Μάκης Παπαδόπουλος: Ο ΣΥΡΙΖΑ προσπαθεί να ξεγελάσει τους εργαζόμενους − Yπάρχει ο δρόμος της ρήξης. Xωρίς τον εφιάλτη της ανεργίας

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΟΥ Μ. ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ ΣΤΟ ΑΠΕ-ΜΠΕ

Οι εργαζόμενοι μπορούν και πρέπει να βάλουν τη δική τους σφραγίδα στις εξελίξεις

Συνέντευξη στο ΑΠΕ-ΜΠΕ παραχώρησε ο Μάκης Παπαδόπουλος, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ.

- Η κυβέρνηση κάνει ήδη λόγο για τη «μεταμνημονιακή Ελλάδα» που μπαίνει ξανά στο δρόμο της ανάπτυξης. Συμφωνείτε ότι έρχονται καλύτερες μέρες;

- Καλύτερες μέρες για ποιον; Τα χειρότερα για τα λαϊκά στρώματα βρίσκονται δυστυχώς μπροστά μας, δεν αποτελούν παρελθόν. Αρκεί να σκεφτεί κανείς ότι τώρα θα αρχίσουν να εφαρμόζονται μια σειρά αντιλαϊκοί νόμοι που ψηφίστηκαν στο προηγούμενο διάστημα, και οι οποίοι φέρνουν νέες περικοπές στις συντάξεις και δραστική αύξηση των φόρων. Να σκεφτεί ότι θα ψηφιστούν νέα μέτρα για να προχωρήσει η τρίτη αξιολόγηση, όπως η συρρίκνωση στο δικαίωμα της απεργίας, και η περικοπή των κοινωνικών επιδομάτων, καθώς και ότι για κάθε απόκλιση από τις κυβερνητικές προβλέψεις για την οικονομία έχει ήδη νομοθετικά κατοχυρωθεί η λήψη νέων επώδυνων μέτρων. Ήδη φαίνεται ότι δε θα επιβεβαιωθεί η κυβερνητική πρόβλεψη για τον ετήσιο ρυθμό ανάπτυξης το 2017.

Αυτό που πρέπει κυρίως να κατανοηθεί είναι ότι η πολιτική που ακολουθείται στη χώρα μας με τα μνημόνια και τις αξιολογήσεις, δεν αποτελεί μια ελληνική πρωτοτυπία, που αφορά μόνο τις εξωτερικές απαιτήσεις των δανειστών, του κουαρτέτου. Δεν είναι μια προσωρινή πολιτική, μία παρένθεση που προκλήθηκε λόγω της υπερχρέωσης του κράτους. Είναι πολιτική στήριξης του κεφαλαίου, πολιτική για την αύξηση των κερδών των μονοπωλιακών ομίλων. Για αυτό και οι κατευθύνσεις αυτής της πολιτικής εφαρμόζονται σε όλα τα κράτη - μέλη της ΕΕ, που σφαγιάζουν τις λαϊκές ανάγκες για να ανακάμψουν τα κέρδη του κεφαλαίου. Για αυτό και αυτές τις κατευθύνσεις στηρίζει ο ΣΕΒ, οι εφοπλιστές, οι μεγαλοβιομήχανοι των τραπεζών.

- Ωστόσο η βελτίωση των δεικτών της οικονομίας και οι αναμενόμενες εξαγγελίες της κυβέρνησης μπροστά στη ΔΕΘ δεν προδιαγράφουν μια επιστροφή στην κανονικότητα;

- Η επιστροφή στην κανονικότητα όπως συχνά βαφτίζουν τη σημερινή αναιμική ανάκαμψη δεν οδηγεί σε καλύτερες μέρες για το λαό. Αντίθετα προϋπόθεση για την ανάκαμψη των κερδών και την προσέλκυση επενδύσεων είναι το νέο ξεζούμισμα, η αύξηση του βαθμού εκμετάλλευσης των εργαζομένων. Οι αστικές μελέτες επιβεβαιώνουν ότι η βελτίωση της ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας την προηγούμενη τετραετία έγινε με τη μείωση των μισθών, την επέκταση των ελαστικών εργασιακών σχέσεων και της μερικής απασχόλησης. Σε αυτή την κατεύθυνση ζητά να προσχωρήσουμε πιο γρήγορα, ο ΣΕΒ για να γίνουν μεγάλες επενδύσεις, με ελάχιστη φορολογία του μεγάλου κεφαλαίου, εκπτώσεις στους όρους προστασίας του περιβάλλοντος, φοροαφαίμαξη του λαού.

Αυτή τη σκληρή αντιλαϊκή πολιτική υπηρετεί εδώ και δύο χρόνια η κυβέρνηση του Τσίπρα και δεν πρόκειται να την κρύψει με το ανέκδοτο των δήθεν φιλολαϊκών «αντίμετρων», όπως για παράδειγμα της κατοχύρωσης της καταβολής δεδουλευμένων από την προσωπική περιουσία του εργοδότη, από την οποία εξαιρέθηκαν φυσικά οι μεγάλες μετοχικές ανώνυμες εταιρείες. Ακόμη και την όποια ελάχιστη βοήθεια στις ομάδες ακραίας φτώχειας, θα την πληρώσουν πάλι οι υπόλοιποι μισθωτοί και αυτοαπασχολούμενοι.

- Η επίσκεψη του Γάλλου προέδρου Μακρόν δημιούργησε προσδοκίες ότι κάτι μπορεί να αλλάξει στην ΕΕ. Ο Έλληνας πρωθυπουργός άσκησε κριτική για τη διολίσθηση απ΄ την Ευρώπη των πολιτών στην Ευρώπη των τραπεζιτών και των τεχνοκρατών. Ποια είναι η γνώμη σας;

- Η ΕΕ δεν υπήρξε ποτέ ως συμμαχία της κοινωνικής δικαιοσύνης, της ειρήνης, της αλληλεγγύης. Με βάση τους ιδρυτικούς σκοπούς της ήταν και είναι μία ιμπεριαλιστική συμμαχία που προωθεί τα συμφέροντα των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων, τα κοινά συμφέροντα των αστικών τάξεων όλων των κρατών - μελών. Δεν μπορεί να μετασχηματιστεί σε φιλολαϊκή κατεύθυνση, γιατί δεν είναι ουδέτερο γήπεδο που απλά αναμετρούνται οι δυνάμεις του κεφαλαίου και της εργασίας. Οι ράγες της ευρωενωσιακής πολιτικής καθορίζονται από το μεγάλο κεφάλαιο, όποιοι και να είναι οι μηχανοδηγοί των κυβερνητικών τρένων στα κράτη - μέλη της ΕΕ.

Οι πολιτικοί σύμμαχοι του Αλέξη Τσίπρα, οι Γάλλοι και Ιταλοί σοσιαλδημοκράτες, αναδείχθηκαν ήδη σε πρωτοπόρους στην αντιλαϊκή επίθεση για να θωρακιστεί η ανταγωνιστικότητα των μονοπωλιακών ομίλων. Στη Γαλλία, επί προεδρίας Ολάντ, κατοχυρώθηκε νομοθετικά η πλήρης ελαστικοποίηση του χρόνου εργασίας, οι απλήρωτες υπερωρίες. Τώρα ο πρόεδρος Μακρόν προωθεί αποφασιστικά νέα αντεργατικά μέτρα στη Γαλλία, με διευκόλυνση των απολύσεων, ουσιαστική αποδυνάμωση των συλλογικών συμβάσεων σε σχέση με τις επιχειρησιακές και τις ατομικές, περικοπές στα επιδόματα στέγασης. Την ίδια ώρα ετοιμάζει μείωση φορολογίας των μεγαλομετόχων των ομίλων, φοροελαφρύνσεις της αστικής τάξης.

Πίσω από τις γενικόλογες διακηρύξεις και το ευρωπαϊκό όραμα που ακούσαμε στον ωραίο χώρο της Πνύκας, κάτω από την Ακρόπολη, κρύβεται αυτό το εφιαλτικό μέλλον για τους εργαζόμενους, κάτω από την μπότα της δικτατορίας του κεφαλαίου. Η πολιτική της ΕΕ είναι και θα είναι αντιλαϊκή πολιτική μνημονίου διαρκείας για όλα τα κράτη - μέλη είτε είναι υπερχρεωμένα είτε όχι. Η προοπτική μιας ομόσπονδης ΕΕ ισχυροποιεί ακόμη περισσότερο τον πραγματικό εχθρό των εργαζόμενων, την εξουσία του κεφαλαίου.

- Το προηγούμενο διάστημα κυριάρχησε η πολιτική αντιπαράθεση μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ για τη μη συμμετοχή της κυβέρνησης στο συνέδριο της ΕΕ στην Εσθονία. Στη συνέχεια έπεσαν οι τόνοι. Θεωρείτε ότι ήταν μία ευκαιριακή, προσωρινή αντιπαράθεση για λόγους μικροκομματικού συμφέροντος ή αποπροσανατολισμού;

- Η αντικομμουνιστική εκστρατεία της ΕΕ δεν πρόκειται να σταματήσει γιατί έχει βαθύτερη στόχευση να πείσει τους λαούς ότι δεν υπάρχει διέξοδος απ' τη σημερινή καπιταλιστική ζούγκλα της ανασφάλειας, της εκμετάλλευσης, της ανεργίας. Γι΄ αυτό και οι παραχαράκτες της Ιστορίας που υμνούν τα εσθονικά τάγματα των «SS» προσπαθούν να κρύψουν ότι η δικτατορία του κεφαλαίου είναι βουτηγμένη στο αίμα των λαών, τόσο με τη μορφή του φασισμού όσο και με τη μορφή της αστικής κοινοβουλευτικής δημοκρατίας.

Αυτό δείχνει η πείρα των δύο Παγκόσμιων Πολέμων και των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων απ' το Βιετνάμ μέχρι το Ιράκ. Μάταια όμως προσπαθούν να κρύψουν την αλήθεια, ότι μόνο οι κομμουνιστές παλεύουν να ανατρέψουν το καπιταλιστικό σύστημα που γεννά το φασισμό. Ο ρόλος του Κόκκινου Στρατού της ΕΣΣΔ στη συντριβή του φασισμού δεν μπορεί να σβήσει απ' τη μνήμη των λαών.

Η αντικομμουνιστική εκστρατεία αποτελεί το αναγκαίο συμπλήρωμα της επίθεσης στα δικαιώματα και τις κατακτήσεις των λαών που δυναμώνει συνεχώς. Ο ΣΥΡΙΖΑ πρωταγωνιστεί στην αντιλαϊκή επίθεση και προσπαθεί να ξεγελάσει τους εργαζόμενους με ορισμένους ελιγμούς, ώστε να φαίνεται ως «μικρότερο κακό» σε σχέση με τη ΝΔ. Έτσι, φέτος, σε αντίθεση με πέρσι, δεν πήγε ο αρμόδιος υπουργός στο αντικομμουνιστικό συνέδριο της ΕΕ. Όμως έσπευσε να υπενθυμίσει την ιστορική συμβολή του ευρωκομμουνιστικού ρεύματος στον αντισταλινισμό, που αποτελεί την καρδιά του σύγχρονου αντικομμουνισμού.

Η ΝΔ έχει απ' την πλευρά της μεγάλη δυσκολία να διαφοροποιηθεί ουσιαστικά απ' τις βασικές κατευθύνσεις της πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ. Έτσι έφτασε να συναγωνίζεται τη Χρυσή Αυγή στο χυδαίο αντικομμουνισμό, για να επιχειρήσει μια πολύ μικρή αναδίπλωση στη συνέχεια, όταν διαπίστωσε ότι η αρχική στάση της δε βοηθά τελικά τους εκλογικούς στόχους της.

Η ουσία είναι ότι τόσο ο ΣΥΡΙΖΑ όσο και η ΝΔ υπηρετούν το ένα απ' τα δύο πραγματικά άκρα της κοινωνίας, την άρχουσα τάξη των καπιταλιστών. Η εργατική τάξη, οι αυτοαπασχολούμενοι, οι φτωχοί αγρότες μπορούν και πρέπει να βάλουν τη δική τους σφραγίδα στις εξελίξεις.

- Πόσο σας ανησυχεί η κατάσταση στην Κορεατική Χερσόνησο; Προμηνύει ενδεχομένως εξελίξεις σε άλλη περιοχή του κόσμου;

- Βρισκόμαστε μπροστά σε μια επικίνδυνη όξυνση των ανταγωνισμών ανάμεσα σε ισχυρά ιμπεριαλιστικά κέντρα που δεν περιορίζεται μόνο στην Κορεατική Χερσόνησο. Αφορά τον έλεγχο και το μοίρασμα αγορών και ενεργειακού πλούτου, συνδέεται με το εμπόριο οπλικών συστημάτων και κυρίως με το γενικότερο οικονομικό ανταγωνισμό ισχυρών καπιταλιστικών χωρών. Αυτή είναι η ρίζα του προβλήματος και όχι κάποιοι ιδιόμορφοι, πολεμοχαρείς ηγέτες, όπως προβάλλουν πολλά αστικά Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης.

Ιδιαίτερα οι ΗΠΑ επικαλούνται υποκριτικά τον κίνδυνο απ' τα πυρηνικά όπλα της Βόρειας Κορέας για να εγκαταστήσουν την περιβόητη «αντιπυραυλική ασπίδα» με τη στήριξη της Ιαπωνίας και της ΕΕ στην περιοχή του Ειρηνικού. Την ίδια ώρα οι ΗΠΑ βρίσκονται στην πρωτοκαθεδρία χωρών με πυρηνικό οπλοστάσιο. Έτσι οξύνεται η αντιπαράθεσή τους με την Κίνα και τη Ρωσία που αντιτάσσονται στα συγκεκριμένα σχέδια.

Η όξυνση των ανταγωνισμών στην Κορεάτικη Χερσόνησο δεν οδηγεί σε εξομάλυνση και αποσυμφόρηση της κατάστασης σε άλλες περιοχές, όπως στη Μέση Ανατολή. Αφενός γιατί οι επιπτώσεις μιας τοπικής στρατιωτικής αναμέτρησης αυτού του επιπέδου θα είναι παγκόσμιες και αφετέρου γιατί η βασική αιτία της όξυνσης των αντιθέσεων ανάμεσα στα ιμπεριαλιστικά κέντρα είναι κοινή για όλες τις περιοχές υψηλού κινδύνου. Γι' αυτό και είναι μεγάλες οι ευθύνες της σημερινής κυβέρνησης που αναλαμβάνει ρόλο σημαιοφόρου των σχετικών επιθετικών σχεδίων του ΝΑΤΟ στην περιοχή μας.

Σε κάθε περίπτωση η πορεία κάθε χώρας πρέπει να βρίσκεται στην αποκλειστική ευθύνη του λαού της και κάθε ιμπεριαλιστική επέμβαση πρέπει να καταδικάζεται. Μόνο οι λαοί με την πάλη τους ενάντια στις ιμπεριαλιστικές συμμαχίες, όπως το ΝΑΤΟ και η ΕΕ, ενάντια στο ίδιο το σύστημα της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης, μπορούν να εμποδίσουν αυτές τις επικίνδυνες εξελίξεις.

- Οι αντιδράσεις των εργαζόμενων στα οικονομικά μέτρα δεν φαίνεται να είναι έντονες. Ποια είναι η πρόταση του ΚΚΕ προς το εργατικό λαϊκό κίνημα;

- Το ΚΚΕ κάνει ό,τι μπορεί για να οργανωθεί η λαϊκή αντεπίθεση. Οι δυνάμεις του ΚΚΕ μπαίνουν μπροστά για να οργανωθούν παντού πρωτοπόρες εστίες αντίστασης και αντεπίθεσης, σε κάθε εργασιακό χώρο, κάθε κλάδο της οικονομίας, κάθε περιοχή. Όμως είναι στο χέρι των ίδιων των εργαζόμενων να οργανωθούν, να παλέψουν, να διεκδικήσουν, να μη μείνουν παθητικοί θεατές των εξελίξεων.

Καλούμε τους εργαζόμενους να μην αποδεχτούν ως οριστικές τις μεγάλες απώλειες που είχαν την περίοδο της κρίσης και να απαιτήσουν να ικανοποιηθούν οι ανάγκες τους με βάση τις σύγχρονες δυνατότητες και τον πλούτο που παράγεται σήμερα στη χώρα. Οι συγκεντρώσεις και οι διαδηλώσεις του ΠΑΜΕ αυτές τις μέρες μπορούν να αποτελέσουν σταθμό αντεπίθεσης.

Τονίζουμε ότι υπάρχει δρόμος για να έχουν όλοι δουλειά χωρίς τον εφιάλτη της ανεργίας, για να εργάζονται όλοι λιγότερο απολαμβάνοντας καλύτερο επίπεδο ζωής, δημόσιες και δωρεάν υπηρεσίες υγείας και παιδείας. Όμως πρέπει να σημαδέψουμε τον πραγματικό αντίπαλό μας, την άρχουσα τάξη, τους επιχειρηματικούς ομίλους, που θυσιάζουν τις ανάγκες μας για να αυξηθούν τα κέρδη τους. Πρέπει να παλέψουμε για να ανατρέψουμε τελικά την εξουσία του κεφαλαίου, όταν το επιτρέψουν οι συνθήκες.

Είναι ευθύνη και των ίδιων των εργαζόμενων, πρώτα απ' όλα της εργατικής τάξης, να διαλέξει το δρόμο της ρήξης, της ανατροπής και να απορρίψει την επιλογή του «μικρότερου κακού», που μας οδηγεί απ' το κακό στο χειρότερο.

Αυτόν το δρόμο φωτίζει το παράδειγμα της Οκτωβριανής Σοσιαλιστικής Επανάστασης του 1917, που φέτος τιμάμε τα 100 χρόνια απ' τη νικηφόρα έκβασή της.

902, Σάββατο 09/09/2017 - 18:2