Στους αφιλόξενους διαδρόμους της Ευρώπης

Σκιες 

Ω ψυχή, πουλί που δεν ξέρει
και πετά σε μέρες που επιτρέπεται το κυνήγι. 
(Γιώργος Μαρκόπουλος, Διαβάσεις Πεζών)

Στα κοιλώματα της νύχτας
κουλουριασμένες σε χαρτόκουτα

–δωμάτια που περίσσεψαν

απ’ τις συσκευασμένες μας ανέσεις

Στα φανάρια των δρόμων

–πράσινο της απόγνωσης

και της ελπίδας κόκκινο

Στους προσφυγικούς καταυλισμούς

–πίσω απ’ τη λάμψη ενός βεγγαλικού

Θρηνούν αδάκρυτες

Ανοίγουνε ολημερίς

στον ύπνο μας λαγούμια

Αλήθεια, πόσο γρήγορα γεμίζουμε

τους αφιλόξενους διαδρόμους της Ευρώπης

                                                        Μάιος 2002

Μπάμπης Ζαφειράτος 
Άδεντρες Πλατείες (2013), 
Ο Θάνατος Κοιτάζει Με Τα Μάτια Μας