Φύσηξε Ζέφυρος καλοκαιρινός: Χάουαρντ Χωκς - Τσάντλερ - Φώκνερ - Κάρυ Γκραντ - Ρόσαλιντ Ράσελ - Μπόγκυ - Μπακώλ (27/4 - 3/5)

ΖΕΦΥΡΟΣ – Ο ΑΓΑΠΗΜΕΝΟΣ ΘΕΡΙΝΟΣ ΠΑΛΙ ΚΟΝΤΑ ΜΑΣ από 27/4/2017

Ο ΖΕΦΥΡΟΣ βρίσκεται στην οδό Τρώων στο νούμερο 36 (στα σύνορα του Θησείου με τα Άνω Πετράλωνα) από το 1932.

Από την προπολεμική περίοδο ήταν γνωστός ως χώρος παρουσίασης θεάτρου σκιών και βαριετέ, ενώ κατά τις επόμενες δεκαετίες άρχισε να εξελίσσεται σε αίθουσα προβολής κινηματογραφικών ταινιών.

Στις αρχές της δεκαετίας του ’70 αναπόφευκτα επηρεάστηκε από τη γενικότερη παρακμή που περνούσε εκείνη την περίοδο το εμπορικό ελληνικό σινεμά και διακόπηκε προσωρινά η λειτουργία του, αλλά από το 1988 άνοιξε πάλι προβάλλοντας κλασικές-σινεφίλ ταινίες.

Ο Ζέφυρος με επιλεγμένες ταινίες από τον παγκόσμιο κινηματογράφο, κλασικές και σύγχρονες, με τις υπογραφές των σημαντικότερων δημιουργών έγινε το αγαπημένο στέκι των σινεφίλ της Αθήνας όπου ανακάλυψαν ένα σινεμά αποκαλυπτικό, πρωτότυπο, απαιτητικό, ανήσυχο, αυθεντικό, ΕΝΑ ΣΙΝΕΜΑ ΠΟΥ ΤΟΥΣ ΑΦΟΡΑ.

Aπό 27/4 έως  3/5 στον θερινό κινηματογράφο ΖΕΦΥΡΟ θα προβάλλονται:

1. «Ο ΜΕΓΑΛΟΣ ΥΠΝΟΣ» του  ΧΑΟΥΑΡΝΤ ΧΟΚΣ 

Το σπάνιο αριστούργημα με το μυθικό ζευγάρι Χάμφρεϋ Μπόγκαρτ – Λωρήν Μπακώλ (βασισμένο στο ομώνυμο θρυλικό έργο του μεγάλου Ρέυμοντ Τσάντλερ)

Από ΠΕΜΠΤΗ  έως ΚΥΡΙΑΚΗ στις 20.30 και 22.30

Trailer ταινίας «THE BIG SLEEP - Ο ΜΕΓΑΛΟΣ ΥΠΝΟΣ»

https://picasaweb.google.com/111157498832838723081/TheBigSleep

*

2. «ΞΑΝΑΠΑΝΤΡΕΥΟΜΑΙ ΤΗ ΓΥΝΑΙΚΑ ΜΟΥ» 

Η κλασσική χολιγουντιανή κωμωδία του θρυλικού σκηνοθέτη ΧΑΟΥΑΡΝΤ ΧΟΚΣ. Με τους CARY GRANT   ROSALIND RUSSELL Στον έρωτα, στον πόλεμο και στη… δημοσιογραφία, όλα επιτρέπονται! Ένας ερωτευμένος εκδότης μια πανέξυπνη δημοσιογράφος και το «λαβράκι» που περίμεναν!  Βασισμένο στο διάσημο θεατρικό "The Front Page" των Ben Hecht-Charles MacArthur. Ψηφίστηκε μια από τις καλύτερες ταινίες & τις 50 καλύτερες κωμωδίες όλων των εποχών!

«Ντελιριακά απολαυστική» Film4. «Η πιο τρελή δημοσιογραφική κωμωδία της εποχής μας» New York Times. «Έξοχο καστ» Variety.

Από ΔΕΥΤΕΡΑ έως ΤΕΤΑΡΤΗ στις 20.30 και 22.30

Trailer ταινίας «ΞΑΝΑΠΑΝΤΡΕΥΟΜΑΙ ΤΗ ΓΥΝΑΙΚΑ ΜΟΥ»

*

ΖΕΦΥΡΟΣ

Τρώων 36, Άνω Πετράλωνα - Θησείο

Tηλ. επικοινωνίας: 2103462677

Εισ.: €7.00, φοιτ./ άνω των 65/Εκπαιδευτικοί /άνεργοι €6.00

ΚΑΘΕ ΤΡΙΤΗ ΓΕΝΙΚΗ ΕΙΣΟΔΟΣ  €5.00

Στα συνημμένα θα βρείτε τα δελτία τύπου των ταινιών και poster.

​Σελίδα στο facebοok ZEFIROS NEW STAR ART CINEMA:

http://www.facebook.com/ZefirosNewStarArtCinema

***

Περισσότερα για τις ταινίες

Ο ΜΕΓΑΛΟΣ ΥΠΝΟΣ

The Big Sleep

Η.Π.Α - 1946 - 114΄- Ασπρόμαυρο

Σκηνοθεσία: Howard Hawks

Σενάριο: William Faulkner, Leigh Brackett, Jules Furthman
Παραγωγός: Jack Warner
Φωτογραφία: Sid Hickox
Μοντάζ: Christian Nyby
Κοστούμια: Max Parker
Με τους: Humphrey Bogart, Laureen Bacall, Martha Vickers,

John Ridgely,  Peggy Knudsen, Elisha Cook Jr.

«Πετρέλαιο και νερό είναι ίδιο με τον άνεμο για σένα.

Τώρα κοιμάσαι τον μεγάλο ύπνο

χωρίς να νοιάζεσαι για όλη τούτη τη βρωμιά»

Το παραπάνω απόσπασμα από τον «Μεγάλο Ύπνο» του Ρεύμοντ Τσάντλερ αποτέλεσε και το μότο του Νίκου Νικολαΐδη για την «Πρωινή Περίπολο».

Ο ίδιος, όπως και οι επόμενες μεταπολεμικές γενιές, βρήκαν στην περσόνα του σκληρού, κυνικού, ευαίσθητου, πεσιμιστή, έντιμου μοναχικού ντετέκτιβ Φίλιπ Μάρλοου, ένα ιδανικό πρότυπο συμπεριφοράς και, κυρίως, στυλ, για μια αξιοπρεπή επιβίωση στις μεγαλουπόλεις που αναπτύσσονται κατ' εικόνα και ομοίωση του Λος Άντζελες και του Σαν Φραντσίσκο του μεσοπολέμου.

Η μυθολογία του μοναχικού αναζητητή της αλήθειας μέσα σε κυκεώνα διαφθοράς και παρακμής, του ετοιμόλογου με την καμπαρντίνα, το άφιλτρο τσιγάρο και το μπέρμπον, βρήκε άπαξ δια παντός την ιδανική της ενσάρκωση στον «Μπόγκι». Κι η Λωρήν Μπακώλ, το ακριβές αντίθετο της «χαζής ξανθιάς», μέχρι το τέλος σύντροφος στην πραγματική ζωή του Μπόγκαρτ, καθιερώθηκε ως η απόλυτη φαντασίωση της έξυπνης, ενεργητικής, διεκδικητικής και συνάμα σούπερ σέξυ στην αυστηρότητά της «μοιραίας γυναίκας.

Οι δυο φιγούρες, έμελλαν να στοιχειώσουν μια για πάντα την κινηματογραφική οθόνη αλλά και την εκονοποιία του 20^ου αιώνα, σε κάθε έκφανση του οπτικοακουστικού, από τους μεγάλους δημιουργούς της Νουβέλ Βαγκ ως την μόδα και την διαφήμιση.

Ο «Μεγάλος Ύπνος», το εμβληματικό μυθιστόρημα του Ρέυμοντ Τσάντλερ, σηματοδοτεί την πρώτη εμφάνιση του ιδιωτικού ντετέκτιβ Φίλιπ Μάρλοου, σίγουρα του πιο αντιπροσωπευτικού ήρωα της hard boiled λογοτεχνίας, όπως αυτή σχηματοποιήθηκε από τον Ντάσιελ Χάμετ και τον ίδιο τον Ρέυμοντ Τσάντλερ.

Ο Μάρλοου, προσλαμβάνεται από τον στρατηγό Στέρνγουντ για να διαλευκάνει την υπόθεση εκβιασμού της άτακτης κόρης του Κάρμεν (Μάρθα Βίκερς), ενός επιπόλαιου υπερσεξουαλικού νυμφιδίου. Στην αναζήτηση της αλήθεια, ο Μάρλοου θα γνωρίσει τη διαφθορά και την παρακμή της τάξης των αργόσχολων πλούσιων του Λ.Α., θα προσπαθήσει να ξεδιαλύνει έναν κυκεώνα δολοφονιών, δωροδοκιών, εξαφανίσεων, θα γνωρίσει την Βίβιαν Στέρνγουντ (Λωρήν Μπακώλ), μεγάλη αδελφή της Κάρμεν, μαζί θα φτάσουν στην πιο σκοτεινή άκρη του μυστηρίου, αλλά θα ζήσουν κι έναν σκληρό όσο και παθιασμένο έρωτα.

Φυσικά, με τον «Μεγάλο Ύπνο», ο Τσάντλερ υπονοεί τον θάνατο, αλλά και τους «κοιμώμενους» φιλήσυχους πολίτες, τις μικρές ώρες, τις ώρες που το έγκλημα και η διαφθορά έχουν το πάνω χέρι, τις ώρες εργασίας του Μάρλοου.

Ο Χωκς, καινοτομεί στους μέχρι τότε κανόνες του φιλμ νουάρ, παρακολουθώντας αποκλειστικά τον Μάρλοου – Μπόγκαρτ και την διαδικασία της έρευνάς του, αφήνοντας τον θεατή με τα ίδια ερωτηματικά του ντετέκτιβ, διαθέτοντας τα ίδια ελλιπή στοιχεία, κάθε καρέ κι ένα καινούριο στρίψιμο της βίδας ενός ατέρμονου κοχλία. Οι εξπρεσιονιστική ατμόσφαιρα σπάνια κάνει την εμφάνισή της εδώ, υπέρ μιας ρεαλιστικής καταγραφής της πορείας του ήρωα μέσα στην υγρή Καλιφορνέζικη νύχτα, τις φανταχτερές επαύλεις που κρύβουν δυσώδη μυστικά, τους φιδωτούς δρόμους των λόφων, τα φαινομενικά αθώα καθημερινά στέκια, βιτρίνες εγκληματικών επιχειρήσεων, τις συναντήσεις του με αδιάφορους πουλημένους μπάτσους, απελπισμένους αριστοκράτες μιας άλλης εποχής, κυνικά επιτυχημένα καθάρματα, ανυποψίαστους πολίτες άκοντες υπηρέτες μιας παρακμιακής μηχανής.

Η αποκάλυψη του μυστηρίου, το who dunn’ it, απασχολεί λιγότερο τον αγαπημένο κινηματογραφιστή των νεώτερων Ευρωπαίων δημιουργών.

Στο φιλμ, δύο από τους κυριότερους ήρωες άξονες της πλοκής είναι νεκροί και ποτέ δεν εμφανίζονται. Κάποιες δολοφονίες παραμένουν ως το τέλος αξεδιάλυτες. Οι δρόμοι του εγκλήματος και της διαφθοράς διασταυρώνονται και ξαναχωρίζουν χωρίς τέλος, οι μηχανισμοί του εγκλήματος, του χρήματος, της εξουσίας διαρκώς μεταλλάσσονται, αδύνατο από ένα σημείο και πέρα να εντοπιστούν.

Και τελικά,  είναι η λάμψη και ο ηλεκτρισμός που αποπνέει το ζευγάρι Μπόγκαρτ - Μπακώλ που παρασέρνει την ταινία. Όντας νεόκοπο ζευγάρι και στη ζωή, οι δυο μυθικές φιγούρες, υπερβαίνουν την αστυνομική ίντριγκα, διαμορφώνοντας μια ηλεκτρισμένη ερωτική ατμόσφαιρα που συνεγείρει χωρίς τα εύκολα τεχνάσματα του Χόλιγουντ. Ο κοντός Μπόγκαρτ επιβάλλεται με το ψυχρό, κυνικό του στυλ και τις απίστευτης οξυδέρκειας και μαύρου χιούμορ ατάκες (βγαλμένες φυσικά από τις σελίδες του Τσάντλερ), η Μπακώλ, χωρίς τα συνήθη εφόδια της femme fatale, χωρίς τα λάγνα βλέμματα, την προφανή σεξουαλική ελευθεριότητα, τα τολμηρά φορέματα και το επιτηδευμένο στυλ, μια συνήθως σπορτίφ, ενεργητική, σκεπτόμενη αυστηρή ξανθιά, είναι απλώς ακαταμάχητη.

Και κάτω από την μπαγκέτα του Χωκς, το μυθικό ζευγάρι, συνθέτει έναν από τους πιο ανθεκτικούς κινηματογραφικούς μύθους που εξακολουθούν να στοιχειώνουν το συλλογικό υποσυνείδητο των σύγχρονων μοναχικών των Δυτικών Μητροπόλεων. 

*

ΗΠΑ, Μισισίπι, 25 Σεπ. 1897, Νιου Άλμπανυ

6 Ιουλ. 1962, Μπαϊχάλια

Το φιλμ ολοκληρώθηκε το 1945 αλλά έμεινε στα κουτιά για έναν ολόκληρο χρόνο, καθώς η Warner έδωσε προτεραιότητα στα πολεμικά έργα λόγω λήξης του πολέμου. Η ταινία πάντως πρόλαβε και προβλήθηκε στην αρχική της μορφή σε μερικές στρατιωτικές βάσεις. Στην τελική βερσιόν, σκηνές που προωθούσαν την λύση του μυστηρίου αντικαταστάθηκαν με άλλες που γυρίστηκαν εξ επί τούτου, με άξονα το ζευγάρι Μπόγκαρτ - Μπακώλ.

*

Ένα από τα πιο γνωστά ανέκδοτα σχετίζεται με τον Ουίλιαμ Φώκνερ και την Λι Μπράκετ, τους σεναριογράφους. Κάποια στιγμή αντιλήφθηκαν, πως για κάποιον από τους φόνους δεν υπάρχει σαφής ένοχος.

Τηλεφώνησαν επειγόντως στον Τσάντλερ, αυτός εξοργισμένος τους συνέστησε να ξαναδιαβάσουν το βιβλίο. Ύστερα από λίγο, ο ίδιος ξανακαλεί, για να παραδεχθεί πως διαβάζοντας ξανά το έργο, δεν μπορεί κι αυτός να εντοπίσει τον δολοφόνο. Στο φιλμ, δεν δίνεται καμιά απάντηση ενώ οι στρατιωτικές υπηρεσίες που το ανέλυσαν κατέληξαν τελικά στον ένοχο.

*

Τα νομικά προβλήματα για την λύση του προηγούμενου γάμου του αλλά και η ροπή του προς το αλκοόλ δυσκόλεψαν την ολοκλήρωση του φιλμ.

Τελικά, ο Μπόγκαρτ και η Μπακώλ παντρεύτηκαν 3 μήνες μετά το τέλος των γυρισμάτων.

*

ΗΠΑ, 23 Ιουλ. 1888, Σικάγο, Ιλινόι

26 Μαρ. 1959, Λα Τζόλα, Καλιφόρνια

Ο Τσάντλερ παραπονιόταν πως η ερμηνεία της Μάρθα Βίκερς ως μικρής αδελφής επισκίαζε κατά πολύ αυτή της Μπακώλ. Επίσης, ο Τσάντλερ (περιέργως) υποστήριζε πάντα πως ο ιδανικός Μάρλοου θα ήταν ο Κάρυ Γκραντ.

*

Οι φήμες αναφέρουν πως το ύψος του Μπόγκαρτ προβλημάτιζε τους παραγωγούς. Ο άντρας ήρωας, κατά κανόνα έπρεπε να είναι ψηλότερος από τις συμπρωταγωνίστριές του. Το πρόβλημα λύθηκε με τη χρήση ενισχυμένων παπουτσιών και φωτογραφικών τρυκ.

*

Ο Φώκνερ ήρθε στο Χόλυγουντ για να δουλέψει με το φιλμ, όπως σύντομα αντιλήφθηκε πως το κλίμα του σετ δεν τον βόλευε καθόλου.

Ζήτησε από τον Χωκς να «δουλέψει από το σπίτι». Ο Χωκς δέχθηκε θεωρώντας πως ο Φώκνερ θα έμενε στο διαμέρισμά του στο Μπέβερλυ Χιλς. Όταν συνειδητοποίησε πως ο Φώκνερ εννοούσε το σπίτι του στον Μισισιπή έπεαθε πραγματικό σοκ.

*Ο «Μεγάλος Ύπνος» ήταν το δεύτερο φιλμ που γύρισαν ο Μπόγκαρτ και η Μπακώλ, μετά το «Να έχεις και να μην έχεις». Ακολούθησαν το «Key Largo» και το «Σκοτεινό Πέρασμα».

*

ΞΑΝΑΠΑΝΤΡΕΥΟΜΑΙ ΤΗ ΓΥΝΑΙΚΑ ΜΟΥ

HIS GIRL FRIDAY

Κωμωδία, ΗΠΑ, 1940, 92’, Α/Μ

Σκηνοθεσία - Παραγωγή: HOWARD HAWKS

Σενάριο: CHARLES LEDERER, από το θεατρικό "The Front Page" των BEN HECHT-CHARLES MACARTHUR

Πρωταγωνιστούν: CARY GRANT, ROSALIND RUSSELL, RALPH BELLAMY, GENE LOCKHART, PORTER HALL, CLIFF EDWARDS

Η ΥΠΟΘΕΣΗ

Ο Ουόλτερ Μπερνς, παθιασμένος εκδότης της εφημερίδας «Πρωινά Νέα», μαθαίνει  ότι η πρώην σύζυγός του και μεγάλο αστέρι της δημοσιογραφίας, Χίλντι, ετοιμάζεται να ξαναπαντρευτεί. Ο Ουόλτερ αγαπά ακόμα τη Χίλντι αλλά έβαζε πάντα πρώτα τη δουλειά, αφού δεν μπορούσε να αντισταθεί σε κανένα δημοσιογραφικό «λαβράκι» που προέκυπτε, με αποτέλεσμα να καταστρέψει ακόμα και το μήνα τους μέλιτος! Η Χίλντι τώρα πρόκειται να παντρευτεί έναν άντρα τελείως διαφορετικό: τον σοβαρό και μετρημένο Μπρους, άνθρωπο για σπίτι και οικογένεια και να ζήσει κι αυτή μια ήρεμη και προγραμματισμένη ζωή ως σύζυγος και μητέρα, μακριά από τους φρενήρεις ρυθμούς της δημοσιογραφίας και των σκληρό κόσμο των εφημερίδων. Υπολόγισε όμως… χωρίς τον ξενοδόχο! Μόλις ο Ουόλτερ μαθαίνει για τον επικείμενο γάμο της, σκαρφίζεται ό,τι πονηριά μπορεί να φανταστεί για την αποτρέψει από το να παντρευτεί, την ίδια στιγμή που «τρέχει» και μια μεγάλη είδηση: η εκτέλεση ενός καταδικασμένου εγκληματία. Ο Ουόλτερ σαμποτάρει κάθε κίνηση της Χίλντι και του καημένου Μπρους, ο οποίος περνάει διάφορες δοκιμασίες από τις τρέλες του Ουόλτερ, και παρασέρνει τη Χίλντι να ασχοληθεί με αυτή την τελευταία μεγάλη είδηση, να κάνει το τελευταίο της ρεπορτάζ, με ελπίδα να την ξανακερδίσει… Στο μεταξύ, οι πανέξυπνες ατάκες, τα γρήγορα επεισόδια και οι ξεκαρδιστικές ανατροπές δίνουν και παίρνουν…

Η ΤΑΙΝΙΑ

Κωμωδία screwball στις δόξες της! Δεν γίνεται καλύτερα! Όταν βάλεις μαζί, έναν μυθικό σκηνοθέτη, τον Χάουαρντ Χοκς, έναν από τους καλύτερους ηθοποιούς όλων των εποχών, τον Κάρι Γκραντ, και ένα σατιρικό έργο για τον κόσμο των εφημερίδων, από τα καλύτερα που έγιναν ποτέ για το θέμα της δημοσιογραφίας, την «Πρώτη Σελίδα» των Χεκτ-Μακάρθουρ, και μαζί όλη την τρέλα, τις ευφυείς ατάκες, τους απίστευτα γρήγορους ρυθμούς εξέλιξης μιας κλασικής κωμωδίας screwball, τι παίρνεις; Μια από τις καλύτερες κωμωδίες όλων των εποχών!

Ρεσιτάλ ερμηνείας από το πρωταγωνιστικό δίδυμο, Γκραντ-Ράσελ, που υποδύονται δύο ερωτευμένους «σε πόλεμο», που παράλληλα τους ενώνει το ίδιο πάθος: η δημοσιογραφία. Ο Γκραντ με το πηγαίο κωμικό του ταλέντο και τη φινέτσα του, δίνει μια φοβερή απεικόνιση της ύπουλης προσωπικότητας του τετραπέρατου εκδότη, που δεν διστάζει πουθενά για να ξανακερδίσει την αγαπημένη του, ενώ και η Ράσελ, δεν είναι ένα απλό κοριτσάκι που το κάνεις ό,τι θέλεις, αλλά μια δυναμική δημοσιογράφος που τα λέει σταράτα! Το γέλιο ρέει άφθονο και αβίαστα, ενώ ο Χωκς στη σκηνοθεσία δένει το υλικό σε μια «σφιχτοδεμένη» ταινία με ξέφρενους ρυθμούς και έξοχο timing, ώστε όλα τα αστεία και τα κωμικά γεγονότα να πιάσουν τόπο!

Το σενάριο, βασισμένο στο πανέξυπνο θεατρικό έργο «Η πρώτη σελίδα», παρέχει εξάλλου όλη την πρώτη ύλη για μια ταινία με μερικούς από τους εξυπνότερους και καταιγιστικότερους διαλόγους που έγιναν ποτέ σε κωμωδία.

Ένα πραγματικό διαμάντι του κλασικού Χόλυγουντ, που έχει λατρευτεί και έχει δώσει το παράδειγμα για πολλές άλλες παρόμοιες δημοσιογραφικές ταινίες, όπου ο πόλεμος των ανταγωνιστών, γίνεται πόλεμος των φύλων, και το τρόπαιο είναι το «λαβράκι» αλλά και ο… έρωτας!

Η ταινία παίρνει και μια ιδιαίτερη ουσία και από το γεγονός ότι, αρχικά, στο θεατρικό, η ιστορία δεν ήταν ερωτική αλλά αφορούσε δύο άντρες συνεργάτες δημοσιογράφους, όπου ο εκδότης δεν ήθελε να χάσει τον καλύτερο δημοσιογράφο του και φίλο του. Η ιδέα να μετατρέψουν το πρωταγωνιστικό δίδυμο σε άντρα-γυναίκα με ερωτική ένταση μεταξύ τους, ήταν που κυριολεκτικά απογείωσε την ταινία, καθώς οι διαφορές των δύο φύλων δημιουργούν πολλές χαριτωμένες εκρήξεις και συγκρούσεις, δίνοντας και έναν πιο ρομαντικό τόνο στην υπέροχη αυτή κωμωδία. Και αυτό ήταν ιδέα του Χωκς, ο οποίος στη διάρκεια των οντισιόν για την ταινία, άκουσε την γραμματέα του να διαβάζει τις ατάκες του Χίλντι, στους ηθοποιούς που δοκιμάζονταν, του άρεσε πώς ακουγόταν αυτές οι ατάκες από το στόμα μιας γυναίκας και έδιναν ένα τελείως διαφορετικό «φως» στην ταινία. Αποφάσισε λοιπόν να ξαναγραφτεί το σενάριο, έτσι ώστε ο Χίλντι να είναι γυναίκα και σκέφτηκε να την κάνει πρώην σύζυγο του Ουόλτερ. Παρ’ όλα αυτά, δεν πείραξε κατά τα άλλα το έξοχο θεατρικό: οι περισσότεροι αυθεντικοί διάλογοι έχουν κρατηθεί στο σενάριο, εκτός από τον χαρακτήρα του μνηστήρα της Χίλντι, Μπρους, που προστέθηκε.

Ο Χωκς δυσκολεύτηκε αρκετά στην επιλογή του καστ για την ταινία. Αν και η σκέψη του για τον Γκραντ του ήρθε αστραπιαία, η επιλογή της γυναίκας για τον ρόλο της Χίλντι, είχε πολύ μεγαλύτερη δυσκολία. Στην αρχή είχε σκεφτεί την διάσημη κομεντιέν της εποχής εκείνης, Κάρολ Λόμπαρντ, αλλά τελικά δεν προέκυψε συνεργασία, λόγω του υψηλού κασέ της ηθοποιού. Ο ρόλος προτάθηκε στη συνέχεια σε σταρ όπως Κάθριν Χέμπορν, Κλοντέτ Κολμπέρ, Μάργκαρετ Σάλιβαν, Τζίντζερ Ρότζερς, Αϊριν Νταν και Τζιν Άρθουρ αλλά τον απέρριψαν. Τότε ο Χωκς σκέφτηκε την σπιρτόζα Ρόζαλιντ Ράσελ, η οποία αρχικά τόσο είχε ενοχληθεί που δεν ήταν η πρώτη του επιλογή, που πήγε στην οντισιόν όπως να’ ναι, είχε ακόμα και βρεγμένο μαλλί. Ο Χωκς αναγνώρισε το τσαγανό της και πράγματι η Ράσελ έφερε έναν έξτρα αέρα δυναμικότητας στην ταινία: θεωρώντας ότι ο χαρακτήρας της δεν είχε τόσες πολλές καλές ατάκες όσο του Γκραντ, είχε προσλάβει κι έναν δικό της σεναριογράφο για να «ανάψει» λίγο παραπάνω τον δικό της διάλογο. Παράλληλα, με τον Χωκς να ενθαρρύνει τον αυτοσχεδιασμό των ηθοποιών στα γυρίσματα, η Ράσελ μπόρεσε να περάσει και δικές της λεπτομέρειες διαλόγου στην ταινία. Αυτό είχε γίνει τόσο αισθητό, που ο Γκραντ την πείραζε κάθε μέρα στα γυρίσματα στα πλατό, λέγοντας: «Τι καινούργιο έχεις πάλι ετοιμάσει σήμερα;»

Η ταινία έχει ένα ακόμα χαρακτηριστικό που την κάνει πιο άμεση, ρεαλιστική και φυσική. Το σύνηθες στις ταινίες είναι να περιμένει ο ένας ηθοποιός να τελειώσει ο άλλος την ατάκα του για να πει τη δική του. Αυτό δεν συμβαίνει εδώ! Βάζοντας τους ηθοποιούς να μην περιμένουν αλλά να επικαλύπτουν μερικώς ο ένας τα λόγια του άλλου, όπως θα συνέβαινε σε έναν πραγματικό διάλογο, η ταινία βγάζει μια αυθεντική ατμόσφαιρα μιας δημοσιογραφικής και ερωτικής υπόθεσης που «βράζει» και που όλα γίνονται γρήγορα και έντονα. Όπως ανέφερε και ο ίδιος ο Χωκς: «Πρόσεξα ότι όταν οι άνθρωποι μιλάνε, μιλάνε ο ένας πάνω στα λόγια του άλλου, ειδικά οι άνθρωποι που έχουν συνηθίσει να μιλάνε γρήγορα και αυτοί που βρίσκονται σε διαφωνία ή προσπαθούν να περιγράψουν κάτι. Έτσι, γράψαμε τον διάλογο με έναν τρόπο που κατέστησε το ξεκίνημα και το τέλος των προτάσεων μη απαραίτητο. Οι διάλογοι υπήρχαν εκεί για να υπερκαλύπτονται.»

Για να επιτύχει αυτό το αποτέλεσμα, ο Χωκς χρησιμοποίησε και ένα εξεζητημένο τρόπο μίξης του ήχου, καθώς ακόμα δεν υπήρχαν τα κατάλληλα τεχνολογικά εφόδια που θα επέτρεπαν κάτι τέτοιο, που τον ανάγκαζε να γυρίσει κάποιες σκηνές μέχρι και 35 φορές!

Το συνολικό αποτέλεσμα όλων των παραπάνω είναι μια από τις καλύτερες κλασικές κωμωδίες του κινηματογράφου. Έξοχες ερμηνείες, σφιχτό μοντάζ, σατιρικό σενάριο, ρομαντική ιστορία, διάσημοι συντελεστές, σε μια ταινία που έχει ψηφιστεί από το Αμερικανικό Κινηματογραφικό Ινστιτούτο ως μια από τις καλύτερες κωμωδίες που έγιναν ποτέ ενώ έχει επιλεχτεί και ως πολιτιστική κληρονομιά προς διατήρηση, από το αμερικανικό Εθνικό Κινηματογραφικό Αρχείο.

ΧΑΟΥΑΡΝΧ ΧΟΚΣ

ΗΠΑ, 30 Μαΐ. 1896, Γκόσεν, Ιντιάνα

26 Δεκ. 1977, Παλμ Σπρινγκς, Καλιφόρνια

Ο Χάουαρντ Ουίντσεστερ Χοκς γεννήθηκε στις 30 Μαΐου 1896, στο Γκόσεν της Ιντιάνας. Δέκα χρόνια αργότερα, η οικογένεια του μετακόμισε στην Καλιφόρνια, όπου ο Χοκς παρακολούθησε τα μαθήματα ενός δημοτικού σχολείου της Πασαντένα. Τέλειωσε το λύκειο της Ακαδημίας Φίλιπς Έξετερ στη Μασαχουσέτη και το 1917 αποφοίτησε από το Πανεπιστήμιο Κόρνελ ως πτυχιούχος μηχανικός. Στη διάρκεια των καλοκαιρινών διακοπών του, ενώ ακόμη φοιτούσε στο πανεπιστήμιο, εργαζόταν στο κοντινό Famous Players-Lasky Studio (το οποίο αργότερα έγινε γνωστό ως Paramount Studio), όπου το 1917 σκηνοθέτησε αρκετές σκηνές της ταινίας του Μάρσαλ Νίλαν The Little Princess. Στη διάρκεια του Α' Παγκόσμιου Πολέμου υπηρέτησε στην Αεροπορία και αργότερα εργάστηκε για να ζήσει σχεδιάζοντας και οδηγώντας αεροπλάνα και αγωνιστικά αυτοκίνητα. (Αρκετά χρόνια αργότερα, το 1936, ένα από τα αυτοκίνητα που είχε σχεδιάσει νίκησε στο ράλι της Ινδιανάπολης).

Ρίο Μπράβο (1959). Χωκς, Άντζυ Ντίκινσον

Το 1922 επέστρεψε στον κινηματογράφο και άρχισε να σκηνοθετεί δίπρακτες κωμωδίες ως ανεξάρτητος παραγωγός. Στη συνέχεια εργάστηκε για την Paramount και τη Metro (προμηθεύοντας πρωτότυπο υλικό για σενάρια και παίζοντας σε αρκετές ταινίες) και μετά πήγε στη Fox, όπου έγραψε αρκετές ιστορίες και σενάρια, ανάμεσα στα οποία συγκαταλέγονται αυτά για τις ταινίες: Quick sands (1923) του Τζακ Κονγουέι, Tiger Love (1924) του Τζορτζ Μέλφορντ, The Dressmaker from Paris (1925) του Πολ Μπερντ και Honesty - The Best Policy (1926) του Τσέστερ Μπένετ.

Ρίο Μπράβο (1959). Τζων Γουαίην, Χάουαρντ Χωκς, Άντζυ Ντίκινσον

Τη δεκαετία του '30, ο Χοκς δούλεψε στο σενάριο αρκετών από τις ταινίες που σκηνοθέτησε ο Βίκτορ Φλέμινγκ, ένας από τους συντρόφους του στις πτήσεις, ανάμεσα στις οποίες περιλαμβάνονται οι: Red Dust (Μια γυναίκα πειρασμός, 1932), Captains Courageous (Δαίμονες των κυμάτων, 1937), Test Pilot (Φλεγόμενοι ουρανοί, 1938), και Gone with the Wind (Όσα παίρνει ο άνεμος, 1939). Την ίδια περίοδο ο Χοκς ήταν ένας από τους σεναριογράφους του Sutter's Gold (Ο πόθος του χρυσού, 1936), του Τζέιμς Κρουζ και του Gunga Din (Γκάνγκα Λ/ζτν,1939) του Τζορτζ Στίβενς.

Ο Ουίλιαμ Χοκς ήταν ο παραγωγός, μεταξύ άλλων, του The Tall Men (Ρωμαλέοι άντρες, 1955) του Ραούλ Ουόλς, μιας ταινίας που το στόρι της θυμίζει κάπως αυτό της ταινίας του αδελφού του Το Κόκκινο Ποτάμι.

Ο Χοκς, που πέθανε το 1977, τιμήθηκε για το σύνολο της προσφοράς του στον αμερικανικό κινηματογράφο μ' ένα βραβείο Όσκαρ, το 1974.

ΚΑΡΙ ΓΚΡΑΝΤ

Ο Κάρι Γκραντ γεννήθηκε στο Μπρίστολ της Αγγλίας στις 18 Ιανουαρίου 1904. Σε νεαρή ηλικία μπήκε σε θεατρικό θίασο που περιόδευε και η θεατρική του καριέρα συνεχίστηκε και στην Αμερική στο Μπρόντγουεϊ. Η απήχηση που είχε έκανε το Χόλυγουντ να ενδιαφερθεί και να τον φέρει στον κινηματογράφο. Αρχικά, έγινε διάσημος κυρίως από δύο πρωταγωνιστικούς ρόλους πλάι στην εκρηκτική Μέι Γουέστ, στις ταινίες She done him wrong και I’m no angel, που είχαν μεγάλη εμπορική επιτυχία. Σύντομα, ο Κάρι Γκραντ καθιερώθηκε σε  ρόλους ευχάριστων, άνετων, φινετσάτων τύπων, που ταίριαζαν πολύ με τις ρομαντικές κομεντί που άνθιζαν τη δεκαετία του ’30 και του ’40. Μερικές από  τις πιο κλασικές ταινίες εκείνης της εποχής είναι Η γυναίκα με τη λεοπάρδαλη, Ξαναπαντρεύομαι τη γυναίκα μου, Αρσενικό και παλιά δαντέλα, Διαζύγιο με προθεσμία και The Philadelphia Story, με τις οποίες είχε ανακηρυχθεί σε βασιλιά της ρομαντικής κομεντί, παίζοντας αυτάρεσκους και έξυπνους χαρακτήρες, συνήθως του ωραίου εργένη, που του πήγαιναν γάντι.

Ο Γκραντ ήταν ένας από τους αγαπημένους ηθοποιούς του Άλφρεντ Χίτσκοκ και έπαιξε σε αρκετές ταινίες του τη δεκαετία του ’40 και του ’50, όπως: Υποψίες, Νοτόριους, Το κυνήγι του κλέφτη και Στη σκιά των 4 γιγάντων.

Όμως και ο σπουδαίος Χάουαρντ Χωκς έτρεφε απέραντη εκτίμηση στον ηθοποιό Κάρι Γραντ. Είχε δηλώσει γι’ αυτόν: «Είναι με τόση διαφορά ο καλύτερος, που δεν υπάρχει κανένας που να συγκρίνεται μαζί του».

Ο Γκραντ είχε επίσης και έργο πέρα από τη μεγάλη οθόνη. Κατάφερε να είναι ο πρώτος ηθοποιός που έγινε «ανεξάρτητος» από τα σκληρά χολυγουντιανά στούντιο, που είχαν σχεδόν απόλυτο έλεγχο στο τι μπορεί και τι δεν μπορεί να κάνει ένας ηθοποιός. Με τη μεγάλη δύναμη που του έδωσε η απήχησή του, κατάφερε να κάμψει το σύστημα των στούντιο και να αποκτήσει το δικαίωμα επιλογής των συνεργατών του αλλά και των κερδών του, ανοίγοντας το δρόμο και για άλλους συναδέλφους.

Επίσης, τη δύσκολη δεκαετία του ’50, ήταν ένας από αυτούς που καταδίκασε δημόσια το Μακαρθισμό το 1953, βλέποντας πόσο υπέφεραν οι συνάδελφοί του, και υποστήριξε ηχηρά τον φίλο του, Τσάρλι Τσάπλιν, όταν αυτός βρέθηκε στη μαύρη λίστα.

Τη δεκαετία του ’60, ο Κάρι Γκραντ γύρισε λίγες ταινίες, ανάμεσά τους τα Ραντεβού στο Παρίσι, Ο γερόλυκος φωνάζει και Περπάτα… μην τρέχεις… , που ήταν και η τελευταία του ταινία. Μετά αποσύρθηκε μέχρι και τον θάνατό του, το 1986, έχοντας γυρίσει πάνω από 70 ταινίες και μερικές από τις πιο κλασικές στην ιστορία του χολυγουντιανού σινεμά.

Πολυαγαπημένος ηθοποιός του κοινού, ο Κάρι Γκραντ είχε λάβει 2 υποψηφιότητες για Όσκαρ και κέρδισε ένα τιμητικό Όσκαρ για τη συνολική του παρουσία στο σινεμά το 1970.

Το 2004 το περιοδικό Premiere τον ανακήρυξε τον «Μεγαλύτερο κινηματογραφικό σταρ όλων των εποχών» ενώ και το περιοδικό Empire τον έχει στη λίστα με τους «100 μεγαλύτερους κινηματογραφικούς σταρ όλων των εποχών».

*
 

Για οτιδήποτε χρειαστείτε μπορείτε να επικοινωνήσετε με τη Αλκυονίδα – New Star

* * *

Από Μποτίλια επίσης
Λευκή ρετροσπεκτίβα σε φόντο κόκκινο
Με αφορμή την επαναλειτουργία της Αλκυονίδας και του Studio
Μικρό οδοιπορικό μνήμης μέσα από σινεμά και γεγονότα που σημάδεψαν τα χρόνια μας
 
*
Παρουσιάσεις ταινιών από τον Μπ. Ζ.
Μποτίλιες στο Σκοπευτήριο, στην ΟΓΕ και στην Αλκυονίδα

***
Το ΣΙΝΕΜΑ της Μποτίλιας
και
Μποτίλια Στον Άνεμο: Πρόσωπα διά χειρός
 

*