Έτορε Σκόλα: Μια Ξεχωριστή Μέρα στον Ζέφυρο - Μια ξεχωριστή βδομάδα στην οθόνη του

ΜΙΑ ΞΕΧΩΡΙΣΤΗ ΜΕΡΑ του Έτορε Σκόλα

Από 3 Αυγούστου η NEW STAR προβάλλει σε επανέκδοση, ψηφιακά αποκατεστημένη, την ωραιότερη ταινία του Έτορε Σκόλα «ΜΙΑ ΞΕΧΩΡΙΣΤΗ ΜΕΡΑ», μια από τις πλέον συγκλονιστικές δημιουργίες του που σημάδεψε τόσο το έργο του, όσο και τον Ιταλικό αλλά και Ευρωπαϊκό Κινηματογράφο.

Μια από τις πλέον συγκλονιστικές δημιουργίες
του ΕΤΟΡΕ ΣΚΟΛΑ που σημάδεψε τόσο το έργο του,
όσο και τον Ιταλικό αλλά και Ευρωπαϊκό Κινηματογράφο.
Μια ταινία που πραγματικά συγκλονίζει με τα θέματα
και τις σκηνοθετικές της φόρμες.
40 Χρόνια μετά την πρώτη προβολή της και πάλι στη μεγάλη οθόνη.

Ο Μαρτσέλο Μαστρογιάννι και η Σοφία Λόρεν σε μια σπουδαία ταινία από τον Κάρλο Πόντι δημιουργό των μεγάλων διεθνών επιτυχιών ‘’Δόκτωρ Ζιβάνγκο’’, ‘’La strada’’, ‘’Η ατιμασμένη’’,
δίνουν σάρκα και οστά σε ένα αξέχαστο όσο και πρωτότυπο κινηματογραφικό ντουέτο.

13 ΔΙΕΘΝΗ ΒΡΑΒΕΙΑ και 2 ακόμα ΥΠΟΨΗΦΙΟΤΗΤΕΣ:

2 Υποψηφιότητες για OSCAR (Καλύτερης ξένης ταινίας & Α' Αντρικού ρόλου)
Χρυσός Φοίνικας ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΒΕΝΕΤΙΑΣ καλύτερης σκηνοθεσίας 2014 restored film
ΧΡΥΣΗ ΣΦΑΙΡΑ ΗΠΑ για καλύτερη ταινία
2 Βραβεία DAVID DI DONATELLO (Σκηνοθεσίας και Α' ΓΥΝΑΙΚΕΙΟΥ ΡΟΛΟΥ)
3 ΧΡΥΣΕΣ ΣΦΑΙΡΕΣ ΙΤΑΛΙΑΣ (Καλύτερη ταινία, Αντρικός και Γυναικείος ρόλος)
3 Βραβεία ΙΤΑΛΙΚΟΥ ΣΥΝΔΙΚΑΤΟΥ ΚΡΙΤΙΚΩΝ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ

Στην ταινία έκανε το κινηματογραφικό της ντεμπούτο 
η ανιψιά της Σοφίας Λόρεν και εγγονή του Μουσολίνι, Αλεσάντρα Μουσολίνι.

Κορυφαίο φιλμ του μοντέρνου κινηματογράφου πάνω στην αλλοτρίωση του ατόμου  από την κυρίαρχη ιδεολογία, που έρχεται μέσα από τα εργαλεία της: Κράτος, παιδεία, οικογένεια, θρησκεία.

Μία συγκινητική και βαθιά ανθρώπινη ιστορία, που παραμένει διαχρονική, καταγγέλλοντας παράλληλα τον φασισμό και τις καταβολές του.

Μια ξεχωριστή και για τους δυο μέρα, όπου εκείνη θα ξαναβρεί την ψυχή της κι εκείνος θα νιώσει την τρυφεράδα της.

Αυτή μπορεί να ήταν απούσα από το μεγάλο ιστορικό γεγονός της ημέρας, ήταν όμως παρούσα στο πιο σημαντικό γεγονός
της μέχρι τώρα ανιαρής ζωής της.

Μια ξεχωριστή μέρα που καραδοκεί στις ζωές όλων, σαν θρυαλλίδα που αλλάζει τα πάντα απρόσμενα, ανατρεπτικά, καταλυτικά.

ΜΙΑ ΞΕΧΩΡΙΣΤΗ ΜΕΡΑ

A special day, Ιταλία 1977 - Διάρκεια 110΄ - Έγχρωμη

Σκηνοθεσία: Έτορε Σκόλα 
Σενάριο: Έτορε Σκόλα,  Ρουτζέρο Μάκαρι, Μαουρίζιο Κοστάντσο.
Πρωταγωνιστούν: Μαρτσέλο Μαστρογιάννι, Σοφία Λόρεν, Τζον Βέρνον, Φρανσουά Μπέρντ, Αλεσάντρα Μουσολίνι.
Μουσική: Αρμάντο Τροβαϊόλι
Φωτογραφία: Πασκουαλίνο Ντε Σάντις
Μοντάζ: Ραϊμόντο Κροτσιάνι
Παραγωγή: Κάρλο Πόντι

ΣΥΝΟΨΗ

Η ξεχωριστή μέρα του τίτλου είναι η 8 του Μάη 1938. Ο Χίτλερ επισκέπτεται την φασιστική Ιταλία του Μουσολίνι όπου ο φασισμός είναι στο απόγειό του στην Ιταλία. Η Ρώμη μέσα σ'ένα κλίμα πατριωτικής έξαρσης και φανφαρόνικου μεγαλείου και το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού της Ρώμης ετοιμάζεται για να πάει στην εκδήλωση που έχει οργανωθεί προς τιμήν του.

Η κυρίαρχη ιδεολογία είναι αυτή του φασισμού. Το ιδεώδες της "ανδροπρέπειας" κυριαρχεί, ο άνδρας εξαίρεται, η γυναίκα υποτιμάται.

Η Αντονιέτα (Σοφία Λόρεν), μια όμορφη νοικοκυρά, σύζυγος του Εμανουέλε (Τζον Βέρνον) ενός άνδρα με φασιστικές πεποιθήσεις και μητέρα έξι κακομαθημένων παιδιών.

Η ιστορική για τους Ιταλούς ημέρα, θα βρει την πρωταγωνίστρια Σοφία Λόρεν εκεί που τη βρίσκουν και όλες οι υπόλοιπες. Στον ίδιο ρόλο, στις ίδιες διαδρομές, στον ίδιο μονότονο ρυθμό, ετοιμάζει σύζυγο και παιδιά για την παρέλαση και μένει στο σπίτι για να το τακτοποιήσει.

Στην άδεια πλέον πολυκατοικία στην οποία μένει, βρίσκεται και άλλος ένας ένοικος, ο δημοσιογράφος Γκαμπριέλε (Μαρτσέλλο Μαστρογιάννι), που είναι ομοφυλόφιλος και μάχεται ενάντια στον φασισμό.

Κάποια στιγμή ο παπαγάλος της Αντονιέτα το σκάει και πηγαίνει και κάθεται δίπλα από το πρεβάζι του παραθύρου του Γκαμπριέλε. Το περιστατικό αυτό αποτελεί την αιτία για την οποία ο Γκαμπριέλε και η Αντονιέτα γνωρίζονται και περνάνε ολόκληρη τη μέρα μαζί.

Οι δυο αυτοί άγνωστοι μέχρι πρότινος άνθρωποι πρόκειται να ανοίξουν τις καρδιές τους ο ένας στον άλλον και να εξομολογηθούν πράγματα που δεν έχουν αποκαλύψει σε κανέναν.

Ο Μαρτσέλο Μαστρογιάνι, που είναι ραδιοφωνικός εκφωνητής, στοχαστικός και ευαίσθητος, αδυνατεί να πάρει στα σοβαρά όλον αυτόν τον φανφαρονισμό και τη χυδαιότητα του καθεστώτος, δεν έχει την κατάλληλη "ενθουσιώδη φωνή" που απαιτούν οι περιστάσεις και έτσι διώχνεται από τη δουλειά του και παραγκωνίζεται από το σύστημα.

Η συνάντησή τους θα πυροδοτήσει την σύγκρουση ανάμεσα στο αληθινό και στο ψεύτικο.

Όταν η μέρα τελειώσει οι δυο τους θα πρέπει να αποχωριστούν, ο Γκαμπριέλε θα συλληφθεί για τη δράση του κατά του φασισμού κι η Αντονιέτα θα πρέπει να συνεχίσει να υπακούει τις διαταγές του συζύγου της.

Όταν όμως αυτή ξαναγυρίσει στο διαμέρισμά της δεν θα 'ναι  η ίδια με πριν.

IMDB της ταινίας «ΜΙΑ ΞΕΧΩΡΙΣΤΗ ΜΕΡΑ»

Link photo της ταινίας «ΜΙΑ ΞΕΧΩΡΙΣΤΗ ΜΕΡΑ»

*

Λίγα λόγια για την ταινία

Ο ΈτορεΣκόλα ένας από τους μεγαλύτερους δημιουργούς και ποιητές του ιταλικού κινηματογράφου. Δεινός εκφραστής της ιταλικής πραγματικότητας, έντονα πολιτικοποιημένος και με κοινωνικές ευαισθησίες, ο ΈτορεΣκόλα, υπήρξε επίσης ένας από τους σημαντικότερους Ευρωπαίους κινηματογραφιστές. Με περισσότερες από σαράντα ταινίες στο ενεργητικό του, ο ΈτορεΣκόλα άφησε μια σπουδαία κληρονομιά στην έβδομη τέχνη, έχοντας επηρεάσει τις νεότερες γενιές κινηματογραφιστών.

Μια κορυφαία στιγμή της καριέρας του, η ταινία «ΜΙΑ ΞΕΧΩΡΙΣΤΗ ΜΕΡΑ»,μία από τις πιο αξιόλογες δημιουργίες του ΈτορεΣκόλαμεδύο από τους σημαντικότερους Ιταλούς ηθοποιούς, ΜαρτσέλλοΜαστρογιάννι και Σοφία Λόρεν.παρουσιάζει μία συγκινητική και βαθιά ανθρώπινη ιστορία, που παραμένει διαχρονική, καταγγέλλοντας παράλληλα τον φασισμό και τις καταβολές του.

Δύο άνθρωποι, που ζουν στο περιθώριο, συναντιούνται και αγκαλιάζονται με απόγνωση την ίδια ώρα που όλη η Ιταλία παραληρεί για μια συνάντηση, αυτή του Μουσολίνι και του Χίτλερ, στη Ρώμη της 8ης Μαΐου 1938.

Η ταινία είναι σκηνοθετημένη έτσι ώστε να δίνεται στους κορυφαίους ηθοποιούς η ευχέρεια να δημιουργήσουν την αίσθηση, μέσα από κλειστούς χώρους αλλά και σε πραγματικό χρόνο, του περιορισμού της έκφρασης και των επιλογών, στα πλαίσια ενός κοινωνικού μοντέλου που μπορεί να συνιστά ανθρώπινη φυλακή.

Μια ξεχωριστή μέρα που είναι γεμάτη συναισθήματα και εξελίσσονται επαναστατικά κι ανθρώπινα, αυτός ζει την τελευταία μέρα της ελευθερίας του κι αυτή ανακαλύπτει έναν κόσμο που δεν γνώριζε έως σήμερα.

Συναισθηματικές αντιδράσεις και ανατροπές, απωθημένα και ορμές οδηγούν στην εσωτερική σύγκρουση και των δυο τεράστιων ηθοποιών με κορυφαία έκβαση την ένταση του ερωτικού πόθου, αντιπροσωπεύοντας έτσι την απελευθέρωση έστω στιγμιαία, αλλά παράλληλα συνιστώντας την απαρχή μιας προσωπικής ολοκληρωτικής ανατροπής.

Σκηνές γεμάτες ανθρώπινα συναισθήματα, ένταση, πάθος, ανατροπές και εντέλει μέσα από το ρίσκο της εκπλήρωσης του ερωτικού πόθου την απελευθέρωση και τη γαλήνη.

Η σκηνοθεσία σε Πραγματικό Χρόνο, γεγονός σπάνιο για κινηματογραφική ταινία. Το έχει κάνει και ο Χίτσκοκ μία και μοναδική του ταινία "Ο ΒΡΟΧΟΣ". Η Πλοκή  εξελίσσεται σε πραγματικό χρόνο, δηλαδή αυτό που βλέπουμε γίνεται την ίδια συγκεκριμένη ώρα. Τα χρώματα φυσικά είναι σκούρα, μουντά, με έντονο το στοιχείο του στρατιωτικού χακί, κάτι φυσικά καθόλου τυχαίο.

Η ιστορία εξελίσσεται σε τρεις χώρους. Το διαμέρισμα της Αντονιέτα όπου γίνεται η πρώτη γνωριμία και δράση, το διαμέρισμα του Γκαμπριέλε, σε αντίθετη δράση και εξέλιξη, και η ταράτσα με τα ρούχα, όπου εξελίσσεται η σύγκρουση και η σύνθεση. ΘΕΣΗ-ΑΝΤΙΘΕΣΗ-ΣΥΝΘΕΣΗ.

Ο Ορισμός του διαλεκτικού υλισμού πάνω στη δομή των γεγονότων

Όταν η Aντονιέτα επιστρέψει στο διαμέρισμά της, τίποτα δεν είναι το ίδιο όπως πριν μέσα της.....

Η επιστροφή των λοιπών μελών της οικογένειας από την φασιστική παράτα την βρίσκουν άλλο άνθρωπο με άλλα βιώματα και σκέψεις.

Οι φασίστες καραδοκούν, ο Γκαμπριέλε μένει μετέωρος.

Η διεκδίκηση της λεύτερης στιγμής, οι στιγμές ηδονικής λευτεριάς, το ξεπέρασμα των αυταπατών, η υπέρβαση θεωρούμενων ρόλων.

Και το μέγιστο και διαχρονικό μήνυμα αυτό για τη σύγκρουση του ανθρώπου με την άρχουσα ιδεολογία και δη αυτή του φασισμού που κραδαίνει τον εφιάλτη της επίκαιρα και πάλι.

Η άρχουσα ιδεολογία που έρχεται μέσα από τα εργαλεία της: Κράτος, παιδεία, οικογένεια, θρησκεία να αλλοτριώνει κάθε φυσική και ανθρώπινη άποψη.

Η ταινία γυρίστηκε στο μεγαλύτερο της μέρος σε ένα διαμέρισμα, που βρίσκεται στις πολυκατοικίες «Φεντερίτσι», εργατικές κατοικίες που ανεγέρθηκαν κατά τη δεκαετία του '30 με πρωτοβουλία του Μουσολίνι, ενώ τα εξωτερικά γυρίσματα αφορούν κυρίως το χώρο γύρω από τις πολυκατοικίες. Η παραγωγή έγινε από τον σύζυγο της Σοφία Λόρεν, Κάρλο Πόντι, ενώ το σενάριο γράφτηκε από τον σκηνοθέτη της ταινίας ΈτορεΣκόλα, σε συνεργασία με τον δημοσιογράφο ΜαουρίτσιοΚοστάντσο και τον ΡουτζέροΜάκκαρι. Στην ταινία έκανε το κινηματογραφικό της ντεμπούτο η ανιψιά της Σοφίας Λόρεν και εγγονή του Μουσολίνι, Αλεσάντρα Μουσολίνι. Η Λόρεν εμφανίστηκε στην ταινία με μακιγιάζ που επιμελήθηκε ο Φραντσέσκο Φρέντα, προκειμένου να πείσει ότι μπορούσε να υποδυθεί τη νοικοκυρά.

ΕΤΟΡΕ ΣΚΟΛΑ - ΒΙΟΓΡΑΦΙΑ

Ιταλός σκηνοθέτης του κινηματογράφου με σημαντικό έργο τη δεκαετία του ’70. Ο ΈτορεΣκόλα γεννήθηκε στις 10 Μαίου 1931 στο Τρέβικο της Καμπανίας. Σπούδασε νομικά στο Πανεπιστήμιο της Ρώμης και ξεκίνησε τη σταδιοδρομία του ως δημοσιογράφος.

Συνέχισε ως σεναριογράφος κωμωδιών («Φαντάσματα στην Ρώμη», «Φανφαρόνος» κ.ά.) για να μεταπηδήσει στη σκηνοθεσία το 1964 με τη σπονδυλωτή κωμωδία «Sepermetteparliamo di donne» («Αν μας επιτρέπετε μιλάμε για γυναίκες»). Γνωστός έγινε το 1970 με την κομεντί «Δράμα ζηλοτυπίας» («Drammadellagelosia») με τους Μαρτσέλο Μαστροϊιάνι, Μόνικα Βίτι και ΤζιανκάρλοΤζιανίνι και καθιερώθηκε το 1974 με την κωμωδία «C’ eravamotantoamati» («Είχαμε αγαπηθεί τόσο») με πρωταγωνιστές τη Στεφάνια Σαντρέλι, τον Νίνο Μανφρέντι και τον Βιτόριο Γκάσμαν.

Ακολουθεί το δράμα «Βίαιοι, βρώμικοι και κακοί» («Brutti, sporchi e cattivi»), με την οποία θα κερδίσει βραβείο σκηνοθεσίας στις Κάννες το 1976. Η ταινία παρουσιάζει την ανθρώπινη και υλική μιζέρια σε μία παραγκούπολη της Ρώμης, στις αρχές της δεκαετίας του ’70. Tο 1977 γυρίζει το δράμα «Μια ξεχωριστή μέρα» («Unagiornataparticolare»), με τους Μαρτσέλο Μαστρογιάνι και Σοφία Λόρεν, που διακρίνεται για την εξαιρετική της λεπτότητα και κερδίζει «Χρυσή Σφαίρα» καλύτερης ξένης ταινίας και υποψηφιότητα για Όσκαρ καλύτερης ξένης ταινίας, μία από τις πέντε της καριέρας του.

Στη συνέχεια καταπιάνεται με διάφορα θέματα: την κοινωνική σάτιρα στην «Ταράτσα» (« Laterrazza, 1979), το μελόδραμα στο «Passione d’ amore» (Ερωτικό Πάθος, 1981)» και την ιστορική αλληγορία στη «Νύχτα της Βαρέν» (LanuitdeVarennes, 1982). Tο 1983 γυρίζει το μιούζικαλ «Ο χορός» («Le bal»), το 1985 την κωμωδία «Μακαρόνι» («Maccheroni«) με τον ΤζακΛέμον και τον Μαρτσέλο Μαστρογιάνι και το 1987 το δράμα «Η οικογένεια» («La famiglia»), με πρωταγωνιστή τον Βιτόριο Γκάσμαν. Το 2013 γύρισε το ντοκιμαντέρ «ChestranochiamarsiFederico» («Τι παράξενο όνομα ήταν το Φεντερίκο»), αφιερωμένο στο φίλο του και μέγα σκηνοθέτη Φεντερίκο Φελίνι.

Ο Έτορε Σκόλα δεν είχε κρύψει τις αριστερές του ιδέες και είχε συμμετάσχει στην «σκιώδη κυβέρνηση» του Ιταλικού Κομμουνιστικού Κόμματος το 1989, με τομέα αρμοδιότητας την πολιτιστική κληρονομιά. Πέθανε σε νοσοκομείο της Ρώμης στις 19 Ιανουαρίου 2016, σε ηλικία 84 ετών. Από τον γάμο του με τη σεναριογράφο και σκηνοθέτιδα Τζιλιόλα Σκόλα είχε αποκτήσει δύο κόρες, τη σκηνοθέτιδα και συγγραφέα Πάολα Σκόλα και τη συγγραφέα Σίλβια Σκόλα.

Φιλμογραφία

*

Phone: 2108220008, 2108220023

E-mail: newstarcine@gmail.com

W: http://newstarartcinema.gr/

*

Λευκή ρετροσπεκτίβα σε φόντο κόκκινο
Με αφορμή την επαναλειτουργία της Αλκυονίδας και του Studio
Μικρό οδοιπορικό μνήμης μέσα από σινεμά και γεγονότα που σημάδεψαν τα χρόνια μας

*

Παρουσιάσεις ταινιών από τον Μπ. Ζ.

Μποτίλιες στο Σκοπευτήριο, στην ΟΓΕ και στην Αλκυονίδα

***
Το ΣΙΝΕΜΑ της Μποτίλιας
και
Μποτίλια Στον Άνεμο: Πρόσωπα διά χειρός

*