Η ανάκαμψη για το κεφάλαιο, οι κάμψεις για το λαό − ΠΑΜΕ για καλό μήνα

Συλλαλητήριο στις 9 Σεπτέμβρη στην Ομόνοια στις 7 μ.μ.

Η «ανάκαμψη»

Καθημερινά πλέον η κυβερνητική προπαγάνδα εστιάζει στην «ανάκαμψη που έρχεται», στην «ανάκαμψη που φτάνει», στην «ανάκαμψη που προαναγγέλλουν όλοι οι δείκτες».

Έτσι και χτες τα κυβερνητικά επιτελεία αξιοποίησαν στοιχεία, όπως:

• Η βελτίωση του δείκτη οικονομικού κλίματος,
• Οι προβλέψεις της έκθεσης της Κεντρικής Τράπεζας των ΗΠΑ για την ελληνική οικονομία,
• Οι εκτιμήσεις για κερδοφορία σε τραπεζικούς ομίλους,

για να τεκμηριώσουν την αισιοδοξία τους.

Η κυβερνητική προπαγάνδα ουσιαστικά αποσκοπεί στο να πείσει τους εργαζόμενους να κάνουν υπομονή, στο όνομα της ανάκαμψης,

• Να αποδεχτούν ως δεδομένα τα αντιλαϊκά μέτρα που «τρέχουν»,
• Να υπομένουν καρτερικά τα νέα που πρόκειται να φέρει η ολοκλήρωση της πρώτης «αξιολόγησης»,
• Αυτά που θα φέρει η διαδικασία της δεύτερης, αλλά και
• Αυτά που προϋποθέτει η συζήτηση για ελάφρυνση του χρέους.

Κρύβοντας ότι οι αντιλαϊκές αναδιαρθρώσεις θα είναι διαρκείας γιατί η καπιταλιστική «ανάκαμψη» απαιτεί

• φθηνή εργατική δύναμη,
• διευκολύνσεις στο κεφάλαιο,
• τσάκισμα του εισοδήματος των λαϊκών οικογενειών, ενώ
• δεν θα μπορέσει να αντιμετωπίσει ουσιαστικά τη μαζική ανεργία.

Οπότε και όταν έρθει, λοιπόν, δεν θα αρκεστεί στις θυσίες που έχουν γίνει ή θα γίνουν το επόμενο διάστημα, αλλά θα απαιτεί και άλλες στη συνέχεια προκειμένου αυτή να διατηρηθεί. Το βαρέλι δεν έχει πάτο.

Αυτή είναι η πραγματικότητα.

Τα στοιχεία που αξιοποιεί η κυβέρνηση επιβεβαιώνουν ότι ενώ ο λαός μετράει διαρκώς απώλειες, κάποιοι επιχειρηματικοί όμιλοι μετράνε κέρδη και επενδυτικά σχέδια.

Η πολιτική, άλλωστε, της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ δικαιώνει τις προσδοκίες των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων.

Όπως για παράδειγμα τα εξής:

• Η κυβέρνηση εξαγγέλλει προγράμματα μέσω των οποίων τα επιδόματα ανεργίας θα πηγαίνουν κατευθείαν στους εργοδότες.

Οι προσυγκεντρώσεις για το συλλαλητήριο στην Αθήνα την Παρασκευή 9 Σεπτέμβρη

Την ίδια στιγμή ετοιμάζει ένα μπαράζ εκβιασμού στις λαϊκές οικογένειες, απειλώντας ότι σε όσους δεν πληρώνουν ρεύμα και νερό, θα κόβονται άμεσα.

• Σήμερα, πάνω από 150.000 συνταξιούχοι που θα πάρουν την επικουρική σύνταξη θα τη δουν μειωμένη για άλλη μια φορά.
• Δεκάδες χιλιάδες εργαζόμενοι παλεύουν να ζήσουν με μισθούς που φτάνουν μόλις και μετά βίας τα 400 ευρώ...
• Φτωχοί αγρότες θα πληρώνουν «φουσκωμένο» λογαριασμό για να ποτίζουν τα χωράφια τους.
• Χιλιάδες νέα ζευγάρια βρίσκονται σε απόγνωση, αφού το παιδί τους δεν μπορεί να πάει σε παιδικό σταθμό γιατί τα κονδύλια δεν φτάνουν. Και ακολουθούν ακόμα χειρότερα.

Άλλωστε, είναι μπροστά η «αξιολόγηση» και τα 15 προαπαιτούμενα ώστε να ολοκληρωθεί μέχρι τις 9 Σεπτέμβρη.

–Κι αυτό συνεπάγεται νέα αντιλαϊκά μέτρα και νέες αναδιαρθρώσεις για την κερδοφορία του κεφαλαίου.

Το ταξικό περιεχόμενο της πολιτικής και αυτής της αστικής κυβέρνησης φαίνεται ξεκάθαρα από το γεγονός πως την ίδια στιγμή που στη λαϊκή οικογένεια μοιράζουν κουπόνια σίτισης και έχουν το θράσος να το λανσάρουν ως αριστεροσύνη, βρίσκεται σε εξέλιξη ένα μεγάλο «πάρτι» χαριστικών ρυθμίσεων σε μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους.

• Είτε αυτό λέγεται «φοροαπαλλαγές»,
• είτε «χάρισμα προστίμων» ακόμα και σε λαθρέμπορους,
• είτε παραχωρήσεις «φιλέτων» σε κοινοπραξίες για επενδυτικά σχέδια,
• είτε νέοι σταθμοί διοδίων στους μεγαλοκατασκευαστές,
• είτε ιδιωτικοποιήσεις,
• είτε τηλεοπτικές άδειες.

Είναι σαφές ότι αυτό που εννοεί και η σημερινή κυβέρνηση λέγοντας «ανάκαμψη», όχι μόνο δεν πρόκειται να ωφελήσει πουθενά τους εργαζόμενους και τις οικογένειές τους, αλλά αντίθετα αυτή την «ανάκαμψη», την καπιταλιστική ανάκαμψη, θα την πληρώσουν ξανά με αίμα και θυσίες.

• Όσο κι αν επιχειρεί η κυβέρνηση να δημιουργήσει ένα κλίμα αισιοδοξίας στα λαϊκά νοικοκυριά,
• όσο κι αν επιδιώκει να περάσει τη λογική «κάντε υπομονή έρχονται καλύτερες μέρες»,

η πραγματικότητα είναι αμείλικτη. Και αυτή η πραγματικότητα απαιτεί φρένο και ανατροπή.

• Ξεσηκωμό και οργανωμένη πάλη.
• Καμιά ανοχή, καμιά αναμονή και αντεπίθεση για την κάλυψη όλων των λαϊκών αναγκών.

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ - Η Άποψή μας, 1/9/2016