ΔΣΕ - Φλώρινα: Αφουγκραζόμαστε τα βήματά σας. Μάθαμε πώς αύριο, θα συναντηθούμε (Γιάννης Ρίτσος) ‒ Δημήτρης Κουτσούμπας: Ο αγώνας του ΔΣΕ ήταν πέρα για πέρα δίκαιος (4 VIDEO - 32 ΦΩΤΟ)

Το μνημείο, έργο του Μέμου Μακρή (Πάτρα 1/4/1913 - Αθήνα 26/5/1993)

ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΤΗΣ ΚΕ ΤΟΥ ΚΚΕ ΓΙΑ ΤΗ ΜΑΧΗ ΤΗΣ ΦΛΩΡΙΝΑΣ

Με μαζική συμμετοχή πραγματοποιήθηκε η συγκέντρωση προς τιμήν των μαχητών και μαχητριών του ΔΣΕ

(VIDEO - ΦΩΤΟ)

Κυριακή 14/02/2016 - 13:03 - Ενημέρωση: Δευτέρα 15/02/2016 - 09:41

Με τη μαζική συμμετοχή μελών και φίλων του ΚΚΕ και της ΚΝΕ από τη Μακεδονία και τη Θράκη, αλλά και την υπόλοιπη χώρα πραγματοποιήθηκε στη Φλώρινα η εκδήλωση της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΕ με αφορμή τη συμπλήρωση 70 χρόνων από την ίδρυση του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας, προς τιμήν των μαχητών και μαχητριών του ΔΣΕ που έπεσαν στη μάχη της Φλώρινας.

Ξεχωριστή ήταν η παρουσία της νεολαίας, αναδεικνύοντας τη συνέχεια του αγώνα για την κατάργηση της εκμετάλλευσης, ενώ το δικό τους «παρών» στην εκδήλωση έδωσαν αγωνιστές και απόγονοι αγωνιστών του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας και της ΕΑΜικής Εθνικής Αντίστασης, ανταποκρινόμενοι στο κάλεσμα της ΠΕΑΕΑ - ΔΣΕ και κρατώντας τα λάβαρα των Παραρτημάτων της.

Στη συγκέντρωση που έγινε στο χώρο όπου βρίσκεται ο κοινός τάφος των μαχητών και μαχητριών του ΔΣΕ,  πραγματοποίησε ομιλία ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημήτρης Κουτσούμπας.

(Το κείμενο της ομιλίας στο τέλος)

Νωρίτερα, οι συμμετέχοντες στην εκδήλωση έφτασαν στο χώρο με μαχητική πορεία που ξεκίνησε λίγο μετά τις 11.00 το πρωί, από την κεντρική πλατεία της Φλώρινας.

Με το σύνθημα: «Οι μαχητές της Φλώρινας δεν λύγισαν ποτέ, δόξα και τιμή στο ΔΣΕ» να κυριαρχεί, η πορεία προχώρησε μέσα από τους δρόμους της πόλης, έχοντας στην κεφαλή της το πανό της ΚΟ Δυτικής Μακεδονίας του ΚΚΕ.

Η συγκέντρωση άνοιξε με χαιρετισμό του Γραμματέα της Επιτροπής Περιοχής της ΚΟ Δυτικής Μακεδονίας του ΚΚΕ, Γ. Βήττα:

Είπε μεταξύ άλλων: «Σας καλοσωρίζουμε στη σημερινή γιορτή, εδώ στη Φλώρινα. Σήμερα είναι μια ιδιαίτερη, μια μεγάλη μέρα για το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας. Όχι όμως μόνο για το ΚΚΕ. Είναι μια μεγάλη μέρα για το εργατικό - λαϊκό κίνημα. Προσπάθειες δεκαετιών βρήκαν την κατάληξή τους, πέτυχαν τον ιερό σκοπό τους.

...Θα μπορούσε να αναρωτηθεί καθένας, τι είδους γιορτή είναι αυτή, όταν η μάχη της Φλώρινας κατέληξε σε μεγάλης έκτασης ήττα για το Δημοκρατικό Στρατό Ελλάδας, με τεράστιες απώλειες σε μαχητές, με εκατοντάδες νεκρούς, τραυματίες και αιχμάλωτους καθώς και σε οπλισμό και εφόδια.

Θα δανειστούμε λόγια συντρόφων που ειπώθηκαν κατά την αναγγελία της εκδήλωσης. Ένας σύντροφος είπε ότι τη σημερινή εκδήλωση πρέπει να την τιμήσουμε με το παραπάνω αναλογιζόμενοι το εξής: "Στην Ευρώπη, ιδιαίτερα στην Ανατολική, τα μνημεία που συμβόλιζαν την τιτάνια πάλη των λαών ενάντια στη φασιστική λαίλαπα, την πάλη για την κοινωνική απελευθέρωση, τα μνημεία όσων ηγούνταν σε αυτήν γκρεμίζονται από τις αστικές, αντιδραστικές κυβερνήσεις των χωρών αυτών. Εδώ στήνουμε καινούργια μνημεία".

Σήμερα σκύβουμε ευλαβικά το γόνυ, υποκλινόμαστε σε αυτούς που έπεσαν για να θριαμβεύσει η ζωή. Σήμερα περνάν μπροστά μας οι στρατιές που πάλεψαν για μια Ελλάδα της δουλειάς, της λευτεριάς, λυτρωμένη από κάθε ιμπεριαλιστική εξάρτηση και από κάθε εκμετάλλευση».

Στη συνέχεια, ο Δ. Κουτσούμπας έκανε τα αποκαλυπτήρια του εντυπωσιακού μνημείου, που στήθηκε στο χώρο προκειμένου να αναδεικνύει και να τιμά τη μεγάλη θυσία των τιμημένων νεκρών μας.  Ο χώρος «σείστηκε» από το σύνθημα «ένας αιώνας αγώνας και θυσία το ΚΚΕ στην πρωτοπορία» και τον ύμνο του ΔΣΕ να παίζει από τα μεγάφωνα.

Το μνημείο είναι έργο του Μέμου Μακρή, του οποίου τα δικαιώματα παραχώρησε η κόρη του, Κλειώ Μακρή, η οποία και παραβρέθηκε στην εκδήλωση. Η κατασκευή και τοποθέτησή του έγινε με την καθοριστική συμβολή συντρόφων και φίλων του ΚΚΕ από την Ουγγαρία. (Διαβάστε περισσότερα για το μνημείο στον «Κυριακάτικο Ριζοσπάστη» που κυκλοφορεί σήμερα Κυριακή, 14 Φλεβάρη).

Σε αυτό το πλαίσιο, χαιρετίζοντας την εκδήλωση της ΚΕ του ΚΚΕ, εκ μέρους της Λέσχης Φίλων του ΚΚΕ στην Ουγγαρία, ο Θωμάς Ψαρογιάννης, απηύθυνε συγκινητικό χαιρετισμό στους νεκρούς μαχητές του Δημοκρατικού Στρατού: 

«Σύντροφοι που μας περιμένετε εδώ και 67 χρόνια. Ήρθαμε για να σας αποχαιρετίσουμε με τον τρόπο που σας αξίζει. Δεν σας ξεχάσαμε. Είμαστε εδώ, μερικοί μόνο από τους συναγωνιστές σας στις μάχες, πολλά όμως από τα παιδιά και εγγόνια των συντρόφων σας. Δεν σας ξεχάσαμε. Ήταν δύσκολα αυτά τα 67 χρόνια για την πατρίδα μας.

 

Η αστική εξουσία με τους μηχανισμούς της και το κράτος της, έκανε τα πάντα για να εξαφανίσει, να διαστρεβλώσει, να συκοφαντήσει τη μνήμη και τον αγώνα σας ... Δικό μας καθήκον είναι να παλέψουμε για την αποκατάσταση της ιστορικής αλήθειας. Και θα το κάνουμε μέσα από το κίνημα, το Κόμμα μας, τους αγώνες μας, τις ιστορίες που θα πούμε στα παιδιά και τα εγγόνια μας.

Ο αγώνας σας ήταν αγώνας ταξικός και αντιιμπεριαλιστικός, γιατί στρεφόταν όχι μόνο ενάντια στις επιδιώξεις των ιμπεριαλιστών στην Ελλάδα και στο ντόπιο αντιδραστικό αστικό καθεστώς, αλλά και στις γενικότερες στρατηγικές επιδιώξεις τους στα Βαλκάνια, στην Κεντρική και Ανατολική Ευρώπη.

Γι' αυτό ο αγώνας σας, η τρίχρονη ένοπλη πάλη του ΔΣΕ αποτελεί αθάνατη εποποιία του εργατικού - λαϊκού κινήματος της χώρας μας ... Το δίκιο ήταν και είναι μαζί μας. Η ηθική νίκη είναι δική μας. Κανένας αγώνας σας, καμία μάχη που δώσατε δεν πήγε χαμένη. Καμία θυσία δεν ήταν μάταιη. Δεν είναι μόνο οι νίκες διδακτικές για το εργατικό - λαϊκό κίνημα, μα και οι ήττες και τα προσωρινά πισωγυρίσματα. Πάνω σ' αυτά τα διδάγματα και συμπεράσματα το κίνημα ανασυντάσσεται και γίνεται πιο ισχυρό και πιο ικανό στην πάλη του απέναντι στον ίδιο εχθρό, την αστική τάξη. Γίνεται πιο ισχυρό και πιο ικανό στην πάλη του για τη λαϊκή εξουσία, για το Σοσιαλισμό. 

Γι' αυτό, ό,τι και να μας κάνουν είμαστε εδώ! Όρθιοι με τις γροθιές στον αέρα! Ψηλά!».

Την ομιλία του Δ. Κουτσούμπα ακολούθησαν ο ύμνος του ΔΣΕ, ο όρκος του μαχητή του Δημοκρατικού Στρατού και στη συνέχεια αντάρτικα τραγούδια από χορωδία μαχητών του ΔΣΕ, καθώς και ανάγνωση προσκλητηρίου για τους νεκρούς μαχητές και μαχήτριες του Δημοκρατικού Στρατού.

Ακολούθησε κατάθεση στεφάνων στο μνημείο, από τον Δημήτρη Κουτσούμπα, εκ μέρους της ΚΕ του ΚΚΕ, την Τίνα Κουζιάκη, εκ μέρους του ΚΣ της ΚΝΕ και τον Γρηγόρη Τουγλίδη, Α' αντιπρόεδρο της κεντρικής διοίκησης της ΠΕΑΕΑ - ΔΣΕ.

Στεφάνια κατέθεσαν επίσης εκ μέρους της Περιφέρειας Δυτικής Μακεδονίας, ο αντιπεριφερειάρχης Σταύρος Γιαννακίδης, εκ μέρους του δήμου Φλώρινας, η πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου, Όλγα Μούσιου, καθώς και ο πρόεδρος της Δημοτικής Κοινότητας Φλώρινας, Νίκος Μουρατίδης.

Η εκδήλωση ολοκληρώθηκε με τη χορωδία των αγωνιστών του ΔΣΕ, αλλά και όλους τους συμμετέχοντες στη συγκέντρωση με υψωμένες τις γροθιές, να τραγουδούν τη «Διεθνή».

902

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΥΜΠΑΣ

Τιμάμε το λαϊκό, ηρωικό ΔΣΕ, εμπνεόμαστε και διδασκόμαστε από τον τιτάνιο αγώνα του

Η ομιλία του ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ στην εκδήλωση για τη μάχη της Φλώρινας

Κυριακή 14/02/2016 - 21:15 - Ενημέρωση: Δευτέρα 15/02/2016 - 08:38

Ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημήτρης Κουτσούμπας μίλησε το πρωί της Κυριακής στην εκδήλωση που πραγματοποίησε η ΚΕ του ΚΚΕ για τη μάχη της Φλώρινας.

Ακολουθεί ολόκληρη η ομιλία:

«Συναγωνιστές και συναγωνίστριες,
Συντρόφισσες και σύντροφοι,

"Αξιον εστί το χώμα

που ανεβάζει μια οσμή κεραυνού, σαν από θειάφι.

Του βουνού ο πυθμένας, όπου θάλλουν οι νεκροί

άνθη του αύριο.

ΤΗΝ ΟΡΓΗ ΤΩΝ ΝΕΚΡΩΝ ΝΑ ΦΟΒΑΣΤΕ

ΚΑΙ ΤΩΝ ΒΡΑΧΩΝ Τ΄ ΑΓΑΛΜΑΤΑ",

έγραψε ο ποιητής Οδυσσέας Ελύτης

"Ανάμεσα σε τόσες νύχτες, τόσους βράχους, τόσους σκοτωμένους -είπε-

Εσύ επανάσταση, μας άνοιξες φαρδιές λεωφόρους για μια πανανθρώπινη συνάντηση.

Τις νύχτες αφουγκραζόμαστε τα βήματά σας.

Ακούμε τα βήματά σας.

Έρχονται, πλησιάζουν.

Αν τίποτε άλλο δεν κερδίσουμε -είπε-

Μάθαμε τουλάχιστο, πώς αύριο, θα συναντηθούμε".

Αυτό έγραψε ο μεγάλος μας ποιητής, Γιάννης Ρίτσος

Έτσι λοιπόν, σήμερα συναντιόμαστε εδώ στη Φλώρινα, όπου από τις 11 έως τις 13 Φλεβάρη του 1949, γράφτηκε μια από τις πιο ηρωικές σελίδες της τρίχρονης εποποιίας του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας.

Η Κεντρική Επιτροπή του ΚΚΕ απευθύνει θερμό αγωνιστικό χαιρετισμό σε όλους τους αγωνιστές και τις αγωνίστριες του ΔΣΕ, τους συγγενείς και τους απογόνους των μαχητών που έπεσαν, τραυματίστηκαν ή πήραν μέρος σε αυτή ή άλλες μάχες που βρίσκονται σήμερα μαζί μας σε αυτή τη μεγάλη εκδήλωση τιμής και μνήμης, αλλά και σε όσους και όσες λόγω προβλημάτων υγείας και άλλων δεν μπόρεσαν να βρίσκονται σήμερα εδώ σε αυτόν τον τιμημένο τόπο.

Αποτελεί χρέος και καθήκον μας να αναδείξουμε την αιματοποτισμένη προσφορά του λαϊκού ηρωικού Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας στη σκληρή, άνιση, αλλά δίκαιη πάλη του.

Η μάχη της Φλώρινας ήταν μια από τις πιο δύσκολες και πολύνεκρες μάχες που έδωσε ο ΔΣΕ.

Ο αστικός στρατός είχε έγκαιρα αντιληφθεί τις προθέσεις του ΔΣΕ από τη συγκέντρωση μεγάλων δυνάμεών του στην περιοχή και τις εντατικές ασκήσεις του με πραγματικά πυρά.

Το γεγονός ότι ο αστικός στρατός ήταν προετοιμασμένος γι' αυτή τη μάχη και έχοντας το συσχετισμό δύναμης υπέρ του, έκανε εξαρχής αυτή την πολεμική σύγκρουση άνιση σε βάρος του ΔΣΕ, εφόσον ο ΔΣΕ είχε χάσει το πλεονέκτημα του αιφνιδιασμού, με αποτέλεσμα να βρίσκεται σε μειονεκτική θέση από το ξεκίνημά της.

Όμως οι μαχητές και οι μαχήτριες του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας πολέμησαν και σε αυτή τη μάχη με άφθαστο ηρωισμό και αυτοθυσία, έχοντας συναίσθηση του καθήκοντος και της αποστολής τους. 'Οπως και σε πολλές άλλες περιπτώσεις επιχείρησαν μέσα σε αφάνταστα δύσκολες συνθήκες, με κύριο όπλο την αλύγιστη θέληση και την αφοσίωση στο δίκιο του αγώνα τους, με τη γενναιότητα τους να ανατρέψουν τον άνισο συσχετισμό δύναμης και να κάνουν κατορθωτό το ακατόρθωτο.

Και στη μάχη της Φλώρινας, παρά την ήττα και τις πολύ μεγάλες απώλειες (πάνω από 800 ήταν οι νεκροί και πάνω από 1.000 οι τραυματίες), αναδείχθηκε περίτρανα η ηθική, η πολιτική ανωτερότητα και το ακατάβλητο σθένος του ΔΣΕ.

Μετά το τέλος των επιχειρήσεων, ο αστικός στρατός διέπραξε ένα μεγάλο ανοσιούργημα. Μάζεψε τους νεκρούς μαχητές του ΔΣΕ μαζί με πολλούς τραυματίες και όλους μαζί, ζωντανούς και νεκρούς, τους παράχωσε με μπουλντόζες σε ένα λάκκο που άνοιξε σε χωράφι στη νοτιοανατολική πλευρά της πόλης, στην περιοχή Αγιος Γεώργιος, ακριβώς δηλαδή στο χώρο που βρισκόμαστε σήμερα.

Αυτό το χωράφι αγόρασε το ΚΚΕ το 2009, για να γίνει το μνημείο των ηρωικών και τιμημένων νεκρών της Φλώρινας, το οποίο εγκαινιάζουμε σήμερα.

Το μνημείο είναι έργο του σπουδαίου καλλιτέχνη, Μέμου Μακρή του οποίου τα δικαιώματα παραχώρησε η κόρη του Κλειώ Μάκρη. Η κατασκευή και τοποθέτηση του έγινε με την καθοριστική συμβολή συντρόφων και φίλων του ΚΚΕ από την Ουγγαρία.

Σημαντική ήταν η οικονομική συμβολή της ΠΕΑΕΑ - ΔΣΕ και πολλών αγωνιστών του ΔΣΕ, των απογόνων τους, καθώς και φίλων του Κόμματος, για την εξασφάλιση του χώρου, τη διαμόρφωσή του και την ανέγερση του μνημείου που αναδεικνύει τη μεγάλη θυσία των τιμημένων νεκρών μας.

Τους ευχαριστούμε θερμά, όλους και όλες.

Φίλοι και φίλες,

Συναγωνιστές και συναγωνίστριες,

Μπροστά στο γιορτασμό των 100 χρόνων του Κόμματος μας, η ανάδειξη του αγώνα του ΔΣΕ έχει τεράστια σημασία. Τιμάμε τον ΔΣΕ, την προσφορά του και εμπνεόμαστε από τον τιτάνιο αγώνα του.

Μελετάμε, διδασκόμαστε, συνεχίζουμε. Αυτή είναι η καλύτερη και μεγαλύτερη τιμή για τους χιλιάδες μαχητές και μαχήτριες του ΔΣΕ που "έπεσαν σε άνιση μάχη κι αγώνα".

Και η σημερινή εκδήλωση προσφέρεται για να θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νέοι.

Αυτή τη χρονιά, κατά την οποία συμπληρώνονται 70 χρόνια από την ίδρυση του ΔΣΕ, θα γίνουν πολλές εκδηλώσεις και συζητήσεις, ξεκινώντας από τη σημερινή μας εκδήλωση.

Ο αγώνας του ΔΣΕ ήταν πέρα για πέρα δίκαιος.

Αποτέλεσε τη μαζική, λαϊκή, ένοπλη απάντηση στην αδίστακτη επιχείρηση της αστικής τάξης να υποδουλώσει ή να εξοντώσει το μεγάλο ΕΑΜικό κίνημα, προκειμένου να στερεώσει την αντιλαϊκή της εξουσία. Για να το πετύχει, χρησιμοποίησε κυριολεκτικά όλα τα μέσα με κύριο όπλο τη δολοφονική βία και την ωμή μαζική τρομοκρατία έχοντας την καθοριστική στρατιωτική και οικονομική βοήθεια και στήριξη αρχικά από το βρετανικό και στη συνέχεια από τον αμερικανικό ιμπεριαλισμό.

Σχεδόν ένα χρόνο μετά τον ηρωικό Δεκέμβρη του 1944 και την απαράδεκτη "συμφωνία της Βάρκιζας" που επέβαλε τον αφοπλισμό και τη διάλυση του απελευθερωτικού λαϊκού στρατού, του ΕΛΑΣ, σε βάρος του ΕΑΜικού κινήματος και του ΚΚΕ είχαν γίνει: 1.289 δολοφονίες, 6.671 τραυματισμοί, 31.632 βασανισμοί, 18.767 λεηλασίες και φυλακίσεις, 84.931 συλλήψεις, 509 απόπειρες φόνου, 265 βιασμοί γυναικών.

Το αμείλικτο δίλημμα για το Κόμμα και το κίνημα ήταν: Υποταγή ή ένας νέος ξεσηκωμός. Επέλεξε, έστω με καθυστερήσεις, να βαδίσει το δρόμο της σύγκρουσης και όχι αυτόν της υποταγής και της ταπείνωσης.

Έτσι από τη μία αντιπαρατέθηκε η ένοπλη, μαζική, λαϊκή πάλη και από την άλλη η ένοπλη, αστική, κρατική βία που διεύθυναν κυβερνήσεις των αστικών κομμάτων, με τη στήριξη των ΗΠΑ και Μ. Βρετανίας που επιδίωκαν να διασφαλίσουν το βάρβαρο εκμεταλλευτικό τους σύστημα και να προσδέσουν τη χώρα σε ιμπεριαλιστικές συμμαχίες.

Η πολεμική αναμέτρηση ήταν σκληρή και χρόνο με το χρόνο γινόταν όλο και πιο άνιση σε βάρος των ταξικών - λαϊκών δυνάμεων. Το "δόγμα Τρούμαν" και το "σχέδιο Μάρσαλ" συντέλεσαν αποφασιστικά στη νίκη της αστικής τάξης.

Οι αμερικάνικες βόμβες Ναπάλμ πρωτοχρησιμοποιήθηκαν και δοκιμάστηκαν κατά των μαχητών του ΔΣΕ.

Ο ΔΣΕ μπορεί να ηττήθηκε στρατιωτικά όμως παρά τις θηριωδίες, τη μισαλλοδοξία και το αντικομμουνιστικό μένος του μετεμφυλιακού αστικού κράτους που εκδηλώθηκε με την άγρια τρομοκρατία των εκτελέσεων, των μαζικών διώξεων, των φυλακών και των εξοριών, δεν κατόρθωσαν να σβήσουν το μεγαλείο της πάλης του, την ηθική και πολιτική του ανωτερότητα και υπεροχή του.

Γι' αυτό και οι μηχανισμοί της αστικής εξουσίας δεν σταμάτησαν ποτέ να διαστρεβλώνουν και να συκοφαντούν τον αγώνα του ΔΣΕ και το ΚΚΕ. Τη δική του συμβολή σε αυτήν την επιχείρηση είχε και έχει και ο οπορτουνισμός που χαρακτηρίζει ως μάταιες τις θυσίες και ως τυχοδιωκτισμό την ένοπλη λαϊκή πάλη.

Κανένας αγώνας του εργατικού - λαϊκού κινήματος και των κομμουνιστών δεν πήγε χαμένος και καμιά θυσία δεν είναι μάταιη. Αυτό διδάσκει η ιστορία των λαών και του επαναστατικού κινήματος. Μέσα από τις μικρές και μεγάλες νίκες, τις οδυνηρές ήττες και τα προσωρινά πισωγυρίσματα, το επαναστατικό κίνημα της εργατικής τάξης διδάσκεται, ανασυντάσσεται και προχωρά, γίνεται πιο ικανό και ισχυρό στην πάλη για την ανατροπή του καπιταλισμού και με περισσότερη ορμή εφορμά για τη νίκη των λαών, το σοσιαλισμό.

Ο αγώνας του ΔΣΕ τίμησε τους προηγούμενους αγώνες του λαϊκού κινήματος και κυρίως ενέπνευσε τους αγώνες των επόμενων γενιών. Συνεχίζει, και να εμπνέει και να διδάσκει.

Τιμούμε τους αξιωματικούς και υπαξιωματικούς, άντρες και γυναίκες, τους απλούς μαχητές και τις μαχήτριες του ΔΣΕ. Όλες και όλους, νεολαίους στη μεγάλη πλειοψηφία τους, που πολέμησαν ηρωικά, στο Γράμμο και στο Βίτσι, στα Αγραφα και στο Πήλιο, στη Ρούμελη και στην Πελοπόννησο, στα νησιά, παντού, όπου "βρόντηξε ο Όλυμπος και πάλι". Αντιπαρατέθηκαν με τις κατά πολύ υπέρτερες δυνάμεις του κυβερνητικού στρατού, της Εθνοφυλακής, της Αστυνομίας και των ΜΑΥδων.

Τιμούμε όλους αυτούς, που σε αφάνταστα δύσκολες συνθήκες, συνέχισαν την παράνομη δράση για την ενίσχυση του ΔΣΕ. Ολους όσοι στα Μακρονήσια και στο εκτελεστικό απόσπασμα κράτησαν ψηλά τη σημαία του ΚΚΕ.

Τιμάμε ιδιαίτερα τις νέες κοπέλες αγωνίστριες του ΔΣΕ, απλές χωριατοπούλες, που ένιωσαν στον αγώνα για έναν καλύτερο κόσμο τη δικαίωση της ύπαρξής τους, το αληθινό νόημα της ζωής, αλλά και γνώρισαν στον πολιτικό αγώνα το πλαίσιο για την κατάκτηση της ισοτιμίας και της χειραφέτησης των γυναικών.

Όλες και όλους αυτούς δεν τους παραδίδουμε στη λήθη, στη διαστρέβλωση και στη συκοφάντηση της πάλης και των θυσιών τους.

Κρατάμε στα χέρια μας γερά και σηκώνουμε ψηλά τη σημαία με τα πιο μεγάλα και πανανθρώπινα ιδανικά για τα οποία έπεσαν. Για να βάλουμε τέλος στην εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, στους πολέμους, τη φτώχεια. Για το σοσιαλισμό - κομμουνισμό.

Φίλες και φίλοι,

Οι δύο εντελώς αντίθετοι και εχθρικοί κόσμοι που αναμετρήθηκαν τότε, παραμένουν το ίδιο εχθρικοί και ασυμφιλίωτοι και σήμερα.

Η εργατική τάξη, τα φτωχά λαϊκά στρώματα, οι νέοι και οι νέες υποφέρουν από την επίθεση διαρκείας σε βάρος των πιο βασικών δικαιωμάτων τους προκειμένου να εξασφαλιστεί η υψηλή κερδοφορία των μονοπωλίων.

Η κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ συνεχίζει την αντιλαϊκή πολιτική από εκεί που σταμάτησαν οι κυβερνήσεις των ΝΔ - ΠΑΣΟΚ. Με τη στήριξη του εγχώριου κεφαλαίου και της ΕΕ επιχειρεί να ολοκληρώσει τη βρώμικη δουλειά σε βάρος του λαού μας.

Οι υποσχέσεις που είχε δώσει στο λαό αποδείχτηκαν ψεύτικες ενώ τα ιδεολογήματα, "ότι υπάρχει πολιτική που αυξάνει τα κέρδη των καπιταλιστών και βελτιώνει τη ζωή των εργαζομένων", "ότι η ΕΕ αλλάζει" και άλλα μεγάλα λόγια αποδείχθηκαν παγίδες εγκλωβισμού της λαϊκής ριζοσπαστικοποίησης και αγανάκτησης.

Το καπιταλιστικό σύστημα και το κράτος του, μόνο συμφορές φέρνουν στο λαό, ανεξάρτητα από το ποιος βρίσκεται στην κυβέρνηση. Είναι ιστορικά ξεπερασμένο πλέον, εμποδίζει την κοινωνική πρόοδο, γεννά μόνο φτώχεια, ανεργία, οικονομικές κρίσεις και πολέμους.

Ο μόνος δρόμος για να βάλει ο λαός τέλος στη φτώχεια, στην ανεργία και να εξασφαλίσει τη δική του ευημερία, την ειρήνη και τα κυριαρχικά δικαιώματα, είναι αυτός της Λαϊκής Συμμαχίας για την ανατροπή της εξουσίας των μονοπωλίων και της αποδέσμευσης της χώρας από τους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς με εργατική - λαϊκή εξουσία.

Και αυτός ο δρόμος μπορεί να ανοίξει με ΚΚΕ ισχυρό και χειραφετημένο λαό που γνωρίζει την Ιστορία του, που διδάσκεται και εμπνέεται από αυτή.

Κάθε εργάτης και εργάτρια που είναι θύμα της ανελέητης εκμετάλλευσης, κάθε νέα και νέος που αρχίζει τη ζωή μέσα στη ζούγκλα όπου κυριαρχεί το άδικο του ισχυρού, είναι σε θέση να αντιληφθεί την αιτία και το στόχο αυτής της ιδεολογικής επίθεσης.

Οι εκμεταλλευτές, οι παρατρεχάμενοι, οι πολεμοκάπηλοι και οι ενώσεις τους χτυπούν γενικά την ιδεολογία της ταξικής πάλης, επειδή ακριβώς ανησυχούν για το μέλλον της ταξικής κυριαρχίας τους.

Φοβούνται την εργατική τάξη, τη φτωχή αγροτιά, τους βιοπαλαιστές αυτοαπασχολούμενους. Παίρνουν προληπτικά μέτρα, ώστε να μη μπορέσει η εργατική τάξη να συνειδητοποιήσει την κοινωνική θέση και την ιστορική αποστολή της.

Ο φόβος τους για το μέλλον είναι που στρέφει την ιδεολογική τους επίθεση κυρίως κατά της νεολαίας. Θέλουν να εντάξουν στους σχεδιασμούς τους τη ζωντάνια και τη δημιουργικότητα, τις αγωνιστικές διαθέσεις της.

Δεν θα το πετύχουν! Οι κοινωνικές αντιθέσεις δεν χωράνε στα ιδεολογήματα της λεγόμενης δήθεν εθνικής ομοψυχίας και της υποτιθέμενης κατάργησης των διαχωριστικών γραμμών, που προπαγανδίζουν η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ και η αξιωματική αντιπολίτευση της ΝΔ, με τη συγχορδία των πρόθυμων υπηρετών του συστήματος.

Οπως αποδείχνει η ιστορία, την ανθρωπότητα έφεραν μπροστά οι μεγάλες αστικές επαναστάσεις, όπως η Γαλλική επανάσταση του 1789, οι προλεταριακές επαναστάσεις, με πρώτη απ' όλες τη μεγάλη Οχτωβριανή Σοσιαλιστική Επανάσταση στη Ρωσία.

Μπροστά έφεραν τον κόσμο η καθοριστική συμβολή της Σοβιετικής Ένωσης στη συντριβή του φασιστικού ιμπεριαλισμού κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και τα εθνικοαπελευθερωτικά κινήματα, η πάλη των λαών της Αφρικής, της Ασίας, της Λατινικής Αμερικής, της Μέσης Ανατολής, της Κούβας και της Παλαιστίνης.

Είμαστε αλληλέγγυοι σε κάθε αγωνιζόμενο λαό που διεκδικεί το δίκιο του. Παλεύουμε να δυναμώσει ο μαζικός πολιτικός αγώνας στην Ελλάδα.

Γνωρίζουμε ότι ο δρόμος είναι δύσβατος, όπως και ότι τα πιο δύσκολα βρίσκονται μπροστά. Αλλά έχουμε βαθιά πίστη στην εργατική τάξη, στις ριζοσπαστικές λαϊκές δυνάμεις.

Η πολιτική του ΚΚΕ μπορεί να συνεγείρει πολλές νέες χιλιάδες εργατών, ανέργων, συνταξιούχων, νεολαίων, γυναικών, μικρομεσαίων αγροτών και αυτοαπασχολούμενων, ΕΒΕ, διανοούμενων.

Ο συσχετισμός δυνάμεων θα αλλάξει. Το ζητούμενο είναι να γίνει αυτό το γρηγορότερο. Να αρχίσει τώρα και να εκφραστεί παντού.

Στην καθημερινή πάλη, μέσα στο κίνημα, στα εργατικά συνδικάτα, στους αγροτικούς συλλόγους, στους συλλόγους των ΕΒΕ, στα σχολεία, στα Ανώτατα Ιδρύματα, στις τοπικές εκλογές, στις εκλογές για το κοινοβούλιο, όποτε κι αν γίνουν.

Να εκφραστεί αυτό με αποδυνάμωση όλων των αστικών και οπορτουνιστικών κομμάτων, των μνημονίων τους, των αντιλαϊκών νόμων και των ιμπεριαλιστικών λυκοσυμμαχιών τους.

Να κάνουμε όσο γίνεται πιο ισχυρό το ΚΚΕ, να το φτάσουμε ψηλά, με ιδεολογική πολιτική και οργανωτική δύναμη, ικανή να προχωρήσει μια μεγάλη συσπείρωση δυνάμεων, με ενίσχυση των προϋποθέσεων για τη δημιουργία μια νέας μεγάλης Κοινωνικής Αντικαπιταλιστικής Αντιμονοπωλιακής Συμμαχίας για την εργατική - λαϊκή εξουσία.

Δεν υπάρχει άλλη διέξοδος για το λαό. Οι εκπρόσωποι της σοσιαλδημοκρατίας και του πολιτικού τυχοδιωκτισμού, που διατυμπανίζουν ως εναλλακτική λύση την ανάγκη για ένα άλλο "ευρωπαϊκό μοντέλο", εξαπατούν τους εργαζόμενους.

Γνωρίσαμε το "μέσο δρόμο" με τέτοιες κυβερνήσεις στο παρελθόν και στις μέρες μας, και στην Ιταλία, και τη Γαλλία, την Ισπανία, την Κύπρο, την Πορτογαλία, σήμερα στην Ελλάδα, σε άλλες χώρες στην Ευρώπη και σε όλο τον κόσμο.

Παντού διάψευση ελπίδων και προσδοκιών, παντού μέτρα υπέρ του κεφαλαίου, απογοήτευση για το λαό, οπισθοχώρηση και διάλυση του εργατικού λαϊκού κινήματος.

Ο δήθεν ρεαλιστικός "μέσος δρόμος" είναι ο δρόμος του κεφαλαίου, ο δρόμος της ήττας των λαών, ο δρόμος της διαπόμπευσης των ιδανικών και των οραμάτων τους.

Κάποιοι, απολογητές του συστήματος και του μίσους των νικητών, που ξορκίζουν τον εμφύλιο πόλεμο ως κατάρα, το κάνουν με σκοπό να δικαιολογήσουν τη βαρβαρότητα του καπιταλισμού που οργανώνει και διεξάγει τον καθημερινό εμφύλιο πόλεμο κατά της εργατικής τάξης, των λαϊκών στρωμάτων.

'Εχουν σαν μοναδικό σκοπό τους να καταδικάσουν το νόμιμο δικαίωμα των λαών να υπερασπίζονται τα δικαιώματά τους με όλες τις μορφές πάλης που διαθέτουν και πάνω απ΄ όλα το δικαίωμα και τον αγώνα για μια καλύτερη ζωή, χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο.

Έχουμε πλήρη επίγνωση ότι την Ιστορία πρέπει να την κοιτάζεις κατάματα. Να τη μελετάς με τα θετικά και τα αρνητικά της, με τα λάθη και τις αδυναμίες.

Η πείρα των ταξικών αγώνων, η πείρα ειδικά του αγώνα του ΔΣΕ είναι μεγάλη.

Ταξικό μίσος δεν υπάρχει, ούτε πρέπει να υπάρχει για τα παιδιά της εργατικής τάξης, της αγροτιάς, για το λαό, τους Έλληνες και τις Ελληνίδες που επιστρατεύθηκαν και πολέμησαν στον εμφύλιο, αδελφός εναντίον αδελφού, κάτω από τις τάξεις του αστικού στρατού.

Το ταξικό μίσος και οι διαχωριστικές γραμμές, δεν στρέφονται ενάντια στον εργαζόμενο λαό, είτε ψήφισαν "δεξιά" είτε "αριστερά", είτε νοιώθουν έτσι είτε αλλιώς.

Ταξικό μίσος υπάρχει και πρέπει να ισχυροποιείται απέναντι σε ένα σύστημα, μια τάξη, ένα κράτος, και τις ιμπεριαλιστικές πολεμοχαρείς λυκοσυμμαχίες τους που ματοκυλάνε τους λαούς.

Οι εργάτες, οι εργαζόμενοι, τα λαϊκά στρώματα που ακολουθούν τη σοσιαλδημοκρατία του ΣΥΡΙΖΑ, τη νεοφιλελεύθερη ΝΔ, καθώς και άλλα κόμματα της ονομαζόμενης κεντροαριστεράς ή του κέντρου και της δεξιάς, στην πραγματικότητα δεν έχουν καμιά θέση σε αυτούς τους σχηματισμούς.

Όλοι και όλες αυτοί, οι απλοί άνθρωποι του λαού μας, έχουν εδώ τη θέση τους: Στο ΚΚΕ και μαζί με το ΚΚΕ.

Η επιχείρηση αμαύρωσης της ιστορικής προσφοράς αλλά και της σημερινής δράσης του ΚΚΕ παίρνει πολλές μορφές διαστρέβλωσης. Μια από αυτές είναι η καθαρή συκοφαντία ότι το ΚΚΕ δήθεν δεν ενδιαφέρεται για τα άμεσα προβλήματα, για τις διεκδικήσεις, ότι τα παραπέμπει όλα στο μακρινό σοσιαλιστικό μέλλον.

Η σχέση ενός κόμματος όμως, στη σχέση του με το εργατικό λαϊκό κίνημα, δεν διαμορφώνεται συγκυριακά, τυχοδιωκτικά, ευκαιριακά. Η σχέση του ΚΚΕ με το λαό οικοδομήθηκε στο γεγονός ότι το ΚΚΕ και η ΚΝΕ ήταν πάντα στην πρώτη γραμμή της πάλης για όλες τις κοινωνικές ανάγκες όπως εκφράζονται σε κάθε ιστορική περίοδο.

Έτσι και σήμερα είμαστε στην πρώτη γραμμή του αγώνα, μαζί με όλο το λαό για να μην περάσει το αντιασφαλιστικό νομοσχέδιο έκτρωμα, για να μην υπάρξουν φορολογικά βάρη, για να καταργηθούν όλοι οι αντεργατικοί αντιλαϊκοί νόμοι.

Είμαστε πρώτοι στην μάχη της απεργίας, στις διαδηλώσεις και τα συλλαλητήρια, στα μπλόκα της αγροτιάς, στις διεκδικήσεις των αυτοαπασχολούμενων ΕΒΕ και επιστημόνων, στους αγώνες των φοιτητών - σπουδαστών και μαθητών, των συνταξιούχων και των γυναικών των λαϊκών οικογενειών.

Εδώ χτυπά η καρδιά του μέλλοντός μας. Εδώ βρίσκεται η δικαίωση του αγώνα και της θυσίας για να ξημερώσουν καλύτερες μέρες.

Εδώ, με το ΚΚΕ, στο καμίνι των ταξικών λαϊκών αγώνων, γίνονται ένα, το χτες με το σήμερα και το αύριο.

Συντρόφισσες και σύντροφοι,

Στην πορεία για το μεγάλο γιορτασμό των 100 χρόνων του μέλλοντός μας, το 2018, ορκιζόμαστε στη μνήμη των εκατοντάδων χιλιάδων ηρώων του λαού μας ότι θα συνεχίσουμε στην ίδια ταξική γραμμή πάλης για το δίκιο του μισθωτού εργάτη, εργαζόμενου και της οικογένειάς του.

Δεσμευόμαστε να παλέψουμε σε συμμαχία με τον αγρότη, τον αυτοαπασχολούμενο, την υπεράσπιση των αναγκών των εργαζομένων, των ανέργων, των συνταξιούχων, των προσφύγων και μεταναστών.

Δεσμευόμαστε ότι θα εντείνουμε τις πρωτοβουλίες για το συντονισμό της κομμουνιστικής γραμμής πάλης σε ευρωπαϊκό και διεθνές επίπεδο, στην πάλη ενάντια στην εκμετάλλευση, την καταπίεση, τους πολέμους.

Δεσμευόμαστε με όπλο τη μαρξιστική μόρφωση, την ιστορική γνώση της ταξικής πάλης, την ίδια την εμπειρία του αγώνα, να συμβάλουμε ώστε να απομακρυνθεί από την ιστορική αλήθεια η στάχτη της ταξικής σκοπιμότητας του κεφαλαίου αλλά και της ηττοπαθούς ψευτοαριστερής προσαρμογής σε αυτήν.

ΤΙΜΗ ΚΑΙ ΔΟΞΑ ΣΤΑ 70 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΙΔΡΥΣΗ ΤΟΥ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟΥ ΣΤΡΑΤΟΥ ΕΛΛΑΔΑΣ!

ΤΙΜΗ ΚΑΙ ΔΟΞΑ ΣΤΟΥΣ ΕΚΑΤΟΝΤΑΔΕΣ ΜΑΧΗΤΕΣ ΚΑΙ ΜΑΧΗΤΡΙΕΣ ΤΟΥ ΔΣΕ ΠΟΥ ΕΠΕΣΑΝ ΗΡΩΙΚΑ ΣΤΗ ΜΑΧΗ ΤΗΣ ΦΛΩΡΙΝΑΣ ΤΟ 1949!

ΤΙΜΗ ΚΑΙ ΔΟΞΑ ΣΤΟ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΕΛΛΑΔΑΣ».

902