 |
| Φιντέλ - Χάγκε Γκέινγκομπ 2001 (Adalberto Roque, AFP) |
Φόρος τιμής στον Κομαντάντε
Επιμνημόσυνη δέηση για τον Φιντέλ Κάστρο
Τετάρτη, 30 Νοεμβρίου 2016
Ποιο είναι το τίμημα της ελευθερίας; Ποιο είναι το κόστος της απελευθέρωσης ενός έθνους; Πόσο πρέπει να πληρώσεις μια χώρα που πολέμησε για σένα, όταν άλλοι συμμάχησαν με τον εχθρό σου; Σύμφωνα με τον Φιντέλ, η βοήθεια για την απελευθέρωση των καταπιεσμένων δεν πρέπει ποτέ να δίνεται για το οικονομικό όφελος, αλλά μόνο για το συνειδησιακό. Να γιατί βρισκόμαστε εδώ. Βρισκόμαστε εδώ με ήσυχη τη συνείδηση, για να αποδώσουμε τον ύστατο χαιρετισμό σε έναν άνθρωπο του οποίου η κληρονομιά δεν θα χαθεί ποτέ και για να τιμήσουμε μια χώρα, προς την οποία το χρέος μας δεν θα μπορέσουμε να το ξεπληρώσουμε ποτέ.
Ο Μεγάλος Πατέρας μας, ο θεμελιωτής και ηγέτης της Ναμιμπιανής Επανάστασης, σύντροφος Sam Nujoma, καθώς και ο Αντιπρόεδρός μας, Σύντροφος Hifikepunye Pohamba, με συνοδεύουν για να αποτίσουμε το σεβασμό της Ναμίμπια στην Κούβα. Μαζί μας βρίσκονται, επίσης, ο Γενικός Γραμματέας του Κόμματος SWAPO [στμ.: South West Africa People's Organization, Κίνημα Ανεξαρτησίας μέχρι το 1990], δύο παρασημοφορημένοι αξιωματικοί του Λαϊκού Απελευθερωτικού Στρατού της Ναμίμπια που έγιναν στρατηγοί στις ανεξάρτητες Ένοπλες Δυνάμεις της χώρας μας, καθώς και ένας επιζών από τη σφαγή της Cassinga, για να καταδείξουμε έτσι τη διαρκή κληρονομιά του Φιντέλ Κάστρο προς τη Ναμίμπια. Ως ένδειξη του συλλογικού σεβασμού μας, κηρύξαμε στη Ναμίμπια τριήμερο εθνικό πένθος προς τιμήν του Φιντέλ Κάστρο.
 |
| Χάγκε Γκέινγκομπ. Πρόεδρος της Ναμίμπια από τον Μάρτιο του 2015.
Πρωθυπουργός της χώρας, 1990-2002 και 2012-2015
|
Το μεγάλο στοίχημα της μάχης στο Cuito Cuanavale είναι ένα ακόμη παράδειγμα της ακατάβλητης πίστης του Φιντέλ για την απελευθέρωση των καταπιεσμένων. Υπό την ηγεσία του, η Κούβα διακινδύνευσε τη δική της εθνική ασφάλεια, προκειμένου να αποκρούσει το απαρτχάιντ της Νότιας Αφρικής. Η ήττα στο Cuito Cuanavale θα σήμαινε την ήττα όλων των καταπιεσμένων λαών της ευρύτερης περιοχής και τη νίκη της ρατσιστικής Νότιας Αφρικής, αλλά και του ιμπεριαλισμού που αυτή εκπροσωπούσε.
Ο Φιντέλ περιέγραψε το πώς «χιλιάδες θαρραλέοι και ακούραστοι μαχητές από τη Ναμίμπια» ενώθηκαν με τις δυνάμεις της Ανγκόλας και της Κούβας σε αυτόν τον ιδεολογικό πόλεμο. Το Cuito Cuanavele ήταν μια οριακή στιγμή για τη Νότια Αφρική, εν γένει, αλλά ιδιαίτερα για τη Ναμίμπια, καθώς οδήγησε στην εφαρμογή του ψηφίσματος 435 του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών, που κορυφώθηκε με την Ανεξαρτησίας της Ναμίμπια το 1990. Το αίμα των Κουβανών μαχητών πότισε στην κυριολεξία την ελευθερία μας.
Με την ειλικρίνεια της επαναστατικής του καρδιάς, ο Κάστρο δεν είχε κανένα άλλο μέλημα, πλην της απελευθέρωσης του λαού μας. Δεν ενδιαφέρθηκε καθόλου για τους τεράστιους φυσικούς πόρους της ελεύθερης Ναμίμπια και η άποψή του ήταν ότι οι Κουβανοί δεν ήρθαν για να πάρουν χρυσό ή διαμάντια, αλλά το μόνο που τους ένοιαζε ήταν να γυρίσουν πίσω με τα απομεινάρια των νεκρών συντρόφων τους. Μολονότι έχουμε συγχωρήσει τους εχθρούς μας, δεν θα λησμονήσουμε ποτέ τους φίλους μας. Ο λαός της Κούβας είναι φίλος μας. Ο Φιντέλ είναι φίλος μας. Τώρα και για πάντα.
Τον Φιντέλ μάς τον θυμίζουν τα αμέτρητα παιδιά της Ναμίμπια που ονομάζονται Φιντέλ ή Κάστρο.
Τον Φιντέλ μάς τον θυμίζουν τα 3.000 παιδιά από την Cassinga που μεγάλωσαν στην Κούβα, μιλούν άπταιστα ισπανικά και τώρα κατέχουν θέσεις στο δημόσιο και τον ιδιωτικό τομέα της χώρας μας.
Τον Φιντέλ μάς τον θυμίζουν οι Κουβανοί γιατροί, νοσηλευτές και φαρμακοποιοί που εξακολουθούν να εργάζονται στα νοσοκομεία και τις κλινικές στη Ναμίμπια.
Έχουμε πολλά ακόμα να μάθουμε από έναν άνθρωπο που έζησε, και πέθανε, με τους δικούς του όρους. Ετούτη τη στιγμή, με την παγκόσμια πολιτική ξεκάθαρη πλέον, όπου οι συμμαχίες καταρρέουν και ο κόσμος χάνει την πίστη του, αυτή ακριβώς τη στιγμή χρειαζόμαστε την κοφτερή, εξαιρετική καθαρότητα του νου και του οράματος που χαρακτήριζε τη ζωή του Φιντέλ Κάστρο. Hasta la Victoria Siempre!
Η συνεπής υποστήριξη της Κούβας για την απελευθέρωση της Αφρικής είναι η κληρονομιά του Χοσέ Μαρτί, ήρωα της Κουβανικής Επανάστασης, ο οποίος είπε, «Ο πραγματικός άνθρωπος δεν επιδιώκει τη διαδρομή όπου βρίσκεται το κέρδος, αλλά μάλλον τη διαδρομή όπου βρίσκεται το καθήκον». Η κληρονομιά του Φιντέλ είναι μια αιώνια φλόγα, που θα συνεχίσει να εμπνέει και να ανάβει το πάθος των προοδευτικών δυνάμεων αυτού του κόσμου, καθώς αγωνιζόμαστε για την οικονομική δικαιοσύνη και για την υλοποίηση μιας έντιμης διακυβέρνησης.
Είθε το επαναστατικό του πνεύμα να μας μπολιάσει, ώστε να εξακολουθούμε να αντιστεκόμαστε στη νέα αποικιοκρατία παραμένοντας ενωμένοι. Hasta la Victoria Siempre! Για τον αδερφό μας Ραούλ, για την οικογένεια Κάστρο και για την κουβανική μας οικογένεια, ο αγώνας μας ήταν και δικός σας αγώνας, ο πόνος σας είναι και δικός μας πόνος.
Ο Φιντέλ δεν υπάρχει πια, το πνεύμα του όμως θα ζει αιώνια. Venceremos!
(*) Το Νησί της Νιότης. Νότια της Αβάνας: Πρώην Ίσλα δε Πίνος (Νησί των Πεύκων). Εδώ στο τοπικό σωφρονιστήριο, παραθέρισε ο Φιντέλ, όταν μετά τη Μονκάδα, στις 6 Οκτ. 1953, καταδικάστηκε σε 15 χρόνια φυλάκισης. Πρόκειται για το περίφημο Νησί των Θησαυρών του Ρ. Λ. Στήβενσον. Αργότερα ο Μπατίστα ξέπλενε εκεί το μαύρο χρήμα του και ετοιμαζόταν να το κάνει παραθεριστικό θέρετρο για λεφτάδες. Μα τους πρόφτασε ο Φιντέλ. Την πρωτοχρονιά του 1958 μια ομάδα επαναστατών κατέλαβε το νησί και συνέλαβε τους μαφιόζους που είχαν πάει για τα εγκαίνια του ξενοδοχείου Colony.Το 1966, μετά από έναν κυκλώνα Γκιγιενικού τύπου, η κυβέρνηση αποφάσισε να καλλιεργήσει εσπεριδοειδή με τη βοήθεια φοιτητών από την Κούβα και από τον υπόλοιπο κόσμο. Η ιδέα στέφθηκε από επαναστατική επιτυχία και ο πληθυσμός του νησιού, μέσα σε μια 10ετία από 10.000 έφτασε τις 80.000 (!)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.