία.
*
Ερνέστο Τσε Γκεβάρα Χρονολόγιο 1928-1967
Παρακάτω παρατείθενται οι κυριότεροι σταθμοί της ζωής και δράσης του αργεντίνου επαναστάτη, από τη γέννηση του στο Ροσάριο του Μπουένος Άιρες τον Ιούνιο του 1928 μέχρι την άνανδρη δολοφονία του το 1967 στο Βαλεγκράντε της Βολιβίας.
1928: Ο Ερνέστο Γκεβάρα ντε λα Σέρνα γεννιέται στις 14 Ιουνίου στο Ροσάριο της Αργεντινής. Είναι το πρώτο παιδί μιάς μεσοαστικής οικογένειας. Πατέρας του ο Ερνέστο Γκεβάρα Λιντς και η Σέλια ντε λα Σέρνα.
1932: Η οικογένεια Γκεβάρα μετακομίζει από την πρωτεύουσα Μπουένος Άιρες στην λουτρόπολη Άλτα Γκράσια, κοντά στην Κόρδοβα. Ο μικρός Ερνέστο πάσχει από άσθμα, που θα τον ταλαιπωρεί γιά όλη του τη ζωή, κάτι που τον εμποδίζει να πηγαίνει τακτικά σχολείο μέχρι και τα εννιά του χρόνια.
1948: Εγγράφεται στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου του Μπουένος Άιρες, έχοντας αλλάξει την αρχική του απόφαση να σπουδάσει μηχανικός. Ταυτόχρονα απασχολείται σε διάφορες δουλειές, μεταξύ των οποίων και η εργασία του σε κλινική αντιμετώπισης αλλεργιών.
1950: Ο Ερνέστο κάνει ένα ταξίδι 4.500 χιλιομέτρων με μοτοποδήλατο εξερευνώντας το βορρά της χώρας του, της Αργεντινής.
1951-1952: Μαζί με τον φίλο του, Αλμπέρτο Γκρανάδο, αποφασίζει τον Οκτώβριο του ’51 να ξεκινήσουν ένα ταξίδι στη Λατινική Αμερική. Μέσο μεταφοράς η θρυλική μοτοσυκλέτα του Αλμπέρτο, γνωστη ως “Ποδερόσα ΙΙ”. Ο Γκρανάδο, 30 ετών βιοχημικός με ειδίκευση στη λεπρολογία, γνώρισε τον Ερνέστο μέσω των μικρότερων αδελφών του με τους οποίους ο Γκεβάρα ήταν σχολικός φίλος. Οι περιπέτειες που οι Ερνέστο και Αλμπέρτο έζησαν κατά τη διάρκεια του ταξιδιού έχουν καταγραφεί στο βιβλίο “Ημερολόγια Μοτοσυκλέτας”.
1953: Αποφοιτώντας από την Ιατρική Σχολή, ο Ερνέστο ξεκινά άλλο ένα ταξίδι στην Λατινική Αμερική με στάσεις στη Βολιβία, το Περού, τον Παναμά, τον Ισημερινό, την Κόστα Ρίκα και τη Γουατεμάλα όπου και γνωρίζει τον Νίκο Λόπεζ, έναν νεαρό κουβανό . Στη Βολιβία γίνεται μάρτυρας λαϊκής επανάστασης. Τα απομνημονεύματα από αυτό το ταξίδι περιλαμβάνονται στο σύγραμμα με τίτλο “Ξανά στο δρόμο” (Otra Vez).
1954: Η ανατροπή της δημοκρατικά εκλεγμένης κυβέρνησης του Γιάκομπο Άρμπενς στη Γουατεμάλα, έπειτα από παρέμβαση των ΗΠΑ, έχει ως αποτέλεσμα τη ριζοσπαστικοποίηση των πολιτικών απόψεων του Γκεβάρα. Αναχωρεί γιά την Πόλη του Μεξικού όπου έρχεται σε επαφή με πυρήνες εξόριστων κουβανών επαναστατών. Εκεί παντρεύεται την, περουβιανής καταγωγής, Χίλντα Γκαντέα με την οποία αποκτά μιά κόρη, τη Χιλντίτα.
1955: Γνωρίζει το Φιντέλ Κάστρο, έπειτα από πρόταση του Ραούλ Κάστρο, και προσχωρεί στην ομάδα των εξόριστων κουβανών που αποσκοπούν στην ανατροπή της δικτατορίας του Φουλχένσιο Μπατίστα. Γίνεται γνωστός στην ομάδα των κουβανών ανταρτών ως “Τσε” (ή ως ο “γιατρός”) και το Νοέμβρη του 1956 επιβιβάζεται στη θαλαμηγό “Γκράνμα” με προορισμό την Κούβα.
1956-1958: Επιδεικνύει εξαίρετες ικανότητες στο πεδίο του ανταρτοπόλεμου κατά των δυνάμεων του Μπατίστα και προάγεται στο βαθμό του διοικητή (κομαντάντε) τον Ιούλιο του ’57. Το Δεκέμβρη του 1958 οδηγεί τον επαναστατικό στρατό σε μιά καίριας σημασίας νίκη στην Σάντα Κλάρα της κεντρικής Κούβας.
1959: Το Φεβρουάριο ανακηρύσσεται κουβανός πολίτης ως αναγνώριση της προσφοράς του στην απελευθέρωση του νησιού απ’ τη δικτατορία του Μπατίστα. Παντρεύεται την Αλέιδα Μαρτς με την οποία αποκτάει τέσσερα παιδιά, ενώ τον Οκτώβριο της ίδιας χρονιάς διορίζεται από τον Κάστρο επικεφαλής του Τμήματος Βιομηχανίας του Ιδρύματος Αγροτικής Μεταρρύθμισης και ένα μήνα μετά γίνεται πρόεδρος της Εθνικής Τράπεζας της Κούβας. Ως μιά συμβολική κίνηση περιφρόνησης απέναντι στο χρήμα, υπογράφει τα νέα χαρτονομίσματα με το ψευδώνυμο του, ως “Τσε”.
1960: Εκπροσωπώντας την επαναστατική κουβανική κυβέρνηση, πραγματοποιεί εκτεταμένο ταξίδι στην Ένωση Σοβιετικών Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών (ΕΣΣΔ), στην Λαϊκή Δημοκρατία της Γερμανίας, στην Τσεχοσλοβακία, στην Κίνα και τη Βόρειο Κορέα. Υπογράφει γιά λογαριασμό της Αβάνας σημαντικές εμπορικές συμφωνίες με τις σοσιαλιστικές κυβερνήσεις των χωρών αυτών.
1961: Διορίζεται επικεφαλής του νεοσυσταθέντος Υπουργείου Βιομηχανίας στην Κούβα. Τον Αύγουστο ηγείται της κουβανικής αντιπροσωπείας στην συνδιάσκεψη του Οργανισμού Αμερικανικών Κρατών στην Πούντα ντελ Έστε της Ουρουγουάης, όπου και καταγγέλει από του βήματος την πρωτοβουλία “Συμμαχία γιά την Πρόοδο” του τότε προέδρου των ΗΠΑ Τζων Κέννεντι.
1962: Ο Τσε επισκέπτεται γιά δεύτερη φορά την Ένωση Σοβιετικών Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών (ΕΣΣΔ) ως επικεφαλής του Εθνικού Διευθυντηρίου της επαναστατικής κυβέρνησης της Κούβας.
1963: Ταξιδεύει στην – ανεξάρτητη πλέον απ’ τη Γαλλία – Αλγερία που βρίσκεται υπό την καινούργια διακυβέρνηση του Αχμέντ Μπεν Μπελά.
1964: Εκφωνεί ομιλία στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ το Δεκέμβριο στη Νέα Υόρκη. Κατά τη διάρκεια της παρουσίας του στην αμερικανική μεγαλούπολη, ο Τσε γίνεται στόχος ομάδων κουβανών αυτοεξόριστων και αντι-κομμουνιστών. Ένας μικρού μήκους πύραυλος από μπαζούκας εκτοξεύεται εναντίον του κτιριακού συγκροτήματος των Ηνωμένων Εθνών από την περιοχή Κουίνς της Νέας Υόρκης χωρίς να υπάρξουν θύματα, ενώ η αστυνομία της πόλης συλλαμβάνει λίγα μόλις μέτρα μακριά από την είσοδο του κτιρίου του ΟΗΕ την κουβανο-αμερικανίδα Μόλυ Γκονζάλες στης οποίας την κατοχή βρίσκεται ένα μαχαίρι. Η Γκονζάλες παραδέχθηκε πως πρόθεση της ήταν να χτυπησει θανάσιμα τον Τσε.
1965: Ο Τσε βρίσκεται στο Κονγκό της Αφρικής, ηγούμενος αποστολής με σκοπό την υποστήριξη του απελευθερωτικού κινήματος του Πατρίς Λουμούμπα. Την ίδια χρονιά, στην Αβάνα ο Φιντέλ Κάστρο διαβάζει σε δημόσια συγκέντρωση το αποχαιρετιστήριο γράμμα του Γκεβάρα προς την Κεντρική Επιτροπή του Κομμουνιστικού Κόμματος Κούβας. Στα τέλη του έτους, τον Δεκέμβρη, ο Τσε επιστρέφει στην Κούβα κάτω από απόλυτη μυστικότητα με σκοπό να προετοιμαστεί γιά τη νέα αποστολή στη Βολιβία.
1966: Μεταμφιεσμένος και με ψευδή στοιχεία διαβατηρίου ο Τσε καταφθάνει στη Βολιβία προκειμένου να υποστηρίξει την εκεί προσπάθεια γιά ανατροπή του αμερικανοκίνητου καθεστώτος.
1967: Σημαδιακή χρονιά. Τον Απρίλιο δημοσιεύεται το “Μήνυμα προς την Τρικοντινεντάλ” που περιλαμβάνει την περίφημη έκκληση του Τσε γιά δημιουργία “δύο, τριών, πολλών Βιετνάμ”. Η επιχείρηση των αντάρτικων ομάδων υπό την καθοδήγηση του Γκεβάρα στη Βολιβία αντιμετωπίζει σημαντικά προβλήματα και στις 8 Οκτωβρίου οι δεκαεφτά αντάρτες που έχουν απομείνει πιάνονται σε ενέδρα του βολιβιανού στρατού. Ο Τσε τραυματίζεται σοβαρά και πιάνεται αιχμάλωτος. Την επόμενη μέρα δολοφονείται άνανδρα από βολιβιανό στρατιώτη στο χωριό Λα Ιγκέρα, έπειτα από εντολές της τοπικής κυβέρνησης και των αμερικανικών μυστικών υπηρεσιών. Θάβεται σε ανώνυμο ομαδικό τάφο μαζί με άλλους έξι αντάρτες στην περιοχή Βαλεγκράντε.
30 χρόνια μετά…
1997: Έρευνες κουβανών και άλλων λατινοαμερικάνων επιστημόνων καταλήγουν στην ανακάλυψη του ομαδικού τάφου που περιλαμβάνει τα λείψανα του Τσε. Αφού πιστοποιείται η ταυτότητα της σορού, μεταφέρεται στην Κούβα και τοποθετείται σε ειδικό μνημείο στην πόλη Σάντα Κλάρα.
*
Λευκή ρετροσπεκτίβα σε φόντο κόκκινο
Με αφορμή την επαναλειτουργία της Αλκυονίδας και του Studio
Μικρό οδοιπορικό μνήμης μέσα από σινεμά και γεγονότα που σημάδεψαν τα χρόνια μας
Λευκή ρετροσπεκτίβα σε φόντο κόκκινο
Με αφορμή την επαναλειτουργία της Αλκυονίδας και του Studio
Μικρό οδοιπορικό μνήμης μέσα από σινεμά και γεγονότα που σημάδεψαν τα χρόνια μας
*
Παρουσιάσεις ταινιών από τον Μπ. Ζ.
***
Το ΣΙΝΕΜΑ της Μποτίλιας
και
Μποτίλια Στον Άνεμο: Πρόσωπα διά χειρός
Το ΣΙΝΕΜΑ της Μποτίλιας
και
Μποτίλια Στον Άνεμο: Πρόσωπα διά χειρός
*
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.