Τα Τρόπαια του ΔΣΕ: Δάσκαλος και μαθητής συναγωνιστές στην κατάκτηση της γνώσης ‒ Δημήτρης Κουτσούμπας: Λαϊκή Παιδεία στον αντίποδα της εκμεταλλευτικής αστικής αντίληψης (2 VIDEO - Φωτό)

(Το κείμενο της ομιλίας στο τέλος)

Εκδήλωση τιμής στο Λαϊκό Διδασκαλείο και στο ΔΣΕ Πελοποννήσου στα Τρόπαια

Κυριακή 29/05/2016 - 12:31 - Ενημέρωση: Δευτέρα 30/05/2016 - 07:40

Σε μια επιβλητική τοποθεσία στην είσοδο των Τροπαίων Αρκαδίας απέναντι ακριβώς από το πετρόχτιστο κτίριο όπου το 1948 λειτούργησε το Λαϊκό Διδασκαλείο, η ΚΕ του ΚΚΕ και οι Οργανώσεις Πελοποννήσου και Δυτικής Ελλάδας του Κόμματος και της ΚΝΕ τίμησαν το πρωί της Κυριακής, με μια εκδήλωση γεμάτη συγκίνηση και διδαχές, την ηρωική δράση του ΔΣΕ Πελοποννήσου και την προσφορά της προσωρινής Δημοκρατικής Κυβέρνησης στην Πελοπόννησο στην παιδεία του λαού, στις ελεύθερες περιοχές του Μωριά. 

Τίμησαν παράλληλα, τα στελέχη, τους δασκάλους και τους μαθητές του Λαϊκού Διδασκαλείου αναδεικνύοντας το μεγαλείο που κρύβει η δύναμη και η θέληση του λαού όταν αποφασίσει να συγκρουστεί με τους δυνάστες και τους εκμεταλλευτές του.

Ο Δ.Κουτσούμπας με τον Βασίλη Φωτόπουλο, από το Αγρίδι Καλαβρύτων, δάσκαλο στο Λαϊκό Διδασκαλείο του ΔΣΕ

Πέρα από τη μαρμάρινη πλάκα με την οποία η ΚΕ του ΚΚΕ σηματοδότησε τον χώρο του Λαϊκού Διδασκαλείου, όπου σήμερα λειτουργεί το δημοτικό σχολείο των Τροπαίων, στην εκδήλωση δέσποζαν τα λόγια του κομμουνιστή δάσκαλου Δημήτρη Γληνού, γραμμένα στην πλάτη της εξέδρας: «Ο σωστός εκπαιδευτικός βλέπει στις νέες ψυχές, τη δυνατότητα μιας καλύτερης ανθρωπότητας και θέτει ολόκληρο τον εαυτό του, υπηρέτη της δημιουργίας αυτής».

Ο κόσμος που ταξίδεψε από το πρωί από όλες τις περιοχές της Πελοποννήσου, της Δυτικής Ελλάδας από την Αθήνα και άλλα μέρη γέμισε ασφυκτικά το πλάτωμα μπροστά από την εξέδρα όπου από νωρίς ακούγονταν αντάρτικα τραγούδια και αφηγήσεις από τη δράση του ΔΣΕ. Ο αντίλαλος από τα μεγάφωνα της εξέδρας απλώνονταν σε όλο το χωριό. 

Οι προσυγκεντρώσεις έζωσαν το χωριό

Οι Οργανώσεις Πελοποννήσου του ΚΚΕ και της ΚΝΕ προσυγκεντρώθηκαν στο υψηλότερο σημείο του αμφιθεατρικού χωριού. Επικεφαλής της πορείας προς τον χώρο της συγκέντρωσης τέθηκε η αντιπροσωπεία της ΚΕ του ΚΚΕ με επικεφαλής τον ΓΓ Δημήτρη Κουτσούμπα.

Τα συνθήματα «Ούτε σε ξερονήσια ούτε στις φυλακές, ποτέ τους δεν λυγίσαν οι κομμουνιστές», «Οι μαχητές του Μαίναλου δεν λύγισαν ποτέ, τιμή και δόξα στο ΔΣΕ» και «ΚΚΕ το Κόμμα σου λαέ», αντήχησαν στους στενούς δρόμους των Τροπαίων από όπου περνούσε η πορεία αποσπώντας χειροκροτήματα.

«Δάσκαλος και μαχητής, αγωνιστές στην κατάκτηση της γνώσης, ζήτω η 3η μεραρχία του ΔΣΕ» έγραφε το πανό που προπορεύονταν με την υπογραφή των Κομματικών Οργανώσεων Πελοποννήσου του ΚΚΕ και της ΚΝΕ. Ακολουθούσαν πικέτες με τις μορφές μαχητών του ΔΣΕ στην Πελοπόννησο που έπεσαν στην μάχη ή εκτελέστηκαν καθώς και τα λάβαρα των Κομματικών Οργανώσεων της Πελοποννήσου. Φθάνοντας στο χώρο της εκδήλωσης η πορεία πνίγηκε στα χειροκροτήματα.

Στη συγκέντρωση συμμετείχε αντιπροσωπεία του ΚΣ της ΚΝΕ, με επικεφαλής τον Γραμματέα του ΚΣ Νίκο Αμπατιέλο. Παραβρέθηκαν επίσης ο Δήμαρχος Πάτρας Κώστας Πελετίδης και ο Κώστας Καζάκος. 

Λίγο νωρίτερα στον ίδιο χώρο, είχαν φθάσει με προσυγκέντρωση στην άλλη άκρη του χωριού οι οργανώσεις Δυτικής Ελλάδας ΚΚΕ και ΚΝΕ. Τα λάβαρα του Κόμματος και της ΠΕΑΕΑ/ΔΣΕ παρατάχθηκαν περιμετρικά της εξέδρας ενώ με κόσμο γέμισε και το προαύλιο του Διδασκαλείου. 

Η εκδήλωση

Η εκδήλωση ξεκίνησε με ένα σύντομο χαιρετισμό από τον Πρόεδρο της τοπικής κοινότητας Τροπαίων Χρήστο Μαρτιόνο ο οποίος ευχαρίστησε το ΚΚΕ για την τιμή που κάνει στην περιοχή να προβάλλει την ιστορία της. Αναφέρθηκε στην απόφαση του δημοτικού συμβουλίου Γορτυνίας να παραχωρήσει χώρο στα Τρόπαια για την ανέγερση μνημείου με το Λαϊκό Διδασκαλείο και ζήτησε την παρέμβαση του ΚΚΕ για να πάρει η κυβέρνηση μέτρα συντήρησης του κτιρίου που στεγάζονταν το διδασκαλείο.

Ακολούθησε μουσικοθεατρικό αναλόγιο από τη θεατρική ομάδα και το συγκρότημα της οργάνωσης περιοχής Δυτικής Ελλάδας της ΚΝΕ. Τα κείμενα ήταν βασισμένα σε αφηγήσεις και διηγήσεις μαθητών του διδασκαλείου. 

Ιδιαίτερα συγκινητική ήταν η στιγμή, που ο Βασίλης Φωτόπουλος, 92 ετών σήμερα, που υπήρξε δάσκαλος του Λαϊκού Διδασκαλείου από το Αγρίδι Καλαβρύτων, και παραβρέθηκε στην εκδήλωση με μέλη της οικογένειάς του, συναντήθηκε με τον ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Δημήτρη Κουτσούμπα και του εξιστόρησε γεγονότα από τη ζωή στο Λαϊκό Διδασκαλείο. (Δείτε παρακάτω φωτογραφίες). 

Οι ομιλίες στην εκδήλωση

Αμέσως μετά, στο βήμα ανέβηκε ο Δ. Κουτσούμπας (Διαβάστε ΕΔΩ αποσπάσματα από την ομιλία του). 

Στη συνέχεια ομιλία έκανε η Κυριακή Καμαρινού διδάκτωρ Κοινωνιολογίας, εκπαιδευτικός, κόρη του Αρίστου Καμαρινού, Ταγματάρχη του 1ου Τάγματος της 22 Ταξιαρχίας της 3ης ηρωικής Μεραρχίας του ΔΣΕ.  (Διαβάστε εδώ την ομιλία σε μορφή PDF).

Η εκδήλωση ολοκληρώθηκε με γλέντι στο χωριό Βυζίκι. 

Έκθεση Αρχειακού Υλικού

Πριν αρχίσει η εκδήλωση τα βλέμματα συγκέντρωσε η έκθεση που είχε στηθεί στον χώρο με αρχειακό υλικό για τον Δημοκρατικό Στρατό Πελοποννήσου. Ξεχωρίζουν τα υλικά από το αρχείο της ΚΕ του ΚΚΕ για την Προσωρινή Δημοκρατική Κυβέρνηση στην Πελοπόννησο, και βέβαια για την οργάνωση της λαϊκής παιδείας και του διδασκαλείου.

Πολλά από αυτά υπάρχουν και στο λεύκωμα που εξέδωσαν οι Κομματικές Οργανώσεις Πελοποννήσου του ΚΚΕ. Στην ίδια ενότητα παρουσιάζονταν και ορισμένα από τα δημοσιεύματα αστικών εφημερίδων της εποχής, όπως η εθνικόφρονη «Αλήθεια», τα οποία έσταζαν μίσος, χολή και ψέμματα για το ΔΣΕ και τη δράση του. Το υλικό για το διδασκαλείο, συμπλήρωναν φωτογραφίες μαθητών του, που έπεσαν σε μάχες, ντοκουμέντα για το πρόγραμμα και τη ζωή στο διδασκαλείο.

Την έκθεση ολοκλήρωναν εικόνες από τη σύγχρονη δράση του Κόμματος και η φράση: «Το ΚΚΕ έμπειρο και διδαγμένο, φιλοδοξεί και μπορεί να γίνει ο φάρος της νέας νικηφόρας ταξικής αναμέτρησης για το σοσιαλισμό που είναι αναγκαίος, επίκαιρος και ρεαλιστικός».

902

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΥΜΠΑΣ

Η ομιλία στην εκδήλωση για το Λαϊκό Διδασκαλείο του ΔΣΕ στα Τρόπαια Αρκαδίας

(VIDEO κορυφής)

Κυριακή 29/05/2016 - 12:21 - Ενημέρωση: Κυριακή 29/05/2016 - 20:36

Στην εκδήλωση για το Λαϊκό Διδασκαλείο του ΔΣΕ στα Τρόπαια Αρκαδίας χαιρετισμό απηύθυνε ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημήτρης Κουτσούμπας. Στην ομιλία του (ολόκληρη στο βίντεο),  είπε μεταξύ άλλων: 

«Φίλες και Φίλοι

Συντρόφισσες και Σύντροφοι

Η κυβέρνηση προκειμένου να κρύψει την αντιλαϊκή της πολιτική και τη στρατηγική σύμπλευσή της με τη ΝΔ και τα άλλα αστικά κόμματα προσπαθεί να αναβιώσει το διαχωρισμό του δημοψηφίσματος "ΌΧΙ - ΝΑΙ", ο οποίος αποδείχτηκε κάλπικος και χρεοκόπησε απ’ την ίδια τη ζωή, όταν όλοι μαζί ψήφισαν το 3ο μνημόνιο.

Αυτή η προσπάθεια αναβίωσης αυτού του διαχωρισμού είναι τόσο γελοία όσο και τα πρόσωπα που επιστρατεύονται να την κάνουν.

Οι πολιτικές εξελίξεις στη χώρα μας επιβεβαιώνουν τις βασικές εκτιμήσεις και προειδοποιήσεις του Κόμματος για την "πρώτη φορά αριστερά", για την πορεία του ΣΥΡΙΖΑ αυτά τα χρόνια.

Η μετατροπή του, από ένα οπορτουνιστικό ανάχωμα πριν το 2012, σε κόμμα που παίρνει σταδιακά τη θέση του παλιού ΠΑΣΟΚ, που κατέρρεε.

Που έγινε αξιωματική αντιπολίτευση το 2012, για να διεκδικήσει την εξουσία ως "αριστερή εναλλακτική" δήθεν, το Γενάρη του 2015 και να ακολουθήσει μια "θριαμβευτική" πορεία αστικής, μνημονιακής διαχείρισης και σοσιαλδημοκρατικής απόλυτης μετάλλαξης και επίσημα πλέον, τους τελευταίους 16 μήνες, καθότι ουσιαστικά την πορεία αυτή την είχε ξεκινήσει νωρίτερα. Ιδιαίτερα μετά τις εκλογές του Σεπτέμβρη του 2015.

Το προηγούμενο Σαββατοκύριακο, κύλησε παραπέρα σε έναν κατήφορο, που δεν έχει πάτο, ψηφίζοντας μια σειρά νέα αντεργατικά αντιλαϊκά μέτρα, τα οποία δεν έχουν τελειωμό βέβαια και αποτελούν επιταγές του μεγάλου κεφαλαίου, του ΣΕΒ, της ΕΕ, του ΔΝΤ.

Κι όλα αυτά στο όνομα της "ανάπτυξης", που "ΘΑ" έρθει, που ΘΑ ανατείλει το φως, που ΘΑ βγούμε από το τούνελ και άλλα τέτοια γνωστά και μη εξαιρετέα, από την εποχή ακόμα του Ανδρέα Παπανδρέου, του Μητσοτάκη πατέρα, του Σημίτη αρχηγού, του Κώστα Καραμανλή ανιψιού, του Γιώργου Παπανδρέου υιού, του Α. Σαμαρά και φυσικά τώρα του Αλέξη Τσίπρα, που αποδείχτηκε ότι τα παίρνει εύκολα τα γράμματα της υποκρισίας και της κοροϊδίας.

Αλήθεια όμως, τι σημαίνει επιστροφή στην ανάπτυξη, που ο πρωθυπουργός έχει το θράσος να λέει ότι "δεν θα βασίζεται στη συντριβή της εργασίας και την ασυδοσία της ολιγαρχίας, αλλά θα είναι μια ανάπτυξη με κοινωνικό πρόσημο";

Η ανάπτυξη, παντού στον καπιταλιστικό κόσμο, βασίζεται στη συντριβή της εργατικής τάξης, στη μείωση της τιμής της εργατικής δύναμης, στην κατεδάφιση των εργασιακών δικαιωμάτων.

Κι αυτή η ανάπτυξη έχει ταξικό πρόσημο. Έχει το πρόσημο των κερδών των καπιταλιστών και τη θωράκιση της εξουσίας τους.

Αλήθεια, τι σημαίνει ελάφρυνση του χρέους, που τόσο την προπαγανδίζουν ότι και αυτή ΘΑ γίνει;

Πραγματική ελάφρυνση χρέους για το λαό θα σήμαινε να δοθούν πίσω οι μισθοί και τα δώρα, που κόπηκαν, οι συντάξεις.

Να μειωθούν τα όρια συνταξιοδότησης, να δοθούν αξιοπρεπείς συντάξεις, να λιγοστέψουν οι φόροι, να αυξηθούν οι δαπάνες στην Παιδεία, στην Υγεία.

Να καταργηθεί ο ασφαλιστικός νόμος ο οποίος όχι μόνο μονιμοποιεί όλες τις προηγούμενες μειώσεις στις συντάξεις, αλλά επιβάλλει και νέα μείωση για όλους, μέσω του νέου υπολογισμού και της μείωσης των επικουρικών.

Να καταργηθεί ο νόμος που προβλέπει "εθνική" σύνταξη πείνας των 384 ευρώ για 20 χρόνια δουλειάς, που σε συνθήκες μαύρης, ανασφάλιστης εργασίας, ανεργίας και ημιαπασχόλησης, μετατρέπει το δικαίωμα στην αξιοπρεπή σύνταξη σε "άπιαστο όνειρο".

Να καταργηθεί ο νόμος που καταργεί το ΕΚΑΣ, χτυπάει τις αναπηρικές συντάξεις, το εφάπαξ, τις συντάξεις χηρείας, τα βαρέα κι ανθυγιεινά. Που μειώνει τους μισθούς μέσω της αύξησης των εισφορών των εργαζομένων, την κατακόρυφη αύξηση των ασφαλιστικών εισφορών για αγρότες κι επαγγελματίες.

Να καταργηθεί η μείωση του αφορολόγητου, η φοροεπιδρομή και τα άλλα χαράτσια που πλήττουν ιδιαίτερα τις φτωχές - λαϊκές οικογένειες.

Να αρχίσουν να παίρνουν σταδιακά πίσω οι εργαζόμενοι όλα όσα έχασαν τα χρόνια της κρίσης.

Αυτά για το λαό, μάλιστα, θα σήμαιναν ελάφρυνση χρέους.

Αλλά οι κυβερνώντες, άλλα έχουν στο μυαλό τους με ελάφρυνση χρέους:

Επιβάρυνση των λαϊκών στρωμάτων και ελάφρυνση των επιχειρηματικών ομίλων με νέες φοροαπαλλαγές, με νέα προνόμια, με ικανοποίηση όλων των αιτημάτων τους για να ριχτούν στον Καιάδα τα εργασιακά δικαιώματα και το εισόδημα των εργαζομένων, για να ανακάμπτουν αυτοί στα κέρδη τους και θα ζητούνται από το λαό νέες θυσίες, στο βωμό της καπιταλιστικής κερδοφορίας κι ανταγωνιστικότητας.

Φίλες και φίλοι

Στον ένα αιώνα της ιστορίας του ΚΚΕ, θέσαμε συνεχώς στο επίκεντρο της προσοχής μας την πνευματική ανύψωση της εργατικής τάξης και όλων των καταπιεσμένων στρωμάτων, για την απόσπασή τους από την επιρροή της αστικής ιδεολογίας, το ξεπέρασμα των μορφωτικών ανισοτήτων που πηγάζουν από τις ταξικές αντιθέσεις της εκμεταλλευτικής κοινωνίας, του καπιταλισμού, την αντιπαράθεση με παλιές και σύγχρονες μορφές ιδεολογικής χειραγώγησης.

Το ενδιαφέρον μας αυτό δεν είναι και δεν ήταν ποτέ ακαδημαϊκό. Και αυτό επιβεβαιώνεται από την ίδια την ιστορική πείρα.

Δεν θα ήμασταν υπερβολικοί αν λέγαμε πως η ιστορία των εκπαιδευτικών ιδεών και αγώνων στη χώρα μας από την ίδρυση του Κόμματός μας το 1918 μέχρι τις μέρες μας συμπορεύεται με τις θέσεις και τα αιτήματα που έθετε το ΚΚΕ.

Από το πρώτο κιόλας συνέδριό του, το 1918, ως ΣΕΚΕ, έθεσε τις βασικές του θέσεις.

Θέσεις που με λίγα λόγια σημαίνουν ότι η εκπαίδευση πρέπει να οργανωθεί με προϋποθέσεις:

Καταρχήν κοινωνικές, όπως η δωρεάν δημόσια εξασφάλιση της μόρφωσης των παιδιών του λαού, της εξασφάλισης της υγείας, φαρμάκων, τροφής, ρούχων, η απαγόρευση της παιδικής κι εφηβικής εργασίας, η στήριξη της φτωχής - λαϊκής οικογένειας.

Κι από την άλλη παιδαγωγικές, όπως η γλώσσα, τα μέσα και οι συνθήκες διδασκαλίας, ώστε να μπορεί όλος ο λαός να μορφωθεί.

Αυτό το αίτημα, 98 χρόνια μετά, δεν έχει υλοποιηθεί.

Κι αυτό έχει την εξήγησή του.

Η θέση του ΚΚΕ για λαϊκή Παιδεία βρίσκεται στον αντίποδα της αστικής αντίληψης, που υποτάσσει την Παιδεία στις εκάστοτε εκμεταλλευτικές ανάγκες.

Η θέση για Λαϊκή Παιδεία, η πρακτική δράση σύμφωνα με αυτήν (όπως στις συνθήκες της Κατοχής, της Ελεύθερης Ελλάδας, του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας, στην πολιτική προσφυγιά), η επεξεργασία στόχων πάλης για το σήμερα, πηγάζει από την ίδια τη φυσιογνωμία του, ως συνειδητό, οργανωμένο, πρωτοπόρο τμήμα της εργατικής τάξης που έχει στρατηγικό στόχο την ανατροπή του καπιταλισμού και την οικοδόμηση του σοσιαλισμού - κομμουνισμού.

Άλλωστε, κακά τα ψέματα, το αστικό κράτος δεν έκρυψε την έχθρα του για τις πρωτοπόρες ιδέες των κομμουνιστών στα ζητήματα της εκπαίδευσης και γενικότερα της επιστημονικής ερμηνείας των κοινωνικών φαινομένων και της ίδιας της κοινωνικής εξέλιξης. Και με χοντροκομμένα, σκοταδιστικά μέτρα και με πιο συγκαλυμμένα κατά περιόδους.

Ανεξάρτητα από τις μεθόδους, τις μορφές και το ιδιαίτερο περιεχόμενο, η ουσία είναι μια: Οι αστικές κυβερνήσεις με το πρόσχημα μιας δήθεν ουδετερότητας -στην ουσία ξεκάθαρης ταξικότητας- μιλούν για την ανάγκη "να φύγουν τα κόμματα από τα σχολεία", χτυπώντας κατευθείαν την παρέμβαση των ταξικά προσανατολισμένων δυνάμεων, των κομμουνιστών.

Και η αλήθεια είναι ότι η αστική τάξη έχει πλήρη επίγνωση της δυνατότητας οι πρωτοπόρες ιδέες και για την Παιδεία, τη μόρφωση, τη διαπαιδαγώγηση των παιδιών να γίνουν κτήμα των εργατικών - λαϊκών δυνάμεων, όπλο στην πάλη τους για την κατάργηση της εκμετάλλευσης.

Σκεφτείτε μόνο. Πόσοι και πόσοι κορυφαίοι επιστήμονες, παιδαγωγοί -υπό την ακτινοβόλο επίδραση της Οχτωβριανής Επανάστασης και των πρωτοπόρων ιδεών- στρατεύτηκαν στο ΚΚΕ ή δίπλα του, άφησαν πίσω τους ανυπέρβλητες θεωρητικές παρακαταθήκες και πρακτικό εκπαιδευτικό έργο για τη μόρφωση του λαού μας.

Αρνήθηκαν όμως τις δάφνες και τις τιμές του εκμεταλλευτικού συστήματος. Και γι’ αυτήν τους την επιλογή εξορίστηκαν, πέθαναν φτωχοί και χωρίς την ακαδημαϊκή αναγνώριση άλλων.

Προσωπικότητες που το έργο τους βαραίνει ως κληρονομιά και παρακαταθήκη την ιστορία του ΚΚΕ, αποτελεί μέρος αυτής της ιστορίας και οπωσδήποτε το τιμάμε στο πλαίσιο των πολύμορφων εκδηλώσεων μπροστά στα 100 χρόνια του Κόμματός μας.

Δίνει όμως και πολύτιμο συμπέρασμα που κρατάμε εμείς, αλλά πολύ περισσότερο πρέπει να διαφυλάξουν ως κόρη οφθαλμού οι νέες γενιές των επιστημόνων, ότι: "Η πρωτοπόρα σκέψη ανθίζει στον αγώνα για την κατάργηση της εκμετάλλευσης".

Σήμερα συνεχίζουμε.

Η πρόταση του ΚΚΕ για το σχολείο των λαϊκών αναγκών, των κοινωνικών δυνατοτήτων και απαιτήσεων της εποχής μας είναι συμβολή στην προβολή της πρότασης διεξόδου, της ρεαλιστικότητας και αναγκαιότητας του σοσιαλισμού.

Αποτελεί ταυτόχρονα όπλο στην αντιπαράθεση με τις κατά καιρούς αλλαγές που προωθούνται από το κεφάλαιο, το αστικό κράτος και τους διεθνείς ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς στους οποίους συμμετέχει η Ελλάδα.

Αγαπητοί φίλοι και σύντροφοι

Άλλη μια φορά, μια αστική κυβέρνηση, αυτή τη φορά με την ετικέτα της "αριστεράς", διεξάγει ένα "διάλογο" για την Παιδεία, με σκοπό να προωθήσει στο επόμενο διάστημα, σε συνάρτηση φυσικά και με γενικότερες πολιτικές και οικονομικές εξελίξεις, μια σειρά από εκπαιδευτικές μεταρρυθμίσεις.

Τι άλλαξε αλήθεια όλα αυτά τα χρόνια από τις συνεχείς εκπαιδευτικές μεταρρυθμίσεις προς το καλύτερο για τη λαϊκή οικογένεια και τα παιδιά του λαού;

Μήπως έχει σταματήσει η μόρφωση να είναι εμπόρευμα, να καθορίζεται η πρόσβαση σε αυτήν ανάλογη με την τσέπη της οικογένειας;

Μήπως έχουν καλυφθεί οι ανάγκες για εκπαιδευτικούς τη στιγμή μάλιστα που χιλιάδες νέοι εκπαιδευτικοί βρίσκονται στα αζήτητα της ανεργίας, της ελαστικής εργασίας;

Μήπως έχουν επιλυθεί τα χρόνια συσσωρευμένα προβλήματα που αφορούν στη σχολική καθημερινότητα;

Από εκείνα που είναι τα πιο στοιχειώδη, όπως καθαριότητα, κτίρια ασφαλή κοκ, μέχρι άλλα που κακώς εννοούνται σαν το "κάτι παραπάνω", ενώ είναι τα αναγκαία για μια ουσιαστική μορφωτική διαδικασία, όπως η υποδομή, που απαιτείται για όλα τα μαθήματα που διδάσκονται, οι κατάλληλοι χώροι για αθλητικές και πολιτιστικές δραστηριότητες;

Και αυτό επιβεβαιώνεται από την "κόκκινη κλωστή" που συνδέει τις αντιδραστικές αλλαγές, χρόνια τώρα στο σχολείο.

Και λέγοντας ή σκεπτόμενοι όλα αυτά τα σημερινά, τα αποτρόπαια για το σημερινό σχολείο των παιδιών μας, δεν μπορεί να μη κάνουμε συγκρίσεις και κρίσεις, παρότι πέρασαν κοντά 70 χρόνια από τότε.

Μπροστά λοιπόν σε όλα αυτά που συμβαίνουν στη χώρα μας και που είναι αποτρόπαια, δεν μπορούμε να μη μιλήσουμε με περηφάνια για το Λαϊκό Διδασκαλείο στα Τρόπαια.

Εδώ στα Τρόπαια συνετελέσθη ένα τεράστιο διαπαιδαγωγικό και εκπαιδευτικό έργο, μέσα στην καρδιά του εμφύλιου πολέμου, με το όπλο στο χέρι.

Αποδεικνύει την ανωτερότητα του αγώνα του ΔΣΕ, το ρόλο που μπορεί να διαδραματίσει η λαϊκή εξουσία και οι θεσμοί της, λαογέννητοι οι περισσότεροι από αυτούς, μέσα στη φωτιά της μάχης και του σκληρού ταξικού αγώνα, για το δίκιο των κατατρεγμένων και καταπιεσμένων.

Φέτος, που τιμάμε τα 70 χρόνια από την έναρξη του ένοπλου αγώνα του ΔΣΕ, δεν μπορούσε να μην έχει ξεχωριστή θέση στις δραστηριότητες και τις εκδηλώσεις μας το Λαϊκό Διδασκαλείο στα Τρόπαια Αρκαδίας.

Προσφέρει διδάγματα, αφήνει παρακαταθήκες πολύτιμες για το παρόν και το μέλλον, για τις γενιές που έρχονται, που όλα αυτά πρέπει αν τα μάθουν, να γίνουν κτήμα τους».

902