Δημήτρης Κουτσούμπας: Οι δρομολογημένες μνημονιακές επιλογές της κυβέρνησης, οι καλοί πρώην συριζαίοι, άλλες ευρωδιεθνείς παραμυθίες και ο δρομος του λαού (VIDEO)

Συνέντευξη του Δ. Κουτσούμπα στην ΕΡΤ 1

Τρίτη 07/06/2016 - 22:33 - Ενημέρωση: Τετάρτη 08/06/2016 - 15:42

Συνέντευξη παραχώρησε ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Δημήτρης Κουτσούμπας στο κεντρικό δελτίο ειδήσεων της ΕΡΤ 1 και τον δημοσιογράφο Π. Χαρίτο, το βράδυ της Τρίτης 7 Ιούνη. Παρατίθεται η συνέντευξη:

- Η πρώτη ερώτηση είναι δεδομένη, μέρα που είναι σήμερα. Αναθεώρηση του Συντάγματος, σας βρίσκει σύμφωνους σαν ιδέα;

- Κυρίως για τους τηλεοπτικούς δέκτες είναι πρώτο θέμα, γιατί στην τσέπη του λαού και στα μυαλά του ελληνικού λαού άλλα είναι σε προτεραιότητα, διότι τα οικονομικά προβλήματα που αντιμετωπίζει είναι πάρα πολλά.

Κατά τη γνώμη μας, συνταγματική αναθεώρηση σε προοδευτική κατεύθυνση μέσα σ’ αυτές τις συνθήκες, αυτού του πολιτικού και κοινωνικού συστήματος, δεν πρόκειται να υπάρξει στον αιώνα τον άπαντα, εάν δεν αλλάξουν ριζικά οι δομές του κράτους, η ίδια η εξουσία. Εάν την εξουσία την έχουν οι ίδιοι, αυτοί που την είχαν μέχρι σήμερα και εννοώ την πραγματική εξουσία, δηλαδή οι επιχειρηματικοί όμιλοι, η άρχουσα τάξη της χώρας και οι κυβερνήσεις που υπηρετούν αυτές τις πολιτικές και αυτές τις στρατηγικές, δεν πρόκειται να υπάρξει ένα Σύνταγμα που θα είναι πραγματικά φιλολαϊκό, που θα προωθεί τη λαϊκή κυριαρχία, έτσι όπως μπορεί να την οραματίζονται ορισμένοι ή και ο ίδιος ο λαός μας.

- Να το πω αλλιώς. Το γεγονός ότι θα ξεκινήσει μια κουβέντα σ’ ένα ικανό διάστημα από την επόμενη εκλογική αναμέτρηση, είναι κάτι θετικό; Πώς το εκτιμάται;

- Δεν νομίζω ότι είναι θετικό, κυρίως θα έλεγα ότι χρησιμοποιείται ως ένα άλλο στοιχείο αποπροσανατολισμού, να ριχτεί στάχτη στα μάτια του κόσμου και να μη βλέπει όλα αυτά που συμβαίνουν γύρω μας σήμερα και όλα αυτά που πρόκειται να έρθουν από το φθινόπωρο. Αυτή, κατά τη γνώμη μου, είναι η ουσία όλου αυτού του ζητήματος που έχει αναδειχθεί ξαφνικά αυτές τις μέρες. Γιατί εδώ που τα λέμε συνταγματική αναθεώρηση, δεν είναι εφικτό ούτε ρεαλιστικό να γίνει, γιατί υπάρχουν συγκεκριμένες συνταγματικές διατάξεις οι οποίες προβλέπουν πώς γίνεται και βεβαίως θα μπορούσατε να ρωτήσετε τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, ο οποίος είναι εξέχων νομικός και γνωρίζει πολύ καλά όλα αυτά τα περί συνταγματικής αναθεωρήσεως ή τα περί δημοψηφίσματος, που ακούσαμε σήμερα από την κυβερνητική εκπρόσωπο.

- Ήρθε κι ένα άρθρο του σήμερα στη δημοσιότητα, του 2011, σχετικό με το θέμα αυτό, προφανώς σ’ αυτό αναφέρεστε. Εγώ θα επιμείνω: Εκλογικός νόμος, συμφωνείτε να αλλάξει ο εκλογικός νόμος, συμφωνείτε να πάμε σε μια απλή αναλογική;

- Εμείς έχουμε πάγια θέση για απλή αναλογική, που θα είναι πραγματικά απλή αναλογική. Δηλαδή, αυτό που θα ψηφίζει ο ελληνικός λαός στην κάλπη αυτό να μεταφράζεται και σε έδρες στο Κοινοβούλιο. Οποιαδήποτε άλλη αναλογική, αναλογικότερη ή όπως αλλιώς κι αν ονομαστεί, δεν είναι απλή αναλογική…

- Άρα λέτε όχι σε μπόνους…

- Όχι μπόνους, όχι 3% πλαφόν, όχι κατάτμηση των περιφερειών, όχι όλες οι υπόλοιπες διατάξεις που έχει ένας νόμος ο οποίος μπορεί να θεωρηθεί είτε καλπονοθευτικός είτε να στρεβλώνει τη λαϊκή βούληση.

- Εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας από τη βάση, από το λαό;

- Έτσι αλλάζει στην ουσία το πολιτικό σύστημα. Κατά τη γνώμη μας εκλογή του ΠτΔ από το λαό δεν πρόκειται ν’ αλλάξει σε τίποτε την κατάσταση για την εργατική τάξη, για τα εργαζόμενα λαϊκά στρώματα. Αντίθετα θα δοθούν περισσότερες εξουσίες, υπερεξουσίες στην Προεδρία της Δημοκρατίας, θα μπορεί να παρεμβαίνει και ξέρουμε πάντα ότι οι παρεμβάσεις ενός τέτοιου θεσμικού παράγοντα, με αυξημένες εξουσίες, υλοποιώντας πολιτικές κυβερνήσεων, αλλά και συνταγματικές επιλογές που είναι της άρχουσας τάξης, που έχει και την εξουσία -η οποία κατά τη γνώμη μας είναι αντίθετη με τα λαϊκά συμφέροντα και αυτά τα έχουμε ζήσει στο πετσί μας όλα αυτά τα χρόνια- θα είναι αρνητικό για τον ίδιο τον ελληνικό λαό. Θα είναι πάλι επίφαση της δημοκρατίας, θα είναι μια άλλη όψη μιας αστικής δημοκρατίας, η οποία είναι δημοκρατία για τους λίγους, γι’ αυτούς που έχουν την ιδιοκτησία και την εξουσία.

- Μιλήσατε νωρίτερα για αλλαγή των ισορροπιών στο πολιτικό σύστημα μέσα από την εκλογή του ΠτΔ από τη λαϊκή βάση. Τι είναι αυτό το οποίο σας φοβίζει, έστω κι αν δεν έχουν αλλάξει οι αρμοδιότητες του Προέδρου μέσα από το Σύνταγμα, η εκλογή από τη βάση αναβαθμίζει το ρόλο του; Ότι θα πάμε σε μια διαρχία δηλαδή;

- Δεν μας φοβίζει τίποτε. Κι αν γίνει ο ελληνικός λαός θα ψηφίζει κάποιον, όπως τώρα ψηφίζει η Ελληνική Βουλή. Επί της ουσίας λέμε ότι δεν πρόκειται ν’ αλλάξει τίποτε. Αντίθετα, θα δοθούν περισσότερες υπερεξουσίες σ’ ένα πρόσωπο, το οποίο πολύ πιθανό να βρίσκεται και σε αντίθεση με την εκάστοτε κυβέρνηση. Εμάς ως ΚΚΕ και την εργατική τάξη, το εργατικό - λαϊκό κίνημα ουδόλως μας ενοχλεί ή μας ενδιαφέρει αυτό, να το πω έτσι ωμά, όσο κι αν μπορεί να ταράζει μερικούς. Γιατί δεν αλλάζει επί της ουσίας η αντεργατική, αντιλαϊκή πολιτική, αυτό πρέπει να έχει στο μυαλό του ο κάθε εργαζόμενος, εργάτης, αγρότης, αυτοαπασχολούμενος, ο νέος και η νέα. Η κυβέρνηση πρέπει ν’ αφήσει στην άκρη όλη αυτή την επιχείρηση αποπροσανατολισμού, όλο αυτό τον κουρνιαχτό.

- Αν στο διάλογο μεταξύ των κομμάτων δεν προκύψει η αναθεώρηση του Συντάγματος ή η αλλαγή του εκλογικού νόμου, ένα δημοψήφισμα σας βρίσκει σύμφωνο;

- Δημοψήφισμα για ποιο λόγο;

- Το άφησε ανοιχτό η κυβερνητική εκπρόσωπος.

- Έτσι όπως διάβασα τη δήλωση της κυβερνητικής εκπροσώπου, ήρθε να απαντήσει σε μια δικαιολογημένη αγανάκτηση και δυσαρέσκεια, που έφερε η δήλωση κάποιου υπουργού της κυβέρνησης, ότι θα μπορούσε να αλλάξει το άρθρο του Συντάγματος, το 16, που αφορά την ιδιωτικοποίηση των Πανεπιστημίων. Το είπε μάλιστα πανεπιστημιακός υφυπουργός της κυβέρνησης και η κ. Γεροβασίλη απάντησε γι’ αυτό το ζήτημα λέγοντας ότι αν συμβεί κάτι τέτοιο -για το συγκεκριμένο ή για οποιοδήποτε άλλο άρθρο του Συντάγματος- τότε μπορεί να πάμε στο λαό. Πρόκειται κατά τη γνώμη μας για μια ακόμη κοροϊδία, πρόκειται για μια μεγάλη υποκρισία, γιατί θα πας στο λαό και θα του πεις «ψήφισε ΝΑΙ ή ΟΧΙ» π.χ. για την ιδιωτικοποίηση των Πανεπιστημίων -γιατί δεν θα γίνει δημοψήφισμα συνολικά για το Σύνταγμα- και ο λαός θα πει, για παράδειγμα, «ναι» να γίνει ιδιωτικοποίηση. Τότε η κυβέρνηση θα πει «έχω τη λαϊκή έγκριση και προχωρώ» σ’ αυτό που θέλει η ΕΕ, σ’ αυτό που θέλουν τα μεγάλα ιδιωτικά συμφέροντα. Αν πει «όχι», τότε έχουμε πείρα πώς ένα «όχι» του ελληνικού λαού γίνεται την άλλη μέρα «ναι». Θα πάει η κυβέρνηση να διαπραγματευθεί με τους εταίρους, με τους υπόλοιπους εδώ, που ξαναλέω έχουν την πραγματική εξουσία, και θα πει «έκανα μια σκληρή διαπραγμάτευση, δεν μπόρεσα, δημιουργείται μείζον πολιτικό πρόβλημα», άρα θα πρέπει αυτό το «όχι» να γίνει «ναι». Αυτή είναι ουσία και έτσι θα πρέπει να το σκεφτεί και ο ελληνικός λαός.

- Να επανέλθουμε στο θέμα της αξιολόγησης, της συμφωνίας η οποία υπάρχει, το θέσατε εξαρχής και στην πρώτη ερώτηση που σας έκανα. Εκτιμάτε ότι η κυβέρνηση θα μπορούσε να έχει κάνει κάτι διαφορετικό απ’ αυτό που έχουμε σήμερα, με δεδομένο ότι αυτό που έχουν πει και στο παρελθόν κυβερνητικά στελέχη και ο πρωθυπουργός είναι ότι δεν είχαν εντολή ρήξης, αλλά σ’ αυτό το πλαίσιο να κινηθούν και να φέρουν μια συμφωνία.

- Μα, οι επιλογές της σημερινής κυβέρνησης είναι ήδη δρομολογημένες από πέρσι τον Αύγουστο με την ψήφιση του 3ου μνημονίου. Θα μπορούσε να κινηθεί αλλιώς αν άλλαζε ριζικά πολιτική. Αν έλεγε «τέρμα, εγώ οδηγούμαι σε ρήξη, σε ανατροπή, καλώ το λαό να βγει στους δρόμους και να ανατρέψει αυτή την κατάσταση, συνολικά αυτό το σύστημα». Αυτά βέβαια είναι όνειρα, δεν μπορεί να το σκεφτεί κανείς με αυτή την κυβέρνηση και με αυτούς τους συσχετισμούς βεβαίως. Άρα η κυβέρνηση έχει δρομολογήσει αυτή την εξέλιξη και δεν μπορεί, κατά τη γνώμη μας, να κάνει πίσω. Τα δίνει όλα πλέον, τα πάντα. Βέβαια, καθυστερεί εβδομάδες, μήνες, ξημεροβραδιάζεται προφανώς συζητώντας σκληρά -μπορεί και να συζητά, δεν με αφορά αυτό ούτε αφορά και τον ελληνικό λαό- και οδηγείται στο να πει «πάω διαπραγματεύομαι σκληρά, δεν μπορώ να κάνω τίποτε και υποχωρώ». Το ζήτημα όμως είναι ότι την πληρώνει ο λαός.

- Αν η διαπραγμάτευση δεν ήταν σκληρή, γιατί οι θεσμοί να κρατήσουν τη διαπραγμάτευση για τόσο μακρύ χρονικό διάστημα στο τραπέζι;

- Κατ’ αρχάς οι ονομαζόμενοι θεσμοί, το κουαρτέτο, έχουν δώσει το ΟΚ. Έχετε ακούσει τις δηλώσεις του Σόιμπλε, του Ντάισελμπλουμ, του Βαλς εδώ στην Ελλάδα. Είναι ύμνοι για τον πρωθυπουργό, για την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, ότι τα πάει μια χαρά. Έχει πάρει το ΟΚ απ’ όλους αυτούς που μέχρι χθες τους έλεγε επικυρίαρχους, που «έχουν σε κατοχή την Ελλάδα», «δεν ακούν» κλπ., μην πω άλλους χαρακτηρισμούς, είναι οι πιο ανώδυνοι αυτοί που ανέφερα και έχει πάρει το ΟΚ. Του λένε «πολύ καλά πάτε, είστε πειθαρχημένοι σ’ αυτό που έχουμε πει κι εμείς» και ταυτόχρονα έχει και τα εύσημα του ΣΕΒ, της ελληνικής αστικής τάξης, των εφοπλιστών, όπως ακούσαμε και στα Ποσειδώνια κλπ. Αυτή είναι η κατάσταση, όμως δεν γίνεται να έχεις και θετικά μηνύματα απ’ όλους αυτούς, την τρόικα, το ΔΝΤ, την ΕΚΤ, την Κομισιόν, τη Γερμανία, τη Γαλλία και να έχεις καλά μηνύματα και για τον ελληνικό λαό. Άλλωστε τι μήνυμα να δώσει, ο ελληνικός λαός ξέρει τι έχει πληρώσει μέχρι σήμερα, τι πρόκειται να πληρώνει από σήμερα και πέρα και τι του έρχεται ακόμη. Γιατί, δυστυχώς, δεν έχουμε φτάσει στο τέλος αυτού του τούνελ για να «βγούμε στο ξέφωτο», όπως ισχυρίζεται η κυβέρνηση.

- Δεν θα σας ρωτήσω για την πρόταση τη δική σας, θα το πάω παραπέρα. Θα σας πω ότι αύριο - μεθαύριο έχουμε εκλογές και το ΚΚΕ παίρνει ένα διψήφιο ποσοστό που το φέρνει πρώτο κόμμα, θεωρητικό είναι το ερώτημα. Πώς θα διαχειριστείτε την κατάσταση την οποία βρίσκετε και παραλαμβάνετε.

- Δεν θα παραλάβουμε τέτοια κατάσταση αν ο λαός, στον οποίο έχουμε μιλήσει καθαρά και ξάστερα, είναι στους δρόμους, κινητοποιηθεί, οργανωθεί και μας πει «ναι, παίρνω την απόφαση εγώ να πάρω την εξουσία». Όχι να μας αναθέσει σε εμάς την εξουσία, στο κόμμα ή σ’ ένα πρόσωπο. Σ’ αυτή τη διακυβέρνηση -ας μιλήσουμε υποθετικά- όπου ο λαός θα είναι στην εξουσία, το ΚΚΕ θα υλοποιήσει την πολιτική πρόταση για την οποία θα έχει εκλεγεί, όχι το ίδιο ως ΚΚΕ αλλά ο ίδιος ο λαός, που σημαίνει από το εργοστάσιο, από τον τόπο δουλειάς, από κει που δουλεύει και παράγει θα μπορεί να εκλέγει ο λαός -και αυτό θα είναι το πρώτο που θα νομοθετηθεί- άμεσα τους αντιπροσώπους του στα όργανα εξουσίας και θα τους ανακαλεί αν δεν υλοποιούν τις υποσχέσεις αυτές. Που σημαίνει ότι υλοποιείται ένας μακροχρόνιος και μεσοπρόθεσμος κεντρικός σχεδιασμός της οικονομίας, αφού πλέον έχεις πάρει στα χέρια σου αυτή την οικονομία. Δηλαδή, ο ορυκτός πλούτος της χώρας κοινωνικοποιείται, τα εργοστάσια περνάνε υπό κρατικό έλεγχο, υπό κοινωνικό έλεγχο και μια σειρά τομείς της οικονομίας αρχίζουν και οικοδομούν αυτό που θέλεις. Άρα μιλάμε ότι ακυρώνονται όλες αυτές οι συμφωνίες, δεν αποδέχεσαι το χρέος…

- Φεύγεις από τις δομές της ΕΕ;

- Μα, φυσιολογικό θα είναι αυτό. Θα φύγεις από τις δομές της ΕΕ, αυτό θα συμβεί οπωσδήποτε σ’ αυτή την περίπτωση. Δεν μπορεί να είσαι ενταγμένος στις δομές της ΕΕ και της Ευρωζώνης και να υλοποιείς αυτή την πολιτική.

- Σ’ ότι αφορά το χρέος πώς το διαχειρίζεσαι;

- Το χρέος δεν το αναγνωρίζεις. Εμείς είχαμε πει από την πρώτη στιγμή στον ελληνικό λαό ότι όταν η οποιαδήποτε κυβέρνηση, όχι μόνο ο ΣΥΡΙΖΑ, αναγνωρίζει το χρέος ως χρέος της χώρας, δηλαδή του λαού της χώρας και βάζουν το λαό, εμάς όλους, να πληρώνουμε όλο και περισσότερα και να μην έχει τελειωμό αυτή η ιστορία, να μας αρπάζουν μισθούς, συντάξεις, να μειώνονται κοινωνικές δαπάνες απαραίτητες για τη ζωή και την επιβίωση αυτού του λαού, όταν δεν έχεις γραμμή σύγκρουσης και να πεις «δεν το αναγνωρίζω, είναι χρέος που το δημιουργήσατε εσείς. Κυρία Μέρκελ, κύριοι της ΕΕ -γιατί δεν είναι θέμα προσώπου- τα έχετε πάρει διπλά και τριπλά». Αυτά τα 14 αεροδρόμια που παίρνει η γερμανική «Farport» είναι μεγάλος όγκος χρημάτων, το κατοχικό δάνειο και τα δάνεια των γερμανικών αποζημιώσεων που δεν αποδίδονται στον ελληνικό λαό είναι πάρα πολλά χρήματα επίσης. Για να μην πούμε μια σειρά άλλα ζητήματα που έχουν πάρει οι γερμανικές, οι γαλλικές, οι ευρωπαϊκές τράπεζες απ’ τον ιδρώτα του ελληνικού λαού και συνεχίζουν να παίρνουν, μαζί με τους εδώ κυβερνώντες και τους έχοντες την πραγματική εξουσία.

- Κύριε Κουτσούμπα, επειδή έχω πάρα πολλά θέματα και θα ήθελα να συζητήσουμε τα περισσότερα απ' αυτά, αυτή τη στιγμή, στις 23 του Ιούνη, έχουν ένα δημοψήφισμα στη Μεγάλη Βρετανία για το Brexit ή το Bremain, για να μείνουν ή να φύγουν απ' την ΕΕ, πώς προσεγγίζετε, έτσι κι αλλιώς από μια άλλη οπτική βλέπετε το δημοψήφισμα αυτό, θεωρείτε ότι είναι κάτι που θα επηρεάσει την Ευρώπη ασχέτως αποτελέσματος;

- Φυσικά θα επηρεάσει την Ευρώπη είτε έτσι είτε αλλιώς. Είτε βγει το «ναι» είτε το «όχι», είτε το Βrexit είτε το Βremain οπωσδήποτε θα επηρεάσει και βεβαίως πρέπει να το δούμε ως εξής, είναι έκφραση των αντιθέσεων. Πολλοί που μας ακούνε αυτή τη στιγμή, εργαζόμενοι, μπορεί να σκέφτονται ότι το ΚΚΕ μάλλον θα είναι με το Βrexit στη Βρετανία. Όχι, τους λέμε, κάνουν λάθος. Δεν είμαστε ούτε με το Βrexit ούτε με το Βremain, ούτε με το «ναι» ούτε με το «όχι». Διότι αυτό σήμερα δεν εκφράζει μια πραγματική εναλλακτική πολιτική πρόταση, διαφορετική για τα συμφέροντα των εργαζομένων της Μεγάλης Βρετανίας, σαν αυτή ή κάποια παραπλήσια στις συνθήκες της συγκεκριμένης χώρας που θα είχε ένα Κομμουνιστικό Κόμμα ή το ΚΚΕ έτσι όπως το βλέπουμε εμείς. Αλλά συνιστά έναν ανταγωνισμό. Ας πούμε οπαδοί του Βrexit, του να φύγει η Μεγάλη Βρετανία απ' την ΕΕ είναι οι ΗΠΑ, ένα μεγάλο τμήμα τους τουλάχιστον, για να μην τους πούμε όλους, της ηγεσίας των ΗΠΑ, είναι τμήματα του κεφαλαίου στη Μεγάλη Βρετανία κλπ.

- Καλά, συγκεκριμένα πρόσωπα της πολιτικής ζωής της Αμερικής.

- Πρόσωπα που εκφράζουν αυτές τις πολιτικές, αλλά είναι τμήματα του κεφαλαίου, τα πολιτικά πρόσωπα είναι αυτά που φαίνονται. Και βεβαίως αντίστοιχα, με διαφορετική γραμμή πλεύσης και ως εκφραστές διαφορετικών συμφερόντων είναι άλλοι που λένε να παραμείνει στην ΕΕ, που πάλι και εδώ είναι τμήματα του βρετανικού κεφαλαίου, τμήματα του πολιτικού προσωπικού του κεφαλαίου στη Βρετανία ή άλλων δυνάμεων που έχουν περισσότερες σχέσεις με Γαλλία, με Γερμανία και άλλα ισχυρά κράτη της ΕΕ.

- Είτε «ναι» είτε «όχι» η Ευρώπη ποιο είναι το μήνυμα που θα πάρει;

- Θα δημιουργηθούν, πιστεύω, αλυσιδωτές αντιδράσεις γιατί ήδη αυτή η συζήτηση γίνεται και στα πλαίσια της ΕΕ και στα πλαίσια της Ευρωζώνης. Σε διάφορες χώρες, για παράδειγμα, μηδέ της Ελλάδας εξαιρουμένης, υπάρχει αυτή η συζήτηση. Τέτοια έκφραση υπήρχε στις προηγούμενες εκλογές, με ένα τμήμα που έφυγε απ' τον ΣΥΡΙΖΑ για παράδειγμα, που δεν εκφράζει κατά τη γνώμη μας πραγματικά εργατικά - λαϊκά συμφέροντα, πραγματική πολιτική ρήξης και σύγκρουσης με όλα αυτά, αλλά εκφράζει -ίσως δεν το συνειδητοποιεί το πολιτικό προσωπικό, αλλά άλλο αυτό, λέω ότι αντικειμενικά εκφράζει, δεν λέω ότι είναι ενεργούμενα, καταλαβαίνετε έτσι, για να μην παρεξηγηθούμε- αλλά εκφράζει συμφέροντα συγκεκριμένων τμημάτων και του ελληνικού και του ευρωπαϊκού κεφαλαίου, αυτή είναι η ουσία. Σε τέτοιο παιχνίδι δεν πρέπει να μπει ο λαός, δεν πρέπει να μπει η εργατική τάξη, τα λαϊκά στρώματα. Δηλαδή να παίζει πότε με τον έναν -να πω αυτή την έκφραση που σε πολλούς δεν αρέσει αλλά έτσι είναι- ιμπεριαλιστή ή με το ένα καπιταλιστικό κράτος και τη μια διεθνή συμμαχία ή μπλοκ δυνάμεων και πότε με τον άλλον.

- Επειδή ο χρόνος τρέχει, διεργασίες που υπάρχουν εδώ στο ντόπιο πολιτικό σκηνικό μεταξύ κομμάτων και αφορούν συνεργασίες, τη διεύρυνση των σχέσεων μεταξύ κομμάτων και τη διεύρυνση της κεντροαριστεράς, πού σας βρίσκουν εσάς ως θεατές; Αδιάφορους;

- Όχι παρακολουθούμε τις εξελίξεις με ενδιαφέρον, γιατί αλίμονο μέσα στην πολιτική σκηνή ζούμε και οποιαδήποτε εξέλιξη στο πολιτικό σύστημα και στα κόμματα αφορά και τους εργαζόμενους, έχουν οπαδούς, έχουν ψηφοφόρους, οι οποίοι είναι εργαζόμενοι και στους οποίους το ΚΚΕ απευθύνεται και τους τείνει το χέρι. Στους ίδιους τους εργαζόμενους όμως και όχι στις ηγεσίες των κομμάτων. Είναι λογικό πιστεύουμε τη στιγμή που ο ΣΥΡΙΖΑ πήρε το ρόλο του παλιού ΠΑΣΟΚ, της σοσιαλδημοκρατίας, των σοσιαλιστών στην Ελλάδα και έγινε κυβερνητικό κόμμα και μετά την κατάρρευση του ΠΑΣΟΚ να υπάρχει αναζήτηση απ' αυτό το χώρο για να μπορέσει να εκφραστεί και βεβαίως να κερδίσει πόντους απέναντι στον ΣΥΡΙΖΑ και κόσμο που του έχει πάρει και βεβαίως να δημιουργήσει μια συσπείρωση. Κι αυτό πιστεύουμε ευνοείται κι από συμφέροντα κατεστημένα, ιδιωτικά συμφέροντα και άλλα.

- Εσείς νιώθετε την ανάγκη να σκάσετε λίγο την πόρτα, να ανοίξετε, να βγείτε λίγο παραέξω, να μιλήσετε με κάποια άλλα απ' τα κόμματα που υπάρχουν, δεν ξέρω αν υπάρχει κάτι κοντινό σε σας, υπάρχει η σκέψη αυτή στον Περισσό, να ξανοιχτούμε λίγο, όχι σε επίπεδο κοινωνίας, αλλά σε επίπεδο πολιτικό, κομμάτων;

- Είμαστε τόσο ανοιχτοί όσο δεν παίρνει άλλο. Μόνο που είμαστε ανοιχτοί καθημερινά μέσα στο λαό, με τους εργαζόμενους. Δηλαδή με τον απλό εργαζόμενο, άσχετα αν ψηφίζει ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ, ΝΔ ή οτιδήποτε άλλο. Αν είναι εργάτης, άνεργος, αυτοαπασχολούμενος, αγρότης που παλεύει για τη γη του, αυτοί οι άνθρωποι μας ενδιαφέρουν και όχι οι πολιτικές ηγεσίες.

- Υπάρχει κάποιο κόμμα που στέκει κοντά σε σας, δηλαδή η ΛΑΕ η οποία έφυγε απ' τον ΣΥΡΙΖΑ γιατί είχαν αντίθετη άποψη για το μνημόνιο, για την προσέγγιση με τους Ευρωπαίους εταίρους, όλο αυτό το πακέτο δεν είναι πιο κοντά σε σας;

- Απλοί εργαζόμενοι της ΛΑΕ, ναι, είναι κοντά μας και συζητάμε μαζί τους...

- Γιατί τους ξεχωρίζετε;

- Διότι οι ηγεσίες αυτών των κομμάτων είναι δοκιμασμένες, και η ηγεσία της ΛΑΕ. Αφού πρώτα έδωσαν τα πάντα, στηρίζοντας ένα κόμμα που έφτασε εδώ που έφτασε τη χώρα και έκανε τόσες κωλοτούμπες όσες δεν έχει κάνει...

- Μα δοκιμάστηκαν και είπαν όχι και έφυγαν.

- Ναι, αλλά δώσανε στήριξη και αυτό δεν ξεχνιέται μετά από ένα εξάμηνο ή οκτάμηνο. Δεν είναι πάρα πολύς ο καιρός. Έδωσαν στήριξη οι συγκεκριμένοι κύριοι, της ηγεσίας αυτού του κόμματος, 25, 26, 27 χρόνια, τα λέω έτσι γιατί δεν θυμάμαι ακριβώς πόσα είναι.

- Σε ποιους αναφέρεστε;

- Αναφέρομαι στον κ. Λαφαζάνη και στις ηγεσίες αυτών των κομμάτων, οι οποίοι έφυγαν απ' το ΚΚΕ, πήγαν στο Συνασπισμό, έδωσαν στήριξη σε αυτή την τυχοδιωκτική πολιτική για δυο δεκαετίες και πλέον, σχεδόν για τρεις δεκαετίες, έφτασαν στο σημείο να μπουν στην κυβέρνηση, πρόδωσαν ιδανικά, οράματα, αξίες, τώρα φαίνονται μετανοημένοι, εμείς δεν θεωρούμε ότι είναι ειλικρινείς. Και κυρίως δεν είναι μόνο αυτά που σας λέω, γιατί αυτά, αν θέλετε, περιγράφουν ένα χαρακτήρα ή χαρακτήρες, άτομα που εμείς ξέρουμε και κάποιος, που δεν ξέρει, μπορεί να αμφισβητήσει και να πει δεν είναι έτσι. Όμως λέμε για την ουσία των θέσεων αυτών των κομμάτων κι αυτά τα κόμματα στην ουσία θέλουν να γίνουν ο ΣΥΡΙΖΑ όταν ήταν στην αντιπολίτευση. Αυτό είναι το πρόγραμμα για παράδειγμα της ΛΑΕ, της κυρίας Κωνσταντοπούλου....

- Άρα, αν καταλαβαίνω καλά, είστε ανοιχτοί στα στελέχη του κόμματος, όχι όμως στην ηγεσία, οποιοδήποτε άλλο απ' τα πολιτικά πρόσωπα που στελεχώνουν το κόμμα θα μπορούσε να δείτε μια συνεργασία.

- Είμαστε ανοιχτοί σε όλο τον κόσμο που ακολουθεί αυτά τα κόμματα. Είναι καθαρό αυτό. Πάντα και μέσα στο κίνημα και τους καλούμε να συσπειρωθούν με το ΚΚΕ στους αγώνες.

- Θέλω να σας ρωτήσω για τις σχέσεις με τη Ρωσία, τη διεύρυνση των σχέσεων με τη Ρωσία. Είχαμε την επίσκεψη Πούτιν πριν μια βδομάδα στη χώρα μας, πού στέκεστε εσείς απέναντι σ' αυτή τη διεύρυνση;

- Η Ρωσία αυτή τη στιγμή είναι μια μεγάλη καπιταλιστική χώρα. 25 χρόνια μετά τις ανατροπές από τότε που ήταν Σοβιετική Ένωση, προσπαθεί να σταθεί και να επεκτείνει τη γεωπολιτική της παρουσία στην περιοχή. Πιστεύουμε ότι την ενδιαφέρει η Ελλάδα όχι μόνο γιατί είναι στην ΕΕ, αλλά γιατί βρίσκεται σε μια κρίσιμη γεωστρατηγική περιοχή, είναι τα στενά του Βοσπόρου, απέναντι στην Τουρκία που είναι σε αντιπαράθεση, ο πόλεμος μαίνεται στην ευρύτερη περιοχή, θέλει να έχει ανοιχτή δίοδο στη Μεσόγειο, προσβάσεις στη Μεσόγειο. Απ' αυτή την άποψη ενδιαφέρεται πάρα πολύ για τις σχέσεις της με την ελληνική αστική τάξη, με την ελληνική άρχουσα τάξη. Για τα δικά της συμφέροντα όμως, προσέξτε με. Άρα αυτό πρέπει να το έχουμε κατά νου...

- Εμείς δεν έχουμε κάποιο όφελος από αυτές τις συνεργασίες;

- Μα, συνεργασίες μπορείς να κάνεις. Και το ΚΚΕ να ήταν στην κυβέρνηση και η εργατική εξουσία και ο λαός στην εξουσία και σοσιαλιστική οικοδόμηση να είχαμε, σχέσεις με άλλες χώρες, άλλα κράτη βεβαίως θα είχες, αλίμονο και μπορεί να είχες διακρατικές συμφωνίες που να είναι αμοιβαία επωφελείς, θα το έβλεπες συγκεκριμένα εφόσον τέτοιος είναι ο κόσμος σήμερα και ο συσχετισμός. Άλλο αυτό και άλλο επιλογές που σε οδηγούν στην αγκαλιά του ενός λύκου τη μια φορά και την άλλη φορά στην αγκαλιά μιας άλλης λυκοσυμμαχίας.

- Μεγάλη κουβέντα ανοίγεται, ο χρόνος μάς πιέζει, θέλω να θέσω ένα ερώτημα ακόμα. Αγια-Σοφιά, ανάγνωση του Κορανίου, πώς το σχολιάζετε; Έχει ανοίξει ένας δημόσιος διάλογος γι' αυτό και γι' αυτό σας το θέτω.

- Κοιτάξτε, η Αγια-Σοφιά είναι πλέον ένα μνημείο παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς, είναι πραγματικά μουσείο. Δηλαδή, δεν μπορεί άνθρωπος, εργαζόμενος απ' την Ελλάδα -εγώ προσωπικά έχω πάει, την έχω επισκεφτεί- να μη νιώθει δέος απ' αυτό το κάλλος, αλλά και από την ιστορία που κουβαλάει και τη φόρτιση που κουβαλά αυτό το μνημείο. Έτσι, δεν θα έλεγα ότι σέβεται ο Ερντογάν σήμερα, η τούρκικη κυβέρνηση, η τούρκικη αστική τάξη αυτό το μνημείο, αυτή την πολιτιστική κληρονομιά, πολύ περισσότερο να σέβεται ανθρώπους οι οποίοι σκέφτονται διαφορετικά ή έχουν άλλη θρησκεία απ' αυτούς. Δεν πρόκειται για σεβασμό και βεβαίως μόνο να σκεφτεί κανείς, το λέω αυτό γιατί άκουσα μια δήλωση ενός υπουργού, που μάλλον κάπως αλλιώς θα το εννοούσε βεβαίως, δεν θέλω να τον παρεξηγήσω τον άνθρωπο, αλλά θα πρέπει να είμαστε πολύ προσεκτικοί αυτή την περίοδο, γιατί συνεχίζεται η τουρκική προκλητικότητα και επιθετικότητα και στο Αιγαίο και βεβαίως όλα αυτά είναι κρίκοι σ' αυτή την αλυσίδα που στήνεται. Κι αν σκεφτεί κανείς ότι δεν έχει πάψει η επιδίωξη της τούρκικης αστικής τάξης για βλέψεις γενικότερα στην περιοχή, όπως και η συμμετοχή της άλλωστε σε πολέμους και επεμβάσεις στην περιοχή. Αλλά και ο άξονας με Αλβανία και με ΠΓΔΜ, δεν τα θεωρούμε μεμονωμένα φαινόμενα, θα πρέπει να μας προβληματίσουν. Αυτό δεν σημαίνει ούτε έξαρση εθνικισμού, ούτε ρατσισμού, ούτε οποιαδήποτε άλλη απαράδεκτη αντιμετώπιση που γίνεται από φασίστες και διάφορους άλλους που δεν ξέρουν ούτε πού βρίσκονται ούτε τι λένε ή μάλλον ξέρουν πολύ καλά, αλλά παίζουν παιχνίδια που είναι εχθρικά απέναντι στον ίδιο τον ελληνικό λαό και όχι στους πραγματικούς εχθρούς του ελληνικού λαού και της ελληνικής εργατικής τάξης. Έτσι πρέπει να το δούμε το ζήτημα. Φανταστείτε τώρα να ήταν, ποιο μνημείο θέλετε ή σύμβολο της μουσουλμανικής θρησκείας, να ήταν το Γενί Τζαμί, το «Μπλε Τζαμί», να 'ταν κάπου εδώ στην Αθήνα και να λειτουργούσε ως μουσείο και να πηγαίναμε το Πάσχα, να έλεγε το Χριστός Ανέστη με τα μεγάφωνα γύρω - γύρω κλπ., πώς θα το θεωρούσαν οι φίλοι της κυβέρνησης, η τούρκικη αστική τάξη. Γιατί ο λαός τα πληρώνει και ο τούρκικος λαός, οι εργάτες είναι απλοί άνθρωποι, που θέλουν καλές σχέσεις με τους Έλληνες, μας αγαπάνε όπως τους αγαπάμε, θέλουν να πηγαίνουμε, να έχουμε ανταλλαγές, είναι άνθρωποι απλοί με πολλά προβλήματα, ίδια προβλήματα και τους καταπιέζει κι εκεί ένα αντιδραστικό καθεστώς.

902