ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ: Σκίζουν τα μνημόνια ξεσκίζοντας τον λαό ‒ Ατσαλάκωτοι οι επιχειρηματικοί όμιλοι ‒ ΠΑΜΕ 12 Νοέμβρη: Η δύναμη του λαού είναι η αδυναμία του κεφαλαίου τους (2 VIDEO - spot)

Εργατική - λαϊκή απάντηση με την απεργία στις 12 Νοέμβρη

Την Πέμπτη κανείς στη δουλειά, όλοι στην απεργία!

Κορυφώνεται από τις ταξικές δυνάμεις η μάχη για την πανεργατική πανελλαδική απεργία της ερχόμενης Πέμπτης, για να πάρουν μαζική απάντηση η πολιτική της κυβέρνησης, της εργοδοσίας και της ΕΕ, τα αντεργατικά - αντιασφαλιστικά τους σχέδια που ακολουθούν. Ταυτόχρονα, η απεργία είναι και εφαλτήριο για τη συνέχεια. Για να δυναμώνουν οι αγωνιστικές διαθέσεις και η οργάνωση των εργαζομένων, οι αντιστάσεις στην αντιλαϊκή πολιτική και οι διεκδικητικοί αγώνες, με επίκεντρο τους κλάδους και τους τόπους δουλειάς...

Συγκεντρώσεις του ΠΑΜΕ σε δεκάδες πόλεις με συμμετοχή αγροτών, ΕΒΕ, γυναικών, νεολαίας.

Αθήνα, στις 10.30 π.μ., στην Ομόνοια

Θεσσαλονίκη, την ίδια ώρα, στο Αγαλμα Βενιζέλου.

Με την πανεργατική πανελλαδική απεργία της ερχόμενης Πέμπτης, κορυφώνεται μια περίοδος αγωνιστικών κινητοποιήσεων, στις οποίες πρωτοστάτησαν οι ταξικές συνδικαλιστικές δυνάμεις, με συλλαλητήρια, συμβολικές καταλήψεις, πλατιά εξόρμηση στους εργαζόμενους, κλαδικούς και τοπικούς αγώνες, Γενικές Συνελεύσεις, συσκέψεις και ενημερωτικές εκδηλώσεις για όλα τα θέματα που «καίνε» την εργατική - λαϊκή οικογένεια.

Τις ώρες που απομένουν, το βάρος πέφτει στο σχεδιασμό για τη μέρα της απεργίας.

• Πώς θα περιφρουρηθούν καλύτερα χώροι όπου εργαζόμενοι εκφράζουν αγωνιστικές διαθέσεις και χρειάζονται ενθάρρυνση και βοήθεια για να μπουν στην απεργία
• Πώς σε χώρους όπου η συμμετοχή στην απεργία είναι κατακτημένη για την πλειοψηφία, οι απεργοί θα συμμετάσχουν μαζικά στο μπλοκ του συνδικάτου τους, στην απεργιακή συγκέντρωση του ΠΑΜΕ.
• Πώς σε μεγάλους κυρίως χώρους, θα ακυρωθεί η προσπάθεια της εργοδοσίας και των δυνάμεων του εργοδοτικού - κυβερνητικού συνδικαλισμού να υπονομεύσουν την κινητοποίηση.
• Πώς η κάθε συνδικαλιστική οργάνωση θα συμβάλει όχι μόνο στη μαζικότητα, αλλά και στη ζωντάνια των απεργιακών συγκεντρώσεων.

ΣΥΓΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ

«Ματώνει» το λαό για να ευνοήσει τους μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους

Ένα προς ένα τα μέτρα που έχει πάρει η κυβέρνηση και δείχνουν πώς χτυπά τα εργατικά - λαϊκά νοικοκυριά και πώς εξυπηρετεί το μεγάλο κεφάλαιο

Κλικ για μεγεθυνση

Στον πίνακα μπορούμε να δούμε αναλυτικά:

• Τα μέτρα της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ που «ματώνουν» τα εργατικά - λαϊκά νοικοκυριά.
• Τα μέτρα της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ που ωφελούν το μεγάλο κεφάλαιο, καθώς και τις νέες υποσχέσεις προς τους επιχειρηματικούς ομίλους.

Το κυβερνητικό αντιλαϊκό έργο ξεδιπλώνεται μέρα με τη μέρα, καθώς η συμφωνία και η συμπόρευση ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ με τους εκπροσώπους των ιμπεριαλιστικών μηχανισμών:

• Απαιτεί τη γρήγορη υλοποίηση μέτρων που τσακίζουν το λαό.
• Απαιτεί την υλοποίηση μιας πολιτικής που θα δίνει τη δυνατότητα στο μεγάλο κεφάλαιο να προσδοκά την ανάκαμψη των κερδών του, το άνοιγμα νέων πεδίων κερδοφορίας, την καπιταλιστική ανάκαμψη. Και για να γίνει αυτό, είναι προαπαιτούμενο το τσάκισμα των εργατικών δικαιωμάτων.
• Εργαζόμενοι, συνταξιούχοι, φτωχοί αγρότες και επαγγελματίες, νέα ζευγάρια βιώνουν ένα ακόμα ανελέητο μπαράζ σε βάρος της ίδιας τους της ζωής.
• Οι προβλέψεις του τρίτου μνημονίου, τα αλλεπάλληλα αντιλαϊκά προαπαιτούμενα με τα δεκάδες - επίσης αντιλαϊκά - «ισοδύναμα» που διαρρέονται, δίνουν και παίρνουν σ' έναν αγώνα δρόμου, ώστε να γίνουν πράξη, να ψηφιστούν όλα όσα απαιτούν οι μεγάλοι μονοπωλιακοί όμιλοι.

Δικαιολογημένα, στην πρώτη γραμμή της επικαιρότητας κυριαρχούν όλα τα μέτωπα που έχουν ανοίξει κυβέρνηση - ΕΕ σε βάρος των λαϊκών στρωμάτων. Ομως, την ίδια στιγμή που η κυβέρνηση ψηφίζει τέτοια μέτρα, την ίδια στιγμή που ματώνει τα λαϊκά νοικοκυριά, παίρνει μέτρα που ωφελούν τους επιχειρηματικούς ομίλους και δεσμεύεται απέναντί τους για νέες ευνοϊκές ρυθμίσεις.

Και αυτό αποκαλύπτει στην ουσία το ταξικό περιεχόμενο της πολιτικής της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ- ΑΝΕΛ, όσο και αν προσπαθεί να υποστηρίξει ότι εργάζεται για το καλό των αδύναμων, των εργατικών - λαϊκών στρωμάτων. Αποκαλύπτει ότι την πολιτική της δε συνιστούν απλώς ορισμένα αντιλαϊκά μέτρα, αλλά αναδιαρθρώσεις προς όφελος του κεφαλαίου, της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης, μέτρα στήριξης των κερδών μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων.

Γι' αυτό ο ρόλος που παίζει είναι εχθρικός απέναντι στα λαϊκά συμφέροντα. Παρακάτω παραθέτουμε αναλυτικά τα μέτρα που έχει πάρει και όσα σχεδιάζει να πάρει η συγκυβέρνηση και τα χωρίζουμε σε δύο κατηγορίες.

Εκείνα που πλήττουν άμεσα το λαό και τα συμφέροντά του. Και εκείνα που ωφελούν άμεσα τους μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους.

Βέβαια και τα μέτρα της πρώτης κατηγορίας πάλι προς όφελος του κεφαλαίου και των επιχειρηματικών ομίλων λειτουργούν, αφού, για παράδειγμα, τα μέτρα για τις μειώσεις στις συντάξεις, τους μισθούς ή η αύξηση της φορολογίας των λαϊκών εισοδημάτων, αφορούν το κεφάλαιο, δεδομένου ότι του δίνουν τη δυνατότητα για την ακόμα πιο άγρια εκμετάλλευση με πιο φτηνά εργατικά χέρια.

Η αύξηση της φορολογίας, που σημαίνει περισσότερα κρατικά έσοδα, δίνει τη δυνατότητα στο αστικό κράτος να προσφέρει πακέτα και ελαφρύνσεις στους επιχειρηματικούς ομίλους για να επενδύσουν και να αυξήσουν την κερδοφορία τους.

Τι τους τάζουν...

Έτσι λοιπόν, η κυβέρνηση που προωθεί ένα μπαράζ αντιλαϊκών μέτρων, τάζει στο κεφάλαιο και νέα φοροπρονόμια προς ενίσχυση της ανταγωνιστικότητάς του, «χρηματοδοτικά εργαλεία» και νέο αναπτυξιακό νόμο για την κρατική στήριξη των επενδύσεών του, συνολικότερο «ευνοϊκό επενδυτικό περιβάλλον» και νέα πεδία κερδοφορίας. Χαρακτηριστικό τέτοιο παράδειγμα των τελευταίων ημερών είναι η πρόσφατη ομιλία του αναπληρωτή υπουργού Οικονομικών στο συνέδριο «Capital+Vision».

Με άξονα κυρίως τα φορολογικά, ο Τρ. Αλεξιάδης, μεταξύ άλλων, έταξε τα εξής στους επιχειρηματικούς ομίλους:

• Ειδικές φορολογικές ζώνες στη Βόρεια Ελλάδα για την τόνωση των επενδύσεών τους (και όπως είναι προφανές και από τη διεθνή πείρα, τα προνόμια του κεφαλαίου στις εν λόγω ζώνες δε θα περιοριστούν στα φορολογικά...).
• Ρυθμίσεις στη φορολογία των επιχειρήσεων, με στόχο την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητάς τους. Η πλήρης ευθυγράμμιση με τα ζητούμενα του εγχώριου κεφαλαίου βγάζει μάτι: Χαρακτηριστικά, δεν πέρασε ούτε μια βδομάδα από τότε που ο ΣΕΒ δήλωνε ότι «η φορολόγηση της επιχειρηματικής δραστηριότητας και εργασίας στη χώρα μας να είναι ανταγωνιστική», ζητώντας, μεταξύ άλλων, παραπέρα μείωση των εργοδοτικών εισφορών...
• Ο Τρ. Αλεξιάδης προανήγγειλε προώθηση ρυθμίσεων για την ελάφρυνση στη φορολογία της ναυτιλίας, με κριτήριο το καθεστώς που ισχύει στις ανταγωνίστριες χώρες.
• Επανέλαβε ότι η κυβέρνηση θα προωθήσει ρύθμιση για την «εθελοντική δήλωση αδήλωτων εισοδημάτων», για «ξέπλυμα χρήματος» και με τη βούλα του νόμου δηλαδή, με νομοσχέδιο για το οποίο ο ίδιος ο Τρ. Αλεξιάδης, πριν λίγες μέρες στη Βουλή, «διαφήμιζε» ότι θα συνοδεύεται από «ελκυστικές διατάξεις»...

Οι κυβερνητικές δεσμεύσεις προς το κεφάλαιο αφορούν επίσης: νέα πεδία κερδοφορίας με ιδιωτικοποιήσεις, στήριξη της εξωστρέφειας, έργα υποδομών, «χρηματοδοτικά εργαλεία».

Η ικανοποίηση των συμφερόντων του κεφαλαίου είναι σταθερός προσανατολισμός της συγκυβέρνησης στα αντιλαϊκά παζάρια με τους «εταίρους» της που βρίσκονται σε εξέλιξη. Ομως, τα συμφέροντα του λαού βρίσκονται στην αντίπερα όχθη: Στην πάλη ακριβώς ενάντια στον πραγματικό αντίπαλο που επιβάλλει αυτήν την πολιτική, στην πάλη ενάντια στο κεφάλαιο, την εξουσία του και τις λυκοσυμμαχίες του.

Για αυτούς τους λόγους να αξιοποιηθεί ο σημαντικός σταθμός της απεργίας στις 12 Νοέμβρη.

Κ. Πασ.

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ, 5/11/2015

Το βάρος πέφτει, όμως, και στην προσπάθεια να είναι μαζική η συμμετοχή στα απεργιακά συλλαλητήρια του ΠΑΜΕ των μικρομεσαίων αγροτών, που αυτήν την περίοδο βρίσκονται σε αναβρασμό, όπως και των αυτοαπασχολούμενων, της νεολαίας και των γυναικών από τα λαϊκά στρώματα.

Ταυτόχρονα, η απεργία είναι και εφαλτήριο για τη συνέχεια. Γι' αυτό, παράλληλα με τη δράση που αναπτύσσουν Ομοσπονδίες, Συνδικάτα, Εργατικά Κέντρα, σωματειακές, απεργιακές Επιτροπές και Επιτροπές Αγώνα για να πετύχει η απεργιακή κινητοποίηση, στο κέντρο της προσοχής του ταξικού κινήματος βρίσκεται και η επόμενη μέρα, πώς θα δυναμώνουν οι αγωνιστικές διαθέσεις και η οργάνωση των εργαζομένων, θα διευρύνονται σταθερά οι αντιστάσεις στην αντιλαϊκή πολιτική και οι διεκδικητικοί αγώνες, με επίκεντρο τους κλάδους και τους τόπους δουλειάς.

Η επίθεση θα κλιμακωθεί

Οπως όλα δείχνουν, η κυβέρνηση σκοπεύει να φέρει την πρότασή της για το Ασφαλιστικό στα τέλη Νοέμβρη - αρχές Δεκέμβρη. Ετσι, εκ των πραγμάτων, αυτό το κρίσιμο μέτωπο παραμένει ανοιχτό, μαζί με τα Εργασιακά και την αλλαγή προς το χειρότερο του συνδικαλιστικού νόμου, που προβλέπονται επίσης από το μνημόνιο.

Το ίδιο ισχύει και με την καθημερινότητα της εργατικής - λαϊκής οικογένειας, που επιδεινώνεται από την «ωρίμανση» ή τη συνέχιση παλιότερων μέτρων σε Ασφαλιστικό, Υγεία, Φορολογικό, Εργασιακά. Επομένως, η επιτυχία της απεργίας και των απεργιακών συλλαλητηρίων που οργανώνει το ΠΑΜΕ σε όλη τη χώρα, είναι αναγκαία για να υπάρξει αποφασιστική συνέχεια στους αγώνες των εργαζομένων.

Το κυριότερο, η απεργία μπορεί να απελευθερώσει και να κινητοποιήσει δυνάμεις που έχουν διάθεση να αγωνιστούν, να ταράξει το κλίμα της ηττοπάθειας και της μοιρολατρίας που καλλιεργούν εν χορώ εργοδοσία, κυβέρνηση και εργοδοτικός - κυβερνητικός συνδικαλισμός.

Γι' αυτό οι μέρες που απομένουν μέχρι το ξημέρωμα της Πέμπτης είναι σημαντικές από κάθε άποψη, καθώς υπάρχουν περιθώρια ακόμα ώστε περισσότεροι εργαζόμενοι να συμμετάσχουν στην απεργία, να βρεθούν στις απεργιακές συγκεντρώσεις του ΠΑΜΕ, να δημιουργηθούν καλύτερες προϋποθέσεις για την επόμενη μέρα.

Αλλά να στηριχθούν και μετά την απεργία οι αγωνιστικές εστίες που υπάρχουν σε διάφορους κλάδους και περιοχές, οι οποίες αποτελούν ζωντανό παράδειγμα ότι το κλίμα μπορεί να αλλάξει, αν νικηθούν ο φόβος, η αναμονή, η απογοήτευση και κυρίως η λογική της ταξικής συνεργασίας.

Δυνατότητες και δυσκολίες

Η μάχη για την προετοιμασία της απεργίας και οι κινητοποιήσεις που προηγήθηκαν, απέδειξαν ότι στην προσπάθεια για την οργάνωση των εργαζομένων και την ανασύνταξη του κινήματος συνυπάρχουν δυνατότητες και μεγάλες δυσκολίες.

Ο αρνητικός συσχετισμός δύναμης και η υποχώρηση του κινήματος στην Ελλάδα και διεθνώς έχουν μεγάλη επίδραση στους εργαζόμενους και στα άλλα λαϊκά στρώματα. Ο ρόλος του εργοδοτικού - κυβερνητικού συνδικαλισμού βαραίνει επίσης στην απογοήτευση, στο φόβο και την ηττοπάθεια που κυριαρχούν στους χώρους δουλειάς, σε μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους.

Στα χρόνια που προηγήθηκαν, κυριάρχησε το ψευτοδίλημμα «μνημόνιο - αντιμνημόνιο», ισχυροποιήθηκε η γραμμή που πρόβαλλε ως διέξοδο για τους εργαζόμενους την κυβερνητική εναλλαγή και ένα άλλο, λιγότερο περιοριστικό μείγμα διαχείρισης, δυνάμωσε η λογική της ανάθεσης και της αναμονής λύσεων «από τα πάνω».

Μέσα σε ένα τέτοιο κλίμα «φούντωσαν» αυταπάτες και προσδοκίες, που έκαναν ευκολότερη τη διαμόρφωση στάσης ανοχής και αναμονής από τους εργαζόμενους απέναντι στη νέα κυβέρνηση και την πολιτική του κεφαλαίου. Το κίνημα έχασε πολύτιμο χρόνο και, αντίστροφα, η εργοδοσία κέρδισε έδαφος.

Η διάψευση των προσδοκιών από τη συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ ενίσχυσε σε μεγάλο μέρος των εργαζομένων και του λαού την απογοήτευση και τη μοιρολατρία, τις αντιλήψεις ότι «τίποτα δεν γίνεται, τίποτα δεν μπορεί να αλλάξει». Ενίσχυσε όμως και τα ιδεολογήματα της εργοδοσίας, των κομμάτων της και των εκπροσώπων τους στο συνδικαλιστικό κίνημα, ότι δεν υπάρχει άλλος δρόμος για τους εργαζόμενους και το λαό, πέρα απ' αυτόν που απαιτεί ολοένα και περισσότερες θυσίες για χάρη της ανταγωνιστικότητας των επιχειρήσεων και της ανάκαμψης της καπιταλιστικής οικονομίας.

Προχωράμε μπροστά!

Απ' αυτή τη σκοπιά, οι συνθήκες στις οποίες δρουν το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα, οι κομμουνιστές και οι άλλοι αγωνιστές που παλεύουν μαζί τους στα συνδικάτα, είναι σύνθετες και κρύβουν μεγάλες παγίδες για τους εργαζόμενους. Σ' αυτό συμβάλλει καθοριστικά και η δυνατότητα που έχει ακόμα η νέα κυβέρνηση να ενσωματώνει και να χειραγωγεί λαϊκές αντιδράσεις, αξιοποιώντας γι' αυτό το σκοπό τον παλιό και τον νέο εργοδοτικό - κυβερνητικό συνδικαλισμό και το ρεφορμισμό.

Αποδείχτηκε όμως ότι η κυβερνητική εναλλαγή δεν μπορεί να αποτελεί λύση για τις αγωνίες και τα οξυμένα προβλήματα της εργατικής - λαϊκής οικογένειας. Η ζωή των εργαζομένων δεν βελτιώθηκε, αντίθετα δημιουργούνται προϋποθέσεις να επιδεινωθεί κι άλλο. Η εργοδοτική επιθετικότητα δεν ανακόπηκε, αλλά ενθαρρύνθηκε και δυνάμωσε.

Μέσα σ' αυτό το κλίμα κορυφώνεται η μάχη της απεργίας. Και είναι σημαντικό ότι αναδεικνύονται δυνατότητες και γίνονται βήματα στην οργάνωση και στην κινητοποίηση των εργαζομένων, που βοηθούν το στόχο της ανασύνταξης.

Η επιμονή στην οργάνωση Γενικών Συνελεύσεων, η συγκρότηση απεργιακών και σωματειακών Επιτροπών, που αναλαμβάνουν στο χώρο τους την ευθύνη της οργάνωσης του αγώνα, η αντιπαράθεση με τις άλλες δυνάμεις και η αποκάλυψη του ρόλου τους, η απόσπαση νέων δυνάμεων από την επιρροή του εργοδοτικού - κυβερνητικού συνδικαλισμού, η συστηματική δουλειά με τη νεολαία σε κάθε κλάδο, είναι ενθαρρυντικά στοιχεία και χρειάζεται να πολλαπλασιαστούν το επόμενο διάστημα.

Απεργιακές συγκεντρώσεις σε δεκάδες πόλεις

Σε περισσότερες από 44 πόλεις σε όλη τη χώρα έχουν οριστεί μέχρι τώρα απεργιακές συγκεντρώσεις του ΠΑΜΕ. Μεταξύ αυτών, στην Αθήνα, στις 10.30 π.μ. στην Ομόνοια, στη Θεσσαλονίκη, στις 10.30 π.μ. στο Αγαλμα Βενιζέλου και στον Πειραιά, στις 10.30 π.μ. στην πλατεία Καραϊσκάκη.

Για την απεργιακή συγκέντρωση του ΠΑΜΕ στην Αθήνα, έχουν οριστεί στις 10 π.μ. οι εξής προσυγκεντρώσεις: Πλατεία Βάθης: Εργαζόμενοι σε Μέταλλο, Φάρμακο, Τύπο - Χαρτί, Χημική Βιομηχανία, Ενέργεια, Τρόφιμα - Ποτά, Κλωστοϋφαντουργία, Μεταφορές, Χρηματοπιστωτικό, Τηλεπικοινωνίες και Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης. Κάνιγγος: Εργαζόμενοι σε Κατασκευές, Εμπόριο, Λογιστές, Ιδιωτικοί Υπάλληλοι, Επισιτισμός - Τουρισμός, εργαζόμενοι στους ΟΤΑ, στο Δημόσιο, σωματεία από το χώρο της Υγείας, Καλλιτέχνες, κλαδικά σωματεία Αττικής της ΠΑΣΕΒΕ, ο Σύλλογος Αυτοαπασχολούμενων Α' Αθήνας, Λαϊκές Επιτροπές και μαζικοί φορείς των Ανατολικών Συνοικιών της Αθήνας, της Α' Αθήνας, του Γαλατσίου και των Μεσογείων. Πλατεία Εθνικής Αντίστασης (πρ. Κοτζιά): Σύλλογοι Φοιτητών και Σπουδαστών, Σύλλογος Σπουδαστών Δημοσίων ΙΕΚ, Σύλλογοι Εκπαιδευτικών, εργαζόμενοι στα ΑΕΙ - ΤΕΙ. Οδός Αθηνάς (στο ύψος της Ομόνοιας): Λαϊκές Επιτροπές και μαζικοί φορείς από το Νότιο Τομέα της Αττικής και οι Συνταξιουχικές Οργανώσεις. Πλατεία Καραϊσκάκη: Λαϊκές Επιτροπές και μαζικοί φορείς Δυτικού Τομέα Αττικής και του Βόρειου Τομέα Αττικής.

Αντίστοιχα, στον Πειραιά, για την απεργιακή συγκέντρωση έχουν οριστεί οι παρακάτω προσυγκεντρώσεις, επίσης στις 10 π.μ.: Εργατικό Κέντρο: Σωματεία του Πειραιά. Ηλεκτρικός σταθμός: Λαϊκές Επιτροπές Α' Πειραιά, Κερατσινίου - Δραπετσώνας, Περάματος. Αγία Τριάδα: Λαϊκές Επιτροπές Κορυδαλλού, Νίκαιας - Ρέντη.

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ, 8/11/2015