ΚΚΕ: Κοινωνική Συμμαχία και ρήξη με το σύστημα της εκμετάλλευσης

ΦΥΛΛΑΔΙΟ ΤΟΥ ΚΚΕ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ

Μόνη λύση για το λαό ο δρόμος της Κοινωνικής Συμμαχίας σε συμπόρευση με το ΚΚΕ

Παρασκευή 03/06/2016 - 13:12

Μόνο «μέσα από την ανασύνταξη του εργατικού κινήματος, την κοινωνική συμμαχία της εργατικής τάξης με τα λαϊκά στρώματα μπορεί να ανοίξει ένας ελπιδοφόρος δρόμος για το λαό, να μπει τέλος στην καπιταλιστική βαρβαρότητα», τονίζει το ΚΚΕ σε δισέλιδη ανακοίνωση που εξέδωσε.

Χαρακτηρίζει νέο παραμύθι της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ τα περί «δίκαιης ανάπτυξης», ενώ καλεί το λαό να εμποδίσει την εφαρμογή των αντιλαϊκών μέτρων, αλλά και να βρίσκεται σε ετοιμότητα ενάντια στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο και την εμπλοκή της Ελλάδας. Τονίζει επίσης την ανάγκη συμπόρευσης των λαϊκών στρωμάτων με το ΚΚΕ σε ρήξη με το σύστημα της εκμετάλλευσης και υπογραμμίζει ότι «η πρόταση του ΚΚΕ αποτελεί τη μοναδική διέξοδο προς όφελος του λαού, για μια ανάπτυξη που θα ικανοποιεί το σύνολο των λαϊκών αναγκών».

Ολόκληρη η ανακοίνωση είναι η ακόλουθη:

«Κανένας συμβιβασμός με την αντιλαϊκή πολιτική! Υπάρχει λύση για το λαό στο δρόμο της κοινωνικής συμμαχίας για τη Λαϊκή Εξουσία, στη συμπόρευση με το ΚΚΕ! 

Εργατοϋπάλληλοι, συνταξιούχοι, άνεργοι, άνεργες, επαγγελματίες, αγρότες, νέοι και νέες,

Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ πανηγυρίζει για το κλείσιμο της αξιολόγησης, που για το λαό κόστισε ένα βουνό από φόρους, περικοπές, ανατροπές σε κοινωνικοασφαλιστικά δικαιώματα, ιδιωτικοποιήσεις, πλειστηριασμούς κι άλλα μέτρα που θα προστεθούν σε αυτά που ήδη υλοποιούνται και θα σημαδέψουν τη ζωή του για πολλά χρόνια. Οι αγώνες που έγιναν το προηγούμενο διάστημα ενάντια στο νόμο-λαιμητόμο για Ασφαλιστικό - Φορολογικό και το πολυνομοσχέδιο, μπορεί να μην απέτρεψαν τα αντιλαϊκά μέτρα, ξεσκέπασαν όμως την άθλια προσπάθεια της κυβέρνησης να τα εμφανίσει ως “δίκαιη κατανομή των βαρών” ώστε να γίνει ο λαός συνένοχος στο έγκλημα σε βάρος του. Αποτελούν βήμα συσπείρωσης, δίνουν πολύτιμη πείρα, βάζουν τις βάσεις για τη συνέχιση και μαζικοποίηση των εργατικών -λαϊκών κινητοποιήσεων, σε γραμμή ρήξης και ανατροπής.

“Δίκαιη ανάπτυξη", το νέο παραμύθι της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ -ΑΝΕΛ

Η κυβέρνηση λέει ψέματα, όταν ισχυρίζεται ότι τα μέτρα αυτά ήταν τα τελευταία κι ότι από δω και πέρα ο λαός μόνο θα κερδίζει από την εκταμίευση των δόσεων, την όποια ανάκαμψη της οικονομίας, τη ρύθμιση του χρέους, τις επενδύσεις. Προϋπόθεση της καπιταλιστικής ανάπτυξης είναι να εφαρμοστούν στο ακέραιο οι αντεργατικοί αντιλαϊκοί νόμοι, να ψηφιστούν κι άλλοι, να δοθούν νέα προνόμια στο κεφάλαιο, που θα βγουν από το ξεζούμισμα των λαϊκών νοικοκυριών.

Στον καπιταλισμό δεν υπάρχει “ανάπτυξη” για όλους. Αντίθετα, οι επενδύσεις θα πατήσουν πάνω στην πάμφθηνη εργατική δύναμη, τα ισοπεδωμένα δικαιώματα, τον εκτοπισμό μικρομεσαίων στρωμάτων της πόλης και του χωριού, που θα επιταχυνθεί από τα μέτρα που ψηφίστηκαν. Δεν θα αντιμετωπίσουν το πρόβλημα της ανεργίας. Γι’ αυτό άλλωστε ψηφίστηκε κι ο “αυτόματος κόφτης”, προκειμένου να παίρνονται απευθείας μέτρα, όταν η καπιταλιστική οικονομία δεν πιάνει τους στόχους της. Γι’ αυτό ο ΣΕΒ ανοίγει θέμα νέων μειώσεων σε μισθούς και μεροκάματα, νέων ανατροπών στις εργασιακές σχέσεις και κατάργησης συνδικαλιστικών δικαιωμάτων, ως την απαγόρευση απεργιών, που αποτελεί δέσμευση του 3ου μνημονίου και περιεχόμενο της επόμενης αξιολόγησης του φθινοπώρου. Γι’ αυτό και η κυβέρνηση καταθέτει στη Βουλή αναπτυξιακούς νόμους για τη στήριξη των επιχειρηματικών ομίλων, με χαριστικές ρυθμίσεις, επιδοτήσεις και φοροαπαλλαγές. Αυτοί θα ωφεληθούν από το success story Τσίπρα. Από το λαό θα ζητάνε ολοένα και περισσότερα, για να διαφυλαχτούν τα πλεονάσματα, η ανταγωνιστικότητα της οικονομίας και η ανάκαμψη των κερδών τους. Το πολύ - πολύ να δοθούν ορισμένα επιδόματα και παροχές ελεημοσύνης για την πιο ακραία φτώχεια, ελάχιστα σε σύγκριση μ’ αυτά που θα έχουν καταληστευθεί από την αντιλαϊκή λαίλαπα. Έτσι εννοεί η κυβέρνηση τη στήριξη των “αδυνάμων”. Το παραμύθι της “δίκαιης ανάπτυξης”, είναι το ίδιο απατηλό όσο τα προηγούμενα, ότι δήθεν η “ΕΕ αλλάζει” κι ότι μια κυβέρνηση μπορεί να κάνει τις αγορές να “χορεύουν”, δηλαδή να δαμάσει τους νόμους του καπιταλισμού, την επιδίωξη με κάθε τρόπο του καπιταλιστικού κέρδους.

Ο λαός σε ετοιμότητα ενάντια στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο - την εμπλοκή της Ελλάδας

Εξίσου ύπουλη κι επικίνδυνη είναι η θέση της κυβέρνησης ότι η Ελλάδα μπορεί να αποτελέσει παράγοντα ασφάλειας και σταθερότητας, την ίδια ώρα που, στο όνομα της νόμιμης παρουσίας του ΝΑΤΟ στο Αιγαίο, ανοίγει την όρεξη στην τουρκική επιθετικότητα και παίρνει μέρος στους ιμπεριαλιστι­κούς σχεδιασμούς κι επεμβάσεις, λόγω των ανταγω­νισμών στην περιοχή, για τον έλεγχο ενεργειακών πηγών, δρόμων μεταφοράς.

Ήδη, με πρόσχημα την αντιμετώπιση των τζιχαντιστών και των προσφυγικών ροών, που οι ίδιες οι ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις εξέθρεψαν, προ­ετοιμάζεται νέα επέμβαση των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ στη Λιβύη.

Με οδηγία (ΝΟΤΑΜ) της ελληνικής κυβέρνησης έχει δοθεί εντολή για το κλείσιμο των εναέριου χώρου για αεροσκάφη από τη Λιβύη και την υποδο­χή ΝΑΤΟικών αεροσκαφών στον ελληνικό εναέριο χώρο.

Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ θα έχει βαριές ευθύνες εάν σύρει τη χώρα μας σε ένα ακόμη μακελειό στη Λιβύη για τα συμφέροντα των μονοπωλίων.

Το ΚΚΕ υποστηρίζει: Καμιά συμμετοχή της Ελλάδας στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο, αλληλεγγύη στους πρόσφυγες για αξιοπρεπείς συνθήκες προ­σωρινής φιλοξενίας, για να ταξιδέψουν στις χώρες προορισμού τους.

Συνεχίζουμε - δυναμώνουμε τον αγώνα. Εμποδίζουμε την εφαρμογή των αντιλαϊκών μέτρων.
Ανοίγουμε το δρόμο της ριζικής ανατροπής

Μόνο μέσα από την ανασύνταξη του εργατι­κού κινήματος, την κοινωνική συμμαχία της εργατι­κής τάξης με τα λαϊκά στρώματα μπορεί να ανοίξει ένας ελπιδοφόρος δρόμος για το λαό, να μπει τέλος στην καπιταλιστική βαρβαρότητα.

Σε συμπόρευση με το ΚΚΕ, σε ρήξη με το σύστημα της εκμετάλλευσης

Σήμερα, μπορούμε να βάλουμε πιο γερές βάσεις για αυτή την προοπτική. Με την αλλαγή των συσχετισμών στο εργατικό - λαϊκό κίνημα, τη ζωντα­νή - μαζική λειτουργία και δράση σωματείων και μαζικών οργανώσεων. Την οργάνωση της αλληλεγγύης. Στο δρόμο της ρήξης με την καπιταλιστική εξουσία και ιδιοκτησία θα μπορούμε να εμποδίζουμε αντιλαϊκά μέτρα, να διεκδικούμε την ανακούφιση των λαϊκών οικογενειών, των ανέργων, την προστασία των λαϊκών κατοικιών από πλειστηριασμούς και κατασχέσεις. Να ξεπερνάμε την ηττοπάθεια και τη μοιρολατρία που έσπειρε σε εργατικό - λαϊκό κόσμο, ακόμη και σε έμπειρους αγωνιστές η διάψευση των προσδοκιών της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ για φιλολαϊκές λύσεις “εντός των τειχών”.

Καμία εμπιστοσύνη στα άλλα αστικά κόμ­ματα και τους δορυφόρους τους.

ΝΔ - ΠΑΣΟΚ - ΠΟΤΑΜΙ προσπαθούν να ξεπλυθούν από τα αντιλαϊκά μέτρα που εφάρμοσαν και την ψήφο τους στο 3ο μνημόνιο, αξιοποιώντας την πολιτική ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ. Ανησυχούν, επειδή ο ΣΥΡΙΖΑ έχει γίνει το αγαπημένο παιδί του κεφαλαί­ου, παίρνει τα εύσημα από την ΕΕ και το ΔΝΤ. Κρύ­βουν ότι τα αντιλαϊκά μέτρα δεν είναι “διαχειριστική ανικανότητα” μιας κυβέρνησης. Είναι η στρατηγική της ΕΕ και του κεφαλαίου, που υλοποιείται σε όλες τις χώρες, όπως αυτές τις ημέρες στη Γαλλία του Ολάντ. Η Ένωση Κεντρώων εξελίσσεται στον καλύτερο προπαγανδιστή των πιο αντιδραστικών προτάσεων. Η φασιστική Χρυσή Αυγή είναι τσι­ράκι της μεγαλοεργοδοσίας. Στήνει απεργοσπαστι­κούς μηχανισμούς, στηρίζει τα κέρδη της πλουτοκρατίας και χύνει μόνο ρατσιστικό δηλητήριο σε βά­ρος κατατρεγμένων και εγκλωβισμένων οικογενειών προσφύγων στη χώρα μας.

Για το λαό δεν υπάρχει άλλη προοπτική. Ή θα συμβιβαστεί με το σημερινό δρόμο ανάπτυξης, που είναι “βαρέλι δίχως πάτο” για τη ζωή του ή θα περάσει στην επίθεση, για να μπορέσει να ζήσει αυτός και τα παιδιά του σύμφωνα με τις σύγχρονες ανάγκες, με τις δυνατότητες που προσφέρει η επιστήμη και η τεχνολογία, η παραγωγικότητα της εργασίας, οι πλουτοπαραγωγικές πηγές της χώρας.

Να, γιατί η πρόταση του ΚΚΕ αποτελεί τη μοναδική διέξοδο προς όφελος του λαού, για μια ανάπτυξη που θα ικανοποιεί το σύνολο των λαϊκών αναγκών. Είναι ρεαλιστική, γιατί υπάρχουν όλες οι αντικειμενικές προϋποθέσεις. Το ζητούμενο είναι να αλλάξει χέρια η εξουσία, να πάρει η εργατική τάξη στα χέρια της τα κλειδιά της οικονομίας, την ιδιο­κτησία των συγκεντρωμένων μέσων παραγωγής. Να αποδεσμευτεί η χώρα από την ΕΕ και τους άλλους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς, αναπτύσσοντας ταυ­τόχρονα ισότιμες οικονομικές και εμπορικές σχέσεις με τα άλλα κράτη».

902