72 χρόνια από την 9η Μάη 1945
Λίγο μετά τα μεσάνυχτα της 9ης Μάη 1945 στην αίθουσα μιας στρατιωτικής σχολής στο προάστιο Κάρλς Χόρστ του Βερολίνου ο επικεφαλής του γερμανικού γενικού επιτελείου και στενός συνεργάτης του Χίτλερ Στρατάρχης Καϊτέλ συνοδευόμενος από το Στρατηγό της Αεροπορίας Στούμπφ και τον Ναύαρχο Χίντεμπουργκ υπέγραψαν τη συνθήκη παράδοσης άνευ όρων της ναζιστικής Γερμανίας στον Κόκκινο Στρατό και στους επικεφαλής των συμμαχικών εκστρατευτικών σωμάτων.
Ήταν το πιστοποιητικό θανάτου του ναζισμού και η αρχή του τέλους του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου.
Eνός πολέμου που κάλυψε είκοσι δύο εκατομμύρια τετραγωνικά χιλιόμετρα γης στα οποία πολέμησαν εκατόν δέκα εκατομμύρια στρατιώτες από 61 χώρες.
Πενήντα εκατομμύρια ψυχές χάθηκαν στο παγκόσμιο μακελειό και τριάντα πέντε εκατομμύρια τραυματίστηκαν.
Η σημαία με το σφυροδρέπανο στη καρδιά του ναζισμού, στο Βερολίνο |
Η γιγάντια συμβολή της Σοβιετικής Ένωσης στη νίκη επιτεύχθηκε χάρη στο ρόλο της εργατικής σοβιετικής εξουσίας στη δημιουργία και στην οργάνωση της αμυντικής θωράκισής της.
Στα πλεονεκτήματα που προσφέρει η κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής και ο κεντρικός σχεδιασμός της οικονομίας.
Στον πρωταγωνιστικό ρόλο των λαϊκών μαζών με ηγέτιδα δύναμη την εργατική τάξη. Στον ρόλο του Κομμουνιστικού Κόμματος ως επαναστατικής πρωτοπορίας. Το τίμημα σε αίμα ήταν σκληρό για τη Σοβιετική Ένωση και τους λαούς της
Κάθε λεπτό που περνούσε οι ναζί εξόντωναν ή τραυμάτιζαν εννιά Σοβιετικούς πολίτες. Τριάντα εκατομμύρια ήταν οι νεκροί και οι τραυματίες.
Καταστράφηκαν ολοσχερώς 1.710 πόλεις.
Από τον χάρτη σβήστηκαν 70.000 χωριά.
32.000 βιομηχανίες και 65.000 χιλιόμετρα σιδηροδρομικών γραμμών ισοπεδώθηκαν.
Κάηκαν εκατομμύρια στρέμματα καλλιεργειών, χιλιάδες νοσοκομεία, σχολεία, πανεπιστήμια και βιβλιοθήκες.
Το πρώτο εξάμηνο του πολέμου πήγαν στο μέτωπο 1.100.000 μέλη του Κομμουνιστικού Κόμματος.
Μέχρι το 1944 ο αριθμός των κομμουνιστών στον Κόκκινο Στρατό και στο Ναυτικό υπερέβαινε τα 3.000.000.
Ένας στους τέσσερις Σοβιετικούς στρατιώτες ήταν κομμουνιστής.
Η υπογραφή της άνευ όρων παράδοσης της Γερμανίας |
Πάνω από δύο εκατομμύρια κομμουνιστές προχώρησαν στην υπέρτατη θυσία στην διάρκεια της επιχείρησης Μπαρμπαρόσα.
Σε όλη την διάρκεια της επιχείρησης Μπαρμπαρόσα τα ναζιστικά στρατεύματα βρέθηκαν αντιμέτωπα με την ανωτερότητα του Κόκκινου Στρατού.
To κρατικό συμβούλιο άμυνας και το Ανώτατο Στρατηγείο έβλεπε μακρύτερα και καλύτερα από τη ναζιστική στρατηγική ηγεσία αφού ήταν εξοπλισμένο με τη γνώση των γενικών νόμων του αγώνα που στηριζόταν στο στέρεο θεμέλιο του Μαρξισμού - Λενινισμού.
Κατανοούσε καλύτερα από τον εχθρό τη συγκεκριμένη κατάσταση που καθόριζε την πορεία των γεγονότων, προέβλεπε τις πιθανές ενέργειες του εχθρού και έπαιρνε μέτρα να ανατρέψει τους σκοπούς του και να επιτύχει τους δικούς του στόχους
Η πορεία της πολεμικής προετοιμασίας της Σοβιετικής Ένωσης σε όλη τη διάρκεια της προπολεμικής εποχής ήταν ο καθοριστικός παράγοντας της καθήλωσης των εμπειροπόλεμων Γερμανικών στρατευμάτων που, στην χώρα του Λένιν, γεύτηκαν για πρώτη φορά στη διάρκεια του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου το πικρό ποτήρι της ήττας
Μετά τον Α’ παγκόσμιο πόλεμο ο καπιταλισμός μπήκε σε μια περίοδο σταθεροποίησης που είχε μόνο προσωρινό χαρακτήρα και ήταν εξαιρετικά ασταθής.
Στην πραγματικότητα πίσω από την πλαστή εικόνα της ευφορίας προετοιμαζόταν κιόλας ο Β’ παγκόσμιος πόλεμος ενώ οι αστικές κυβερνήσεις για να λύσουν οποιοδήποτε ζήτημα που αφορούσε τη διεθνή πολιτική ξεκινούσαν από το γεγονός της ύπαρξης της Σοβιετικής Ένωσης και από την τάση να βλάψουν όσο πιο πολύ μπορούσαν το πρώτο εργατικό κράτος του πλανήτη.
Οι Ηνωμένες Πολιτείες κυρίως αλλά και η Αγγλία και η Γαλλία εργάζονταν εντατικά και μεθοδικά για την υποκίνηση ενός αντεπαναστατικού πολέμου ανάμεσα στη Γερμανία και τη Σοβιετική Ένωση με στόχο αυτό που έλεγε ο μελλοντικός Αμερικανός πρόεδρος Χάρι Τρούμαν: «Οι δύο τίγρεις θα παλέψουν, θα ματώσουν και θα εξαντληθούν. Τότε θα έρθει η σειρά μας να επιβληθούμε».
Η σοσιαλδημοκρατία και ο ρεφορμισμός είχαν σημαντικό ρόλο σε αυτή την επιχείρηση διακηρρύσσοντας ανοικτά και ξεδιάντροπα ότι ο μπολσεβικισμός έπρεπε να βγει από την μέση ενώ δούλευαν δραστήρια για την συγκρότηση αντεπαναστατικού μετώπου με στόχο την στρατιωτική εισβολή στην Σοβιετική Ένωση.
Σοβιετικά στρατεύματα συνοδεύουν Γερμανούς αξιωματικούς να παραδοθούν. Μπρεσλάου, Γερμανία (σημερινό Βρότσλαβ, Πολωνία), 6 Μαΐου 1945 |
Φανερώνονται τα ιστορικά του όρια.
Εντείνονται οι ιμπεριαλιστικοί ανταγωνισμοί και κορυφώνεται ο αντεπαναστατικός πυρετός.
Η καταστροφή της Σοβιετικής Ένωσης και η καταστολή του εργατικού κινήματος ήταν πια στην ημερήσια διάταξη ενώ η ανισόμετρη καπιταλιστική ανάπτυξη αναδεικνύει και πάλι την Γερμανία δύναμη κρούσης του διεθνούς ιμπεριαλισμού.
Στις 30 Γενάρη 1933 οι εθνικοσοσιαλιστές κέρδισαν στις γερμανικές εκλογές και πήραν την εξουσία σηματοδοτώντας την στροφή της γερμανικής μεγαλοαστικής τάξης προς τον πόλεμο.
Η εξαθλίωση εκατομμυρίων Γερμανών στις αρχές της δεκαετίας του 1930 και η χωρίς όρια δημαγωγία των ναζιστών, παγίδεψε τμήματα της εργατικής τάξης και των μικροαστικών κομμάτων επιβεβαιώνοντας ότι η οικονομική και η γενικότερη κοινωνική κρίση δεν οδηγούν από μόνες τους σε φιλολαϊκές πολιτικές εξελίξεις.
Η εισβολή στη Σοβιετική Ένωση ήταν σύμφωνα με τον Χίτλερ και το Εθνικοσοσιαλιστικό Κόμμα της Γερμανίας το σημαντικότερο στάδιο στον αγώνα τους για την παγκόσμια κυριαρχία, γιατί ήταν το κυριότερο εμπόδιο στην πραγματοποίηση των στόχων τους.
Πρωταρχικός στόχος που απηχούσε και τη θέληση όλου του στρατοπέδου των ιμπεριαλιστών, ήταν η εξαφάνιση του σοσιαλιστικού συστήματος και του σοβιετικού πολιτισμού και η εκμηδένιση του Κομμουνιστικού Κόμματος.
Οι ναζιστές λογάριαζαν ότι με αυτό τον τρόπο θα εξασθενούσαν τη δύναμη του διεθνούς κομμουνιστικού κινήματος εξασφαλίζοντας έτσι ευνοϊκές συνθήκες για την επιβολή της νέας τάξης του Ράιχ σε ολόκληρο τον κόσμο.
Σχολείο στη Ρεμς, Γαλλία. Ανώτατο Στρατηγείο Συμμαχικών Δυνάμεων. Εδώ υπογράφτηκε η πρώτη γερμανική παράδοση, 7 Μαΐου 1945 |
Στην κούνια του ναζισμού και του πολέμου παραστέκονταν η γερμανική μεγαλοαστική τάξη και οι αστικές δημοκρατίες σαν στοργικές μάγισσες.
Οι εθνικοσοσιαλιστές ήταν και παρέμειναν σε ολόκληρη την διάρκεια της ύπαρξής του ο πιο τέλειος εκφραστής των συμφερόντων των Γερμανών καπιταλιστών.
Τα κέρδη τους ήταν μυθικά και εξηγούν ως ένα βαθμό και την γρήγορη ανάκαμψη της Γερμανίας μετά τον πόλεμο.
Το 1933 καταγράφηκαν επίσημα κέρδη των γερμανικών επιχειρήσεων ύψους έξι δισεκατομμυρίων εξακοσίων εκατομμυρίων μάρκων ενώ το 1939 το ποσό αυτό σχεδόν τριπλασιάστηκε αγγίζοντας τα 15 δισεκατομμύρια μάρκα.
Αυτές οι επιχειρήσεις «τσέπωσαν» τα κολοσσιαία κέρδη της στρατιωτικοποίησης και της δουλικής εκμετάλλευσης των ξένων, ιδιαιτέρα «ανατολικών» εργατών, αλλά και της λεηλασίας όλης της Ευρώπης.
Οι ναζιστές πέτυχαν την απρόσκοπτη κερδοφορία των αφεντικών τους με την συντριβή κάθε οργάνωσης των εργαζομένων.
Μανχάταν, Τάιμς Σκουέρ, 8 Μαΐου 1945 |
Σχέσεις με τους ναζί εγκληματίες είχαν αναπτύξει ο πρόεδρος της Στάνταρτ Όιλ, Ουίλλιαμ Τήγκλ και ο Βρετανός πρόεδρος της Σελ σερ Χέντρι Ντηντερτιγκ.
Με την άδεια της κυβέρνησης των ΗΠΑ, αμερικανικές εταιρείες πωλούσαν στους ναζί εφευρέσεις όπως συνθετικό καουτσούκ, βενζίνη, νέες εκρηκτικές ουσίες και αλουμίνιο. Υλικά που ήταν απαραίτητα για την ανάπτυξη πολεμικής βιομηχανίας.
Τον Νοέμβρη του 1937 πραγματοποιούνται μια σειρά μυστικών συζητήσεων και διασκέψεων στις οποίες πήραν μέρος αντιπρόσωποι των δυτικών δυνάμεων και ναζιστές ηγέτες.
Σημαντικότερη η μυστική συνδιάσκεψη του Αγίου Φραγκίσκου ανάμεσα σε ναζιστές αξιωματούχους και γνωστούς Αμερικάνους κεφαλαιοκράτες όπως ο Ντυπόν ιδιοκτήτης της ομώνυμης βιομηχανίας χημικών, ο Σλόαν, ιδιοκτήτης της Τζένεραλ Μότορς κ.α.
Στη συνδιάσκεψη, ανάμεσα σε άλλα, αποφασίστηκε η συνεργασία ΗΠΑ - Γερμανίας για την από κοινού οργάνωση της τεράστιας αγοράς της Ρωσίας, όταν η Σοβιετική Ένωση θα καταλαμβάνονταν από τα γερμανικά στρατεύματα, αλλά και της Κίνας.
Οι οικονομικές και εμπορικές συναλλαγές των καπιταλιστικών κρατών με την Γερμανία συνεχίστηκαν ακόμη και στην διάρκεια του πολέμου.
Η Μόσχα στις 9 Μάη 1945
Σήμερα οι αστοί πολιτικοί, στρατιωτικοί, ιστορικοί και δημοσιογράφοι συντονισμένοι από τα ίδια κέντρα παραχάραξης της ιστορίας θα προσπαθήσουν να συγκαλύψουν την αλήθεια που κουβαλάει η μέρα.
Να την αποσιωπήσουν. Να τη διαστρεβλώσουν.
Γι’ αυτό την ονόμασαν ημέρα της Ευρώπης
Στην επιχείρηση παραχάραξης πρωτοστατεί η ΕΕ.
Με διάφορα προγράμματα προωθεί τον αντικομμουνισμό, την αντιεπιστημονική «θεωρία των άκρων», την ταύτιση του κομμουνισμού με τον φασισμό.
Σε μια σειρά χώρες, απαγορεύονται τα ΚΚ, τα κομμουνιστικά σύμβολα, διώκονται αγωνιστές και αποκαθίστανται οι ναζιστές, τα Ες-Ες. Την ίδια ώρα, η ΕΕ στηρίζει τις αντιδραστικές - ναζιστικές δυνάμεις που συμμετέχουν στην πραξικοπηματική κυβέρνηση της Ουκρανίας.
Αποδεικνύεται, μια ακόμη φορά, πως ο ναζισμός - φασισμός είναι γέννημα θρέμμα απ’ τα σπλάχνα του καπιταλιστικού συστήματος.
Άλλωστε και ο Χίτλερ αναρριχήθηκε στην εξουσία με την στήριξη των γερμανικών και άλλων μονοπωλίων.
Θέλουν να κρύψουν πώς στρατιώτες του Κόκκινου Στρατού ύψωσαν νικηφόρα τη σημαία με το σφυροδρέπανο στο Ράιχσταγκ, μέσα στο Βερολίνο που εξυφάνθηκαν τα πιο βάρβαρα μέτρα εξόντωσης της επανάστασης.
Θέλουν να σβηστεί από τη μνήμη των νεότερων γενιών πώς για να καταλάβουν, οι Γερμανοί ένα σπίτι στο Στάλιγκραντ χρειάστηκαν περισσότερες μέρες από όσες χρειάστηκαν για να καταλάβουν τη Γαλλία ολόκληρη.
Να ξεχαστεί πώς η Γερμανία γεύτηκε για πρώτη φορά το πικρό ποτήρι της ήττας στη Μόσχα. Πως συνετρίβη στο Στάλιγκραντ, στο Κούρσκ, πώς εκδιώχτηκε από την ανατολική Ευρώπη έχοντας την τύχη του λυσσασμένου σκύλου.
Να ξεχαστεί πώς η πόλη που είχε το όνομα του Λένιν, το Λένινγκραντ, πολιορκήθηκε από εκατομμύρια στρατιώτες, τανκ, πυροβόλα αεροπλάνα για εννιακόσιες μέρες όμως δεν παραδόθηκε.
Να ξεχαστεί ότι στην αντίσταση και τον πόλεμο που διεξήγαγαν οι λαοί ενάντια στο ναζισμό μπροστάρηδες ήταν οι κομμουνιστές, σε κάθε χώρα. Να ξεχαστεί ότι σε αντίθεση με αστικές δυνάμεις, οι κομμουνιστές διεξάγουν διαρκή, ανειρήνευτο και αταλάντευτο αγώνα ενάντια στο ναζισμό και στο σύστημα που τον θρέφει, τον καπιταλισμό. Ότι μόνο ο κομμουνισμός στρέφεται ενάντια στο σύστημα που γεννά, θρέφει και αξιοποιεί το ναζισμό.
Η ιστορία γράφτηκε με κόκκινα γράμματα και δεν σβήνει από τη μνήμη των λαών. Οι νικηφόρες μάχες του Κόκκινου Στρατού απέδειξαν την ανωτερότητα του σοσιαλιστικού συστήματος, της εργατικής εξουσίας, τα πλεονεκτήματα της κοινωνικοποίησης των μέσων παραγωγής και του κεντρικού σχεδιασμού της οικονομίας.
Μπέρτολτ Μπρεχτ
Άουγκσμπουργκ Βαυαρίας, 10 Φεβρουαρίου 1898 Ανατολικό Βερολίνο, 14 Αυγούστου 1956
Σχέδιο, Μπάμπης Ζαφειράτος, 14.VIII.2015 (Μελάνι, 29 χ 21 εκ.)
|
Αντί επιλόγου ένα ιδιαίτερα επίκαιρο κείμενο του Μπρέχτ:
«Σαν παράδειγμα μιας αλήθειας, που δεν οδηγεί σε συμπεράσματα ή οδηγεί σε συμπεράσματα λαθεμένα, πρέπει να μας χρησιμεύσει η πλατιά διαδεδομένη άποψη, ότι σε μερικές χώρες επικρατούν συνθήκες άσχημες, που απορρέουν από τη βαρβαρότητα. Σύμφωνα μ’ αυτή την άποψη, ο φασισμός είναι ένα κύμα βαρβαρότητας, που ενέσκηψε σε μερικές χώρες με δύναμη φυσικού φαινομένου. Κατά την άποψη αυτή, ο φασισμός αποτελεί μια νέα, τρίτη δύναμη, δίπλα στον καπιταλισμό και το σοσιαλισμό (κι επάνω απ’ αυτούς). Και χωρίς το φασισμό, κατά την αντίληψη αυτή, όχι μόνο το σοσιαλιστικό κίνημα αλλά και ο καπιταλισμός θα μπορούσαν να εξακολουθούν να υπάρχουν. Αυτό όμως είναι ένας φασιστικός ισχυρισμός, μια συνθηκολόγηση με το φασισμό. Ο φασισμός είναι μια ιστορική φάση, στην οποία μπήκε ο καπιταλισμός και από την άποψη αυτή κάτι το καινούργιο και ταυτόχρονα το παλιό. Στις φασιστικές χώρες, ο καπιταλισμός υπάρχει τώρα μονάχα με τη μορφή του φασισμού και ο φασισμός μπορεί να πολεμηθεί μονάχα σαν καπιταλισμός, σαν ο πιο αδιάντροπος, ο πιο αναιδής, ο πιο καταπιεστικός και ο πιο δόλιος καπιταλισμός.
Πώς, λοιπόν, θα πει κανείς την αλήθεια για το φασισμό, που αντιστρατεύεται, αν δεν πει τίποτα ενάντια στον καπιταλισμό, που γεννάει το φασισμό»;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.