Γιώργου ΚΑΚΟΥΛΙΔΗ
1. Η ανεργία δεν πλήττει μόνο το εισόδημα αλλά και την ψυχή. Ο μαρασμός κατοικεί τον άνεργο, του οποίου η αξιοπρέπεια δεν του επιτρέπει να εμφανίζεται δεξιά κι αριστερά. Συνηθισμένοι οι αστοί με τους εκπροσώπους τους να ανακηρύσσουν την επαιτεία ως δικαίωμα στη ζωή, σαστίζουν μπροστά στο θέαμα των ανέργων που συνεχίζουν να κατεβαίνουν στο πεζοδρόμιο.
2. Το ΠΑΜΕ δεν είναι μια ακόμη παρουσία μέσα στο κίνημα. Παρακολουθεί τα πάντα από κοντά, και η εμφάνισή του στο προσκήνιο έδωσε μια άλλη κριτική ματιά στα γεγονότα. Ετσι απέκτησε το πλεονέκτημα να είναι παρόν από την αρχή κάθε διεκδίκησης, σπάζοντας το εμπάργκο της πληροφόρησης που οι καναλάρχες φροντίζουν με επιμέλεια να επιβάλλουν.
3. Δυστυχώς δεν διαλέγουμε τους εχθρούς μας. Στην περίπτωσή μας, πρόκειται για ανθρώπους που πλούτισαν στην επταετία, δημιούργησαν οικογένειες με εξουσία, με προσβάσεις στο κράτος, το οποίο χρησιμοποιούν με ασέβεια, χωρίς να ορρωδούν προ ουδενός. Οι πολιτικοί κύκλοι των αστικών κομμάτων - με αφέλεια που σηκώνει πολλαπλές αναγνώσεις - παραμυθιάζονται ότι έχουν τους πάντες υπό τον έλεγχό τους.
4. Οι επιθυμίες της εργατικής τάξης δεν έχουν καμία ανάγκη επιχειρημάτων. Μακριά από τους ποταπούς μικροαστούς και τους γκροτέσκο αστούς, έχοντας αποκλείσει μια έξωθεν θεϊκή παρέμβαση, αποδεικνύει ότι είναι σε σωστό δρόμο παρ' όλες τις απόπειρες του κράτους για τη λουμπενοποίησή της. Από τη μεταπολίτευση ίσαμε σήμερα, όσες φορές σεβάστηκε η εργατική τάξη έστω και μία συμφωνία με την εργοδοσία, αυτό αποδείχτηκε μοιραίο. Δεν πρόκειται για λόγους ευθύτητας, αλλά για την ίδια τη φύση του κεφαλαίου.
5. Οι λόγοι της Αριστεράς δεν είναι τίποτα άλλο από δημόσιες πράξεις δουλοφροσύνης στον ευρωπαϊκό παραλογισμό που μας διαλύει. Ο πρωθυπουργός έχει νιώσει πια για τα καλά ότι τελείωσαν τα τεχνάσματα και από εδώ και στο εξής οφείλει να συναγελάζεται μόνο με κόλακες και τον Καμμένο. Η κακολογία είναι το μέλλον του, όπως και η προσποίηση και η κενοδοξία.
6. Γνωρίζω αρκετό κόσμο που η ανάγκη τον κάνει, στις συναναστροφές του, να υπεκφεύγει, να γίνεται πονηρός, να μαθαίνει τελικά να κρύβεται από τον ίδιο τον εαυτό του. Έτσι ο ίδιος δεν θα είναι σε θέση να αντιμετωπίσει το απρόβλεπτο, κι εμείς δεν θα μάθουμε ποτέ ποιος ήταν. Ο χρόνος δεν ξέρει τι σημαίνει επιείκεια, και όποιος πιστεύει ότι έχει όσο χρόνο θέλει για να δει μέσα του κάνει τεράστιο λάθος. Πράγματι, είναι φώτιση η στιγμή κατά την οποία αναλαμβάνει κανείς την υπόθεσή του και γίνεται αυτό που είναι κατά βάθος.
7. Δεν νομίζω ότι ο Θεός ήταν παρών στην οικουμενική σύνοδο. Μάλλον στους πρόσφυγες ήταν. Και τι έγινε; Άλλη μια παρακμιακή παράσταση που δεν αφορά κανέναν. Η Εκκλησία λειτουργεί μια σκανδαλώδη άρνηση της πραγματικότητας και το μόνο που την αφορά είναι τα του οίκου της. Μέσω της φιλανθρωπίας σκεπάζει τα χαρακτηριστικά της, κρύβεται αδέξια πίσω από τον εσταυρωμένο, τον οποίο χρησιμοποιεί σαν ένα μονότονο σύμβολο.
8. Ένας ακόμη παραλογισμός είναι οι Ολυμπιακοί Αγώνες στη Βραζιλία. Ανυπόφορη και προκλητική η συμπεριφορά των Ολυμπιονικών. Δεν τους ενδιαφέρει ότι προσέρχονται ν' αγωνιστούν σε ένα κάτεργο που βράζει. Δεν πρόκειται για άγνοια, αλλά για εθισμό του ατροφικού τους εγώ στα λεφτά και την εποχική δόξα. Το γεγονός πως παριστάνουν πως δεν βλέπουν τι συμβαίνει στο Ρίο, με τις καθημερινές διαδηλώσεις γύρω από το κεντρικό στάδιο, καθιστά αυτή τη φάρα υπόλογη σε όλο τον κόσμο.
Η ανεργία δεν πλήττει μόνο το εισόδημα αλλά και την ψυχή.
ΑπάντησηΔιαγραφή====
Αφίσα πρέπει να βγει αυτή η ΜΕΓΑΛΗ ΑΛΗΘΕΙΑ!!!